ตอนที่ 11 ลุงน่าม แอบดู hi-tech

ที่บ้านหลังใหญ่
“คุณนายขรั่บ พ้มซ่อมเครื่องสุ๊กภัณในห่องคุณหนูไห้แหล่วขรั่บ”
ชายวัยกลางคนร่างอ้วนใหญ่ ใส่เสื้อชอปสีน้ำเงิน กล่าวขอบคุณพร้อมรับค่าจ้าง
“มีอะไร๋เรียกพ้มได้นะขรั่บ”

“ลุงน่าม” ช่างซ่อมสุขภัณฑ์ ขับรถกระบะเก่าๆ ออกไป

“คุณแม่ขา บ่ายวันนี้พี่เอกจะกลับมาแล้วนะคะ วีขอตามไปรับที่สนามบินนะคะ นะ”
………………………………….

อาหารค่ำวันนี้ พร้อมหน้าพร้อมตากว่าวันอื่นๆ
“พี่เอก” พี่ชายแท้ๆของสุรัตนาวี ที่ไปเรียนต่อปริญญาโทเศรษฐศาสตร์ที่อเมริกา กล่าวขึ้น
“พี่ไปมาแค่ปีเดียว วีโตเป็นสาวขึ้นเยอะเลยนะ”
“เดี๋ยววีก็ขึ้น ม.3 แล้วนิ พี่เอกห้ามแกล้งวีเหมือนเมื่อก่อนอีกนะ”
“แล้วไอ้เจ้าอาร์ตล่ะ”
“พี่อาร์ตเค้าก็……..เหมือนเดิมแหละ…….พี่เค้านิสัยดี….ไม่เคยแกล้งวีเหมือนพี่เอกหรอก”
“เฮอะ ไอ้เจ้าดิกชันนารีเดินได้นั่นน่ะ ปล่อยมันไปเถอะ……….”

ฮัดเช่ย!!!!!!!!!!
เสียงจามดังที่ห้องพี่อาร์ต
สาวหมวยผมยาวที่กำลังก้มหน้าเลียกินเห็ดหัวบานเงยหน้าขึ้น
“เป็นไรจ๊ะน้องอาร์ต”
“อ่ะ…..อ่า………ไม่มีอะไรครับพี่มล”
แม่งมีใครด่ากูลับหลังวะ
พี่มลคนสวย ก้มหน้าอมกระดวยของน้องอาร์ตต่อไป
“อ้าาาาาาา…ซึดดดดด…….พี่มลครับ…….อมแรงๆเลยคับ…..อูย……..ผมรักพี่มลครับ”
……………………………………..

สองทุ่มครึ่ง
ในห้องเช่าซอมซ่อ ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ไฮเทค ไฮเทคจนคนเช่าห้องนี้ตั้งตัวไม่ได้สักที
“ลุงน่าม” กำลังอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ นิ้วระรัวแป้นคีย์บอร์ด จรวดขีปนาวุธพร้อมยิง
เป็นภาพสุรัตนาวีกำลังอาบน้ำ!!!!!!!!!!
สบู่เหลวฟอกฟอง ลูบไล้เรือนร่างสางน้อยวัยย่าง 15
ที่แท้มันแอบติดกล้อง!!!!!!!!
เธอลูบไล้สบู่ หยอกเอนปทุมถันน้อยๆกำลังเหมาะมือ
เอวที่คอดกิ่ว หน้าท้องที่แบนราบ
แล้วตรงนั้นน่ะ ตรงนั้น
กระจุกปอยผมน้อยๆ ตรงเนินหน้าขา เลอะฟองสบู่
มือน้อยๆฟอกเฟ้นตรงเนินนั้น ชำระล้างอย่างหมดจด
อ๊ะ นั่นเธอหันไปที่กระจก ฟอกโฟมล้างหน้า

แม่เจ้าโว้ย
เธอก้มลงแปรงฟัน สองแคมปลิ้นออกมาตรงร่องขาหนีบ น่าเลียจริงๆ
เสียดายแม่งซูมไม่ได้
จรวดลุงน่ามมันจะยิงออกจากฐานแหล่ว อีหนูเอ๊ย สงสารลุงเหอะ

สบู่เหลวสำหรับจุดซ่อนเร้นค่อยๆเทลงสู่ฝ่ามือของเด็กสาว
มือของเธอ ลูบ ลูบ ฟอก ฟอก
นิ้วของเธอ อ๊ะโดนเม็ดติ่ง
เธอสะดุ้ง นิ้วเธอค่อยๆถูไถปากร่อง ค่อยๆจมลงไป จมลงไป
ที่หน้าจอ ลุงน่ามค่อยๆสาวจรวด สาวเข้า สาวออก
สุรัตนาวีหายใจถี่ขึ้น ถี่ขึ้น นิ้วยิ่งจมลึกขึ้น ลึกขึ้น
เสียงสูดปากเริ่มดังขึ้น ดังขึ้น
มือที่ขยำหน้าอกน้อยๆ แรงขึ้น แรงขึ้น
เสียงหอบหายใจของลุงแก่ๆหนักขึ้น หนักขึ้น
นิ้วที่แยงรูเข้าๆออกๆเริ่มเร็ว ขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้นอีก
มือที่กระทอกจรวดรัวขึ้น รัวขึ้น รัวขึ้นอีก
“โอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโอ๊ย……….พี่อาร์ตขาาาาาาาาาาาาา…………….”
“อุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอู๊ววววววววววว………….น้องโยจ๋าาาาาาาาาาา”

อ้าว
ไม่ใช่คุณหนูสุรัตนาวีหรอกหรือ
ที่แท้จิตใต้สำนึกของมัน ชักนำให้มันหวนนึกถึงรักแรกที่น่าสมเพชของมัน
สาวน้อยลูกครึ่งญี่ปุ่นหน้าตาดอกๆคนหนึ่ง
ที่คบกับมันเพียงเดือนเดียวแก้ขัด
ที่ทิ้งมันเพื่อไปหาผัวเก่า
ที่ทำให้มันเสียผู้เสียคน ไม่เป็นอันเรียน กินมากเหมือนคนบ้า ถูกรีไทร์ น้ำหนักขึ้นไม่หยุด
แทนที่จะเป็นวิศวกร ต้องมาเป็นช่างซ่อมส้วมแทน

น้ำจรวดขาวขุ่นเลอะติดหน้าจอเป็นคราบ
มันนั่งนิ่ง อ่อนเปลี้ยกับชีวิตเล็กๆ
นั่น ภาพบนจอ
โทรศัพท์มือถือสุรัตนาวีกำลังคาอยู่ในรูที่ชโลมด้วยเมือกใสๆ
มือของสุรัตนาวีขยับมือถือวิ่งเข้าวิ่งออก ตาปรือ ปากเผยอน้อยๆด้วยความกระสันแบบใสๆ

ทนไม่ไหวแล้วว้อยยยยยยยยยยย
มันรีบยัดจรวดเข้ากางเกง คว้าเสื้อชอปมาใส่ สะพายกระเป๋าเดินออกจากห้อง
เฮ้ยรถแม่งสตาร์ตไม่ติด ขี่จักรยานละกัน
………………………………..

เสียงเคาะประตูห้องสุรัตนาวีดังขึ้น
เธอหยุดกึก รีบแต่งตัวเรียบร้อย
“อ้าวพี่เอก”

สองพี่น้องนั่งคุยกันบนเตียง
“แหมพี่เอกน่ะ อยู่เมืองนอกทำไมไม่หาแฟนสักคนล่ะ หยั่งงี้ก็เหงาแย่ดิเนอะ”
“ไม่ต้องมาแซวเลย พี่ก็ตั้งใจเรียนน่ะดิ ”
“โถ่ คนหยั่งพี่เอกน่ะเร้อ ตอนเด็กๆยังเคยแกล้งเอาไม้บรรทัดถูตรงนั้นของหนู แล้วยังมาบอกว่าเป็นปรอทวัดไข้”
“ยังจำได้อีกเรอะ นี่แน่ะๆ”

สองพี่น้องเล่นจี้เอวกันอย่างสุนกสนาน จี้ตรงโน้นจี้ตรงนี้จน………
สุรัตนาวีพลาดมือไปคว้าโดนไอ้นั่นของพี่เอกเข้า มันรีบสู้มือทันที
“พี่เอก……..” เธอทำท่าจะปล่อยมือแต่……….
มือของพี่เอกโดนตรงนั้นพอดี นิ้วพี่เอกเริ่มถูไถเป้ากางเกงนอนของสุรัตนาวี
สุรัตนาวีเริ่มแฉะ ที่จริงก็เพิ่งอารมณ์ค้างมาหมาดๆ
“นี่แน่ะพี่เอก มาจับของหนู”
สุรัตนาวีก้มลง กระชากกางเกงนอนพี่เอกออก ท่อนเอ็นดีดผึงตีหน้าสุรัตนาวี
“โอ๊ย เก่งนักเหรอ” เธออ้าปาก อมของพี่เอก ดูดมันแรงๆ
“โอ๊ย วี อย่าาาาาาาาา โอ๊ย” สุรัตนาวีรีบถอนปาก น้ำว่าวพุ่งกระเด็นรดหน้าเธอ

พี่เอกนอนแผ่ หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน สุรัตนาวีจะก้มลงไปปลุกมันด้วยปากอีก

ประตูเปิดผาง
“ป๊า”
“วี เอก นี่ นี่มัน………..”
พ่อของทั้งสอง จะเรียกพี่เอก เมือหาไม่เจอจึงมาห้องนี้แต่………..
“ป๊า………..หนู……….หนู”
กางเกงแพรของป๊าหลุดลงไปกองปลายเท้า
……………………………………

“แฮ่กๆๆๆ”
ลุงน่ามกะลังไต่ผนังตึก ค่อยๆเข้าใกล้หน้าต่างห้องนอนของสุรัตนาวี
ภาพที่เห็นทำให้มันตะลึง!!!!!
คุณหนูอายุ 14 นอนคว่ำหน้าโก้งโค้ง ข้างๆตัวเธอมีชายหนุ่มอายุราว 22 นอนแก้ผ้าหอบหายใจ
มีชายวัยกลางคน มือเหนี่ยวเอวเด็กสาว
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังป้าบ ป้าบ ป้าบ
ชายวัยกลางคนจับเด็กสาวเปลี่ยนพลิกเป็นนอนหงาย จับสองขาพาดบ่า
ตรงนี่ท่อนเนื้อเสียดสีหลืบเร้นปรากฏเมือกลื่นแผลบ
พวงกระเปกที่ห้อยต่องแต่ง ฟาดแก้มก้นขาวๆเป็นจังหวะ
แก้มก้นของลูกสาวตัวเอง!!!!!!!!
ลุงน่ามตัวเกร็ง มือหลุดจากเชือก

“ตุ้บ”
เสียงของอ้วนๆหนัก 86 กิโลตกพื้น
ด้วยสัญชาตญาน มันรีบใช้ท่าตบเบาะแบบยูโด ตบพื้นอย่างเร็ว
ทั้งบ้านไฟเปิดพรึ่บ
มันรีบลุกขึ้นวิ่งหนี ปีนกำแพง ขี่จักรยานหนีอย่างรวดเร็ว
…………………………………….

เส้นทางจากรังสิตไปสระบุรี
จักรยานตะกร้าคันหนึ่งวิ่งเร็วสุดชีวิต รถตำรวจห้าคันไล่ตามมาติดๆ
ข้างหน้าตำรวจตั้งด่านสกัด สวมหมวกเหล็กถือโล่เตรียมพร้อม
“บรึม” เครื่องยนต์จรวดทำเองติดตรงท้ายรถจักรยานระเบิดไอพ่น
จักรยานตะกร้าลอยข้ามหัวตำรวจ ……..มุ่งสู่โคราช!!!!!!!!!
…………………………………….