Home Alone โดดเดี่ยวผู้น่าฟัด - ตอนที่ " ไอติมชวนเสียว "

ฤดูร้อนปี 46 เวลาเที่ยงวัน อากาศร้อนจนแทบบ้า แม้จะเป็นช่วงปิดเทอมแต่ “ปอย” เด็กสาววัย 11 ขวบเธอกลับต้องอยู่เฝ้าบ้านคนเดียว เพราะแม่ของเธอต้องออกทำงานหาเงินเลี้ยงเธอแต่เพียงลำพัง ปอยเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ตาเธอโต ผิวเธอขาว ไว้ผมยาวมัดเป็น 2 เปียอยู่ด้านหลัง สายตาเธอสั้นเพราะการเรียนหนักทำให้ต้องสวมแว่น แต่กระนั้นก็ไม่ทำให้ความน่ารักในตัวเธอลดลงเลย เธอเป็นขวัญใจของเพื่อนในห้องทั้งชายและหญิงด้วยความที่เป็นคนฉลาดและมีน้ำใจ ผลการเรียนของเธออยู่ในระดับต้นๆของห้อง นับว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่เพียบพร้อมคนหนึ่ง ปกติแล้ววันหยุดปิดเทอมเช่นนี้ปอยจะต้องเรียนพิเศษซัมเมอร์ แต่ผลการเรียนในเทอมที่ผ่านมาปอยได้อันดับที่หนึ่งของห้อง ทำให้เธอได้หยุดพักตามที่สัญญาไว้กับแม่ของเธอ ปอยกำลังนั่งดูทีวีรายการที่เธอชื่นชอบอยู่

เสียงกระดิ่งไอศกรีมดังแว่วมา เด็กสาวดีใจมาก อากาศร้อนๆเช่นนี้หากได้ทานไอศกรีมซักหน่อยคงจะดีไม่น้อย ปอยหยิบเศษตังค์ที่แม่ของเธอเก็บไว้ให้ตรงรี่ออกจากบ้านไล่ตามเสียงกระดิ่งไอศกรีมไป รถเข็นไอศกรีมเคลื่อนไปได้ไม่ไกลไปจากหน้าบ้านของปอยมากนัก “ไอติม” ปอยส่งเสียงเรียกคนขายให้หยุด “ไอติมถ้วยนึงค่ะ” ปอยสั่งไอศกรีมทันทีที่เดินไปถึง คนขายไอศกรีมยิ้มให้ปอย “ได้เลย…คนเก่ง” คนขายตอบ สายตาของเขาไม่ได้มองหน้าปอยเพียงที่เดียวแต่ยังลามไปมองเรือนร่างของเธอด้วย วันหยุดปิดเทอมที่ไม่ต้องออกไปไหนมาไหนบ่อยๆ แถมอากาศยังร้อนแบบนี้ด้วย ชุดที่ปอยใส่อยู่จึงมีแค่กางเกงขาสั้นแค่ครึ่งน่องกับเสื้อกล้ามหลวมๆเท่านั้น ปอยปีนขึ้นรถเข็นก้มลงมองไอศกรีมที่อยู่ในถังเปิดโอกาสให้คนขายไอศกรีมเห็นเนินอกที่ไม่ได้ให้ใครเห็นบ่อยๆแบบเต็มๆตา “เอารสกะทิอย่างเดียวนะคะ” สายตาเธอหันขึ้นมามองคนขายเมื่อสั่งเสร็จ เธอจึงรู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไป คนขายไอศกรีมยังคงจ้องมองหน้าอกตูมๆของเธออยู่ ปอยอายจนหน้าแดงรีบกระโดดลงจากรถเข็น “อากาศร้อนเนอะวันนี้” คนขายแซวปอยยิ่งทำเธออายยิ่งขึ้น ปอยรีบรับไอศกรีมจ่ายเงินแล้วเดินกลับเข้าบ้านทันที “รีบๆทานนะครับ เดี๋ยวไอติมละลายแล้วจะไม่อร่อย” เสียงคนขายไอศกรีมพูดไล่หลังเธอมา เสียงของคนขายฟังดูเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก…..

ปอยนั่งดูทีวีไปทานไอศกรีมไป รสไอศกรีมหวานพิลึกไม่เหมือนที่เธอเคยกิน แต่ด้วยอากาศที่ร้อนจัดเธอฟาดไอศกรีมจนหมดเกลี้ยง ณ ตอนที่เธอจะลุกเอาถ้วยไปทิ้งนั่นเอง ปอยเห็นคนขายไอศกรีมยังจอดรถอยู่หน้าบ้านของเธอ เด็กสาวเห็นท่าไม่ค่อยจะดีรีบทิ้งถ้วยลงถังแล้วกลับเข้าบ้าน แต่ยังไม่ทันที่เธอจะถึงประตูปอยก็เริ่มรู้สึกแปลกๆในตัวเธอ ร่างกายของเด็กสาวเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อยๆ ปอยทรุดตัวลงกับพื้นหน้าประตูนั่นเอง หน้าของเธอหันไปทางประตูใหญ่หน้าบ้านของเธอ ที่นั่นเธอเห็นคนขายไอศกรีมเปิดประตูเข้ามาในบ้านเธออย่างใจเย็น เด็กสาวกลัวจนตัวสั่นแต่ก็ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ “ฮือ~~~” ปอยพยายามส่งเสียงให้ดังที่สุดแต่ก็ทำได้แค่เสียงภายในลำคอของเธอเท่านั้น คนขายไอศกรีมเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ “ว่าไง…สาวน้อย ไอศกรีมอร่อยมั๊ย?” ณ ตอนนั้นเองปอยถึงได้รู้ว่าทำไมเธอถึงได้นอนหมดเรี่ยวแรงอย่างนี้ เธอโดนวางยาในไอศกรีมนั่นเอง “อยากตอบแต่ตอบไม่ได้สินะ…ก็เล่นกินซะเกลี้ยงขนาดนั้น หึๆๆ” เด็กสาวอยากจะหนีไปให้พ้นๆจากตรงนั้นแต่ก็ทำได้แค่นอนเฉยๆเท่านั้น ปอยถูกคนขายไอศกรีมอุ้มขึ้น “อยากจะเข้าบ้านใช่มั๊ย…เดี๋ยวน้าจะพาเข้าไปเองนะจ้ะ…คนเก่ง” ปอยกลัวมาก ตอนนี้เธออยู่บ้านกับชายแปลกหน้าที่วางยาให้เธอขยับตัวไม่ได้ <หรือว่าจะเป็นขโมย!> ปอยคิดในใจ เด็กสาวจ้องหน้าของคนขายไอศกรีมด้วยหวังจะให้เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอแล้วปล่อยเธอโดยเร็ว แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจใยดีเลยซักนิด ปอยถูกวางลงบนโซฟาตัวโปรดที่เธอเพิ่งนั่งดูทีวีเมื่อซักครู่ จากนั้นชายแปลกหน้าก็เดินหายไปจากสายตาของเธอ ถึงจะยังขยับตัวไปไหนไม่ได้แต่ปอยก็ค่อยรู้สึกสบายใจขึ้นที่ชายคนนั้นได้ออกจากบ้านเธอไปแล้ว ข้าวของไม่ถูกขโมย ตัวเธอไม่ถูกทำอะไร ปอยได้แต่นอนคิดเรื่อยเปื่อยอยู่อย่างนั้น…

ซักพักเธอก็เริ่มได้ยินเสียงก่อกๆแก่กๆที่แถวๆหน้าทีวี <ไอ้คนขายไอติมนั่นจะขโมยทีวีเหรอ?> ปอยพยายามจะหันไปดูแต่ตัวเธอตอนนี้หนักยิ่งกว่าหินทำได้แต่นอนนิ่งๆฟังเสียงชายคนนั้นเดินป้วนเปี้ยนในบ้านของเธอ “เอาล่ะ!เสร็จแล้ว” ปอยได้ยินเสียงคนขายไอติมอีกครั้ง เธอเดาไม่ผิด เขาย้อนกลับมาจริงๆด้วย <เสร็จแล้ว?ขโมยทีวีไปแล้วเหรอ?แล้วเราจะดูอะไรล่ะทีนี้...โดนแม่ด่าแน่เลย> สาวน้อยกังวลจนเกินงามจินตนาการไปเรื่อย ระหว่างนั้นปอยก็ถูกยกอุ้มขึ้นอีกครั้ง ปอยถูกจับนั่งบนตักของเขา ทั้งคู่หันหน้าไปทางทีวีโดยที่คนขายไอติมซ้อนอยู่ด้านหลังปอย ปอยมองตรงไปข้างหน้า ทีวียังไม่ได้ถูกขโมยไป แต่ที่เธอตกใจยิ่งกว่าก็คือ มีกล้องวีดีโอติดขาตั้งเรียบร้อย และหันหน้ากล้องมาทางเธอ ปอยตกใจมากขึ้นไปอีกเมื่อรู้สึกว่าขาของเธอถูกจับให้แยกออกจากกัน “เห็นกล้องแล้วใช่มั๊ย…น้องปอย” ชายแปลกหน้าเรียกชื่อเธอเหมือนรู้จักกันมานานแล้ว “วันนี้น้าจะให้ปอยเป็นนางเอกหนัง…เอามั๊ย?” ปอยพยายามส่ายหัวแต่ก็ไม่เป็นผล “แต่ก่อนหน้านั้น…ขอน้าดูหน่อยซิว่าปอยโตพอจะเป็นนางเอกได้หรือยัง” พูดจบชายหนุ่มก็ถลกเสื้อกล้ามของปอยขึ้น <อย่านะ...ไม่เอา!>ปอยได้แต่คิด เพราะทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ หน้าอกที่เพิ่งโชว์ให้คนขายไอติมดูหมาดๆถูกเปิดโชว์อีกครั้ง คราวนี้เธอไม่มีสิทธิที่จะปิดป้องได้เลย “ไหน…เมื่อกี้เห็นไม่ค่อยชัดเลย อืม…หน้าอกเพิ่งแตกหน่อ หัวนมยังเล็กๆอยู่เลย สีก็ไม่คล้ำมากด้วย น่ารักไม่เบานี่นา ไม่เสียแรงที่รอมานาน” ชายหนุ่มวิจารณ์หน้าอกปอยเสียงดังฟังชัด ปอยอายจนหน้าแดงกล่ำแต่มือทั้งสองของเธอไม่มีทีท่าว่าจะยกขึ้นมาปกปิดเลย หากกล้องที่อยู่ตรงหน้านั้นถ่ายเธออยู่ ใครเอาไปดูก็คงเห็นว่าปอยปล่อยให้ชายแปลกหน้าดูนมของเธออย่างเต็มใจ <กล้องนั่นคงยังไม่ได้เปิดอยู่หรอกนะ> ปอยปลอบใจตัวเองในใจ “อืม…ไหน ดูข้างล่างหน่อยซิว่าจะน่ารักแค่ไหน” ปอยได้ยินเข้าก็พยายามส่งเสียงกรี๊ดสุดชีวิต <อะไรนะ! ข้างล่างด้วยเหรอ...อย่านะ~~~> เสียงของเธอเริ่มออกมามากขึ้นแล้วแต่ก็ยังไม่ดังพอที่จะให้ใครอื่นนอกจากคนขายไอติมได้ยิน “ขอน้าดูหน่อยนะ…น้องปอยคนเก่ง” <ไม่เอานะ! ปล่อยปอยเดี๋ยวนี้ อย่า~~~> ปอยปฏิเสธลั่นในใจ แต่ภาพที่เห็นภายนอกก็คือเด็กสาวที่นอนแน่นิ่งปล่อยให้ชายหนุ่มถอดกางเกงของเธออย่างว่าง่าย “นั่นแน่…นึกแล้วเชียว ทำไมเด็กสมัยนี้ไม่ค่อยชอบใส่กางเกงในกันนะ” คนขายไอติมพูดกรอกหูของปอย เธออายหน้าแดงแต่ก็ไม่สามารถเบือนหน้าหนีความจริงได้ โคกเสียวเด็กสาวเมื่อไร้อาภรณ์ปกปิดก็หมดสิทธิ์ที่จะเป็นความลับอีกต่อไป กางเกงสีขาวถูกรูดออกจากข้อเท้าจากนั้นขาทั้งสองของปอยก็ถูกจับแยกให้อยู่ในท่าบังคับเหมือนเดิม ร่องเสียวที่ถูกเก็บรักษาอย่างดีคลี่บานออกอวดสายตาคนขายไอติมและกล้องที่อยู่ตรงหน้าของเธอ “ว๊าว! หีเกลี้ยงเกลาไม่มีขนซักเส้น” ชายหนุ่มแหวกร่องเสียวให้อ้าออกอีกโดยไม่ถามความเห็นเจ้าของ “โอ้โห…รูหีปิดสนิทเลย เป็นเด็กดีจริงๆนะน้องปอย” <หี? หมายถึงอะไร หมายถึงจิ๋มของปอยเหรอ แล้วทำไมต้องมีขนด้วยล่ะ? รูจิ๋มปิดสนิทแล้วปอยจะฉี่ยังไง?> ปอยเกิดคำถามในใจมากมาย แต่ส่งเสียงออกไปถามไม่ได้ มีแต่เสียงของคนขายไอติมเท่านั้นที่ดังอยู่ภายในบ้านของเธอ “แต่วันนี้น้าจะทำให้น้องปอยเป็นเด็กดียิ่งกว่านี้อีก” ชายหนุ่มเลื่อนตัวลงมากระซิบข้างหูปอยอีกครั้ง เสียงเบาเกินกว่าที่กล้องจะบันทึกไว้ได้ “น้าทนเงี่ยนไม่ไหวแล้ว ขอน้าทีนึงนะน้องปอย” ชายแปลกหน้าขอความบริสุทธิ์ของเธออย่างสุภาพ <ขออะไร? ปอยไม่มีอะไรจะให้นะ ปล่อยปอยเถอะนะ> ปอยถูกอุ้มวางลงนอนกับโซฟา ขาขวาเธอห้อยลงกับพื้นขาซ้ายเธอแขวนกับที่พิงหลังของโซฟา หันหน้าไปทางกล้องวีดีโอที่อยู่ตรงหน้า <จะปล่อยปอยก็ให้นั่งท่าดีๆหน่อยสิ> ปอยหลงคิดว่าตัวเองปลอดภัยแล้ว ขณะที่คนขายไอติมถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนหมดตัว

เมื่อถอดเสื้อผ้าตัวเองจนหมด คนขายไอติมก็หันไปจัดการกับกล้องวีดีโอ เด็กสาวมองเห็นชายแปลกหน้ายืนเปลือยเปล่าต่อหน้าเธอ ท่อนเอ็นของเขาแข็งโด่เป็นลำขนดกดำดูน่ากลัวมาก ไม่เหมือนจู๋ของญาติอายุ 2 ขวบที่เธอเคยเห็น เขาต่อสาย AV เข้ากับโทรทัศน์ เมื่อใช้เวลาปรับซักพักปอยก็ได้เห็นสภาพที่แท้จริงของตัวเองผ่านหน้าจอทีวีที่เธอดูอยู่เป็นประจำ ท่านอนของเธอเรียกได้ว่าน่าเกลียดและน่าอายมากที่สุด ร่องเพศของปอยอ้าออกเผยให้เห็นกลีบเนื้อและติ่งเสียวจนแม้แต่เธอเองก็มองเห็นเด่นชัด เธอไม่เคยนอนท่าทุเรศๆแบบนี้มาก่อนในชีวิต ปอยพยายามขยับตัวให้ได้แต่ก็ไม่สำเร็จ “เป็นไงน้องปอย ได้เป็นดาราแล้ว…ชอบมั๊ย?” ชายหนุ่มยิ้มให้เธอเหมือนเป็นเรื่องปกติ เขาเดินมานั่งข้างๆเธอ ปอยเห็นคนขายไอติมผ่านทางทีวี มือของเขาลูบไล้น่องขาวๆของเธอช้าๆ มันทั้งจักจี้ทั้งเสียว แต่ปอยก็ได้แต่นอนรับความรู้สึกนั้นโดยที่ตอบโต้อะไรไม่ได้ ความเสียวที่ได้รับถึงจะเบาแต่ก็แผ่ซ่านไปทั่วตัวเด็กน้อย ปอยถึงกับเผลอขมิบร่องเสียวของตนโดยไม่รู้ตัว “เป็นไงน้องปอย…เสียวล่ะสิ ดู ขมิบหีใหญ่เลยนะ” ชายแปลกหน้าพูดเสียงดังฟังชัดจนปอยได้สติ เธอพยายามหยุดปฏิกิริยานั่นแต่ก็หยุดไม่ได้ “โดนแค่นี้ก็เสียวซะขนาดนี้แล้วเหรอ แล้วจะทนเสียวต่อได้แค่ไหนกันเนี่ยะ” <ก็หยุดลูบขาหนูซะทีซี่! ว๊าย~~~> ปอยเสนอความคิดเห็นในใจแต่คนขายไอติมกลับตอบสนองเธอโดนการเลื่อนมือมาลูบเนินเสียวของเธอแทน กระแสเสียวแผ่ซ่านรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เด็กสาวจำต้องหลับตาฝืนรับความรู้สึกนั้น เพราะเมื่อลืมตาครั้งใดก็ได้แต่เห็นภาพคนขายไอติมกำลังลวนลามจับต้องร่างกายเธอราวกับเป็นตุ๊กตาทุกที < เมื่อไหร่จะหยุดซักที! โอย~~~ปอยเสียวนะ ไม่เอาแล้ว...อย่า อา~~~> น้ำเสียวใสๆค่อยไหลเยิ้มออกมาจากรูสวาทของเด็กสาว คนขายไอติมยิ้มอย่างพอใจ “ฮิๆๆ เริ่มเงี่ยนแล้วใช่มั๊ยน้องปอย” เด็กสาวไม่รู้ว่าเงี่ยนคืออะไร แต่ถ้าเป็นความรู้สึกที่อยากถูกสัมผัสแบบนี้เรื่อยๆล่ะก็…ใช่เลย < อือ~~~ ว่าแต่โดนถูจิ๋มแบบนี้มันก็แปลกๆดีแฮะ > ปอยเริ่มปลงทำใจยอมรับกับความรู้สึกที่ตนมี <ทุกทีที่จับมันไม่เคยรู้สึกขนาดนี้นี่นา> ปอยลืมตาดูตัวเองถูกคนขายไอติมถูร่องเสียวเธออีกครั้ง จิตใจเธอเริ่มไหวหวั่น สัมผัสของมือที่หยาบกร้านลากผ่านร่องเสียวอันบอบบางของเธอช่างให้ความรู้สึกที่วิเศษนัก แต่แล้วปอยก็มีความสุขได้ไม่นานเมื่อนิ้วของคนขายไอติมเริ่มไม่อยู่สุข มันเริ่มดันเข้ารูสวาทของปอยมากขึ้นเรื่อยๆ ร่องเสียวที่ไม่เคยมีสิ่งแปลกปลอมใดๆเข้ากร้ำกรายมาก่อนตอดรัดสู้กับผู้บุกรุกอย่างสุดกำลัง แต่ไม่เป็นผล นิ้วของเขาสอดเข้าร่องเสียวเธอจนกระทั่งมาถึงปราการแห่งความบริสุทธิ์ของปอย เยื่อบางๆขวางทางนิ้วของชายแปลกหน้าไม่ให้ล่วงล้ำเข้าไปได้แต่เขาไม่สน นิ้วมือชายที่แข็งแรงเจาะผ่านเยื่อบริสุทธิ์ของปอยอย่างไม่ใยดีและดันเข้าไปจนสุดความยาว ปอยเจ็บปวดไปถึงเส้นผมอยากจะร้องก็ร้องไม่ออก เลือดบริสุทธิ์ของเธอไหลอาบท่วมนิ้วของชายหนุ่ม “อืม…เลือดไม่ค่อยเยอะนะ ไม่เจ็บใช่มั๊ยคนเก่ง” ปอยแทบอยากจะกระโดดเตะชายแปลกหน้าที่พูดประโยคนั้นออกมาได้ เธอเจ็บยิ่งกว่าที่เคยโดนแม่ตีไม่ว่าครั้งไหนๆ แต่เธอตอบคนขายไอติมไม่ได้ ได้แต่มองร่องเสียวเปื้อนเลือดของตัวเองในทีวี ชายหนุ่มลุกขึ้นหยิบกระดาษทิชชู่ในบ้านของเธอมาเช็ดคราบเลือดทั้งบนนิ้วเขาและร่องเสียวของเธอด้วย “เอาล่ะ…หมดเวลาอุ่นเครื่องแล้ว คราวนี้ของจริงล่ะนะ” <อะไรนะ!...ยังไม่จบอีกเหรอเนี่ยะ ของจริงยังไง? ไม่เอาแบบเจ็บๆอย่างเมื่อกี้นะ>

ปอยมองดูทีวีก็เห็นคนขายไอติมเอาท่อนเสียวของเขามาจ่อเข้ากับช่องเพศของเธอ <หา...! ไม่นะ ขนาดเมื่อกี้แค่นิ้วเดียวยังเลือดออกเลย..> ปอยบ่นพึมพำในใจ เธอรู้ตัวแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตนเอง ท่อนเสียวของเขาใหญ่กว่านิ้วหลายเท่า ขืนปล่อยให้มันมุดเข้าร่องเสียวเธอมีหวังพังแน่ๆ แต่เธอหนีไปไหนไม่ได้ ปอยหลับตาลงพยายามไม่รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อส่วนปลายของดุ้นเสียวเริ่มสัมผัสร่องสวาทของเธอ แรงกดของมันมากขึ้นเรื่อยๆ ท่อนเสียวขนาดมหึมาค่อยๆมุดเข้าถ้ำน้อยอย่างช้าๆ <โอ้ย!...เจ็บ พอแล้ว...ปอยเจ็บ!> ปอยตะโกนลั่นในใจขณะที่เสาเข็มค่อยๆจมหายลงไปทีละนิดๆ ชายหนุ่มก้มตัวลงคร่อมร่างของปอยไว้ มือนึงขยำหน้าอกอันน้อยนิด ปากของเขาประทับพวงแก้มของเธอ “อา~~~หีของปอยฟิตสะใจน้าจริงๆเลย” ท่อนเสียวมุดไปถึงด่านพรมจรรย์ที่เคยปิดอยู่ ซึ่งถึงแม้จะถูกบุกรุกแล้วแต่ก็ยังไม่กว้างมากพอจะให้ท่อนเสียวทั้งลำมุดเข้าไปโดยไม่ทำให้เกิดแผลได้ ดุ้นจรวดทะลวงเยื่อสาวของเธอจนขาดกระจุย เลือดเด็กสาวไหลอาบปลายดาบช่วยเพิ่มความลื่นเข้าไปอีก แต่ดูเหมือนจะยังไม่สะใจพอ บั้นควยอันโตยังคงคืบคลานลึกเข้าไปเรื่อยๆ เด็กสาวผู้น่าสงสารได้แต่หลับตาปี๋ข่มความรู้สึกเจ็บปวดจนเข้ากระดูกดำของเธอ ร่างกายเธอเหมือนกำลังถูกแยกออกเป็นสองส่วน เมื่อได้ระยะที่ชายหนุ่มพอใจแล้ว เขาก็เริ่มซอยบั้นควยเข้าออกร่องเสียวเด็กสาว ความถี่ของมันสร้างความเจ็บปวดให้เธอมากขึ้นไปอีก ปอยเจ็บปวดจนใจจะขาดแต่ก็ไม่สามารถต้านทานตัณหาของคนขายไอติมได้ ท่อนเสียวของเขามุดเข้ามุดออกอย่างไร้ความปรานี “อา~~~น้องปอยคนเก่ง รับของน้าได้หมดเลย อย่างนี้โตขึ้นมีคนตามจีบตรึมแน่ อา~~~” ชายหนุ่มเพ้อด้วยความสะใจบนความเจ็บปวดของปอย ร่องเสียวอันอ่อนนุ่มและบอบบางต้องทนรับกับท่อนเสียวที่อัดแน่นไปด้วยความใคร่ จนกระทั่งได้เวลาปลดปล่อย “อา~~~ น้องปอยจะได้เป็นเมียน้าแล้วนะ ดีใจมั๊ย?” เสียงของคนขายไอติมค่อยๆจางหายไปในความรู้สึกของปอย เธอหมดสติไปเพราะทนรับกับความเจ็บปวดที่มีไม่ไหว…

“ปอย…ปอย ตื่นเร็วลูก” ปอยตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นแม่ของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ปอยสะดุ้งตัวเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอได้ ร่างกายปอยขยับเป็นปกติได้แล้ว เสื้อผ้าของเธออยู่กับตัวเธอเป็นปกติราวกับไม่อะไรเกิดขึ้น สภาพภายในบ้านของเธอก็ปกติ ไม่มีอะไรหายไป “ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วลงมากินข้าวนะลูก” คุณแม่ของปอยสั่ง เด็กสาวลุกขึ้นยืนด้วยเรี่ยวแรงของคนเพิ่งตื่นนอน ปอยหยิบผ้าเช็ดตัวเดินโซเซเข้าห้องน้ำ เธอยังรู้สึกแสบๆที่ร่องเสียวอยู่เลยซึ่งเป็นสิ่งที่คอยย้ำเตือนว่ามันไม่ใช่ความฝัน เมื่อปอยถอดกางเกงออกดูสภาพร่องเสียว เธอกลับพบกระดาษแผ่นหนึ่งเสียบร่องเสียวของเธออยู่ ปอยตกใจแต่ก็ตัดสินใจดึงมันออกมา ส่วนปลายของกระดาษชุ่มไปด้วยน้ำเสียวในร่องสวาทของเธอแต่กระนั้นก็ยังพออ่านจับใจความได้ “อย่าบอกใครเรื่องที่ถูกกูเย็ด ไม่งั้นภาพมึงได้แพร่กระจายไปทั่วประเทศแน่ๆ …แล้วว่างๆจะไปเยี่ยมนะ จาก…น้า” ปอยทรุดตัวลงนั่งกับพื้นน้ำตานองหน้า