รัญจวนรัก - ตอนที่ 14

รัญจวนรัก ตอนที่14
วาริน. “พี่พจน์ขา รินรอเวลานี้มานานแล้ว..ซี๊ดดส์..รินเสียวจังเลยค่ะ..อุ๊ยส์..ซีดดส์” เธอกระเด้าแรงขึ้น
คุณพจน์. “พี่ก็เหมือนกันจ๊ะ..อุ๊ยยส์….ซี๊ดดส์..เสียวเหลือเกิน”
วาริน.. “พี่พจน์จะเสร็จแล้วยัง..รินไม่ไหวแล้วนะ เสียวเหลือเกิน..โอ๊ย..ไม่ไหวแล้ว..รินเสร็จแล้ว” เธอโหมกระเด้าเค้า คุณพจน์ก็กระเด้งสวนขึ้นมา รินเงยหน้าครางซี๊ดส์ด้วยความเสียว น้ำเงี่ยนแตกออกมา
คุณพจน์. “น้องรินกระเด้าแรงๆ เย็ดพี่แรงๆเลย พี่ไม่ไหวแล้ว น้ำแตกแล้ว” วารินถึงแม้จะน้ำเงี่ยนแตกแล้วแต่เธอก็ยังทนกระเด้าต่อจนน้ำเงี่ยนคุณพจน์พุ่งใส่รูหีเธอ แล้วก็เธอก็ล้มลงไปฟุบกับอกเค้าหอบหายใจ

เหนื่อยอ่อน
แต่ในรูหีก็ยังขมิบตอดควยเค้าอยู่ สักพักวารินก็ยกก้นขึ้นให้ควยเค้าหลุดออกมา น้ำเงี่ยนไหลทะลักออกจากรูหีเธอ เธอกำลังจะเอามือเช็ด แต่แล้วก็ชะงักเพราะแป้งยื่นกล่องกระดาษทิชชู่ให้ วารินอายแป้งก็อาย แต่ก็กล่าว

ขอบคุณแป้ง ในใจคิดชื่นชมแป้ง พอเช็ดเสร็จเธอก็ลุกจากเตียงก้มลงไปหยิบชุดนอนที่พื้นขึ้นมาสวม แป้งที่ยืนอยู่เอามือจับชุดนอนเธอไว้ไม่ให้เธอสวม
วาริน. “คุณแป้งจับชุดนอนรินไว้ทำไมค่ะ” เธอแปลกใจ
แป้ง. “แป้งรู้ว่าคุณรินยังไม่หายอยาก กับเวลาที่รอคอยมานาน ทำต่ออีกรอบสิค่ะ”
วาริน. “แต่มันดึกมากแล้วนะค่ รินกลัวพวกเค้าสงสัย”
แป้ง. “เชื่อแป้งเถอะน่า เดี๋ยวแป้งเคลียร์ให้เอง แป้งจะไปส่งคุณรินกับคุณพจน์ที่ห้องนอนทำเหมือนว่าพวกเราเพิ่งเลิกนั่งคุยกัน” วารินได้ฟังที่แป้งบอก เธอดีใจถึงกับเข้าไปกอดแป้งแล้วหอมแก้มเธอ แป้งยิ้มแล้วพยัก

หน้าให้วาริน แล้วแป้งก็เดินกับไปที่โซฟาอ่านหนังสือต่อ คุณวารินรีบขึ้นไปนอนหงายบนเตียงเอานิ้วคลึงแตด
วาริน. “พี่พจน์ขา..เลียหีให้รินหน่อยสิค่ะ รินเงี่ยนอีกแล้ว” คุณพจน์เอามือแหกแคมีเธอแล้วเลียแตดเลียแคมหีให้จนเธอครางกระเส่า เค้าทั้งเลียทั้งดูดแตดกับแคมหี
วาริน. “พี่พจน์ขา..รินไม่ไหวแล้ว..รินเงี่ยนเหลือเกิน ขึ้นมาเย็ดรินเถอะค่ะ” คุณพจน์รีบขึ้นไปคร่อมแล้วเย็ดเธอ
เค้าเร่งกระเด้าเพราะรู้ว่ารินใกล้จะน้ำแตกอีกแล้ว เช่นเดียวกับตัวเค้า
วาริน.. “อุ๊ยส์..พี่พจน์เย็ดมันส์เหลือเกิน..รินไม่ไหวแล้ว..น้ำแตกอีกแล้ว..” เธอบีบแขนเค้าแน่น เงยหน้าห่อปากซี๊ดดส์..แล้วก็น้ำเงี่ยนแตก คุณพจน์กระเด้าอีกไม่กี่ครั้งก็น้ำเงี่ยนแตกตามเธอไป..สองคนนอนกอดกันสัก

พัก แล้วก็ลุกขึ้นแต่งตัว แล้วก็เดินมาหาแป้งที่นั่งมองพวกเธอจนแต่งตัวเสร็จ
คุณพจน์. “ขอบคุณมากนะครับคุณแป้ง ที่เข้าใจเราสองคน” เค้าแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ
แป้ง. “แป้งว่าเอาไว้คุณพจน์ขอบคุณแป้งรวบยอดทีเดียวเลยดีมั๊ยค่ะ.ยังอีกตั้งหลายวัน” แป้งยิ้มอย่างมีเลศนัย
วาริน. “คุณแป้งอย่าพูดอย่างนี้สิค่ะ รินอายจัง” เธอถึงกับหน้าแดงเพราะเข้าใจความหมายที่แป้งพูด แล้วก็ก้มลงไปหอมแก้มแป้ง
แป้ง. “ไปกันเถอะค่ะ จะได้มีเวลานอนพักผ่อนเยอะๆ เดี๋ยวไม่มีแรงนะ” แล้วแป้งก็ลุกขึ้นยืน
วาริน. “บ้าจังเลย คุณแป้ง” วารินซบหน้ากับไหล่แป้งด้วยความอาย แล้วแป้งก็เดินลงไปบ้านพักกับพวกเค้า
แป้งกับวารินยืนรอจนคุณพจน์เข้าห้องนอนไป ไม่มีปํญหาอะไรเพราะคุณต้อยหลับไปแล้ว แล้วแป้งก็พาวารินไปส่งที่ห้อง พอดีกับที่เจนต์เปิดประตูออกมา
แป้ง. “แป้งขอโทษนะค่ะที่ชวนคุณรินขึ้นไปคุยบนเรือนจนดึกไปหน่อย” พูดจบแป้งก็ขยับเสื้อคลุมออกนิดหน่อยพอให้เค้าได้มองเต้านมของเธอภายใต้เนื้อผ้าบางๆที่เธอสวม เค้าถึงกับจ้องมองตาค้าง
เจตน์. “เอ่อ.ไม่เป็นไรครับ ทีแรกก็ตกใจอยู่เหมือนกันว่ารินเค้าหายไปไหน”
แป้ง. “ขอโทษอีกครั้งนะค่ะพอดีคุยกันถูกคอก็เลยลืมเวลา งั้นแป้งไปนอนก่อนนะค่” พูดจบแป้งก็จับสาบเสื้อคลุมเข้าที่เดิม แล้วก็เดินจากไป วารินมองตามหลังแป้ง แล้วยิ้มแบบซึ้งใจแป้งที่ทำให้ถึงขนาดนี้…
พอแป้งเดินขึ้นเรือนก็เจอเจนนี่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าวบนเรือน
เจนนี่. “พี่แป้งไปทำอะไรมา เจนนี่เห็นคุณวารินกับคุณพจน์เดินตามหลังพี่แป้งลงบันไดไป รีบๆบอกมาเลยนะ”
แป้งไม่ตอบแต่ยิ้มหวานให้เจนนี่แล้วเดินเข้าห้องไป เจนนี่รีบตามเข้าไป แป้งเดินไปที่เตียง เจนนี่ก็ตามไป
แป้งก้มลงเอามือปัดขนหมอยห้าหกเส้นที่อยู่บนเตียงลงพื้น เจนนี่ถึงกับตาลุก
เจนนี่. “พี่แป้งอย่าบอกนะว่าพี่แป้งเย็ดกับคุณพจน์แล้ว”
แป้ง. “ป่าว.พี่แค่นั่งดูคนเย็ดกันเฉยๆ”
เจนนี่ “หมายความว่าคุณพจน์กับน้องสาวเค้า..” เจนนี่ถึงกับตะลึง
แป้ง. “เจนนี่นอนเป็นเพื่อนพี่แป้งนะ” แป้งดึงมือเจนนี่ลงนั่งบนเตียง
เจนนี่. “พี่แป้งนี่กวนจริงๆเลย ไม่ยอมพูดให้เคลียร์ เจนนี่หงุดหงิดนะ”
แป้ง. “ก็นอนเป็นเพื่อนพี่สิ แล้วจะเล่าให้ฟัง”
เจนนี่. “นอนเป็นเพื่อนพี่แป้งก็ได้” เจนนี่ยิ้มแล้วผลักแป้งลงไปนอนหงายแล้วเธอก็ล้มตัวนอนกอดแป้ง
เจนนี่. “ทีนี้เล่าได้ยัง.” เธอยิ้มให้แป้งแล้วก็หอมแก้มแป้ง……
เช้าวันรุ่งขึ้น ฝนแต่งตัวออกจากห้องลงไปดูอาหารการกินที่แม่บ้านจัดให้พวกคุณพจน์
ฝน. “เป็นไงบ้างค่ะ อาหารเช้าถูกปากเหรอป่าวค่ะ” เธอถามคุณพจน์ที่กำลังนั่งทานอยู่
วาริน. “อร่อยมากเลยค่ะ พี่ฝน แล้วคุณแป้งล่ะค่ะ ยังไม่ตื่นเหรอ”
ฝน. “คงตื่นแล้วค่ะ น้องแป้งเค้าตื่นเช้าทุกวัน คุณวารินมีธุระอะไรกับแป้งเหรอป่าวค่ะ”
วาริน. “อ๋อ ไม่มีอะไรค่ะ แค่อยากชวนคุณแป้งไปเดินเล่นรอบๆรีสอร์ท”
ฝน. “อิจฉาน้องแป้งจังเลย อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนถามหา มีแต่คนรักคนหลง น้องแป้งเค้าเป็นคนน่ารักค่ะ”
วารินมองหน้าคุณพจน์พี่ชายเธอ แล้วสองคนก็ยิ้มให้กัน แล้วก็ทานอาหารต่อ
ต้อย. “ใช่ค่ะคุณแป้งเป็นคนน่ารัก ก็ดูอย่างเมื่อวานที่ไปช็อปปิ้งกันสิค่ะคุณเจนนี่เดินคล้องแขนคุณแป้ง
กระหนุงกระหนิงกันไปตลอดทางเลย” ต้อยแสดงความเห็นด้วยกับที่ฝนพูด
ฝน. “งั้นเชิญทานอาหารกันตามสบายนะค่ะ ฝนขอตัวขึ้นไปบนเรือนทานอาหารเช้าก่อนค่ะ”
ที่โต๊ะอาหารบนเรือน..
ฝน. “น้องแป้ง เมื่อกี้คุณวารินเค้าถามหาค่ะ” ฝนบอกแป้งระหว่างทานอาหารเช้าด้วยกัน
แป้ง. “คุณวารินเค้ามีธุระอะไรกับแป้งเหรอค่ะ” แป้งมองหน้าเจนนี่ เจนนี่อมยิ้มแล้วตักอาหารเข้าปาก
ฝน. “เห็นเธอบอกว่า อยากชวนน้องแป้งไปเดินเล่นรอบๆรีสอร์ท”
แป้ง. “งั้นเดี๋ยวพอทานข้าวเสร็จ แป้งจะอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปหาเธอ”
เจนนี่. “เจนนี่ไปด้วย”
แป้ง. “ไม่ต้องเลย เรื่องของผู้ใหญ่” เจนนี่ทำหน้าบึ้งใส่แป้ง แป้งเอื้อมมือไปใต้โต๊ะหยิกขาเจนนี่จนเธอร้องโอ๊ย
เจนนี่. “เค้ารู้น่า แค่แหย่เล่นๆ เค้าไม่ไปด้วยหรอก” ฝนมองสองสาวแหย่กัน แล้วทำหน้าสงสัย..
คุณกฤต. “แขกมาพักแค่วันเดียวก็ติดหนูแป้งแล้ว หนูแป้งมาเป็นรีเซฟชั่นคอยต้อนรับแขกให้ลุงดีกว่า”
ฝน. “มาเป็นรีเซฟชั่นหรือเป็นอะไรค่ะ” ฝนค้อนคุณกฤต แล้วทั้งโต๊ะก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน
แป้งใส่กระโปรงยีนต์ตัวสั้นๆกับเสื้อสายเดี่ยวสีเขียวอ่อนเนื้อผ้าบางๆโนบรา แต่เอาผ้าคลุมไหล่ไว้ เดินลงไปหาวาริน แล้วก็จูงมือกันเดินไปรอบๆรีสอร์ท
แป้ง. “คุณรินหายกังวลแล้วยังค่ะ”
วาริน. “ไม่เอาไม่เรียก คุณ นะค่ะดูเหินห่างยังไงไม่รู้ เราอายุไล่เลี่ยกัน เรียกรินเฉยๆ รินก็จะเรียกคุณแป้งว่าแป้งเฉยๆ รินอยากเป็นเพื่อนแป้งค่ะ”
แป้ง. “ก็ได้จ๊ะ ว่าแต่ว่ารินหายกังวลเรื่องนั้นแล้วยังค่ะ”
วาริน. “หายแล้วซิค่ะ ไม่งั้นจะเบิ้ลได้ไงค่ะ” พูดจบ สองสาวก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน แล้วก็หอมแก้มกัน
แป้ง. “ดูท่าทางรินจะรักคุณพจน์มากเลยนะค่ะ”
วาริน. “ใช่ค่ะรินรักพี่พจน์มาก พี่พจน์เป็นผู้ชายคนแรกของริน”
แป้ง. “รินอยากเล่าให้แป้งฟังเหรอป่าวค่ะว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องเล่านะค่ะ”
วาริน. “ไม่เป็นไรค่ะ ที่รินพาแป้งมาเดินเล่นก็เพราะอยากเล่าให้แป้งฟัง ไม่อยากเก็บไว้คนเดียวมันอึดอัด”
แป้ง. “เล่าให้แป้งฟังได้เลยค่ะ จะได้หายอึดอัด”
วาริน. “เมื่อก่อนรินก็รักพี่พจน์แบบพี่น้อง เราสองคนสนิทกันมาก แต่ก่อนคืนวันแต่งงาน พี่พจน์เข้ามาหารินในห้อง แล้วสารภาพว่ารักรินแบบหนุ่มสาว รินตกใจมากที่ได้ยินพี่พจน์พูดอย่างนั้น แล้วพี่พจน์ก็พยายามปล้ำริน

รินก็ขัดขืนเค้า รินบอกเค้าว่าเราเป็นพี่น้องกันนะแล้วรินกำลังจะแต่งงาน แต่พี่พจน์ก็ไม่ฟัง รินสู้แรงเค้าไม่ไหว เค้าจับรินแก้ผ้าแล้วก็ซุกไซร้ไปทั่วร่างริน รินไม่เคยถูกทำแบบนี้ พี่พจน์ไซร้จนรินมือไม้อ่อนเสียวไปหมด”
แป้ง. “แล้วไงต่อค่ะ”
วาริน. “แล้วเค้าก็จับรินเย็ดทั้งคืน รินน้ำแตกนับครั้งไม่ถ้วน เค้าเป็นผู้ชายคนแรกของริน พอรินแต่งงานไปแล้วถึงแม้รินจะเย็ดกับคุณเจตน์จนเสร็จทุกครั้ง แต่รินรู้สึกว่าเหมือนขาดอะไรไปบางอย่าง แล้วตั้งแต่นั้น

มารินกลับเป็นฝ่ายเรียกร้องให้พี่พจน์พารินไปเย็ด ตอนที่พี่พจน์แต่งงานกับพี่ต้อย รินรู้สึกว่าตัวเองหึงพี่พจน์ยังไงไม่รู้”
แป้ง. “รินเล่าให้แป้งฟัง แล้วรู้สึกดีขึ้นมั๊ยค่ะ”
วาริน. “รู้สึกดีขึ้นมากๆค่ะ เหมือนยกภูเขาออกจากอก”
แป้ง. “เรื่องความใคร่ มันเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ ถ้าเราไม่ฝืนธรรมชาติ เราก็จะมีความสุขไปกับมัน”
วาริน. “ใช่ค่ะ เหมือนอย่างเมื่อคืน รินตื่นเต้นมากเลยค่ะ ที่เห็นแป้งนั่งดูรินเย็ดกับพี่พจน์ มันเสียวยังไงไม่รู้ ถ้าไม่เกรงใจแป้ง รินจะเย็ดกับพี่พจน์จนถึงเช้าเลย” พอเธอพูดจบก็เข้าไปกอดแป้ง
แป้ง. “ไม่ต้องเกรงใจแป้งเลยนะ แป้งยกห้องให้แล้ว มีเวลาแค่สามสี่วัน ตักตวงความสุขให้เต็มอิ่ม”
วาริน. “ถามจริงๆ แป้งนั่งดูรินเย็ดกับพี่พจน์ แล้วแป้งไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ”
แป้ง. “ทำไมจะไม่รู้สึกล่ะค่ะ แป้งก็มนุษย์คนหนึ่ง แป้งเงี่ยนจะตาย แต่เห็นว่ารินอดอยากปากแห้งอยู่”
วาริน. “แป้งนี่บ้าจริง พูดอะไรก็ไม่รู้ ไม่เอาแล้ว เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า” พูดจบวารินก็เลิกผ้าคลุมไหล่ของแป้งขึ้น แล้วเอามือกำเต้านมแป้ง
วาริน “เต้านมแป้งสวยจังเลย ขอดูชัดๆนะ” แล้วเธอก็รั้งคอเสื้อสายเดี่ยวของแป้งลงจนสองเต้านมออกมาอวดตาเธอ แล้วเอานิ้วจับตรงหัวนมแป้ง
วาริน. “หัวนมสีชมพูเรื่อๆ น่าดูดจัง” วารินก้มลงไปอมหัวนมแป้งแล้วก็ดูดดังจ๊วบจนแป้งสยิว แล้วเงยหน้าขึ้น
วาริน. “แป้งชอบแต่งตัวโป๊ๆแบบนี้เหรอ”
แป้ง. “ใช่จ๊ะ มันได้อารมณ์ดี เวลาที่ผู้ชายจ้องมองด้วยสายตาหื่นๆ”
วาริน. “แล้วไม่กลัวแฟนจะหึงเหรอ”
แป้ง. “เค้านั่นแระเป็นคนบอกให้แป้งแต่งแบบนี้”
วาริน. “รินก็อยากแต่งตัวโป๊ๆแบบแป้งนะอยากให้คนมองความเซ็กซี่ของเรา แต่กลัวว่าเจตน์เค้าจะไม่พอใจ”
แป้ง. “ของแบบนี้ไม่ลองไม่รู้หรอก ไม่แน่เค้าอาจจะชอบก็ได้แต่ไม่กล้าบอก กลัวรินจะว่าเค้าเป็นคนโรคจิต”
วาริน. “เอาไว้เวลาอยู่ใกล้พี่พจน์ดีกว่า รินจะแต่งตัวโป๊ๆยั่วให้พี่พจน์อยากจับรินเย็ด” พูดจบเธอก็ยิ้มชอบใจ
แป้งมองหน้าวารินแบบเข้าใจว่าการที่ผู้หญิงเสียตัวให้กับชายคนแรก ส่วนใหญ่มักจะติดใจจนลืมเค้าไม่ลง
วารินเดินคล้องแขนแป้งกลับมาจวนใกล้จะถึงบ้านพัก แป้งมองเห็นเจตน์นั่งคุยอยู่กับต้อย
แป้ง. “ดูท่าทางสองคนนั้นเค้าสนิทกันมากนะ”
วาริน. “ใช่ค่ะ ยิ่งเวลาอยู่ใกล้กันเจตน์เค้าชอบแอบมองนมพี่ต้อย แล้วพี่ต้อยก็ชอบแกล้งก้มๆเงยๆเหมือนยั่วเค้า”
แป้ง. “แล้วรินไม่โกรธพวกเค้าเหรอค่ะ แล้วถ้าเกิดสองคนนั้นเค้าเกิดมีอะไรกันขึ้นมา รินจะทำยังไง”
วาริน. “ไม่เห็นต้องทำยังไงนี่ค่ะ ดีซะอีก พี่พจน์จะได้มีแรงเก็บไว้เย็ดรินบ่อยๆ” เธอพูดเหมือนไม่แคร์
แป้ง. “เป็นเอามากเลยนะเรา” แล้วสองสาวก็เดินเข้าไปหาพวกเค้า
วาริน. “พี่พจน์ไปไหนแล้วค่ะพี่ต้อย”
ต้อย. “เข้าไปนอนในห้องแล้วเห็นบอกว่าเพลีย อยากจะนอนพักผ่อน”
เจตน์. “เป็นไงบ้างริน คุณแป้งพาเดินชมทั่วรีสอร์ทแล้วเหรอ” เค้าพูดกับวาริน แต่สายตาจ้องมองหัวนมแป้งข้างที่วารินคล้องแขนอยู่ มันทำให้ผ้าคลุมไหล่เลื่อนออกไปด้านข้างจนมองเห็นเต้านมในเสื้อบางๆที่แป้งใส่
วาริน. “ทั่วแล้วค่ะ รีสอร์ทนี้สวยมากๆ เดี๋ยวรินขึ้นไปบนห้องพี่แป้งนะค่ะ ยังคุยกันสนุกอยู่” พูดจบเธอก็ดึงแป้งให้เดินตามเธอ เดินขึ้นเรือนใหญ่
วาริน. “อีตานี่หื่นจริงๆ จ้องเต้านมแป้งแบบไม่เกรงใจเลย ขืนรินอยู่ต่อเสร็จมันแน่” วารินหมายถึงเจตน์
แป้ง. “อ๋อ ที่ชวนแป้งขึ้นมาบนเรือนเพราะเหตุนี้เองเหรอ” แป้งหัวเราะชอบใจ
วาริน. “รินสังเกตุมาหลายครั้งแล้ว วันไหนถ้าเค้าแอบเห็นนมพี่ต้อยบ่อยๆ วันนั้นรินถูกเค้าจับเย็ดตลอด”
แป้ง. “อ้าวก็ดีแล้วนี่ ไม่ชอบเหรอ”
วาริน. “ถ้าเป็นพี่พจน์ก็ว่าไปอย่าง”
แป้ง. “น้องเจนนี่เข้าไปนอนคุยกันในห้องพี่แป้งดีกว่า” แป้งเรียกเจนนี่ ที่นั่งเล่นอยู่ที่โต๊ะอาหารบนเรือน เจนนี่ลุกขึ้นแล้วก็เดินตามแป้งกับวารินเข้าไปในห้อง
เจนนี่. “พี่แป้งอ่ะ ทิ้งเจนนี่อยู่คนเดียวตั้งนาน” เจนนี่แกล้งทำงอนแป้ง
วาริน. “รินต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ที่ชวนแป้งไปเดินเล่นซะตั้งนาน”
แป้ง. “สำหรับเจนนี่ ห่างแป้งแค่ห้านาที ก็นานเกินไปสำหรับเธอแล้วค่ะ” แป้งพูดกับวาริน
เจนนี่. “ทำมาเป็นพูดดีนัก นี่แนะ” พูดจบเจนนี่ก็กระโจนเข้าไปกอดปล้ำแป้งจนล้มไปบนเตียงด้วยกัน วารินยืนยิ้มมองดูสองสาวกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันจนกระโปรงทั้งคู่ล่นขึ้น จนเห็นจีสตริงคที่พวกเธอใส่อยู่
วาริน. “รินอยากใส่แบบนี้มั่งจังเลย แป้งกับเจนนี่พารินไปซื้อหน่อยสิค่ะ” เธอหมายถึงจีสตริงคที่แป้งกับเจนนี่ใส่อยู่ สองสาวพอได้ยินที่วารินพูดก็ลุกขึ้นนั่ง
แป้ง. “ได้เลยค่ะ เดี๋ยวรอพี่ฝนกลับจากออฟฟิศก่อนนะค่ะ” พูดไม่ทันขาดคำฝนก็เปิดประตูเข้ามาเพราะได้ยินเสียงแป้งกับเจนนี่เล่นกันอยู่
แป้ง. “อ้าวพูดถึงก็มาเลย”
ฝน. “หาพี่ฝนทำไมเหรอ”
แป้ง. “รินเค้าชวนไปช็อปปิ้งกันค่ะ แป้งเลยบอกว่าให้รอพี่ฝนกลับมาก่อน”
ฝน. “ได้เลยจ๊ะ พี่สั่งงานเรียบร้อยแล้ว พวกเราถือโอกาสทานอาหารกลางวันที่นั่นเลยนะ”
แป้ง. “รินลงไปบอกคุณเจตน์ก่อนสิ”
วาริน. “ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่สั่งแม่บ้านไว้ก็พอ ขืนลงไปบอกกลัวเค้าจะขอตามไปด้วย”
ฝนขับรถพาสามสาวเข้าไปห้างฯในเมือง พอเข้าห้างฯ แป้งก็รีบจูงมือวารินตรงไปที่แผนกชุดชั้นในโดยมีเจนนี่เดินเกาะแขนแป้งไปด้วย ฝนรีบเดินไปข้างหน้าแล้วหันมาพูดกับแป้ง
ฝน. “อย่าบอกนะ ว่าแป้งจะพาคุณวารินมาเลือกซื้อชุดชั้นในเหมือนที่พาพี่ฝนมา”
วาริน.“ใช่ค่ะรินอยากใส่เหมือนแป้งกับเจนนี่ค่ะ แล้วพี่ฝนห้ามเรียก”คุณ”อีกนะค่ะ เรียกรินเฉยๆพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้ว” ฝนยิ้มรับ..พอถึงแผนกชุดชั้นในแป้งกับเจนนี่ก็ช่วยกันเลือกชุดชั้นในได้หลายชุดแล้ว

แป้งก็จูงมือวารินเข้าไปในห้องลองชุดชั้นในด้านสุดโดยมีเจนนี่กับฝนตามเข้าไปด้วย
แป้ง. “ถอดเสื้อผ้าออกแล้วลองเลยซิค่ะ” แป้งยื่นชุดชั้นในที่อยู่ในมือส่งให้วารินชุดหนึ่ง วารินรับมาแล้วทำท่าจะปิดประตู แต่แป้งรั้งประตูเอาไว้
แป้ง. “ไม่ต้องปิดหรอกค่ะ เราสามคนจะได้ช่วยดูให้”
วาริน. “มันจะดีเหรอค่ะ รินอายอ่ะ”
เจนนี่. “ไม่ต้องอายหรอกค่ะพี่ริน เราผู้หญิงด้วยกัน เราสามคนเห็นกันจนเบื่อแล้ว”
ฝน. “น้องเจนนี่พูดอะไรก็ไม่รู้ น้องรินเค้าเลยรู้เรื่องหมดเลย”
แป้ง. “พี่ฝนยังไม่ชินอีกเหรอค่ะกับน้องสาวคนนี้” แป้งพูดกับฝนแต่ตาหันไปชำเลืองมองเจนนี่
วาริน. “ก็ได้ค่ะ” แล้วเธอก็แก้ผ้าออก หยิบชุดชั้นในที่แป้งเลือกให้ขึ้นมาใส่
ฝน. “น้องรินนี่หุ่นดีจริงๆเลยนะค่ะ ผิวก็สวย นมก็ตั้งเต้า หัวนมสีชมพู แถมโคกยังโหนกใช้ได้เลย”
ทำเอาวารินถึงกับอายหน้าแดง แป้งเอื้อมมือเข้าไปลูบนมกับโคกหีของวาริน แล้วถามเธอ
แป้ง. “ชอบมั๊ยริน” วารินพยักหน้ารับแบบเขินๆ แล้วแป้งก็ส่งชุดชั้นในอีกชุดให้เธอลองใส่ดู
หลังจากวารินรูดบัตรจ่ายเงินแล้ว ทั้งหมดก็เดินไปแผนกเสื้อผ้า สามสาวช่วยกันเลือกเสื้อผ้าให้วาริน แล้วก็เลือกให้ของตัวเองด้วย จากนั้นก็เข้าไปนั่งทานข้าวในร้านอาหารหรูตามสไตล์ของคนรวย
วาริน. “รินมีความสุขจังเลยค่ะที่ได้มาช็อปปิ้งแล้วก็หาของอร่อยๆทานกัน”
ฝน. “แล้วอยู่กรุงเทพน้องรินไม่ค่อยได้ออกไปไหนเหรอค่ะ”
วาริน. “ก็ออกไปเดินช็อปปิ้งกับเจตน์ทุกอาทิตย์นะค่ะ แต่มันไม่สนุกเหมือนมากับพวกเรา”
แป้ง. “มันก็ต้องมีบ้าง จะอยู่กับครอบครัวตลอดเวลา ชีวิตเหี่ยวเฉากันพอดี”
เจนนี่. “เหี่ยวแล้วเหรอ ไหนดูซิ” พูดจบเจนนี่ก็เอื้อมมือไปบีบนมแป้ง
ฝน. “อุ๊ยตายแล้วดูเจนนี่ทำสิ คนเค้ามองกันใหญ่แล้ว” ฝนกับวารินทำท่าตกใจ แต่แป้งกับนั่งยิ้มเฉยๆ
แป้ง. “แป้งว่าจะส่งตัวกลับอเมริกาแล้ว”
เจนนี่. “จริงเหรอ ไม่รักเค้าแล้วเหรอ” พูดจบก็ซบหน้ากับไหล่แป้ง ฝนกับวารินได้แต่นั่งยิ้มมองเจนนี่
พอทานอาหารเสร็จ ฝนก็ขับรถพากลับรีสอร์ท แล้วสี่สาวก็เข้าห้องแป้งลอดชุดกัน ต่างกันต่างแก้ผ้าออกแล้วลองชุดที่ซื้อกันมา ถึงตอนนี้วารินไม่รู้สึกเขินอายแล้ว แต่กลับมีความรู้สึกแปลกๆขึ้นมา ฝนนุ่งจีสตริงคสีขาวผ้าลูกไม้

บางๆที่ซื้อมาแล้วยืนอวดเจนนี่
ฝน. “น้องเจนนี่ พี่ใส่ตัวนี้แล้วเซ็กซี่มั๊ยค่ะ”
เจนนี่. “เซ็กซี่มากเลยค่ะ” แล้วเจนนี่ก็คุกเข่าลงตรงหน้าฝน เธอรูดจีสตริงคของฝนลง แล้วซุกหน้าลงไปเลียแตดให้ฝน..ฝนถึงกับแอ่นก้นบดกับปากเจนนี่
ฝน. “น้องเจนนี่อย่าเลียแตดพี่ฝนสิค่ะ ซี๊ดดส์..พี่ฝนเสียวนะ” วารินที่ยืนเปลือยกายอยู่ข้างๆแป้ง ถึงกับจ้องมองทั้งคู่จนหน้าแดง แล้วเอื้อมมือไปบีบมือแป้ง แป้งรู้สึกว่ามือวารินที่บีบมือเธออยู่เย็นเจี๊ยบ แป้งหันมายิ้มให้วา

ริน แล้วจูงมือเธอเดินขึ้นเตียง แป้งจับตัววารินให้นอนหงาย จับแหกขาออก แล้วก็ก้มลงไปเลียแตดให้เธอ
วารินไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนถึงกับดิ้นพล่านเอามือกดหัวแป้ง แอ่นเอวขึ้นบดกับปากแป้ง
วาริน. “เสียวจังเลยแป้ง..อุ๊ยส์..ซี๊ดดส์.” แป้งเห็นอาการเธอ แป้งเลยแหกแคมหีเธอแล้วเลียไปรอบๆแคมหีที่ตอนนี้มีน้ำเงี่ยนไหลเยิ้มออกมา แล้วแป้งก็ห่อลิ้นดุนเข้าไปควานในรูหีวาริน แล้วดุนลิ้นเข้าออก จากช้าค่อยๆ

เร็วขึ้น แล้วก็เอานิ้วคลึงแตดวารินไปด้วย วารินถึงกับร้องครวญครางก้นไม่ติดที่นอนหน้าตาบิดเบี้ยวไปหมด
วาริน. “อุ๊ยส์..ซี๊ดดส์..รินไม่ไหวแล้วแป้ง…โอ๊ยส์..โอ้ว.รินเสร็จแล้ว”วารินดิ้นพล่านเอามือจิกหัวแป้งร้องครวญครางแอ่นโคกหีอัดแน่นกับปากแป้ง แป้งรัวลิ้นบี้แตดอย่างเร็วจนวารินตัวเกร็ง แล้วก็ทิ้งก้นลงที่นอนหอบหายใจ
แป้งลุกขึ้นไปจูบปากวาริน แล้วก็ถามเธอ
แป้ง.. “สนุกมั๊ยจ๊ะริน” วารินรีบพยักหน้า แล้วดึงหน้าแป้งเข้ามาจูบปากแลกลิ้น แล้วก็หันไปมองคู่เจนนี่กับฝน ฝนกำลังกดหัวเจนนี่แล้วยืนกระเด้าโคกหีอัดกับปากเจนนี่ ร้องครวญคราง
ฝน.. “น้องเจนนี่พี่ฝนไม่ไหวแล้ว..น้ำแตกแล้ว.” ฝนอัดโคกหีกับปากแป้งส่ายก้นบดไปมา น้ำเงี่ยนแตกทะลัก แล้วก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ดึงตัวเจนนี่เข้ามากอด จูบปากกัน วารินมองด้วยความเสียวซ่านสุดๆแล้วหันกลับ

มามองหน้าแป้งที่นอนหงายอยู่ข้างๆเธอ
วาริน. “รินทำให้แป้งบ้างนะ” แป้งพยักหน้า แล้ววารินก็ลุกขึ้นจับแป้งแหกขาแล้วซุกหน้าลงไปเลียหีให้แป้ง
วารินทำตามทุกอย่างเหมือนกับที่แป้งทำให้เธอ ฝนก็ลุกขึ้นจูงมือเจนนี่ขึ้นเตียงจับเจนนี่นอนหงายข้างๆแป้งแล้วลงไปเลียหีให้เจนนี่..สักพัก เจนนี่กับแป้งก็ร้องครวญคราง น้ำแตกไปด้วยกันทั้งคู่ จากนั้นสี่สาวก็นอนแก้ผ้า

คุยกันบนเตียง ต่างคนต่างผลัดกันลูบโคกหี บีบเต้านมให้กัน
วาริน. “รินเพิ่งรู้รสชาติของการเลียหีให้ผู้หญิงด้วยกัน มันตื่นเต้นดีจัง แล้วหีแป้งก็ห๊อมหอม” แป้งถึงกับยิ้มที่
วารินพูด จนต้องเอียงหน้าไปหอมแก้มเธอ
เจนนี่. “หีพี่แป้งไม่ใช่หอมอย่างเดียวนะค่ะ น่าเย็ดอีกต่างหาก” เจนนี่ร่วมวงด้วย
แป้ง. “พอๆพอได้เลยไม่ต้องสาธยายมาก เรานี่มันเหลือเกินจริงๆ” แป้งปรามเจนนี่
เจนนี่. “ก็เจนนี่พูดเรื่องจริงนี่” พูดจบเจนนี่ก็พลิกตัวขึ้นไปคร่อมกอดแป้งระดมจูบเต้านมแป้ง จนแป้งหัวเราะเอามือดันหน้าเจนนี่ออกจากเต้านม
วาริน. “รินอิจฉาแป้งจังเลย ทุกคนรุมรักแต่แป้ง”
แป้ง. “ถ้ารุมรักแบบเจนนี่ เห็นท่าจะไม่ไหว”
เจนนี่. “พูดอย่างนี้เหรอ นี่แนะ” แล้วเจนนี่ที่คร่อมตัวแป้งอยู่ก็ซุกหน้าลงไปไซร้เต้านมแป้งอีกครั้ง วารินกับฝนหัวเราะชอบใจ
วาริน. “เดี๋ยวบ่ายแก่ๆพวกเราลงไปเล่นน้ำในลำธารกันนะค่ะ” เจนนี่พยักหน้าเห็นด้วย แล้วทั้งหมดก็หลับตานอนพักผ่อนจนถึงเกือบสี่โมงเย็น เสียงเคาะประตูทำให้พวกเธอตื่น เป็นแจ็คที่เปิดประตูแล้วยื่นหน้าเข้ามา
วารินเห็นแจ็คมองมาที่เตียงที่พวกเธอนอนเปลือยอยู่ ถึงกับตกใจรีบพลิกตัวคว่ำลง
แจ็ค. “สาวๆลุกขึ้นแต่งตัวลงไปเล่นน้ำในลำธารกันเถอะ” พูดจบแจ็คก็ปิดประตูลง วารินเห็นว่าแจ็คไปแล้วก็พลิกตัวลุกขึ้นนั่งมองดูสามสาวที่นอนหงายอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
วาริน. “รินเห็นแจ็คเปิดประตูมองมาเตียง รินตกใจแทบแย่ แป้งกับพี่ฝนไม่ตกใจเลยเหรอค่ะ”
เจนนี่. “ตกใจอะไรกันค่ะ ไม่เรียกให้แจ็คเข้ามาเย็ดก็ดีแค่ไหนแล้ว”
วารินถึงกับอื้งที่เจนนี่พูด แล้วหันมามองหน้าแป้ง แป้งยิ้มแล้วพยักหน้าให้วาริน เพราะแป้งรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่
วารินถึงกับเสียวซ่านขึ้นมา ในรูหีขมิบตอด จนน้ำเงี่ยนไหลออกมาแฉะเต็มรูหีไปหมด แป้งดึงวารินให้นอนลงแล้วก็ประกบปากจูบเธอ แล้วสักพักทุกคนก็ลุกขึ้นแต่งตัวเตรียมลงไปเล่นน้ำ ยกเว้นฝนเพราะเธอต้องคอยดูแล

เรื่องอาหารมื้อเย็นให้ทุกคน แป้งใส่กางเกงยีดอีลาสติดสีดำรัดตัวจนเห็นโคกหีนูนชัดเจน ใส่เสื้อกล้ามสีชมพูแต่โนบรา เจนนี่ใส่เหมือนกับแป้งแต่เป็นเสื้อกล้ามสีฟ้า โนบราเหมือนกัน ส่วนวารินใส่กางเกงยืดแบบเดียวกับ

แป้งและเจนนี่ ใส่เสื้อกล้ามสีครีมแต่เธอยังใส่เสื้อในครึ่งเต้าสีขาวเนื้อผ้าตาข่ายที่เพิ่งซื้อมา เพราะเธอยังไม่กล้าโนบราเหมือนแป้งกับเจนนี่
วาริน. “รินอยากโนบราแบบแป้งกับเจนนี่จังเลย ถ้าเจตน์ไม่มาด้วย”
แป้ง. “ค่อยเป็นค่อยไปนะ” แป้งจับมือวารินขึ้นมากุมแบบรู้ใจ แล้วทั้งหมดก็พากันออกจากห้อง เจนนี่เดินไปเรียกแจ็ค พอแจ็คเดินออกมาจากห้อง วารินถึงกับจ้องเป้ากางเกงว่ายน้ำที่แจ็คใส่อยู่เพราะมันตุงใหญ่มาก
แป้ง. “จ้องพอแล้ว ไปกันเถอะ” วารินถึงกับหน้าแดงอายแป้ง แป้งยิ้มให้เธอแล้วก็จูงมือเดินลงไปที่ลำธาร
วาริน. “แป้งเก่งจัง อ่านใจรินออกหมดทุกเรื่องเลย” แป้งไม่พูดแต่บีบมือเธอแน่น แล้วยิ้มให้….พอพวกแป้งเดินถึงลำธารก็เห็นเจตน์กับต้อยเล่นน้ำกันอยู่ในลำธาร ต้อยใส่เสื้อแขนกุดสีขาว แขนเสื้อด้านข้างกว้างมาก

เสื้อสีขาวที่เปียกน้ำทำให้เห็นเสื้อในสีดำแบบครึ่งเต้าอย่างชัดเจน พอพวกแป้งกับวารินลงไปในลำธารจนเสื้อเปียกน้ำทำให้เห็นเต้านมโดยเฉพาะหัวนมของทั้งสองคนอย่างชัดเจน จนเจตน์ถึงกับจ้องมองอย่างลืมตัว วารินรีบ

ว่ายเข้าไปใกล้เค้า แล้วพูดกับเค้า
วาริน. “เจตน์อย่าจ้องนมแป้งกับเจนนี่ จนน่าเกียจขนาดนั้นสิ” วารินพูดเตือนสติเจตน์ จนเค้ารู้สึกตัวหันมามองวาริน เค้ามองเห็นหัวนมลางๆ เพราะเสื้อเธอเปียกน้ำจนรัดรูปแล้วเสื้อในสีดำก็เป็นแบบผ้าตาข่ายที่เค้าไม่

เคยเห็นวารินใส่มาก่อน วารินเคยใส่แต่เสื้อในที่มีฟองน้ำ
เจตน์. “รินใส่เสื้อในแบบนี้ด้วยเหรอ สวยจังเลย”
วาริน. “อย่ามาทำปากดีเลย รินเห็นเจตน์จ้องแต่นมพี่ต้อยอย่างกับจะกลืนกินเข้าไป” เค้าฟังที่เธอพูดถึงกับยิ้มแหยๆพูดอะไรไม่ออก แล้ววารินก็ขึ้นไปขี่หลังเค้าให้พาเธอออกไปกลางลำธาร ต้อยก็ว่ายน้ำไปหาสองคน
แป้งกับเจนนี่หันมามองหน้ากันแล้วยิ้มให้กันแบบมีเลศนัย
เจนนี่. “เจนนี่ว่าคุณต้อยยั่วยวนคุณเจตน์จังเลยนะค่ะ พี่แป้งดูเสื้อที่เธอใส่ซิคอเสื้อก็ลึกแถมด้านข้างแขนเสื้อยังเว้าลึกซะขนาดนั้น ไม่รู้มีอะไรกันแล้วยัง”
แป้ง. “ไม่รู้เหมือนกัน แต่พี่คิดว่ายังนะ เพราะเห็นคุณเจตน์คอยแอบมองเต้านมคุณต้อยทั้งวัน ตั้งแต่เช้าแล้ว เพียงแต่ว่าทั้งคู่ยังไม่แน่ใจกันมากกว่า” แล้วแป้งกับเจนนี่ก็ว่ายน้ำเข้าไปเล่นกับแจ็ค บอกให้แจ็คไล่จับ

พวกเธอ
วารินเห็นพวกแป้งเล่นไล่จับกัน เธอก็ว่ายเข้ามาร่วมวงเล่นด้วย บางครั้งมือแจ็คก็โดนเต้านมเธอ บางครั้งวารินก็เจตนาเอามือปัดไปโดนควยแจ็ค วารินคอยว่ายน้ำเข้าไปใกล้แจ็ค เจตนาให้มือแจ็คว่ายปัดมาโดนเต้านม

เธอบ้าง โคกหีเธอบ้าง เธอรู้สึกตื่นเต้นบอกไม่ถูก พอเล่นน้ำจนพอใจก็พากันขึ้นจากลำธาร แยกย้ายกันไปอาบน้ำ วารินที่เดินนำหน้าเจตน์เข้าบ้านพัก เธอเห็นคุณพจน์กำลังจ้องมองนมของเธออยู่ เธอยิ้มหวานให้เค้า แล้ว

เดินขึ้นห้องนอน วารินถอดเสื้อผ้าที่เปียกน้ำออกเตรียมเข้าห้องน้ำ เจตน์เข้าไปกอดเธอด้านหลังแล้วบีบเต้านมเธอ แล้วก็ดันเธอขึ้นเตียง เค้ารีบจับควยจ่อรูหีแล้วกระเด้าเข้าไปจนมิด แล้วกระเด้าเย็ดหีเธอ
วาริน. “มองเต้านมพี่ต้อย จนเงี่ยนทนไม่ไหวเลยเหรอ” เธอต่อว่าเค้า แต่นอนถ่างขาให้เค้าเย็ด เธอไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับเค้าเลย ซ้ำยังรู้สึกรำคาญเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องยอมให้เค้าเย็ดเธอ
เจตน์. “ไม่ใช่ซะหน่อย เจตน์เห็นรินแต่งตัวแบบนี้ก็เลยทนไม่ไหว” พูดจบเค้าก็เร่งกระเด้าแรงๆ ร้องครางเสียงดัง น้ำเงี่ยนแตกออกมา แล้วเค้าก็ฟุบหน้าลงกับหน้าอกเธอ วารินมองดูเค้าแล้วหันหน้าเบือนหนี จากนั้นก็

ดันให้เค้าลุกออกจากตัวเธอ แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ เอาสายฉีดน้ำฉีดน้ำเงี่ยนของเจตน์ออกจากรูหีตัวเอง
วารินออกจากห้องน้ำมาก็เห็นเจตน์หลับอยู่บนเตียง เธอเลยหยิบถุงเสื้อผ้าที่เพิ่งไปซื้อกับแป้งมาสวม แล้วก็เดินออกจากห้องปล่อยให้เจตน์หลับอยู่อย่างนั้น พอดีกับที่ต้อยเปิดประตูห้องออกมา
วาริน. “พี่ต้อยค่ะ รินจะขึ้นไปนั่งเล่นกับพวกแป้งบนเรือนนะ เดี๋ยวค่ำๆฝากพี่ต้อยเข้าไปปลุกเจตน์ทานข้าวด้วย”
ต้อย. “อ้าวแล้วรินไม่ลงมาทานข้าวด้วยกันเหรอค่ะ”
วาริน. “คืนนี้พี่ฝนกับแป้ง ชวนรินขึ้นไปทานข้าวแล้วนั่งดื่มไวน์ด้วยกัน รินเกรงใจก็เลยต้องรับปาก ไม่แน่คืนนี้ถ้านั่งดื่มไวน์กันจนดึก รินอาจนอนกับแป้งเลย” พูดจบวารินก็เดินลงข้างล่างไปหาพี่ชายที่กำลังนั่งดื่มไวน์

อยู่ที่โต๊ะหน้าบ้าน คุณพจน์ถึงกับตะลึงจ้องมองความงามของน้องสาว วารินอยู่ในชุดกระโปรงย้วยสั้นๆสีขาวกับเสื้อสายเดียวสีชมพูผ้าบางๆ คอเสื้อลึกโชว์ร่องอกและที่สำคัญเธอโนบราด้วย
วาริน. “คืนนี้รินอยู่ห้องแป้งนะค่ะ พี่พจน์หาทางขึ้นไปหารินให้ได้นะค่ะ” พูดจบเธอก็ก้มลงจนคอเสื้อเปิดกว้างอวดนมทั้งสองเต้าให้เค้าดู แล้วก็เดินออกไป.. คุณพจน์ถึงกับนั่งควยแข็งโด่มองตามวารินที่กำลังเดินออกไป…
คุณกฤต.“เป็นโชคดีของลุงจริงๆที่ได้นั่งกินข้าวดื่มไวน์กับสาวสวยถึงสี่คน”ตาก็จ้องมองหัวนมในเสื้อของวาริน
วาริน. “รินสวยสู้พวกพี่ฝนไม่ได้หรอกค่ะ” วารินแกล้งเอ่ยปากพูดเพราะเห็นคุณกฤตเอาแต่จ้องเต้านมเธอ
วารินรู้สึกเสียวมากๆที่เห็นเค้าจ้องขนาดนั้น
ฝน. “ไม่จริงหรอกค่ะ น้องรินสวยกว่าพี่ตั้งเยอะไม่งั้นคุณกฤตคงไม่เอาแต่จ้องน้องริน” พูดจบฝน แป้งกับเจนนี่ก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน วารินฟังที่ฝนพูดออกมาตรงๆแบบนั้นถึงกับหน้าแดงได้แต่ยิ้มด้วยความเขิน
เจนนี่กำลังจะอ้าปากพูดแต่แป้งที่นั่งอยู่ข้างๆรีบยกมือปิดปากเธอ
แป้ง. “หยุดเลย ไม่ต้องพูด เดี๋ยวเลยเถิดไปกันใหญ่ รินเค้าอายจนหน้าแดงแล้ว” แป้งห้ามไม่ให้เจนนี่พูดเพราะรู้ว่าเจนนี่พูดออกมาแต่ละคำขนาดไหน เจนนี่แกล้งทำหน้างอแล้วก็แลบลิ้นทำหน้าทะเล้นใส่แป้ง…
เกือบหนึ่งทุ่ม..ต้อยเดินไปเคาะห้องเจตน์เพื่อปลุกเค้าขึ้นมาทานข้าว แต่ไม่มีเสียงตอบ เธอจึงเปิดประตูเข้าไปเห็นเจตน์นอนแก้ผ้าหลับอยู่บนเตียง เธอจ้องควยเค้าที่ตอนนี้หดอยู่ แล้วก็เดินเข้าไปจ้องใกล้ๆ แล้วค่อยๆเอามือ

ไปลูบควยของเจตน์ เจตน์ลืมตาเห็นต้อยกำลังลูบควยเค้าอยู่ เค้าเลยแกล้งหลับตาทำเหมือนว่ากำลังหลับอยู่สักพักต้อยก็เดินออกจากห้องปิดประตู แล้วแกล้งเคาะประตูเรียกเค้าดังๆ
ต้อย. “เจตน์..ตื่นมาทานข้าวได้แล้ว แม่บ้านยกมาให้แล้ว”
เจตน์. “ครับพี่ต้อย ขออาบน้ำก่อนแล้วจะรีบออกไป” เค้าลุกขึ้นมานั่งตั้งแต่ต้อยเปิดประตูเดินออกไปแล้ว…
พอแต่งตัวเสร็จเจตน์ก็เดินไปที่โต๊ะอาหารหน้าบ้านพัก เห็นแต่ต้อยกับคุณพจน์นั่งอยู่
เจตน์. “รินไปไหนครับ ไม่มานั่งทานข้าว”
ต้อย. “ฝนกับคุณแป้งชวนรินขึ้นไปนั่งทานข้าวดื่มไวน์กันบนเรือน เห็นรินบอกว่าคืนนี้อาจนอนห้องคุณแป้ง”
คุณพจน์. “เมื่อกี้ฝนก็ลงมาชวนผมไปนั่งดื่นไวน์ด้วย ต้อยกับเจตน์ไปด้วยกันมั๊ย”
ต้อย. “ไม่ดีกว่าค่ะ ต้อยจะอาบน้ำนอนดูละครกำลังสนุก”
คุณพจน์. “แล้วเจตน์ล่ะ”
เจตน์. “ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ค่อยสนิทกับพวกเค้าไปนั่งดื่มด้วยคงอึดอัดแล้วพี่ต้อยอยู่คนเดียวด้วย” พูดจบเค้าก็ส่งสายตาให้ต้อย เธอก็ส่งสายตาตอบเค้า
คุณพจน์. “ก็ดีเหมือนกันเจตน์จะได้อยู่เป็นเพื่อนพี่ต้อยเค้า ไม่เกินเที่ยงคืนพี่ก็คงขอตัวพวกเค้ากลับมานอน”
พอทานข้าวเสร็จคุณพจน์ก็เข้าห้องอาบน้ำแต่งตัว เดินไปที่เรือนใหญ่ ต้อยที่นั่งดื่มไวน์กับเจตน์อยู่ พอเห็นคุณพจน์เดินขึ้นไปบนเรือนใหญ่แล้ว เธอก็หันมาหาเจตน์
ต้อย. “เจตน์นั่งดื่มคนเดียวก่อนนะ พี่ขอตัวเข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วจะออกมานั่งดื่มด้วย”
เจตน์. “ตามสบายครับพี่ต้อย” ต้อยลุกเดินขึ้นไปบนห้องนอน ถอดเสื้อผ้าออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำ….
บนเรือนใหญ่ พอคุณกฤตเห็นคุณพจน์ขึ้นบันไดมา เค้าก็เรียกคุณพจน์
คุณกฤต. “คุณพจน์มานั่งข้างลุง ดื่มไวน์กัน”คุณพจน์เดินเข้าไปนั่งข้างๆเค้า ฝนก็รินไวน์แล้วส่งให้
คุณพจน์หยิบไวน์ขึ้นจิบแล้วมองไปที่วารินนั่งอยู่ วารินก็มองเค้าแล้วยิ้มหวานให้ แล้วหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ