แฮร์รี่ พอตเตอร์ - ตอนที่ 5 การตื่นขึ้นของตัวตนที่แท้จริงของดราโก

แฮร์รี่ พอตเตอร์ตอนที่ 5 การตื่นขึ้นของตัวตนที่แท้จริงของดราโก
Harry Potter Part 5 – Draco’s Awakening
แต่งโดย Big Red Dope (bigreddope@hotmail.com)

“อย่าลืมใช้ผ้าปิดหูตลอดเวลานะ เสียงร้องของแมนเดรคสามารถฆ่าพวกเธอได้ แม้ว่าเจ้าพวกนี้ยังอายุน้อยอยู่ก็สามารถทำให้พวกเธอสลบไปได้ชั่วครู่ทีเดียว เข้าใจไหมทุกคน” ศาสตราจารย์สเปราท์เตือน
ท่านศาสตราจารย์รอจนทุกคนตอบรับแล้วเธอจึงพูดต่อ
“โอเค ตอนนี้ให้ทุกคนจับระยางค์แมนเดรคของใครของมันให้แน่นแล้วดึงมันขึ้นมาจากไห”
ดราโกมองดูแฮร์รี่ รอนและเฮอร์ไมโอนี่ทำตามคำสั่ง เขาให้วินเซนท์ แครบทำในส่วนของเขาแทนในขณะที่ตัวเขาเองยิ้มแสยะให้กับกลุ่มสามสหายและวางแผนการล้างแค้นต่อไป แฮร์รี่เคยขู่ดราโกมาครั้งหนึ่งตอนที่เขาเล่นสนุกกับจินนี่แต่คำขู่ของแฮร์รี่ไม่สามารถทำให้เขาหวาดกลัวได้
เสียงร้องของแมนเดรคดังอย่างที่ศาสตราจารย์บอกไว้และยังน่ากลัวเล็กน้อยด้วยแต่พอผ่านไปสองสามนาที เฮอร์ไมโอนี่ก็ค่อนข้างชินกับเสียงร้องของแมนเดรคและสามารถปิดกั้นมันได้บ้าง นอกจากมันจะดูสกปรกและเหมือนปูแล้ว แมนเดรคก็ดูน่ารักไปอีกแบบหนึ่ง และถ้าไม่มีระยางค์ยุบยับบนหัวแล้วล่ะก็ มันก็ดูคล้ายมนุษย์เลยทีเดียว
เฮอร์ไมโอนี่เริ่มจิ้ม แหย่ และลูบคลำเล่นกับมันเหมือนเล่นกับหมาหรือแมว จากนั้นเธอก็ยื่นมือลงไปคลำท้องของมัน เธอหันไปด้านอื่นแว่บหนึ่งเมื่อนักเรียนคนหนึ่งเรียกชื่อเธอและเมื่อสายตาเธอกลับมาที่เจ้าแมนเดรค เธอก็ต้องตกใจและประหลาดใจที่ได้เห็นควยแข็งชันยื่นมาจากหว่างขามัน ควยดุ้นนั้นยาวเกือบหกนิ้วและดูอวบใหญ่เมื่อเทียบกับตัวเจ้าของที่มีขนาดเล็ก เฮอร์ไมโอนี่รีบชักมือออกจากหน้าท้องมันและโล่งอกที่ควยมันลดขนาดลงอย่างรวดเร็วและหดกลับไปยังที่ที่มันเคยซ่อนตัวอยู่
“ฉันเชื่อว่าจินนี่คงอยากรู้เรื่องนี้” เฮอร์ไมโอนี่คิดในใจขณะที่รอยยิ้มซุกซนปรากฏบนใบหน้า “ฉันต้องคิดหาเวทย์มนต์ที่ทำให้เสียงร้องของมันเงียบให้ได้ จะได้ไม่เกิดปัญหา”
“คุณแกรนเจอร์”
“…”
“คุณแกรนเจอร์!” ศาสตราจารย์สเปราท์ตะโกน
“ค่ะ อาจารย์สเปราท์ มีอะไรเหรอคะ”
“ถ้าเธอไม่เลิกฝันกลางวันอยู่ตรงนั้นล่ะก็ เธอจะไม่ผ่านชั้นเรียนนี้นะ”
“หนูขอโทษค่ะ ตอนนี้หนูพร้อมแล้วค่ะ”
“ดีมาก งั้นเราเรียนกันต่อเลยนะ”
“ให้มันได้ยังงี้ซิ” รอนกระซิบพร้อมใช้ศอกดุนเฮอร์ไมโอนี่
“หุบปากนะรอน”
ดราโกไม่ได้ใส่ใจกับบทเรียนในชั้นเลย เขาจมปลักอยู่กับการหาทางแก้แค้นศัตรูของเขา เพราะเจ้าด็อบบี้ตัวเดียว แฮร์รี่ถึงสามารถหยุดยั้งการเล่นสนุกกับจินนี่ของเขาได้ แต่ดราโกสาบานว่าจะไม่มีครั้งที่สองอีก จิตใจเขาพลุ่งพล่านเมื่อแต่ละความคิดวนเวียนผ่านไปในหัวและเขาเตรียมการสำหรับก้าวต่อไป
และเมื่อเขาเห็นเฮอร์ไมโอนี่ดีอกดีใจกับควยของแมนเดรค จิตใจที่ลึกซึ้งของเขาก็คิดแผนออกในฉับพลัน
….
เกือบหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปก่อนที่ดราโกจะมีโอกาสเริ่มแผนการชั่วร้ายของเขา เขานอนซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าคลุมล่องหนนอกประตูห้องเฮอร์ไมโอนี่ ดราโกอดทนนั่งอยู่ตรงนั้นนานนับชั่วโมงจนกระทั่งมืดสนิทและจินนี่มาถึงและเคาะประตูห้องเฮอร์ไมโอนี่
เฮอร์ไมโอนี่ตอบเสียงเคาะประตูและสองเด็กสาวก็คุยกันแป๊บนึงก่อนจะลับ ๆ ล่อ ๆ ออกไปในความมืด ดราโกตามทั้งคู่ไปจนถึงเรือนเพาะชำและจ้องมองขณะเฮอร์ไมโอนี่โบกไม้เท้าผู้วิเศษในอากาศ มีแสงวาบขึ้นมาซึ่งดราโกคิดว่าคงเป็นเวทย์ดับเสียงที่ใช้กับแมนเดรคที่เด็กสาวทั้งสองตั้งใจจะเย็ดด้วย
แม้ว่าจะไม่มีนักเรียนคนใดพูดเรื่องนี้ออกมา แต่ทุกคนก็รู้ดีว่าเฮอร์ไมโอนี่และจินนี่ร่านขนาดไหน ถึงขนาดมีข่าวลือว่าเฮอร์ไมโอนี่เย็ดกับแฟ็งและด็อบบี้ ไม่มีนักเรียนคนไหนยอมปริปากพูดความจริงออกมาเพราะทุกคนก็หวังจะได้มีเอี่ยวในเรื่องนี้ด้วย
ดราโกดูอยู่เงียบ ๆ ขณะที่เด็กสาวทั้งสองเปลื้องเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่าและยกแมนเดรคสี่ตัวขึ้นจากกระถางจากนั้นก็เริ่มถูไถที่หน้าท้องของพวกมัน เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ จินนี่ยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่อนควยขนาดหกนิ้วสองดุ้นอยู่เบื้องหน้าเธอ
ทั้งเฮอร์ไมโอนี่และจินนี่ต่างก็ปีนขึ้นไปบนโต๊ะของใครของมันและเริ่มกระทอกควยของแมนเดรคและดูดเลียควยแต่ละอันสลับกันไป
แม้ว่าเขาจะเกลียดพวกเธอเข้าไส้ แต่บางครั้งดราโกก็ต้องการมีส่วนร่วมด้วยเหมือนกันและขณะที่เขาจ้องมองดู เขาก็รูดกางเกงลงไปพอให้ควักเอาลำควยเขาออกมาได้ จากนั้นเขาก็เริ่มกระทอกควยตัวเอง
เขายังคงกระทอกเอ็นตัวเองขณะที่จินนี่คลานสี่ขาบนโต๊ะของเธอและเริ่มโดนเย็ดตูดโดยแมนเดรคตัวนึงเกาะอยู่บนหลังเธอและอีกตัวนอนหงายเกาะอยู่กับสีข้างเธอ เฮอร์ไมโอนี่เริ่มให้แมนเดรคตัวนึงทะลวงรูหีขณะที่เธอกระทอกควยให้ตัวที่สอง
ดราโกรูดมือขึ้นลงไปตามลำควยตัวเองอย่างไม่หยุดยั้งขณะที่เขาจ้องมองจินนี่เย็ดเจ้าสัตว์ตัวเล็ก ๆ น่าเกลียดเหล่านั้น น้ำเสียวก่อนถึงจุดสุดยอดเริ่มไหลซึมออกมาเปียกนิ้วมือเขาและเขาก็รู้ว่าคงต้องเปลี่ยนแผนสักหน่อยแล้ว เขาดึงกางเกงขึ้นมาและพรวดพราดออกจากจุดที่ซ่อนตัวอยู่พร้อมกับโบกไม้เท้าผู้วิเศษในมือไปมาเพื่อเสกคาถาหลายบทก่อนที่เด็กสาวทั้งคู่จะทันได้ตอบโต้
ก่อนหน้านั้นจินนี่โดนแมนเดรคสองตัวอัดควยเข้ารูตูดเธอ แต่ในตอนนี้เธอพบว่าในปากตัวเองมีลำควยของแมนเดรคเพิ่มขึ้นมาอีกอัน แมนเดรคทั้งสามตัวอัดกระหน่ำอวัยวะของมันเข้าใส่ตัวเธอโดยไม่ปรานีปราศรัย
เฮอร์ไมโอนี่หันขวับเมื่อดราโกปรากฏกายขึ้น แต่เธอก็ถูกดราโกกำราบก่อนที่จะได้โต้ตอบ
“ถ้าแกร้องหรือพยายามทำตัวเป็นฮีโร่ล่ะก็ ข้าจะให้เจ้าสัตว์ที่อัปลักษณ์พวกนี้เย็ดแกและจินนี่จนกว่าจะตายเลยทีเดียว รับรองว่าพวกมันจะไม่เย็ดพวกแกต่อไปไม่หยุดแม้ว่าน้ำของพวกมันจะแตกไปแล้วก็ตาม” ดราโกคำรามพร้อมกับยกมือปิดปากเฮอร์ไมโอนี่
“ไอ้ชั่วดราโก” เฮอร์ไมโอนี่ร้องด่าเสียงดังลั่นเมื่อเขาเลื่อนมือออก
“แกนั่นแหละนังสุนัขสกปรก” ดราโกกรีดร้องพร้อมกับตบหน้าเฮอร์ไมโอนี่อย่างแรง “ข้าว่าจะขอใช้หนังสือเวทย์แกสักหน้านึง”
ดราโกทำเลียนแบบเฮอร์ไมโอนี่แต่ใช้ทำนองของตัวเอง เขาเสกเวทย์ดับเสียงลงบนตัวเฮอร์ไมโอนี่และจินนี่ เด็กสาวทั้งสองไม่สามารถส่งเสียงใด ๆ ออกมาได้ไม่ว่าพวกเธอจะพยายามเพียงใดก็ตาม
“เอาล่ะเมื่อพวกแกสงบปากสงบคำแล้ว ฉันก็อยากจะลองอะไรกับพวกแกสักสองสามอย่าง” ดราโกแสยะยิ้ม “ก่อนอื่น ขอดูสิว่ารูตูดแกจะยืดหยุ่นเหมือนของนังจินนี่รึเปล่า”
ดราโกเหวี่ยงตัวเฮอร์ไมโอนี่ลงไปจากโต๊ะโดยให้เธอคุกเข่าบนพื้น ส่วนลำตัวท่อนบนวางพาดอยู่บนพื้นโต๊ะและตัวเขาเองลงไปคุกเข่าด้านหลังเธอ เขาใช้มือแบะแก้มก้นเธอออกแล้วเริ่มแยงลิ้นเข้าไปในรูตูดเธอ
“อือม์ รสชาติอร่อยใกล้เคียงกันแฮะ” ดราโกพึมพำขณะที่ลิ้นของเขาลากขึ้นไปตามร่องก้นของเฮอร์ไมโอนี่และเริ่มเจาะทะลวงเข้าไปในรูตูดเธอ “ธรรมดาแล้วข้าจะไม่ทำแบบนี้โดยไม่สวมถุงมือก่อน แต่นี่ถือเป็นกรณีพิเศษ”
ในขณะที่ดราโกเริ่มแยงนิ้วเข้าไปในรูตูดเฮอร์ไมโอนี่ จินนี่ก็กำลังเผชิญอยู่กับปัญหาของตัวเอง เธอพบว่าเมื่อแมนเดรคน้ำแตก น้ำควยของพวกมันมีปริมาณเยอะกว่าของมนุษย์มากมายนัก ไม่เพียงแต่น้ำควยของแมนเดรคสองตัวที่ค่อย ๆ เอ่อล้นออกมาจากรูตูดและไหลย้อยลงไปตามขาเธอเท่านั้น แต่จินนี่ยังต้องรับมือกับน้ำเงี่ยนที่แมนเดรคตัวที่สามฉีดพุ่งเข้ามาในโพรงปากเธอเป็นครั้งที่สองอีกด้วย จินนี่พยายามกลืนน้ำสองชุดแรกลงไปได้ แต่มันก็ลำบากขึ้นทุกครั้งไป แถมควยดุ้นที่อยู่ในปากยังกระแทกคอหอยเธอจนเธอเกือบสำลักอีกด้วย
ในขณะที่เขากำลังจะเพิ่มนิ้วที่สี่เข้าไปในก้นของเฮอร์ไมโอนี่ ดราโกก็เงยหน้าขึ้นและเห็นจินนี่กำลังตกอยู่ในสภาพลำบาก น้ำตาเธอไหลรินออกมาเป็นสาย
“นังหมาขี้แยเอ๊ย” ดราโกเยาะเย้ยจินนี่ขณะที่เขาโบกไม้เท้าผู้วิเศษด้วยมือข้างที่เหลือ
เจ้าแมนเดรคตัวที่กำลังยัดควยเข้าไปในปากจินนี่พลันถอนยวงออกแล้วกระโดดมายังโต๊ะตัวที่เฮอร์ไมโอนี่พาดอยู่ ดราโกทิ้งไม้เท้าผู้วิเศษในมือและใช้นิ้วหยิกผนังโพรงหีเฮอร์ไมโอนี่จนเธอต้องอ้าปากร้องโดยไม่มีเสียงออกมา เมื่อมีโอกาส เจ้าแมนเดรคตัวที่อยู่บนโต๊ะก็ยัดควยของมันเข้าไปในปากเธอและเริ่มดันมันลงไปตามลำคอของเธอ
ในขณะที่เหตุการณ์ทางนี้กำลังดำเนินไป เจ้าแมนเดรคตัวที่อยู่ข้างใต้ก็ถอนยวงออกจากก้นจินนี่และสอดควยของมันเข้าไปในรูหีเธอแทน พอทั้งสองรูของเธอถูกเติมเต็ม จินนี่ก็ต้องคว้าขอบโต๊ะไว้แน่นแล้วหลับตาปี๋ขณะที่เธอถูกอัดกระเด้าอย่างรุนแรงโดยไม่มีการหยุดพักยก
พอกำปั้นของเขาแยงเข้าออกรูตูดเฮอร์ไมโอนี่ได้อย่างช้า ๆ แล้ว ดราโกก็เบนความสนใจมาที่เนินหีเธอ เขาเริ่มทำแบบเดียวกับที่ทำกับรูตูดเธอโดยแยงนิ้วเข้าไปในรูหีเธอหนึ่งนิ้วก่อนแล้วค่อย ๆ สอดนิ้วที่สองตามเข้าไป
ด้วยความร่วมมือของเฮอร์ไมโอนี่ จินนี่ได้มีประสบการณ์ทางเพศในหลายรูปแบบแต่ที่ผ่านมาเธอไม่เคยเจออะไรที่หนักหน่วงแบบนี้มาก่อนเลย โพรงหีและรูตูดของจินนี่เริ่มแดงและแสบขณะที่แมนเดรคทั้งสองตัวยังคงกระหน่ำควยขนาดใหญ่ของมันเข้ามาในร่างเธออย่างไม่หยุดยั้ง เธอรู้ว่าเวทมนต์ที่ดราโกเสกใส่พวกมันคงจะมีฤทธิ์รุนแรงมาก เพราะท่อนขาเธอถูกน้ำควยพวกมันชะโลมจนเปียกไปหมด น้ำควยพวกมันไหลลงมาตามเรียวขาเธอจนมารวมกันเป็นแอ่งที่เข่าเธอ ทำให้เข่าเธอลื่นไถลไปกับพื้นโต๊ะเมื่อต้องขยับเคลื่อนไหว เท่าที่เธอสังเกตเห็น พวกมันไม่มีเจตนาจะผ่อนจังหวะการเย็ดลงในเวลาอันใกล้นี้เลย
ส่วนเฮอร์ไมโอนี่เองก็ตกอยู่ในสภาพที่คล้ายคลึงกัน แม้ว่าเธอจะเคยเย็ดกับโทรล แฟ็งและเย็ดเป็นกลุ่มกับรอนและแฮร์รี่ แต่เธอก็ไม่เคยโดนอะไรที่ใหญ่ขนาดกำปั้นของดราโกยัดทั้งรูตูดและรูหีพร้อม ๆ กันแบบนี้มาก่อนเลย น้ำควยจำนวนมหาศาลที่เจ้าแมนเดรคกระฉูดเข้ามาในโพรงปากเธอก็เป็นปัญหาด้วยเหมือนกัน
ดราโกยังคงยัดกำปั้นทั้งสองของเขาเข้าไปในสองรูของเฮอร์ไมโอนี่อย่างไม่หยุดยั้งพร้อมกับเสพสุขจากการได้เห็นร่างเฮอร์ไมโอนี่บิดเร่า ๆ ทุกครั้งที่กำปั้นเขายัดทะลวงเข้าไปในตัวเธอ
ช้า ๆ แต่ชัวร์ ความบาดเจ็บที่เกิดขึ้นมันมากเกินกว่าที่เฮอร์ไมโอนี่จะทนรับได้อีกต่อไป เธอหลับตาลงแล้วพยายามจะหลบหนีไปให้ไกลแสนไกล ร่างกายเธอแทบจะไม่ตอบสนองต่อกำปั้นคู่ของดราโกอีกต่อไป
ดราโกหันไปมองจินนี่ แล้วกลับมาที่เฮอร์ไมโอนี่ แล้วก็กลับไปที่จินนี่อีกครั้ง เด็กสาวทั้งสองแทบไม่ขยับเขยื้อนอีกและปล่อยให้ร่างของตัวเองถูกเย็ดกระหน่ำต่อไป ดราโกรู้สึกหงุดหงิดใจเป็นที่สุด เขากระชากกำปั้นออกมาจากทั้งสองรูของเฮอร์ไมโอนี่
“แค่นี้พวกแกก็ยอมแพ้แล้วเรอะ แสดงว่าข่าวลือเรื่องความร่านของพวกแกนี่มันเกินจริงซินะ”
ดราโกดีดนิ้วและพวกแมนเดรคก็หายวับไป ทิ้งให้ดราโกและเด็กสาวทั้งสองอยู่เพียงลำพัง
“โอเค จบแล้ว”
เฮอร์ไมโอนี่และจินนี่เริ่มลุกขึ้นเดินแต่ก็หยุดแล้วหันไปมองดราโกราวกับว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น
“ฉันบอกว่าจบแล้ว พวกแกจะไปไหนก็ไป”
“ฉันไม่แคร์ว่าจบแล้วรึยัง ยังไงพวกฉันก็จะไปอยู่แล้ว ฉันสาบานว่า…” เฮอร์ไมโอนี่ทำหน้าเหี้ยมขณะช่วยจินนี่ลงจากโต๊ะ
“หุบปากเหม็น ๆ ของแกซะอีเฮอร์ไมโอนี่ เงียบไปเลย ฟังนะนังหมาขี้เรื้อน ข้าน่ะไม่สนหรอกว่าทั้งแก เจ้าแฮร์รี่หรือคนอื่น ๆ จะไปตกนรกหมกไหม้ที่ไหน ยังไงซะพวกแกก็ไม่มีทางทำอะไรข้าได้ ไม่ต้องมาทำเป็นคาดโทษข้าหรอก พวกแกสองคนจงลงไปคุกเข่าบนพื้นเดี๋ยวนี้”
“ไปลงนรกซะเถอะดราโก” จินนี่กรีดร้อง
ดราโกตบหน้าจินนี่อย่างแรงจนเธอทรุดลงไปนั่งคุกเข่า
“พวกแกต่างหากล่ะที่จะต้องลงนรก นังหมาขี้เรื้อน แกเองนั่นแหละที่ควรจะหยุดเย็ดพี่ชายตัวเอง มิน่าล่ะครอบครัวแกถึงได้มั่วกันขนาดนี้ ถ้าแกลุกขึ้นก่อนที่ข้าจะอนุญาต ข้าจะสับแกเป็นชิ้น ๆ ให้ฟลัฟฟี่กิน”
“ส่วนแก เฮอร์ไมโอนี่ที่รัก” ดราโกเริ่มหันความสนใจมาทางเธอ “แกชอบเย็ดหมานักใช่มั้ย ฉันรู้ความจริงทั้งหมดนั่นแหละ ตอนนี้ทุกคนคิดว่ามันเป็นแค่ข่าวลือแต่แกคงไม่อยากขัดใจข้ามากไปกว่านี้ ไม่งั้นทั้งฮอกวอตส์จะได้รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงและพ่อแม่แกคงภาคภูมิใจในตัวแกมากเลยเชียวแหละ อ้อ ข้าเปลี่ยนใจแล้ว จินนี่แกนอนหงายบนพื้น ส่วนเฮอร์ไมโอนี่แกจงไปนั่งคร่อมหน้านังจินนี่เดี๋ยวนี้”
จินนี่ทำตามคำสั่งแต่เฮอร์ไมโอนี่ดื้อรั้นยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน
“ทำตามที่ข้าสั่งเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเห็นดีกัน”
เฮอร์ไมโอนี่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้และทำตามที่สั่งอย่างไม่เต็มใจ
“ฉี่ใส่ปากนังจินนี่เดี๋ยวนี้”
ใบหน้าจินนี่ซีดเผือด ส่วนเฮอร์ไมโอนี่สะบัดหน้ากลับมามองด้วยความประหลาดใจสุดขีด
“ข้าชักเบื่อแล้วนะ ทำตามที่สั่งเดี๋ยวนี้” ดราโกตวาดใส่เฮอร์ไมโอนี่
“ขอโทษนะจินนี่” เฮอร์ไมโอนี่กระซิบขณะที่น้ำเยี่ยวเริ่มฉีดพุ่งจากเนินหีเธอเข้าไปในปากจินนี่ กระเพาะปัสสาวะของเฮอร์ไมโอนี่มีน้ำเยี่ยวพอจะฉี่ได้นานราวนาทีถึงนาทีครึ่ง จินนี่พยายามจะไม่กลืนมันลงไป ปากเธอก็เลยเต็มไปด้วยน้ำเยี่ยวเหลืองอร่ามอย่างรวดเร็วจนเธอสำลักมันล้นออกมาเลอะใบหน้าและหน้าอกไปหมด
“ดี ยังงั้นแหละ” ดราโกยิ้มด้วยความพอใจขณะเฮอร์ไมโอนี่ฉี่สุดและลุกขึ้นยืน “เอาล่ะจินนี่ ทำกับเฮอร์ไมโอนี่เหมือนกับที่แกโดนทำเมื่อกี๊”
จินนี่ยืนคร่อมตัวเฮอร์ไมโอนี่ที่ลงไปนอนและปลดปล่อยน้ำเยี่ยวของตัวเองออกมาเหมือนกัน น้ำเยี่ยวของเฮอร์ไมโอนี่ไหลรินลงไปตามใบหน้าและหน้าอกของเธอ พอปากเธอเต็มไปด้วยน้ำสีเหลืองทอง เฮอร์ไมโอนี่ก็พ่นมันออกมาจนเปรอะไปทั่วตัวเหมือนจินนี่
“ไอ้ชั่ว แกจะต้องชดใช้กรรมที่ทำกับเราแบบนี้” เฮอร์ไมโอนี่ตีหน้ายักษ์ขณะลุกขึ้นยืนเมื่อจินนี่ฉี่เสร็จ
“ไม่มีทางหรอกนังหมาขี้เรื้อน ใครบอกให้แกลุกขึ้นได้ หา แกสองคนลงไปคุกเข่าเรียงกันเดี๋ยวนี้”
ทั้งจินนี่และเฮอร์ไมโอนี่ไม่มีทางเลือกจึงต้องทำตามที่สั่ง ดราโกฉีกยิ้มกว้าง ประกายตาฉายแววชั่วร้าย เขารูดกางเกงลงไปจนควยโผล่ออกมา เกือบจะในทันทีที่มันปรากฏตัวออกมา สายฉี่ก็ฉีดพุ่งออกมาจากลำควย ดราโกส่ายลำควยไปมายิงฉี่ใส่หน้าและเรือนผมของทั้งเฮอร์ไมโอนี่และจินนี่ จากนั้นเขาก็เล็งไปที่หน้าอกและร่างกายส่วนล่างของพวกเธอจนเปรอะฉี่ไปหมด
“ข้าค่อยรู้สึกสบายขึ้นมาหน่อยแล้วล่ะ” ดราโกหัวเราะพร้อมกับรูดซิปขึ้น “พวกแกไปได้แล้ว แต่ถ้าพวกแกทำอะไรตุกติกละก็คงรู้นะว่าจะโดนอะไร”
ดราโกคลุมผ้าคลุมล่องหนอีกครั้งแล้วก็หายวับไป เห็นแต่เพียงประตูของเรือนเพาะชำเปิดและปิดเองเป็นสัญญาณว่าเขาออกไปแล้ว
“พี่เฮอร์ไมโอนี่คะ เราจะทำอย่างไรดีล่ะคะ จะกลับห้องเราในสภาพแบบนี้ไม่ได้แน่ค่ะ”
“พี่ว่าเราไปที่ทำความสะอาดตัวที่ห้องอาบน้ำของเมอร์เทิลจอมคร่ำครวญก่อนดีกว่า หวังว่าเธอคงจะไม่อยู่ที่นั่นในตอนนี้นะ หลังจากนั้นเราไปหาแฮร์รี่กัน พี่เชื่อว่าเขาคงจะคิดหาวิธีแก้เผ็ดดราโกได้อย่างสะใจ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบ สายตาเธอจับจ้องอยู่ตรงที่ที่ดราโกเคยยืนอยู่
…
เวลาผ่านไปเกือบสัปดาห์โดยเขาแทบไม่ได้พบปะกับกลุ่มสามสหายฝ่ายธรรมะแม้แต่ในชั้นเรียน จนดราโกเริ่มมั่นใจว่าการกดขี่เฮอร์ไมโอนี่กับจินนี่ของเขาคงได้ผล ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใช่ว่าเขากลัวการตอบโต้ของพวกเธอหรือแฮร์รี่ แต่เขาพอใจที่ได้รู้ว่าตัวเองมีพรสวรรค์ในด้านการทำชั่วขนาดไหนตะหาก
เขากำลังเดินไปเข้าชั้นเรียนพร้อมกับแครบและกอยล์ เลี้ยวตรงหัวมุมสุดท้ายก็จะไปถึงที่หมายอยู่แล้ว และนั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาจำได้ก่อนที่ปากของเขาจะถูกผ้าเปียกผืนหนึ่งโปะไว้ทำให้เขาหมดสติไป
ดราโกรู้สึกมึนงงและสับสนขณะที่สติกลับคืนมา มือเขาถูกรั้งขึ้นไปมัดอยู่เหนือหัว เขาไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน หลังจากใช้เวลาสองสามนาทีรอให้สมองปลอดโปร่งขึ้น เขาก็จำห้องที่เขาอยู่ได้ และรู้ถึงสถานการณ์อันล่อแหลมของตัวเองด้วย เช่นเดียวกับที่เขาเคยทำกับจินนี่ ตอนนี้เขาก็เปลือยเปล่าและถูกมัดอยู่กับที่แม้ว่าเท้าเขาจะเป็นอิสระและสามารถเดินไปได้สองสามนิ้วก็ตาม
“จำห้องนี้ได้มั้ย นายมัลฟอย” เสียงหนึ่งดังมาจากความมืด
ดราโกจำได้ว่าเคยได้ยินเสียงนี้มาก่อน แต่นึกหน้าคนพูดไม่ออก
“แกน่าจะจำได้นะ ที่นี่ไงที่แกทรมานน้องสาวฉันหลังมอมยาเธอ และที่นี่อีกนั่นแหละที่แกจะต้องชดใช้การทำทารุณกรรมนั้นรวมทั้งความเลวร้ายทั้งปวงที่แกได้กระทำไว้กับคนอื่น ๆ อีกหลายต่อหลายคน”
“ไอ้ลูกหมารอน แสดงตัวออกมาซิวะ”
“อะ ฮ้า ในเมื่อแกรู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันก็ไม่จำเป็นต้องปรากฏตัวให้แกเห็นแล้วล่ะ จริง ๆ แล้วแฮร์รี่น่าจะเป็นคนที่มาอยู่ตรงนี้ แต่ฉันขอมาทำหน้าที่แทนเขา แฮร์รี่เขาฝากความคิดถึงมาถึงแกด้วยนะ”
“เย็ดแม่งทั้งแกและน้องสาวเลว ๆ ของแกเลย”
“ชู่ว์ แกได้ยินเสียงนั้นมั้ย ดราโก”
เด็กหนุ่มทั้งสองคนเงี่ยหูฟังอยู่ครู่นึง ไม่มีเสียงอะไรให้ได้ยิน
“แกหลอกให้ข้าตกใจไม่ได้หรอกวะรอน เดี๋ยวพอข้าหลุดออกไปได้นะ ข้าจะ….”
“หุบปากซะ ดราโก ถ้าแกหลุดออกไปได้นะ ฟังสิ”
ดราโกเงี่ยหูฟังอีกครั้งก็ไม่ได้ยินเสียงอะไร เขากำลังจะเริ่มพูดต่อก็ได้ยินเสียงนั้น เป็นเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ย่ำมาแต่ไกลพร้อมเสียงร้องในลำคอแหลมเล็ก
“ฉิบหายแล้ว รอน นี่แกทำอะไรน่ะ โทรลกำลังตรงมาที่นี่ พาข้าออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้”
“ขอคิดดูก่อนนะ”
“…”
“ไม่เอาดีกว่า ในเมื่อยังไงเสียแกก็คงไม่เปลี่ยนการปฏิบัติต่อเพื่อนและญาติ ๆ ฉัน แกก็ควรจะได้รับโทษเสียบ้าง แต่ยังไงฉันก็จะทิ้งตะเกียงไว้ให้แกจะได้ไม่ตกอยู่ในความมืดซะทีเดียว”
“รอน แกยังอยู่นี่รึเปล่า ฉันขอโทษ รอน”
เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบและเสียงฝีเท้าก็ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ดราโกก็เริ่มตื่นตระหนก เขาพยายามบิดแขนตัวเองแต่มันถูกรัดไว้แน่นเกินไป เขาเองก็ไม่มีไม้เท้าผู้วิเศษด้วย เขาถีบขาและดึงและดิ้นไปมาพยายามจะปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระ แต่เขาก็ต้องหยุดการเคลื่อนไหวเมื่อเสียงฝีเท้าเงียบลง
เขาเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ พยายามจะเดาว่าเจ้าโทรลยืนอยู่ตรงไหน และทันใดนั้นเองเขาก็รู้สึกว่ามีกำปั้นเหวี่ยงมากระทบกับสีข้างเขา เนื่องจากมีเพียงมือเขาเท่านั้นที่ถูกมัดอยู่กับที่ ร่างกายส่วนล่างของดราโกจึงสะบัดถอยหลังไปตามแรงกระแทกและเด้งกลับมาข้างหน้าจนกระแทกกับบางสิ่งที่ประกอบขึ้นด้วยเนื้อแข็ง ๆ
ดราโกฟื้นตัวจากแรงกระแทกแล้วเงยหน้าดูสิ่งที่เขาหวาดกลัวในช่วงสองสามนาทีที่ผ่านมา เจ้าโทรลที่อยู่ในสภาพน้ำลายไหลยืด ดวงตาบ้าคลั่งและผมหร็อมแหร็มยุ่งเหยิง ก็ก้มลงมองดราโกเช่นกัน จากนั้นมันก็ยื่นมือข้างหนึ่งขึ้นไปคว้าเชือกที่มัดแขนดราโกไว้ แล้วกระชากมันลงมาจนขาดและปล่อยดราโกเป็นอิสระ
ดราโกหล่นลงมากองกับพื้นดังพลั่กและกำลังขยับตัวลุกขึ้นเพื่อจะหลบหนี เขาเดินไปได้เพียงไม่ถึงฟุตก็มีมือมาคว้าต้นคอเขาไว้แล้วดึงตัวเขากลับไป ดวงตาของดราโกเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสุดขีดเมื่อเขามองเห็นลำควยขนาดยักษ์ที่เต้นตุบ ๆ ยื่นออกมาจากใต้ผ้าเตี่ยวของเจ้าโทรล เขาเริ่มส่งเสียงร้องโหยหวนเมื่อเจ้าโทรลกดใบหน้าเขาเข้าหาควยของมัน ดราโกไม่ยอมอ้าปาก เมื่อเจ้าโทรลรู้สึกว่าเขาไม่ให้ความร่วมมือ มันก็เริ่มบีบคอดราโกแน่นเข้า และมันไม่ยอมผ่อนแรงบีบจนกระทั่งดราโกยอมอ้าปาก
ทันทีที่ดราโกอ้าปาก เจ้าโทรลก็อัดกระแทกควยของมันเข้าไป ดราโกไม่เคยดูดอมควยให้ใครมาก่อน แต่ควยดุ้นนี้มันมโหฬารนัก แถมเขายังไม่เต็มใจเอามันเข้าปากอีกด้วย เขาสำลักและแทบหายใจไม่ออกไปหลายครั้งขณะที่เจ้าโทรลบังคับลำควยของมันให้ลงลึกไปในคอของดราโก ไม่นานนัก ดราโกก็ได้ลิ้มรสเฝื่อน ๆ ของน้ำเสียวก่อนถึงจุดสุดยอด
เจ้าโทรลกระชากควยออกจากปากดราโกอย่างปุบปับเหมือนกับตอนที่มันสอดใส่เข้ามา ดราโกถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่แล้วเขาก็พบว่าโล่งอกเร็วเกินไปเพราะเจ้าโทรลหมุนตัวเขาให้หันหลังแล้วเริ่มจ่อหัวควยของมันตรงรูตูดของเขา
“โอ พระเจ้า นี่คงไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ยเนี่ย” ดราโกร้องเสียงขาดเป็นห้วง ๆ ขณะที่เขารู้สึกว่ารูก้นของเขาถูกอวัยวะมหึมาของเจ้าโทรลถ่างกว้างออกเมื่อมันทะลวงเข้ามาข้างใน
หลังจากการเปิดซิงรูตูดอย่างนิ่มนวลผ่านไปสองสามนาที ดราโกก็รู้สึกว่าลำควยเข้าไปได้สุดแล้วและแก้มก้นเขาแนบติดกับหน้าขาของเจ้าโทรล ด้วยความพยายามที่จะทำให้ตัวเองเจ็บปวดน้อยที่สุด ดราโกตัดสินใจที่จะไม่ต่อต้านขัดขืนเจ้าโทรลและโอนอ่อนผ่อนตามมันไปก่อน ดังนั้นเมื่อเจ้าโทรลเริ่มถอนควยออก เขาจึงช่วยอำนวยความสะดวกโดยขยับก้นไปอีกทางหนึ่ง และกระเด้งสวนเมื่อเจ้าโทรลเริ่มกระเด้าไปข้างหน้า
ทันใดนั้นเอง เจ้าโทรลก็ล้มตัวลงไปนอนกับพื้นและดราโกต้องสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่าก้นเขาถูกบุกทะลวงลึกเข้าไปอีก และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ดราโกรู้สึกว่าตัวเองช่างสกปรก และต่ำทรามกว่าทุกคนเมื่อจังหวะการเคลื่อนขึ้นลงของเจ้าโทรลทำให้เขาเกิดอารมณ์คล้อยตามขึ้นมา
เจ้าโทรลยังคงอัดกระเด้าลำควยของมันเข้าใส่ก้นของมัลฟอยอย่างไม่หยุดยั้ง ส่วนดราโกก็เลิกอำนวยความสะดวกให้มันเมื่อเขาหันไปกอบโกยความสุขใส่ตัวเองแทน
แม้ว่าเขาจะถูกเจ้าโทรลสกปรกและอัปลักษณ์เย็ด แต่ดราโกกลับพบว่าประสบการณ์รักร่วมเพศครั้งแรกของเขาช่างเร้าอารมณ์ดีเหลือเกิน แม้ว่าเขาจะยังรู้สึกขยะแขยงกับมันอยู่ แต่การถูกลำควยเสียบแทงก้นก็เริ่มทำให้ดราโกเงี่ยนขึ้นมาจนควยเขาเริ่มพองตัว
ดราโกรู้สึกเงี่ยนอยากเป็นกำลังก็เลยโอบมือรอบท่อนลำของตัวเองและเริ่มกระทอกมัน พอทำแบบนี้ไปได้สองสามนาที ดราโกก็อยากจะน้ำแตกเต็มทีแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ จนกระทั่งเขาต้องหลับตาลงแล้วจินตนาการว่าท่อนลำที่วิ่งเข้าวิ่งออกรูก้นเขานั้น เป็นควยเทียมที่เฮอร์ไมโอนี่และจินนี่สวมอยู่และกำลังเย็ดรูก้นเขาจากด้านหลัง
ดราโกคำรามเสียงดังขณะที่ความสุขเอ่อล้นไปทั่วกายและน้ำควยเริ่มฉีดพุ่งออกจากรูฉี่เขา เจ้าโทรลก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของดราโกและก็ดึงตัวเขาออกจากควยของมัน ดราโกหันกลับไปก็พอดีกับที่น้ำควยข้นขาวพุ่งกระฉูดใส่หน้าเขา ความรุนแรงของน้ำควยชุดแรกของเจ้าโทรลมันเกินกว่าที่ดราโกคาดไว้จนเขาหงายหลังล้มลงกับพื้น เจ้าโทรลฉีดน้ำควยขาวข้นออกมาอีกสามชุดใหญ่ โดยมีชุดหนึ่งพุ่งกระทบขาของดราโก
มัลฟอยนอนอยู่บนพื้นอยู่หลายนาที นึกทบทวนสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นและความโกรธเกลียดแฮร์รี่กับพวกก็ค่อย ๆ ลดลง แม้ว่าเฮอร์ไมโอนี่และจินนี่จะเป็นสาวร่านสวาท แต่เขาไม่แน่ใจว่าพวกเธอจะยอมเติมเต็มความต้องการของเขาหลังจากที่เขาได้ทำกับพวกเธอเอาไว้เยอะขนาดนั้น แต่บางทีแฮร์รี่และรอนอาจจะสามารถเติมเต็มให้กับความต้องการของเขาได้…ดราโกสะบัดศีรษะด้วยความขยะแขยงกับความคิดที่วิ่งพล่านอยู่ในหัวเขา แล้วเขาจะค่อย ๆ วิเคราะห์มันหลังจากที่เขาหนีเจ้าโทรลได้