อวตาร - ตอนที่ 27

… นครปลาหลี เมืองหลวงของประเทศเศษฝรั่ง คมกริชเดินออกจากลิฟท์ ซึ่งคนที่เดินเข้าไปในลิฟท์บนชั้น 16 ของอาคารอพาร์ทเม้นท์หรูคือ ฌอง ชาโกสี แต่คนที่เดินออกมาโดยมีหน้าเหมือนกันเปี๊ยบ คือร่างอวตารของคมกริช ทีมงานของดอกเตอร์กรกฏจัดการเก็บร่างจริงของฌองซึ่งหลับสนิทจากฤทธิ์ยาสลบไว้ในที่ปลอดภัย

… การ์ดร่างใหญ่สองคน ซึ่งนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ลอบบี้ของอพาร์ทเมนท์ ลุกขึ้นเตรียมพร้อมในทันทีที่เห็นร่างของลูกชายประธานาธิบดีออกมาจากลิฟท์ หน้าที่ของเขาคืออารักขาเด็กหนุ่มคนนี้ตลอด 24 ชั่วโมง โดยไม่รบกวนการใช้ชีวิตปกติ ฌอง ชาโกสีมีอายุ 20 ปี ยังเรียนอยู่ในระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยซอร์บ่อน มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศเศษฝรั่ง

… คมกริชเดินออกไปทีถนนหน้าอพาร์ทเม้นท์ รถยนต์ยี่ห้อปีก๊วดรุ่นล่าสุดจอดรอเขาอยู่ พนักงานเปิดประตูในชุดขาวยิ้มเผล่ ขณะที่ก้มหัวทำความเคารพผู้พักอาศัยระดับ VIP นับตั้งแต่พ่อของฌองได้เป็นประธานาธิบดี ทุกคนรอบๆตัวเด็กหนุ่มก็ยกย่องให้เกียรติเขาในฐานะลูกผู้นำประเทศ

… คมกริชขับรถมุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัย ที่จริงแล้วเขาไม่รู้จักถนนหนทางในกรุงปลาหลีเลย แต่ด้วยเทคโนโลยีจีพีเอสที่ฝังอยู่ในสะดือของร่างอวตาร ทำให้เขาสามารถขับไปได้ถูกเส้นทาง เมื่อไปถึงอาคารเรียนคมกริชก็ลงจากรถ หอบหนังสือหนึ่งตั้งเดินเข้าไปในอาคารที่สร้างมาตั้งแต่ยุคจักพรรดินโปปั่น กว่าหนึ่งศตวรรษมาแล้ว

“เฮ้ ฌอง”

..เสียงห้าวๆตะโกนมาทางด้านข้าง คมกริชหันหน้าไปมอง ภาพที่ซ้อนขึ้นมาในกระจกแว่นตาซึ่งเขาสวมอยู่คือข้อมูลใบหน้าของบุคคลที่ทัก ปีแอร์ เพื่อนของฌอง ชาโกสี

“ไง ปีแอร์ มีอะไรหรือ”

“มองสิเออร์ตาชาร์คฝากบอกนายว่า วันนี้ให้ไปสอนคลาสของแซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต์แทนมองสิเออร์ตาชาร์คด้วย”

… คมกริชเกาหัว คลาสอะไรวะ โรงเรียนห่ะนั่นมันอยู่ที่ไหน แล้วต้องสอนอะไรกันล่ะเนี่ย แต่เขาก็พยักหน้า ข้อมูลชุดหนึ่งปรากฏบนกระจกแว่นตา

… แซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต์ เป็นโรงเรียนระดับมัธยมที่เตรียมนักเรียนเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยซอร์บ่อนซึ่งฌองเรียนอยู่ นักศึกษาและคณาจารย์จากมหาวิทยาลัยซอร์บ่อน จะต้องไปสอนหนังสือที่โรงเรียนแห่งนี้เป็นกิจวัตร

…. คมกริชเดินไปที่ลอคเกอร์ของฌอง เปิดตู้เพื่อเก็บหนังสือที่หอบมา และพบว่ามีโน๊ตแผ่นเล็กๆสอดอยู่ที่ฝาตู้ เขาเปิดออกอ่าน

“ฌองที่รัก บ่ายนี้ฉันไม่มีเรียน เราไปดื่มกาแฟที่ชอมป์อลิซกันไหม ลงชื่อ นัวเรต์”

…ภาพของเด็กสาวคนหนึ่งปรากฏขั้นในกระจกแว่นตา นัวเรต์เพื่อนร่วมชั้นเรียนของฌอง ข้อมูลระบุว่าทั้งสองกำลังเริ่มจะมีเดทกัน คมกริชปิดตู้ลอคเกอร์ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องอาหารภายในอาคาร เพื่อรับประทานอาหารเช้า

…. และที่นั่นเขาต้องยืนเกาหัวยิกๆ อาหารเศษฝรั่งที่มีขายเป็นอาหารที่มีหน้าตาแปลกประหลาด ขนมปังดุ้นยาวๆราวกับควยอวตารของเขา ซุปหัวหอมข้นๆเละๆ สตูที่มีป้ายบอกไว้ชัดเจนว่าเป็นเนื้อกระต่าย เนยแข็งมากมายหลายชนิด ฉิบหายเอ๊ย คมกริชอุทาน กูอยากกินโจ๊ก

…. แซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต์เป็นโรงเรียนเล็กๆติดกับมหาวิทยาลัยซอร์บ่อน คมกริชมาถึงก็เข้าไปในห้องพักคณาจารย์ ก่อนจะอ่านตารางสอนของนักเรียน และเดินไปยังห้องที่มองสิเออร์ตาชาร์คต้องทำการสอน เขาเดินเข้าไปในห้องก่อนจะชะงักกึก

…. โอว์ กลิ่นตลบอบอวลในห้องนั้นยากที่คมกริชจะแยกแยะออก และเขาพึ่งรู้ว่าแซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต์เป็นโรงเรียนสตรีล้วน จากกลิ่นฟุ้งที่อบอวลในห้องนั้นเอง

… นักเรียนในคลาสอยู่ราวๆยี่สิบคน ดวงตากลมโตจ้องมองมาที่เขาทุกคู่ ดวงตาบางคู่นั้นวาววับเชิญชวน บางคู่ก็มองอย่างทึ่งๆ บางคู่ก็มองอย่างสนใจ แน่นอน เด็กสาวทุกคนในห้องรู้ดีว่าเด็กหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องเรียนของพวกเธอนั้นคือลูกของประธานาธิบดี

…. คมกริชมองข้อมูลในกระจกแว่นตา เขาจะต้องสอนวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเบื้องต้น เป็นวิชาพิเศษที่คณาจารย์ผู้สอนจะต้องให้คะแนนประเมินผลความสามารถของนักเรียนทุกคนในทุกชั่วโมงที่สอน คะแนนเหล่านี้จะนำไปตัดสินการคัดเลือกเข้ารียนในมหาวิทยาลัยซอร์บ่อนต่อไป

… เขาบรรยายวิชาการไปเรื่อยๆ ตามที่ข้อมูลปรากฏในกระจกแว่นตาซึ่งสวมอยู่ เสียงพูดในภาษาเศษฝรั่งของคมกริช ทุ้มนุ่มนวล เด็กสาวหลายคนนั่งถอนใจเฮือกๆ ดวงตามองหน้าครูผู้สอนเหมือนจะเหม่อลอย น้อยคนนักที่จะเรียนรู้เรื่องในชั่วโมงนี้ คมกริชเองก็รู้ กลิ่นเงี่ยนของเด็กสาวที่ตลบอบอวลไปทั่วห้อง ทำให้เขาตื่นตัวจนขนแทบลุก ชายหนุ่มในร่างเด็กหนุ่มขมวดคิ้ว ดูเหมือนร่างอวตารใหม่นี้จะตื่นตัวตลอดเวลาในเรื่องเพศ เขารู้สึกว่ามีความต้องการอย่างมากตลอดเวลา

… คมรกิชสั่งให้นักเรียนย่อความในสิ่งที่เขาบรรยาย ขณะที่เด็กสาวทุกคนกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนรายงาน เขาก็เดินมองเด็กสาวไปทีละคน

… ชุดนักเรียนของแซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต์เป็นชุดแบบโบราณของประเทศเศษฝรั่ง เสื้อแขนยาวปิดถึงข้อมือ คอเสื้อปิดสูงถึงคอหอย กระโปรงยาวกรอมเท้า เด็กสาวทุกคนเกล้าผมมวยดึงไว้ตึงแน่น บางคนก็มีผมสีทอง บางคนก็สีแดง และมีสีดำอยู่หลายคนเช่นกัน ถึงเสื้อผ้าของพวกเธอจะปกปิดมิดชิด แต่กลิ่นของพวกเธอเป็นสิ่งที่ปกปิดไมได้สำหรับคมกริช

…. นักเรียนที่มีป้ายติดหน้าอกอวบบอกว่าชื่อ โซฟี เป็นคนหนึ่งที่ส่งกลิ่นรุนแรงมาก คมกริชเห็นชัดเจนว่าเส้นเลือดที่คอของโซฟีเต้นรัวเร็ว เธอหายใจเหมือนหอบ เมื่อคมกริชเดินเข้ามาหยุดที่ข้างโต๊ะเรียน และก้มลงมองรายงานที่เธอกำลังทำ

…. กลิ่นสาปสาวหอมฟุ้ง กลิ่นฉุนจากฟีโรโมนของโซฟีกระจาย มันมีกลิ่นเหมือนเนยแข็งในห้องอาหารของมหาวิทยาลัยปนอยู่ด้วย กลิ่นน้ำเมือกใสของโซฟีที่หลั่งออกมาเยิ้มจนชื้นเป้ากางเกงชั้นในลอยอบอวล

…. โซฟีนั่งอยู่แถวหลังสุดของห้อง คมกริชเล็งมุมอย่างดีราวกับกำลังจะแก้เกมส์สนุกเกอร์ เขาแน่ใจว่าไม่มีเด็กสาวคนใดจะเห็น เนื่องจากตัวของเขาบังเหลี่ยมมุมไว้เป็นอย่างดี มือข้างหนึ่งของฌองก็เอื้อมไปจับนมของโซฟีทันที

… เด็กสาวนั่งตัวเกร็ง เธอทั้งตกใจ ทั้งอาย และทั้งตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ถูกจับนม โซฟีเรียนในโรงเรียนสตรีล้วนมาตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนมาเรียนในแซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต์ ไม่เคยมีเพื่อนชาย ทางบ้านก็เข้มงวดในการคบเพื่อน แต่เพียงพริบตา อกตูมที่แทบไม่เคยมีใครเห็นนอกจากเจ้าของก็ถูกจับโดยเด็กหนุ่มลูกชายของประธานาธิบดีอย่างหน้าตาเฉย

… ไม่ได้จับเปล่าๆ มือนั้นคลึงเคล้น ไม่ได้จับเต้าเดียว มือนั้นป่ายปะสำรวจไปทั้งสองเต้า ชุดนักเรียนของโซฟีค่อนข้างหนา เสื้อชั้นในก็เป็นแบบเต็มตัวตามระเบียบของโรงเรียน แต่กระนั้นเธอรู้สึกเหมือนกับว่า มือของ ฌอง ชาโกสี จับลงไปบนเนื้อหนังแท้ๆของเธอ เหมือนเวลาเธอถูสบู่บนเต้านมยามอาบน้ำ

… เสียงระฆังกังวานบอกสิ้นสุดเวลาเรียนในคาบนี้ ฌองเดินออกไปที่หน้าชั้น ก่อนจะสั่งงานนักเรียนให้ทำย่อความให้เสร็จแล้วนำมาส่งในชั่วโมงเรียนต่อไป เด็กหนุ่มมองผ่านกระจกแว่นตาไปที่ใบหน้าของโซฟี ขณะที่เด็กสาวคนอื่นๆลุกขึ้นแล้วเดินออกไปนอกห้อง โซฟียังอ้อยอิ่งกับการเก็บของบนโต๊ะเรียน และนั่งใจสั่นระรัวเมื่ออาจารย์หนุ่มเดินเข้ามาหาเธออีกครั้ง

“รอสักครู่ อย่าพึ่งไป”

… ฌองพูดเบาๆ โซฟีพยักหน้าทั้งๆที่ก้มหน้าอยู่ เสียงเด็กสาวๆจ๊อกแจ้กจอแจอยู่ที่หน้าชั้นเรียน ก่อนจะค่อยๆทยอยหายกันไปจนหมด

… ไม่มีเสียงพูดอะไรจากอาจารย์หนุ่ม นอกจากมืออุ่นจนร้อนที่จับลงมาบนตัวของโซฟีอีกครั้ง มือหนึ่งจับไปบนทรวงอกซึ่งซ่อนอยู่ในเสื้อผ้าหนาหลายชั้น แต่อีกมือหนึ่งนั้นสอดลงไปต่ำและลูบจากปลีน่องไล่ขึ้นมาหาหลืบเร้นลับ ที่ซ่อนอยู่ในกระโปรงนักเรียนของแซงต์มูเตอร์ฮอยคองแวงต……