Inju - ตอนที่ 7

ท่ามกลางฝนที่ตกกระหน่ำลงมายามดึก มินท์วิ่งหนีตายโดยไม่คิดชีวิต ร่างเล็ก ๆ ของเธอเปียกปอนไปด้วยน้ำฝน น้ำไหลผ่านเสื้อคลุมลงไปตาม ร่องอกน้อย ๆ ของเธอ เสื้อชั้นในที่เสริมฟองน้ำของเธอชุ่มน้ำเย็นจัดเมื่อมีแรงเสียดสีถูหัวนมจากแรงกระดอนทำให้แข็งชูชัน หัวเข่ามินท์ถลอกจากการเดิน สะดุดและลื่นหญ้าล้ม แต่จากความหวาดกลัวทำให้เธอไม่รู้สึกเจ็บ หรือหนาวเย็นเลยสิ่งที่เธอต้องการตอนนี้คือที่พึ่งผิงแทนโยเพื่อนรักของเธอ

มินท์วิ่งผ่านป่าจนถึงถนนดินที่ขึ้นมาก็พบคนอีกคนที่วิ่งตามขึ้นมาฟานั่นเอง
“ฟา ฟา ช่วยด้วย “มินท์รองเรียกฟาอย่างสุดเสียง
“มินท์ ว้าย มินท์ เกิดอะไรขึ้น”ฟารีบวิ่งเข้าไปประคองมินท์
“ช่วยด้วย ฟา พาฉันไปจากนี่ที ไปที่ไหนก็ได้…”มินท์ขอร้องฟาด้วยแรงเฮือกสุดท้ายก่อนจะสลบไป
“มินท์ มินท์ แล้วโยล่ะ “ปราศจากคำตอบมินท์หมดสิ้นเรี่ยวแรงใด ๆ แล้ว ฟาต้องหามมินท์ลงไปบ้านพัก

แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ในสายตาของมันหมดแล้ว……
มันกำลังคิดขอบคุณ ที่โลกนี้มีปรากฏการณ์ที่เรียกว่าฝน ทำให้มันสามารถเดินทางไประยะไกล ๆ ได้โดยไม่ต้องแฝงตัวไปกับสิ่งมีชีวิตท้องถิ่น ขณะนี้มันกำลังเรียนรู้ว่า สิ่งมีชีวิตท้องถิ่นจะขอความช่วยเหลืออย่างไร ว่าความผูกพันระหว่างบุคคลเป็นอย่างไร มันมองเห็นช่องว่างที่จะใช้ประโยชน์ได้ เมื่อ คิดได้แล้ว มันก็เลื้อยไปตาม ฟาไปอย่างติด ๆ

ฟาเดินกว่า 30 นาทีฝ่าสายฝนจึงกลับมาถึงบ้านพัก เธอพามินท์มานอนที่เตียงก่อนจะชงโกโก้อุ่น ๆ ให้
“มินท์ ๆ ไหวไหม นี่มินท์”ฟาเขย่าตัวมินท์เพื่อปลุก มินท์เริ่มลืมตาทีละน้อย เห็นฟานั่งอยู่ก็เข้ากอดทันที
“ฮือ ฮือ ฟา โย โยเค้าโดน มันลากไปในถ้ำแล้วก็ ๆ…”มินท์พยายามอธิบายทั้งที่ยังร้องให้แถมยังตัวสั่นงันงก แต่เหตุการณ์ทั้งหมดมันเกิดขึ้นรวด เร็วมากจนเรียงคำไม่ถูก ทำให้ฟาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คิดว่าเพราะความเหนื่อยและหนาว
“จ้า ๆ ดื่มนี่ก่อนนะ “ฟายื่นแก้วโกโก้ให้ ตอนแรกที่ฟาตามขึ้นไปเพื่อไปต่อว่าโยและมินท์แต่เมื่อเห็นสภาพมินท์เป็นแบบนี้ก็พูดไม่ออก
“ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวจะเป็นหวัด”ฟาเดินเข้าห้องน้ำทิ้งให้มินท์ค่อย ๆ ดื่มโกโก้ร้อน

15 นาทีผ่านไป ฟาเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพใส่ผ้าเช็ดตัวตัวเดียว
“มินท์ รีบไปอาบน้ำนะเดี๋ยว จะเป็นหวัด”มินท์รีบเข้าไปอาบน้ำต่อทันที เพราะเธอก็เริ่มคลายความกลัวและก็รู้สึกหนาวมาก
“เธอกองเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มไว้หน้าห้องน้ำ แต่เมื่อเห็นเสื้อคลุมของโยเธอก็ร้องให้อีกครั้ง
“ฮือ ๆ โย ขอโทษนะ”เธอเอาเสื้อคลุมของโยมากอดไว้ซักครู่ก่อนจะอาบน้ำ
มินท์เปิดน้ำร้อนให้ไหลผ่านร่างที่มีรูปร่างเหมือนเด็กประถม อันที่จริงเธอเองถ้าไม่บอกคนก็ชอบคิดว่าเธอเป็นเด็กประถม เพราะแม้แต่ขนตรงนั้น ของเธอก็ยังไม่ขึ้นเลยเธออาบน้ำอยู่นานแค่ไหนไม่ทราบ ระหว่างที่เธอดำดิ่งลงสู่จินตนาการก็ได้ยินเสียงเปิดประตูบ้านพัก
“โย โย เป็นไงบ้าง”เสียงฟาตะโกนดังจนถึงในห้องน้ำ มินท์รีบปิดน้ำและพันตัวด้วยผ้าเช็ดตัววิ่งออกมาจากห้องน้ำ ภาพที่เธอเห็นก็คือ โยอยู่ในผ้าห่มพันตัว ตัวสั่นทิ้มไปด้วยความกลัว
“โยเป็นไงบ้างเกิดอะไรขึ้น มันทำอะไรเธอ”มินท์รีบเข้าไปหาทันที
“อย่าพึ่งถาม อะไรเธอเลยตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ได้ คงตกใจเหมือนเธอ”ฟารีบตัดบทและรีบชงโกโก้ร้อนอีกแก้ว
“โย ๆ บอกฉันสิ”เธอเอามือของโยขึ้นมากำ แต่ความรู้สึกแรกที่โดนตัวโย มันกลับไม่ใช่ผิวหนังของมนุษย์แต่เป็นสิ่งที่เธอจำได้ดี
“เธอ … เธอ ไม่ใช่โย ไม่ใช่ ออกไปนะ “มินท์คว้าโคมไฟฟาดเข้าที่หัวของโยอย่างจัง
“มินท์ เธอทำอะไรโยน่ะ เดี๋ยวโยก็ตายหรอก!”ฟารีบเข้ามาขวาง
“หลบไปนะ เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร”มินท์เอาพลองมาถือไว้เตรียมฟาด
“มินท์ ใจเย็นก่อน อุ๊บบบบ”ฟารู้สึกโดนกระแทกจากด้านหลัง

มันคิดว่าร่างของโย จะเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้มันแทรกเข้าไปในสถานที่ ๆ เป้าหมายอยู่โดยไม่มีความวุ่นวาย แต่เมื่อร่างของโยโดนทำลาย เป็น การบังคับให้มันเข้าสู่แผนขั้นต่อไป

สิ่งที่เคยเป็นร่างของโย ตอนนี้กลายเป็นแค่ก้อนเมือกเหนียวหนึบกองหนึ่ง แต่มันกลับเคลื่อนไหวราวกับมีชีวิต
“กรี๊ดดดดดดดด”ฟาหวีดร้องอย่างสุดเสียงจนสลบไป
“ไม่ ออกไปอย่าเข้ามา ไป๊ ๆ “มินท์เอาไม้พลองฟาดไปมาเข้าที่ก้อนเมือก หลายครั้งแต่ไม่มีผลอันใดกับก้อนเมือกเลยกลับกันมันกลับกระจายไป ทั่วห้องและตามตัวเธอ
“ตาย ๆ ตายซะ ตายซ้าาาาาาา”มินท์ฟาดไปอย่างบ้าคลั่งกระทั่งไม้หัก ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวของเธอหลุดไปกองที่พื้นนานแล้วมินท์เห็นกองเมือกนั้น เล็กลงละกระจัดกระจาย ทำให้เธอคิดว่ามันตายแล้วแต่เธอคิดผิด
มินท์ทรุดลงที่ขอบเตียงนั่นเอง ซักพักเธอก็รู้สึกว่าขยับตัวไม่ได้
“อะ อะ อะไรเนี่ยย”เธอพยายามดิ้นก็ไม่ขยับมินท์สังเกตเห็นตามตัวเธอเองก็มีเมือกเกาะตามตัว
“มะ มะ ไม่ อย่าาา”ร่างกายของเธอเริ่มขยับเอง มือของเธอโดนดึงไว้ด้านบนขณะที่ขาก็แยกออกเหมือนท่าเตรียมคลอด โดยเฉพาะตรงหีนั้นถูก แหวกจนเห็นช่องคลอดและติ่งแตด อย่างชัดเจน เมือกนั้นหลายนั้นรวมตัวกันที่ ขาทั้ง 2 ข้างของมินท์อย่างรวดเร็วเป็นกองใหญ่ขนาดเท่าเด็กทารก และค่อย ๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้หีของเธอ
“ไม่ ๆ อย่าเข้ามา อ้าาาา”เมือกนั้นค่อย ๆ ไหลเข้าหีของมินท์ทีละน้อย ๆ แต่ด้วยช่องคลอดที่เล็กมันจึงต้องขยายขึ้นอีก มันสะบัดสายเมือกไปที่ไม้พลองที่หักอยู่ และ ก็ดึงเข้ามาจ่อที่หีของมินท์
“อย่า อย่าได้โปรด อึก อื้อออ โอ้ยยย เจ็บบ”เศษไม้โดนยัดเข้าไปในหีของมินท์ทีละนิด ๆ เลือดไหลออกมาจากหีที่โดนสิ่งแปลกปลอมเสียบเข้า ไปผสมกับน้ำเมือกที่ไหลออกมาเพื่อช่วยในการหล่อลื่น มินท์แทบจะสลบไปในทันที มินท์รู้สึกว่าไม้นั้นเข้าไปชนมดลูกของเธออย่างจัง ท้องน้อยของเธอนั้น นูนขึ้นมาเป็นรูปแท่งไม้อย่างชัดเจน แท่งไม้ค่อย ๆ โดนดึงออกมา แคมเล็กของเธอครูดไปกับผิวไม้สร้างความเสียวแก่มินท์เป็นอันมาก
“อื้อ ค่อย ๆ อ้าา”ขนาดช่องคลอดตอนนี้พอที่มันจะสอดตัวเข้าไปอย่างรวดเร็วแล้ว มันก็พุ่งเข้าไปทันที ความรู้สึกของมินท์ตอนนี้เหมือนมีคนเอา สายยางเสียบหีและเปิดน้ำสวนเข้าไปอย่างแรง
“อ้าาาาาาาาาาา”มินท์ หวีดร้องสุดเสียง และสลบไปในทันที ก่อนที่มันจะเข้าไปอยู่ในบ้านใหม่ของมันได้หมด…..

ฟาตื่นขึ้นมาในเวลา อีก 2 ช.มต่อมา เห็นสภาพของมินท์ นั่งแววตาเลื่อนลอย รูหีถ่างออกและมีเลือกไหลโชกเหมือนโดนข่มขืน เธอจึงรีบแจ้งไปยังหัวหน้าค่ายทันที

เมย์ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ในสภาพที่อิดโรยจากความเหน็ดเหนื่อยที่โดน มันกระทำชำเรามาทั้งวัน เธอมองเห็นภายนอกมีแสงส่องเข้ามาคิดว่าคงเช้าแล้ว คงจะมีคนเข้ามาช่วยแน่นอน ทันใดนั้น ท้องที่ใหญ่โตเพราะมีแต่น้ำของเธอก็เริ่มขยับ ไข่ของมันจะฟักแล้ว
“อื้ออ… อย่า”เมย์พยายามวิงวอนขอแต่ก็ไร้ผลมันดิ้นไปมาอยู่กว่า 10 นาทีก่อนจะเงียบ ท้องขนาดใหญ่ของเธอค่อย ๆ เล็กลงเรื่อย ๆ จนแทบเป็นปกติ เมย์รู้สึกหายอึกอัดไปมาก แต่ก็กังวลถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป ทันที่ทีเธอกังวลเธอรู้สึกแสบที่ช่องหีอย่างมาก ไข่ของมันเคลื่อนตัวไปตามช่องคลอดมาที่ปากหี เมย์ออกแรงเบ่งเฮือกสุดท้าย
“อ้าาาาาา”ไข่พุ่งทะลุเมือกแข็งที่ปิดปกคลุมหีที่ปิดทางไว้ ไข่ที่เหมือนลูกรักบี้กลิ้งกระดอนไปตามพื้นซักพักเปลือกก็ดีดตัวแตกออกเห็นตัวอ่อนของมันอยู่ภายใน ตัวอ่อนนั้นเริ่มขยับตัวไหลออกไปนอกถ้ำอย่างรวดเร็วแต่จะไปที่ใดนั้นเมย์ไม่อาจรู้ได้

บทสรุป
จาก เหตุการณ์นี้ เมย์ โย และ แนน ได้รับความช่วยเหลือในบ่ายวันต่อมา ฟาและมินท์ไม่เปิดปากให้การใด ๆ มันยังแฝงอยู่ในตัวของมินท์เพื่อหาที่วางไข่ต่อไป
แน่นอน ไข่ทั้ง 3 ฟองฝักโดยสวัสดิ์ภาพ เหอ เหอ เหอ
จบภาคแรก