Techno Paradox - ตอนที่ 9

### ตอนที่ 9 ###

ไคซัจขับรถตระเวนหาจิ๋มของพริริสากับคามินทั้งวันจนเหน็ดเหนื่อย ทั้งในตลาดมืด และตลาดสาธารณะชน
“นี่มันก็สองวันแล้วนะเจ้านาย ที่จิ๋มคุณหนูหายไป ผมว่าป่านนี้คงป่นปี้ไปหมดแล้ว”
คามินได้ยินก็บันดาลโทสะอย่างยิ่ง ตบหัวเจ้าซัจอย่างแรงไปหนึ่งที
“ผั๊วะ!!!” “โอ๊ย!!.”
“แกอย่าพูดอย่างนี้ให้ฉันได้ยินอีกนะ” คามินตวาด

คามินกลับเข้าบ้านพร้อมกับข่าวร้าย เพราะคว้าน้ำเหลวอีกตามเคย
พริริสาไม่ได้ออกไปทำงาน เธอขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง เพราะเสียใจที่หีถูกขโมยไป
คามินเข้าไปเคาะประตูห้องเรียกน้องสาว
เธอดีใจที่ได้ยินเสียงของคามินเข้ามา เธอรีบเปิดประตูออกไปถามข่าวคราว
“ได้คืนมาหรือเปล่าคะ” พริริสาถามด้วยความหวัง
คามินส่ายศรีษะ พร้อมกับตอบอย่างเศร้า ๆ ว่า “ไม่มีร่องรอยเลยจ๊ะ”
พอได้ยินเท่านั้นแหล่ะ พริริสาก็ปล่อยโฮอีก เธอผวาเอาหน้ามุดเข้าไปในผ้าห่มบนเตียงนอน
คามินรู้สึกสำนึกผิด และสงสารน้องสาวสุดรักสุดหวงของเขาเป็นอย่างยิ่ง คามินรักน้องสาวเหมือนกล่องดวงใจ เขาเฝ้าดูแลฟูมฟักมาอย่างดี ริ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม แต่เพราะอารมณ์ไคร่ชั่ววูบของเขา ทำให้เธอต้องสูญเสียของรักไป ของที่สำคัญและมีค่ามากที่สุดในชีวิตของผู้หญิง
คามินจึงนั่งลงบนเตียงข้าง ๆ ตัวพริริสาอย่างช้า ๆ แล้วก็เอ่ยขึ้นเบา ๆ ว่า “ริสา พี่ขอโทษนะ”
พริริสาได้ยิน ก็ลุกขึ้นมาตอบทันควัน ท่ามกลางน้ำตาที่เปื้อนสองแก้ม “ขอโทษเหรอคะ ขอโทษแล้วริสาได้ของหนูคืนหรือเปล่า”
คามินได้แต่ก้มหน้า พริริสาจึงพูดต่อ ว่า “นี่มันเป็นคงเป็นกรรมตามสนองแล้ว กรรมที่พี่ไปก่อไว้ไง ถึงได้มาโดนกับน้องของตัวเอง” พริริสาหยุดจังหวะพูดเพราะอาการสะอื้น เมื่อเห็นคามินก้มหน้าเงียบ จึงพูดต่อ “พี่รู้ไหมผู้คนข้างนอกเขาต้องเดือดร้อนเท่าไหร่ มีปัญหาอาชญกรรมมากมายเกี่ยวกับคดีหีและควยที่ถูกถอดออกไป”
คามินทำหน้าสะดุ้งตกใจเล็กน้อย เมื่อได้ยินน้องสาวของตนซึ่งเป็นคนพูดจาสุภาพ อ่อนโยน พูดคำหยาบคำว่า หีและควย ซึ่งเธอไม่เคยปริปากพูดมาก่อนเลย นั่นแสดงว่าเธอสุดกลั้นจนถึงที่สุดแล้ว
“ป่านนี้ หีของหนูคงเละไม่มีชิ้นดีแล้ว คงไม่มีทางได้คืน หนูคงกลายเป็นคนพิการแน่ ๆ แล้ว”
คามินรีบแก้ตัว “ไม่นะริสา ถึงไม่ได้คืน พี่ก็จะหาอันใหม่มาทดแทนของเธอให้ได้ ของใครก็ได้ที่สวย ๆ จะเอาให้สวยกว่าเดิมแค่ไหนก็ได้ เรามีเงินนี่”
พริริสาจ้องตาพี่ชายตัวเองเขม็ง “พี่จะดูถูกกันเกินไปแล้วนะ ริสาก็มีศักดิ์ศรีของริสาเหมือนกันนะ จะได้ของใหม่ที่สวยกว่าเดิมแค่ไหน ริสาก็ไม่เอาหรอก เพราะมันไม่ใช่ของริสา หีของริสาถึงมันจะห่วยจะขี้เหร่แค่ไหนมันก็หีของริสา ริสารักแลภูมิใจมันเพราะเป็นเลือดเนื้อแท้ ๆ ของริสาเอง”
คามินนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะแก้ตัวด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ
“เราอาจจะได้มันคืนก็ได้นะ”
พริริสาเกรี้ยวกราดต่อ ว่า “ถึงได้คืน มันก็คงไม่เหมือนเดิมแล้ว มันคงเละเทะ จนไม่เหลือสภาพแล้ว”
คามินเริ่มฉุนบ้าง “แล้วนี่เธอจะเอายังไงกับพี่ หาของใหม่มาเปลี่ยนให้ก็ไม่เอา พอได้คืนก็ไม่ดี แล้วเธอจะให้พี่ทำยังไง ก็เหตุการณ์มันเป็นไปแล้ว”
“เลิกผลิตมันไปเลยสิคะ เลิกไปเลย” พริริสาสวนทันควัน
คามินถึงกับอึ้ง
“เลิกผลิตมัน เลิกก่อกรรม เผื่อบางทีผลบุญมันจะส่งผลให้ริสาได้หีคืนยังไงล่ะ พี่ก็รวยสมใจพี่แล้วนี่ มีทุกอย่างที่พี่อยากได้แล้ว แต่ระวังพี่จะไม่เหลือแผ่นดินให้เดิน หึ!” แล้วริสาก็วิ่งร้องไห้หนีออกจากห้องไป
“ริสา ริสา เดี๋ยวก่อน จะออกไปไหน ริสา” คามินพยายามเรียกตามหลัง แต่ก็เห็นเพียงน้องสาวของตนเอง คว้ากุญแจรถยนต์แล้วขับออกไป
คามินทำหน้ากลัดกลุ้มอย่างหนัก “โธ่โว๊ย ไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้เลย”

==========