รสสวาทแรงหึง (นัฐถิยา ภาค 2) - รสสวาทแรงหึง 72
หลังจากวันนั้น นัฐถิยาไม่เคยพบเห็นชายชราคนนั้นอีกเลย แต่เธอก็ยังใช้ชิวิตของเธอตามปกติเหมือนเดิม เช้าไปทำงาน เย็นก็กลับบ้าน มีบางวันที่เลิกงานแล้วก็แวะช็อปปิ้งซื้อของในห้างแก้เหงาพลางๆ วันนี้ก็เช่นกัน เป็นเย็นวันศุกร์เธอจึงไม่รีบที่จะกลับบ้านเร็วนัก จึงแวะไปเดินห้าง เธอเพลินไปนานพอออกจากห้างก็พลบค่ำแล้ว นัฐถิยารีบเดินไปยังรถที่จอดไว้หลังห้าง
หยุด..คนสวย…ส่งของมาทั้งหมด..แล้วเดินไปที่หลังกำแพงโน่น…
อุ้ย…อย่าทำอะไรฉันเลยนะ…อยากได้อะไรเอาไปเลย..
นัฐถิยาตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอร้องขอชีวิต แต่ดูท่าไอ้โม่งวัยกลางคนมันไม่สนใจคำขอของเธอเลย หญิงสาวจึงต้องทำตามที่มันสั่งทุกอย่าง ไอ้โม่งมันใช้มีดจี้สาวสวยให้เดินไปในทิศทางที่มันต้องการ
จะพาฉันไปไหน…อย่าทำอะไรฉันเลยนะ…ปล่อยฉันไปเถอะ..จะเอาเงินเท่าไร..ฉันก็จะให้..นะคะ…ฉันขอร้องล่ะ..
ไม่ต้องพูดมาก…เดินเร็วๆ..อย่าตุกติก..ไม่งั้น..แทงไส้ทะลักนะ..มึง..เร้ว
มันได้ยึดเอาสิ่งของที่เธอถือมาเต็มมือแล้วสั่งให้หญิงสาวเดินนำหน้ามันไปที่กำแพงหลังบริเวณลานจอดรถของห้างซึ่งมีรถจดอยู่แออัดเต็มไปหมด ที่กำแพงจะมีช่องทางสามารถลอดออกไปด้านหลังได้ ซึ่งมันเป็นป่ารกชัฏเป็นที่ทิ้งขยะของชาวบ้านละแวกนั้น และสถานที่นี้เป็นที่ชุมนุมของคนอาชีพเก็บขยะขาย
สาวนัฐถูกจี้ให้ลอดกำแพงออกไปด้านนอก ซึ่งเธอได้พบเห็นว่ามันเต็มไปด้วยกองเศษขยะแต่จะเป็นขยะแห้งทั้งนั้น จึงไม่มีปัญหาเรื่องกลิ่นมากนัก จะมีแต่กลิ่นอับๆ และกลิ่นเหมือนฝั่งดิน ไอ้โม่งสั่งให้สาวสวยเดินเลี้ยวไปทางขวาอีกประมาณ 50 เมตร นัฐต้องทำตามที่มันสั่งทุกอย่างแต่โดยดีเพราะกลัวว่าถ้าขัดขืนมันโกรธขึ้นมาฆ่าเธอทิ้งนั่นเอง
เอา…ถึงแล้ว…นั่งลงบนแคร่นี้…นั่งนิ่งๆเฉยๆด้วย..ห้ามตุกติก…
คะ..คะ…อย่าทำอะไรฉันเลยนะ..ปล่อยฉันไปเถอะ..
นัฐถิยายังคงร้องขอชีวิตเพื่อถ่วงเวลาด้วย เผื่อได้ผลด้วย เธอนั่งลงบนแคร่ไม้เก่าๆโดยดี ไอ้โม่งวางสิ่งของของเธอบนแคร่ข้างๆเธอ แล้วมันก็ขู่สำทับ
อย่าคิดหนีนะ…คนสวย…พวกของผมดักอยู่ในกำแพงอีกเยอะนะ…
คะ..ฉันไม่หนีหรอก…เราตกลงกันได้นะ…จะเอาเงินเท่าไรฉันจะให้..แต่ขอร้องปล่อยฉันไปเถอะ..
อย่าพูดมาก..นั่งเฉยๆ..
มันตวาดเสียงดัง สาวนัฐจึงหยุดเสียงลงและนั่งนิ่งเฉยๆตามที่มันสั่ง แล้วไอ้โม่งก็เดินออกอีกประมาณ 10 เมตร ซึ่งนัฐถิยาได้ชำเลืองมองตามก็เห็นเป็นเพิงกระต๊อบเล็กๆอยู่ไกลๆ คงเป็นที่พักของเขา เธอคิดในใจแล้วก็นั่งคิดวิตกไปเรื่อยเปื่อย แต่ไม่ถึงกับเสียสติสัมปชัญญะ เพราะเหตุการณ์แบบนี้เธอผ่านมาแล้ว มันหนักหนาสาหัสกว่านี้เสียอีก สักพักไอ้โม่งก็กลับมา
อะ…ผ้าเย็น…และนี่น้ำดื่มเย็นๆ..ดื่มซะ..
สาวนัฐตาโต เมื่อมันยื่นผ้าเย็นอย่างดีให้เธอ พร้อมด้วยน้ำดื่มยี่ห้อมีระดับที่มีไอน้ำเกาะติดรอบขวดเต็มไปหมด แสดงว่าเพิ่งเอาออกมาจากตู้เย็นหรือตู้แช่ใหม่ เธอถึงกับแปลกใจว่าเป็นไปได้อย่างไร แล้วคนคนนี้เป็นใครกันแน่ อยากจะเห็นเพิงกระต็อบนั้นแล้วซิ เธอคิดเพลิน แต่แล้วก็สะดุ้งเมื่อไอ้โม่งมันตวาดลั่น
เฉยอยู่ทำไม…นั่นผ้าเย็น..รีบเช็ดหน้าเช็ดตัวซี…แล้วนี่น้ำเย็นๆ..ดื่ม..
มันตวาดลั่นอย่างโมโห พร้อมแกะผ้าเย็นยื่นให้เธอ สาวนัฐต้องรีบรับมาเช็ดหน้าและเนื้อตัวตามที่มันต้องการ จากนั้นก็ยกขวดน้ำที่มันจัดการแกะให้เสร็จสรรพ์ขึ้นดื่ม และเธอรู้สึกว่ารสชาติมันอร่อยถูกใจดีเหลือเกิน ก็เลยจัดการดื่มจนหมดขวดซะเลย…แต่เธอก็ไม่ลืมสังเกตดูกิริยาของไอ้โม่ง เธอเห็นมันกำลังจ้องมองที่หน้าอกหน้าใจของเธออย่างตั้งใจนัยน์ตาของมันเป็นประกายเลยทีเดียว
!…สงสัย..ไม่รอดอีกแน่เลย..เรา…เฮ้ออออ..!
นัฐถิยาคิดในใจ เธอวางขวดน้ำที่กลายเป็นขวดเปล่าไปแล้วลงข้างๆ แล้วอดแปลกใจไม่ได้ที่ตอนนี้รู้สึกสดชื่นปลอดโปร่งกระชุ่มกระชวยเป็นพิเศษ รู้สึกทุกอย่างในร่างกายและจิตใจของเธอดูดีไปหมด แล้วก็ต้องชะงักอีกเมื่อมันตวาดขึ้นเสียงดัง
หิวไหม…จะเอาของกินมาให้..
มะ..ไม่หิวคะ…ไม่ต้องก็ได้…
หญิงสาวตอบละล่ำละลักอย่างรู้สึกหวาดหวั่นกลัวๆในความดุของมัน ไอ้โม่งนั่งลงข้างๆสาวสวย เธอรู้สึกใจสั่นขึ้นมาทันที คิดไปเองเรื่อยว่ามันจะทำอะไรต่อมิอะไร
ทุกวันนี้…ทำอะไรละ..
ไอ้โม่งถาม ซึ่งทำให้นัฐถิยาอดแปลกใจไม่ได้ที่จู่ๆมันก็ถามถึงการดำเนินชีวิตของเธอ เขาเป็นใครกันแน่ เธอได้แต่คิดในใจ ยิ่งมันเหยียดแขนมาโอบไหล่ของเข้าอีก หญิงสาวนอกจากงงแล้ว ยังรู้สึกหวั่นๆหวิวๆ ใจเต้นรัว บอกความรู้สึกไม่ถูก
แต่งงานยัง…
เป็นอีกคำถามหนึ่งที่นัฐถิยาต้องขมวดคิ้วอย่างใช้ความคิด ไอ้โม่งเอียงหน้าซบลงบนบ่าของเธอแล้วก็ถามขึ้นอีก
สงสัยมากใช่ไหม?…ว่าผมเป็นใคร..
แล้ว..คุณเป็นใครละ..
นัฐถิยาตัดสินใจถามตรงๆ พร้อมหันหน้าจ้องที่ใบหน้าในหมวกไอ้โม่งของมัน มันจ้องสบตามหญิงสาวเขม็งแล้วก็ค่อยๆจับหมวกไอ้โม่งดึงออกช้าๆ สาวนัฐตั้งหน้าตั้งตาจับจ้องที่ใบหน้านั้นใจเต้นติ๊กๆ
พรูดดดดดด
หา…ไอ้ทึ่ม…แก…
สาวนัฐตาโตตะโกนเสียงดังร้องเรียกชื่อบุรุษตรงหน้าพร้อมทุบตีร่างของชายหนุ่มอย่างหนักจนเขารู้สึกเจ็บจึงได้จับมือจับไม้ของเธอไว้
โอ้ย…เบาๆ..ไอ้นัฐ…เราเจ็บนะโว้ย..
ไอ้บ้า…ไมทำงี้วะ..
นัฐถิยาแสดงอาการโล่งอกออกมา เมื่อเห็นว่าไอ้โม่งนั้น แท้จริงแล้วคือไอ้ทึ่มเพื่อนชายที่สนิทสนมกันมากของเธอตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ชื่อจริง นายซื่อสัตย์ มิตรภาพ แต่เพื่อนๆมัก เรียกเขาว่า นายสัตว์ซื่อ เพราะเขาเป็นคนที่ซื่อๆตรงๆช้าๆ มีจริตค่อนไปทางผู้หญิง แต่ไม่ใช่กะเทย เป็นคนสนุกร่าเริง และชอบทำอะไรที่แปลกๆอยู่เสมอ
ขอโทษนะ..ตัวเอง…เราอยากแกล้งเล่นสนุกๆ..โอ..ขวัญเอย ขวัญเรียม กลับมาไวๆนะ..
ชายหนุ่มยังเล่นอยู่อีก ทำเอานัฐถิยาอดขำไม่ได้ ยิ่งเมื่อคิดถึงภาพเก่าๆตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมด้วยแล้วเธอถึงกับหัวเราะก๊ากออกมา จากนั้นทั้งสองจึงนั่งสนทนาถามสารทุกข์สุขดิบต่อกันอย่างออกรส สาวนัฐจึงได้ทราบวิถีชีวิตของเพื่อนชายคนสนิทคนนี้
หลังจากจบมัธยมแล้ว..เราก็ไม่ได้เรียนต่อเลย…เราต้องหางานทำเพื่อหารายได้จุนเจือครอบครัว..เลี้ยงพ่อแม่..พี่ๆเขาแยกครอบครัวไปหมดแล้ว…
อือ…
เราทำงานอยู่ประมาณ 5 ปี จึงได้เรียนหนังสือภาคค่ำ…จนจบ…แต่เราก็ต้องเลิกกับแฟน..ลูกสาวอยู่กับเรา…เราอยากเลื่อนฐานะหน้าที่การงาน..จึงลงเรียนโทต่อ..และก็มาทำวิจัยอยู่นี่แหละ….
แล้ว..ลูกสาวนาย..อยู่ไหนละ..
นัฐถิยาถามถึงลูกสาวของเขาที่ชื่อ รัชนี ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่อิดเอื้อน เขาตอบหญิงสาวตามตรงไม่ปิดบัง
ตอนนี้..ก็พักอยู่โรงแรม..เพิ่งตามมาเมื่อวานเอง…อยากเจอมั้ย…จะเรียกมา..
อืออออ…ก็ดีเหมือนกันนะ..อยากเจอซี..ลูกสาวไอ้ทึ่ม จะสวยแค่ไหนน้า…
สาวสวยยังกระเซ้าเย้าแหย่เล่นอย่างเป็นกันเองเหมือนสมัยเด็กๆ ชายหนุ่มก็ไม่ถือสาอะไร เพราะเขาสองคนต่างรู้ใจกันมากๆ และก็จัดการเอามือถือออกมาจากกระเป๋าสะพายเหมือนย่ามพระกดหมายเลขคุยกับลูกสาวทันที นัฐถิยาได้ทำสีหน้าแปลกใจ
รอแป๊บนะ…เดี๋ยวลูกรัชก็มา…มืดแล้ว..ต่อไฟก่อนนะ…
สาวนัฐพยักหน้ารับ และนั่งมองไอ้ทึ่มที่จัดการไปดึงสายไฟออกจากกระต๊อบแล้วติดหลอดกลม เขาลอดกำแพงไปเสียบปลั๊กจากด้านในกำแพง ซึ่งจริงแล้วเขาได้ขอต่อสายไฟมาจากยามของห้างนั่นเอง นัฐถิยานั่งรออยู่สักพักหลอดไฟก็สว่างพรึบทั้งสองหลอดคือ ตรงที่เธอนั่งหลอดหนึ่ง และที่กระต๊อบอีกหลอดหนึ่ง
หญิงสาวนั่งรออยู่ก็ยังไม่เห็นชายหนุ่มกลับมา จึงตัดสินใจเดินไปยังกระต๊อบของเขาเพื่อดูชม ใช้เวลาแค่ไม่กี่อึดใจร่างสาวสวยก็มายืนอยู่หน้ากระต๊อบเก่าๆ ที่มุงด้วยเศษไม้อัดจากป้ายโฆษณา หลังคามุงสังกะสีเก่าๆ มีประตูที่ทำจากลังไม้ปิดอยู่ เธอตัดสินใจเปิดประตูออกและโน้มตัวเข้าไปข้างใน
โอ้..โฮ้…เจ้าระเบียบเหมือนเดิมเลยนะแก…ทันสมัยอีกต่างหากนะ…ไอ้ทึ่ม
สาวสวยที่อยู่ในท่าคลานถึงกับพยักหน้ายอมรับเมื่อได้พบกับการจัดภายในอย่างเป็นระเบียบตามนิสัยเดิมของเขา มีสมุดบันทึกหลายเล่ม กล้องถ่ายวิดีโอ โน้ตบุ๊ค ที่นอนทันสมัย และกระติกน้ำขนาดใหญ่ ข้างในมีน้ำดื่มกับผ้าเย็น นอกจากนั้นก็มีตู้เสื่อผ้าขนาดเล็ก และอื่นๆ….
นัฐถิยาคลานอยู่อย่างนั้นนานพอสมควรในการถือวิสาสะสำรวจดูภายในกระต๊อบของเพื่อนชายคนสนิท โดยเธอไม่ได้ระแวดระวังและไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งแอบจ้องมองก้นงามงอนในร่มผ้าของเธออยู่อย่างปรารถนา และก่อนจะออกจากกระต๊อบโมเดิร์นนั้น สาวสวยก็เหลือบไปเห็นกล่องกระดาษวางอยู่ที่ข้างที่นอน เกิดอยากรู้ขึ้นมาจึงขยับไปหยิบกล่องนั้นมาเปิดดูทันที
หา…..ไอ้ทึ่ม
สาวนัฐตกใจเบิกตากว้างจ้องดูวัตถุสิ่งนั้นอย่างคิดไม่ถึงว่ามันจะมีอยู่ในที่นอนของไอ้ทึ่มผู้ซื่อๆ มันเป็นอวัยวะเพศชายเทียมขนาดใหญ่พอดู เธอเพ่งดูอยู่นานพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อกเลย และรู้สึกเสียววูบวาบที่ร่องหลืบกับความขรุขระรอบๆลำตัวของมัน หญิงสาวรีบเก็บมันไว้ที่เดิมแล้วหันหลังกลับออกมาจากกระต๊อบทันที
ไอ้ทึ่ม…
พอออกมาพ้นจากกระต๊อบและปิดประตูไว้หันหลังจะเดินกลับที่เดิมก็พบกับร่างกำยำของชายหนุ่มที่เดินมากับเด็กสาวคนหนึ่งอายุไม่น่าเกิน 16 ปี หน้าตาสะสวยรูปร่างสูงเพรียว หุ่นดีมากทีเดียว เธอเหมือนตกใจร้องเรียกชื่อเขาออกมา
มีรับเหรอ..ไอ้นัฐ…ฮั่นแน่..นี่แอบมาสำรวจที่นอนเราละสิ…แน้ๆๆๆๆ
เออ…ก็เราอยากรู้นี่…นายหายไปนาน..เลยใช้เวลาให้เป็นประโยชน์..ขอโทษนะ..ที่ถือวิสาสะ..
นัฐถิยายอมรับตามตรงและขอโทษขออภัยเพื่อนชายคนสนิท แต่เขาไม่ถือสาอะไรอยู่แล้ว จากนั้นจึงแนะนำหญิงสาวทั้งสองให้รู้จักกัน รัชนีนั้นดีใจมากที่ได้รู้จักหญิงสาวแสนสวยท่าทางใจดีแถมเป็นเพื่อนสนิทของพ่ออีก เธอแสดงออกถึงอาการดีใจชัดเจน
รัช..ดีใจมากเลย..ที่ได้รู้จักอานัฐ…
จ๊ะ..อาก็เหมือนกัน…ลูกสาวไอ้ทึ่มนี่..ก็สวยน่ารักเหมือนกันนะ..
ทั้งหมดหัวเราะอย่างเป็นกันเองและสนุกสนาน ชายหนุ่มพาสองสาวต่างวัยกลับไปนั่งที่แคร่ไม้อันเป็นที่รับแขกที่เดิม จากนั้นต่างก็พูดคุยสนทนากันอย่างถูกปากถูกคอ โดยเฉพาะสาวนัฐกับรัชนีที่รู้สึกมีความผูกพันกันเป็นพิเศษและสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มตั้งใจจะพาเพื่อนสาวกับลูกสาวไปทานอาหารข้างนอกต่อ
แต่ขณะที่นัฐถิยาเหมือนนั่งเหม่อ..หลังจากเธอสังเกตเห็นว่าพ่อลูกคู่นี้มีความสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก พวกเขาคงรักกันมากและคงอยู่กันอย่างมีความสุข ผิดกับตัวเธอที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวอ้างว้าง…เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น เธอกดรับทันที เป็นมารตีที่โทร.มาขอให้เธอไปพบกันที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง มารตีได้ติดต่อลูกค้าและตกลงทำธุรกิจร่วมกันแล้ว คือโครงการสร้างรีสอร์ตที่สวนป่านั่นเอง เธอจึงขออนุญาตนำเพื่อนสองคนไปด้วย ตอนแรกมารตีก็อิดเอื้อนเหมือนไม่ยอม แต่สุดท้ายก็ยินยอมเมื่อทราบว่าเป็นเพื่อนชายและลูกสาว
นะ..ไอ้ทึ่ม..ไปด้วยกันเลยนะ..รัชด้วย..
ชายหนุ่มมองหน้าลูกสาวเหมือนขอคำปรึกษา ซึ่งเขาก็ยิ้มร่าเมื่อรัชนีพยักหน้ารับ ทั้งหมดจึงตกลงไปทานอาหารร่วมกันกับนัฐถิยาและมารตีที่ภัตตาคาร โดยนั่งรถเก๋งของชายหนุ่มที่ลูกสาวขับมาจอดไว้ที่ลานหลังห้างไป ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงกว่าๆก็ถึงภัตตาคารที่นัดหมาย ทั้งสามเข้าไปนั่งรอข้างในรับน้ำเย็นๆไปพลางๆ
นัฐถิยาขอตัวไปโทรศัพท์บอกทางบ้านว่าคืนนี้อาจกลับดึกเพราะติดงานเลี้ยงของบริษัทหรืออาจค้างที่บ้านเพื่อน สักครู่จึงกลับมา และพอดีกับมารตีมาถึงพร้อมกับลูกค้าหน้าตี๋ตัวอ้วนพีสองคนวัยราวๆ 40 เศษๆ มารตีทักทายทุกคน
หวัดดีจ๊ะ..น้องนัฐ…และทุกคน..
พี่รตีคะ..นี่คุณทึ่มเพื่อนเรียนมัธยมของนัฐ และนี่รัชนีลูกสาวของคุณทึ่มเขา..คะ..
ชายหนุ่ม่และรัชนียกมือไหว้หญิงสาวที่ดูการแต่งตัวแล้วคงเป็นผู้จัดการใหญ่ซึ่งมารตีก็ไหว้ตอบพร้อมแนะนำทั้งสามให้ลูกค้าหน้าตี๋ทั้งสองคนได้รู้จัก
นี่…น้องนัฐ..คุณที่ม และรัชนีคะเสี่ย…
ยินดีที่รู้จักครับ…
สองเสี่ยหน้าตี๋มองสองสาวตาหยาดเยิ้มซึ่งไอ้ทึ่มสังเกตเห็นตลอดแต่เขาก็ไม่สนใจอะไร เพราะเขาสนใจที่หน้าอกอวบของมารตีมากกว่า จากนั้นมารตีก็แนะนำลูกค้าหน้าตี๋ทั้งสองให้นัฐถิยา ชายหนุ่มและรัชนีได้รู้จัก
เสี่ยเน้า.และเสี่ยหยง.จ๊ะ..
สวัสดีคะ…
สวัสดีครับ…
เมื่อทั้งหมดรู้จักกันดีและรับน้ำเย็นๆเรียบร้อยแล้ว มารตีก็เรียกบ๋อยมาเพื่อจองห้องทานอาหารพิเศษ ซึ่งบ๋อยได้จัดการให้เรียบร้อย ทั้งหมดจึงย้ายไปที่ห้องพิเศษซึ่งอยู่ด้านในลึกเข้าไปอีก มีทั้งโต๊ะอาหาร คาราโอเกะ ห้องน้ำ และมีห้องนอนสำรองอีกสองห้อง ซึ่งมารตีถามหาเป็นพิเศษ โดยที่นัฐถิยานั้นไม่รู้ตัวเลยว่ามารตีได้ตกลงกับลูกค้าหน้าตี๋ว่ายังไง ยิ่งมีชายหนุ่มหญิงสาวเพิ่มเข้ามาอีกคู่หนึ่งยิ่งเป็นที่ถูกใจของเสี่ยหน้าตี๋ทั้งสอง
ทั้งหมดนั่งทานอาหารและเครื่องดื่มพร้อมเจรจาธุรกิจกันไปในตัวจนตกลงกันได้เรียบร้อยว่าสองเสี่ยจะร่วมลงทุนเป็นตัวเงินอย่างเดียว ส่วนการบริหารจัดการเป็นหน้าที่ของบริษัทของมารตี ทานอาหารจนหนักท้องพอสมควรแล้ว มารตีก็เรียกบ๋อยมาเก็บของ จากนั้นทั้งหมดจึงสนุกสนานด้วยการร่วมร้องคาราโอเกะกันโดยนั่งกันเป็นคู่ๆ ไอ้ทึ่มก็นั่งคู่กับลูกสาว มารตีคู้กับเสี่ยเน้า และนัฐถิยาคู่กับเสี่ยหยง ทั้งหมดผลัดกันเลือกเพลงตามใจชอบ
บ๋อยเข้ามา เสี่ยเน้าสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และน้ำผลไม้สำหรับสาวๆเข้ามาเสริมโดยกำชับให้บ๋อยมาบริการเป็นระยะโดยไม่ต้องรอให้เรียก บ๋อยกลับไปไม่นานก็กลับมาพร้อมเบียร์และน้ำส้มคั้น ทั้งหมดจิบน้ำพลางก็ร้องคาราโอเกะพลางอย่างสนุกสนาน เสี่ยหน้าตี๋ส่วนใหญ่จะเลือกเพลงลูกทุ่งซะมากกว่าซึ่งก็ถูกใจไอ้ทึ่มเหมือนกัน นานๆจะเป็นเพลงสมัยใหม่ที่รัชนีเลือก ส่วนมารตีและนัฐถิยาก็ได้ทุกสไตล์
ดึกหน่อยสาวๆก็ถูกคะยั้นคะยอให้จิบเบียร์บ้าง แรกๆก็พากันขัดขืน แต่พอถูกรบเร้าบ่อยๆ ก็เริ่มใจอ่อน โดยเฉพาะสองเสี่ยหน้าตี๋ที่คะยั้นคะยอสามสาวอย่างหนัก
นะครับ..คุณรตี..คุณนัฐ..หนูรัช…ดื่มหน่อยนะ..เป็นเกียรติแก่พวกผม..
คะๆ..โอเค.นะน้องนัฐ..หนูรัช..ถือว่าร่วมเป็นเกียรติกับพี่นะจ๊ะ..
จากนั้นทั้งหมดก็เริ่มจิบเบียร์กันไปเรื่อยๆ ไอ้ทึ่มเองก็ไม่ได้ห้ามลูกสาวเลย เพราะเธอดื่มเก่งอยู่แล้ว เขายังแพ้เลย เวลาผ่านไปเรื่อยๆท่ามกลางความสุขสนุกสนานกันของคนทั้งหก โดยเฉพาะสองเสี่ยนั้นวันนี้เขามีความสุขมากๆที่ได้อยู่ใกล้ๆสาวๆสวยๆ จนเกือบ 5 ทุ่ม ทั้งหมดจึงรู้สึกร้อนกระสับกระส่าย แต่สักพักอาการนั้นก็หายไป กลับกลายเป็นความกระชุ่มกระชวยทั้งร่างกายและจิตใจแทน
ฟอดดดดด