ตอนที่ 3

ชลธิชา ตอนนี้กำลังจะขึ้นชั้นปี 4 แล้วอีกไม่นานก็จะจบการศึกษา ทรงวุฒิเองก็คิดว่าจะยกกิจการของตัวเองให้ ธิชา หลานสาว คนสวยเป็นผู้ดีแลต่อโดยวางโครงการไว้แล้ว
“อาคะ ธิชามีเรื่องจะรบกวนคุณอาอีกแล้วค่ะ”
“ว่าไงล่ะจ๊ะ แม่หลานสาวคนสวยของอา จะเอาอะไรคะ ถ้าเดาไม่ผิดต้องอยากได้รถใหม่แน่ๆเลยใช่มั๊ยจ๊ะ”
“ถะ ถะ ถะ ถูกต้องนะคร้าบบบบบ” ธิชาทำท่าเรียนแบบพิธีกรรายการหนึ่งพร้อมกันชี้นิ้วไปที่ทรงวุฒิ
“เรื่องรถก็ใช่ค่ะ แต่ มีเรื่องสำคัญกว่าค่ะ คือว่าช่วงปิดเทอมนี้ ธิชาปรึกษากับเพื่อนๆ ก็พวกยัยใบตองกับ รสานั่นแหละค่ะ ว่าเราสามคนจะไปฝีกงานเพื่อหาประสบการณ์ค่ะ แล้วอีกอย่างทางมหาลัยก็มีโครงการให้นักศึกษาออกไปหา ฝึกงานตามที่ต่างๆด้วยค่ะ”
“ก็มาฝึกงานที่บริษัท่ของเราก็ได้นี่ ธิชา”
“ตอนแรกยัยใบตองก็ว่าอย่างงั้นแหละค่ะ แต่ธิชามาคิดๆดูแล้ว ที่บริษัทของคุณอาก็เข้ารู้จักธิชากันหมดแล้วนิคะ ถ้าไปฝึกงานเค้าก็ต้องเกรงใจธิชา อย่างนี้ธิชาก็ไม่ได้วิชาความรู้เต็มที่น่ะสิคะ ก็เลยอยากให้คุณอาช่วยหาบริษัทให้หน่อยค่ะ”
ทรงวุฒิคิดอยู่พักหนึ่ง” นึกออกแล้วถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวอาจะลองโทรไปคุยกับเพื่อนรุ่นพี่ของอา คุณธนาก่อนก็แล้วกันแต่ว่า เออแต่”
“แต่อะไรคะคุณอา”
“จริงอยู่อาน่ะ สนิทกับพี่ธนาเค้ามากแต่ นิสัยพี่ธนานี่สิอาไม่ค่อยวางใจเลย ใครๆก็รู้ว่าพี่ธนาน่ะ หัวงูมือวางอันดับหนึ่งในกลุ่มเลยนะ นี่ล่าสุดเมื่อเดือนก่อนไปตีกอลฟ์กันยังพา พวกน้อยๆที่เป็นนักศึกษาวัยเดียวกับธิชาไปด้วยเลย คิดแล้วก็ไม่น่าไว้วางใจเลย”
“คุณอาคิดมากไปหรือเปล่าคะ ถ้าคุณอาบอกว่าธิชาเป็นหลานอา คุณลุงธนาคงไม่กล้าทำอะไรหรอกค่ะ”
ทรงวุฒิครุนคิดแต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“งั้นก็ตามใจแล้วกัน พรุ่งนี้ตอนเย็นธิชากับเพื่อนๆว่างหรือเปล่าล่ะจะได้พาไปรู้จักกับพี่ธนาเลย”

รถคันหรูจอดรอหน้ามหาลัย ก่อนที่เด็กสาวทั้งสามจะก้าวออกมาจากประตูมหาลัย
ทรงวุฒิหันไปมองยัยเด็กใบตองก็อดนึกถึง เรื่องราวในคืนนั้นไม่ได้ “อืม นี่ขนาดใส่ชุดนักศึกษานะยังดูน่าฟัดจริงๆเลยยัยใบตอง เอะอีกคนนั้นใครหว่าสงสัยเพื่อนที่ชื่อ รสา มั้ง คนนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน น่าจะให้ธิชาพาไปติวหนังสือที่บ้านจังเลย” ทรงวุฒืยิ้มคนเดียว”เลวจริงๆเลยตู หลานสาวเพื่อนหลานสาว กะจะฟันให้หมดเลยรึไงฟะนี่”
“สวัสดีค่ะ” ทั้งสามสาวโผล่หน้ามาตรงกระจกรถ ทำให้ทรงวุฒิอดตกใจไม่ได้
“อ้าวเออ สวัสดีจ๊ะแหมมาเงียบๆ”
“รสา ใบตองไปขึ้นรถเถอะ” ธิชาบอกให้เพือ่นไปขึ้นรถก่อนที่จะกระซิบกับทรงวุฒิ
“คิๆ ธิชารู้นะว่าอาน่ะคิดอะไร” “นี่แน่ยัยหลานจอมยุ่ง” ทรงวุฒิทำท่าจะเขกหัวหลานสาวอย่างเอ็นดู
รถที่ทั้งสีนั่งมาจอดอยู่ตรงหน้าอาคารแห่งหนึงริมถนนสุขุมวิท
“เออ ขึ้นมาได้เลยไอ้วุฒิน้องรัก” เสียงทักทายจากผู้เป็นเจ้าของบริษัทกับทรงวุฒิ
เมื่อทั้งสี่เดินเข้ามาในห้อง ธนาต้องผงะ เพราะความสวยของเด็กสาวทั้งสามจนลิมมองทรงวุฒิ
“สวัสดีครับพี่ธนา”
เด็กสาวทั้งสามก็รีบไหว้ทักทายธนาเช่นกัน” สวัสดีค่ะ”
ธนาเหมือนอยู่ในภวังค์ “โหสวยกันจริงๆเลยสวยมากๆ ยังกะพวกนางงามแน่ะ” น้ำลายพาลจะไหลย้อยจากมุมปาก จนทรงวุฒิ เอามือเคาะเบาๆที่โต๊ะ
“พี่ธนา พี่ธนา” “เฮ้ย เอ๊ย ครับ” ธนาตกใจสะดุ้ง
“อ้าวนั่งๆ นั่งกันก่อนสิ” โต๊ะทำงานของธนาเป็นกระจก เมื่อเด็กสาวทั้งสามนั้งกระโปรงที่ใส่อยู่ก็รั้งร่นขึ้นมาโชว์เรียวขาขาว ต้องใจธนาเป็นยิ่งนักถึงกับต้องแอบชำเลืองมองอยู่บ่อยๆ
ทรงวุฒิเองก็ไม่ค่อยจะพอใจนัก
“ตกลง พี่รับพวกหลานๆของแกมาฝึกงานที่นี่ก็ได้ รับรองชั้นจะดูแลอย่างดีเลย” ธนาตอบด้วยสายตาหื่นกามสุดๆ
เมื่อการพูดคุยเป็นที่เรียบร้อย ทรงวุฒิก็ให้ทั้งสามสาวออกไปรอข้างนอกก่อน
“นี่พี่ธนา ผมขอนะพี่นี่มันหลานผมกับเพื่อนๆหลานผมนะ”
“แกพูดอย่างกะไม่ไว้ใจพี่น่ะแหละ”
“อ้าวก็จริงนี่พี่ ฉายาพี่ใครก็รู้ แล้วเมื่อวันก่อน ภพมันก็บอกผมว่าพี่น่ะเพิ่งฟันนักศึกษาฝึกงานรุ่นที่แล้วไปเอง ยังไงคราวนี้ผมขอนะพี่อย่านะ”
“แกก็ฟังใครมันพูดวะ ไอ้ภพมันก็ตอแหลไปงั้นแหละพี่นะ ไม่ใช่คนอย่างนั้นแล้วอีกอย่างยัยคนที่ชื่อธิชาน่ะมันหลานแกจริงๆเลยหรือวะ”
“ก็ใช่สิพี่ ก็คนนี้แหละคับลูกสาวพี่ทรงเดช พี่ชายผมล่ะครับ”
ธนาคิดในใจ………”ไม่น่าเลยยัยหนูคนนี้ก็ดันสวยที่สุดในกลุ่มด้วย ไม่เป็นไรไหนๆเหยื่อก็อยู่ในมือแล้วค่อยๆหาโอกาสก็ได้ฟะ”
“วุฒิพี่รับปากแก ว่าจะไม่ทำอะไรยัยธิชา แต่เออ แต่…….”
“ไม่ต้องแต่เลยพี่ธนา เด็กอีกสองคนนั่นก็เพื่อนยัยธิชาเค้าพี่อย่าไปยุ่งดีกว่าผมขอนะ”
“เออ ๆ ไม่ก็ไม่เอ็งสบายใจเถอะ”