เฟิร์น สาวน้อยร้อนสวาท - ตอนที่ 7 : ชายคนแรก

ตอนที่ 7 : ชายคนแรก

“ไม่ต้องหักโหมมากก็ได้นะลูก พักผ่อนบ้างนะ” หมอสุวิธกล่าวด้วยความเป็นห่วงลูกสาวของตน ที่ตอนนี้กำลังคร่ำเคร่งอ่านหนังสือเพื่อที่จะสอบเทียบขึ้นชั้น ม.6 น้องเฟิร์นเป็นคนที่เรียนเก่งและขยันมาก ผลสอบไม่เคยต่ำกว่า 3.95 เลย จึงคิดจะสอบเทียบดูเพราะอยากจะเรียนจบมัธยมปลายที่โรงเรียนต่างจังหวัดนี้ไวๆ เพื่อเข้ามหาลัยชื่อดังในกรุงเทพอย่างที่เธอตั้งความหวังเอาไว้
“ค่ะคุณพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงเฟิร์นหรอกค่ะ เดี๋ยวก็เข้านอนแล้วหละค่ะ” เด็กสาวส่งยิ้มหวานมาให้พ่อของเธอก่อนที่จะลงมืออ่านหนังสือต่อไป หมอสุชาติจึงปล่อยให้ลูกสาวอ่านหนังสือไปแต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
นี่ก็ปาเข้าไปเกือบเดือนหนึ่งแล้วที่เธอนั้นสามารถหนีรอดจากนายแบงค์มาได้และแน่นอนเธอไม่คุยไม่มองหน้านายแบงค์อีกเลย แทบจะเรียกได้ว่าเลิกคบไปเลยก็ได้ แต่แล้วความคิดเรื่องกลางงานคอนเสิร์ตกับในป่าก็ผุดขึ้นมาแวปหนึ่ง
“คิดเหลวไหลอีกแล้วเราอาทิตย์หน้าก็สอบเทียบแล้วเดี๋ยวอ่านไม่ทัน ไม่ได้ๆต้องอ่านหนังสือ” เธอพยายามข่มอารมณ์ทำสมาธิซักครู่หนึ่งจึงเริ่มอ่านหนังสือต่อจนเวลาผ่านไปเกือบๆชั่วโมงความง่วงก็เข้ามา เธอจึงเก็บหนังสือเข้านอนพร้อมทั้งอารมณ์ที่ยังค้างคาในจิตใจลึกๆ
วันต่อมาเมื่อน้องเฟิร์นกลับมาจากโรงเรียน ก็เห็นพ่อของเธอกำลังนั่งกินเบียร์อยู่กับชายคนหนึ่งซึ่งก็ดูคุ้นๆหน้ามาแต่ก็จำไม่ได้ว่าเป็นใคร
“สวัสดีค่ะคุณพ่อ” น้องเฟิร์นกล่าวสวัสดีพ่อของตนตามปรกติ
“อ้าวกลับมาแล้วเหรอ มาสวัสดีลุงภพสิลูก” หมอสุวิธชี้มือไปที่หมอไตรภพเพื่อนเก่าที่สนิทกันมาก
“อ้าวมึง เรียกซะดูแก่เลย เรียกว่าอาภพดีกว่านะหนู” หมอไตรภพหันมายิ้มส่งสายตาหวานเยิ้มให้น้องเฟิร์น
“ค่ะ สวัสดีค่ะอาภพ” เด็กสาวไหว้กล่าวสวัสดี
“ลูกจำอาภพได้หรือเปล่า เพื่อนของพ่อ ตอนนั้นมันก็มางานศพของแม่หนะ” หมอสุวิธเอ่ยถามลูกสาว
“ไอ้บ้า ตอนนั้นลูกมึงคงอายุแค่ 4-5 ขวบอยู่มั้ง นี่ก็เกือบ 10 ปีแล้วนะโว้ย ใครจะไปจำได้กันเล่า” หมอไตภพพูดแทรกขึ้นมา
“จำได้ลางๆหนะค่ะ อิอิ” เด็กสาวหันมายิ้มหวานคืนบ้าง
“อาภพเค้าจะมาพักบ้านเราซัก 4-5 วันนะ เพราะอาเค้าจะมาสัมมนาที่โรงพยาบาลของพ่อวันจันทร์นี้ วันพุธก็กลับแล้ว ยังไงลูกก็ช่วยดูแลอาภพด้วยนะลูก”
“ค่ะคุณพ่อ”
“หลานเฟิร์นี่ไม่ได้เจอกันตั้งนานโตเป็นสาวแล้วนะนี่ แถมสวยอีก เหมือนแม่ไม่มีผิด ดีนะไม่เหมือนพ่อไม่งั้นแย่เลย”
“อ้าวไอ้นี่ อย่างน้อยก็ฉลาดเหมือนกูนั้นแหละ” จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน แล้วน้องเฟิร์นก็ขอตัวเข้าห้องของตัวเองเพื่อที่จะไปอ่านหนังสือสอบต่อ
หมอไตรภพนั้นเป็นเพื่อนสมัยเรียนแพทย์มาด้วยกัน เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก ในสมัยเรียนนั้นหมอไตรภพเป็นผู้ที่ขยันเรียนเป็นอย่างมาก แต่ลึกๆก็เป็นคนเก็บกดคนหนึ่ง แต่พอได้งานทำที่กรุงเทพ และมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีจึงมีสร้างฐานะได้อย่างไม่ยากนัก หมอไตรภพจึงเปลี่ยนเป็นคนละคน กลายเป็นคนเจ้าชู้ มีภรรยามาแล้วหลายคนแต่ก็เลิกกันไป ปัจจุบันนี้กลายเป็นพ่อม่ายอีกทั้งยังไม่มีลูก แต่ก็มีเมียเก็บเป็นนักศึกษาและเหล่าบรรดาพริตตี้หลายคน โดยที่แม้แต่เพื่อนสนิทอย่างหมอสุวิธก็ยังไม่รู้
ทั้งคู่กินเบียร์สังสรรค์ คุยเรื่องเก่ากันอย่างสนุกสนานจนเบียร์หมดไปเกือบลังแล้ว ในที่สุดหมอสุวิธก็เมาฟุบคาโต๊ะ ส่วนหมอไตรภพนั้นคอแข็งกว่ามากแต่ก็นับว่าเมาพอสมควร หมอไตรภพจึงหิ้วปีกพยุงเพื่อนของตนขึ้นบันไดอย่างทุลักทุเล จึงตะโกนเรียกน้องเฟิร์นให้ลงมาช่วยพยุงพ่อของเธออีกแรงหนึ่ง
“หนูเฟิร์นๆ มาช่วยอาพยุงพ่อของหนูเข้าห้องหน่อยเร็ว พ่อของหนูเมาแล้ว” น้องเฟิร์นตอนนี้กำลังเปลือยเปล่าเพราะว่ากำลังจะลงไปอ่าบน้ำก็ตกใจรีบนุ่งผ้าเช็ดตัววิ่งออกมาจากห้องลงมาบันได้ก็เห็นหมอไตรภพกำลังพยุงร่างของพ่อเธอ จึงรีบวิ่งลงมาช่วยพยุง หมอไตรภพที่ตอนแรกก้มหน้าก้มตาพยุงร่างของเพื่อนตนอยู่ เมื่อได้ยินเสียงคนวิ่งลงบันได้ก็เงยหน้าขึ้น ก็เจอกับน้องเฟิร์นที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ร่างขาวโพรนไปทั้งตัว เรียวขาที่ก้าวลงบันไดสลับไปอย่างน่าลุ้น มองลอดเข้าไปในชายผ้าก็เห็นขาอ่อนขาวเนียน อกอวบสองเต้าที่ถูกปิดแค่เพียงครึ่งเต้า ทำให้หมอไตรภพแทบจะอดใจไม่ไหว ยิ่งเมื่อน้องเฟิร์นที่ตอนนี้เข้ามาประกบอีกข้างของพ่อเธอพยุงปีกอีกข้าง มือของหมอไตรภพที่โอบหลัง พยุงชายโครงข้างเดียวกับน้องเฟิร์นก็ถูกเด็กสาวประกบชิดติดกับหน้าอกอวบอย่างช่วยไม่ได้ จนหมอไตรภพแทบจะไม่มีสมาธิพยุง
เมื่อถึงห้องนอนทั้งคู่ก็พากันพยุงหมอสุวิธมาที่ขอบเตียงแล้วก็ค่อยๆเอนให้นอนลง น้องเฟิร์นนั่งที่ขอบเตียงกำลังจัดแจงให้พ่อของเธอนอนลงบนเตียง ส่วนหมอไตรภพนั้นก็ลุกขึ้นทำท่าบิดตัวไปมา แต่จริงๆแล้วตาก็เหลือบมองมาที่น้องเฟิร์น ซึ่งตอนนี้เธอนั่งที่ขอบเตียงทำให้ชายผ้าที่สั้นนั้นร่นขึ้นไปอีกจนเกือบจะเห็นร่องสาวอยู่แล้ว เค้ามองเรียวขาที่ขาวเนียนไล่ขึ้นไปถึงขาอ่อนเรียวสวย สองอกอวบที่เบียดชิดกันอยู่มีผ้าขนหนูปิดแทบไม่บิด ร่องอกอวบอึม ใบหน้าขาวสวยไร้สิวฝ้า หมอไตรภพเลื่อนมามองที่ชายผ้าด้านล่างอีกครั้งเมื่อน้องเฟิร์นเอื้อมตัวไปปลดรองเท้าของพ่อเธอ ทำให้ชายผ้านั้นสูงขึ้นไปอีก ทำให้หมอไตรภพเห็นขนออนรำไรแค่แว๊บเดียว หมอไตรภพอดใจไม่ไหว ก้าวเดินมาชิดกับตัวเด็กสาวลูกเพื่อนสนิทของตน มือที่สั่นเทายกขึ้นมาใกล้ชายผ้าของเด็กสาวเรื่อยๆโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลย หมอไตรภพกะจะถึงผ้าขนหนูออก แต่แล้ว…
“อ๊วกกกกกกกกก” จู่ๆหมอสุวิธก็ลุกขึ้นอาเจียนออกมารดไปที่ขาของหมอไตรภพ เลอะเทอะไปหมด
“ว๊ายย คุณพ่อ ตายแล้วอาภพเลอะหมดเลย” น้องเฟิร์นรีบหาผ้ามาเช็ดอ๊วกที่ขากางเกงของหมดไตรภพ
“เอาแล้วไงมึง เล่นกูซะแล้ว” หมอไตรภพบ่นเล็กน้อย
“เฟิร์นว่าอาภพรีบไปอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเฟิร์นจะไปจัดห้องนอนให้นะคะ ส่วนกางเกงเดี๋ยวเฟิร์นจะเอาไปแช่ไว้ก่อน พรุ่งนี้เฟิร์นจะซักให้นะคะ ห้องนอนก็ข้างๆห้องนี่นะคะ” แล้วเด็กสาวก็ไปหยิดผ้าขนหนูแล้วยื่นให้หมอไตรภพ เอามาสวมแล้วถอดกางเกงออกยื่นให้น้องเฟิร์น
“ห้องน้ำอยู่ข้างล่างนะคะ” เด็กสาวชี้ไปข้างล่าง
“แล้วหนูเฟิร์นไม่อาบน้ำเหรอ”
“อาภพอาบก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเฟิร์นจะจัดห้องนอนให้อาภพก่อนค่ะ” ในใจหมอไตรภพอยากจะชวนน้องเฟิร์นลูกสาวเพื่อนคนนี้ไปอาบน้ำด้วยใจจะขาด แต่กลัวว่าพ่อของเธอจะลุกขึ้นมาอ๊วกใส่อีกทีจึงลงไปอาบน้ำอาบท่าล้างอ๊วก
หมอไตรภพอาบน้ำไปในใจก็นึกถึงน้องเฟิร์นไป นึกถึงความขาวอวบ ตาคมสวยคล้ายๆสาวเกาหลี หน้าเหมือนแม่ของเธอแต่ออกจะดูสวยน่ารักกว่าด้วยซ้ำ
เมื่ออาบน้ำเสร็จหมอไตรภพก็รู้สึกสดชื่น ความใคร่เริ่มจางหาย เดินขึ้นมาหวังว่าจะได้พักผ่อน เมื่อหมอไตรภพเปิดประตูห้องทำให้หัวใจแทบหล่นลงไปที่ตาตุ่ม
“อุ้ย…………” น้องเฟิร์นสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู ไม่นึกว่าหมอไตรภพจะอาบน้ำไวถึงขนาดนี้ สิ่งหมอไตรภพเห็นน้องเฟิร์นกำลังคุกเข่าอยู่บนเตียงนอน หันก้นมาทางหมอไตรภพ กำลังจัดเตียงนอนอยู่ ทำให้ชายผ้าขนหนูร่นขึ้นไปปิดแค่ครึ่งก้น หมอไตรภพจึงมองเห็นแก้มก้นและร่องเสียวที่ปิดสนิทอย่างชัดเจน เด็กสาวรีบลุกขึ้นมายืนข้างเตียงทันที แต่ไม่ทันเสียแล้วหมอไตรภพเห็นอะไรๆจนหมด
“เฟิร์นจัดเตียงนอนเสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวอาภพก็พักผ่อนนะคะ” เด็กสาวก้มหน้าแดงอาย ตาก็เหลือบไปเห็นบางอย่างดันผ้าเช็ดตัวขึ้นมา ใช่แล้วมันคือท่อนเอ็นของหมอไตรภพนั้นเอง แล้วหมอไตรภพจะทำอะไรเธอหรือเปล่าหละนี่ ท่อนเอ็นตุงเชียวเธอคิด แล้วรีบก้มตัวลงเดินผ่านหมอไตรภพลงบันไดไป
“โล่งอก นึกว่าจะโดนอาภพทำอะไรเสียแล้ว” เด็กสาวรู้สึกไว้หมอไตรภพ ผู้นี้ที่สามารถหักห้ามใจของตัวเองได้ เพราะถ้าเป็นคนอื่นๆคงจะไม่ยอมปล่อยเธอเป็นแน่ แต่นั่นเธอคิดผิด…..!?
“วันนี้ปล่อยไปก่อนนะหนูเฟิร์น ไว้โอกาสหน้าอาจะไม่ให้พลาด” เนื่องจากวันนี้หมอไตรภพนั้นเหนื่อยจากการเดินทาง อีกทั้งเริ่มเมาจากการดื่มเบียร์เมื่อกี้ และถ้าหากว่าเด็กสาวไม่เล่นด้วยร้องโวยวายแล้วพ่อของเธอตื่นขึ้นมาอาจจะเข้าคุกก็เป็นได้ สู้รอโอกาสดีๆ ดีกว่าเพราะว่าเค้ามีเวลาอีกหลายวัน จากนั้นก็แต่งตัวเข้านอนด้วยความเพลีย
เมี่อน้องเฟิร์นอาบน้ำเสร็จก็เข้าห้องนอนแต่งชุดนอน แล้วออกมาเดินเข้าไปห้องนอนของพ่อเธอ เพื่อจะเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เลอะอ๊วก เธอค่อยๆถอดเสื้อของพ่อเธอออกอย่างยากลำบาก ตามด้วยกางเกง เมื่อเธอถอดกางเกงออก แล้วเอาไปใส่ในตะกร้าที่มีกางเกงเลอะอ๊วกของหมอไตรภพอยู่ แล้วหยิบผ้าชุบน้ำกะจะเช็ดตัว แต่สิ่งที่เธอเห็นคือลำอวัยวะของพ่อเธออยู่ในกางเกงใน เธอนั่งมองอยู่ครู่หนึ่งจึงตัดสินใจรูดกางเกงในของพ่อเธอออก และแล้วสิ่งที่เธออยากเห็นก็โผล่ออกมา
ท่อนเอ็นที่ยังอ่อนปวกเปียกของหมอสุวิธ ตอนนี้อยู่ตรงหน้าลูกสาวคนเดียวของตนแล้ว น้องเฟิร์นก้มลงมองด้วยความสนใจ เด็กสาวตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก แต่ก็กลัวว่าพ่อของเธอจะตื่นขึ้นมาซะก่อน จึงเหลือบไปมองดู แต่ก็เห็นว่าพ่อของเธอเมามากหลับไปแล้วคงไม่ตื่นขึ้นมาแน่ จึงใช้มือจับไปท่อนเอ็นที่ตอนนี้คอพับหลับไปเหมือนกับเจ้าของ เด็กสาวเริ่มรูดท่อนเอ็นของพ่อเธอช้าๆ จนมันเริ่มแข็งตัว น้องเฟิร์นเริ่มอ้าปากอมท่อนเอ็นของพ่อเธอดูดเลียท่อนเอ็น
“โอ้วว ซี๊สส ณีจ๋า อู้ยย” เด็กสาวตกในรีบถอนปากออก นึกว่าพ่อของเธอจะตื่น แต่ก็ยังเห็นพ่อของเธอหลับอยู่ ที่แท้พ่อของเธอละเมอว่าเป็นแม่ของเธอนั้นเอง น้องเฟิร์นรู้สึกสงสารพ่อของเธอมาก เพราะตั้งแต่แม่ของเธอตายไป เธอก็ไม่เคยเห็นพ่อสนใจผู้หญิงคนอื่นอีกเลย จะไปเที่ยวผู้หญิงในเมืองก็ไม่ไป เพราะมัวแต่ทำงานหาเงินเลี้ยงตนเอง พ่อของเธอคงเก็บกดเอาไว้มาก และคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ทำให้เธอเกือบจะเสียความบริสุทธิ์ เธอจึงคิดว่าน่าจะมอบความสาวของเธอกับพ่อดีกว่าให้กับใครไม่รู้ เป็นการทดแทนพระคุณให้พ่อของเธอได้มีความสุข และจะช่วยพ่อของเธอให้ระบายความใคร่นี้ออกมา
เมื่อเธอตัดสินใจแบบนี้แล้วจึงเริ่มดูดท่อนเอ็นของพ่อเธอทันทีจนมันใหญ่คับปากของเธอ เธอโยกหัวขึ้นลง มือก็จับรูดท่อนเอ็นตรงแถวโคน ดูดเลียไล่มาจนถึงพวงกระโปก อ้าปากงับดูดไปที่พวงไข่ มือก็รูดท่อนเอ็นไม่ให้ขาดตอน เธอดูดท่อนเอ็นซักพักก็ลุกขึ้น ถอดชุดนอนของตนเองออกจนหมดตามด้วยชุดชั้นในจนร่างเปลือยเปล่า แล้วขึ้นคร่อมตัวพ่อของเธอ จับท่อนเอ็นถูไถไปมาที่ร่องเสียวของตนจนน้ำหล่อลื่นเริ่มซึมออกมาเล็กน้อย จากนั้นก็จ่อท่อนเอ็นของพ่อเธอกับร่องเสียวแล้วค่อยๆกดลงมาเล็กน้อย
“อู้ยย เจ็บจัง” เด็กสาวยกตัวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเริ่มเจ็บ แต่ก็ไม่ละความพยายามกดตัวลงไปใหม่
“อู้ยยยย เจ็บ ทำไมมันไม่เข้านะ ทีตอนในป่ากับที่ห้องพักครูมันยังเข้าไปได้เกือบครึ่งเลย”
เด็กสาวที่อ่อนประสบการณ์ ความที่ไม่เคยทำมาก่อน อีกทั้งก่อนหน้านี้เธอต่างหากที่เป็นฝ่ายนอนรอรับความเสียว จะมีก็ครั้งที่ทำกับนายแบงค์ที่เธอเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมแต่นั้นก็ไม่ได้สอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไป บวกกับการที่เธอยังไม่ถูกปลุกอารมณ์ให้เต็มที่เสียก่อน ร่องเสียวจึงมีน้ำหล่อลื่นไม่เพียงพอ เธอขย่มอยู่ครู่ใหญ่ๆก็ล้มเลิกเพราะความเจ็บ
“เจ็บจัง เฟิร์นขอโทษคุณพ่อจริงๆค่ะที่เฟิร์นทำให้คุณพ่อสำเร็จ” เธอรู้สึกเสียใจที่ไม่อาจมอบความสาวให้กับพ่อของเธอได้ แต่ก็ต้องปลดปล่อยความใคร่ของพ่อเธอให้ได้ น้องเฟิร์นลงมาจากตัวพ่อของเธอนั่งคุกเข่าอยู่ตรงระหว่างขา ใช้มือจับท่อนเอ็นอ้าปากอมท่อนเอ็นของผู้เป็นพ่อเข้าปากโยกหัวขึ้นลงทันที
“อื้มม ซี๊สสส” เสียงหมอสุวิธครางอยู่ในปากยามเมื่อเด็กสาวรูดปากขึ้นลงเร็วขึ้นๆ ลิ้นของเธอก็ลากวนไปมาที่หัวถอกยามดูดท่อนเนื้อ จนในที่สุดหมอสุวิธก็ตัวเกร็งกระตุกน้ำกามพุ่งเข้าปากลูกสาวของตน น้องเฟิร์นก็กลืนน้ำกามที่เต็มไปด้วยบรรดาน้องๆของเธอเองลงคออย่างไม่รังเกียจ ดูดเลียจนหยดสุดท้าย น้ำกามที่เก็บมานานนับปีบัดนี้ถูกน้องเฟิร์นรีดออกมาจนแทบจะหมดกระโปก ท่อนเอ็นก็เริ่มออนแรงลงนอนสงบนิ่งหมดแรงไป
เมื่อเฟิร์นเห็นว่าพ่อของตนสุขสมไปแล้วแม้ว่าจะไม่รู้ตัวก็ตาม เธอก็เอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามตัวแล้วก็หาชุดนอนมาใส่ให้กับพ่อของตนจนเสร็จเรียบร้อย น้องเฟิร์นจึงแต่งตัวแล้วกลับห้องนอนของตัวเอง
ฝ่ายหมอไตรภพที่ตอนนี้นอนหลับด้วยความอ่อนเพลีย ในฝันหมอไตรภพกำลังกระแทกท่อนเอ็นอวบเข้าใส่ร่องเสียวของน้องเฟิร์นอย่างเมามัน ร่างเปลือยเปล่าขยับตามแรงกระเด้า แต่แล้วใบหน้าน้องเฟิร์นที่บิดเบี้ยวเหยเกจากความเสียวกระสัน ก็เปลี่ยนไปเป็นหน้าของสุพรรณีแม่ของน้องเฟิร์น ทำให้หมอไตรภพสะดุ้งตื่นขึ้นมา
“ฝันไปเหรอเนี้ย” เมื่อหมอไตรภพฝันเห็นสุพรรณีแม่ของน้องเฟิร์น ทำให้หมอไตรภพนึกถึงความหลังครั้งเก่าเมื่อ 14 ปีก่อน เมื่อครั้งได้เย็ดเปิดบริสุทธ์เป็นชายคนแรกของสุพรรณีแม่ของน้องเฟิร์น…..!?