ตอนที่ 5 ...ส่งแฟนแทนเงิน?...บุคคลชุดดำลึกลับ!!!

24 กันยายน 2548

“กูไม่รู้!!…”
“อะไรของมึง?…เสียหนุ่มทั้งทีแต่ไม่ได้เห็นหน้าผู้หญิงที่เปิดซิงตัวเอง…บอกๆมาเถอะน่า…รึเป็นคนรู้จักถึงบอกไม่ได้…”
“ไม่รู้…กูก็สงสัยเหมือนมึงนั่นแหละ…อย่าถามเซ้าซี้อะไรอีกเพราะคำตอบมันจะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน…”
…จะว่าไปมันก็รบกวนอยู่ในใจเกือบตลอดเวลาในยามที่นึกถึงเธอคนนั้น…พี่ กรรณเป็นใครและมาจากไหนกันแน่?…ผมยังหาคำตอบมาไขความข้องใจไม่ได้…หลาย วันมานี้เอาแต่เพียรพยายามเฝ้าจีบคุณบรีนตามคำแนะนำของพี่บุศและแรงเชียร์ ของคนอื่นๆจนลืมเรื่องผู้หญิงคนแรกในชีวิตไป…
“เออๆ…กูไม่ถามก็ได้…เราเบาเสียงหน่อยเถอะ…นี่คนเริ่มเยอะตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า?…”
…ของตาย…สวนหย่อมริมแม่น้ำยามเย็นจะมีประชาชนทุกเพศทุกวัยมาวิ่งออกกำลังมากเป็นประจำเกือบทุกวันอยู่แล้ว…รวมทั้ง…
“เฮ่!!…เฮ่ๆๆ…เฮ่ย!?…อย่าล้อเล่นน๊ะ…”
(ปึงๆ…)
“หวา~~…เอาจริงหรือวะ?…แก๊~~~…ไอ้เฮงซวย!!…ไอ้เครื่องบ้า!!…เอาเหรียญ 1 บาทฉันคืนมานะ…ว้าก~~~…”
(ปัง!!…ปึงๆๆๆๆ)
…ผมเจอเธออีกล่ะ (ช่างกลมจริงๆนะโลกใบนี้) …สาวเปรี้ยว “หยาดฝน” …รักษาภาพพจน์ได้มั่นคงมาก…หล่อนกำลังทุบตบตู้จ่ายน้ำดื่มหยอดเหรียญ ขนาดเล็กอย่างเอาเป็นเอาตายกะอีแค่เสียเงิน 1 บาท?…ผู้คนผ่านไปผ่านมาตกใจเสียงตวาดด่าต่างหยุดดูผู้หญิงประหลาด…คือ ว่านะ…เครื่องตรงนี้พอหยอดตังค์เพราะถึงมันโชว์สัญญาณไฟเขียวขึ้นแต่จะไม่ มีน้ำออกมา…ก็มันเสียอยู่นี่…ใครต่อใครเขารู้กันแทบทั้งนั้น…ป้าย เตือนก็มี…
“จิตใจเธอยังห่างไกลความเป็นผู้หญิงทั้งที่ภายนอกก็ใช่ทุกส่วนสัด…ถ้าไม่เคยเห็นตัวจริงไม่เชื่อแน่…”
“…มั้ง…แล้วมึงไม่ชอบเธอเหรอ?…น่ารักดีออก”
“เวยๆๆๆ…ไม่ขำ…บ้าๆบ๊องๆอย่างนี้ขอจรลีไปให้ห่าง…อีกอย่างสไตล์กูชอบ ผู้หญิงอายุมากกว่า…ดูจากพี่แตงมึงน่าจะรู้และต้องเมียชาวบ้านด้วย… ฮ่าๆๆ…”
“แฮ่กๆ…แฮ่ก…เลวมาก~~…เป็นแค่เครื่องบังอาจล้อเล่นกับคนเร๊อะ!!…ไม่คืน…ไม่คืนใช่มั้ย?…งั้นเอ็งก็เละซะ!!!…”
…ฝนถอยหลังก้าวหนึ่งก่อนเหวี่ยงเท้าเตะหวดตู้จ่ายน้ำ (กล้าจริงๆ) …จังหวะนั้นชายสูงอายุคนหนึ่งเอ่ยปากห้ามเธอจึงหยุดท่อนขาเรียวขาว ค้างกลางอากาศ…กะระยะความสูงของเท้าน่าจะถึงระดับอกของผมได้…สาวน้อยสุด ห้าวมองชายสูงวัยอย่างไม่ยี่หระก่อนจะพูดแบบกวนๆตามมา…
“…แม่หนู!!…ตู้จะพังแล้ว…หยุดทุบเถอะหลาน…มันเรื่องอะไรกัน?…”
“…ใครเป็นหลานตากันเหยอ?…โฮ่!!…จริงด้วย…งั้นหลานขอยืมไม้เท้าหน่อย สิคุณตา…หนูจะตีไอ้เครื่องบ้านี่ให้พังยับ…มันหลอกเอาเงินหนูไปอย่าง หน้าด้านไร้ยางอายที่สุด…”
“ฮิๆๆ…ได้ยินมั้ยวะเคน?…ขำกลิ้งวุ้ย…คงโกรธจนตาฝาดเห็นเจ้าตู้นี่เป็นผู้ชายไปแล้ว”
“เท่าไหร่ล่ะหนู…หยอดไปเยอะเหรอ?…”
“บาทเดียว…”
“บาทเดียว!!…ปัทดิโธ้~~…แค่ 1 บาทก็ถึงกับจะทุบตีพังข้าวพังของ…ไม่…เลิกๆๆ…เอางี้ตาใช้คืนให้เอง… เท่าไหร่ว่ามาเลยหลาน…”
“ไม่เอา!!…ไม่ได้ติดหนี้อะไรตาสักหน่อยแล้วหนูจะเอาเงินจากตาได้ไงล่ะ?… แต่จะเอาคืนจากเครื่องนี้เท่านั้น…มันคือศักดิ์ศรีที่จะหยามกันไม่ได้ ค่ะ…”
…สาวน้อยเถียงคุณตาผู้หวังดีเสร็จยกเท้าถีบจำเลยปังๆๆโดยไม่แยแสต่อสายตา ชาวบ้านนับสิบๆคู่…ผู้คนก็เอาแต่ดูกับวิพากษ์วิจารณ์ซุบซิบไม่มีใครคิดจะ ห้ามเลยสักคน…เป็นไปได้นะคนเรา…
“แม่สาวฝนตลกดีนะเคน…”
“อีกสักเดี๋ยวจะตลกไม่ออกแน่…”
“หือ?…เออ…ว่ะ…ฟ้าครึ้มมาแต่ไกล”
“พอเถอะหนูเอ้ย!!…ตำรวจมาเห็นจะเดือดร้อน…เดี๋ยวถูกจับนา…”
“มาก็ช่างสิ…พ่อหนูเป็นตำรวจจะกลัวอะ…ก๊าด~~~…ไอ้หมานรก!!…แกจะเห่า หอนหาอะไรวะ?…เดียะแม่เตะกลิ้งคอหมุน 360 องศาตัดหัวส่งท่าแร่ซะ…ไสหัวไป๊!!!…เดี๋ยวก่อน…เดี๋ยว…ยังๆ…”
…โมโหจริงไม่แกล้งทำ…แยกเขี้ยวร้องโวยด่าหมาชาวบ้านลั่น…ถ้าเจ้า หน้าที่ดูแลอยู่แถวๆนี้คงได้งานทำจับปรับสาวเฮี้ยวโทษฐานพยายามทำลาย ทรัพย์สินสาธารณะ…ทั้งทุบทั้งถีบจนหอบก็เหลียวซ้ายแลขวาไปรอบๆเหมือนต้อง การให้ใครสักคนช่วยและมีพระ(นาง)เอกมาโปรดจริงๆ…
“…พี่…ช่วยฟันเครื่องนี้…โอะฮะ!!…ไรเนี่ย?…อื๊อ~~~…เขกหัวหนูอีกแย้ว!!…วันก่อนก็เล่นซะมึนง่ะ…อูย~~~”
“เจ้าน้องบ้านี่…หยุดทำบ้าบอคอแตกซะที…เอ้า!!…ซื้อน้ำขวดมาให้และรีบ ไปจากที่นี่เร็วๆ…หัดอับอายขายหน้าชาวบ้านชาวช่องเขาซะบ้างได้มั้ย?…แค่ บาทเดียวทำอย่างกับเงินก้อนโต…”
“ฮื่อแฮ่~~…หัวหนูไม่ใช่กะลามะพร้าวน๊ะ…ไม่ไป!!…ฝนไม่ยอมไปไหนทั้ง นั้นจนกว่าจะฝังไอ้เครื่องบ้านี่ซะก่อน…พี่ไม่ช่วยก็อยู่เฉยๆ…”
“…หมายความว่าอยากจะโดนอีก?…”
…และจู่ๆพี่สุรีย์พรรณก็ชักหมัดซ้ายใส่แต่หยาดฝนไหวตัวกางมือขวารับทัน อย่างไม่สะทกสะท้าน…พิลึกเข้าขั้นเลยนะเนี่ย…ต่อยน้องสาวตัวเองได้หน้า ตาเฉย…กำปั้นของเธออยู่ในอุ้งมือของน้อง…หญิงสาวคนสวยพูดตักเตือนให้ สติ…
“ความโกรธทำให้คนขาดสติก่อเรื่องเหลวไหลมานักต่อนักแล้ว…น้องใจเย็นๆลงหน่อยเถอะ”
“งื่อ~~…อยู่ๆก็จะชกใส่หน้าใส่ตา…น้องเสียวนะพี่…แต่ฝนจะประสาทเสื่อม เข้าสักวันเพราะโดนพี่เขกหัวนี่แหละ…ไปก็ได้…วิธีเตือนสติแบบเจ็บๆเนี่ย มีแค่พี่คนเดียวที่ทำ…ฮึ!!…”
…หยาดฝนปล่อยกำปั้นพี่สุรีย์พรรณพร้อมสีหน้าที่ดีขึ้น…ดูเหมือนเธอจะมีสติคิดได้แล้ว…น่ายินดีเล็กๆ…
“……………………………………..”
“ไยอีกอ่ะ?…”
“…รู้สึกเหมือนยังไม่ค่อยจะเชื่อฟัง…ทำไมหมู่นี้เราชักดื้อมาก?…ถ้าไม่พอใจพี่ก็รอถึงพรุ่งนี้สิ…”
“พรุ่งนี้?…จริงด้วย!!…ก็ได้ค่ะ…ฝนไม่ออมมือให้พี่แน่…พี่ก็ต้องเต็มที่กับฝนเช่นกันนะ…”
…รอถึงพรุ่งนี้?…ไม่ออมมือ?…เต็มที่?…ไม่เข้าใจแฮะ…เห็นสาวหยาดฝน มือกุมหัวยังบ่นอุบอิบอะไรไม่รู้ก่อนสืบเท้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก…เดิน จากไปสัก 3 ก้าวจะหันมองตู้จ่ายน้ำคู่กรณีแถมชูนิ้วกลางด้วยความเจ็บใจครั้นเจอะพี่ สุรีย์พรรณตีหน้าบึ้งใส่ก็รีบชักหน้ากลับเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น…ถูกคุมเข้ม แบบนี้หมดโอกาสซ่า…แม้ไปแล้วแต่ยังถูกซุบซิบแกมหัวเราะตามหลัง…อาทิ… ไม่ไหว…เป็นลูกเต้าเหล่าใคร?…หรือไม่…แบบนี้จะหาแฟนได้รึ?…และ…คน เป็นพ่อเป็นแม่คงกลุ้มใจน่าดู…
“เข้าท่าๆ…เสื้อยืดกางเกงขาสั้นปล่อยผมยาวโชว์ขาอ่อน…แบบพี่แคทนี่พอไหว…กูจะลองจีบ”
“เออะ…อย่าเสี่ยงดีกว่ามั้งพวก…ดงหมัดดงบาทา”
“เพ้อเจ้ออะไรวะ?…ลองจีบก็ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน…เออเฮ้ย!!…คืนนี้ไอ้หมึกอยากเจอแน่ะ…”
“…อืม…รู้แล้ว…แต่มาถึงนี่ทั้งทีไม่คิดจะวิ่งออกกำลังบ้างรึ?…”
“ไม่…กูมาเพื่อดูสาวๆเต้นแอโรบิคเท่านั้น…ดูสาวๆยักย้ายส่ายก้นแค่นี้ก็เป็นสวรรค์สำหรับกู”
…พ่อมหาจำเริญ…มึงมันไม่รู้หรอกว่าพี่สุรีย์พรรณเธอน่ากลัวขนาดไหน… คืนนั้นกูจำได้ติดตาไม่มีลืม…หล่อนบีบคอนักเลงจนตาเหลือกตาค้างดิ้นทุรน ทุราย…ถ้าเค้นบีบต่อไปอีกไม่กี่อึดใจเจ้านั่นมีหวังขาดใจตายอยู่ตรงนั้น แน่นอน…
“คุณเคน…”
“คุณบรีน…มาออกกำลังกายหรือครับ?…แล้ว…มายังไง?…”
“เดินบ้างวิ่งบ้างน่ะค่ะ…”
…หอของเราจะว่าไกลก็ไกลจะว่าใกล้ก็ใกล้…โอกาสมาถึง…เจ้าเอ๊าะรู้เชิงแยกตัวเปิดทางให้เรา 2 คนอยู่กันตามลำพัง…
“เอ่อ…ถ้าเลิกแล้ว…กลับด้วยกันนะครับ…”
“อ๋า!!…จะรบกวนคุณเปล่าๆค่ะ…”
“ไม่รบกวนสักนิดเดียวเลยครับ…ผมยินดีและเต็มใจอย่างยิ่ง…กว่าจะถึงก็มืดค่ำมันอาจไม่ปลอดภัย…”
“มันก็จริง…แหม~~…พูดให้ฉันกลัวขึ้นมาเลยนะคะ…คุณเคน…”
“ผม…ผมไม่ได้…”
“ฮะๆๆ…ไม่เป็นไรๆ…ได้ค่ะ…ตกลงกลับด้วยกัน…”
…คุณบรีนส่งยิ้มหวานแหววให้ผมและออกวิ่งนำ…ผมรู้ตัวดีว่าควรทำอะไร… หลายวันที่ผ่านมาเรา 2 คนสนิทสนมกันมากขึ้นตามลำดับ…ผมหวังว่าทุกสิ่งทุกอย่างในภายภาคหน้าจะ ดำเนินไปด้วยดียิ่งๆกว่าวันนี้…คุณบรีนพูดคุยสนุกเป็นกันเองและใจกว้างมาก …เธอนับเป็นผู้หญิงในอุดมคติของผมอย่างแท้จริงโดยไม่มีข้อโต้แย้ง…แต่ ว่า…สันดานผู้ชายมันอดไม่ได้ที่จะอยากลองและไม่ต้องการรอ…
…

“ไอ้หมึก…มึงมีอะไรจะคุยกับกู?”
…หลังการพบปะดื่มสุรายาเมาในหมู่เพื่อนผ่านไปพอสมควร…ในที่สุดก็หาจังหวะคุยธุระได้…
“เป็นงานเป็นการอะไรเล่า?…ต้องมีธุระหรือไงถึงพบหน้ากันได้…เอ่อ…เรื่องเงินที่กูยืมมึงไปครั้งก่อน…”
“จะใช้คืนกูหรือ?”
“…กูยังไม่มีเลยว่ะ”
…และต้องตกตะลึงเพราะไม่เคยคิดมาก่อนว่าหมึกจะเสนอแฟนมันให้ผมไปนอนกกใช้ หนี้แทนเงิน…โห!!!…นุ้ยแฟนมันอวบน้องๆหมูสมชื่อเชียวนะครับ…คะเนด้วย ตาคร่าวๆคงหนักเกือบ 60 โลได้มั้ง…ผอมแห้งแบบผมได้มีหวังโดนทับแบนติดเตียงแหงแก๋…ลำบากไปหน่อย มั้งเพ่…
“มึงบ้าป่าว…กูไม่เอาด้วยหรอก…”
“เบาซี่~~…มานี่ๆ…ใช้ไม่ได้นะโว้ย!!!…เสียมารยาทตายห่า…”
“อะไรที่บอกเสียมารยาท?…”
“จุ๊ๆๆๆ…อย่าพูดตัดรอนแบบนั้น…นุ้ยถึงจะอ้วนไปนิดแต่ลีลาเด็ดพอตัวเชียว นา…กูไม่เชื่อว่ามึงไม่เคยคิดอยากลอง…คือกูคุยกับนุ้ยแล้วเธอโอเคเต็ม ที่เพราะนุ้ยก็อยากลองรสชาติใหม่ๆ…คิดดูดิ…นุ้ยตกลงแต่มึงปฏิเสธ… อย่างนี้ไม่เรียกเสียมารยาทแล้วจะเรียกว่าอะไรวะ?”
“…แต่…มึงรักของมึงแล้วจะมาเสนอให้กูทำไม?…เออ!!…ได้…ถ้ามึงให้กูก็เอาจริงนะบอกก่อน…”
…ใจจริงผมก็อยากลองเหมือนกันแฮะ…ไม่รู้ว่ามันพูดล้อเล่นเพราะความเมาหรือไม่…เพื่อนๆกันลองแหย่ดูก็ไม่มีเสียหาย…
“เอาเซ่!!…ในเมื่อกูเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอให้เอง…ตกลงใช่ป่ะ?…ต้องงี้สิเพื่อน”
…ความตื่นเต้นที่จะได้ลิ้มลองแฟนเพื่อนจนขนลุกซู่ทำให้ผมพยักหน้าแทนคำ ตอบอย่างง่ายดาย…ไอ้หมึกส่งกุญแจและกระดาษเขียนแผนที่ไปบ้านนุ้ยให้…บัก ห่าจิกไส้นี่เตรียมพร้อมล่วงหน้าเสร็จสรรพ…มั่นใจเต็มร้อยสินะว่าผมจะต้อง ตกลง…
“บ้านนุ้ยหาง่าย…ไปตามที่กูเขียนรับรองเจอ…วันนี้นุ้ยอยู่คนเดียว…ขอให้สนุกนะเพื่อน…ยังซิงอยู่ไม่ใช่เร๊อะ?…”
…โกหกมันว่าใช่ทั้งที่จริงผมเสียหนุ่มให้พี่กรรณไปแล้วเมื่อหลายวันก่อน …อย่างนี้ก็ดีเหมือนกันได้ฟันแฟนเพื่อนแทนเงินใช้หนี้แต่จะได้เย็ดเด็กไอ้ หมึกกี่ครั้งนี่ผมก็เสือกไม่ถามมันซะด้วย…อาการลิงโลดเกินห้ามใจรีบคว้า พาหนะมุ่งไปตามทางในแผนที่ด่วนจี๋…
…………………………………………………………………………………….
“ค่า~~…มาแล้วเหรอ…”
“สวัสดีครับ…”
“ไม่ต้องเป็นทางการอะไรหรอกเคน…คนเคยเห็นกันบ่อยๆ”
…ใจหวิวๆอย่างกับจะเป็นลม (ลูกผู้ชายแท้ๆ) …ยิ่งรู้ว่านุ้ยทราบเจตนาที่ผมมาบ้านเธอ…คนกันเองก็จริงแต่วันนี้มัน ต่างออกไป…ทำไมแต่งตัวล่อแหลมแบบนี้นะ?…หล่อนนุ่งผ้าเช็ดตัวเพียงผืน เดียวโชว์หัวไหล่เนียนขาวออกมาเปิดประตูบ้านและเชิญผมเข้าไปโดยไม่มีอาการ ลังเลเลย…
“เข้ามาเลยค่ะ…นุ้ยอยู่บ้านแค่คนเดียว…คุยกับหมึกเรียบร้อยสินะ?…”
“ชะ…ใช่ครับ…หมึกมันไปดื่มเหล้ากับเพื่อนแล้ว…ให้ผม…”
“นุ้ยว่าจะทำความเข้าใจกับเคนก่อน…”
…บ้านจัดสรรกลางเก่ากลางใหม่หลังสุดท้ายของซอย…ผมเกือบหลงทางแล้วนะนี่ดีที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง…ไม่งั้นมีแววอด…
“ดื่มน้ำค่ะ…อันที่จริงหมึกขอยืมเงินเคนไปช่วยจ่ายค่ารักษาเปลี่ยนไตของพ่อนุ้ยเอง…”
“อ้าว!!…มันไม่บอกผมนี่…งั้นไม่เป็นไรหรอกครับ…ช่วยชีวิตคน 1 คนได้บุญดีกว่าตระเวณเข้าวัดทั่วเมือง…”
…ที่แท้หมึกมันก็ไม่ได้เอาเงินไปใช้เหลวไหลอะไร…เมื่อผมรู้เรื่องทั้งหมดก็กะจะเอ่ยลากลับแต่นุ้ยท้วงขึ้น…
“เอ๋?…สัญญาก็ต้องเป็นสัญญาสิคะ…อีกอย่างนุ้ยก็อยากลองรสชาติใหม่ๆด้วย…คิดกลับตอนนี้ไม่ได้นะ”
…หมายความว่าคืนนี้ผมจะได้นอนกับเด็กเพื่อนจริงๆ…ก็ตามที่บอก…นุ้ยเธอ เซฟบึ่บบั่บพอสมควร…สะโพกใหญ่…ตูดใหญ่…นมก็บิ๊กเบิ้ม…ไอ้หมึกมันนอน หนุนอกอลังการคู่นี้แทนหมอนทุกคืนแน่ว่ะ (อิจฉา)…
“อย่าให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์อีกเลยค่ะ…ไปที่ห้องนุ้ยดีกว่า…รับรองเป็นส่วนตัวและเป็นความลับ…”
…อือ…สมเป็นห้องผู้หญิง…ทาสีชมพูหวานแหววดูเย็นตาสบายใจอบอวลด้วยกลิ่นหอม…
“นั่งเลยๆ…เรามาดูหนังกัน…เคนมาได้จังหวะนุ้ยกำลังอยากหาเพื่อนดูพอดี…”
…อึ๊บ!!…หนังโป๊…ชื่อเรื่อง GangBang in Room …ผู้หญิงสมัยนี้ใจกล้าจังเลยชวนผู้ชายดูหนังเอ๊กซ์แบบไม่เขินอาย…เนื้อ เรื่องสุดมั่ว (สวิงกิ้งกันนัวเนียสุดๆ) …ผ่านไปไม่นานผมก็นั่งตัว(ควย)แข็ง…เอาเรื่องแล้ว…ไอ้ไก่น้อยตุงโด่จน ได้…นุ้ยนั่งติดข้างๆผมและมีรึที่เธอจะไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงของมัน…
“…หมึกชอบเอาหนังโป๊มาให้ดูแล้วชวนนุ้ยเย็ดตามด้วย…แต่ก่อนนั้นเขาจะทําแบบนี้…”
“โอ้ว!!…นุ้ย”
“คิกๆ…สะดุ้งเลยเหรอ?…”
…ไม่ให้สะดุ้งได้หรือ…นุ้ยเปิดฉากจู่โจมไม่ให้ตั้งตัวติด…เธอครางซี๊ด ๆลอดไรฟันขณะจับมือผมไปคลึงบีบหน้าอกอันมหึมาที่น่าจะพอฟัดพอเหวี่ยงกับพี่ แตงกิ๊กเจ้าเอ๊าะ…มือนุ้ยปล่อยมือผมแต่มือผมกลับไม่ปล่อยหน้าอกหล่อนยัง บีบพอเบาๆ…
“ถามอะไรหน่อยสิ…”
“ครับ…”
“เคนเคยมีเซ็กส์ยัง?…”
…ถ้าผมบอกความจริงแล้วจะอดเย็ดหรือเปล่านี่…
“เคยครั้งเดียวเอง…”
“วา!!…งั้นก็ยังอ่อนเชิงมากสินะ…ไม่เป็นไรๆ…นุ้ยจะเป็นที่ลับฝีมือให้ เอง…วันก่อนหมึกบอกว่าเคนยังซิงแสดงว่าเพิ่งได้ล่อผู้หญิงไม่นานนี่เองใช่ มั้ยจ๊ะ?…”
“คะ…ครับ…”
“เสียดายถ้าหมึกติดต่อเคนเร็วกว่านี้…อ่ะ…ช่างเถอะ…ไม่ต้องเกร็งนะเคน…ปล่อยตัวตามสบาย”
…อยากบ้าตายวุ้ย…นุ้ยให้จับนมแต่เธอลูบเป้ากางเกงผมตอบแทน…ตาก็จ้อง ทีวีเป็นมันเยิ้มซึ่งพระเอกกำลังกระแทกโคกหีนางเอกสุดเมามันส์…นุ้ยเลีย ปากอย่างกระหายอยากและลูบควยผมหนักขึ้น…
“อืมมม…นุ้ยอยากโดนแบบในหนัง…ดูสิ…ซูมเห็นควยหีชัดเลย…”
…แฟนเพื่อนผมหายใจแรงและเร็วกว่าเดิมมาก…อารมณ์รักใกล้จะถึงจุดระงับ… นุ้ยเอนศรีษะอิงซบไหล่พยายามดึงตัวซิปหวังจะถอดกางเกงออก…
“อ๊า~~~…ใจดีจัง…ถอดเร็วๆเข้า…นุ้ยอยากเห็นควยเคนแย่แล้ว…ว้าว!!…น่ารัก…”
…เวร…มิน่าทำไมมันโล่งๆ…ที่แท้ผมไม่ได้นุ่งกางเกงในนี่เอง…ลืมซะ สนิทเลย…นุ้ยมองดุ้นเอ็นหัวแดงผิวดำกระดกหงึกๆอย่างพึงพอใจไม่น้อย…
“…หมึกใหญ่ยาวกว่าแต่หัวควยเทียบของเคนไม่ได้…อู้ว~~…น้องๆไมโครโฟน…”
…นุ้ยดึงผ้าเช็ดตัวออกเผยร่างเปลือยเปล่าอันแสนอวบอั๋นเจ้าเนื้อพอสมควร …อย่างที่บอกไป…หน้าอกใหญ่ตามสรีระร่างกาย…หน้าท้องมีลอนไขมันแต่ไม่ เยอะไม่มากเกินไป…โคกหีนูน…หมอย?…ไม่มีหมอยสักเส้น!!!…
“แปลกใจเหรอ…เคนชอบมั้ยเอ่ย?…ไม่เคยเห็นสิท่า”
“ยะ…อย่างกับหีเด็กแน่ะ…ทำไมโกนขนซะล่ะ?…”
“ไม่ได้โกนจ้า~~…นุ้ยขนน้อยตั้งแต่เด็กแล้ว…”
…สาวน้อยพูดเสียงใสขณะคุกเข่ามือลูบไล้หัวบักอย่างถนอม…จะว่าไปผมควย แข็งตั้งแต่เห็นเธอที่หน้าบ้านแล้ว…นุ้ยถอดเสื้อให้ผมและเข้าปลุกอารมณ์ ไซร้จูบเลียไปตามเนื้อตัวจนสยิวกิ้ว…
“หัวเปียกเชียวนา…รสจะอร่อยแค่ไหนขอนุ้ยลองชิมหน่อย…อ้าม~~~…”
“อุ๊บบบบ…อู้~~~”
…ผมเผลอเขย่งเท้าลอยเพราะความเสียว…นุ้ยแลบลิ้นเลียหัวควยเบาๆเหมือนล้อเล่นทำความรู้จัก…เล่นดูดแผล่บๆแบบนี้ก็แย่น่ะสิ…
“อืมมมมมม…อืออออออ…69 จ๊ะเคน…ทำให้นุ้ยบ้าง…”
…โคกสวาทของนุ้ยก็มีหยาดน้ำใสๆหล่อเลี้ยงปากรูส่งกลิ่นเย้ายวน…อะไรที่ไม่ เคยเห็นก็ได้เห็น…อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำ…ถ้าเป็นเวลาอื่นสถานการณ์อื่น ผมคงอายจนไม่กล้าสบตาแต่บัดนี้มันไม่ใช่…
“อูยยยยยยยย…เลียแรงอ่ะเคน…”
“ทะ…โทษที…”
“อาฮา~~~…นุ้ยไม่ได้อะไรสักหน่อย…จะบอกว่าชอบให้ทำต่อต่างหาก…”
…นุ้ยพลิกนอนตะแคงงอตัวก้มใช้ปากอมดูควยผมแทนการใช้มือชักว่าว…โพรงปาก เธอหยุ่นนุ่มเหลือหลายแป๊ปเดียวควยก็เปียกน้ำลายแฉะมะล่อกมะแล่ก…อยู่ๆ นุ้ยตวัดลิ้นดูดอมมันอย่างแรงเล่นเอาผมครางอู้ร่างลอยสุดตัว…
“อื๊ออออออ…ชอบหัวควยเคนจริงๆ…บานใหญ่คับปากดีแท้…จ๊วบบบบบบบ…อา~~~…”
…ผมเด้งเอวเข้ากับจังหวะแรงดูดของนุ้ย…เธอหลับตาพริ้มกระทำอย่างชำนิ ชำนาญยิ่ง…หว่างขาหล่อนค่อยกระเถิบเข้าใกล้หน้า…นุ้ยก็อยากให้ผมใช้ปาก กับของสงวนของเธอ…
“…โอ๊อออออ…อ๊อยยยยยย…เสียวจัง…เลียให้หนำใจเคน…อูววววววว…นุ้ยตามใจจ๊ะ…อ๊าวววววว”
…ผมเอามือลูบคลำร่องก้นวกลากลงถึงแคมหีฉ่ำแฉะอันไร้ขนนุ้ยถ่างขาแผ่เนิน โคกโหนกอลังการปากรูแดงเปิดกลีบอ้า…อดใจกับความเต่งแน่นสวยแดงไม่ไหวแม้ ว่าจะผ่านการใช้งานมาเยอะ…รีบจ่อลิ้นตรงหีนุ้ยและฉกปลายผ่านเข้าไปในช่อง สวาทอย่างสุดระงับใจ…เรา 2 คนไม่สนใจหนังลามกที่กำลังบรรเลงเซ็กส์หมู่อย่างดุเดือดง่วนติดพันแต่ของลับ ของกันและกัน…ผมดูดเลียแตดนุ้ยจนน้ำหีไหลเยิ้ม…นุ้ยก็ผงกหัวมือบีบโคนอม ควยผมจนแก้มตอบน้ำลายทะลัก…
“ซีดสสสสสสสสส…ใจจะขาดดด…อูววววววว…”
“…ผมก็…ด้วยยย…โอววววววว…หีนุ้ย…หีใหญ่ถูกใจ…น้ำก็เยอะ…อูยยยยยยย”
“อื๊ออออออออ…โอ้ยยยยยยย…สยิว…อะไรอย่างนี้…ว้ายยยยยย…”
…นุ้ยเอาปากไปดุนๆหัวควยของผมอย่างซุกซนหลังจากกระตุกมันจนแข็งเป๊ก…ซ้ำ ร้ายยังใช้ลิ้นละเลงรอบๆหัวหยักจนน้ำตาไหล…ผมเสียวจี๊ดถึงสันหลังแต่ยัง แข็งใจใช้นิ้วบี้เม็ดแตดก่อนแหย่นิ้วเข้าไปในรูหีสาวเจ้า…
“แฮ่กๆ…เล้าโลมกันแค่นี้เถอะ…นุ้ยอยากเย็ดกับเคนเต็มแก่แล้ว…มาสิจ๊ะ…มาล่อกัน”
…นุ้ยหน้าแดงก่ำด้วยความเงี่ยนเพราะเธอเป็นคนผิวขาว…หน้าแดงมากๆ…แดง ซ่านไปถึงใบหูเชียว…เธอนอนหงายแยกขายกเข่ารอ…ผมตามซบกอดซุกไซ้ไปตามร่าง ของเธออย่างปรารถนา…แม้เรือนร่างจะเจ้าเนื้อแต่มันไม่เป็นอุปสรรคที่จะ บั่นทอนเพลิงกามให้ลดลงไปได้…ผมตั้งท่าจ่ออาวุธเข้าปากถ้ำทองแบบกล้าๆ กลัวๆจนสาวร่างอวบเตือน…
“ฮิๆๆ…มันไม่กัดเคนหรอกน่า…ดูในหนังสิ…ควยกระทุ้งหีพรวดๆเลย…อู๊ยยยยย…ใจเย็นนะเคน…”
…ผมดันควยจิ้มปากรูจิ๋มแล้วค่อยๆใส่เข้าไปอย่างระวัง…นุ้ยเปิดเปลือกตาสองมือจับแขนผมบีบเบาๆ…
“อูวววววววว…เคนควยแข็งใช้ได้…อา~~~~…ไม่ต้องรีบ…ค่อยๆดัน…อืออออออออ…”
…แฟนเพื่อนยกก้นขึ้นรับแรงกดจากควย…นุ้ยขบฟันหายใจยาวแต่ผมหายใจถี่แถมเหงื่อออกเต็มตัว…รสในรูหีสาวร่างอวบเป็นเลิศสุดจะบรรยาย…กระชับรับความยาวตลอดลำของแท่งสวรรค์และอบอุ่นดีมากๆ…ให้ความรู้สึกดีกว่าตอนร่วมเพศกับพี่กรรณเพราะได้เห็นทุกส่วนในร่างของนุ้ยชัดแจ่มแจ๋ว…
“…ตัวเล็กแต่ควยไม่เล็กตาม…โอววววว…นุ้ยเงี่ยน…นุ้ยร่านควย…กระแทกเย็ดเร็วๆเข้า…นุ้ยอยากควยจะบ้าตายอยู่แล้ว…อูยยยยยยยย…”
…เมียสาวของเพื่อนชมเปาะทำเอาคึกคัก…ผมกลั้นใจดันพรวด…ควยหีก็ประกบกันอย่างแนบสนิทแน่น…บรรยากาศในหนังโป๊ก็กำลังใกล้ถึงจุดสุดยอด…สาวฝรั่งผมทองถูกชายหนุ่มนิโกรรุมเย็ดหีเย็ดตูด…ในปากก็มีควยท่อนยักษ์ดำเมื่อมอมอยู่เต็มแก้ม…มือ 2 ข้างก็ชักกระทอกควยอีก 2 ดุ้นจนน้ำกามพุ่งกระฉูดติดทั่วหน้าสาวเจ้า…เกมส์ในหนังใกล้จบแต่เกมส์นอกจอยังเพิ่งจะเริ่ม…ผมอยู่ในสภาพวิดพื้นแขนทิ่มเตียงแต่ควยทิ่มเด่ลงมิดรูหีที่ปากแคมอ้ากลีบเยิ้มให้การต้อนรับอย่างดียิ่ง…ต่อไปจะเริ่มโชว์ความอึดให้สาวน้อยร่างอึ๋มประจักษ์…
“…ซีดสสสสส…โอออออออ…เคนจ๋า…เคนตัวเบากว่าทาบบนตัวนุ้ยสิ…แขนจะได้ไม่เมื่อย…อ๊า~~~…”
“หี…หีนุ้ยสุดยอดจริงๆ…ทั้งใหญ่และตอดแรงดีจัง…โอววววววววว…ถ่างขาแบะแคมเยอะๆ…ของขึ้นแล้วววว…เอาอะไรมาหยุดก็ไม่อยู่…อูวววววววว…”
…ผมยกเอวกระเด้าสวบๆไม่ออมแรงเล่นเอาเมียเพื่อนบิดตัวครางสองมือโอบกอดรัดจนรู้สึกอึดอัด…
“อ๊อยยยยย…เห็น…ภายนอกตัวไม่ใหญ่…ล่ำสัน…แต่ควยกลับ…ซีดสสสสสสสส…เย็ดแรงๆเลยเคน…อืออออออ…สะใจได้โดนควยใหม่…”
…นุ้ยมีไฟสวาทที่รุนแรงมาก…ขนาดผมออกแรงเย็ดสุดแรงเกิดแล้วแต่เหมือนจะไม่สะใจเธอ…เมียเพื่อนกระดกก้นโต้ปะทะไม่หยุด…มือผมถูกเธอคว้าไปกุมเต้าสวรรค์คู่งามและสั่งให้บีบแรงๆแบบไม่ต้องกลัวว่าจะเจ็บ…
“กรอด…เวลานุ้ยถูกจับนมแล้วจะมีอารมณ์มากเลย…เคนจ๋า…ดูดนมให้หน่อยสิ…โอออออออ…ดี…”
…ผมชอบเอาใจสาวๆอยู่แล้วจึงไม่ขัดข้องเลยสักนิด…ลิ้นถูกใช้งานตวัดเลียวนรอบๆหัวนม…นุ้ยร้องลั่นอย่างมีความสุขกดหัวผมบี้หน้าอกจนแทบหายใจไม่ออก…ผมขบฟันกรอดข่มความเสียวไว้ส่วนลึกจับท่อนขาขาวคู่อวบวางพาดหัวไหล่…
“หนักก็บอกนะจ๊ะ…”
“ได้น่า…”
…ผมสาวสะโพกดึงท่อนควยถอนออกจากรูหีช้าๆและดันเข้าไปจนสุดลำ…รูหีเกลี้ยงเกลาแบะปลิ้นตามออกมาแรงชักดัน…นุ้ยผงกหัวดูภาพลึงค์ฝังคาหนอกหีอย่างตราตรึง…
“ชอบดูจริงๆ…ภาพควยกำลังมุดรูหีผิวควยครูดติ่งแตด…โอ้ยยยยยยย”
“เคนก็ชอบจ๊ะ…”
“นุ้ยจะพอใจมากถ้าผู้ชายที่ได้เย็ดเราแล้วมีความสุข…เคนล่ะ?…”
“แน่นอน…เคนมีความสุขมากเลยนุ้ย…”
“ทะ…ทําให้นุ้ยมีความสุขที…”
…ผมประกบปากจูบแบบดูดดื่มส่วนท่อนล่างไสบดควยลงขยี้หนอกหีอย่างแรงชักออกกดเข้าสลับกัน…นุ้ยโอบแขนรอบคอผมหลับตาปี๋ถ่างขาแบะแอ่นส่ายโคกหีให้เย็ดได้เต็มที่พลางแอ่นเต้านมอวบใหญ่ให้ผมขยุ้มหรือจะขยี้ตามแต่ใจต้องการ…
“โออออออออออ…มันส์…เคนเย็ดมันส์…เอาอีกกกก…เอาไปเรื่อยๆๆๆ…ซีดสสสสสส”
…รูหีมันดูดตอดควยไม่ขาดระยะ…ตาผมปรือหายใจหอบกดสะโพกกระแทกควยลงไปและค่อยดึงออกอย่างสุดที่จะทนต่อความเสียว…เรา 2 คนนอนกอดทาบทับร้องครางแข่งกันอย่างไม่อายผีสางเทวดา…
“สุด…สุดยอดดดดด…เคนจ๋า…อูยยยยยยยยย…ขอเถอะ…อย่าทรมาน…อ๊ออออออออ…”
“กรอดดดดดด…หี…หีมันตอดควยยยย…โอวววววววว…อะไรจะเยี่ยมแบบนี้…”
“อะ…อย่า…ให้ขาดช่วง…ไฟติดแล้ววววว…เงี่ยนแล้ววววว…เย็ดให้หีแหกกก…ซีดสสสสสส…เย็ดนุ้ยให้…หนักกว่านี้อีกกก…อ๊อยยยยยยยยย…”
… นุ้ยร่านจนฉุดไม่อยู่เธอโอบแขนกอดแผ่นหลังผมและกระแทกตูดสวนปั่บบบบบบ…ผมก็หาได้ยอมสยบก้มหน้าก้มตาข่มอาการเมื่อยล้าเย่อกระเด้าหีเธอไม่ยั้ง…เมียเพื่อนขมิบรูหีแอ่นร่อนส่ายโคกเป็นวงพลางเรียกร้องให้หนุ่มคู่ขากระทำการลามกกับเรือนร่างของหล่อนต่อไปเรื่อยๆ…ควยแข็งปั๋งเปื้อนน้ำหีเคลือบเต็มคราบเป็นภาพที่น่าดูชมยิ่งแต่ก็ไม่ถนัด…
“…อ๊า~~~~~…เสียวรู…น้ำหีนุ้ยออกเยอะกว่าทุกที…มันตื่นเต้นจริงๆ…ซีดสสสสสสสส…อย่าง…อย่างกับเล่นชู้กัน…”
…ผมไม่สนกับคำชมของหญิงสาวเพราะกำลังบ้าหีบ้าเย็ดอย่างหนักโหมแรงส่งท่อนควยทะลวงโคกอันโหนกนูนสุดแรงเกิด…นุ้ยร้องลั่นผวาเอาเล็บจิกแขนจนเป็นรอยช้ำ…ร่างของเธอสั่นกระตุกเร่าๆน้ำเสียงขาดห้วง…
“เก่งมากจ๊ะ…เคนเหนื่อยมั้ย…เปลี่ยนท่าก็ได้นะ…”
…ควยค่อยๆหลุดพ้นปากรูเสียวมีคราบคาวติดตามด้วย…กำลังคิดว่าจะเย็ดท่าอะไรต่อก็พอดีเหลือบดูทีวี…ไอ้หนุ่มตาน้ำขาวกำลังคร่อมสาวผมทอง…ล่อรูตูดในท่าหมานี่เองแต่ผมคงไม่เล่นประตูหลังกับนุ้ยหรอกเพราะไม่แน่ใจว่าเธอจะยอม…
“ตัดสินใจได้แล้วยัง?…หมดเวลาคิดแล้ว”
“ท่าหมาจ๊ะนุ้ย…”
“อื้อ!!…เอาเลย…”
…สาวอวบพลอกตัวคลานโก่งก้นแอ่นรูหีรอท่า…ท่านี้สวยงามเกินบรรยาย…ตอนผมเย็ดพี่กรรณเพียงเห็นเงาตูดขาวๆของหล่อนเท่านั้น…ครั้งนี้ได้เห็นเต็มๆจะๆตา…ปากรูหีแย้มกลีบเหมือนส่งยิ้มต้อนรับ…น้ำสวาทแห่งเพศหญิงหล่อเจิ่งรู…เม็ดแตดขยายตัวตามแรงกามารมณ์ที่หาได้มอดดับง่ายๆ…
“อื่ออออ…โอออออออ…บีบนมด้วยเคนนนน…อ๊ายยยยยย…”
…เหนือเตียงมีกระจกติดผนังทำให้ผมเห็นตัวเองแก้ผ้าประกบข้างหลังตูดสาวน้อยเมียเพื่อน…ใบหน้านุ้ยสูดปากกระเส่าครางยิ่งดูยิ่งได้อารมณ์เงี่ยน…ก็ตอนเล่นเสียวกับพี่กรรณผมเห็นใบหน้าอันเหยเกของเธอซะเมื่อไหร่…ผมย่ามใจกระแทกควยสวบๆๆๆๆ…นุ้ยก็ร้องครางระงมดังลั่นตามลำดับ…
“อ๊าวววววววว…หีบาน…อูวววววววว…อร่อยมั้ยเคน…หีนุ้ยเย็ดสนุกมากมั้ยจ๊ะ?…”
“…สนุก…จ๊ะ…หีครูดควยอย่างยอด…โออออออออ…”
“หมอยเคนทิ่มหี…มันจั๊กจี้รูจัง…ยิ่งกระเด้าก็ยิ่งเสียวววยิ่งคัน…ซีดสสสสสส…”
“ซีดสสสส…เสียวควย…นุ้ยจ๋า…เสียวจนน้ำเงี่ยนแทบระเบิด”
…นุ้ยกระดกก้นสู้ผมแบบลืมตัวพลางส่ายหน้าขมวดคิ้วยุ่งบีบนมตัวเองอย่างหื่นกระหาย…
“ยืนเย็ดบ้างเถอะ…”
…นุ้ยตามใจผม…เรายังล่อกันในท่าเดิมแต่เปลี่ยนมายืนบ้าง…ผมเอนตัวทาบแผ่นหลังเคล้นบีบหน้าอกคู่งามกระทุ้งหีปั่บบบบบบบบ…นุ้ยก็เด้งตูดสู้ควยอย่างบ้าระห่ำ…เธอกระแทกกลับแต่ล่ะทีเล่นเอาผมเกือบผงะหงายเพราะน้ำหนักมากกว่าและการทรงตัวดีกว่าผม…เตียงกระเพื่อมเยิบยาบอันเกิดจากฝีมือของเรา…นุ้ยร้องครวญครางไม่มีขาดระยะยิ่งจังหวะดันควยกลับเธอตัดพ้อว่าหัวควยมันใหญ่จนเหมือนรูหีจะแทบปริซะให้ได้…
“หะ…แหก…แหกแน่ๆ…อ๊ายยยยยยย…อูยยยยยยยย…เคนหยุดก่อนนนน…”
…เรื่องอะไรผมจะหยุด…จังหวะกำลังลงล๊อคทุกอย่าง…ถ้าควยมันพูดได้คงจะด่าผมแน่…คิดดังนี้จึงจับบั้นท้ายสาวน้อยให้มั่นและออกแรงโถมเย็ดสุดแรงเกิด…
“โอ้ยยยยยย…นะ…แน่น…แน่นหีไปหมด…โอ้วววววววว…จุกท้อง…เคน…ช่วยนุ้ยที…ซีดสสสสสสส”
…เธอหวีดร้องลั่นห้องยกสองขาขึ้นบิดส่ายตูดซ้ายทีขาวทีช่องหีก็เกร็งขมิบหลั่งน้ำเมือกออกมาช่วยหล่อลื่นชะโลมควยส่งกลิ่นคาวคลุ้งยั่วตัณหา…
“อ๊ากกกก…น้ำจะแตก…ไม่สนใจแล้วววว…เคนเย็ดแรงกว่านี้…นุ้ยใกล้จะเสร็จแล้วววว…อูยยยยยยยยย…โอ้วววววววววว”
…นุ้ยกางขาออกอีกนิดกางแขนผิงกระจกโคลสใบหน้ายามเสียวซ่านสุดขีดให้คู่เงี่ยนชื่นชม…เธอสะบัดหน้าเส้นผมกระจายยุ่งนิ้วเกร็งจิกกระจกเสียงกี๊ดๆ…ผมกัดฟันโชว์ความอึดไม่ขอยอมสยบต่อแรงตอดหนึบๆอันหนักหน่วงในรูสวาทและความอบอุ่นของคาวเมือกขาวที่กำลังจับอาบผิวท่อนควยจนลื่นไหล…น้ำในรูหีเยิ้มทะลักติดที่กลุ่มหมอยย้อยลงไปถึงกระโปกซึ่งกำลังฟาดหนอกหีพั่บบบบบเพราะควยกำลังล่อหีอย่างเมามันส์…พอเหนื่อยก็ชักช้าๆจนเมื่อมีกำลังก็เร่งความเร็วอีกครั้ง…นุ้ยออกปากพร่ำชมไม่มีขาด…
“โอออออ…อย่างกับ…อย่างกับเย็ด…ผู้หญิงมาหลายคนแน่ะ…สุดยอดด…เคนอึดจริงๆ…”
“อูยยยยย…เคนก็จะจวนเจียน…ไม่ได้อึด…โออออออ…”
“…ใครจะแตกก่อนกัน…อืมมมมมมมมม…สงสัยนุ้ยก่อนแน่…น้ำหีเล็ดแล้ววววววว…อื้ออออออออ”
…นุ้ยใกล้จะถึงจุดสุดยอดแล้วหรือ?…งั้นผมก็จะต้องตอกอีกชุดส่งเธอไปสวรรค์ซะที…เอาให้จดจำผีไม้ลายควยของผมไม่มีลืม…
“กรี๊ดดดดด…ซีดสสสสสส…อูวววววววว…อืออออออออ…เคน…ทนไม่ไหว…มันจะออก…”
“ออกมาเลยนุ้ย…เคนก็จะไม่ไหวเหมือนกัน…อ๊ากกกกกกกก…เสียวควยจริงว้อยยยย”
…ความเก็บกดต่างๆจวนทะลักจุดปรอทแตก…ผมรวบรวมพละกำลังเฮือกสุดท้ายกระเด้ารูหีเมียเพื่อนอย่างดุเดือดสุดบ้าคลั่ง…นุ้ยไม่มีการร้องห้ามว่าเจ็บกลับเร่งเร้าให้ร่วมรักแรงสุดๆพลางร้องครางผสานเสียงกับผมอย่างเผ็ดร้อน…
“…ซีดสสสสสสส…อืออออออออ…ว้ายยยยยยยย…”
…สาวร่างอวบกระตุกเกร็งร้องกรี๊ดดังลั่น…ในที่สุดเธอก็พ่ายแพ้ผม…เมือกขาวขุ่นไหลย้อยออกจากอวัยวะเพศหยดยืดลงที่นอนและเธอก็ทรุดตัวนอนคว่ำหมดแรงหายใจรวนริน…ผมรู้สึกตื้อที่ควยอย่างบอกไม่ถูกคล้ายจะว่าน้ำแตกหรือไม่แตก…นุ้ยสบตาหวานฉ่ำ…
”เคนก็คงเต็มที่แล้วสิ…”
“…อ๊ะ!!!…โอววววววว…เสร็จแล้ววววว”
“อุ๊ย!!!…”
…แค่นุ้ยจับโคนควยผมเท่านั้น…น้ำอสุจิที่กักเก็บไว้ในพวงสวรรค์ก็พุ่งแตกใส่หน้าสาวน้อย…ทว่า…แทนที่นุ้ยจะเช็ดกลับเอานิ้วป้ายเข้าปากซะนี่…
“อึ๊ยยยย~~~…คาวจัง…ไม่ต้องห่วงหรอก…เย็ดกับหมึกนุ้ยก็ชอบกลืนน้ำเงี่ยนเขาบ่อยๆ…เค็มๆมันๆดี…”
…ผมอึ้ง…ไม่ใช่เพราะนุ้ยชอบกินน้ำกามผู้ชายแต่เป็นเพราะเธอกล้ากินน้ำควยของผมต่างหาก…อย่าลืมนะว่าเราเพิ่งจะมีอะไรกันเป็นครั้งแรก…
“คืนนี้หมึกคงไม่กลับมาจ๊ะ…จะค้างมั้ย?…นุ้ยยินดีติวให้ตามแต่เคนต้องการเลย…”
“เคนว่าเคนกลับดีกว่า…เผื่อหมึกเขากลับมาจะเป็นก้างขวางคอซะเปล่าๆ…ถือว่าวันนี้ผมได้มีโอกาสพบประสบการณ์อันล้ำค่ามาก…”
“…งั้น…แล้วแต่เคนล่ะกัน…ค่อยเจอกันใหม่…รับรองว่าไม่มีครั้งเดียวแน่นอน”
…ผมแต่งตัวมุ่งหน้ากลับบ้านอย่างสบายตัวสบายใจ…ข้อสงสัยกระจ่างแล้ว…จะมีครั้งต่อไป…นุ้ยเธอบอกเอง…
“…เล่นสนุกจนลืมเวลา…ล่อซะเกือบเที่ยงคืนเชียวเรา…รีบกลับบ้านอาบน้ำนอนดีกว่า…”
…

…ขณะกลับบ้านจู่ๆกระหายน้ำจึงแวะพักมินิมาร์ทแถวสวนหย่อม…นั่งดื่มพลางคิดอะไรไปตามเรื่อง…เวลาหลายวันที่ผ่านมาเกิดเหตุการณ์ที่ทําให้ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปมากมาย…กำลังจะเข้าสู่จุดสตาร์ทความรักกับคุณบรีนแต่กลับมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่นที่ตัวเองไม่ได้รักถึง 2 คน…โชคชะตาช่างเล่นตลกนัก…ปลายเดือนก่อนยังจ้อในวงเหล้าว่าอีกนานเมื่อไหร่จะได้ลงสนามทำศึกจริง…เราอายุเพียง 18 แต่…
“26 เหรอ?…คุณบรีนอายุมากกว่าเราตั้ง 8 ปี…”
…เมื่อเย็นผมถามรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเธอมากพอสมควรแม้พยายามหลีกเลี่ยงเรื่องส่วนตัวแต่มันอดไม่ได้…อย่างเรื่องอายุ…ผู้หญิงจำนวนมากไม่ค่อยอยากจะบอกอายุตนเองให้คนอื่นรู้ (เพราะอะไร?) ผมเผลอถามคุณบรีนแต่เธอก็ตอบทันทีว่าอายุปีนี้ขึ้นเลข 26 แล้ว…ทว่า…
“คิดมากไปไย?…ก็เคยเดาอยู่ก่อนแล้วว่าเธอต้องมีอายุมากกว่า…อายุเป็นเพียงตัวเลขที่มีคนสมมติขึ้นเท่านั้น…รักไม่มีพรมแดนขวางกั้น…ขอสัญญากับตัวเองว่าจะไม่มีวันถอยหลังกลับเด็ดขาด…”
“ถอย~~~~…”
“…!?…”
…เสียงคลับคล้ายคลับคลากู่ก้องจากข้างหลังในความมืดมิดอันมีเพียงโคมไฟสลัวๆผสานเสียงฝีเท้า…ฉับพลันมีร่างใครบางคนพุ่งผ่านไปราวกับใช้พลังจิตเคลื่อนย้าย…เร็วมาก!!!…ถ้าผมถอยช้าอีกนิดมีหวังประสานงาโครมเบ้อเริ่มกับ…ผู้หญิง?…
“โอ้ย!!…”
…ยังมีตามมา?…คนนี้กำจัดผู้ขวางทางด้วยการเหวี่ยงแขนฟาดอกดังบึก…ผมเสียหลักล้มก้นจ้ำเบ้า…
“อูย~~~…เจ็บ…อะไรนักหนาเว้ย!!!…ค่อกๆ…จุก…”
…โจร 2 คนวิ่งราวทรัพย์แล้วหนีมา?…บุคคลชุดดำลึกลับคนแรกวิ่งเร็วเป็นกรดว่องไวดุจพายุชั่วเดี๋ยวเดียวร่างและเงาก็หายไปตามทางโค้งขึ้นสะพานอย่างไร้ร่องรอยส่วนอีกคนยังเห็นหลังไวๆแต่ก็เร็วกลมกลืนไปกับความมืดแค่ไม่กี่อึดใจ…เอ๋?…เส้นผมปลิวลู่ลมแผ่เป็นสายยาวมากๆ…ผู้หญิงที่รู้จักและไว้ผมยาวขนาดนั้นก็เห็นจะมีอยู่แค่คนเดียว?…
“พี่สุรีย์พรรณ!!…งั้นคนหน้าก็…หยาดฝนเหรอ?…ออกนอกบ้านดึกดื่นป่านนี้มี…จุดมุ่งหมายอะไร?…”
…ลองคะเนจากรูปร่าง…ความสูงน่าจะ…เฮ่ย~~…ไม่มั้ง!!…เราคิดมากเกินไปซะแล้ว…ในยามวิกาลที่ผู้คนทั้งหลายต่างนอนหลับพักผ่อน…พวกเธอจะมาลอยชายอยู่ที่นี่ด้วยเหตุอะไรมันไม่มีผลอันสมควร…มองหน้าไม่ทันแต่งชุดก็ดำมืดดูลำบากอีก…แบบนี้กลางคืนใครๆก็ตามหาตัวยากเพราะชุดมันช่วยปิดบังอำพรางได้ดี…พยายามทำใจให้สบายๆเดินเล่นกินลมแก้เซ็งสวนทางมาเรื่อยๆแต่ไม่ไกลมากนัก…
“นะ…นี่มัน!!!…”
…ตู้จ่ายน้ำหยอดเหรียญตั้งในบริเวณมุมอับใกล้ทางขึ้นลงตลิ่งที่เมื่อตอนเย็นยังมีสภาพดีแต่เวลานี้มันถูกใครบางคนพังเสียหายยับเยิน…เหรียญบาทเหรียญห้าหล่นกระจายเต็มพื้น…ข้างๆกันมีก้อนหิน,ก้อนอิฐ,ไม้กระบองและท่อแป๊ปเหล็กตกอยู่…อื้อหือ~~~…ร่องรอยยังดูใหม่ๆ…นี่กะทำลายแบบไม่มีทางซ่อมให้ใช้ได้อีกเลย…ว่าแต่อุปกรณ์เหล่านี้พวกหล่อนไปขโมยมาจากที่เขาก่อสร้างศาลาพักร้อนหลังใหม่แถวหัวสะพานหรือเปล่า?… “พวกหล่อน” …ไม่ใช่การปรักปรำเพราะผมมั่นใจว่าต้องเป็นฝีมือของ…
“คงไม่มีที่อื่น…อ้าว!!…เราจะมัวยืนเซ่อยืดอกแอ่นรอโดนจับหรือไงกันเนี่ย?…คนร้ายตัวจริงหนีไปแล้ว”
…พอได้สติผมรีบเผ่นออกจากจุดเกิดเหตุทั้งๆที่ตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลย…โอ้ย~~~…เหนื่อย…ไม่ผิดตัวแน่ๆ…จะเป็นผู้ใดไปได้อีกนอกจากเธอ…ไม่!!…พวกเธอเท่านั้น…เหตุไฉนเทพยดาฟ้าดินจึงดลบันดาลให้มีนิสัยแปลกประหลาดพิลึกพิลั่นเหลือรับประทานทั้งพี่ทั้งน้อง…หยาดฝน!!…เธอเสีย (รู้) เงินให้ตู้น้ำเพียงแค่ 1 บาทก็อาฆาตแค้นตามล่าเอาคืนถึงขนาดนี้!!…นี่เกิดเสียมากกว่านั้นหล่อนมิตามจองล้างจองผลาญไปถึงบริษัทผู้ผลิตเขาหรอกรึ?…พี่สุรีย์พรรณ!!…พี่เองก็แสบใช่ย่อยนะ…พลอยเห็นดีเห็นงามไปกับน้องสาวร่วมมือกระทำการบ้าระห่ำผิดวิสัยสตรีเพศทั้งที่เมื่อเย็นยังห้ามปรามและให้ข้อคิดกับหยาดฝนแท้ๆ…ไม่เข้าใจจริงๆ…ผมไม่เข้าใจในความคิดของ 2 คนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว…
……………………………………………………………………………….