แก้แค้น - ตอนที่ 3

นภานั่งน้ำตาไหลพราก เสียใจแทนลูกสาวที่ต้องมาถูกพวกมันพรากเอาความบริสุทธิ์ไปอย่างง่ายดายอย่าง นี้ แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นร่างเปลือยเปล่าเดินเข้ามาหาเธอ มองเห็นท่อนเนื้อแกว่งไปมาอยู่ตรงหว่างขา เธอพอจะรู้ถึงชะตากรรมตนเอง ว่าคงไม่แตกต่างจากสิ่งที่ลูกสาวเธอโดนเป็นแน่
โอหันไปพยักหน้าให้กับเดชที่ยืนอยู่อย่างรู้กัน เพื่อนซี้รีบขยับตัวไปจับร่างของเด็กสาวที่นอนอยู่บนโต๊ะกินข้าวไปนั่งบน เก้าอี้และมัดแขนขาและปากจนแน่นโดยที่จิตรายังนิ่งไม่ได้สติอยู่อย่างนั้น ส่วนโอเดินไปยืนอยู่หน้านภาและก้มลงกระชากผ้าที่มัดปากหญิงสาวออก

“ถ้ามึงแหกปากตะโกน กูจะฆ่าลูกสาวมึงซะ..” โอกระซิบ ทำให้หญิงสาวที่กำลังจะตะโกนขอความช่วยเหลือต้องเงียบเสียงลง มันยิ้มอย่างพอใจ
“อย่างนี้สิวะถึงจะเรียกว่ารักลูกสาว…” มันพูดเสียงหัวเราะ “…ที่จริงมึงน่าจะขอบคุณกูด้วยซ้ำ ที่ส่งลูกสาวมึงขึ้นสวรรค์ไปได้ มึงไม่เห็นเหรอว่าลูกสาวมึงมีความสุขแค่ไหนตอนที่กูเอา แต่มึงเลี้ยงลูกเยี่ยมไปเลยว่ะ อุตส่าห์รอให้กูมาเปิดซิง…” พูดจบก็หัวเราะ นภามองอย่างเคียดแค้น
“มึงเสร็จแล้ว ก็ไปได้แล้ว..” เธอพูดอย่างเสียใจ แต่โอส่ายหน้า ยิ้มเหี้ยมเกรียม
“เสร็จที่ไหน…” มันพูดพลางมองร่างของเธอที่ยังถูกมัดอยู่กับเก้าอี้ นภาขนลุกเมื่อถูกสายตานั้นจ้องมอง เพราะพอจะรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่
“ส่งลูกขึ้นสวรรค์แล้วไม่ส่งแม่ มันก็ยังไงๆอยู่ แต่คราวนี้กูอยากให้มึงเป็นคนทำ แล้วอย่าบอกว่าทำไม่เป็นนะ เพราะลูกโตขนาดนี้ มึงน่าจะรู้แล้วว่าทำยังไง…” ร่างนั้นมองหน้ายิ้มๆ นภามองอย่างเกลียดชัง
“ไม่มีทาง มึงฝันไปเถอะ” เธอหันหน้าหนี แต่โอยังคงหัวเราะ
“เชื่อกูเถอะ ยังไงๆมึงก็ต้องทำ ไม่อย่างงั้น…” มันหันหน้าไปทางเพื่อน เดชรีบขยับตัวหยิบมีดขึ้นมาจ่อที่คอของเด็กสาวที่ถูกมัดอยู่บนเก้าอี้ “…มึงจะทำดีๆ หรือจะให้ลูกสาวของมึงรับผิดชอบแทน ถ้ามึงดื้อ ไม่ยอมทำ กูจะให้เพื่อนกูเชือดคอลูกมึงซะ แต่ถ้ามึงยอมซะดีๆ ทำให้มันเสร็จๆไป ก็ไม่มีอะไรร้ายแรง…”
“มึงอย่าทำอะไรลูกกูนะ…” นภาร้องเสียงหลงเมื่อเห็นปลายมีดจ่ออยู่บนลำคอของลูกสาว โอหัวเราะ
“มึงก็ทำอย่างที่กูบอกสิ ไม่เห็นยากเลย มึงก็ผ่านเรื่องอย่างนี้มาแล้ว ไม่ใช่เด็กสาวๆซะที่ไหน”
“มึงต้องปล่อยลูกสาวกูนะ…” หญิงสาวคาดคั้น โอยิ้ม
“กูไม่ได้อยากฆ่าพวกมึงเท่าไหร่นักหรอก…” มันพูดเสียงเหี้ยม “…รับรองได้ว่าถ้าไม่จำเป็น กูไม่อยากให้พวกมึงตายตอนนี้หรอก” คำพูดของมันทำให้เธอนิ่งคิด ก่อนจะเงยหน้าพยักหน้ากับมัน

โอหัวเราะก่อนจะขยับตัวไปแกะเชือกออกจากร่างของเธอจนเป็นอิสระ นภาขยับตัวไปมาด้วยความปวดเมื่อยแล้วต้องชะงักเมื่อมันมายืนต่อหน้า ท่อนเนื้อดำทะมึนที่แข็งราวกับหินจ่อจนแทบติดใบหน้าเธอ
“ถ้ามึงทำให้กูเสียอารมณ์…” เสียงมันบอกมา “…กูจะให้ลูกสาวมึงชดใช้แทน มึงเข้าใจนะ”
คำพูดนั้นทำให้เธอนิ่งอึ้ง เหลือบมองลูกสาวที่นั่งสลบไสลอยู่บนเก้าอี้โดยมีร่างของชายอีกคนถือมีดจ่อลำ คออยู่ ก่อนจะตัดใจเอื้อมมือไปจับท่อนเนื้อที่อยู่ตรงหน้ากำไว้ในอุ้งมือรูดเข้าออก เบาๆ
“อืมม…” โอครางเบาๆ อุ้งมือนุ่มนิ่มที่บีบเคล้นเบาๆทำให้ท่อนเนื้อผงาดแข็งตัวมากขึ้นจนเธอกำมือ แทบไม่รอบ มันดันท่อนเนื้อจ่ออยู่กับปากของเธอ
นภานิ่งไปอึดใจก่อนจะค่อยๆใช้ปลายลิ้นแตะเบาๆที่ส่วนหัว ไล้เลียจนรอบก่อนจะค่อยๆอ้าปากให้ท่อนเนื้อเข้าไปในปากทีละนิด
“นั่นแหล่ะ อมเข้าไปให้หมด” โอยืนก้มหน้าสั่งร่างที่นั่งขยอกท่อนเนื้อเข้าปาก
เธอพยายามขยอกดุ้นเอ็นของมันเข้าปากให้มากที่สุด ตั้งใจว่าจะใช้ปากรีดน้ำรักออกมาให้ได้เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องให้ท่อนเอ็น นั้นมุดเข้ามาในร่องรักของเธอ แต่ถึงแม้จะพยายามอย่างไร ปากน้อยๆของเธอก็ขยอกท่อนเนื้อนั้นเข้าไปได้เพียงครึ่ง เธอจัดแจงรูดท่อนเนื้อเข้าออกในปากของเธอช้าๆ
“อืมม…ดี…” โอคราง เมื่อหญิงสาวรูดท่อนเนื้อด้วยริมฝีปากและตวัดปลายลิ้นเกลี่ยทั่วท่อนเนื้อ มันจับศีรษะของเธอโยกอย่างเป็นจังหวะ สวนเอวกระแทกท่อนเนื้อเข้าใส่ปากเธอด้วยความเสียว
นภาพยายามโยกศีรษะรูดท่อนเนื้อเข้าออกในปากให้เร็วขึ้นเพื่อรีดน้ำรักของมัน ออก ท่อนเนื้อในปากของเธอใหญ่โตจนเธอเมื่อยปากไปหมดแต่ก็ยังคงรูดมันเข้าออกอยู่ เช่นนั้น มือที่หายจากอาการชาเอื้อมมากุมท่อนเนื้อและใช้มือช่วยรูดเร่งความเสียวของ มันให้เพิ่มขึ้นไปอีก เธอสะดุ้งนิดนึงเมื่อรู้สึกว่าท่อนเนื้อในปากขยายตัววูบขึ้นมา จึงเร่งทั้งปากทั้งมือเร็วขึ้นไปอีกเพราะรู้ว่ามันกำลังจะปลดปล่อยน้ำรักออก มาแล้ว แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมันจับศีรษะของเธอให้หยุดอยู่นิ่ง
“กูรู้นะว่ามึงคิดอะไรอยู่…” เสียงหัวเราะดังขึ้น “…กูไม่ได้อยากให้มึงใช้ปากรีดน้ำให้กูซักหน่อย เอ้า…ยืนขึ้น ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด”
คำสั่งนั้นทำให้เธอวูบไปหมดทั้งตัว ใจอยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อหันไปมองสภาพลูกสาว ก็ตัดสินใจกัดฟันลุกขึ้นยืน ค่อยๆถอดกระดุมเสื้อออกจนหมด เอื้อมไปปลดตะขอกระโปรงและรูดออกจากปลายขา ร่างของเธอเหลือเพียงซับในสองชิ้นปกปิดส่วนสุดท้ายของร่าง โดยที่โอจ้องมองอยู่
“ถอดออกให้หมด..” โอสั่ง หญิงสาวนิ่งซักพักก่อนจะค่อยๆปลดตะขอยกทรงและดึงออกจากปลายแขน เผยให้เห็นสองเต้าขาวผ่องค่อนข้างอวบใหญ่ แต่คล้อยยานลงเพราะผ่านการใช้งานมาอย่างหนักจากสามีตลอดเวลาที่เขายังมี ชีวิตอยู่ หัวนมสีน้ำตาลเข้มเกือบดำขนาดปลายนิ้วก้อยยื่นออกมาจากป้านหัวนมสีน้ำตาล เข้ม เธอขยับตัวรูดกางเกงในออกจากปลายเท้า เนินเนื้อกลางลำตัวดำสนิทด้วยเส้นขนที่ปิดบังโหนกเนื้อเต็มหน้าขาจนมองไม่ เห็นช่องทางเข้าของร่องรัก
โอจับร่างเธอนอนลงกับพื้น นภาขัดขืนเล็กน้อยก่อนจะนอนตามแรงดึงของมัน หลังของเธอเย็นวูบเพราะความเย็นของพื้นกระเบื้อง
“อืมม…..” มันมองขึ้นลงบนร่างของเธอ
ถึงแม้จะเกลียดมันเข้าไส้ แต่สายตาที่โลมเลียทั่วร่างก็ทำให้เธอวูบทั้งตัวเพราะเรือนร่างนี้มีเพียง สามีของเธอเท่านั้นที่เคยเห็นอย่างชัดเจนขนาดนี้
“โอ๊ย…” นภาสะดุ้งเมื่อจู่ๆมันก็เอื้อมมือมาเกาะกุมสองเต้าของเธอและเคล้นคลึงอย่าง หนักหน่วงจนแทบแหลกคามือ แล้วก็ต้องงอตัวเพราะมันเลื่อนมือลงไปตะปบเนินเนื้อด้านล่างอย่างรวดเร็ว ขยำขยี้พงไหมดำจนยุ่งเหยิงกระจายทั่วโหนกเนื้อและแหย่ปลายนิ้วเข้ามาในร่อง รักของเธอพร้อมทั้งควานจนทั่ว เธอเสียววูบไปทั้งร่าง พยายามดิ้นหลบ
“มึงไม่ต้องดิ้นหรอกน่า….” เสียงของมันดังขึ้นพลางส่ายหน้าหัวเราะเมื่อเห็นเธอขยับร่างจะหนี “…กูอยากลองดูเท่านั้นเองว่าของมึงเป็นยังไง ที่จริงมึงก็หน้าตาสวยดีนะ แต่ไอ้ทนายผัวมึงแม่งเห็นแก่ตัวชิบหาย รีดมึงจนเหลือแต่กาก ไม่เหลือของดีไว้ให้คนอื่นใช้ต่อเลย น่าเสียดายจริงๆ”
คำพูดของมันทำให้เธอหน้าแดงวูบ
“มึงไม่ต้องว่าผัวกู..” เธอสวนกลับเพราะโกรธที่มันว่าสามีของเธอ
“หรือไม่จริง…” มันพูดเสียงหัวเราะ มองร่างเปลือยเปล่าของเธออีกครั้ง “…ดูสภาพของมึงสิ นี่ถ้ากูไม่มีเรื่องกับผัวมึง รับรองได้ว่ากูเอามึงไม่ลงหรอก ทั้งเละทั้งหลวมขนาดนี้”
“งั้นก็ปล่อยฉันไปเถอะนะ…” นภาได้โอกาสอ้อนวอน แต่โอส่ายหน้า ยิ้มเหี้ยมเกรียม
“ไม่ได้…” มันพูดตะคอก “…กูตั้งใจไว้แล้ว เพราะฉะนั้น…” มันจ้องหน้าเธอ “…มึงจะทำให้กูจนเสร็จ หรือจะให้กูต้องกลับไปเอาลูกสาวมึงอีกทีนึงแทน”
คำขู่ได้ผล นภานิ่งเงียบ โอหัวเราะก่อนจะล้มตัวลงนอนหงายกับพื้น เธอจ้องร่างที่นอนอยู่ข้างๆ ท่อนเนื้อขนาดใหญ่แข็งโด่ชี้เพดาน
“ทำให้กูดีๆซักที แล้วกูจะไป…” มันพูดอีกครั้ง “…แต่ถ้ามึงไม่มีความสามารถ ก็ถือว่าเป็นคราวซวยของลูกมึงก็แล้วกัน” พูดจบก็เอามือประสานท้ายทอยนอนรอหญิงสาว…

นภานิ่งไปอึดใจ ก่อนจะเอื้อมมือมาลูบไล้ร่างของมันช้าๆ จนสัมผัสกับท่อนเนื้อที่แข็งตัวรออยู่ เธอใช้ฝ่ามือคลึงท่อนเนื้อและเลื่อนลงไปบีบคลึงพวงเนื้อด้านล่างเบาๆ ก้มหน้าลงมาใช้ริมฝีปากไล้ซอกคอของมันจนทั่ว ค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาจนถึงแผงหน้าอกที่เต็มไปด้วยขนรุงรัง ริมฝีปากที่ไล้ร่างของมันค่อยๆไต่หาหัวนมที่มีขนขึ้นอยู่รอบๆ ก่อนจะใช้ริมฝีปากเม้มดึงหัวนมของมันเบาๆ ปลายลิ้นตวัดเขี่ยไปมาในอุ้งปากสลับข้างไปมาจนแข็งชัน
“อืมม…” โอครางด้วยความเสียว เมื่อถูกริมฝีปากเรียวเล็กปลุกเร้าอารมณ์อย่างชำนาญ เธอคงฝึกวิธีนี้กับไอ้ทนายจนเก่งแน่ๆ
ปลายลิ้นที่วนไปมาอยู่บนหัวนมค่อยๆลากไล้ต่ำลงมาจนถึงท้องน้อยที่เต็มไปด้วย พงขนดกดำรกรุงรังจนทั่ว เธอใช้มือรูดท่อนเนื้อแผ่วเบาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของมันให้พุ่งสูงขึ้น ริมฝีปากจ่อกับส่วนหัวและค่อยๆอ้าปากอมท่อนเนื้อเข้าไปในปากจนสุดคอหอย ก่อนจะรูดท่อนเนื้อเข้าออกในปากของเธอช้าๆ
“อืมม…ดี…” เสียงของมันครางเบาๆ เอื้อมมือมาบีบเคล้นสองเต้าที่ห้อยย้อยอยู่อย่างมันมือ ถึงจะนิ่มมือไปหน่อย แต่มันก็ช่วยกระตุ้นอารมณ์ได้เหมือนกัน
นภาดูดเลียท่อนเนื้อจนชุ่มน้ำลาย ก่อนจะตัดใจให้เรื่องมันจบๆไปเสียที เธอค่อยๆปีนขึ้นมานั่งอยู่บนร่างของมัน จับท่อนเนื้อขนาดเกือบแปดนิ้วจ่อร่องรักและค่อยๆกดตัวลงมาช้าๆ ถึงจะไม่เต็มใจ แต่เธอก็เสียววาบไปทั้งร่องเนื้อ เมื่อดุ้นขนาดใหญ่กำลังมุดเข้าไปในร่าง เธอบิดเอวไปมาเพื่อให้ท่อนเนื้อค่อยๆคืบคลานเข้าไปในร่างเธอทีละนิด
“โอ๊ย…” นภาร้องสุดเสียง ผวาไปทั้งร่าง เมื่อโอจับเอวของเธอแล้วกดร่างของเธอลงมารวดเดียวจนโหนกเนื้อของเธอแนบสนิท กับท้องน้อยของมัน ท่อนเนื้อทั้งดุ้นจมหายเข้ามาในร่องรักจนมิดดุ้น
“อย่า…อย่าพึ่ง…” เสียงสั่นระริกออกจากปากเมื่อโอทำท่าจะจับเอวของเธอโยกเข้าใส่ท่อนเนื้อของ มัน เธอบีบแขนของมันจนแน่นด้วยความจุกเสียด ถึงแม้จะเคยผ่านเรื่องอย่างนี้มาแล้ว แต่นั่นมันเมื่อเกือบเจ็ดปีมาแล้ว ร่องรักของเธอไม่เคยถูกใช้งานอีกเลย เพราะฉะนั้น เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมมุดเข้ามา จึงทำให้มันตึงไปหมดทั้งร่อง
“อย่าสะดิ้งไปหน่อยเลยน่า ของมึงหลวมขนาดนั้น ดุ้นแค่นี้มึงไม่สะเทือนหรอก เร็ว…” มันจ้องหน้า “…ต่อได้แล้ว”
นภาน้ำตาไหลพรากด้วยความจุกแน่นและความเสียใจ เธอนั่งนิ่งอยู่บนร่างมันซักพัก ก่อนจะค่อยๆยกร่างขึ้นลงช้าๆ แม้จะเคยผ่านศึกหนักกับสามีมา แต่ท่อนเนื้อที่กำลังครูดผ่านกลีบเนื้อของเธอในขณะนี้ มันมีขนาดใหญ่กว่าของสามีเธอมากนัก
แต่พอโยกเอวไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เธอกดร่างลงจนสุด ส่วนหัวของมันจะดันมดลูกจนเธอต้องสะดุ้ง บางครั้งเบียดครูดผ่านติ่งเนื้อเบาๆ ทำให้เธอต้องกัดฟันแน่นเพราะมันเสียวปลาบไปทั้งร่าง นภาพยายามระงับอารมณ์เมื่อรู้สึกว่าภายในโพรงร่องของเธอเริ่มหลั่งน้ำหล่อ ลื่นออกมา เธอไม่อยากให้มันรู้สึกว่าเธอมีอารมณ์ร่วมไปกับมันด้วย แต่ความเสียวภายในร่องรักทำให้เธอไม่สามารถบังคับร่างกายของเธอได้…
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…” โอหัวเราะขณะที่นอนหนุนแขนมองอยู่ “…กูบอกแล้วไงว่าเดี๋ยวมึงก็จะติดใจ เป็นไง…หิวมากนักสิ อดอยากมาตั้งหลายปี เอาได้เต็มที่เลยนะ กูอนุญาต”
เสียงที่กระทบหู ทำให้เธออยากกรีดร้องด้วยความเจ็บใจ แต่ไม่กล้าทำอะไรเพราะลูกสาวยังอยู่กับมัน
“มึง…มึง…” นภาพูดไม่ออก
“ทำไม…” มันตะคอกถาม “…ทำเร็วๆสิ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจนะ”
คำขู่ทำให้เธอเงียบ ร่างที่นิ่งอยู่บนตัวมันค่อยๆขยับโยกเอวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้นภาต้องกัดฟันแน่นเพราะมันขยับตัวขึ้นมากึ่งนั่งกึ่งนอนและใช้ ริมฝีปากไล่งับหัวนมที่เด้งขึ้นลงตามจังหวะที่เธอบดร่างลงมา ปลายลิ้นที่ฉวัดเฉวียนแฉลบไปมา ยิ่งทำให้เธอเสียวมากขึ้น บางครั้งมันเม้มปากดูดดึงหัวนมสลับข้างไปมาจนมันแข็งชันขึ้นสู้ปลายลิ้น อย่างห้ามไม่อยู่ หยาดน้ำภายในหลั่งเอ่อล้นออกมาจนเปียกทั่วเส้นขนดกดำของมันจนชุ่มทำให้ท่อน เนื้อของมันมุดเข้าออกในร่องรักของเธอคล่องขึ้น…
“อืมม…กูจะออกแล้ว..” เสียงครางเบาๆจากปากมันยิ่งทำให้เธอเร่งขย่มร่างลงบนตัวมันถี่เร็วขึ้นอีก เธอเสียวไปหมดเมื่อรู้สึกว่าท่อนเนื้อในร่องขยายตัวพองขึ้นมาจนแน่น ร่องรักของเธอเริ่มบีบตัวเกร็งตามไปด้วย
“อุ๊ย…อุ๊ย…” เธอร้องเบาๆเมื่อรู้สึกว่าท่อนเนื้อในร่างขยายตัวพองจนสุด ร่างของเธอขย่มเข้าใส่ท่อนเนื้อของมันเร็วถี่ยิบ
“อะ…อ้า…” โอร้องครางสุดเสียง จับเอวของเธอกดแนบแน่นกับร่างของมัน ท่อนเนื้อฉีดน้ำรักพุ่งเข้าใส่ร่างของเธออย่างทะลักทลาย นภาผวาล้มตัวลงกอดร่างที่นอนอยู่ข้างล่างอย่างลืมตัว ร่องรักที่ว่างเว้นจากการสอดใส่บีบตัวรัดท่อนเนื้อเกร็งแน่นก่อนจะปลดปล่อย อารมณ์ออกมาอย่างรุนแรง กลีบเนื้อกระตุกตอดดุ้นเอ็นถี่ยิบไม่เป็นจังหวะ น้ำรักภายในหลั่งล้นทะลักออกมาผสมผสานกับน้ำเหนียวข้นที่พุ่งเข้ามาในร่างจน เต็มท้องน้อยไหลล้นออกจากร่องรักเปียกนองพื้นกระเบื้องจนทั่ว…

นภานอนนิ่งจนอารมณ์ที่ปลดปล่อยออกจากร่างคลายลงจึงขยับตัวดึงร่างออกจากตัวของมัน น้ำตาไหลพราก
“แกเสร็จแล้ว ก็ไปได้แล้วตามที่บอก…” เธอพูดเสียงสะอื้นเบาๆ คราบของเหลวยังคงไหลเยิ้มออกจากหว่างขาจนเหนียวเหนอะไปหมด
ร่างที่นอนหงายอยู่ ค่อยๆพลิกตัวหันมามอง รอยยิ้มเหี้ยมเกรียมยังอยู่บนใบหน้า
“กูไปแน่…” มันพูด “…แต่ก่อนไป กูมีเรื่องอะไรจะเล่าให้มึงฟังซักอย่างก่อน มึงจะได้รู้ไว้” มันนิ่งคิด
“…ผัวมึงร่วมกับไอ้ชั่วพวกนั้น เอาหลักฐานเท็จมายัดใส่กู ทำให้กูต้องเข้าคุกถึงห้าปีเต็มๆ…” เสียงเต็มไปด้วยความเคียดแค้น นภานิ่งฟัง “…พอออกจากคุกมา กูก็รู้ว่าผัวมึงเป็นคนแต่งหลักฐานพวกนั้นขึ้นมาเองทั้งหมด กูไม่ได้ทำผิด แต่พวกมันรวมทั้งผัวมึงด้วย ต้องการให้กูเป็นแพะรับแทนพวกมัน…”
นภานิ่งฟัง เพราะเธอไม่เคยรู้เรื่องงานของสามีเธอเลย แต่ไม่เข้าใจว่ามันจะเอาเรื่องพวกนี้มาเล่าให้เธอฟังทำไม ในเรื่องมันก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว
“…กูถูกส่งเข้าคุกไปห้าปี มึงรู้มั๊ยว่าแต่ละวันในคุกมันนานแค่ไหน ที่สำคัญ…” โอหันมามองหน้าเธอ จ้องเขม็ง “…กูถูกไอ้พวกแก๊งในนั้นมันรุม มันบังคับให้กูเป็นผู้หญิงแล้วก็รุมเล่นตูดกูเกือบทุกวัน กูตกนรกอยู่ในนั้นจนกระทั่งถูกปล่อยออกจากคุก เรื่องสนุกกว่านั้นก็คือ…” มันยิ้มลอยๆ “…กูติดโรคจากพวกมันว่ะ…”
คำพูดของมันทำให้นภาใจหายวาบ
“…กูติดเอดส์จากพวกมัน พอกูรู้เรื่อง ก็ตามล่าผัวมึงมาตลอดเพราะกูรู้ว่ากูคงอยู่ในโลกนี้อีกไม่นานแล้ว ก็เลยอยากเอาของฝากที่ได้จากในคุกเอามาฝากผัวมึง กูตามล่าผัวมึงเกือบสองปี แต่ผัวมึงเสือกตายหนีไปซะก่อน…” มันแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม “…กูก็เลยต้องเอามาฝากมึงกับลูกสาวแทนยังไงล่ะ”
นภาตะลึงกับเรื่องที่มันเล่า ใจเธอหวิวแทบเป็นลม
“แก…แกพูดเล่นใช่หรือเปล่า..” เธอพยายามแข็งใจถาม เหลือบตามองช่วงล่างที่ยังคงมีคราบน้ำรักของมันหลงเหลืออยู่ด้วยความตกใจสุดขีด
“กูจะพูดเล่นทำไม…” มันพูดเรื่อยๆ “…มึงไม่สังเกตเหรอ ว่าทำไมเพื่อนกูถึงไม่เล่นลูกสาวมึงต่อจากกู เพราะเพื่อนกูมันไม่ได้เป็นโรค และมันก็รู้ว่าลูกมึงติดโรคจากกูแล้ว มันจะเล่นให้โง่เหรอ มันแค่พากูมาส่งที่นี่เท่านั้นเอง”
“มึง..มึง..ไอ้ชั่ว…” นภาช็อคกับเรื่องที่ได้ยิน หันไปมองลูกสาวที่นั่งหลับอยู่บนเก้าอี้
“เวลามึงจุดธูปไหว้ผัวมึง…” มันหันมาแสยะยิ้มให้ “…อย่าลืมถามมันด้วยล่ะ ว่าหลังจากนี้จะให้มึงกับลูกสาวอยู่กันยังไง…” มันขยับร่างลุกขึ้นแต่งตัว
“…มึงจะไปแจ้งความก็ตามใจมึงนะ แต่บอกไว้ก่อนว่าถ้ากูถูกจับ กูจะแฉให้หมดเลยว่ามึงกับลูกเป็นเอดส์ แล้วกูจะคอยดูว่ามึงสองคนจะอยู่ในสังคมกับคนอื่นได้ยังไง” มันพูดเสียงหัวเราะก่อนจะเดินออกไปจากบ้าน ความแค้นที่สะสมตั้งแต่อยู่ในคุกถูกปลดปล่อยออกไปจนหมดสิ้น ทิ้งให้ร่างที่นั่งอยู่บนพื้นนั่งสะอึกสะอื้นเผชิญปัญหาที่จะเกิดในอนาคต อย่างไม่รู้ชะตากรรม…