เรื่องเสียวจากหนังสือปกขาว/ปกสี - 093 หอยกับหอย

ฉันเป็นคนบ้านนอก หนีความเจ็บแค้นใจเข้ามาอยู่ในเมือง ฉันเจ็บแค้นใจเรื่องอะไรนั้นไม่อยากพูดถึง เพราะพูดถึงทีไร ฉันก็ไม่อยากเป็นผู้เป็นคนอีกต่อไป หรือไม่ก็จะกลายเป็นฆาตกรไปเลย ฉันมาอยู่บ้านพักที่แบ่งออกเป็นห้อง ๆ เหมือนห้องแถว มีคนมาพักอยู่เต็ม ส่วนมากเป็นคนต่างจังหวัดที่เข้ามาหางานทำหรือมาเรียนต่อ เมื่อต้องจากบ้านมาอยู่ในเมืองเช่นนี้ ฉันจำเป็นต้องหางานทำเพราะฉันไม่ใช่คนร่ำรวย บังเอิญฉันเป็นคนโชคดีสักหน่อย มาพักอยู่ได้เพียงสองวันฉันก็ได้งาน เป็นพนักงานขายอยู่ในร้านสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
ฉันเป็นคนสวย เมื่อมาทำงานอยู่ในเมืองฉันก็กลายเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคน แต่ฉันไม่สนใจใคร เลิกงานฉันก็กลับที่พัก ขลุกอยู่ในห้อง ไม่อ่านหนังสือก็ดูทีวี ฉันทำตัวอยู่อย่างนี้จนเพื่อนพ้องใกล้เคียงสงสัยฉัน แต่ไม่มีใครมายุ่งกับฉันนอกจากลอร่าที่พักอยู่ข้างห้อง ทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง
ลอร่ามักจะยิ้มให้ฉันบ่อย ๆ และโดยมารยาท ฉันก็ยิ้มตอบ แต่ไม่เคยได้พูดคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว จนกระทั่งวันหนึ่งเป็นวันอาทิตย์ ขณะที่ฉันนอนอ่านหนังสืออยู่ในโซฟา ลอร่าก็มาเคาะประตู
“ทำอะไรอยู่จ๊ะ?”
ฉันยิ้มให้ลอร่าก่อนตอบ
“อ่านหนังสือค่ะ”
“ฉันเข้าไปได้ไหม?”
ฉันหลีกทางให้ลอร่า
“เชิญค่ะ”
ลอร่าเข้ามาในห้อง มองกราดไปทั่ว ๆ ห้อง
“ห้องเธอน่าอยู่นะ วันนี้ไม่ไปไหนหรือ?”
ฉันส่ายหน้า
“ไม่รู้จะไปไหน คุณล่ะคะ?”
“วันนี้อยากคุยกับเธอจ้ะ”
“นั่งซิลอร่า มีเรื่องอะไรรึคะ?”
ลอร่าหย่อนตะโพกโอ่โถงลงบนโซฟา
“ก็ไม่มีอะไรหรอก อยากจะทำความรู้จักกับเธอมากขึ้นเท่านั้นเอง”
“รึคะ แต่ฉันไม่มีอะไรที่จะให้คุณได้มากหรอกค่ะ”
“ฉันไม่ต้องการอะไรจากเธอนอกจากรู้จักเธอให้ดีกว่านี้”
“นั่นแหละค่ะ ฉันไม่มีเรื่องราวอะไรที่จะให้คุณสบอารมณ์ ได้”
“ฉันรู้ว่าเธอมี และมีมากเสียด้วยซิ”
ฉันหัวเราะกลบเกลื่อน
“ฉันเป็นเด็กบ้านนอก ทิ้งไร่นามาทำงานในเมือง มันก็เท่านั้น”
“นี่ไม่ใช่เหตุผลที่เธอเข้ามาอยู่ในเมืองหรอก”
“เอ๊ะ คุณสงสัยอะไรฉันหรือคะ?”
เพื่อนใหม่ของฉันพยักหน้า
“ใช่โลซ่า พฤติการณ์ของเธอทำให้ฉันสงสัย เธออกหักมาใช่ไหม?”
“เปล่า คุณอย่าเข้าใจฉันผิด ฉัน….เอ้อ….ไม่มีอะไรในใจอย่างที่คุณเข้าใจ”
ลอร่าดึงแขนฉันเข้ามานั่งใกล้ ๆ
“โลซ่า ฉันเป็นเพื่อนที่ดีของเธอนะ และฉันก็สนใจเธอมาตั้งแต่แรกแล้ว การเฝ้าติดตามดูเธอทำให้ฉันแน่ใจว่า เธอจะต้องมีอะไรอยู่ในใจ เธอไม่ยอมคบค้าสมาคมกับใคร โดยเฉพาะพวกผู้ชาย ซึ่งมันทำให้ฉันยิ่งแน่ใจว่า เธอต้องหนีออกจากบ้านเพราะผู้ชาย จริงไหมโลซ่า?”
ฉันนึ่งอึ้ง เพราะมันเป็นความจริงเช่นนั้น ฉันถูกผู้ชายหักอกจริง ๆ ความเสียใจทำให้ฉันเตลิดออกจากบ้าน แล้วก็พาลเกลียดผู้ชายทุกคน
ลอร่าบีบมือฉัน และบอกว่า
“เราหัวอกอันเดียวกันนะโลซ่า”
คราวนี้ฉันจ้องหน้าลอร่าเขม็ง
“หมายความว่าคุณ…. ”
ลอร่าพยักหน้า
“ถูกแล้วโลซ่า ฉันถูกผู้ชายหักอก”
“คุณคงรักเขามากซิ”
“แน่นอน ฉันทุ่มเทหัวใจให้เขา แต่เขากลับทำฉันได้ รู้ ไหม ฉันเกือบจะฆ่าเขาแล้ว”
“เหมือนฉันซิ”
ฉันเผลอตัวออกมา ลอร่าหัวเราะ
“นั่นไง ฉันทายใจเธอแม่นไหม?”
ฉันถอนใจยาว
“ฉันไม่คิดว่าเรื่องอย่างนี้มันจะเกิดขึ้นมาได้”
“มันย่อมเกิดขึ้นได้ไม่ว่าใครทั้งนั้น แต่เราจะยอมแพ้มันทำไม”
“ฉันเข็ดแล้ว”
“เปล่าโลซ่า ฉันไม่ได้ยุให้เธอไปงอนง้อผู้ชาย”
“แต่คุณบอกไม่ให้ฉันยอมแพ้….”
“ใช่..เราต้องไม่ยอมแพ้ แต่ไม่ใช่เราต้องง้อผู้ชาย”
“แล้ว….มันยังไงกันล่ะ?”
“แล้วฉันจะบอกให้เธอรู้”
แล้วลอร่าก็ขอตัว ปล่อยให้ฉันนั่งขบคิด ปริศนาอักษรไขว้ของหล่อนอย่างงุนงง

ฉันนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าลอร่าจะมีวิธีการอย่างใดจึงจะเอาชนะผู้ชายได้ โดยที่ไม่ต้องไปข้องแวะด้วย ถ้าวิธีการของแม่เพื่อนสาวคนใหม่ของฉันมันเข้าท่าละก็ฉันอาจจะรับเอาไว้ปฏิบัติ ฉันพยายามคิด แต่ก็คิดไม่ออก เลยทำให้ฉันหงุดหงิดใจเพราะความอยากรู้ เมื่อความอยากรู้เข้ามาครอบงำจิตใจฉัน ฉันจึงต้องออกไปถามลอร่าให้มันเห็นดำเห็นแดงกันไปเลย
เมื่อฉันออกจากห้องมายืนอยู่หน้าห้องลอร่าและจะเคาะประตูเรียก ฉันก็เกิดสองจิตสองใจจะถามหล่อนดีหรือไม่ หรือคอยให้หล่อนบอกเอง เพราะเกิดความกระดากใจ เพื่อนใหม่จะคิดไปว่าฉันเกิดอยากในเรื่องพรรค์นี้ขึ้นมา เพราะตลอดเวลาฉันทำตัวสันโดษ ไม่ยอมยุ่งกับใคร เหลือบดูรูกุญแจ ก็เกิดความคิดขึ้นมาใหม่ ลอร่ามีหัวอกอันเดียวกับฉัน แต่หล่อนมีวิธีแก้ หล่อนเอาอะไรมาแก้ ฉันจึงก้มดูที่รูกุญแจ
คุณพระช่วย ! นั่นลอร่ากำลังทำอะไรอยู่
ฉันตัวชาดิก ใจวาบหวิว เกิดมาไม่เคยพบเห็น ไม่เคยช่วยตัวเองอย่างนี้ กรรมวิธีของลอร่าอย่างนี้กระมังที่หล่อนบอกฉันว่า ไม่ต้องง้อผู้ชาย
ภาพที่ฉันเห็นก็คือ….
ลอร่าเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่บนเตียง หล่อนไม่ได้นอนหลับ แต่กำลังปลดเปลื้องความใคร่ด้วยตัวเอง
ในมือของเธอมี “ของปลอมของผู้ชาย” ขนาดมาตรฐาน และกำลังเอาไอ้นั่นยัดเข้าไปในช่องคลอด !
แล้วก็ขยับขึ้น ๆ ลง ๆ มีอาการไม่ผิดกับถูกผู้ชายทาบทับ และกำลังร่วมรัก
ดูหล่อนมีความสุขมาก
ฉันยืนดูตัวแข็ง ในขณะที่ลอร่ากำลังมีความสุขอยู่กับ “ของปลอม” ฉันต้องยอมรับว่ามันเป็นทางออกที่แสนฉลาดของหล่อน
แน่นอน….มันต้องช่วยได้มาก เพราะอากัปกิริยาที่ลอร่าแสดงออกนั้นมันบอกให้รู้ว่า หล่อนมีความสุขที่สุด
ฉันดูด้วยความรู้สึกที่ชื่นชม ฉันโง่ไปเสียนาน ปล่อยให้หัวใจอับเฉา นี่ถ้าลอร่าไม่มากระตุ้น ฉันคงแห้งแล้งต่อไปอีกนาน
ลอร่าขยับ “ของปลอม” อย่างมันอารมณ์ หน้าตาของหล่อนแดงก่ำ ตาปรือบางครั้งก็ร้องซี๊ตซ๊าดออกมา
คงเสียวสยิวน่าดู
พักใหญ่ลอร่าก็ชักมันออกมา แล้วนอนแผ่หราหายใจแรง หล่อนคงถึงจุดสุดยอดแล้ว ฉันจึงถอนตาออกจากรูกุญแจกลับเข้าห้อง ทิ้งตัวลงนอนเอามือก่ายหน้าผาก
เปล่า….ฉันไม่ได้กลุ้มใจอะไรหรอก แต่กำลังคิดจะหาทางทำอย่างลอร่าบ้าง
หล่อนเอาไอ้นั่นมาจากไหน?
จะเอ่ยปากขอหยิบยืมมาใช้บ้าง ฉันคงไม่กล้าหรอก เพราะมันกระดาก ทันใดนั้นฉันก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ฉันลุกไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง หยิบแท่งลิปสติกที่วางอยู่ แต่แล้วก็ต้องส่ายหน้า เพราะมันมีขนาดเล็กมาก ใช้ไม่ได้ผลหรอก ฉันจึงมองหาสิ่งที่จะมาทดแทน แต่ก็ยังหาอะไรไม่เจอ ขณะที่ฉันกวาดสายตาหาอยู่นั้นก็มีเสียงแจ๋ว ๆ ของลอร่าดังขึ้น
“หาอะไรจ๊ะโลซ่า ?”
มองจากกระจกเงาฉันเห็นลอร่ายืนอยู่ที่ประตูซึ่งฉันลืมล็อค หล่อนสวมเสื้อคลุมตัวเดียว แล้วก็แหวกให้เห็นตับไตไส้พุงหมด
“ลิปสติกค่ะ”
ฉันจำเป็นต้องโกหก ลอร่าเดินหัวเราะเข้ามาหาฉัน และบอกฉันว่า
“ต้องขอโทษเธอด้วยที่ไม่ได้เคาะประตู”
“ต้องการอะไรหรือคะ”
“ก๊อกในห้องน้ำฉันเกิดตัน ของเธอล่ะ?”
“ยังใช้ได้ดีอยู่ค่ะ”
“รังเกียจไหม ถ้าฉันจะขอยืมห้องน้ำเธอใช้”
“ยินดีค่ะ เชิญซิคะ”
“ขอบใจมากนะ”
แล้วลอร่าก็ถอดเสื้อคลุมออก เดินแก้ผ้าโทงๆ เข้าห้องน้ำ ฉันแสร้งแปรงผม เพื่อไม่ให้หล่อนรู้ว่าฉันกำลังคิดหรือจะทำอะไร
“โลซ่า…”
“ต้องการอะไรคะ?”
“อาบน้ำกันเถอะ”
“ฉัน…เอ้อ…”
“มาซิ แล้วฉันจะบอกอะไรเธอ อยากรู้ไม่ใช่หรือ”
แน่นอน…ฉันกำลังอยากรู้เพิ่มเติมนอกไปจากสิ่งที่ฉันเห็นเมื่อครู่นี้ แต่ฉันก็ยังอิดออดอยู่จนกระทั่งโลซ่าคะยั้นคะยอ ฉันจึงตัดสินใจเปลื้องเสื้อผ้าออก แล้วก็เข้าห้องน้ำกับโลซ่า
“คุณจะบอกอะไรฉัน”
“อาบน้ำให้สบายใจก่อนเถิดน่า”
อยากรู้ก็อยากรู้ แต่ไม่อยากเซ้าซี้ อดใจไว้เดี๋ยวคงรู้เอง ลอร่าทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีของฉันขัดสีฉวีวรรณให้ฉันเหมือนฉันเป็นเด็ก ๆ ถูโน่นถูนี่จนฉันเกิดความรู้สึกใคร่อยากขึ้นมาทันที นี่ถ้าฉันควบคุมใจไว้ไม่อยู่ ฉันคงขอร้องให้ลอร่าช่วยฉันอย่างที่หล่อนช่วยตัวเองแล้ว
“ผู้หญิงเราต้องหมั่นรักษาความสะอาด”
ลอร่าบอกฉัน ในขณะที่หล่อนเอาน้ำในฝักบัวฉีดอวัยวะเพศของฉัน
“ความสะอาดเบ็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง ผู้หญิงที่กลิ่นตัวไม่สะอาด เบ็นที่รังเกียจของเพศตรงข้าม”
“ก็เราไม่สนแล้วนี่”
ฉันท้วง ลอร่าหัวเราะ
“ถึงงั้นก็เถอะ เราก็ต้องเตรียมตัวไว้ เพราะของพรรค์นี้มันไม่แน่”
ฉันยิ้ม แล้วกระเซ้าหล่อนว่า
“นี่ก็แปลว่า คุณจะวิ่งไปหาผู้ชายอีก”
“เราฝืนกฎธรรมชาติไม่ได้หรอกจ้ะ”
เราผลัดกันถูขี้ไคล เดี๋ยวนี้ฉันไม่นึกกระดากอายลอร่าอีกแล้ว เพราะความสนิทสนมและเปิดอกกันอย่างหมดไส้หมดพุง การถูกเนื้อถูกตัวของลอร่าทำให้ฉันเสียวสยิวเพราะหล่อนมีวิธีถูอย่างประหลาด หล่อนคงได้เรียนรู้สรีระของผู้หญิง ว่าจุดไหนเป็นจุดกระสัน นี่เพียงแต่ได้รับการสัมผัสจากผู้หญิงด้วยกันนะ ถ้าถูกมือผู้ชายมันจะวูบวาบแค่ไหน
อาบน้ำฟอกสบู่จนสะอาดเนื้อตัวแล้ว ลอร่าก็เช็ดตัวให้ฉัน แล้วแถมบีบนวดให้เสียอีก การบีบนวดของหล่อนทำให้ฉันร้อนซู่ซ่า หล่อนช่างเก่งจริง ๆ คงจะผ่านอาชีพนี้มาแล้วกระมัง
“โลซ่า เธออยากรู้ใช่ไหมว่าฉันมีวิธีการอย่างไรที่เราไม่ต้องง้อผู้ชาย แต่เราสามารถหาความสุขได้โดยไม่ต้องมีผู้ชาย”
ฉันพยักหน้าหงึก ๆ
“อยากรู้ซิ มันยังไงกันล่ะ?”
“ฉันจะไม่อธิบายกับเธอด้วยปาก แต่จะทำให้เธอดู ตกลงไหม?”
“เอาซิ ฉันจะได้เข้าใจแจ่มแจ้ง”
“เธอต้องไม่ขัดขืนฉันนะ”
“ตกลงลอร่า ฉันจะคล้อยตามคุณทุกอย่าง”
“เรามาสมมุติกันก่อน เธอเป็นผู้หญิงฉันเป็นผู้ชาย เธอรู้แล้วใช่ไหมว่า ผู้ชายเขาปฏิบัติกับคนรักของเขาอย่างไร”
“ฉันรู้ลอร่า”
“ฉันจะเริ่มละนะ”
ฉันพยักหน้า และก็ทำใจให้คล้อยตามกรรมวิธีที่ฉันอยากรู้มานานแล้ว ลอร่าเข้าสวมกอดฉัน และจูบที่ปากฉัน ฉันรู้สึกกระเดียมใจอย่างไรชอบกล เคยถูกคนรักจูบก็จริง แต่เขาเป็นผู้ชายมันจึงเป็นไปตามธรรมชาติ เมื่อมาเกิดลักเพศกันขึ้นเช่นนี้ฉันจึงไม่สู้เต็มใจนัก แต่พอลอร่าเปลี่ยนกลยุทธใหม่ ฉันก็เริ่มมีความรู้สึกเหมือนถูกชายคนรักสัมผัสจริง ๆ
ลอร่าดูดนมฉัน ไม่แต่เท่านั้นหล่อนยังเอามือลูบไล้เครื่องเพศของฉันอีก
จุดอ่อนฉันมันอยู่ตรงนี้เสียด้วย ฉันเสียววูบวาบมีอาการเกร็งเกิดขึ้น ลอร่าดูดนมทั้งสองข้าง มือก็ลูบไล้เครื่องเพศ แถมเอานิ้วชำแรกรอยแยกเข้าไปอีก กระทบปุ่มกระสันทำให้ฉันเผลอตัวครางออกมา
“ลอร่า….พอเถิดค่ะ…ฉันเสียวไปหมดแล้ว..”
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ลอร่าทำให้ฉันเกิดความสุข ความจริงแล้ว ฉันมีความต้องการทางเพศอย่างมาก แต่เพราะความเจ็บใจคนรักที่ปันใจไปให้หญิงอื่นฉันจึงต้องหนีผู้ชาย และพาลเกลียดส่งไปเลย เมื่อล่อร่ามาสอนให้ฉันรู้จักการทดแทนโดยไม่ต้องอาศัยผู้ชาย ฉันจึงเกิดความพอใจและมีความสุขไม่แพ้กัน
“เห็นรึยังโลซ่า ผู้หญิงอย่างเราไม่เห็นจำเป็นต้องง้อผู้ชาย”
“ฉันโง่ไปนาน”
“ฉันเองตอนแรก ๆ ก็โง่เหมือนอย่างเธอ พอฉันค้นหาวิธีได้ ฉันก็เลยไม่แคร์ใคร นึกอยากขึ้นมาก็ช่วยตัวเอง”
คำว่า “ช่วยตัวเอง” ทำให้ฉันนึกไปถึง “ของปลอม” ทันที แต่ฉันก็ไม่พูดให้ลอร่ารู้ ทำเบ็นโง่ถามว่า
“ช่วยตัวเอง ทำยังไงคะ?”
“แล้วฉันจะทำให้ดู ตอนนี้ฉันยังมีวิธีหนึ่งที่เราพอช่วยแก้ขัดกันได้ เธอนอนลงซิ”
ฉันทำตามลอร่า ลอร่ามองฉันอย่างพอใจ คงเห็นฉันเป็นคนว่านอนสอนง่ายกระมัง
แล้วหล่อนก็แยกขาฉันออก ฉันนอนตาปริบๆ ยังเดาไม่ออกว่า หล่อนจะทำอะไรฉัน
“อุ๊ย….ลอร่า….”
ฉันร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรอย่างหนึ่งมาสัมผัสที่ช่องคลอดฉัน
“นี่เบ็นวิธีที่ผู้ชายเขาชอบใช้กับเรา และทำให้เราถึงจุดสุดยอด เธอเคยหรือเปล่าล่ะ ฉันหมายถึงแฟนเธอน่ะ”
“ไม่เคยค่ะ”
ฉันบอกความจริง
“แล้วเธอจะได้เห็นว่ามันวิเศษแค่ไหน”
ฉันผ่อนลมหายใจยาว และต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อลอร่าใช้ลิ้นกับฉัน
มันเสียวซาบซ่าอย่าบอกใครเชียว เพราะลอร่าใช้ทั้งปากและลิ้น ณ ที่แห่งนั้น มันเป็นจุดรวมของความเสียวกระสันเป็นของแน่ เมื่อมีความรู้สึกเช่นนั้น น้ำเมือกฉันเริ่มหลั่ง ลอร่ายังดูดดุนจนฉันต้องครางซี๊ด ๆ มือเท้าเกร็งไปหมด
“ลอร่า…พอเถิดค่ะ….ฉัน….เสียวเหลือเกิน”
ลอร่าไม่ได้ฟังเสียง หล่อนเผาอารมณ์ฉันต่อไป นานเท่านานจนฉันรู้สึกตัวว่า ฉันได้ถึงจุดสุดยอดอย่างที่ลอร่าบอกจริง ๆ

บัดนี้ฉันเรียนรู้มาจากลอร่าแล้วว่า ถ้าเราเกลียดผู้ชาย แต่เรามีความใคร่อยากแล้วละก็เรามีทางช่วยตัวเอง
ลอร่าได้ทำให้ฉันรู้ทุกสิ่งทุกอย่างต่อ กรรมวิธีต่าง ๆ กัน หล่อนนำเอาสิ่งที่ฉันเห็นมาทำให้แก่ฉันซึ่งเป็นการสอนฉันไปในตัว
“คุณไปได้มาจากไหน?”
“มีขายถมไป เพียงแต่เรารู้ตำแหน่งเท่านั้น ฉันจะหามาให้เธอใช้อันหนึ่ง ขนาดนี้พอไหม?”
ฉันตอบอย่างกระดาก ๆ ว่า
“คงพอกระมังคะ”
“นอนลงซิ ฉันจะทำให้เธอ”
ฉันเอนตัวลงนอน และคราวนี้ฉันไม่ต้องให้ลอร่าแยกขาฉันออก ฉันแยกออกเอง
“เจ็บไหมคะ?”
“เหมือนของจริง เธอเคยถูกของจริงมาแล้วไม่ใช่หรือ?”
ฉันไม่ตอบ แต่พยักหน้า
“อันนี้เสริมอย่างพิเศษ มีน้ำหล่อเลี้ยงไม่ฝืดเหมือนอันธรรมดา ว่าที่จริงเธอควรใช้ใหญ่กว่านี้ เพราะของเธอใหญ่กว่าฉัน”
“อย่าให้ใหญ่นักนะคะ”
ลอร่าหัวเราะ และสอด “ของปลอม” เข้าไปในช่องคลอดฉันช้า ๆ ค่อยชักขึ้นลง จริงทีเดียว ฉันมีความรู้สึกเหมือนถูกของจริง ลอร่ามีความชำนาญในเรื่องนี้มาก ทำอย่างมีจังหวะจะโคน เดี๋ยวช้า เดี๋ยวเร็ว บางครั้งก็ซอยยิก ทำให้ฉันต้องบิดตัวเพราะความเสียวกระสันรัญจวนใจพร้อมกับครางซี๊ด
“เบ็นไงบ้างโลซ่า?”
“ดีค่ะ”
“เธอชอบความรุนแรงไหม?”
“ชอบค่ะ”
ตอบออกไปตามความรู้สึก ลอร่าจึงหนักมือขึ้นอีก ฉันเด้งตะโพกรับจังหวะ เมื่อฉันมีอารมณ์ตอบโต้ ลอร่าก็กระแทกกระทั้นอย่างมันมือ
“อูย….วิเศษเหลือเกินลอร่า คุณช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีของฉัน แรงอีกซิคะ.. .ซี๊ด…. …มันจังค่ะ….”
ลอร่าเต็มใจช่วยฉันอยู่แล้ว เมื่อฉันบอกให้แรง หล่อนก็แรง ตะโพกของฉันเหมือนติดสปริง มันเด้งขึ้นเด้งลง จนฉันรู้สึกว่าไปไม่รอดแล้ว ทำนบกั้นน้ำพังทลาย ฉันกางมือกางขา หมดเรี่ยวแรง แต่ปากฉันยังพึมพำออกมา
“วิเศษจริง ๆ ลอร่า ฉันควรจะตอบแทนบุญคุณคุณอย่างไรดี…”
“ไม่ต้องหรอกโลซ่า เพียงแต่เธอช่วยฉันบ้างก็แล้วกัน”
“ได้ซิคะ คุณจะให้ฉันทำอะไรล่ะ ?”
“อย่างที่ฉันทำกับเธอนั่นแหละ”
เพื่อเป็นการตอบแทน ฉันจึงช่วยลอร่าอย่างเต็มใจ เป็นอันว่าเราผลัดกันเป็นผัวเมีย ฉันเป็นคนหัวไวอยู่แล้ว ลอร่าทำกับฉันอย่างไร ฉันก็ทำกับหล่อนอย่างนั้น และทำได้ดีเสียด้วย เห็นได้จากลอร่าออกปากชม
นับตั้งแต่ฉันได้ลองลิ้มชิมรสความสุขที่หามาทดแทนได้จากแม่เพื่อนสาวลอร่าแล้ว ฉันกับลอร่าก็กลายเป็นของกันและกัน เราผลัดกันเชยชมหล่อนบ้างฉันบ้าง ไม่สนใจผู้ชายพายเรือคนไหนทั้ง ๆ ที่มีผู้ชายหลายคนพยายาม ที่จะเข้ามาเบ็นเจ้าหัวใจฉัน จนกระทั่ง….
วันหนึ่งลอร่าบอกฉันว่า
“โลซ่า ฉันมีของเล่นชิ้นใหม่สำหรับเรา”
“สำหรับเรา อะไรคะ?”
“ผู้ชาย”
“คุณว่าไรนะ?”
ฉันย้อนถามหน้าตื่น
“ฉันได้ผู้ชายมาคนหนึ่ง ไม่ใช่เธออย่าเข้าใจผิดผู้ชายคนนี้ไม่ใช่แฟนฉัน หรือฉันแนะนำมาให้เธอ เป็นผู้ชายรับจ้างเป็นผัวเราชั่วคราวน่ะโลซ่า”
ฉันเป็นคนบ้านนอก ไม่ประสีประสากับเรื่องอย่างนี้อยู่แล้ว เมื่อลอร่าอธิบายให้ฉันฟัง ฉันก็ยังไม่เข้าใจ ลอร่าจึงสาธยายถึงผู้ชายจำพวกหนึ่งที่รับจ้างเบ็นผัวชั่วคราวของผู้หญิงอารมณ์เปลี่ยวหรือผู้หญิงที่ต้องการความสนุกเพียงชั่วแล่น เพื่อหาประสบการณ์ทางนี้ ฉันจึงค่อยเข้าใจ
“เราเล่นของปลอมกันมามากแล้ว เปลี่ยนมาเล่นของจริงกันบ้าง ดีไหมโลซ่า”
ฉันยิ้มและพยักหน้า
“ดีค่ะ แต่เราต้องเสียเงินให้เขา”
“ใช่ เพราะเขาเป็นสินค้าที่เราเช่ามานี่”
ผู้ชายที่รับจ้างเป็นผัวชั่วคราว รูปร่างบึกบึน ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าจะมีผู้ชายจำพวกนี้อยู่ในโลก เคยรู้แต่ว่ามีแต่ผู้หญิงคือผู้หญิงโสเภณี เมื่อมีขึ้นอย่างนี้ฉันจึงตื่นเต้น และใคร่จะได้ลอง
“เธอจะเอาก่อน หรือให้ฉันเอาก่อน”
“คุณเอาก่อนดีกว่า”
“เธอจะนั่งดูก็ได้นะ”
ฉันพยักหน้า ต่อจากนั้น “หนังสด” ก็เริ่มต้นต่อหน้าฉัน
ไอ้หนุ่มที่รับจ้างเป็นผัวชั่วคราว ไม่พูดพร่ำทำเพลง เพราะไม่มีหน้าที่จะพูด ทำอย่างเดียวตามที่ตกลงกันมา ทั้งสองเปลือยกายล่อนจ้อน ฉันเห็นเครื่องเคราเขาแล้วก็ให้นึกแสยง เพราะมันโอฬารยิ่งกว่า “ของเทียม” เสียอีก แต่เมื่อลอร่าไม่กลัว ฉันจะต้องไปกลัวทำไม ไอ้หนุ่มเข้าคลุกจูบตะบันราดก่อน มันจูบไปทั่วตัว แล้วก็ใช้ลิ้นอย่างที่ฉันและลอร่าเคยใช้กัน ฉันดูด้วยใจเต้นระทึก เพราะภาพอย่างนี้ไม่เคยเห็นมาก่อน ดูไปอารมณ์ใคร่อยากก็เกิดขึ้นตามลำดับ แต่อาศัยความอดกลั้นตามนิสัยของฉัน จึงไม่เกิดปฏิกิริยาใด ๆ นอกจากกระสับกระส่ายเล็กน้อยเท่านั้น
ไอ้หนุ่มใช้ลิ้นกับลอร่าพักหนึ่ง มันก็เปลี่ยนให้ลอร่าทำกับมันบ้าง ลอร่าก็คว้า “ไอ้จ้อน” เข้าปาก ดูดดุนอย่างเอร็ดอร่อย พลอยทำให้ฉัน ต้องนั่งกลืนน้ำลายเอื๊อก ๆ มันช่างทารุณจิตใจสิ้นดี ลอร่าดูดไปก็พยักพเยิดให้ฉันเอาบ้าง แต่ฉันส่ายหน้าและบุ้ยใบ้ให้หล่อนสนุกต่อไป เพราะฉันยังทนได้
เมื่อลอร่าดูดจนเมื่อยขากรรไกรหล่อนก็ขึ้นไป “ขย่มตอ” ดูหล่อนกล้าหาญชาญชัยมาก ตอดุ้นเบ้อเร่อหล่อนยังกล้าขึ้นไปขย่ม ไอ้หนุ่มก็กระเด้งรับสนุกด้วยกันทั้งคู่
ฉันชักร้อน เหงื่อแตกซิก
ลอร่าขย่มตอจนเมื่อยก้นกบแล้วก็ลงมา เปลี่ยนให้ไอ้หนุ่มผัวเช่า “ไถนา” บ้าง โดยหล่อนนอนโก้งโค้ง ให้ไอ้หนุ่มเสยเอา ๆ
ฉันยิ่งร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
สงครามใต้สะดือระหว่างไอ้หนุ่มผัวเช่ากับลอร่าดำเนินต่อไปอย่างถึงพริกถึงขิง ต่างผลัดกันรุกผลัดกันรับ ฉันงี้นั่งตัวแข็ง บางครั้งต้องกำมือแน่น แต่ฉันก็ไม่เข้าไป “ขอส่วนบุญ” คงทำตัวเบ็นนักดูที่ดี ตั้งใจไว้ว่าจะดูให้ถึงที่สุด มันจะลงเอยกันอีรูปไหนใครแพ้ ใครชนะ
ทั้งคู่เป็นนักต่อสู้ที่ทรหดอดทน ไม่มีใครยอมเพลี่ยงพล้ำใครง่าย ๆ แน่นอนไอ้หนุ่มจะต้องได้รับการฝึกมาอย่างดีแล้ว จึงมีน้ำอดน้ำทน จะเล่นกันท่าไหน พ่อไม่ยั่น ฉันเหมือนนักเรียนนั่งดูผู้เชี่ยวชาญ “สาธิต” ให้ดู
“เอารึยังล่ะโลซ่า?”
ลอร่ามีแก่ใจเผื่อแผ่ฉัน
“ตามสบายเถอะลอร่า”
“เธอไม่อยากหรือ”
“ขอให้ฉันดูจบเกมเสียก่อน ต่อไปเถิดลอร่า”
ลอร่าก็เล่นชักคะเย่อกับไอ้หนุ่มต่อไป….
เห็นจะต้องไม่จำเป็นอธิบายให้มากความ เพราะผู้เขียนได้ฉาย “ภาพนิ่ง” ให้ดูอย่างกระจะแล้ว เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไร เชื่อว่าผู้อ่านต้องเดาถูก.