อวตาร - ตอนที่ 16

…. คมกริชมองตาของดวงนภาแล้วยิ้มให้ เขาต้องแปลกใจเป็นครั้งที่สองในรอบสามวัน นับจากออกจากห้องทดลองพร้อมด้วยน้ำตาที่ไหลพรากออกจากสองตาของดอกเตอร์เพ็ญนิตย์ เธอมองร่างของมาริโอ้ที่จากไปพร้อมร่ำไห้แทบจะขาดใจ ราวกับใครเขาจะนำตัวเธอไปฆ่า และเวลานี้ก่อนจะต้องออกปฏิบัติการลับ ดวงนภาที่เป็นผู้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับอุปนิสัยส่วนตัวของมาริโอ้ตลอดสองวันที่ผ่านมาก็น้ำตาไหลราวกับเผาเต่า เด็กสาวทำท่าเหมือนต้องร่ำลาจากคนที่รักไปตลอดกาล คมกริชถอนใจ เขาพอจะรู้ดีว่า ด้วยรูปโฉมของร่างอวตารร่างนี้ ทำให้หญิงสาวคนหนึ่งและเด็กสาวอีกคนหนึ่ง อาลัยอาวรณ์ที่จะต้องจากมาริโอ้ไป

…. อาคารของโรงถ่ายนั้นใหญ่โต คมกริชเดินเข้าไปในนั้นพร้อมได้ยินเสียงกรี๊ดดังสนั่น ทันใดนั้นเด็กสาวๆกลุ่มใหญ่ก็ฮือเข้ามาห้อมล้อมเขา ทีมงานของกองถ่ายต่างถอยร่นแหวกทางให้แฟนคลับของมาริโอ้ เข้าพบดาราหนุ่มขวัญใจได้อย่างใกล้ชิด

…. คมกริชทำจมูกฟุดฟิด เมื่อร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งเบียดเข้ามาใกล้ พร้อมทั้งยื่นรูปถ่ายของมาริโอ้และปากกาด้ามเล็กๆมาให้ เขาหวนนึกไปถึงการพูดคุยกับดอกเตอร์กรกฏก่อนออกมากับทีมงานของดวงนภา

“คมกริช ได้กลิ่นอะไรไหม”

“ครับ ดอกเตอร์ ผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ”

“ลองสูดลมหายใจลึกๆ แล้วบอกผมสิว่า คุณได้กลิ่นอะไร เป็นอย่างไร มาจากไหน”

คมกริชสูดลมหายใจยาวๆ ขณะที่ดอกเตอร์เพ็ญนิตย์ที่นั่งกระสับกระส่ายอยู่มองเขม็ง

“ผมได้กลิ่นเหม็นหืนๆ เหมือนมะพร้าวบูดๆ แล้วก็มีอีกกลิ่นหนึ่ง มันฉุนๆหอมๆบอกไม่ถูกครับ”

“คุณลองดมใกล้ๆตัวผม แล้วลองไปดมใกล้ๆตัวยายเพ็ญซิ”

ดอกเตอร์กรกฏสั่ง คมกริชทำตาม เมื่อสูดดมกลิ่นข้างตัวดอกเตอร์ชราเสร็จ คมกริชก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ดอกเตอร์เพ็ญนิตย์ ซึ่งฝ่ายนั้นหน้าแดงก่ำ ดวงตาวาววับขึ้นมาทันที

“เป็นไง แยกแยะออกไหม”

“ครับ กลิ่นหืนๆมันมาจากตัวของดอกเตอร์ครับ ส่วนกลิ่นฉุนๆหอมๆ มันมาจากดอกเตอร์เพ็ญนิตย์”

“คุณพอบอกได้ไหมว่า กลิ่นอะไร”

คมกริชเกาหัว แต่ภาพที่คนในห้องนั้นเห็นคือ มาริโอ้ทำหน้าครุ่นคิดไปพลางเกาหัวไป

“กลิ่นฉุนๆหอมๆจากดอกเตอร์เพ็ญนิตย์ ผมจำได้ครับ มันเป็นกลิ่นจิ๋มของเธอเวลาเธอเงี่ยน แต่ไอ้กลิ่นเหม็นเหมือนมะพร้าวบูดจากดอกเตอร์ ผมบอกไม่ถูกว่ากลิ่นอะไร”

ดอกเตอร์กรกฏอ้าปากหัวเราะ

“ถูกต้อง กลิ่นยายเพ็ญที่คุณดมได้นั้น คือกลิ่นเงี่ยนของผู้หญิงส่วนไอ้กลิ่นเหม็นหืนของผมนั่นน่ะ กลิ่นคนแก่ว่ะ 55555”

คมกริชทำหน้างง

“ไม่ต้องงง ร่างอวตารร่างนี้เป็นเวอร์ชั่นที่สาม ผมทดลองใส่ต่อมในจมูกหมาเข้าไปในจมูกของร่างนี้ คุณจะได้กลิ่นไวกว่ามนุษย์ทั่วไปนับพันเท่า ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นยังคงเหมือนร่างเดิมๆที่คุณเคยใช้งานมา ทั้งลิ้นทั้งหำ รับรองเยี่ยมเหมือนเคย”

ดอกเตอร์เพ็ญนิตย์กระสับกระส่ายมากขึ้น

“ป๋า กวดวิชากันเสร็จหรือยัง”

ดอกเตอร์กรกฏขมวดคิ้ว

“อะไรเพ็ญ แค่นี้ก็รอไม่ได้ เงี่ยนจนกลิ่นออกแล้วนะเรา”

“โธ่ ป๋าคะ จะมีโอกาสสักกี่หน ที่เพ็ญจะได้เย็ดมาริโอ้ ป๊าดดด”

ดอกเตอร์กรกฏโคลงหัวไปมา

“เออๆๆๆ กวดวิชาจบแล้ว เชิญตามสบาย ป๋าไปทำงานต่อดีกว่า”

…. กลิ่นของเด็กหญิงคนนั้น มันเป็นกลิ่นเงี่ยน คมกริชสบตากลมโตคู่นั้นอย่างพิศวง ท่าทางเธอจะอายุไม่เกินสิบสอง ยังใส่ชุดคอซองและหน้าอกพึ่งจะตูมขั้นมาเป็นเนินไม่ใหญ่นัก แต่คมกริชแน่ใจพันเปอร์เซ็นต์ว่าเด็กสาวกำลังเงี่ยน กลิ่นสาปของอวัยวะเพศฟุ้งตลบ กลิ่นลมหายใจของเธอมีฟีโรโมนของเพศหญิงหอมกรุ่น ขณะที่มาริโอ้กำลังเซ็นชื่อลงในรูปให้เธอนั้น เด็กหญิงก็แอบใช้มือลูบไปบนต้นขาของนักแสดงหนุ่มอย่างรวดเร็ว ขอแตะตัวสักนิดก็ยังดี เด็กหญิงคิดในใจ พร้อมร่างกายก็ส่งกลิ่นเงี่ยนออกมาฟุ้งตลบไปหมด

… นอกจากคมกริชแล้ว คงมีแต่หมาหน้าโรงถ่ายนั้นที่รับรู้กลิ่นนั้นได้ ไม่เพียงเด็กหญิงคนนั้นเพียงคนเดียว ทุกคนที่รุมล้อมร่างของมาริโอ้อยู่ ต่างส่งกลิ่นบ่งบอกถึงอารมณ์และความต้องการของตนเองออกมาอบอวลไปหมด คมกริชพยายามแยกแยะกลิ่นต่างๆเหล่านั้น เผื่อที่จะใช้มันให้เป็นประโยชน์ได้

…. สาวน้อยอีกคนที่เบียดเข้ามาจนสามารถยื่นกระดาษมาให้เขาเซ็นชื่อได้ ก็เป็นอีกคนที่มีกลิ่นเงี่ยนรุนแรงมาก คมกริชมองดวงตาคู่นั้นก็เห็นม่านตาที่หรี่หดเล็กลง ความหื่นกระหายแอบลึกอยู่ในแววตาคู่นั้น แต่ไม่ได้แอบซ่อนเลยสำหรับกลิ่นอารมณ์ทางเพศของเธอที่แทบจะระเบิดอยู่แล้ว จากการที่ได้เบียดชิดอยู่กับร่างเด็กหนุ่มในฝัน เธอฉวยโอกาสที่คนชุลมุน เอาหน้าอกตูมเต่งแน่นไปทุกกระเบียดนิ้ว บดอัดเข้ากับท่อนแขนของมาริโอ้ พลางห่อไหล่สยิวด้วยความซาบซ่าน สายตาหวานเชื่อมคู่นั้นกวาดไปทั่วอย่างรวดเร็ว จนแน่ใจว่าไม่มีใครสังเกตเห็นมือของเธอที่ห้อยตกอยู่ข้างลำตัว และใกล้เป้ากางเกงของหนุ่มหล่อ มือเรียวนุ่มคู่นั้นแปะลงบนเป้ากางเกงของมาริโอ้เอาดื้อๆ คมกริชสะดุ้งนิดหนึ่งเมื่อรู้สึกว่ากำลังถูกลูบเป้าอย่างบรรจง และกลิ่นสาปเงี่ยนของเด็กสาวคนนั้นก็ฟุ้งออกมาราวกับฉีดสเปร์ยปรับกลิ่น

… จมูกของเขารับรู้กลิ่นได้เยี่ยมยอดจริงๆ แต่มันก็น่ารำคาญอยู่บ้าง สำหรับกลิ่นกะเทยสองสามคนที่เบียดเข้ามาขอลายเซ็นกับเขาด้วย สาปเงี่ยนของกะเทยนั้น มันเหม็นอับๆชวนอ้วก มาริโอ้ทำหน้าผะอืดผะอมเมื่อแต๋วสองสามตนนั้นเบียดเข้ามาใกล้ และโล่งใจเมื่อได้เดินเข้าไปในโรงถ่ายเสียที

“โอ้ ท่องบทมาหรือยัง”

…คมกริชขมวดคิ้ว บทอะไรวะ เขารีบตอบด้วยเชาวน์ปัญญา

“ขอโทษครับพี่ โอ้งานยุ่ง แล้วทำบทหายไปด้วย แต่ไม่ต้องห่วงครับ พี่หาบทให้โอ้ใหม่นะ โอ้ท่องตอนแต่งหน้าแป๊บเดียวก็ได้แล้ว”

…ทีมงานส่ายหัว นี่ถ้าไม่ใช่ดารายอดนิยม เป็นได้ด่าไปแล้ว

“นี่ ท่องเลยนะ แต่งหน้าแล้วต้องรีบลงมือทำงานเลย น้องสายพานมีคิวให้ชั่วโมงเดียว”

…น้องสายพานที่ทีมงานพูดถึง คือดาราวัยรุ่นหญิงที่กำลังดังคับฟ้า มาริโอ้เดินเข้าไปในห้องแต่งตัว ทันใดนั้นช่างผมช่างแต่งหน้า ก็รุมเข้ามาทำหน้าที่ของตัวเอง คมกริชพยายามยกบทที่ต้องท่องขึ้นมาดู แต่มองไม่ถนัดเพราะมือของช่างแต่งหน้าและทำผมสาละวนอยู่บนใบหน้าของเขา

“พี่โอ้คะ พลอยทานบทให้พี่ก็ได้ค่ะ”

…เสียงหวานๆดังขึ้นข้างๆ มาริโอ้ชำเลืองมอง แล้วก็จำได้ทันทีว่าเด็กน้อยคนนี้เป็นดาราดังจากภาพยนตร์เรื่องความสุขของกะทะ สองปีมาแล้วที่หนังเรื่องนี้เข้าฉาย น้องพลอยเติบโตขึ้นมากจากวันนั้น จากอายุสิบขวบเธอก็โตขึ้นอีกสองปี

“ขอบคุณค่ะ”

….มาริโอ้ตอบอย่างอ่อนหวาน คมกริชทราบนิสัยของเด็กหนุ่มจากการติวเข้มมาโดยดวงนภา ติวโดยมีเด็กสาวนั่งอ่อนระทวยอยู่บนตัก ในสภาพเปลือยเปล่า

… น้องพลอยขยับเก้าอี้มาชิดกับเก้าอี้ของมาริโอ้ เด็กหญิงแต่งหน้าทำผมเสร็จแล้ว รอเวลาเข้าฉากกับพี่โอ้และพี่สายพานในภาพยนตร์เรื่องใหม่ เธออ่านบทของมาริโอ้ออกมาดังๆ ซึ่งมาริโอ้ก็พึมพำตามบทนั้น

… กลิ่นสเปรย์ฉีดผม กลิ่นเครื่องสำอางตลบอบอวล แต่คมกริชก็แยกกลิ่นทั้งหมดออกได้อย่างรวดเร็ว และเขาเริ่มได้กลิ่นคุ้นเคย กรุ่นมาจากร่างเล็กๆที่นั่งท่องบทให้เขาฟังอยู่ข้างๆ เมื่อสักครู่นี้คมกริชก็พิศวงมาครั้งหนึ่งแล้ว จากเด็กหญิงแฟนคลับที่ส่งกลิ่นเงี่ยนออกมาอย่างรุนแรง แต่ขณะนี่น้องพลอยเองก็ส่งกลิ่นนั้นออกมาไม่แพ้กัน จากข้อมูลที่จำได้เธอพึ่งอายุสิบสองปีเต็ม แต่กลิ่นเงี่ยนของเธอนั้นรุนแรงราวกับสตรีที่โตเต็มวัยแล้วทีเดียว

… น้องสายพานยังไม่มา แต่มาริโอ้และน้องพลอยแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จแล้ว ทั้งสองจึงหลบเข้าไปนั่งท่องบทกันที่หลังฉาก ทีมงานต่างรอนางเอกวัยรุ่นกันอย่างกระสับกระส่าย คมกริชเหลือบมองไปรอบๆตัว นอกจากเขาและน้องพลอยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวตัวหนึ่งแล้ว ก็ไม่มีใครที่ด้านหลังฉากนั้นอีก

…. กลิ่นเงี่ยนของน้องพลอยยังคงลอยฟุ้งไปหมด มาริโอ้แยกแยะกลิ่นน้ำเมือกของเด็กสาว ที่เริ่มหลั่งออกมาเยิ้มอยู่ภายนอกได้แล้ว เขาเห็นว่าน้องพลอยเองก็แอบมองเป้ากางเกงของเขาเป็นระยะ เธอคงนั่งจินตนาการอะไรอยู่อย่างเพลิดเพลิน ก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อมาริโอ้เอ่ยปากถามเบาๆ

“น้องพลอย เงี่ยนหรือคะ”…..