ตอนที่ 6 หัวใจฮันเตอร์

ในขณะที่ใช้เวลาผลัดกันเชยชม ฉีดน้ำรักเปื้อนกลีบแรกแย้มของกุ๊ก
นางแบบสาว เหยื่อไอดอลรายที่สี่ของพวกเขาบนเรือหรู

พิฌา เป้าหมายที่พวกเขาเคยพลาดไป เธอที่ไปเรียนต่อตามความฝันถึงอเมริกา
ก็กลับมาถึงที่นี่แล้ว โดยที่พวกเขาไม่ทันรู้ตัว…

สาวน้อยผมยาวในชุดเสื้อแขนยาวกางเกงยีนส์ เดินลากกระเป๋า
อย่างกระฉับกระเฉงออกมาจากช่องตรวจคนเข้าเมืองที่สนามบิน
นอกจากกระเป๋าล้อลากอันโต เธอยังมีกระเป๋าสะพายข้างอีกใบด้วย
สายกระเป๋ารัดพาดผ่านกลางทรวงอกของเธอ ทำให้เห็นเป็นรูปทรงกลมกลึง
ของเต้านมขนาดใหญ่โดดเด่น เด้งขึ้นลงเบาๆ ในทุกย่างก้าว
เธอเดินออกจากประตูมาถึงลานรอรับผู้โดยสาร มองหาใครบางคน
ก่อนจะวิ่งปรี่เข้าไปหาคนที่นัดไว้ด้วยรอยยิ้มแสนสดใส

“เฮ้ย แพนนน…แต๊งกิ้วมากนะที่มารับ งาย…สบายดีนะ”
“หวัดดีค่า คุณกัปตัน ไงคะ หายไปตั้งนานเลย คิดถึ้ง คิดถึง…”

แพนอดีตไอดอลสาวที่ปัจจุบันเป็นนางฟ้านักปั่น มารอรับ
อดีตหัวหน้าวงเพื่อนสนิทด้วยตนเอง ทั้งคู่ยิ้มทักทายแล้ววิ่งมา
กอดกันตามประสาเพื่อนซี้ที่ไม่ได้เจอกันมานาน

พวกเธอโผเข้าสวมกอด เต้านมขนาดอลังการสองคู่เบียดชนกัน
โดยขนาดของกัปตันสาว ดูจะเฉือนชนะเพื่อนซี้ ที่เป็นคู่เทียบไปได้เล็กน้อย
ซึ่งนั่นคือความเห็นของบรรดาชายหนุ่มมากหน้าหลายตา
ที่อยู่ในบริเวณนั้นพอดีนั่นเอง

“เฮ้ยไปกัน จะเที่ยงละหนิกินอะไรมายังอะ
เดี๋ยวพาไปกินของอร่อย”
“ได้เลย หิวมาก นี่คิดถึงอาหารไทยเหมือนกันนะ”
“อยู่นั่นไม่มีหรอ”
 “มีอะมี แต่มันไม่เหมือนกันอะดิ”

“อะได้ เดี๋ยวชั้นเลี้ยงต้อนรับแกเอง”
“งี้ เอาให้พุงกางเลยนะ”
“จัดไปค่ะกัปตัน ~! แต่สั่งข้าวเยอะๆ น้าาา”
“แหม ระดับแพนละ ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกน่า”

“ขนอย่างอื่นร่วงแทนดิ ล้อเล่นน่า เอาเลยกินเต็มที่ ปะๆๆ”

ทั้งคู่คุยหยอกล้อกันตลอดทางจนมาถึงร้านอาหารไทยหรูหรา
มีเรื่องราวมากมายพรั่งพรูแลกเปลี่ยนกัน ราวกับจะชดเชยเวลา
ที่ห่างกัน แล้วตอนนั้นเอง ชายหนุ่มร่างท้วมก็เดิน เก้ๆ กังๆ
เข้ามาทักแพนที่โต๊ะ รอยยิ้มของสาวน้อยหายไปทันทีที่มองเขา…

“ว..หวัดดีครับ ค..คุณแพน…ผมเตอร์ครับ จำผมได้ไหมครับ…”
“…จำได้ค่ะ… มีธุระอะไรคะ…” เธอตอบกลับเขาอย่างเย็นชา

“…คือ…เรื่องวันนั้น…ผ..ผม…..อยากข…ขอโทษครับ…”
“ไม่ให้อภัยค่ะ! หมดธุระแล้วใช่ไหมคะ ป่ะ…ไปกันฌา…”
“…”

แพนเรียกเช็กบิลแล้ววางเงินไว้ ก่อนจะจูงมือพิฌาที่ทำหน้าอึ้งๆ
เดินออกจากร้านไป โดยที่ทิ้งเตอร์ยืนละห้อยอยู่คนเดียว…

เตอร์ ชายหนุ่มผู้นี้มีความฝัน แม้เขาจะล่าผู้หญิงมาแล้วมากมาย
ไม่ว่าจะเป็น สาวออฟฟิศ พริตตี ฝรั่ง ดาวมหาลัย หรือแม้แต่ไอดอล
เขาก็เคยฝากน้ำรักไว้ในช่องคลอดของพวกเธอหมดแล้ว
แต่คนที่เขาจำได้ไม่เคยลืมนั่นคือแพน เหยื่อไอดอลรายแรกที่เขากับเพื่อนๆ
รุมกันย่ำยีเธออย่างหนักหน่วงตลอดคืน แล้วมาช่วยกันร่วมสะกดจิตเธอ
ให้เรื่องที่พวกเขาทำกับเธอ ไม่ให้ทำร้ายจิตใจเธอมากนัก

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของเขากับแพน ผ่านไปนานหลายเดือนแล้ว
หลังจากนั้นเขาและพวก ก็ได้โอกาสล่าเพื่อนของแพนต่ออีกหลายคน
ทั้งกราส ไอดอลครูไวโอลินสุดซิง แซน ไอดอลที่กลายมาเป็นกะหรี่ประจำกลุ่ม
ให้พวกเขาอยู่ตอนนี้ และไก่กุ๊ก ไอดอลนางแบบมือใหม่
คนล่าสุด ที่ถูกพวกเขาหลอกมาย่ำยีบนเรือยอชต์หรูกลางทะเล

หลังจากที่เรือเทียบท่า ส่งสาวน้อยที่แปดเปื้อนหมดสภาพถึงฝั่ง
กาย เภสัชกรหนุ่มผู้ผู้ดูแลเรื่องยา ในทุกแผนการที่ผ่านมา
ก็จัดการเรื่องโรงแรม ให้เธอได้เข้าพักผ่อนหลังจากผ่านศึกหนักมาตลอดคืน
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน จัดการธุระของตัวเอง

เตอร์ขับรถกลับกรุงเทพ ด้วยความเพลียเล็กน้อย แม้จะเสียน้ำ
ให้ร่องอันแคบคับของสาวกุ๊กไปมาก แต่ด้วยยาชูกำลังที่กายเตรียมไว้
เหมือนทุกที ทำให้เขา และเพื่อนๆ ไม่ได้เหนื่อยล้าขนาดนั้น
แต่มันมีอะไรคาใจเขาอยู่
สิ่งที่วนเวียนอยู่ในหัวของเตอร์มานานหลายสัปดาห์
คือภาพของแพน หญิงสาวไอดอลในวันนั้น…

มันเป็นความสุขเหลือล้น ที่ผู้หญิงคนไหนก็มอบให้เขาไม่ได้
มันคือการที่แฟนคลับคนหนึ่งได้บรรลุถึงความฝัน ที่ไม่กล้าแม้จะฝัน
ภาพของไอดอลที่เทิดทูน อ้าปากรอรับน้ำรักของเขาอย่างใจจดจ่อ
ภาพของไอดอลที่ดูช่างห่างไกล กลับแนบชิดสนิทกันถึงภายใน
ภาพของไอดอลที่งดงาม แหกกลีบอ้าร่องหี เรียกร้องท่อนควยของเขา

เตอร์ ชายหนุ่มผู้มีฝันที่เป็นจริง ความทรงจำในวันนั้นสลักลึก
ในสมองอย่างเด่นชัด
ในเวลานี้… เขาแยกไม่ออกเลยว่าสิ่งที่อยู่ในหัวคือความรัก
หรือแค่ความหื่นกระหายในเรือนร่างของไอดอลสาวในฝันเท่านั้น…

เตอร์ใช้เวลาขับรถเกือบสามชั่วโมงก็มาถึงกรุงเทพ
เขาแวะร้านอาหารไทยแห่งหนึ่งเพื่อทานข้าว และที่นั่นทำให้เขาพบกับแพน
หญิงสาวในฝันของเขาอีกครั้ง
เตอร์แปลกใจที่เห็นพิฌานั่งอยู่ด้วย เขาไม่รู้ว่าเธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่ความคิดอยากแก้มือ หรืออยากตะครุบเต้านุ่มๆ ใหญ่ๆ
ของอดีตกัปตันวง ไม่ได้อยู่ในหัวเขาเลย
เพราะตอนนี้เขาโฟกัสที่แพนเพียงคนเดียวเท่านั้น

เตอร์อยากสานสัมพันธ์กับเธอ แต่ก็ไม่อยากให้เธอเจ็บปวดอีก
เอ๊ะ หรือนี่คือความรัก และที่มาเจอกันที่นี่
เอ๊ะ มันพรหมลิขิตรึเปล่าชายหนุ่มวัย 25 ปี ผู้ผ่านสาวสวยมามากมาย
แต่ผ่านโลกมาน้อยเหลือเกิน เอ๊ะ อยู่ในใจคนเดียว…

เขารู้ว่าหัวเด็ดตีนขาดยังไง ก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งกับเธออีก
ฮันเตอร์ไม่ควรล่าเหยื่อซ้ำ มันอาจเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
จนสร้างปัญหาวุ่นวายตามมาทีหลัง หรืออาจจะทำให้เขาหมดอนาคตไปเลยก็ได้
ร้ายสุดคือเธอแจ้งตำรวจจับพวกเขา แต่ป่านนี้…ก็คงไม่มีหลักฐานแล้ว

“ไม่เป็นไรน่า ต้องกล้า ต้องดีแน่ๆ เราต้องทำตามที่หัวใจต้องการสิ!”

เขารวบรวมความกล้า ที่กลั่นจากความคิดน้อยนิด เข้าไปหาเธอ
ซึ่งแน่นอน ท่าทีอันแสนจะเย็นชาของเธอ ก็ดับฝันชายหนุ่มจนมืดมิด

หลังจากมาถึงคอนโดหรู ขนาดใหญ่ 3 ห้องนอนของแพน
พิฌาก็หาจังหวะ ถามเรื่องที่เธอแอบสงสัยมาตลอดทางกับแพน
เจ้าของห้องที่เธอจะมาอาศัยอยู่ด้วย จนกว่าเธอจะหาที่อยู่ได้

“เออ ที่ร้านนั่นใครอะ…ไม่เคยเห็นแกเป็นแบบนี้มาก่อนเลย…
หรือว่า…อย่าบอกนะ…ว่าแฟนเก่า…”

“บ้า ไม่ใช่สักหน่อยก็แค่…อืมมม…ยังไงดีล่ะ วันไนท์น่ะ”
“หืมมมม!?!? ว…วัน…วันไนท์สแตนด์…แก…กะพี่อ้วนนั่น!?”

จริงๆ แล้วการวันไนท์สแตนด์ ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเธอเลย
ตอนไปเรียนต่อที่อเมริกา พิฌาอดีตไอดอลสาว ก็เคยมีสัมพันธ์แบบนี้
ทั้งกับฝรั่งอันยาวใหญ่ ที่เย็ดดุ เย็ดมันส์
กระแทกกระทุ้งร่องหีเธอแบบไม่เกรงใจ
หรือแฟนคลับชาวไทย รูปหล่อ งานดี ลีลาเย็ดแบบสุภาพบุรุษ
เธอก็เผลอใจอมควยเค้ามาแล้ว
อดีตไอดอลอย่างเธอ การจะคบใครจริงจังมันไม่ใช่เรื่องง่าย
เธอเลยคิดว่าการมีสัมพันธ์ชั่วคราว ไม่ผูกมัด น่าจะเหมาะมากกว่า

แต่การที่แพน คนเรียบร้อย ขี้อายคนนั้น ทำอะไรแบบนี้ด้วย
แถมกับชายหนุ่มรูปร่างอ้วน บุคลิกเหมือนพวกโอตาคุในการ์ตูน
จะว่าแพนเปลี่ยนไปหรือเป็นด้านที่เธอไม่รู้จักดี
แต่เรื่องนี้ก็สร้างความประหลาดใจให้กับพิฌาได้ไม่น้อย

“อืมม…น่ะ เรื่องมันก็ผ่านมาแล้ว ช่างมันเหอะ…ไปอาบน้ำละ
ของวางตรงนี้ได้เลยนะ แล้วนี่ก็ห้องแก อยู่ได้ยาวๆเลยไม่คิดค่าเช่า”

เมื่อเพื่อนไม่อยากพูด เธอก็ไม่อยากซักไซ้ เอาเป็นว่า
แพนก็คงมีมุมแบบนี้เหมือนกัน จะว่าไปก็รู้สึกดี ที่ได้รู้จักเพื่อนคนนี้มากขึ้น
พิฌาคิดแบบนั้น ก่อนทั้งคู่จะแยกย้ายกันไปนอน

หลังจากเข้านอน พอหลับตาลง แพนก็นึกถึงผู้ชายที่เข้ามาทักเธอวันนี้
เธอจำเขาได้แน่นอน การสะกดจิตไม่ได้ทำให้เธอลืม เธอยังจำเหตุการณ์
และความรู้สึกในวันนั้นได้อย่างดี เพียงแต่ไม่ได้ใส่ใจ
การพบเจอหนึ่งในชายหนุ่ม ที่เคยรุมสอดแท่งเนื้อมากมาย
ใส่ร่างของเธอ ก็ทำให้เธอนึกถึงเรื่องราวในวันนั้นอีกครั้ง

“อีตาคนนั้น…คนที่บอกว่าเป็นแฟนคลับเรา แต่ไม่ได้ถนอม
เราเลย จำได้ว่าอันใหญ่มาก ใส่เข้ามาแต่ละทีนี่แบบ……อือ…”

แพนยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ ร่างกายเธอก็เช่นกัน
มันยังจำสัมผัสของมือที่บีบคลึงบนหน้าอก ลิ้นที่ตวัดดูดไปมาบนปลายถัน
รสจูบจากชายแปลกหน้าทั้งหลายที่สอดใส่ลิ้นเข้ามาในทุกรูของเธอ
แรงกระแทก สัมผัสของแท่งเนื้อ และน้ำสีขาวอุ่นที่ฉีดเข้ามาในร่างรสชาติ
และกลิ่นของน้ำคาวขาว ที่เธอกระหายอยากชิมมันอีกครั้ง

“อื๊อ……อยากกินน้ำนั่นอีกจัง…”

เธอนึกถึงรสชาติของน้ำนั้นในปาก ความคิดของเธอตอนนี้ทำให้
ความรู้สึกในวันนั้นกลับมาอีกครั้ง นั่นทำให้มือของเธอลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆ
ของร่างกาย เพื่อบรรเทาความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้น…

“อือ….”

มือข้างหนึ่งลูบไล้คลึงคลำเต้านมขนาดใหญ่ของตัวเอง
นิ้วบิดจับที่ยอดปลายไปมาเบาๆ มืออีกข้างล้วงลงผ่านกางเกงนอน
ลงไปยังด้านล่าง บี้บดสอดนิ้วเข้าออกร่องน้อยๆ ที่เฉอะแฉะ
พลางคิดถึงเรื่องในคืนนั้น
คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มนับสิบที่รุมกันแตะต้องเธอทุกสัดส่วน
อย่างไม่มีความเกรงใจ

ร่างกายที่ขยับยุกยิกไปมาใต้ผ้าห่มสักพัก ก็สั่นกระตุกเล็กๆ
ก่อนจะนิ่งไป พร้อมความรู้สึกโหยหาท่อนลึงค์
และรสของน้ำขาวขุ่นที่ค่อยๆ เลือนหาย
แล้วเธอก็หลับใหลไปทั้งแบบนั้น…