ชีวิตของนายตั้ม - ตอนที่ 7

ในวันนั้นที่พี่ส้มพาไปเลี้ยงข้าวแล้วไปลงที่สุดท้ายที่ร้านเหล้า มันเป็นร้านแบบชิว ๆ แถว ๆ อนุสาวรีย์เป็นที่เปิดโล่งมีลูกค้าไม่เยอะมาก หรือเพราะโต๊ะมันเยอะ ผมสองคนกับพี่ส้มซัดเบียไปแล้ว 1 ทาวเวอร์ผมเองยังไม่เมาและยังกินต่อได้อีกเรื่อย ๆ เนื่องจากที่มหาลัยฯเวลากินกันกับเพื่อน ๆ ทีนึงนี่บางทีมียันเช้ากันเลยทีเดียว เสร็จก็อาบน้ำไปเรียนต่อครับเพราะผมไม่อยากขาดเรียน 555+ เหมือนจะเป็นคนดี ถ้ามันไม่มีเช็คชื่อไม่ไหวก็ไม่ไปครับ บางวิชาไม่เช็คแต่มีควิช อันไหนจำเป็นก็ต้องไปครับไม่อยากขาด

ส่วนพี่ส้มคงเริ่มได้ที่แล้ว หน้าเริ่มแดงพูด อ้อแอ้ เล็กน้อย
พี่ส้ม –เห้ยทำไมวันนี้ไม่มีคนมาพูดมาแซวหรือมาขอเบอร์เลยวะเนี่ย –
ผม –อาจจะเป็นเพราะผมก็ได้นะพี่ส้ม เพราะเวลาผมไปกับเพื่อน ๆ มันก็บ่นแบบนี้เหมือนกัน –

คือ ตอนเรียนมหาลัยเหมือนเก็บกดช่วงมัธยมได้ตัดผม พอมาเรียมหาลัยเลยปล่อยแม่งไม่ค่อยได้ตัดเท่าไรผมก็เลยยาวลงมาที่บ่า และด้วยผมของผมนั้นมันหยักโสกนิด ๆ มันทำให้ดูเซอ ๆ และก็ไม่ได้โกนหนวดเครา เพื่อน ๆ น้อง ๆ เคยบอกว่าหน้ามึงนี่ดูโหด เถื่อน มาก ๆ ทั้งที่จริงๆแล้วถ้าใครได้มารู้จักกับผมจริง ๆ จะรู้ว่าผมเนี่ยอัธยาศัยดีขนาดไหน 555+ และผมเองก็เป็นที่รักของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ เสมอ

พี่ส้ม – โธ่วันนี้มากะแกใช่ไหมพี่ถึงได้เหี่ยวเฉาแบบนี้ –
ผม –หรือพี่อยากได้หนุ่ม ๆ ไปนอนกอดละ เดี๋ยวหาให้เอาไหม 555+ –
พี่ส้ม –ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เอา ขืนให้แกไปหาให้ เค้าได้นึกว่าชวนไปสวิง –
ผม – 0_0 ขนาดนั้นเลยหรอ –
พี่ส้ม –พี่ล้อเล่นนะ 555 + –

กินกันไปคุยไปเรื่อย ๆ แปปเดียวเบียร์หมดไป 3 ทาวเวอร์ละเห็นอาการพี่ส้มละคงไม่ไหวถ้าต่ออีกสงสัยได้หามกลับแน่ ๆ ผมจึงบอกพี่ส้มว่า พอแล้วกลับเถอะเดี๋ยวผมขับรถกลับบ้านไม่ไหว พี่ส้มจึงได้เรียกเช็คบิล และผมก็พยุ่งพี่ส้มไปขึ้นแท็กซี่ ด้วยความเป็นห่วงเอาเป็นว่ามันเป็นสันดานของผมละกัน ไม่อยากให้ผู้หญิงไปไหนคนเดียวยิ่งสภาพแบบนี้ยิ่งอันตรายมาก

จึงได้นั่งรถไปส่งพี่ส้มที่คอนโด ซึ่งมันก็ไม่ได้ไกลมากนั่งรถไปไม่ถึง 15 นาทีก็ถึง ส่งพี่ส้มลงรถได้ตอนแรกผมว่าจะต่อแท๊กซี่กลับไปที่สยามเพื่อเอารถมอไซด์กลับไปที่ ม.ฯ แต่คิดไปคิดมาหานอนห้องเพื่อนสักวัน ขี่กลับบ้านคงไม่ไหวไกลเหลือเกิน แต่ที่ไหนได้พอลงรถได้พี่ส้มกลับนั่งลงไปข้างรถแล้วไม่ยอมลุกขึ้นมา ผมจึงต้องลงจากรถแล้วพาพี่ส้มขึ้นไปที่ห้อง

ยังดีที่ส้มยังพอมีสติที่สามารถจะบอกได้ว่าอยู่ห้องไหนชั้นอะไร ไม่งั้นไม่รุ้จะพาไปไว้ไหนเหมือนกัน จากนั้นพาพี่ส้มเข้าไปในห้องได้ถึงกับอึ้งไปพักนึง เพราะคอนโดของพี่ส้มนี่ใหญ่มากมี 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ มีเหมือนเป็นห้องรับแขกด้วย และยังมีตรงเค้าเตอร์ครัวเรียกได้ว่าเหมือนบ้านมากกว่าคอนโดอีก จัดแจงวางพี่ส้มลงบนโซฟาก่อนเพื่อไปเดินหาว่าพี่ส้มนอนห้องไหน

แล้วจึงมาพาพี่ส้มไปทิ้งลงบนที่นอนจากนั้นกำลังจะกลับออกไปแล้ว
พี่ส้ม –ตั้มทำไมแกไม่ค้างที่นี่ละ วันนี้สภาพแบบนี้แกจะขับรถกลับไหวหรอ –
ผม –ไม่เป็นไรครับพี่ส้ม ผมว่าจะไปนอนห้องเพื่อนครับ วันนี้คงกลับไปบ้านไม่ไหว –
พี่ส้ม –งั้นก็ตามใจแก เอานี่เงินค่ารถ –

พี่ส้มหยิบเงินในกระเป๋ายื่นให้ผม เป็นแบงค์พันประมาณ 4-5 ใบ
ผม – เห้ย พี่ ..นี่มันเยอะเกินไปแล้ว 500 ก็พอแล้วค่ารถอะ –
พี่ส้ม –เอาไปเหอะน่าถือว่าเป็นโบนัสพิเศษ ทีพี่ให้ละกันแล้วก็ขอบใจแกมากที่พาพี่มาส่ง –
ผม –แต่มันก็มากไปอยู่ดีอะพี่ แค่ค่าแรงที่ได้มันก็เยอะอยู่แล้วนะ –
พี่ส้ม –เอาไปเหอะน่า ..พี่อยากให้แก อยากช่วยแก เพราะเห็นว่าแกเป็นเด็กดี ขยันรู้จักทำงานหาเงินไว้ใช้เอง พี่ก็ไม่รู้หรอกนะว่าแกลำบากมาก หรือว่าอะไรถึงได้ต้องมาทำงาน.. พี่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรเพราะที่บ้านนะให้พี่ได้.. พี่พอใช้กับเงินที่ที่บ้านส่งให้ พอเรียนจบก็มาขายของไม่ได้ไปทำงาน เรียกได้ว่าพี่ไม่เคยต้องลำบากไปหาเงินไว้ใช้ พี่เลยรู้สึกอยากจะช่วย –
ผม –ก็ได้ครับ เอาแบบนี้ละกัน ถ้าพี่ส้มอยากให้ผมช่วยอะไรก็บอกได้นะนอกเหนือจากงานที่ร้านขายของอะ เช่น ให้ผมไปช่วยซื้อของถือของเวลาที่พี่ส้มไปหาของมาลงที่ร้านก็ได้ เรียกใช้ผมได้เลยนะ –
พี่ส้ม –ก็ได้จ้า แล้วอย่ามาบ่นทีหลังละกันนะ –
ผม – คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบผม-

จากนั้นผมก็ออกจากห้องพี่ส้มและไม่ลืมที่จะล็อคประตูห้องให้แกด้วย ลงไปเรียกแท็กซี่กลับไปที่สยามเอารถเพื่อกลับไปนอนห้องเพื่อนและวันรุ่งขึ้นผมก็ใช้ชีวิตตามปกติ ไปเรียนว่างก็มาตีดอทกับเพื่อน ๆ และก็เล่น msn ในตอนนั้นมีที่ผมรู้จักแค่นั้น สมัยนั้นจะมีพวก sanookqq msn อะไรอีกไม่รู้ รู้จักแค่นี้ และถ้าใครแก่แบบผม

เอ๊ะ เรียกว่าแก่หรือยังนะ 20 กว่า ๆ เนี่ย จะต้องรู้จัก postjung ที่เค้าเอาไว้หาเพื่อนคุย หาแฟน แอด msn มาคุยกันอะไรแบบนี้ ผมได้รู้จักกับสาว ๆ หลายคนเลยละ เช่น ชมพู่ เฟิร์น และอีกมากมาย ซึ่งผมก็คุยกับพวกเธอเรื่อยมาไม่ได้คิดอะไร

ตกเย็นก็ขับรถไปที่สยามทำงานตามปกติ อยู่มาวันนึง…
พี่ส้ม – ตั้ม พรุ่งนี้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วยนะ เลิกขายของแล้วเดี๋ยวพี่จะพาไปเที่ยวผับแถวรัชดา–
ผม –ต้องแต่งแบบไหนอะพี่ พอดีผมไม่มีหรอกนะไอ้แบบเสื้อสูทอะไรเนี่ย –
พี่ส้ม – 555+แกจะบ้าหรอ…เอาแบบที่เรียบร้อยไม่น่าเกลียดอะ พี่เคยเห็นส่วนมากผู้ชายเค้าก็ใส่กันแค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ –
ผม – อ่อ ได้ครับถ้าแบบนั้นมี 555+ –
พี่ส้ม – เออ แต่ต้องเป็นรองเท้าผ้าใบนะ –
ผม – ได้ครับ ปกติใส่แต่ผ้าใบอยู่แล้ว –

ง่าย ๆ สบาย ๆ เลยแบบนี้ไม่ต้องเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนก็ได้ เพราะปกติใส่เสื้อช็อปไปเรียนก็ใส่กางเกงยีนส์เสื้อยืดรองเท้าผ้าใบอยู่แล้ว ไม่ต้องเอาอะไรมาให้มันมากมายจากปกติ 555+ วันนั้นผมเลยให้เพื่อนขับรถมาส่งที่ BTS แล้วนั่ง BTS มาเอา และแล้วก็มาถึงเวลาที่จะได้ไปเปิดหูเปิดตากะเค้าบ้าง

ถ้าใครเคยไปที่ รัชดาซ.4 คงเคยเห็นชื่อร้านนี้นะครับ Snop เป็นชื่อร้านที่พี่ส้มนั้นพาผมไปกินกับบรรดาพี่ ๆ ทั้งหลายที่ขายของอยู่ด้วยกัน ซึ่งส่วนใหญก็มีแต่ผู้หญิงแหละครับ มีแค่บางคนเท่านั้นที่มีคุณสามีหรือผัวมาด้วย ไปตอนนั้นเกือบจะหมดเวลาโปรโมชั่นแล้ว เค้ามีโปรฮันเดด 1 ลิตร 2 กลม ราคา 1500 บาทฟรี มิกเซอร์ 20 อย่าง

พี่ ๆ เค้าก็เลยลงความเห็นว่า เอาตามโปรนี่ละกันแล้วก็สั่งมิกเซอร์ไปประมาณ เกือบเที่ยงคืน เหล้ากลมที่ 2 พร่องไปเกือบครึ่งขวดแล้วบรรดาพี่ ๆ ที่เริ่มเมาแล้วมีอาการแอลกอฮอล์ลงไข่ลงหอยก็พากันแยกย้ายกลับ เหลือแค่เพียงคนที่ไม่มีคู่หรือโสดอยู่ 5 สาว ผมด้วยอีก 1 เป็น 6 คน อ่อ พี่ ๆ บางคนมีหนุ่ม ๆ เดินมาแจกขนบจีบ แล้วถูกใจก็พากันแยกย้ายไปกะหนุ่ม ๆ แล้ว เหลือสาว ๆ อยู่ 5 นาง

ได้แก่ พี่ส้ม พี่เจี๊ยบ พี่หวาน พี่จันและ พี่มด ทั้ง 5 สาวยังโสด และอายุเพียง 25 – 27 กันเองยังไม่อยากมีผัวว่างั้นเหอะ แล้วด้วยความที่พี่ ๆ เค้าสนิทกันมากมั้งเลยคุยกันแบบออกรสออกชาติมากเลย เสมือนว่าไม่มีผมนั่งอยู่ตรงนั้น

เค้าคุยกันถึงเวลาหงี่ แล้วแต่ละคนทำอย่างไรกับความหงี่ เริ่มที่พี่ส้มก่อน..
พี่ส้ม – ชั้นนะหรอ..อยู่บ้านถ้าหงี่ก็เปิดหนังโป๊ดูแล้วก็เขี่ยแตดถูหอยตัวเองจนเสร็จ แค่นั้นแหละ จะมีลูบนมบีบนมตัวเองเล่นบ้าง–
พี่เจี๊ยบ – ส่วนชั้น ก็นั่งเอานิ้วแยงหีแล้วก็จินตนาการไปว่ากำลังโดนควยอยู่ไง แล้วก็ลูบ ๆ ขยำ ๆ นมตัวเองด้วย ฟินมาก ๆ –
พี่หวาน – ขั้นก็เหมือนยายส้มนั่นแหละ–
พี่จัน – ก็เหมือน ๆ กันแหละ –
พี่มด – ก็เหมือน ๆ กันนั่นแหละ–
พี่เจี๊ยบ – แล้วเคยมีใครเอาอย่างอื่นแยงหอยตัวเองไหม นอกจากนิ้ว–
พี่ ๆ – ไม่เคยอะ แล้วแกถามทำไม แกเคยเอาอย่างอื่นมาแยงหอยแกด้วยหรอ นอกจากนิ้วอะ –
พี่เจี๊ยบ – ไม่เคยหรอก…แต่เคยเห็นในหนังบางทีมันก็เอาพวกแตงกวาอะไรแบบนี้มาแยง–
พี่หวาน – จริงดิ……เจี๊ยบ –
พี่เจี๊ยบ – เออ..ดิ ไม่เชื่อก็ลองมาหา ๆ ดูดิหนังโป๊อะ มันมีเยอะแยะไป –
ผม – นี่ ๆ คุณพี่สาวทั้งหลายครับ จะคุยอะไรกันนี่เกรงใจน้องชายคนนี้มั่งสิครับ –
พี่เจี๊ยบ – แหม พวกชั้นก็ลืมไปว่ามีแกอยู่ด้วย ว่าแต่ได้ยินสาว ๆ พูดแบบนี้ละเป็นยังงัยบ้าง ควยแข็งเลยละสิ –
ผม – พี่เจี๊ยบ จะเอาความจริงหรือเอาขำ ๆ ละครับ –
พี่เจี๊ยบ – เอาเรื่องจริง….ดิ..โธ่ –
ผม – ก็แข็งสิครับ ผมเป็นผู้ชายนะพี่ –
พี่เจี๊ยบ – ไหน ๆ ขอดูหน่อยดิว่าใหญ่ป่าว –
ผม – ไม่ได้หรอกครับ ผมอายบอกได้แค่ว่า ไม่ใหญ่ครับ –

พี่สาวทั้งหลายมองหน้าผม นี่แต่ละคนตาเยิ้มกันเลยทีเดียวและยังพูดออกมาเสมือนว่านัดกันไว้…..

พี่ ๆ – อยากเห็นอะ ขอดูหน่อยไม่ได้หร๋ออออ…อ –
ผม – ไม่ได้จริง ๆ ครับ –

เวลาก็ดำเนินมาจนเกือบ ๆ ตี 1 พี่ ๆ ก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน ซึ่งผมต้องพาพี่ ๆ ทั้ง 5 คนไปส่งกลับยังที่พัก โดยไปรถแท๊กซี่คนเดียวและพี่สาวทั้งหลายต่างก็ควักแบงค์พันให้ผมเอาไว้จ่ายค่ารถ ทั้งบอกอีกด้วยว่าไม่ต้องทอน แหม พี่สาวทั้งหลายนี่ใจดีจริง ๆ หลังจากที่ไปส่งพี่ ๆ แล้ว เหลือพี่ส้มเป็นคนสุดท้ายเพราะท่าทางคงต้องแบกขึ้นไปส่งบนห้องเหมือนครั้งที่แล้ว

คราวนี้ไม่ต้องมากความเพราะจำได้ ทั้งเบอร์ห้องและที่พัก จึงบอกคนขับไปยังเป้าหมาย ก่อนลงพาพี่ส้มขึ้นไปส่งยังห้องพักจัดแจงวางพี่ส้มลงบนที่นอน แล้วก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นนนนนนน น…