ด้วยปีกแห่งแรงปรารถนา - ตอนที่ 9 “…สุขสันต์วันเกิด…ยอดรัก…”

เรือนแพริมแม่น้ำแคว

_____.รถฝรั่งเศสสีเทาดำแผดเสียงคำราม…ก่อนพุ่งทะยานออกจากเมืองชลฯ มุ่งหน้าไปถึงกาญจนบุรี …ในเวลาบ่ายๆ ของวัน ที่ซุกหัวนอนของเราในคืนนี้ คือ “เรือนแพริมแม่น้ำแคว”

_____.นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเรานอนได้เปลี่ยนบรรยากาศมานอนโยกเยกเล่นบนแพริมน้ำ ก็แปลกไปอีกแบบ ผม พี่บุษย์และน้อย เราตกลงใจที่จะไปเที่ยวใกล้ๆ ในตัวเมืองก่อนในวันนี้ เพราะเวลามันก็ปาเข้าไปเย็นแล้ว

_____.สุสานนักรบผู้กล้า…สะพานข้ามแม่น้ำแคว บทบันทึกของประวัติศาสตร์อันโหดร้ายทารุณของมนุษยชาติ และในวันรุ่งขึ้น…น้ำตกเอราวัณคือจุดหมายปลายทางสุดท้ายในการเดินทาง…ครั้งนี้

_____.เรา ๓ คน ๒ หญิง ๑ ชาย ขับรถตะลอนๆ ไปโน่น…ไปนี่ จนโพล้เพล้ พลบค่ำ เรายึดแพลอยน้ำเป็นที่สังสรรค์อาหารเย็นและฉลองวันเกิดให้น้อย

_____.น้อยคลอเคลียกับผมอย่างไปยอมห่าง เหมือนลูกแมวเชื่องๆ ตัวหนึ่ง ที่หลงรักเจ้าของใจดี อยากซุกซบ คลอเคลีย เลียแข้งเลียขาอยู่ตลอดเวลา มันเป็นความสุขที่สุดในชีวิตของผมเลยก็ว่าได้ ที่มีคนที่ผมรักมาอยู่เคียงกันแบบนี้ทั้ง ๒ คน

_____.พี่บุษย์กับผมกระซิบกระซาบกับทางเรือนแพให้เตรียม เค้กวันเกิด ดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ๆ และไวน์รสเยี่ยม ซึ่งพี่บุษย์ถือติดไม้ ติดมือมาจากเมืองชลฯ
_____.เราขอให้ทางร้านเอามันมาไว้ในห้องนอนของเรา ตอนก่อน ๓ ทุ่มตรง ห้ามขาด ห้ามเกิน และห้ามให้น้อยรู้เป็นอันขาด นี่…เป็นรายการเซอไพรส์เธอ

_____.น้อยชอบกุหลาบแดงเหมือนพี่บุษย์…แต่น้อยไม่ชอบ…ลิลลี่ ไม่ว่าสีอะไรก็แล้วแต่…ความรักของเธอเลยร้อนแรงดั่งเปลวไฟ แต่ไม่คลาสสิคดั่งสายลมอบอุ่น…เดือนพฤษภาคม

_____.พี่บุษย์ยกหลุยส์ มอเร่ส์ที่ข้อมือดูเวลา…เกือบสี่ทุ่มแล้ว เธอพยักหน้าให้ผม เหมือนเป็นการบอกว่า “ไปกันได้แล้วนะ”

_____.เรา ๓ คน ก็เลยเดินกระเซ้าเย้าแหย่กันกลับห้องพักแบบสบายอก สบายใจ วันนี้เป็นวันแห่งความสุข…ไม่มีอะไรต้องทุกข์เศร้าหมองหม่น
_____.พี่บุษย์ยื่นกุญแจห้องให้น้อย..เธอรับมาแล้วไขกุญแจ…

_____.พอประตูเปิดอ้าออก น้อยยืนตะลึง ชะงักงันอยู่ที่หน้าธรณีประตูนั่งเอง…เค้กก้อนใหญ่บางไว้บนโต๊ะ เทียนไขก็วางอยู่คู่กัน กุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่วางไว้บนผ้าปูที่นอนสีขาว พร้อมกับไวน์ ๑ ขวด แช่อยู่ในน้ำแข็งเย็นเจี๊ยบ…

_____.ผมยิ้ม ภารกิจสำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว ”มิชชั่น แอคคอมพลิชด์”

_____.ผมเดินเข้าไปโอบเอวน้อยหลวมๆ หอมซอกแก้มเธอเบาๆ อย่างรักใคร่
_____. “สุขสันต์วันเกิดนะ…ที่รัก….ขอให้น้อยมีความสุขมากๆนะครับ”

_____.เธอหันมาหอมแก้มผมตอบในทันที ด้วยสายตาลิงโลด ดีใจเป็นล้นพ้น
_____.”ขอบคุณมากๆคะ…เธอน่ารักมากเลย….น้อยมีความสุขมากเลยคะ”

_____.ก่อนที่เธอจะผละจากผมเดินไปสวมกอดพี่บุษย์ที่ยืมเผล่อยู่อย่างสบายใจ
_____. “สุขสันต์วันเกิดนะ…น้อย…พี่ขอให้เธอมีความสุขมากๆเช่นกัน” น้อยหอมแก้มพี่สาวของเธอเต็มปอด สูดดมความหอมของพวงแก้มนวลเนียน ให้สมกับความรู้สึกที่เปี่ยมล้นอยู่ในใจของเธอ…ในวันนั้น

_____. “ขอบคุณมากๆคะพี่….น้อยดีใจจนเนื้อเต้นเลยนี่”
_____.พี่สาวของเธอจูงมือน้องสาวที่รักนั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนที่เธอจะเปิดไวน์ รินลงแก้ว ๓ ใบ สำหรับคน ๓ คน ที่ผูกพันกันมานาน จนไม่อาจแยกออกจากกันได้อย่างสมบูรณ์อีกต่อไป
_____.เธอหรี่ไฟห้อง ลงมือจุดเทียนแดง ส่องสว่างแสงสีนวลสาดไปทั่วห้องหับ
_____.พี่บุษย์ยื่นช่อกุหลาบให้ผม

_____. ผมรับมาแล้วยื่นต่อให้น้อยที่รักของเรา
_____. “ด้วยความรักของ…พี่สาวคนสวยและผม…เราให้น้อยจ๊ะ…คนดี”
_____.ใบหน้าของน้อยตอนนี้อาบไปด้วยความยินดี ปลื้มปิติและเปี่ยมไปด้วยความสุข เราร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดให้น้อย

_____.”น้อยรักพี่…รักนุ้ยที่สุดเลยคะ พี่ทำให้น้อยมีความสุขมาก…และน้อยอยากให้พวกเรามีความสุขแบบนี้ตลอดไป”
_____.ไม่มีคำตอบจากผมและพี่บุษย์ของเธอ มีแต่เพียงรอยยิ้ม แต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?
_____.พี่บุษย์บอกให้เธอเป่าเทียนวันเกิดได้แล้ว เทียนดับไปแล้ว ควันสีขาวลอยวนขึ้นเบื้องบน
_____.พี่บุษย์ส่งแก้วไวน์ให้เราแต่ละคน
_____. “เอ้า…ฉลองกันหน่อย…ขอให้มีความสุข…สดชื่นทุกคน”
_____. “เชียรส์” พวกเรายกไวน์ขึ้นจิบแต่พองาม ก่อนที่ผมวางจะแก้วลงบนโต๊ะ
_____.”น้อย….ผมมีอะไรจะให้น้อย เป็นพิเศษ…ส่วนตัว”
_____.”อะไรคะ?” ผมกับพี่บุษย์ยิ้มให้กันแบบมีลับลมคมใน
_____. “น้อยหลับตาก่อนซิ….แล้วเดี๋ยวนุ้ยก็บอกเองแหละ” พี่บุษย์บอกแกมสั่ง

_____.น้อยหลับตาลงตามคำแนะนำของพี่สาวใหญ่ “เอ้า…ลืมตาได้แล้ว…แม่สาวน้อย”
_____. สิ่งที่น้อยเห็นคือ แหวนทองเกลี้ยงสุกปลั่ง น้อยมองอย่างดีใจและตื่นเต้น
_____.ผมจับมือน้อยขึ้นมาค่อยๆ สวมแหวนลงบนนิ้วมือเรียวงามดั่งลำเทียนของเธอ
_____.”น้อย….แทนความรักและความห่วงใยของผมที่มีต่อน้อย….ผมอยากให้น้อยมีความสุขที่สุด ถือเป็นคำมั่นสัญญาของผม” น้อยยิ้มออกมาทั้งน้ำตา เธอเอามือป้ายน้ำตา แต่นี่เป็นน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ ดีใจอย่างสุดซึ้งของเธอ

_____.น้อยโผเข้ากอดรอบคอผมแน่น
_____. “นุ้ย…น้อยรักเธอมากที่สุดในโลกเลย….น้อยรักเธอและจะเป็นของเธอตลอดไป” เธอกอดผมตอบแน่น…ปล่อยเวลาให้มันเดินไปเนิ่นและนาน

_____.พี่บุษย์เองก็ดีใจ ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มตลอดเวลา มองดูเราทั้งคู่
_____. “เอาหละๆ….พอแล้ว…ถึงเวลาตัดเค้กกันแล้ว” น้อยแยกจากผม แววตาจ้องลึกเข้าไปในแก่นแท้ของหัวใจของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ เหมือนอยากจะค้นหาคำนิยามบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในหัวใจงมงายในรักนั้น
_____.เธอหันไปสวมกอดพี่บุษย์อีกครั้ง
_____. “พี่….น้อยมีความสุขที่สุดในโลกเลยคะ”
_____.หลังจากที่…สวาปามเค้กกันคนละชิ้น ๒ ชิ้น พอเป็นพิธี กินมากมันเอียน…

_____.พวกเราก็มานั่งคลอเคลีย พันแข้งพันขาจิบไวน์เย็นๆกัน เสวนาถึงเรื่องราวที่พาให้รู้สึกสดชื่น เต็มไปด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ น้อยนั่งเอกเขนกอยู่บนตักผม นานๆ ที ก็เงยหน้าขึ้นมาหอมแก้มผู้ชายที่เธอนั่งตักเขาอยู่ จูบกันบ้าง นานๆเข้า ผมกับน้อยก็ไปไกลขึ้นเรื่อยๆ แลกลิ้นแลกจูบหยอกเอินกันอย่างดูดดื่ม พริ้วลิ้นดูดดุนไปมากันอย่างมีความสุข…

_____.สำหรับวันของเธอในวันนี้ แก่นกายของผมที่ถูกเธอนั่งทับอยู่กำลังเกิดอาการเขม็งเกลียวขึ้น ผงกหัวหงึก ๆ อยู่ในร่มผ้า อยากออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์กับเค้าบ้าง น้อยเคลิบเคลิ้มไปกับไฟรัก ไฟใคร่ที่เริ่มส่งสัญญาณว่ากำลังคุโชนมากขึ้น จากนั่งกลายเป็นเอนซบลงบนอกผมอย่างปล่อยกาย ปล่อยใจ มังกรผงาดฟ้าแข็งขันทิ่มตำอยู่ในง่ามขาของน้อย นี่แหละน๊า…ยามสุข…โลกก็แปรเปลี่ยนเป็น…สีชมพู มีคนเคยบอกว่าความรักเป็นสีชมพู? แล้วเป็นสีอื่นได้มั๊ย?

_____. “น้อยมีความสุขมากที่สุด…ในคืนนี้ …น้อยอยากกก…เป็น….ของเธออีกแล้ว”
_____. “ผมก็มีความสุขมาก…เราทุกคนมีความสุขด้วยกัน…พี่บุษย์ ผมและน้อย…เรา ๓ คน”
_____. “น้อยไม่คิดว่าน้อยจะมีความสุขได้ขนาดนี้?”
_____. “เพื่อน้อย…พี่กับนุ้ยทำได้จ๊ะ….คนดี…อย่างน้อยเราก็ดีใจที่เห็นน้อยยิ้มแย้มแจ่มใสอย่างคืนนี้”
_____. “น้อย…ไม่รู้จะขอบคุณอย่างไรดี..น้อยตื้นตันไปหมด”
_____.ผมช้อนตัวน้อยขึ้น อุ้มแม่เทพธิดาจำแลงไปวางลงบนเตียงนุ่มๆ ผมล้มตัวลงนอนใกล้ๆ กับเธอ เราช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าของกันและกันจนเปลือยเปล่าไปทั้งคู่
_____. เธอพลิกตัวขึ้นทาบทับบนร่างกำยำของผม ให้เนินรักถูไถที่ลำตัวผม ยั่วกิเลศผมอีกแล้วนะ น้อยเริ่มพรมจูบไปทั่วใบหน้า บดอกอวบให้เบียดชิด สนิมแน่น กับแผงอกกว้าง เธอใช้ยอดปทุมถันถูไถเบาๆไปตามลำตัว ขณะที่ริมฝีปากก็จูบไซร้ลงมาตามซอกคอ ติ่งหู และเล็มละเลียดลงมาเรื่อยๆ แล้วมาสะดุดวนเวียนรอบหัวนมแข็งๆ ของผม
_____.ผมเสียวมากกลั้นเอาไว้ไม่ไหว จนเผลอหลุดรอดเสียงครางออกมาแผ่วเบา “อา…อืมมม…น้อย…ผมเสียว…อาวว” น้อยไล่ลิ้นต่ำลงมาอีกให้เนินอกคู่งามของเธอเบียดอยู่ที่แท่งรัก ชิ้นส่วนพิเศษของหนุ่มๆที่พวกเค้าภูมิใจเป็นนักหนา…แม้ว่าบางอันมีขนาดเพียง ๓ นิ้วก็ตาม
_____.ก่อนที่เธอจะใช้ปากสวยๆ ของเธอกับหนอนน้อยของผม เธอกระชับมันให้อยู่ในอุ้งมือนุ่มนิ่ม แล้วใช้ปลายลิ้นชโลมเลียไปตามความยาว [เกิน ๓ นิ้วแน่ๆ] แล้วค่อยๆ เลื่อนลงไปที่พวงสวรรค์ ดูดดมลูกเม็ดกาหยี เธอใช้ปลายลิ้นดุนที่พวงสวรรค์อยู่นาน เล่นเอาผมเสียว…จนต้องส่ายร่อนเป็นระวิง แล้วน้อยก็เปลี่ยนมาอ้าอมส่วนหัวของมันเข้าไปช้าๆ ความอบอุ่นซาบซ่านในกลีบปากบางปกคลุมไปทั่วลำเนื้อ แก่นกายา น้อยเล็มเลีย วนไปรอบๆ รอยหยัก รูดปากขึ้นลง
_____.ก่อนที่เธอจะเม้มริมฝีปากดูดเม้มแรงแรงขึ้น แล้วก็…เร็วขึ้นด้วย
_____.”อูยยย…น้อยจ๋า…พอก่อนเถอะ…ผมเสียวจะแย่แล้ว…น้ำจะออกแล้วนะ…อืยยย”
_____. “ออกมาเลยสิคะ…ที่รักขา….ออกใส่ปากเมียเลยนะ….เมียอยากกินน้ำของผัว…นะคะ…อืมมม”
_____.เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว…ผมผมก็กระเด้าเอวเข้าใส่กลีบปากน้อยเร็วขึ้น
_____.ขณะที่เธอเองก็รัวลิ้นเป็นการใหญ่ พร้อมทั้งรูดมังกรของผมแรงขึ้นตามไปด้วย น้อยทั้งดูดทั้งเลีย…
_____.จนผมทนไม่ไหว ยอมแพ้ศิโรราบ ไหลหลั่งน้ำรักพุ่งกระฉูดเข้าใส่ปากจิ้มลิ้มเต็มแรง อา…เธอกลืนกินน้ำรัก ส่วนที่เหลือไหลหยดย้อยลงมา
_____.น้อยทำความสะอาดชิ้นส่วนพิเศษของผมจนสะอาดเอี่ยมอ่องอรทัย ในขณะที่ผมล้มตัวลงนอนแผ่อย่างหมดเรี่ยว หมดแรง
_____. แล้วก็แลกจูบกับน้อยอย่างดูดดื่ม ให้สมกับคำว่า “ที่รัก”
_____.”คืนนี้…น้อยเก่งจัง….ผมมีความสุขมากเลยนะจ๊ะ…ที่รัก” “ชอบมั๊ยคะ….เธอมีความสุขมากมั๊ย?”
_____.”ผมมีความสุขมาก…ชอบมากเลยด้วย”
_____. “งั้น คราวหน้า…น้อยจะทำให้บ่อยๆดีมั๊ยคะ?”
_____. “ดี…แต่ผมขอนอนพักก่อนนะ”
_____. “คะ…พักเถอะ”