ตอนที่ 7 หาทางออก

เมื่อน้ำหวานเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าไปได้สักพัก ลูกศิษย์อาจารย์คมทั้งสองคนที่แอบดูอยู่ ก็รีบเดินเข้ามาหาอาจารย์คม ด้วยความสงสัยว่าอาจารย์คมจะปล่อยให้หญิงสาวที่ทั้งสาวและสวยสดคนนี้กลับไปได้หรืออย่างไร แต่อาจารย์คมก็อธิบายให้ไอ้สิงห์และไอ้โทนฟังว่า “กูมีทั้งน้ำมนต์ มีทั้งโหงพราย แล้วก็ยังมีพวกมึงทั้งสองคน ถ้ากูพลาด ก็ไม่ต้องเรียกกูว่าอาจารย์แล้วล่ะวะ ฮ่าๆๆๆ…. สวยขนาดนี้กูจะเลี้ยงน้ำให้อิ่มไปเป็นเดือนเลยมึง ฮ่าๆๆๆ…”

แล้วอาจารย์คมและลูกศิษย์ทั้งสองคนก็มายืนรอที่หน้าห้องเปลี่ยนเสื้อหวังจะยื้อตัวนักศึกษาสาวเอาไว้ไม่ให้หนี น้ำหวานที่อยู่ภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแม้จะผ่านความเสียวในระดับที่ตนไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่เนื่องจากมันเป็นความรู้สึกที่แผ่วบาง ไม่ชัดเจนเท่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริงๆ ก็ทำให้หญิงสาวยังสามารถสะกดอารมณ์กลั้นกลืนความสยิวภายในร่างกายของหญิงสาวที่เกิดขึ้นได้ แม้ร่องสาวจะยังฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำเมือกสาวอยู่ในขณะนั้นก็ตาม แต่เธอเองก็เริ่มรู้สึกว่าร่างกายวัยสาวของเธอนั้นเริ่มมีอาการร้อนรุ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลา ด้วยฤทธิ์ยาที่เธอยังไม่รู้ตัวว่าได้เสียท่าให้อาจารย์คมเข้าแล้ว น้ำหวานพยายามสะกดกลั้นอารมณ์และความรู้สึกที่ซ่านซ่าที่ยังคงประดังเข้ามาเรื่อยๆ แล้วหยิบชุดเสื้อยืดและกระโปรงสั้นมาสวมใส่ด้วยความเร่งรีบ

หญิงสาวได้ยินเสียงพูดคุยกันเบาๆ นอกห้องแต่งตัว ด้วยความฉลาดสมดีกรีอดีตมีสทีนไทยแลนด์ แม้เธอจะยังไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ และเหตุการณ์ข้างนอกห้องแต่งตัวจะเป็นอย่างไร แต่เธอก็มั่นใจจากเสียงที่พูดคุยกันว่าจะต้องมีคนมากกว่า 1 คนรอเธออยู่นอกห้องอย่างแน่นอน นักศึกษาสาวจึงต้องพยายามจะหาทางออก เธอจึงมองไปรอบๆ ห้อง และเห็นว่าหน้าต่างบานเกล็ดของห้องนั้นสามารถหาอะไรมางัดแผ่นอลูมิเนียมที่ยึดบานเกล็ดเอาไว้ แล้วถอดแผ่นบานเกล็ดแต่ละแผ่นออกมาได้ เธอจึงรีบหาอุปกรณ์แข็งๆ ภายในห้องนั้นแล้วรีบทำตามที่คิดไว้ทันที จากนั้นจึงได้ปีนหนีออกทางหน้าต่างบานเกล็ด ทั้งๆ ที่ในขณะนั้นหญิงสาวคนสวยก็ยังต้องพยายามข่มกลั้นอาการกำหนัดที่เพิ่มมากขึ้นๆ ของตนเอาไว้อย่างเต็มที่

เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก อาจารย์คมและลูกศิษย์ทั้งสองคนเห็นว่า หญิงสาวเงียบไปนานผิดสังเกต จึงได้ลองเคาะประตูห้องแต่งตัว แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับแต่อย่างใด ไอ้สิงห์จึงได้ไปหยิบเอากุญแจมาไขประตูห้องนั้น แล้วทั้งสามคนจึงได้พบว่าน้ำหวานได้ปีนหนีทางหน้าต่างบานเกล็ดออกไปด้านนอกแล้ว อาจารย์คมโกรธมาก จึงได้ให้ลูกศิษย์ทั้งสองคนรีบออกไปตามหาหญิงสาวโดยด่วน แม้จะต้องใช้กำลังจับตัวมาก็ตาม โดยซอยที่อยู่ด้านหลังบ้านหลังนี้เป็นซอยที่ค่อนข้างเปลี่ยวและอยู่ด้านหลังตลาด มันทั้งสองจึงแยกย้ายกันไปตามหาหญิงสาวคนละทาง ไอ้สิงห์ไปทางซ้ายและไอ้โทนไปทางขวาซึ่งเป็นทางที่ไปออกหน้าตลาด

พร้อมทั้งในขณะนั้น อาจารย์คมก็ได้สั่งให้ผีพรายทั้งสองตนออกตามหาตัวน้ำหวานและหากพบแล้วให้ตนหนึ่งคอยหยุดน้ำหวานเอาไว้ แล้วอีกตนหนึ่งให้กลับมารายงานอาจารย์คมในทันที เมื่อผีพรายสองตนนั้นได้ตามน้ำหวานไปจนเจอในตรอกหลืบแห่งหนึ่งที่น้ำหวานไปนั่งหลบอยู่หลังถังขยะใบใหญ่ โดยก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าเธอจะอยากรีบหนีให้พ้นจากสถานการณ์ล่อแหลมนี้ แต่เธอก็ต้องค่อยๆ หนีมาเพราะอารมณ์กำหนัดเริ่มออกอาการรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ไม่สามารถวิ่งได้เร็วนัก