ตอนที่ 1 ฝันร้าย

### ตอนที่ 1 ฝันร้าย ###

เด็กสาวตกใจตื่นขึ้นและหอบอย่างแรง “ฝันเหรอเนี่ย”
เธอคิดในใจแต่เธอกลับรู้สึกเหมือนไปประสบมาจริงๆ เธอเอามือกุมที่ทรวงอกแล้วถอนหายใจ
มองดูชุดนอนแบบเสื้อกางเกงเนื้อผ้าฝ้ายเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อจนมองทะลุถึงปถุมถัน
เสียงประตูเคาะตังลั่นพร้อมกับเสียงพี่ต้อยคนใช้ของเธอ สิ่งที่เธอบอกได้ก็เพียง “ฝันร้าย”

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมแต่ฝันร้ายกลับซึมเข้าสู่ความทรงจำจนเธอไม่สามารถคิดถึงเรื่องได้
ได้แต่ครุ่นคิดว่าเธอไปได้ความฝันนี้จากไหน
“ไม่สบายเหรอครับ” ชายคนขับแท็กซี่วัยกลางคนพูดขึ้น ปลุกเธอจากความว้าวุ่น
“นิดหน่อยอ่ะค่ะ” เธอตอบอย่างประหม่า
ปรกติแล้วเธอจะนั่งแท็กซี่ไปกับพี่ต้อย แต่ในเวลาที่ว้าวุ้นใจแบบนี้เธอขี้เกียจจะตอบคำถามซ้ำๆซากๆ
แสดงความเอาใจใส่ของพี่ต้อย
“เปิดเทอมวันแรกรถติดน่าดูเลย”
“ค่ะ ?”
“กลัวหนูจะไปโรงเรียนไม่ทัน”
เธอสังเกตว่าคนขับมักจะมองเธอผ่านกระจกหลัง ทำให้เธอนึกถึงชายวัยกลางคนในความฝัน
เธอเริ่มรู้สึกอยากกลับบ้านขึ้นมาทันที

โรงเรียนที่เธออยู่เป็นโรงเรียนเอกชนสำหรับคนมีฐานะ
2ปีที่ผ่านมาไม่มีอะไรอยู่ในความทรงจำนักนอกจากเพื่อนสนิท 2 คน แอมและดา
แอมเป็นผู้หญิงอวบด้วยความที่มีอันจะกินแต่ไม่สามารถห้ามใจจากของหวานได้
ถึงจะไม่เพรียวบางเหมือนเธอแต่ก็เพียงแค่เจ้าเนื้อโดยเฉพาะหน้าอกและสะโพก
สิ่งแรกที่เธอมักจะได้ยินจากเพื่อนคนนี้คือเสียงโอดครวญ
“โอ้ย น้ำหนักขึ้นอีกแล้วอ่ะ กินไปนิดเดียวเอง ดูซิหนักอกไปหมดแล้ว”
หน้าอกของแอมขยายตัวขึ้นอย่างเห็นได้ชัดจนเธอนึกอิจฉา
“หนวกหูน่า เดี๋ยวก็ชกนมแตกเลย” ดาพูดขึ้นเสียงดัง
ดาเป็นคนโผงผาง เคยมีคนพูดว่าเป็นทอมแต่กลับใจ ดาพูดแต่เพียงว่าเป็นเป็นคนขี้รำคาญเฉยๆ
แต่เธอกลับคิดว่าดาเป็นคนสดใสและตรงไปตรงมา ดามีแฟนชื่อ “โอ๋”
อยู่ที่โรงเรียนชายล้วนระแวกนี้ แอมมักจะพูดว่าดาไม่ได้คบเป็นแฟนแต่โอ๋เป็นลูกไล่ของดา
ดาสูงเพียวและเปรี้ยวสุด เธอมันจะใส่กระโปรงสั้นครึ่งน่องเธอมันจะพูดว่ามันเย็นสบายดี
ต่างจากแพรเด็กรุ่นน้องที่เธอไม่สนิทด้วยแต่มันจะตามกลุ่มเธอต้อยๆ เพราะเธอไม่มีคนคบ
หลายคนบอกว่าเธอเป็นกระหรี่ทำให้เธอนึกได้ถึงปีกลายตอนที่เธอนั่งทำการบ้านจนตกเย็น
เธอได้ยินเสียงร้องตอนที่เธอกำลังจะกลับบ้าน มันมาจากห้องพยาบาล

ภาพของแพรเด็กสาวร่างขาวจนเกือบซีดกำลังสั่นสะเทิ้ม
มือทั้งสองข้างยึดอยู่กับราวเตียงโก่งโค้งอยู่ปลายเตียง
เท้าทั้งสองแยกออกกว้างกระโปรงถูกถลกกองยับอยู่ที่เอวขณะที่ร่างแอ่นท้าทายชายรูปร่างใหญ่กอบกุมบั้นท้ายท
ั้งสอง ขณะออกแรงกระแทกอย่างทารุณ
“ครูค่ะ หนูเจ็บ” เด็กสาวร้องขึ้น
ครูหนุ่มยังคงกระแทกต่ออย่างไม่สนใจ จนเริ่มเหนื่อยหอบ
“ยังไม่เสร็จอีกเหรอค่ะ”
“เงียบน่ะ”
เธอจำเสียงนั้นไปทันที อาจารย์พจน์ หัวหน้าภาคภาษาอังกฤษ
“หนูทำให้ไหม” เด็กสาวพูดไม่เป็นภาษา “จะได้เสร็จเร็วๆ”
ครูพจน์หยุดและหอบเบาๆ ก่อนแพรจะทันพูดอะไร ครูพจน์ก็จับตัวเธอนั้งชันเข่ากับพื้น
แต่เธอกลับร่วงลงไปเข่ากระแทกพื้นจนเจ็บ
“จะทำอะไร หนูเจ็บนะ”
“แหกขาออก” ครูพจน์พูดขณะที่มืออีกข้างกดหัวเธอไว้
“อะไรอีกเนี่ย” เธอบ่นแต่ก็ทำตาม ขยับเข่าทั้งสองข้างออกไปอีก
“โก่งตูดขึ้นอีก อีกนิด” พอปรับระดับได้ที่แล้ว
ครูพจน์ก็ใช้มือปาดที่หว่างขาของเด็กสาวแล้วป้ายไปบนความเป็นชายของตน ครั้งแล้วครั้งเล่า
“หนูเมื่อย ทำอะไรก็ทำซิค่ะ”
“อีกเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ทนหน่อย”
พักเดียวก็มีเสียงร้องตกใจ
“ครู ผิดที่แล้ว”
“ไม่ผิดหรอก แบบนี้น่ะดีกว่าเยอะ”
“หนูเจ็บ ครูเอาออกเถอะ โอ้ย”
“เบาๆซิ ถ้าใครจับได้จะไม่ให้ A นะ อยากได้ A ไม่ใช่เหรอ”
ครูพจน์ออกแรงกดไปอย่างช้าๆ จนแพรหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด
ปากแม้มแน่นไม่ให้ร้องออกมาจนน้ำตาเริ่มจะเล็ด
ครูยังหยุดและดันเข้าไปเป็นจังหวะจนเธอคิดว่าครูเข้าไปจนมิดแล้ว
เพราะครูถอนหายใจอย่างแรงและคาทิ้งไว้ซักพักท่ามกลางเสียงสะอ้อน
“แน่นจนครูเกือบจะแตกแล้ว เดี๋ยวก็ชินนะ ครูจะได้ไม่เบื่อเธอไง”
แพรยังคงร้องกระซิก
“หายเจ็บรึยัง”
แพรส่ายหน้าทั้งน้ำตา
“พูดคำนั้นซิ ครูอยากได้ยิน”
แพรเงียบ
“พูดซิ แล้วครูจะทำเบาๆ”
แพรอึ้งไปซักพักก่อนจะพูดว่า “หนูรักครูค่ะ”

“ปิดเทอมพี่ๆไปเที่ยวไหนมาค่ะ” แพรถามขึ้น เธอสะดุ้งเฮือก
แอมและดาทำหน้าเบื่อหน่าย เธอได้แต่ตอบไปตามมารยาท
“คือพี่ที่หนูรู้จักกำลังเปิดร้าน ให้บัตรหนูมาแจก.. เผื่อว่าพี่อยากจะไป”
เธอก็รับมาอย่างเสียไม่ได้ มันเป็นเทคแถวสุขุมวิท และพวกเธอก็ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนาน
จึงเป็นโอกาสเหมาะที่จะไปเที่ยวกลางคืนกันบ้าง

คืนนั้นเธอฝันอีกครั้งว่าเธอนอนอยู่ในชุดนอนลายฟ้าสลับขาว อยู่ก็มีคนเปิดประตูเข้ามากลางดึก
เธอพยายามลืมตาดูแต่กลับรู้สึกว่าหนังตามันหนักจนเธอเปิดไม่ขึ้น
บางสิ่งทิ้งน้ำหนักตัวลงที่ข้างตัวเธอทั้งสองข้าง
เธอได้ยินเสียงฮัมอย่างแผ่วเบาขณะที่ร่างของเธอถูกกดทับด้วยร่างอีกร่างนึง
เธอพยายามจะร้องแต่ก็เป็นเพียงแค่เสียงในลำคอ
“ชู่ว์”
ร่างที่คร่อมเธออยู่ส่งสัญญาณให้เธอเงียบ
เธอยิ่งพยายามดิ้นรน แต่ก็ขยับไม่ได้เลย
“เงียบน่ะ”
เธอได้ยินเสียงผู้หญิงพูดกับเธอเบาๆ
เธอรู้สึกถึงมือที่กำลังปลดกระดุมเสื้อเธออย่างช้า
และตามด้วยความรู้สึกเย็นวาบเมื่อผิวอกเปลือยเปล่าสัมผัสกับอากาศ เธอร้องในใจ
มือบางเรียวเหมือนมือผู้หญิงกอบกุมรอบเต้าข้างหนึ่งของเธอ เธอมองเห็นผู้หญิงคนนั้นลางๆ
ผู้หญิงคนนั้นกำลังก้มลงไปที่หน้าอกของเธอที่ถูกบีบแน่น
ความรู้สึกเสียวซ่านชวนจั๊กจี้แผ่มาถึงสมองจนเธอรู้สึกร้อนผ่าวขณะที่หัวนมของเธอถูกลิ้นตวัดผ่านผสมดูดดึ
งจนมีเสียงดัง “หยุดเถอะ” เธอร้องในใจ เสียงดูดติดต่อมาอีกหลายครั้งจนเธอเกร็งไปทั้งตัว
จนหายใจหอบแรงเสียงนั้นก็หยุดลง ผู้หญิงคนนั้นขยับออกจากร่างเธอช้าๆ
แต่กลับใช้มือเหนียวรั้งไว้ที่ขอบกางเกงนอนทั้งสองข้าง แล้วรูดลงมาช้าๆ เธอพยายามต่อสู้แต่ก็ไร้ผล
เหมือนเธอเป็นอัมพาต กางเกงได้ถูกรูดผ่านเนื้อที่ความเป็นสาวของเธอจนหลุดออกไปจากปลายเท้า
เธอรู้สึกอายเมื่อถูกเปลือยจนล่อนจ้อนแบบนี้เพราะเธอไม่ได้ใส่ชั้นในซักชิ้น
โดนเฉพาะกับคนที่เธอไม่รู้จัก ถึงจะเป็นผู้หญิงก็ตาม
“แหกขาออกซิค่ะ
หญิงสาวพูดขึ้นขณะจับขาทั้งสองของเธอแยกออกจนถึงขอบเตียงทั้งสองข้าง
ขณะที่เธอกระอักกระอ่วนกับท่าทางที่น่าอาย หญิงสาวกลับลากลิ้นเลียไปบนเนินนวลเนียลที่ไร้เส้นขนปกคลุม
เธอรู้สึกเปียกแฉะไปด้วยน้ำลายและสั่นเทิ้มเมื่อกลีบทั้งสองถูกแยกออกด้วยนิ้ว
ลิ้นลากเลียไปตามรอยแยกกลีบทั้งสองจนเธอหายใจหอบแรง
กลีบทั้งสองรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอกที่ค่อยสอดเข้ามาทางช่องคลอดของเธอลึกขึ้นเรื่อยๆจนรู้สึกเจ็บ
เธอพยายามร้องแต่เธอก็ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง สิ่งแปลกปลอกเข้าชำแรกและขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่อง
เธอรู้สึกตัวเบาหวิวอีกครั้ง เธอรู้เสียวจนทุรนทุราย
“พูดซิค่ะ แล้วหนูจะทำเบาๆ”
เธอสับสนแต่ก็รู้สึกว่าใกล้จะถึงขีดสุดแล้ว พร้อมกับสติเริ่มกลับคืนมา
“พูดซิค่ะว่าพี่รักหนู” ภาพของหญิงสาวที่ชื่อ”แพร”ชัดเจนในทันที
เธอสั่นกระตุกอีกครั้ง

==========