ตอนที่ 6 "ทะเลาะจนได้เรื่อง"

ณ โรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ครูคนใหม่ของโรงเรียนนั้นได้ทำวีรกรรมสุดแสบ เขาพรากพรหมจรรย์เด็กสาววัยกำลังน่ารักไปแล้ว 2 คนภายในเวลา2วัน ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นไม่ถึงเดือน เขายังทำใจยอมรับกับการจากไปของเมียของเขาที่รักกันมากว่า 3 ปีไม่ได้ แต่ขณะนี้เขาเฝ้าถวินหาแต่ความสุขจากการได้ชิงความบริสุทธิ์จากลูกศิษย์ตัวน้อยทันทีที่โชคเข้าข้างเขา

คาบแรกของวันศุกร์ ครูชัยต้องสอนนักเรียนชั้นป.6 อุปกรณ์การเรียนก็ค่อนข้างจะสลับซับซ้อนกว่า การสอนป.5แต่กระนั้นก็ไม่ยากเกินจะเตรียมให้ทันในอีก 1 ชั่วโมงที่เหลือ แต่สิ่งที่เขากังวลไม่ใช่เรื่องนั้น เรื่องลูกศิษย์ที่เขารักหนักหนาทั้ง 2 คนต่างหาก เมื่อวานธนชพรรณไม่มาเรียน ครูชัยก็พอจะเข้าใจว่าเธอไม่สบายด้วยเรื่องใด การถูกครูชัยร่วมรักครั้งแรกทำเอาอวัยวะเพศของเธอฉีกขาด ต่อให้เก่งมาจากไหนก็คงนอนซมอย่างต่ำหนึ่งวันแน่ๆ เขาเองก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ทำอะไรรุนแรงอย่างนั้นลงไป ได้แต่คิดว่าลูกศิษย์ตัวน้อยคงไม่แก้แค้นด้วยการบอกแม่ของเธอถึงเรื่องระหว่างเขาและเธอ ส่วนวิภาวี สาวน้อยแก่นแก้วอารมณ์ดี เมื่อวานเขาเจอเธอเพียงครั้งเดียวเมื่อตอนเช้า กำลังจะเข้าสวมกอดให้หายคิดถึง ก็เจอเพื่อนของเธอเข้ามาตามเธอซะก่อน วิภาวีเองก็เสียดายอยู่ไม่น้อยแต่เมื่อโอกาสไม่อำนวย เธอก็จำใจต้องลาครูชัยไป ทิ้งให้ครูชัยต้องอารมณ์ค้างไปทั้งวัน เขาอยากเจอเธอทั้ง 2 มากแต่จนถึงเวลานี้ยังไม่มีใครมาหาเขาเลย ครูชัยมองไปนอกหน้าต่าง เด็กนักเรียนเดินผ่านไปมามากมาย แต่ไม่ใช่คนที่เขาอยากเจอเลยซักคนเดียว

ครูชัยเริ่มการสอนคาบแรกด้วยการแจกสมุดงานของนักเรียน แล้วให้นักเรียนลอกวิธีประดิษฐ์กล่องใส่ดินสอไม้บนกระดาน เมื่อลอกเสร็จแล้วเขาก็แบ่งนักเรียนตามกลุ่ม แต่ละกลุ่มก็รับผิดชอบกล่องใส่ดินสอของกลุ่มของตน ระหว่างนั้นครูชัยกลับมานั่งรอที่โต๊ะทำงานของเขา คอยมองนักเรียนเป็นระยะๆเมื่อเห็นว่าเริ่มส่งเสียงดังเกินไป สายตาของเขามองไปรอบๆห้อง เด็กนักเรียนห้องนี้ก็มีที่หน้าตาดีๆหลายคน แน่นอน…เขามีเส้นผมของเด็กพวกนั้นไว้ในครอบครองเรียบร้อยแล้ว การได้เห็นเด็กสาวน่ารักๆอยู่ใกล้ๆ ทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งพล่านขึ้นมาอีก ทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรออก เขาเปิดลิ้นชักที่เก็บตุ๊กตาไว้ นำมันออกมา จากนั้นหยิบแฟ้มที่น่าจะเป็นแฟ้มเอกสารขึ้นมา แต่เมื่อเปิดแล้วแทนที่จะพบเอกสารใดๆ กลับพบแต่เส้นผมจำนวนมาก ที่ปลายเส้นผมแต่ละเส้นมีชื่อของเด็กผู้หญิงพันด้วยเทปกาวติดอยู่ เขาพลิกแฟ้มไปที่หน้า “ป.6/4” บรรจงหยิบเส้นผมเส้นหนึ่งออกมาจากหน้านั้น พันรอบตุ๊กตาแล้วนำไปวางบนกล่องใต้โต๊ะของเขาที่ซึ่งนักเรียนในห้องไม่สามารถเห็นได้ ตุ๊กตาค่อยๆเปลี่ยนร่างเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งในชั้น เขามองตุ๊กตาแสดงอากัปกิริยาเช่นเดียวกับเจ้าของเส้นผมอย่างสนใจ เขาใช้วิธีนี้ล่วงรู้การกระทำของเด็กคนไหนก็ตามที่เขาอยากรู้ และด้วยวิธีนี้ทำให้เขาได้ร่วมรักกับลูกศิษย์แสนรักของเขา…วิภาวีและธนชพรรณ

ระหว่างที่จ้องมองตุ๊กตาของเขาอยู่นั้น ครูชัยก็เกิดความคิดดีๆ เขาลองเอานิ้วดีดกระโปรงของตุ๊กตาเบาๆ แล้วหันไปมองลูกศิษย์เจ้าของเส้นผม ปรากฏว่ากระโปรงของเด็กคนนั้นก็พริ้วไหวในลักษณะเดียวกันกับตุ๊กตา เด็กสาวผู้โชคร้ายยังไม่รู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้นกับตน ยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานที่ครูชัยมอบหมายให้เสร็จ ครูชัยยิ้มด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เพื่อให้แน่ใจว่าความคิดเขาไม่ผิด เขาทดลองอีกครั้ง ขณะที่เด็กสาวหันหลังให้เขานั้น ครูชัยจับกระโปรงของตุ๊กตายกขึ้นเผยให้เห็นกางเกงในสีฟ้าที่มีลายกระต่ายอยู่กลางก้น สีหน้าของเขาแสดงความตื่นเต้นยิ่งขึ้นเมื่อเห็นตัวจริงของตุ๊กตาโชว์กางเกงในลายเดียวกันให้เขาเห็น แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเก็บรายละเอียดของรูปกระต่ายที่ก้นของเธอเสร็จก็ถูกมือน้อยๆเลื่อนลงมาปิดซะก่อน ลูกศิษย์ผู้เคราะห์ได้แต่คิดไปว่าลมพัดกระโปรงของเธอเปิดขึ้น ตำแหน่งของเธออยู่เกือบหลังห้องจึงไม่มีผู้ชายคนไหนเห็นนอกจากครูชัย เพราะโต๊ะของเขาอยู่หลังห้อง เธอหันมาลอบมองครูชัยอย่างอายๆ เธอเองก็รู้ว่าครูชัยเห็นอะไรของเธอบ้าง ครูชัยยิ้มให้เธอทำเอาเธอหน้าแดงรีบหันกลับไปทำงานต่อ แต่เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่ครูชัยจะพิสูจน์อะไรบางอย่าง…หากเกิดอะไรขึ้นกับตุ๊กตามันก็จะไปเกิดกับตัวจริงของตุ๊กตานั้นเช่นกัน… ครูชัยยิ้มอีกครั้ง เมื่อรู้อย่างนี้เขายิ่งคิดมีแผนการต่างๆที่จะจัดการลูกศิษย์ของเขาขึ้นมาได้อีกมากมาย เขาเริ่มรู้สึกสนุกยิ่งขึ้น คราวนี้เขาเปลี่ยนเส้นผมเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารักอีกคนในห้องนั้น คราวนี้เหยื่อของเขายืนอยู่เกือบกลางห้อง ครูชัยรอจังหวะที่เพื่อนชายร่วมกลุ่มของเธอหันไปหาเธอ ทันใดนั้นเขาก็สะบัดนิ้วดีดกระโปรงของตุ๊กตาให้ลอยสูงขึ้น กว่าที่เจ้าตัวจะรู้ว่าเกิดอะไรกับตัวเองก็โดนเพื่อนชายของเธอเห็นกางเกงในลายลูกไม้สีแดงที่อยู่ภายในซะก่อนแล้ว เธอพยายามรีบปิดทันทีที่รู้สึกตัวแต่ก็ไม่ทันการ… “เฮ้ย! ยัยเกตใส่กางเกงในสีแดงว่ะ…ฮ่าๆๆ” เด็กสาวผู้เคราะห์ร้ายอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี เธอจึงต้องทำโมโหเพื่อเก็บอาการ วิ่งไล่ตีเพื่อนชายคนนั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย “ไอ้บ้า! ไอ้ทุเรศ…ลามก” เสียงเธอด่าเป็นชุดดังจนครูชัยจับใจความได้ชัดเจนแม้จะอยู่หลังห้องก็ตาม “อ้าว!ก็เธออยากโชว์กางเกงในให้ฉันเห็นทำไมล่ะ…นึกว่าอยากดูนักรึไง โธ่!ยัยสีแดง” เพื่อนชายของเธอโต้ตอบ เด็กสาวคนนั้นยิ่งรู้สึกโมโหยิ่งนักวิ่งเข้าไปกะจะชกหน้าให้หายแค้นซัก 2-3 หมัดแต่ก็ถูกเพื่อนๆช่วยกันขวางไว้ก่อน เพื่อนหญิงก็ช่วยกันกันเด็กสาวคนนั้น ส่วนเด็กผู้ชายเพื่อนชายในห้องก็ช่วยกันแยกออกมา เกิดเป็นสงครามระหว่างเพศขึ้นในห้อง ต่างฝ่ายต่างจะเอาเรื่องกันจนครูชัยเห็นท่าไม่ดี รีบเข้าไปยุติเหตุการณ์ “ทะเลาะอะไรกันน่ะพวกเธอ” ครูชัยถามทั้งๆที่รู้เรื่องราวดีอยู่แล้ว เพื่อนหญิงในห้องคนหนึ่งอาสาเล่าเหตุการณ์ให้ครูชัยฟัง แน่นอน…คำให้การนั้นต้องเข้าข้างฝ่ายหญิงอยู่แล้ว “ไอ้บานมันแอบดูกกน.เกตค่ะครู…หนูเห็นกับตา” ฝ่ายชายได้ยินอย่างนั้นก็อดไม่ได้ “อย่ามั่วๆ ยัยเกตมาเปิดโชว์เองตะหาก ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครู” จำเลยฝ่ายชายปฏิเสธเสียงแข็ง ซึ่งก็ได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายชายด้วยกันเอง “เอาล่ะๆ พอได้แล้ว…ทุกคนเลิกพูดถึงเรื่องนี้ กลับไปทำงานต่อให้เสร็จ… เธอทั้ง 2 คน เดี๋ยวหลังเรียนกับครูเสร็จอยู่รอพบครูก่อนนะ” ครูชัยยุติเหตุการณ์พร้อมเรียกเด็กทั้ง 2 มาเคลียหลังเลิกเรียน หลังจากนั้นไม่มีใครในห้องกล้าพูดถึงเรื่องนี้อีกจนหมดคาบเพราะกลัวจะถูกเรียกพบ ครูชัยเองก็ดึงสติกลับมา ข่มใจสอนจนจบคาบเรียนแรก

เมื่อปล่อยเด็กในห้องคนอื่นๆกลับไปเรียนคาบต่อไปแล้ว ครูชัยเรียกคู่กรณีทั้ง 2 มาตักเตือน ทั้งคู่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งแต่ ป.5 แล้ว หญิงก็ปากร้ายชายก็ปากเสีย ทั้งคู่มีเรื่องให้ทะเลาะกันเป็นประจำไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ทะเลาะกันทีก็ต้องมีเพื่อนๆมาคอยห้ามมวยไม่งั้นได้เป็นเรื่องต้องเชิญผู้ปกครองมาพบเป็นประจำ ทั้งคู่ยืนต่อหน้าครูชัยไม่ยอมมองหน้ากัน ต่างก้มหน้าก้มตาแสดงสีหน้าไม่พอใจอีกฝ่ายจนครูชัยสังเกตได้ และแล้วครูชัยก็นึกไอเดียแปลกๆขึ้นมาได้ ด้วยวิธีนี้นอกจากจะยุติเรื่องนี้แล้ว…ทั้งคู่อาจไม่ทะเลาะกันอีกเลยก็เป็นได้ ว่าแล้วครูชัยก็อธิบายตามเรื่องราว “ครูไม่สนใจหรอกนะว่าใครเริ่มก่อนเริ่มทีหลัง ถ้ามีคนทะเลาะกันในห้องครู ครูจำเป็นต้องลงโทษซักหน่อย เข้าใจมั๊ย” ทั้งคู่พยักหน้าแทนคำตอบ “ดี…อืม งั้นครูจะทำโทษพวกเธอ ให้ไปรดน้ำต้นไม้ที่หลังห้องงานไม้นี่…”ครูชัยชี้นิ้วไปยังทิศทางที่ต้นไม้เหล่านั้นอยู่ ทั้งคู่หันไปมอง มีต้นไม้อยู่ไม่กี่ต้น ใช้เวลารดไม่ถึง 10 นาทีก็คงเสร็จ ทั้งคู่ต่างคนต่างโล่งใจที่ไม่โดนทำโทษรุนแรงนัก “แล้วก็ระหว่างนั้นห้ามทะเลาะกันเด็ดขาด…ถ้าครูได้ยินเสียงทะเลาะกันล่ะก็ ครูจะส่งพวกเธอให้ครูอุษณีษ์จัดการ” คำขู่อมตะนี้ใช้ได้กับเด็ก ป.6 ทุกคนเพราะพวกเขารู้กิตติศัพท์แห่งความโหดของเธอดี “เอาล่ะ…ไปได้แล้ว เสร็จแล้วกลับมาหาครูด้วยนะ” ทั้งคู่เดินตรงไปยังหลังห้องงานไม้โดยยังไม่ยอมมองหน้ากัน…

ที่หลังห้องงานไม้ค่อนข้างเป็นที่เปลี่ยว ไม่มีคนเดินผ่านไปผ่านมามากนัก และยิ่งในเวลาเรียนอย่างนี้ด้วย ยิ่งทำให้ดูวังเวงใหญ่ ทั้งคู่รีบหยิบอุปกรณ์รดน้ำ ต่างฝ่ายต่างรีบรดหวังจะให้เสร็จเร็วๆ ทันใดนั้นความผิดปกติก็เกิดขึ้นกับตัวของเด็กผู้หญิง เธอรู้สึกอึดอัดแน่นหน้าอกเหมือนถูกใครซักคนบีบตัวเธออยู่ ใช่แล้วครูชัยกำลังเอานิ้วบี้อกตุ๊กตาอยู่ เด็กสาวล้มตัวลงนั่งกับพื้นแต่ไม่กล้าขอความช่วยเหลือใครเพราะในที่นั้นมีเธอกับคู่อริอยู่กับเพียง 2 ต่อ 2 เท่านั้น ความรู้สึกอึดอัดเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวเมื่อตุ๊กตาตัวเธอถูกครูชัยถูของสงวนเพียงสัมผัสของนิ้วที่แผ่วเบาของเขากลับทำให้ตัวจริงของตุ๊กตานั้นเสียวขึ้นเป็น 10 เท่า ลมหายใจเธอแรงขึ้นจนเพื่อนชายของเธอสังเกตเห็น “ยัยเกต…อย่าอู้น่า รีบมารดเร็วๆ จะได้รีบกลับ” เด็กหนุ่มยังไม่รู้สภาพของเธอ เมื่อเห็นเธอยังนั่งนิ่งเฉยอยู่เขาจึงหันไปมองเธอตรงๆ ในที่สุดเด็กหนุ่มก็รู้ความจริงที่เกิดขึ้น เด็กสาวถูกแรงเล้าโล้มของครูชัยปัดเป่าสติของเธอจนกระเจิง เธอนั่งลงยองๆหลังพิงผนังกำแพงห้องงานไม้ยกขาชันขึ้นกอดตัวเธอเอง มือขวากำก้อนเนื้อตรงหัวใจของเธอขยำอย่างลืมตัว มือซ้ายของเธอซุกเข้าไปในกางเกงในสีแดงตัวที่เขาเห็นเมื่อต้นชั่วโมงและดูเหมือนจะขยี้อะไรบางอย่างที่อยู่ในนั้นไม่ยอมหยุด ใบหน้าของเธอแดงเรื่อด้วยอารมณ์ใคร่ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเธอหลับตาพริ้มไปด้วยความเสียวซ่านจนลืมไปเลยว่าศัตรูคู่อาฆาตของเธอก็ยืนอยู่ตรงนั้นและเห็นพฤติกรรมของเธอจนหมด เด็กหนุ่มถึงกับอ้าปากค้างกับภาพที่ได้เห็น เขาเคยแอบดูหนังสือโป๊ซ่อนอยู่ใต้เตียงของพ่อ เคยแอบดูวีดีโอโป๊ที่บ้านเพื่อน แต่ยังไม่เคยเห็นของจริงซักครั้งเดียว ระหว่างที่เขาจ้องมองคู่อริด้วยความกระหายใคร่รู้ สาวน้อยผู้เคราะห์ร้ายก็สำเร็จความต้องการของตน น้ำเสียวไหลเปียกชุ่มกางเกงในลายลูกไม้ของเธอของเธอเปลี่ยนให้สีแดงเข้มขึ้นทุกที่ที่น้ำเสียวของเธอไหลไปถึง บางส่วนไหลลงมาตามร่องขาหนีบ โชว์ให้เพื่อนของเธอเห็นความใคร่ในตัวเธอเอง เด็กสาวหมดแรงนั่งลงอย่างสิ้นสภาพ พอเรี่ยวแรงกลับมา เธอลืมตาขึ้นก็พบกับสภาพความเป็นจริง คู่อาฆาตของเธอยืนจ้องเธอราวกับเธอเป็นสัตว์สงวนใกล้สูญพันธุ์ สาวน้อยอายจนหน้าแดงพูดอะไรไม่ออก เธอควรจะด่าเขาเหมือนกับทุกครั้งที่เขาพยายามแกล้งเธอแต่คราวนี้กลับไม่มีเสียงใดๆหลุดออกมาจากปากเล็กๆแต่พิษสงร้ายนั้น…สิ่งที่ไม่ควรให้ใครได้รับรู้ที่สุดกลับถูกรับรู้โดยศัตรูของเธอ เธอรีบหุบขาลงนั่งด้วยท่าที่ปกปิดมิดชิดที่สุดดึงเอาอารมณ์ค้างของเด็กหนุ่มกลับสู่โลกแห่งความจริง ทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างเงียบ ดูเหมือนจะไม่มองหน้ากันแต่ทั้งคู่แอบผลัดกันมองหน้าอีกฝ่ายโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัว ครูชัยรู้เห็นเหตุการณ์นี้ทั้งหมด แม้จะเป็นด้านหลังของห้องงานไม้ที่มีแต่กำแพงหนาทึบบดบังไว้ แต่เขารู้ว่ามีรูที่กำแพงอยู่จุดหนึ่งที่พอมองเห็นพฤติกรรมของทั้งคู่ได้ แผนของเขาสำเร็จไปกว่าครึ่งแล้ว ตอนนี้ทั้งคู่ลืมความเป็นศัตรูกับไปชั่วขณะ “นี่…อนุพงษ์” เด็กสาวเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเสียก่อน เธอเรียกชื่อจริงของเขาแทนที่จะเรียก”ไอ้บาน”ตามที่เธอและเพื่อนๆเรียกกัน อนุพงษ์หันมามองเธออย่างอายๆ เขาไม่ได้เป็นฝ่ายเสียหายแต่การที่เขายืนดูอยู่เฉยๆไม่ช่วยเหลืออะไรก็ทำให้เขารู้สึกละอายใจไม่ต่างไปจากการแอบดูหนังสือโป๊ “ทำไม” เขาตอบเธอด้วยน้ำเสียงที่ยังคงหนักแน่นข่มความรู้สึกผิดของเขาไว้ เด็กสาวน้ำตาเริ่มซึมออกมาจากดวงตาใสๆของเธอ “เธออย่าบอกใครเรื่องที่เห็นนี้ได้ไหม…เราขอร้องล่ะนะ” เด็กสาวไม่เหลือทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ อนุพงษ์ก็รู้สึกสงสารเธอไม่น้อยแต่ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบรับอะไรครูชัยก็เริ่มลงมือต่อ เขาเริ่มถูไถตุ๊กตาเด็กสาวไปทั่วร่าง “อ๊าาา!” กระแสแห่งความเสียวกลับมาเยือนเธออีกครั้ง คราวนี้เธอไม่อยากให้ใครต้องเห็นสภาพอันน่าทุเรศของเธออีกแล้ว “อนุพงงงงงษ์…ช่วยเราด้วย….อ๊าาาา!” เขาตกใจมากที่จู่ๆเธอก็ร้องออกมาอย่างนั้น เขาอยากช่วยเธอแต่ไม่รู้ว่าเธออยากให้ช่วยทำอะไรกันแน่ “เป็นอะไรไป…เกตนิภา นี่…อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ” อนุพงษ์ตรงเข้าไปปลอบขวัญเกตนิภา ทันทีที่อนุพงษ์เข้าไปใกล้เธอสัญชาตญานแห่งความใคร่ของเด็กสาวก็ล็อคคออนุพงษ์ไว้แล้วดึงเข้าไปหาเธอ มันไม่เหมือนทุกครั้งที่เกตนิภาจะบีบคอเขาเวลาที่ทะเลาะกัน คราวนี้มันดูอบอุ่น ไร้แรงอาฆาต และกระตุ้นความเป็นชายของเขาให้ตื่นขึ้นมา “ช่วยเราด้วยยยย…อึ๋ยยย” เกตนิภาได้แต่ร้องครวญครางพลางกอดคอคู่อริด้วยความเสียวซ่าน ปากของเธอกดเข้าไปที่ซอกคอเด็กหนุ่มอย่างลืมตัวยิ่งทำให้สติของทั้งคู่เริ่มคุมไม่อยู่ “ช…ช่วยแบบเมื่อกี้เหรอ” อนุพงษ์ถามอย่างกระวนกระวายใจ “อือ…เร็วๆเข้า….อาาาา” เกตนิภาทิ้งศักดิ์ศรีทั้งหมดตอบคู่กัดของเธอไป อนุพงษ์ทำเงอะๆงะๆ เลื่อนมือลงถกกระโปรงของสาวน้อยขึ้น มือหนึ่งล้วงเขาไปในกางเกงในสีแดงสดตำแหน่งเดียวกับที่เขาเห็นมือของเธอล้วงเข้าไป บรรจงถูร่องเสียวของเธอตามแบบที่เห็นในหนัง ตอนนี้เองที่เขารู้สึกว่าโชคดีที่ได้ดูหนังโป๊มาก่อน “”อย่างนี้เหรอ” อนุพงษ์ถามเกตนิภาที่กำลังดิ้นไปมาด้วยความสยิว พลางซึบซับสัมผัสของร่องเสียวที่เขาไม่เคยได้แต่ต้องมาก่อน เด็กหนุ่มไม่เคยรู้เลยว่าร่องเพศคู่อริของเขาจะนุ่มนวลชวนให้สัมผัสเช่นนี้ “ช่าย….อาาาา อย่าหยุดนะ” คำขอของเธอเริ่มเปลี่ยนเป็นคำสั่ง แต่เธอไม่ให้เขาทำเปล่าๆ ปากเรียวเล็กของเธอที่ใช้ด่าเขาอยู่เป็นประจำ บรรจงหอมไปทั่วใบหน้าของเขา จนกระทั่งปากที่ใช้ด่ากันอยู่ทุกวันก็มาชนกัน ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม ทุกสิ่งที่เกตนิภาต้องการอนุพงษ์กลับตอบสนองเธอได้เป็นอย่างดี ตอนนี้ทั้งคู่ไม่รู้สึกถึงความเป็นศัตรูกันอีกต่อไป ปลดปล่อยอารมณ์ตัวเองไปตามสัญชาตญาณแห่งการดำรงเผ่าพันธุ์ ความเป็นชายของอนุพงษ์ตื่นขึ้นถึงขีดสุดจนเขาทนไม่ไหวต้องงัดมันออกมาให้เป็นอิสระ และสิ่งที่เขาเห็นในหนังต่อจากนี้เขาก็จะทำกับเกตนิภาเช่นเดียวกัน ท่อนเนื้อยาว 5 นิ้วของเขาถูกดันให้เข้าร่องเสียวเพื่อนร่วมชั้นเรื่อยๆเรื่อยๆ น่าอัศจรรย์ที่มันเข้าไปจนสุดความยาวได้ในเวลาอันสั้นโดยที่เกตนิภาไม่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเลยสักนิด อนุพงษ์ตอนนี้รู้ได้อย่างเดียวคือความเสียวที่เพิ่มขึ้นทุกจังหวะการซอยของเขา ร่องเสียวของเกตนิภาตอดรัดการรุกล้ำของเขาอย่างเป็นมิตร เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าการร่วมเพศจะให้ความสุขกับเขาได้ถึงเพียงนี้ เกตนิภาก็รู้ว่าตอนนี้เธอโดนอะไรเข้าไปแต่กระนั้นก็ยอมให้เขาทำแต่โดยดี ทั้งคู่กอดรัดกันอย่างเร่าร้อน อนุพงษ์ทำท่าตามหนังที่เขาดูมาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน จนในที่สุดก็ถึงเวลาที่ทั้งคู่จะเป็นกายและใจเดียวกัน จังหวะการซอยของอนุพงษ์เร็วขึ้นเร่งให้ความเสียวซ่านในตัวเกตนิภาพุ่งขึ้นตาม ทั้งคู่ขึ้นสู่จุดสูงสุดแห่งความสามัคคี น้ำเสียวจำนวนมากทะลักจากยอดควยอนุพงษ์พุ่งตรงเข้าไปในโพรงสวรรค์น้อยๆของเกตนิภา อนุพงษ์ทำทีเป็นสุภาพบุรุษพลิกตัวเอาเกตนิภามาซบไว้กับอกของเขา ทั้งคู่นอนหมดแรงเหนื่อยอ่อนอยู่ตรงนั้น ครูชัยผู้เห็นเหตุการณ์ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นผลงานของเขาสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

อีก 5 นาทีต่อมาจำเลยทั้ง 2 ก็เดินกลับเข้ามาหาครูชัย บรรยากาศเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ทั้งคู่เดินชิดกันมามองหน้าอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม ครูชัยแกล้งทำเป็นไม่เห็น “รดน้ำเสร็จแล้วเหรอ” เขาถามทั้งคู่ “ค่ะ/ครับ” ทั้ง 2 คนตอบแทบจะพร้อมกัน “ทำไมรดนานจังเลย ทำอะไรอยู่” ครูชัยเจาะประเด็น ทำเอาทั้งสองก้มหน้าก้มตาอายจนหน้าแดง “คือ…พวกเราเห็นว่าใบไม้มันเยอะน่ะครับ ก็เลยเก็บให้ด้วย” อนุพงษ์ที่เอาตัวรอดได้เก่งกว่ารีบตอบครูชัย ใบไม้ที่หล่นอยู่แถวนั้นจะมีภารโรงมากวาดทุกเช้าอยู่แล้วจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีใบไม้เหลือให้พวกเขาเก็บ “ใช่ค่ะครู” เกตนิภาก็ร่วมโกหกกะเขาด้วย ทำเอาครูชัยได้แต่แอบขำ “โอเค…แล้วคราวหลังอย่าทะเลาะกันให้ครูเห็นอีกนะ…” ทั้งคู่ยิ้มให้กัน จากนี้ไปพวกเขาคงไม่คิดจะทะเลาะกันอีกต่อแล้ว มีแต่จะทำอย่างอื่นกันมากกว่า “เอ้า! ไปเข้าห้องเรียนได้แล้ว…จะหมดคาบ 2 อยู่แล้ว” “ค่ะ/ครับ” คราวนี้พร้อมเพรียงกันเลย ทั้งคู่เดินออกจากห้องครูชัยไปอย่างมีความสุข นับแต่นั้นมาก็ไม่มีเรื่องให้ต้องทะเลาะกันอีกเลย ทุกๆคนต่างประหลาดใจที่ทั้ง 2 คืนดีกันได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ทะเลาะกันแทบทุกวัน เพื่อนทั้งหลายของอนุพงษ์และเกตนิภาได้แต่ครุ่นคิด …ครูชัยใช้วิธีลงโทษแบบไหนกันนะ…
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล บันทึกการเข้า
ออฟไลน์ DRACULolitA
นักประพันธ์ประจำบอร์ด
สมาชิกบอร์ด ระดับ 0
******

กระทู้: 0
อีเมล์ รางวัล ข้อความส่วนตัว (ออฟไลน์)

Re: Angel’s Item ของขวัญสวรรค์สาป C.6-C.10
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: ธันวาคม 06, 2012, 06:22:52 AM »
อ้างถึง
Angel’s Item ของขวัญสวรรค์สาป
Episode I : “Dummy Doll”
chapter VII : “กระโปรงเป็นเหตุ”
By DRACULolitA(draculolita@yahoo.com)

ครูชัยครูงานไม้คนใหม่ของโรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง เขามาทำงานที่นี่ได้ 2 อาทิตย์แล้ว และวันนี้เป็นปลายอาทิตย์ที่ 2 เขาเคยมีเมียมาก่อน แต่ก็ต้องมาด่วนจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ความเหงาของเขาถูกแทนที่ด้วยตุ๊กตาที่เขาได้มาจากเทวดาองค์หนึ่ง ด้วยตุ๊กตาตัวนี้เขาจึงได้สัมผัสกับรสชาติแห่งความใคร่ของเด็กสาววัย 12 ที่เมียของเขามิอาจทาบติด ตอนนี้เขาลืมความรักที่มีต่อเมียของเขาไปสิ้น หลงเหลือแต่เพียงความใคร่ในตัวลูกศิษย์แสนสวยที่เขาสอนอยู่เท่านั้น และเมื่อเช้าที่ผ่านมาเขาได้สอนบทเรียนแห่งความรักไปกับลูกศิษย์ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอดอย่างอนุพงษ์และเกตนิภา ทั้งคู่เรียนรู้ถึงการใช้ชีวิตกับเพศตรงข้ามอย่างถึงพริกถึงขิง จนที่เคยเป็นคู่อริกลับกลายคู่รักกันและไม่ทะเลาะกันอีกต่อไป ครูชัยเองก็เห็นการเรียนรู้ของทั้ง 2 คนนั้นด้วย ภาพที่เด็กทั้ง 2 บรรเลงเพลงกามต่อหน้าต่อตาเขาจุดชนวนความเงี่ยนของเขาขึ้นมา วันนี้เขาต้องหาทางระบายกับใครซักคน

เขาเริ่มชั่วโมงเรียนที่ 4 ด้วยกระบวนเดียวกันกับการสอนคาบแรก เมื่อสั่งงานเสร็จเขาก็กลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของเขา พลางหยิบแฟ้มดึงเส้นผมที่ติดป้ายชื่อว่า”เย็นฤทัย”ขึ้นมาพันรอบตุ๊กตา ไม่นานนักเย็นฤทัยความสูง14เซนครึ่งก็ยืนโชว์ตัวให้ครูชัยดูใต้โต๊ะทำงานของเขา

เย็นฤทัยเป็นเด็กตั้งใจเรียน ผลการเรียนของเธอไม่ค่อยดีมากนักแต่ความขยันของเธอก็ยังพอช่วยให้เธอได้คะแนนระดับต้นๆของห้องได้ หน้าตาของเธอก็น่ารักติดอันดับ 1 ใน 3 “สาวสวยห้อง 5” ด้วยเชื้อจีนที่ได้มาจากรุ่นปู่ของเธอทำให้ผิวพรรณขาวผ่อง นัยน์ตาคม รูปร่างก็สมส่วนเริ่มมีส่วนโค้งเว้าตามพัฒนาการที่ควรจะเป็น รอยยิ้มของเธอทำให้บรรยากาศที่ตึงเครียดกลับสดใสขึ้นมาได้ เธอเป็นคนรักสันติไม่ชอบมีเรื่องกับใครและไม่ชอบเห็นใครมีเรื่องกัน เธอจึงมักมีบทบาทในการยุติการทะเลาะของเพื่อนในห้องเป็นประจำ กิตติศัพท์ที่ครูชัยได้ยินมายิ่งทำให้เขาสนใจในตัวเธอ ถึงแม้เธอจะไม่เคยทำผิดใดๆแต่ครูชัยก็คิดหาทางจะจัดการกับเธออยู่ดี เย็นฤทัยเองก็ได้ยินกิตติศัพท์ของครูชัยมาเหมือนกัน เมื่อช่วงพักที่ผ่านมามีคนลือกันหนาหูว่าครูชัยเป็นคนทำให้อนุพงษ์และเกตนิภาเลิกทะเลาะกันได้ ทั้งๆที่เย็นฤทัยเองก็พยายามช่วยเหลือ 2 คนนั้นให้เลิกทะเลาะกันหลายครั้ง ถึงแม้จะอยู่ต่างห้องก็เถอะ เธอจึงรู้สึกทึ่งในตัวครูชัยอยู่นิดๆเหมือนกัน จนเมื่อจบคาบ นักเรียนแต่ละกลุ่มนำผลงานมาส่งครูชัย “เก็บขยะรอบโต๊ะให้สะอาดก่อนไปนะ” ครูชัยกำชับนักเรียน แต่ละกลุ่มก็รีบเก็บกวาดขยะของตนเพื่อที่จะได้ไปกินข้าวเที่ยงเร็วๆ ครูชัยมองกลุ่มของเย็นฤทัยที่กำลังก้มเก็บขยะใต้โต๊ะ ทันใดนั้นเขาก็นึกแผนการเจ้าเล่ห์ๆขึ้นมาได้จากบทเรียนเมื่อเช้าวันนี้ทำให้เขารู้ว่านอกจากสามารถเห็นพฤติกรรมลูกศิษย์ผ่านทางตุ๊กตาได้แล้ว …..หากเขาทำอะไรกับตุ๊กตาตัวนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นก็จะไปเกิดกับตัวเจ้าของเส้นผมด้วย….. เขาหยิบกาวตราช้างจากลิ้นชักเก็บอุปกรณ์ออกมา รอจังหวะที่เย็นฤทัยก้มลงเก็บขยะใต้โต๊ะ ทันทีที่เย็นฤทัยรวบกระโปรงก้มลงนั่งยองๆ เพื่อเก็บกองขยะใต้โต๊ะ เขาก็หยอดกาวลงไปตรงตำแหน่งที่กระโปรงและอกเสื้อของตุ๊กตาชนกัน เธอก้มเก็บอยู่นานจนกาวแห้งสนิทกำลังจะลุกขึ้น ในที่สุดเย็นฤทัยก็รับรู้ความผิดปกติในตัวเธอ ปลายกระโปรงติดกับหน้าอกเสื้อของเธออย่างแน่นหนา แกะอย่างไรก็ไม่หลุดออกจากกัน สภาพแบบนี้หากเธอยืนขึ้นล่ะก็ ไม่วายที่เธอจะต้องโชว์กางเกงในสีขาวที่ซ่อนอยู่ต่อหน้าเพื่อนๆทั้งห้องเป็นแน่ เธอทำใจเย็นสมชื่อนั่งลงทำเป็นก้มเก็บขยะต่อไป ระหว่างนั้นก็พยายามแกะกระโปรงและเสื้อของเธอให้หลุดออกจากกัน “น้ำฝน…เก็บเสร็จยัง?” เสียงเพื่อนในกลุ่มของเธอตะโกนถามจากหน้าชั้น “จะเสร็จแล้ว…พวกเธอไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเราตามไป” เย็นฤทัยตอบ อย่างน้อยเพื่อนๆของเธอจะได้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จนกระทั่งทั้งห้องเหลือเพียงเธอกับครูชัย 2 ต่อ 2 เท่านั้น “ยังเก็บไม่เสร็จอีกเหรอ…เย็นฤทัย” ครูชัยเอ่ยถามทั้งๆที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ “เอ่อ…ค่ะๆ จะเสร็จแล้วค่ะครู” เย็นฤทัยตอบไปพลางแกะกระโปรงไปพลาง “ไม่ต้องเก็บแล้วก็ได้…ไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวครูจัดการเอง” ครูชัยพูดไป สายตาคอยสังเกตพฤติกรรมของลูกศิษย์ “เอ่อ…ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากช่วย” เธอตอบไปอย่างนั้นแต่ในใจเธอต้องการช่วยตัวเธอเองมากกว่า(ไม่ใช่”ช่วยตัวเอง”ในความหมายอย่างว่านะคะ) “ไหนล่ะขยะ…ไม่เห็นมีเลย” ครูชัยแอบเข้ามาทางด้านหลัง ก้มลงถามโดยที่เธอไม่รู้ตัว “อุ๊ย!” เธอตกใจเล็กน้อย “ทำอะไรอยู่…ไปกินข้าวได้แล้ว” ครูชัยเร่งเธอ เธอไม่มีเวลาหาใครคนอื่นมาช่วยเธอให้พ้นจากสภาพนี้แล้ว จนเธอต้องบอกความจริงกับเขา “เอ่อ…ครูชัยคะ คือว่า…กระโปรงหนูมันติดกับเสื้อหนู แกะยังไงก็ไม่ออกค่ะ” เย็นฤทัยตอบอย่างใจเย็นแล้วทำท่าดึงกระโปรงให้ครูชัยดู “หนูไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะค่ะ” ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเขา “เหรอ…ไหนขอครูดูซิ” ครูชัยแกล้งดึงไม่ออก “นั่งอยู่อย่างนี้ครูดึงไม่ถนัดน่ะ มาที่โต๊ะครูดีกว่า เดี๋ยวครูหาวิธีดึงให้” ครูชัยเสนอทางเลือกให้ ซึ่งเธอจำเป็นต้องทำตามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เย็นฤทัยลุกขึ้นพยายามเอามือรวบกระโปรงมาปิดของสงวนให้มากที่สุดถึงกระนั้นก็ยังต้องโชว์ขาอ่อนขาวๆให้ครูชัยเห็นอยู่ดี

เมื่อมาถึงโต๊ะของเขา ครูชัยเปิดลิ้นชักดึงกรรไกรออกมา “ครู…อย่าตัดกระโปรงหนูนะ เดี๋ยวแม่หนูว่าแย่เลย” เย็นฤทัยรีบปฏิเสธ “อ้าว…แล้วจะให้ครูทำไง ให้ดึงเฉยๆเหรอ” เย็นฤทัยพยักหน้า หารู้ไม่ว่ายิ่งเข้าแผนของครูชัย “ก็ได้…งั้นยืนนิ่งๆนะ” ครูชัยสั่งเธอ จากนั้นเขาก็เริ่มลงมือ ครูชัยเอามือขวารวบชายกระโปรงส่วนที่ติดกับอกเสื้อของเธอดึงเข้าหาตัวเขา ส่วนมือซ้ายเขาจับไหล่ขวาเธอดันออก “เล่นซนอะไรของเธอเนี่ยะ น้ำฝน” ครูชัยเรียกเลียนแบบเพื่อนของเธอ “เปล่านะคะ หนูไม่รู้จริงๆว่ามันติดกันได้ยังไง” ครูชัยออกแรงดึงอยู่ 3-4 ครั้ง แต่ละครั้งเขาลูบคลำไหล่ของเธอเล่นอย่างได้อารมณ์ “ติดแน่นเชียว…อย่างนี้มีหวังกระโปรงขาดแน่เลย…น้ำฝน” ครูชัยแซวเธอ “ครู…อย่าทำกระโปรงหนูขาดนะ” น้ำฝนเริ่มกังวล “รู้แล้วน่า” ครูชัยขานรับ คราวนี้ครูชัยเริ่มได้ใจมากขึ้นออกแรงดึงอีกหลายครั้ง แต่ละครั้งเขาเลื่อนมือซ้ายต่ำลงเรื่อยๆเรื่อยๆ จนกระทั่งมาหยุดที่ทรวงอกนิ่มๆของเธอ ทว่าลูกศิษย์ตัวน้อยไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าถูกครูลวนลามเข้าแล้ว เธอมัวแต่กังวลเรื่องกระโปรงจนลืมเรื่องอื่นๆจนหมด เมื่อเห็นดังนั้นครูชัยก็ก็ยิ่งได้ใจ เขาเริ่มบีบแตรอันน้อยๆของเธออย่างแผ่วเบาแต่ต่อเนื่อง ความรู้สึกเสียวซ่านวิ่งไปทั่วร่างกายจนน้ำฝนระลึกได้ว่าครูชัยทำอะไรเธอ สายตาน้ำฝนจ้องครูชัยอย่างเอาเรื่อง แต่กระนั้นก็ไม่พูดอะไรเพราะเธอเป็นคนขอร้องให้ครูชัยช่วยเอง และถ้าขืนครูชัยไม่ได้ตั้งใจจับแต่เธอกลับว่าเขาซะก่อนมันจะยิ่งเป็นเรื่องเข้าไปใหญ่ เธอไม่อยากมีเรื่องดังนั้นจึงปล่อยให้ครูชัยดึงกระโปรงของเธอต่อไป ฝ่ายครูชัยเอง สมาธิของเขาไม่ได้เพ่งไปที่มีขวาที่ใช้ดึงกระโปรงของเธอเลยแม้แต่น้อย สติของเขาจดจ่ออยู่กับมือซ้ายที่ได้โอกาสสัมผัสทรวงอกของลูกศิษย์อย่างสนุกสนาน กระแสแห่งความเสียวยังคงวิ่งไปทั่วร่างอันบอบบางของเธอ ความรู้สึกแบบนี้ยากที่เด็กสาวอย่างเธอจะทนยืนเฉยๆได้ ขาของเธอเริ่มสั่น ลมหายใจเธอแรงขึ้น หัวใจเธอเต้นถี่และแรงจนแม้มือที่จับอกเธอจะอยู่ด้านขวาแต่เขาก็รับรู้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่เปลี่ยนไป ครูชัยรู้สึกพอใจมาก ที่เห็นปฏิกิริยาของลูกศิษย์คนสวยตอบสนองต่อมือของเขาเช่นนั้น น้ำฝนในตอนนี้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ความเสียวที่เพิ่มขึ้นดึงความอยากในส่วนลึกของจิตใจเธอออกมา มือทั้ง 2 ของเธอที่เคยรวบกระโปรงปิดป้องของสงวนกลับทรยศต่อเธอ มันเริ่มบีบขยำหว่างขาโดยเธอไม่รู้ตัวเพิ่มความเสียวและความอยากให้มากขึ้นไปอีกทวีคูณ ใบหน้าของเธอที่เคยขาวกลับเริ่มแดงเรื่อๆ เธอหลับตาซึมซับรสชาติแห่งความเสียวโดยไม่รู้ตัวว่าครูชัยกำลังจ้องมองทุกอิริยาบถของเธออยู่ ในที่สุดหลังจากควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่นานเกือบนาที น้ำฝนก็ช่วยตัวเองได้สำเร็จ(ไม่ใช่”ช่วยตัวเอง”แบบธรรมดานะคะ) ร่างกายเธอกระตุกด้วยความเสียว เรี่ยวแรงที่พอจะพยุงตัวเธอให้ยืนอยู่ได้ก็หายไปหมด เธอทรุดตัวลงไปซบอกครูชัยพอดี “น้ำฝน”ของเธอรั่วเปียกท่วมกางเกงในไปหมด ครูชัยยิ้มราวกับชนะสงครามโลกครั้งที่ 2 ประคองเธอไปนอนซบอกของเขาบนเก้าอี้ตัวโปรด รอจนสติและเรี่ยวแรงของเธอกลับมา เสียงลมหายในหอบแฮ่กของเธอน่าเอ็นดูยิ่งนัก ครูชัยก้มลงหอมแก้มเธอเหมือนเป็นรางวัล น้ำฝนรู้สึกตัวทันทีที่โดนหอม ราวกับเจ้าหญิงนิทราที่ตื่นขึ้นโดยจูบของเจ้าชาย แต่เธอใจเย็นพอที่จะไม่ลุกทันทีที่รู้สึกตัว เธอยังคงนอนนิ่งๆ นึกทบทวนถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตัวเธอ < นี่เธอช่วยตัวเองต่อหน้าครูชัยหรือเนี่ยะ > น้ำฝนคิดในใจ เธออายมากแต่ก็ต้องยอมรับว่าช่วงเวลานั้นวิเศษจริงๆ < ขืนเราทำอะไรให้ครูชัยไม่พอใจล่ะก็ ครูชัยคงบอกเรื่องนี้ให้ทุกคนรู้แน่ๆเลย > สัญชาตญาณแห่งการประสานสัมพันธ์ของเธอก็ผุดขึ้นมา ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเธอลอยสูงขึ้น ครูชัยอุ้มเธอลุกจากเก้าอี้แล้ววางเธอลงบนเก้าอี้ของครู ส่วนครูชัยนั้นนั่งอยู่ข้างๆ สายตาจ้องมองเธอเหมือนเป็นอาหารเที่ยงของเขา ไม่รอช้าครูชัยเลื่อนมืออันหยาบกร้านของเขาตะปบลงกลางร่องขาหนีบของลูกศิษย์ เด็กสาวที่เพิ่งฟื้นตัวจากอารมณ์ใคร่ของเธอไม่อาจต้านทานแรงตัณหาของชายวัย 30 เศษๆได้ คราบน้ำเสียวที่หลั่งรินออกมาทำให้กางเกงในผ้าฝ้ายสีขาวตัวเก่งของเธอเปียกโชกไปทั้งตัว ความอายทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว ได้แต่รอโอกาสที่ครูชัยจะเลิกทำบ้าๆกับเธอซักที แต่ได้ทำกับเธอเท่านี้มันไม่ได้ช่วยให้ความเงี่ยนของเขาจางลงไปเลยแม้แต่น้อย มือของครูชัยเริ่มมุดเข้าไปเบียดอยู่ในกางเกงในตัวจิ๋วของเธอ “น้ำฝน”ของเธอทำเอาถนนลื่นไปหมด ครูชัยควานหาทางเข้าสวรรค์ของเธอได้อย่างง่ายดาย ทันทีที่มือของเขาฉกเข้าไป นิ้วชี้และนิ้วกลางที่วิ่งออกนำไปตั้งแต่แรกก็รีบมุดเข้าถ้ำสวรรค์ทันที น้ำฝนสะดุ้งเฮือกพยายามจับข้อมือครูของเธอดึงออก แต่ความอยากในตัวเธอกลับต้องการอีกอย่าง น้ำฝนดิ้นด้วยความเสียวซ่านอย่างไร้ทางขัดขืนบนเก้าอี้ของครูชัย ก้นของเธอกระเด้งสู้มือของเขาอย่างรู้จังหวะ นิ้วทั้ง 2 วิ่งเข้าวิ่งออกร่องเสียวของเธออย่างสนุกสนานดันอารมณ์ใคร่ของเธอขึ้นจนถึงขีดสุดอีกครั้ง คราวนี้มันรุนแรงกว่าที่เธอช่วยตัวเองไม่ว่าครั้งไหนก็ตาม เธอโน้มตัวกอดแขนของครูชัยเพื่อระบายความเสียว เธอกัดฟันหลับตาซึมซับความรู้สึกนั้น จนในที่สุดน้ำฝนก็ทำเขื่อนแตกอีกครั้ง น้ำสวรรค์จำนวนมากไหลทะลักออกมาจากรูสวาทสาดใส่มือของครูชัยอย่างบ้าคลั่งจนมือของเขาชุ่มไปด้วยเมือกเสียวของลูกศิษย์ น้ำฝนหมดแรงนอนพักรักษาตัวบนเก้าอี้ของครูอย่างเหนื่อยอ่อน ครูชัยหอมแก้มเธออีกครั้งเป็นรางวัลที่สนองตอบความรักของเขามากมายเช่นนี้ จากนั้นยกมือที่เพิ่งทำหน้าที่เสร็จให้ลูกศิษย์ตัวน้อยดูต่อหน้า คราบเสียวของเธอเปรอะเปื้อนเต็มมือของเขา น้ำฝนอายจนหน้าแดง แต่เธอไม่มีแม้แรงจะเบือนหน้าหนี ได้แต่ทำตาละห้อยยอมรับผลงานของตน ครูชัยใช้จังหวะนี้ให้เป็นโอกาส เขาสอดมือเข้าไปใต้ก้นของเธอดึงเอากางเกงในตัวเก่งของเธอออกมาอย่างง่ายดาย จากนั้นจับขาเธอพาดบนที่พักแขนในสภาพเดียวกันกับธนชพรรณ ร่องเสียวที่มีพัฒนาการมากกว่าของเย็นฤทัยเปิดแง้มราวกับยิ้มตอบครูชัย กลิ่นหอมจากร่องเสียวของเธอทำเอาครูชัยแทบอดใจไม่ไหว ก้มลงฉกลิ้นดูดกลืน”น้ำฝน”ของลูกศิษย์ราวกับผจญภัยในทะเลทรายมานาน < เอาอีกแล้วเหรอนี่ > ยังไม่ทันที่เย็นฤทัยจะหายเหนื่อยจากกามกิจรอบสอง ร่องเสียวของเธอก็ถูกกระตุ้นตื่นให้ทำงานอีกครั้ง ลิ้นสากๆที่ไล้โลมเลียร่องเสียวทำเอาเธอขาสั่นด้วยความเสียวสะท้าน เธอเคยช่วยตัวเองมาบ้างแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่รู้สึกแบบนี้ ติ่งเสียวถูกลิ้นของครูชัยตวัดไปมาพาให้อารมณ์ใคร่ของเธอหวนคืนอีกครั้ง เย็นฤทัยไม่รู้ว่าครูชัยคิดยังไงถึงทำกับเธอแบบนี้ แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอรู้สึกได้ดีเพียงอย่างเดียวก็คือความเสียวที่ได้รับมันช่างประทับใจเธอเสียจริงๆ เย็นฤทัยก้มหน้ายอมรับความจริงนั้นแล้วส่งตัวเองขึ้นสวรรค์เป็นรอบที่ 3 คราวนี้ไม่มี”น้ำฝน”เหลือให้เธอได้เห็นเลยเพราะถูกครูชัยดูดดื่มไปจนหมด หลังจากน้ำสวรรค์อึกสุดท้ายลงคอครูชัยไปเขาก็ยืนขึ้นมองสภาพนางงามมิตรภาพตัวน้อยๆของเขา เธอหมดแรงนอนเหนื่อยอ่อนบนเก้าอี้ตัวโปรดของเขา ปล่อยให้เขาจดจ้องของสงวนและส่วนต่างๆของร่างกายเธอตามใจชอบ ไม่ต้องบอกก็พอจะรู้ ตอนนี้เย็นฤทัยติดใจรสรักที่ครูชัยมอบให้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาจึงได้เวลางัดไม้เด็ดออกมาจากเป้ากางเกงของเขา ดุ้นเนื้อที่อัดอั้นมานานบัดนี้ถูกปลดพันธนาการสู่โลกภายนอก มันกระดกหัวทักทายเหยื่อรายใหม่ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความสนใจ เย็นฤทัยเองก็เห็นท่อนเนื้อของเขาเช่นเดียวกัน เธอรู้ชะตาตัวเองแล้วว่าจะโดนทำอะไร เธอกลืนน้ำลายเข้าไปอึกใหญ่เพราะความมหึมาของ”ไอ้จู๋”ของครูชัย มันใหญ่กว่าของน้องชายชั้นป.2 ของเธออย่างเทียบกันไม่ติด กว่าที่เธอจะได้ทันเตรียมใจท่อนเนื้อที่ว่าก็มาจ่ออยู่หน้าร่องสวาทเรียบร้อยแล้ว “ครูขอนะ…น้ำฝน” ครูชัยพูดขอความบริสุทธิ์ของเธอพอเป็นพิธีว่าแล้วก็เริ่มดันแท่งเสียวเข้าถ้ำของเธอโดยไม่รอฟังคำตอบ ท่อนเสียวขนาดมหึมาทะลวงหายเข้าไปร่องเสียวของเธอเรื่อยๆ น้ำเสียวที่มีมากมายช่วยให้เธอไม่รู้สึกเจ็บมากนัก แต่พอเข้าไปได้เพียงครึ่งลำเธอก็รู้สึกอึดอัดแล้ว ครูชัยก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกันโพรงสวรรค์ขมิบตอดรับการบุกรุกของเขาอย่างสุดกำลัง มันยังเข้าไปต่อได้อีกแต่ทุกระยะที่ดันเข้าไป ทำเอาน้ำฝนเสียวแทบขาดใจ ครูชัยซอยบั้นควยของเขาเข้าออกช้าๆ ไม่อยากให้นางงามมิตรภาพของเขาต้องเข็ดกับครั้งแรกของเธอ ท่อนเสียวที่อัดอั้นมานานตอนนี้ถูกบีบรัดโดยร่องเสียวอันอ่อนนุ่มไร้กำลังกลับยิ่งเพิ่มความเงี่ยนให้กับเขายิ่งขึ้น ลมหายใจของเย็นฤทัยที่กระทบหูเขาทำให้เขายิ่งร้อนใจ เขาก้มลงสูดความหอมแห่งวัยแรกรุ่นของเย็นฤทัยอย่างเร่าร้อนรังแต่จะเพิ่มความต้องการที่ไร้ขีดจำกัดให้กับเขา ในที่สุดน้ำเงี่ยนที่รอการปลดปล่อยก็วิ่งมาถึงสุดปลายบั้นควยของเขา ครูชัยกระแทกท่อนเสียวไม่ยั้ง ให้รางวัลความน่ารักของเธอด้วยน้ำเสียวจำนวนมากจนเกินกว่าช่องเพศน้อยๆของเธอจะรับไหว น้ำฝนเองก็ตามความเสียวของครูชัยมาติดๆ จนทันเขาเมื่อโดนกระแทกอย่างแรง ในครั้งที่ 2 ส่งเธอขึ้นสวรรค์เป็นรอบที่ 4 ภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ครูชัยนอนทับลูกศิษย์ของเขาอย่างหมดแรง เย็นฤทัยไม่ว่าอะไร เธอไม่มีแรงแม้แต่จะยกแขนด้วยซ้ำ เมื่อบั้นควยของเขาอ่อนตัวลง ครูชัยดึงมันออกมาจากร่องเพศลูกศิษย์ น้ำเงี่ยนที่ค้างอยู่ภายในก็ไหลตามออกมาบางส่วน มันไหลเยิ้มลงไปถึงร่องก้นของเธอ ครูชัยจัดเสื้อผ้าของเขาให้เป็นปกติ แกะเส้นผมของตุ๊กตาออก ทันใดนั้นกระโปรงที่ติดอยู่ก็หลุดออกจากอกเสื้อเธอ ครูชัยรอจนเย็นฤทัยฟื้นตัวอีกครั้ง

“หายเหนื่อยรึยัง…น้ำฝน” ครูชัยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยพลางเช็คคราบความใคร่ที่เอ่อล้นร่องเสียวของเธอเมื่อเห็นเธอลืมตาขึ้นมองเขา เย็นฤทัยนิ่งเงียบ ไม่กล้าพูดไม่กล้าทำอะไร ทั้งๆที่ครูชัยเป็นฝ่ายทำเธอ แต่เธอกลับรู้สึกผิด ผิดที่ไม่รู้จักห้ามครูชัย หากเธอห้ามใจตัวเองได้ตั้งแต่แรกก็คงไม่ต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับครูชัยหรอก เมื่อเห็นเธอนิ่งเงียบอยู่ ครูชัยจึงเป็นฝ่ายเข้าไปหาเธอ “ครูรักน้ำฝนนะ” เสียงครูชัยสารภาพทำให้เธอ เงยหน้ามองครูชัยเหมือนจะดูความจริงใจ สีหน้าครูชัยก็บอกเหมือนอย่างที่เธอได้ยิน เธอรู้สึกสบายใจขึ้น อย่างน้อยที่ครูชัยทำก็เพราะรักเธอ แต่มันก็ไม่อาจลบความรู้สึกผิดในตัวเธอได้อยู่ดี “หิวข้าวรึยัง?” ครูชัยเอ่ยถามเปลี่ยนเรื่อง เวลานี้เกือบจะเที่ยงครึ่งแล้ว เธอต้องรีบกินก่อนจะเข้าเรียนในช่วงบ่ายต่อไป เสียงท้องของเธอร้องเแทนคำตอบ ครูชัยหัวเราะว่าแล้วก็พยุงตัวเธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ “ไปกินข้าวกัน…มื้อนี้เดี๋ยวครูเลี้ยงเอง” เย็นฤทัยจัดระเบียบเสื้อผ้าตัวเอง กระโปรงของเธอเป็นปกติแล้ว แต่ยังมีบางอย่างไม่ปกติ เธอหันไปมองครูชัยราวกับจับขโมยได้ “กางเกงในหนูล่ะคะ?” ครูชัยทำสีหน้าเพิ่งนึกขึ้นได้ “อ๋อ…มันเปียกอยู่ไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จค่อยมาเอาก็ได้นี่…” ครูชัยพูดไปจูงมือเธอไปโรงอาหารเหมือนไม่ให้ความสำคัญกับมัน “ด…เดี๋ยวสิคะครู อย่างนี้ไม่เอานะ” เย็นฤทัยได้แต่หน้าแดงเพราะความอายที่ถูกจูงมือ อายที่ต้องไปกินข้าวโดยไม่ใส่กางเกงใน และอายที่รู้ว่ากางเกงในของเธอชุ่มไปด้วยความใคร่ของตัวเอง ทั้งคู่เดินทางสู่โรงอาหารของ