ตอนที่ 3

แนนกลับมาแต่งชุดนักศึกษาเหมือนเดิมเพื่อรอรับดาริณี..สาวสวยที่กำลังจะถึงคราวเคราะห์ในอีกไม่กี่อึดใจนี้ ไอ้กี้กับแนนนอนคุยกันบนฟูกเหม็น ๆอยู่สักพักหนึ่งจนเวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ไอ้กี้ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง มันสั่งให้แนนเดินไปเปิดประตู ดาริณียืนอยู่หน้าห้องคน เดียวแนนเดินออกไปจูงมือดาเข้ามาในห้องแล้วรีบปิดประตูห้องทันที
“โอ้…แนนดีใจจังเลยที่ดามา”
แนนมีสีหน้าแสดงความดีใจที่สามารถหลอกดาริณีได้สำเร็จมากกว่า ดาริณีเดินนำหน้าแนนเข้ามา ดาริณีเอ่ยปากถาม
“แล้วไหนเพื่อนของแนนล่ะ ไม่ให้ดาได้รู้จักกับเจ้าของห้องหน่อยเหรอ”
“ผมนี่แหละ…เจ้าของห้อง”
ไอ้กี้ส่งเสียงตอบแทนแนนแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ข้างประตูห้อง ดาริณีหันไปมองก็เห็นไอ้กี้ยืนแสยะยิ้มอยู่ แนนแนะนำไอ้กี้ให้ดาริณีรู้จัก
“ดาจ๊ะ ขอแนะนำเจ้าของห้องให้รู้จัก พี่กี้ไง ดาจำได้ไหมจ๊ะ ที่พี่เค้าเคยเข้ามาจะจีบดาที่มหาลัยในตอนสายวันนี้ไง”
ดาริณีจำได้แล้ว มันคือไอ้ตัวดำหน้าตาอัปลักษณ์ที่บังอาจมาแทะโลมดาแต่บังเอิญที่ชิดชัยเดินเข้ามาช่วยทันเหตุการณ์พอดี ทำให้ดาเกิดความโมโหขึ้นมาทันที
“จำได้แล้วล่ะ กิริยาเลวทรามแบบนั้น หน้าตาดำอัปลักษณ์แบบนั้นทำไมจะจำไม่ได้ แนนก็เห็นด้วยไม่ใช่เหรอ แล้วแนนมาอยู่กับมันตามลำพังในห้องของมันได้ยังไงกันเนี่ย”
ดาริณีหันมาท้วงติงเพื่อนสาว ไอ้กี้ฟังแล้วก็นึกในใจว่า
‘อีคนสวยนี่ ยังปากจัดเหมือนเดิม เดี๋ยวคอยดูเถอะ..มึง’
ไอ้กี้เดินมายืนข้าง ๆ แนนเพื่อขวางประตูไว้แล้วพูดขึ้นว่า
“ผมไม่อยากอธิบายอะไรมากเอาเป็นว่าตอนนี้เพื่อนคุณน่ะรักผมมากจนยอมพลีกายที่จะเป็นเมียคนกิริยาเลวทราม หน้าตาอัปลักษณ์อับโชคอย่างผมแต่ผมมีข้อตกลงกับแนนว่าก่อนที่แนนอยากได้ผม มาเป็นผัวแนนจะต้องหาวิธีให้ผมเป็นผัวคุณก่อน แนนจึงต้องหลอกล่อให้คุณมา นี่ยังไง”
มันพูดพร้อมกับใช้แขนข้างซ้ายคล้องคอแนนไว้แล้วใช้มือใหญ่เท่าใบพายเอื้อมมาบีบเต้านมข้างซ้ายของแนนอย่างแรงเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่ามันพูดจริงโดยที่แนนไม่ได้ป้องปัดขัดขืนแต่ประการใด ดาริณีต้องหลบสายตาที่จ้องมองมันอยู่ด้วยความละอายแทนเพื่อนสาวหันมามองหน้าแนนแล้วพูดขึ้นว่า
“จริงอย่างที่มันพูดเหรอ…แนน”
ดาริณีเห็นแนนยิ้มให้อย่างมีเลศนัยก็รู้สึกได้ว่าผิดปรกติแล้ว เพื่อนสาวอย่างแนนถ้าหากมีใครพูดหรือมาทำกิริยารุ่มร่ามเช่นนี้ก่อนหน้านี้ก็คงจะถูกแนนเล่นงานไปแล้ว แต่นี่มันเกิดอะไรขึ้น แนนกลับให้มันบีบเต้านมเพื่อเป็นการยืนยันคำพูดของมันและยังยิ้มอย่างยอมรับว่าได้หลอกดาริณีมาที่นี่จริง ๆแนนซึ่งเมื่อตอนสายยังคอยปกป้องไม่ให้ไอ้กี้เข้าใกล้ตนเองแต่ขณะนี้แนนกลับมาทรยศหักหลังได้ลงคอ ไอ้กี้พูดต่อ
“ผมอยากใกล้ชิดกับคุณแต่ไม่มีโอกาสเลยเพราะมีไอ้แฟนนักบาสของคุณคอยทำเป็นหมาห้วงก้างอยู่ข้างคุณตลอด ผมก็เลยจำเป็นที่จะต้องให้แนนเป็นนางนกต่อล่อคุณมาที่นี่ไงล่ะ”
ดาริณีจึงรีบพูดกับแนนว่า
“ชั้นขอตัวกลับก่อนก็แล้วกัน พี่ชัยรออยู่ข้างล่าง ถ้านานเกินรอพี่ชัยจะขึ้นมาตามและคงจะรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
ดาริณีอ้างชิดชัยเพื่อให้ไอ้กี้รู้ว่ามีบอดี้การ์ดมาด้วยเพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด ดาริณีรีบเดินเข้ามากระแทกไอ้กี้ให้หลบแล้วเดินเบี่ยงเพื่อจะไปเปิดประตูห้องออกสู่โลกภายนอกที่ปลอดภัยกว่าในห้องนี้ให้เร็วที่สุดแต่ไอ้กี้ก็ใช้มือขวาที่มียาเสน่ห์ชุ่มอยู่ที่ปลายนิ้วจับที่แขนของดาริณีทันทีแล้วพูดขึ้นว่า
“ผมรับรองได้ว่าเพียงแค่คุณก้าวออกจากห้องไปไม่กี่ก้าว เดี๋ยวคุณก็จะต้องเดินกลับมาที่ห้องนี้ใหม่อีกครั้งด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไป”
ดาริณีถูกไอ้กี้ใช้ยาเสน่ห์สัมผัสถูกตัวเข้าแล้ว ดาริณีสะบัดแขนให้หลุดแล้วพูดขึ้นว่า
“มีแต่จะรีบหนีไปให้ห่างจากแกน่ะสิ…ไอ้บ้า”
ว่าแล้วดาริณีก็รีบวิ่งไปเปิดประตูและก้าวออกจากห้องอย่างรีบร้อนโดยไม่ปิดประตู ดาริณีเดินลงบันไดจากชั้นห้าของแฟลตซึ่งค่อนข้างใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะถึงชั้นล่างนั่นก็เท่ากับว่าเป็นการปล่อยให้ไอ้กี้มีเวลากระทำการบางอย่างก่อนที่ดาริณีจะได้ทันถึงชั้นล่าง
แนนร้องขึ้นว่า
“พี่กี้ ปล่อยให้นังดาหนีไปได้ไงล่ะคะ แนนจะไปตามให้ เอามั้ยคะ ขืนปล่อยให้นังดาไปเจอพี่ชัย เดี๋ยวความก็จะแตกเอานะคะ”
“ไม่ต้องหรอกอีแนน เดี๋ยวอีนังดามันก็จะกลับมาเองแหละ เชื่อกูเหอะ”
ไอ้กี้เริ่มหลับตาตั้งจิตให้มั่นคงและทำปากสะกดคาถามนต์ดำทันที

ทันทีที่ดาริณีก้าวลงบันไดตึกแฟลตด้วยความรีบร้อนเพื่อที่จะหนีไอ้กี้ให้เร็วที่สุดเพราะกลัวมันจะวิ่งตามออกมา ดาริณีเริ่มมีอาการหนาว ๆ ร้อน ๆคล้ายจะเป็นไข้ ในใจคิดว่าเป็นเพราะตัวเองกำลังโกรธแนนและที่เกลียดมากที่สุดก็คือ ไอ้กี้แต่ไม่กี่ขั้นบันไดต่อมาดาริณีเกิดอาการเวียนหัวขึ้นอย่างปัจจุบัน ทันด่วนหัวใจเต้นแรงขึ้นราวกับกลองรัว สมองสับสนวุ่นวายไปหมด ในความคิดของดาริณีเริ่มเปลี่ยนไป ก้าวแต่ละก้าวที่ลงบันไดเริ่มช้าลงตามลำดับในความคิดของดาริณีมีใบหน้าของไอ้กี้โผล่ขึ้นมาอยู่ตลอดทุกขั้นบันไดที่ก้าวลงไป ในจิตใจเริ่มสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ทำไมตัวเองถึงได้เอาแต่คิดถึงไอ้กี้จากหน้าตาที่ตัวเองเคยคิดว่าดำอัปลักษณ์เริ่มเปลี่ยนเป็นว่าหล่อเหลาคมขำขึ้น จากอารมณ์โกรธที่มีต่อมันเริ่มเปลี่ยนเป็นจิตพิศวาทในตัวมัน จากความขยะแขยงในตัวมันได้เปลี่ยนเป็นอารมณ์ใคร่อยากได้สัมผัสได้โอบกอด และแล้วความต้องการทางเพศที่บังเกิดขึ้นในร่างกายของตัวเองเริ่มทวีคูณขึ้นอย่างรุนแรง อวัยวะพึงสงวนของดาริณีเริ่มขมิบถี่ขึ้นทุกครั้งที่คิดถึงไอ้กี้และได้กลั่นน้ำรักออกมาอย่างมากมายจนกางเกงในของดาริณีเปียกแฉะราวกับรู้ว่ามันมีสิ่งที่อวัยวะพึงสงวนของดาริณีต้องการและกำลังเรียกร้องให้ดาริณีพาอวัยวะส่วนนั้นไปสู่สิ่งที่ต้อง การในที่สุดดาริณีก็หยุดอยู่ที่ขั้นบันไดของชั้นที่ 2อาการสั่นสะท้านด้วยความสยิวกายไปทั่วร่างกายและจิตใจ หายใจหอบถี่ เร็วทันใดนั้นดาริณีก็ตัดสินใจหันกลับวิ่งขึ้นไปชั้นที่ 5 ทันทีชาวแฟลตบางคนที่เดินลงบันไดสวนมาก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้รีบ เร่งนัก

เวลาผ่านไปสักพักหนึ่งแนนก็เห็นดาริณีเดินมายืนอยู่หน้าห้อง หน้าตาของดาริณีผิดไปจากเมื่อกี้นี้อย่างสิ้นเชิง แม้จะยืนหอบเพราะวิ่งขึ้นมาจนเหนื่อยแต่สีหน้านิ่ง นัยน์ตาสวยราวกับแขกได้เลื่อนลอยเหมือนคนถูกผีเข้าดาริณีมองมายังไอ้กี้ด้วยแววตาที่ดูราวกับโหยหาอาทรณ์ชายที่ตัวเองรักอย่างหัวปักหัวปำ
“อ้าว..นังดา กลับมาอีกแล้วจริง ๆ ด้วย พี่กี้”
แนนพูดขึ้นเบา ๆ ให้ไอ้กี้ได้ยินไอ้กี้ลืมตาขึ้นมองมายังดาริณีที่ยืนอยู่หน้าห้อง มัน ยิ้มอย่างเป็นต่อมันรู้แล้วว่าเหยื่อของมันต้องมนต์สะกดแล้ว ลักษณะคล้ายกับแนนที่โดนคาถามนต์ดำกำกับยาเสน่ห์ของมันเล่นงาน คราวนี้ก็เหลือแต่จะทำอย่างไรให้เหยื่อของมันยอมศิโรราบแก่มันเท่านั้น แนนไม่รู้ความนัยและพูดขึ้นว่า
“ไงจ๊ะ…ดา กลับมาอีกทำไมล่ะ ลืมของเหรอ ก็ไม่เห็นทิ้งอะไรไว้นี่”
ดาริณียิ้มตอบแนน
“ชั้นกลับมาหาพี่กี้น่ะ”
ดาริณีมองมายังไอ้กี้พูดขึ้นว่า
“ดาต้องขอโทษพี่กี้ด้วยนะคะที่ใช้คำพูดรุนแรงไปหน่อย พี่กี้ต้องไม่โกรธดานะคะ”
ไอ้กี้เดินมากระซิบบอกแนน
“อีแนน..มึงเห็นมั้ย ตอนนี้มันเริ่มหลงเสน่ห์กูแล้ว ไม่งั้นมันไม่กลับมาหากูแล้วพูดดีกับกูอย่างนี้หรอก”
แนนมีสีหน้าแปลกใจเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นคล้ายกับของตัวเองหรือเกิน แต่ก็ไม่อยากซักถามไอ้กี้มากนัก
“แล้วพี่กี้จะทำยังไงกับนังดาต่อล่ะคะ”
“มึงออกไปจากห้องก่อนแล้วลงไปหลอกล่อให้ไอ้โย่งแฟนมันกลับไปก่อนและบอกมันว่าเสร็จธุระแล้วมึงจะพาอีนังดาไปส่งที่บ้านเองต่อจากนั้นมึงไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้อีนี่ใส่เอาแบบชนิดที่พวกผู้ชายอย่างกูเห็นแล้วน้ำลายหกเป็นทางเลย แล้วประมาณ 3ทุ่มค่อยกลับมาใหม่คืนนี้กูจะให้อีดามันอยู่กับพวกเราด้วยและพวกเราสองคนกับเพื่อนของพี่จะทรมานนังคนสวยเอาให้สะบักสะบอมไปเลย”
แนนรับคำอย่างว่าง่ายเพราะตอนนี้แนนได้กลายเป็นทาสรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของไอ้กี้ไปแล้ว แต่สำหรับดาริณีนั้นไอ้กี้เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะจัดการยังไงกับดาริณีเพื่อให้สาสมกับที่ถูกดาริณีทั้งพูดจาดูถูกและเหยียดหยามต่างๆ นา ๆ โดยมันได้โทร.เรียกเพื่อน ๆ มันอีก 3คนมาพบที่ห้องตามเวลาที่นัดหมายไว้ มันจะให้ดาริณีทำในสิ่งที่กุลสตรีแสนสวยไฮโซอย่างดาริณีไม่เคยทำมาก่อน

พอแนนออกจากห้องไปแล้ว ไอ้กี้ก็ถามดาริณีว่า
“ไหนดาบอกว่าจะไม่กลับมาอีกแล้วไงจ๊ะ”
ดาริณีตอบเสียงอ่อย
“ก็ขณะที่ดากำลังเดินลงบันไดอยู่นั้นดาก็ไม่รู้ว่าอะไรมาดลใจให้ดาค่อย ๆรู้สึกสำนึกผิดที่ไปด่าว่าพี่กี้อย่างนั้น ดาพยายามจะปล่อยให้เลยตามเลยไปแต่ดาก็หักห้ามใจไม่ได้แต่ละก้าวที่เดินลงไปดาก็ยิ่งคิดถึงพี่กี้มากขึ้นเรื่อย ๆจนดาทนไม่ไหวและต้องหันหลังกลับมาหาพี่กี้เพื่อมาหาและขอโทษพี่กี้นี่แหละค่ะ ยกโทษให้ดาด้วยนะคะ”
ไอ้กี้นึกในใจ
‘ก็เพราะฤทธิ์คาถากำกับยาเสน่ห์ของกูน่ะสิวะที่ดลใจให้มึงกระเสือกกระสนกลับมาหากูใหม่อีกครั้ง’
มันถามดาริณีว่า
“แล้วนี่ดาจะต้องรีบกลับมั้ย เห็นบอกว่าพาแฟนนักบาสมารออยู่ข้างล่างไม่ใช่เหรอ”
ดาริณีบอกความจริงไปว่า
“อ๋อ..ไม่มีหรอกค่ะ ดาโกหกพี่กี้ไปอย่างนั้นเองแหละค่ะเพราะตอนนั้นกลัวว่าพี่กี้จะทำร้ายดา จึงต้องพูดขู่ไว้ก่อน ตอนเย็นพี่ชัยติดธุระดาก็เลยขอให้ช่วยมาส่งดาแล้ว ก็ให้กลับไปเลยพอดาเสร็จธุระแล้วก็จะขอให้แนนช่วยพาดาไปส่งที่บ้าน เองบ้านเราอยู่ใกล้กัน”
“อ้อ..แสดงว่าหลอกพี่ให้กลัว”
มันต่อว่าดาริณีแต่ก็ยังสังเกตอาการของดาริณีอยู่ ไอ้กี้ลองมือถือแขนดาริณีซึ่งดาริณีก็ยอมให้แต่โดยดีไม่มีขัดขืน
“แล้วที่กลับมานี่เป็นเพราะเปลี่ยนใจหันมาชอบพี่ ใช่หรือเปล่าพี่รักดาตั้งแต่แรกเห็นเลยนะ พี่อยากให้ดารักพี่เหมือนกับ ที่พี่รักดาดาจะยอมรับรักพี่ได้มั้ยจ๊ะ”
ดาริณีตอบแบบยิ้มอย่างเอียงอายขวยเขิน
“แหม..พี่กี้ พูดอะไรก็ไม่รู้ ดาอายนะคะ”
ไอ้กี้เห็นกิริยาดังกล่าวก็รู้ว่าถึงเวลาเผด็จศึกแล้ว

ว่าแล้วไอ้กี้ก็ตรงเข้าไปกอดดาริณีแล้วใช้ปากประกบกับปากของดาริณี ทันทีไม่น่าเชื่อว่าดาริณี…สาวสวยระดับดาวคณะมหา’ลัยหญิงที่เย่อหยิ่งในความเป็นไฮโซของตัวเองไม่เคยคิดจะลดตัวลงมาคลุกคลีกับเศษดินหน้าตาอัปลักษณ์อย่างไอ้กี้กลับยอมให้ไอ้กี้กอดจูบอย่างง่ายดาย กลิ่นหอมภายในปากของดาริณีช่างปลุกเร้าอารมณ์ของไอ้กี้ให้ลุกโชนริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกรสชาติหอมหวานทำให้ไอ้กี้อดที่จะใช้ริมฝีปากของมันงับดูดเบา ๆ เพื่อลิ้มชิมรสชาดนั้นแต่นั่นก็ทำให้ดาริณีมีอารมณ์กระเจิงเช่นกัน ดาริณีได้แลกลิ้นกับไอ้กี้อย่างดูดดื่มชนิดไม่รู้สึกเหม็นขี้ฟันและกลิ่นปากของมันแม้แต่นิดเดียว ไอ้กี้ใช้มือทั้งสองข้างโลมไล้บีบจับไปตามบั้นท้ายและแผ่นหลังของดาริณีดาริณีคว้าข้อมือทั้งสองข้างของไอ้กี้ยกขึ้นมาแปะไว้ที่หน้าอกของตัวเองเป็นการเชิญชวนให้ไอ้กี้เล่นเต้านมของตัวเองบ้างซึ่งไอ้กี้ก็ไม่รอช้าที่จะทั้งบีบทั้งขยำอย่างหนำใจอยาก

ต่อจากนั้นไอ้กี้ก็ค่อย ๆ ดันดาริณีให้นอนลงกับฟูกเหม็น ๆ ของมันมันใช้ปากและลิ้นจูบเลียไปตามจุดเสียวกระสันต์บนใบหน้าของหญิงสาวไม่ว่าจะเป็นตามแก้ม, ซอกคอ, หลังใบหูมือข้างขวาก็บีบหน้าอกของดาริณีอย่างเบาบ้างแรงบ้าง ภายใต้ก้อนเนื้อที่อยู่ภายใต้เสื้อผ้านี้ไอ้กี้รู้ว่ามันแน่นตึงและใหญ่กว่าของแนนอยู่มากสักครู่หนึ่งมือของมันก็ไต่ลงมายังท่อนล่างของดาริณีแล้วถลกชายกระโปรงนักศึกษาของดาริณีให้ขึ้นมาอยู่บริเวณท้องน้อย มือของมันสัมผัสความอวบอูมของที่เป็นสุดรักสุดหวงที่สุดของดาริณี มันใช้นิ้วกลางบรรจงถูลงไปยังกลีบเนื้อภายใต้กางเกงในบาง ๆ อย่างแผ่วเบาสิ่งที่สัมผัสได้ก็คือร่องหลืบที่เต็มไปด้วยความเฉอะแฉะของน้ำเมือกที่ดาริณีกลั่นออกมาจากอารมณ์รักใคร่เสน่หาที่มีต่อตัวมัน

ทันใดนั้นเองจิตใต้สำนึกของดาริณีได้ปลุกให้ดาริณีเริ่มรู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังกระทำในสิ่งที่ไม่ควรกับไอ้กี้ ดาริณีผลักไอ้กี้ให้ออกไปจากตัวอย่างแรงแล้วลุกขึ้นนั่งชันเข่า ทำให้ไอ้กี้รู้สึกงง ๆ อยู่แล้วถามว่า
“เป็นอะไรเหรอ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่พอดีเลย”
“ดารู้สึกไม่สบายใจที่ตัวเองกำลังทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ ดากำลังเรียน อยู่ก็เลยไม่อยากให้มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นกับดา ดากลัวท้องด้วย ถ้าพี่กี้รักดาจริงรอให้ดาเรียนจบก่อนได้มั้ยคะ ถึงตอนนั้นถ้าพี่กี้ยังรักดาอยู่พี่กี้ก็มาสู่ขอดากับพ่อแม่ตามประเพณีสิจ๊ะดาจะรอพี่และจะยอมเป็นเมียของพี่คนเดียวตลอดไปเลยค่ะ”
ไอ้กี้คิดในใจ
‘อีนี่..ใจมันอ่อนก็จริง แต่จิตมันแข็งเหลือเกิน ยังไงวันนี้กูต้องฟันมึงให้ได้’
มันบอกดาริณีว่า
“ไม่เป็นไรถ้าตอนนี้ดายังไม่พร้อม นั่งตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะไปเอาน้ำส้มมาให้กินก่อน”
มันเดินไปที่ตู้เย็นหยิบน้ำส้มบรรจุกล่องรินใส่แก้วน้ำโดยที่ตัวมันยืนบังอยู่ไม่ให้ดาริณีเห็นว่ามันกำลังทำอะไรอยู่ มันแอบเอายาเสน่ห์หยดลงไปในแก้วน้ำ 2-3 หยด เสร็จแล้วมันก็ถือมาให้ดาริณีมันยิ้มด้วยความคิดที่ชั่วร้าย
‘เดี๋ยวเถอะมึง กูจะทำให้มึงสยบแทบเท้ากู มึงจะต้องยอมกูทุกอย่าง จิตมึงจะต้องยอมเป็นทาสกูตลอดไป’

ยาเสน่ห์มนต์ดำนี้แม้เพียงได้สัมผัสผิวกายของหญิงสาวก็แทบจะทำให้หญิงสาวนั้นคลั่งใคล้หลงใหลในตัวผู้ชายที่ใช้มัน แต่หากหญิงสาวได้ดื่มกินมันเข้าไปแล้ว ถ้าไม่ได้ถูกคาถามนต์ดำสะกดไว้ มันก็คือยาปลุกเซ็กส์อย่างแรงดี ๆนี่เอง หญิงสาวที่กินเข้าไปก็จะเที่ยวร่านหาผู้ชายไม่เลือกหน้ามาเสพสมและจะจมปลักอยู่ในห้วงกามจนกว่าตัวยาจะหมดฤทธิ์ แต่ถ้าถูกคาถามนต์ดำสะกดไว้ด้วยหญิงสาวนั้นก็จะขอมอบร่างกายและจิตวิญญาณให้แก่ชายผู้นั้นเป็นข้าทาสรับใช้จนกว่าชายผู้นั้นจะคลายมนต์สะกดหรือหาทางแก้คุณไสยนั้นได้