……………”วิทย์”…. เสียงร้องสะดุ้งหลุดลอดออกมาจากริมฝีปากคู่งามของญาดาอย่างรวดเร็ว พลันเมื่อสติของถูกปลุกขึ้นจากแสงแดดยามสายอันร้อนแรงที่กำลังสาดส่องปะทะใส่ใบหน้าอันสวยหวานของเธอ….
………พร้อมๆกันกับเสียงร้องอุทาน ญาดาก็ถลึ่งพรวดชันร่างงามขึ้นด้วยแรงกระตุกรั้งอย่างรุนแรงอันเกิดมาจากมโนสติที่กริ่งเกรงว่าจะมีผู้ใดมาพานพบร่างเธอและน้องชายตัวดีอยู่ในห้องนอนเดียวกันในค่ำคืนที่ผ่านมา….หญิงสาวชาวูบไปทั่งตัวขณะดันร่างงามของเธอตั้งตรงขึ้น สองมือไขว่คว้าเข้าหาลำตัวที่ยังคงเปลือยเปล่าอย่างร้อนรนพร้อมๆกับพลิกตัวหมุนใบหน้าไปรอบๆเตียงนอนด้วยใจระส่ำ..
…….”เฮ้อ…..”…หญิงสาวถอนหายใจออกมาอย่างผ่อนคลายเมื่อพบว่าในห้องนอนของตนเองขณะนี้ไม่มีร่างอันเปลือยเปล่าของน้องชายตัวแสบ…..มีเพียงเธออยู่คนเดียวเท่านั้นที่ยังกึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีผ้าห่มผืนใหญ่ที่พลิกตัวลงไปกองบนหน้าตักปกคลุมห่อทับบดบังของสงวนอันแสนหวงไว้ ปล่อยให้ปทุมเนื้อเนินถันขาวผ่องอร่ามตาขยับกระเพื่อมอย่างแผ่วเบาขึ้นลงๆโดยมิได้สนใจแม้จะไม่มีสิ่งห่อหุ้มมันแต่อย่างใด
……….เพียงแค่เสี้ยววินาทีหลังจากระยะโล่งใจ…..ความทรงจำต่างๆช่วงค่ำคืนที่ผ่านมาระหว่างเธอและน้องชายร่วมสายเลือดก็หลั่งไหลทะยอยสาดซัดเข้าสู่จิตใจอย่างต่อเนื่อง…ความเสียวซ่านกระสันต์ใจที่ทำให้ร่างกายของเธอถึงกับสั่นเกร็งกระตุกเร่าบิดไปบิดมาครั้งแล้วครั้งเล่า…..ความตื่นกลัวและปวดร้าวที่เธอต้องยินยอมพลีร่างให้กับบุรุษหนุ่มที่เป็นน้องแท้ๆในสายเลือดที่ทำให้เธอมิอาจสกัดกั้นความรู้สึกแตกซ่านกระสานใจนับอย่างนับครั้งไม่ถ้วนโดยที่เธอไม่เคยคาดคิดก็ทำเอาทำนบน้ำจากดวงตาคู่งามถึงกับหลั่งทะลักทะลายออกมาอย่างเกินห้ามใจ……ยิ่งคิดก็ยิ่งลาม…..ความหลังครั้งเก่ายิ่งต่อยาวย้อนกลับ….จนมันเลยไปถึงความทรงจำระหว่างเธอและเก่ง….เพื่อนรักของสุพจฯคู่มั่นของเธอเมื่อคืนก่อน….ที่ระเบิดอารมย์ใส่เรือนร่างเธอจนชาสั่นกับความรู้สึกและได้ความสาวของเธอไปเป็นคนแรก….อย่างที่เธอไม่ต้องการ…
“ทำไม..ทำไม….ฮือๆๆๆ”….ทุกสิ่งทุกอย่างในความคิดเหมือนถูกสะกดกั้นให้นิ่งงันเมื่อญาดามิอาจทนฝืนความรู้สึกทั้งเสียใจ..และกริ่งเกรงกับเรื่องราวที่ผ่านพ้นไปเพียงข้ามคืนจนถึงกับเผลอตัวยกฝ่ามือน้อยๆของเธอทั้งสองข้างหงายขึ้นประกบใส่ใบหน้าที่เจิงนองไปด้วยน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อาจควบคุม…
………………………..หญิงสาวจมปลักกับความรู้สึกอย่างเนิ่นนาน…ใบหน้าอาบโชกด้วยน้ำตาของวัยสาวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน….ยิ่งหวนคิดถึงสุพจน์คนรักเธอ..เธอก็ยิ่งเสียใจอย่างสุดตัว….ทั่งกลัวเกรงถึงการล่วงรู้ของเขา..ทั้งกลัวเกรงต่อบาปกรรมที่เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้กับน้องชายในสายเลือด……ยิ่งคิดถึงอนาคตข้างหน้า..ญาดาก็ยิ่งแทบคลั่ง…เธอจะมองหน้าสุพจน์ยัง…..เธอจะทำยังไงเมื่อเจอกับเก่ง….เธอจะทำอย่างไรเมื่อเจอแพรวา..และเธอ….เธอจะทำยังไงเมื่อเธอต้องเจอน้องชายของเธอ…………คำถามต่างๆเวียนวนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทุกคำถามเหล่านั้นก็เป็นคำถามที่เธอมิอาจหาคำตอบได้…..หญิงสาวจมดิ่งกับความคิดย่างเนิ่นนาน…….นานจนน้ำตาที่เคยเปียกโชกถึงกับเหือดแห้งจางหาย….เปล่าเลย……มิใช่เธอจะคลายความโศกเศร้า….แต่ว่าเธอได้กลั่นมันออกมาจนน้ำจากดวงตาคู่งามไม่มีหลงเหลืออยู่อีกเลยแม้นซักหยาดหยดเดียวต่างหาก………
………..“ห้อง………..”…..ญาดาสะดุ้งตื่นจากภวังก์อีกครั้ง…เมื่อความคิดที่วนเวียนซ้ำไปซ้ำมาครั้งแล้วครั้งเล่าสะดุดเข้ากับช่วงหนึ่งของความทรงจำเมื่อค่ำคืน………ใช่แล้ว….พี่แพร..พี่แพรนัดเราไว้….ด้วยความสำนึกผิดต่อแพรวา..ญาดาสลัดทิ้งความเจ็บปวดรวดร้าวและความขมขื่นจนคลายตัวลงได้อย่างไม่รู้ตัว…หญิงสาวรีบยันร่างของตัวเองทั้งที่ยังเปลือยเปล่าขึ้นจากเตียงนอนในทันที……แต่แค่เพียงฝ่าเท่าเรียวสวยแนบลงไปยืนบนพื้นห้อง…. ญาดาก็เสียววูบไปทั่วท้องน้อยอันแบนราบถึงกับหลุดอุทานออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
………….“อุ้ย..อ..อื้ยยย”….หญิงสาวกระตุกสั่นเบาๆพลันที่ยืนเต็มตัวบนพื้นห้อง….. เมื่อเมือกขาวขุ่นข้นหลั่งไหลเยิ้มฉ่ำออกมาจากร่องหรืบอย่างไม่คาดคิด…ทำเอาเธอต้องรีบก้าวลงจากเตียงนอนแล้วรีบเกร็งสองขาเรียวสวยหนีบต้นขาอ่อนทั้งสองข้างเข้าหากันให้ชิดติดกันแน่นแทบจะทันที ……ญาดารู้ว่ามันคืออะไร……เธอเม้มเรียวปากสวยคู่งามกันจนแน่น….ขมิบรั้งทั้งเนินเนื้อและสองกลีบคู่งามอย่างรุนแรงจนมันลามไปถึงบั้นท้ายอันกลมกลึงเกลี้ยงเกลาทางด้านหลัง…..สองปรีกอยก้นเนียนสวยหดกระชับเข้าหากันอย่างเต็มที่ดังจะคาดคั้นเมือกขาวขุ่นข้นที่มีอยู่ในร่องเนื้อและโพรงสวาทด้านในของตนเองให้หลุดไหลออกมาจากช่องทางและร่องหรืบให้หมดสิ้น……..และเมื่อทุกอย่างจบลงจนเธอมั่นใจว่าน้ำรักของน้องชายไม่มีส่วนใดของมันหลงเหลืออยู่อีกต่อไป…ญาดาก็กระโผลกระเผลก้าวเดินอย่างอ่อนแรงพาร่างงามของตนเองเดินตรงไปยังน้ำส่วนตัวในห้องนอนแห่งนั้น หมายชำระคราบไคลและเมือกเหนียวที่เธอยังรู้สึกว่ามันครอบคลุมไปทั่วทุกสัดส่วนของเนื้อสาวให้มันจางหายไปจากกายเธอให้หมดสิ้น
………………….ขณะที่ญาดากำลังใช้สายน้ำจากฝักบัวอันร้อนแรงราดรดชำระล้างคราบไคล และความรู้สึกนึกผิดที่เกิดขึ้นภายในใจโดยเฉพาะที่มีต่อคู่หมั้นหนุ่มให้ออกหายไปจากร่างงามของเธอ…….หญิงสาวกลับไม่รู้เลยสักนิดว่าคู่หมั้นหนุ่มของตนเองนั้นเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา……ภายหลังจากที่ตาชด..คนรถเฒ่าตัวแสบได้เห็นเขาและเด็กสาวอีก 2 คน ภายในปั้มน้ำมันลงมาจากรถเก๋งส่วนตัวคันงามแล้ว…….เขาและเด็กสาวทั้งสองมีอะเกิดขึ้นระหว่างค่ำคืนเดียวกันกับที่เธอยังคงโจนทะยานด้วยความเสียวสุดกลั่นกับน้องชายตัวเอง………………………
…………”เชอร์รี่กับแนน…แน่ใจนะครับ”
“ค..ค่ะ”…คำตอบของสองสาวนักศึกษาผู้แสนสวยซึ่งหมายจะมีชื่อเสียงไว้โอ้อวดแก่เพื่อนฝูงในมหาวิทยาลัยของตนเองดังออกมาอย่างติดๆคัดๆแทบจะพร้อมๆกัน…ทำเอาหนุ่มเจ้าเล่ห์อย่างสุพจน์ถึงกับแอบยิ้มอย่างสมหวังอยู่ในใจ….โดยไม่ระแคระคายเลยสักนิดว่าคู่หมั้นสาวคนสวยของเขานอกจากจะโดนเพื่อนรักกระหน่ำซัดร่องหรืบอันแสนงาม จนมันลามตามไปถึงน้องชายของตัวเธอเองกระหน่ำซ้ำแทงอย่างอิ่มเอมกับความสาวและขาวสดจนสุดกลั่นในขณะนั้น…….
“..ถ้างั้น….ไปครับ…ลงจากรถกันได้แล้ว…คุณศักดิ์เขาคงรอต้อนรับเราอยู่…..เดี๋ยวจะได้คุยเรื่องงานกันเลย” สุพจน์เอ่ยปากไปขณะที่เขาเองไม่ได้ทำท่าทางจะสนใจเลยว่าเสียงเรียกเชื้อเชิญให้เด็กสาวทั้งคู่ลงจากรถจะทำให้ทั้งสองคนทำตามเขาหรือไม่………แล้วมันก็เป็นไปอย่างที่เขาคาดคะเนไว้ไม่มีผิดทั้งเชอร์รี่และสาวแนนต่างก็ยังคงนั่งนิ่งงันใจระส่ำอยู่กับที่กับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจไปแล้ว….จนกระทั่ง
“เชิญครับว่าที่ดาราและนางแบบคนสวยทั้งสองคน” สุพจน์เอ่ยปากอย่างเป็นกันเองอีกครั้งเมื่อเขาเดินอ้อมตัวรถทางด้านหลังแล้วทั้งมือซ้ายและมือขวาต่างก็จับที่ประตูรถทั้งด้านหน้าและด้านหลังเปิดประตูของรถเก่งคันงามออกจนกว้างพอเพื่อให้นักศึกษาสาวทั้งสองคนได้ลงจากรถ…..
………………….. ”…อ้าวเชิญๆๆครับคุณสุพจน์…แล้วก็น้องๆทั้งสองคน….พอดีผมจัดห้องไว้คุยงานแล้ว…มาๆๆมาทางนี้ครับ” สุพจน์ยิ้มกริ่มแต่ก็ไม่ได้ทักทายตอบ..เขาหันไปมองหน้าเด็กสาวทั้งคู่ทางด้านหลังแล้วพยักหน้าผสมรอยยิ้มบางๆให้คนทั้งคู่บ่งบอกให้เธอทั้งสองคนเดินตามเขาและเจ้าของสถานที่เข้าไปในบ้านพักส่วนตัวสุดหรูที่แสดงถึงฐานะอันร่ำรวยได้อย่างไม่มีที่ติ…
“ทางนี้ครับทางนี้……..เชิญครับเชิญ…เอ่อ..น้อง..”
“นี่น้องแนน แล้วก็นี่น้องเชอร์รี่ครับคุณศักดิ์”
“สวัสดีครับ…น้องแนนแล้วก็น้องเชอร์รี่”
“ค.ค.ค่ะ..สวัดดีค่ะพี่ศักดิ์…เอ่อคือ”….
“สวยมากเลยทั้งสองคน…หยั่งงี้เหมาะเลยครับคุณพจน์…มีงานเข้ามาสองตัวเลย ตัวแรกเป็นสายการบินอีกตัวนึงเป็นของรถยนต์..อืม..จำไม่ได้ยี่ห้ออะไร เบนซ์ หรือ บีเอ็มก็ไม่รู้ เดี๋ยวต้องรอคุณชาญเขาอีกที”…
…………….ทั้งแนนและเชอร์รี่ต่างก็เห็นคนชื่อศักดิ์ไม่ได้สนใจอะไรเลย…กลับพูดเรื่องงานทันทีขณะที่ทั้งศักดิ์ และ สุพจน์ต่างก็นั่งลงใกล้ๆกันบนโซฟาตัวงามขนาดใหญ่….ทำให้เด็กสาวทั้งสองคนต่างคลายความกังวลและเขินอายใจที่ในตอนแรกคิดว่าคนชื่อศักดิ์จะเริ่มหาผลประโยชน์จากตัวเธอทั้งคู่ในทันทีที่ทั้งสองได้เหยียบย่างเข้ามาในอณาเขตบ้านพักของเขา
“อ้าวพี่ชาญหามาให้เหรอครับพี่ศักดิ์”….สุพจน์แสดงความเป็นกันเองมากขึ้นในสายตาของสองสาวเมื่อเขาเอ่ยเรียกคนชื่อศักดิ์แบบสนิทสนม….
“ครับ…โถ่คุณพจน์…ผมงานยุ่งจะตาย……ถ้าไม่ใช่ไอ้ชาญมาขอ ผมไม่เอาหรอกครับ…กลัวทำไม่ทัน…อ้าว..น้องแนนกับเชอร์รี่นั่งซิครับ..ตามสบายเลยครับ”
“เอาน่าพี่..น้องแนนกับเชอร์รี่เขาจะได้มีโอกาสไงครับ…..เพราะงานของพี่ก็มีนางแบบอยู่แล้วนี้นา….ดีเลย..”
…………..สองสาวต่างก็รีบก้มหน้าด้วยใจยังคงเขินอายและประหม่ำต่อชายชื่อศักดิ์เมื่อสุพจน์หันกลับมายิ้มให้เธอ
“เอ่อนี่คุณพจน์ ผมขอตัวสักชั่วโมงนะครับ..พอดีจะออกไปธุระใกล้ๆนี่สักแป๊ป….คุณพจน์ก็ตามสบายนะครับ..แล้วถ้าไอ้ชาญมันมาก็คุยเรื่องงานกับมันคร่าวๆไปก่อน….”
“อ้าวพี่..ไม่ทานขาวกันก่อนเหรอครับ….สั่งมาซะเต็มโต๊ะเลย”
“ไม่ละผมทานแล้ว…เอ่อถ้าขาดเหลืออะไร คงตอบรบกวนคุณพจน์เดินออกไปบอกแม่บ้านทางด้านหลังด้วยนะครับ…เพราะปกติแล้วแก่จะไม่เข้ามาในบ้านใหญ่นี้เกินสองทุ่ม ..พอดีแกอายุมากแล้วครับ ผมเลยไม่ค่อยใช้แก่…คนเก่าแก่สมัยพอ่ผมนะครับ……พอดีผมสั่งไว้แล้ว…ตามสบายนะครับสองสาว..เดี๋ยวมาแป๊ปเดียว”
…….. “โอ้ย..ไม่หรอกพี่…แค่นี้ผมก็ทานไม่หมดแล้วครับ……เชิญพี่ตามสบายเลย…เดี๋ยวถ้าพี่ชาญมาผมจะคุยกับแกคร่าวๆๆไปก่อนแล้วกันครับ”……
………….การตอบโต้ของสุพจน์ทำเอาทั้งแนนและเชอร์รี่ถึงกับงุนงง.ที่ชายชื่อศักดิ์พุดจบก็รีบเดินออกไปจากห้องทันทีโดยที่เขาไม่ได้คำพูดของสุพจน์ในประโยคหลังนี้เลยแถม…ตลอดเวลาเขาก็ไม่มีทีท่าจะสนใจตัวเธอเลยสักนิดเดียว..ซึ่งต่างที่ทั้งคู่ได้เคยคาดเดาอยู่ในใจจนตัวเองถึงกับเกร็งสั่นไปหมดพลันที่ปลายเท้าเหยียบลงเข้ากับพื้นถนนบ้านงามหลังใหญ่แห่งนี้
………….”พี่พจน์ค่ะ พี่ศักดิ์เค้า”
“โอ้ย..ไม่มีอะไรหรอกครับน้องแนน…แกก็เป็นงี้แหละงานแกมากจริงๆ…พี่รับรอง…มา..ทานอะไรกันดีกว่า..เดี๋ยวพี่ชาญแกคงมาถึงแหละ..มาๆๆ”………………..
…………………….”น้องแนน..น้องเชอร์รี่…อย่าคิดมากนะครับ…สำหรับพี่เรื่องเมื่อคนวานจบแล้วก็จบเลย…และพี่ก็สัญญาว่าน้องทั้งคู่จะต้องได้อย่างที่ต้องการแน่นอน……พี่รู้จักคุณศักดิ์มานานมาก เชื่อได้เลยครับ” สุพจน์พูดด้วยท่าทางปกติเหมือนไม่เคยมีเรื่องเกิดขึ้นระหว่างเขาและสองสาวเมื่อช่วงคำคืนที่ผ่านมา ชายหนุ่มพูดไปก็จิ้มกับแกล้มใส่เข้าปากเคี้ยวหงับๆไปอย่างสงบนิ่ง….ทำเอาทั้งสองสาวถึงกับเริ่มผ่อนคลายลง…..
“ส่วนเรื่องคุณศักดิ์นะก็ไม่ต้องกังวล..นะครับไอ้เรื่องข้อตกลงที่เคยพูดกัน…..มันไม่ทุกครั้งเสมอไป….”
“หมาย…หมายความว่าไงค่ะพี่พจน์..” ทั้งเชอร์รี่และแนนต่างหน้าแดงซ่านไปด้วยความอายสุดตัวเมื่อได้ยินประโยคแรกที่สุพจน์กล่าวขึ้นถึงเรื่องเมื่อคืน แต่สิ่งที่ทั้งสองสาวได้ยินตามมากลับทำให้ความเขินระอายใจของสองสาวแปลเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงและสนใจครุ่นคริดกับเรื่องราวใหม่นั้นแทน…..และก็เป็นสาวเชอร์รี่ที่เป็นคนรีบชิงเอ่ยถามด้วยความสงสัยต่อคำพูดที่เธอและสาวแนนยังไม่แน่ใจต่อสิ่งที่เพิ่งเองได้ยิน และกำลังประหม่าใจกับเรื่องนั้นขึ้นทันที ก่อนที่สาวแนนจะเอ่ยถามคำถามนี้เหมือนกัน..เมื่อสุพจน์ค้างประโยคไว้แค่นั้นแล้วหันกลับไปรินวิสกี้ชั้นยอดใส่ลงแก้วแล้วยกขึ้นกระดกสายน้ำอันร้อนผ่าวลงสู่ลำคอแบบไม่ผสมอะไรเลยหายวับไปอย่างรวดเร็ว..
…….”อ๋อ…มันขึ้นกับว่าคุณศักดิ์แกอยู่อารมย์ไหนนะ….หลายครั้งแล้วที่แกสนับสนุนดารานางแบบให้ฟรีๆโดยไม่เคยทำในสิ่งที่เราคุยกันไว้….ถ้าหากแกถูกชะตานะ” ชายหนุ่มพูดจบก็เบือนใบหน้าหันมาชำเรืองสายให้แก่สองสาวที่กำลังนั่งนิ่งอ้าปากหวออย่างท่าทางตกใจระคนตื่นเต้นแฝงไปด้วยความหวังน้อยๆที่เธอทั้งคู่จะอยู่ในเกณฑ์นั้นเช่นกัน…….แล้วชายหนุ่มก็หันกลับไปละเลียดอิ่มเอมกับอาหารบนโต๊ะเหมือนเดิม
“..มา..มาครับ..ทานกันก่อนเร็ว…….มามะ….ไม่ต้องทำท่างงหรอกครับ…..พี่ว่าท่าทางแกจะถูกชะตาเราสองคนซะด้วยซิ….เห็นชมว่าสวยแค่นั้นแล้วก็รีบเผ่นไปเลย..ฮ่าๆๆๆ”….เสียงหัวเราะอย่างเป็นกันเองของสุพจน์..และคำเยินยอบ่งบอกความหมายนิดแบบนั้นทำเอาสองสาวรู้สึกโล่งใจขึ้นอย่างประหลาด….แล้วนึกดีใจภาวนาขอให้เป็นอย่างที่ชายหนุ่มต้องการอย่างไม่รู้ตัว…
………..”ขืนช้าเดี๋ยวพี่ทานหมดนะเร็วครับ….ตามสบายเลยรีบๆทานก่อนที่คุณชาญจะมาดีกว่า…..เดี๋ยวแกมาถึงถ้าเรารีบคุยรายละเอียดจะได้กลับกัน..” สุพจน์พูดแบบรวบรัดเหมือนให้ความหวังแก่สองสาวที่จะได้อย่างที่คิดหวังโดยไม่ต้องยอมพลีกายเรือนร่างของตนเองให้กับชายชื่อศักดิ์..โดยประโยค…ถ้าคุยกับคนชื่อชาญเสร็จเรียบร้อยได้ก่อนคนชื่อศักดิ์มา..ทั้งคู่ก็จะได้กลับออกจากบ้านหลังใหญ่แห่งนี้โดยปลอดภัย
….แล้ว.สองสาวก็ไม่รอให้สุพจน์ต้องพูดซ้ำอีกต่อไป…ทั้งคู่ใช้ช้อนและซ้อมที่วางอยู่บนจานตรงหน้าตัวเองเข้าร่วมรับประทานอาหารไปพร้อมๆกับสุพจน์ทันที
……ยิ่งทานก็ยิ่งลืม..บรรยากาศที่คลายความกดดัน..และเสียงเพลงอันแสนไพเราะ…ทำเอาสองสาวหลงลืมกับสิ่งที่เคยประหม่าใจ…ยิ่งชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ใกล้ๆ……อยู่ในท่าทางเป็นกันเองปกติเรียบเฉย…โดนไม่มีสักเสี้ยวเดียวที่เขาจะเผลอหลุดลอดเอ่ยปากถึงเรื่องราวเมื่อค่ำคืนก่อน….แม้ว่าเขาจะได้เชยชมทุกซอกซอนและสัดส่วนความหวานของวัยสาวเธอทั้งคู่มาอย่างอิ่มเอมแล้ว…..ความระมัดระวังและความหักห้ามฝืนใจสำรวจกายของทั้งสาวแนนและเชอรร์รี่ก็ค่อยๆจางหายไป หายไป..หายไป……จนกระทั่ง………
….”โอ้..โห…กินกันเก่งแหะ…ขืนกินกันอย่างนี้..พี่เมาตายเลย….”
“อิอิ…ถ้าเมาเดี๋ยวเชอร์รี่ขับรถให้ค่ะพี่พจน์…”
“โอ้วววว..โน้ว….อย่าเลยน้องสาว……ยังไงพี่ก็สู้ตาย….โว้ว”…
“ยังไงก็อย่า.เมาไปก่อนพี่ชาญมานะค่ะ..พี่พจน์…..”
“โถ่…น้องแนน…ถ้าน้องสองคนไม่มอมพี่ละก็ไม่มีทางเมาครับ……อ้า…ใครโทรมาหว่า”..สุพจน์ออกอาการงุนงงเมื่อเสียงโทรศัพท์ของตัวเองบนโต๊ะดังขึ้นกระทันหัน….ทำเอาภายในห้องทั้งห้องกลับสู่ภาวะปกติเงียบสงบอีกครั้ง
“..อ้าว..คุณชาญ..ครับ.ๆๆ…ยังครับ…แหมจะกลับก่อนได้ไง…..อ้าวเหรอ….ว้า…..ว่าแต่เดี๋ยวคุณชาญมาแน่นอนใช่ไม้ครับ…โอเคๆๆ…ได้ครับเดี๊ยวผมกับน้องๆจะรอคุณชาญแน่นอนครับ…ขอบคุณมาก…ครับๆๆ..”
“ขอแสดงความยินดีด้วยสองสาว..เอ้ย..สองดาราสาวคนใหม่ของวงการ” สุพจน์ไม่รีบรอให้สองสาวที่กำลังนั่งนิ่งเงียบงันต้องใจจรดใจจอเต้นระส่ำๆเมื่อได้ยินคำสนทนาของเขาและคุณที่ชื่อชาญ”
“ข่าวดี….พี่ศักดิ์แกคงไม่เข้ามาแล้ว….แต่แกฝากพี่ชาญให้จัดการเลยครับ…..แต่มีข่าวร้ายด้วยนะ” คำพูดทิ้งท้ายอีกครั้งของสุพจน์ทำเอาสีหน้าที่กำลังยิ้มระรื่นของสองสาวถึงกับสะท้านไหวทันที..
“คือน้องเชอร์รี่กับน้องแนนคงต้องนั่งรอคุณชาญกับพี่ที่นี่อีกสัก 45นาทีนะ…”
“โถ่พี่พจน์ค่ะ….รอชั่วโมงนึงยังได้เลยเนอะแนน”..
“ช่าายค่ะ” เสียงตอบที่เริ่มจะลากยาวอันด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เพิ่งจะสำแดงผลหลุดออกมาจากคำตอบของแนน…แม้สุพจน์จะไม่ได้หันไปมองหน้าเธอแต่เขาก็จับทางได้ว่า…ทุกอย่างที่คาดหมายไว้มันกำลังไปได้ด้วยดีไม่มีผิดพลาด…..
จากที่นั่งกินนั่งจิ๊ปกันอย่างเงียบๆของคนทั้งสามก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป…เด็กสาวทั้งสองคนที่เปิดใจคลายกังวลกับสิ่งที่เคยหวาดหวั่น….ค่อยๆถล่ำลึกดื่มด่ำกับบรรยากาศเสียงเพลงอันแสนไพเราะ คลุกเคล้าด้วยอาหารชั้นดี และที่ขาดไม่ได้คือเจ้าสุราตัวร้ายที่ค่อยๆซึมซับเข้ากระแสเลือดภายในกายอย่างต่อเนื่อง…….กิริยา มารยาท…และท่าทางที่เคยสงบเงียบเริ่มปลดปล่อย….ยิ่งชายหนุ่มผู้อยู่ท่ามกลางเธอทั้งสองคน…แม้จะเคยเชยชมแบบชิดใกล้ทั้งด้านนอกและด้านในอันแสนหวานเต่งตึงไปทุกซอกส่วนของเรือนร่างอันอิ่มเอมมาแล้ว…แต่ตอนนี้เขากลับยังคงท่าทางวางเฉย..สนุกสนานไปกับพวกเธอกับเรื่องราวต่างๆนาๆ..ก็ยิ่งทำให้ทุกๆอย่างที่ควรจะป้องกันก็หมดลงอย่างไม่รู้ตัว….
….”นี่ๆๆ..พี่ว่าเราเปิดคาราโอเกะ..มาร้องเพลงกันดีกว่า”
“ด..ดีเยยค่าเพ่พด…เชอรรี่ก็อย่างร้องแล้ว” สาวน้อยไม่พูดเปล่าลุกขึ้นยืนโอนไปเอนมา..แม้จะไม่ถึงกับจะหกคมำ..แต่ท่าทางที่เห็นสุพจน์ก็รู้ดีว่า เด็กสาวผู้นี้กำลังถูกเจ้าสุราร้ายตัวฉกาจ…สำแดงเดชเข้าอย่างยากจะถอนตัวซะแล้ว…..
สุพจน์เหลียวหันกลับไปยังสาวแนนทันทีเมื่อร่างงามของเชอร์รี่บิดกลับเดินขโยกขเยกไปยังโฮมเธียเตอร์สุดหรูตรงข้ามกับโต๊ะโซฟาที่เขานั่งอยู่……ชายหนุ่มถึงกับยิ้มกริ่มเมื่อเห็นท่าทางของสาวแนน เด็กสาวคนสวยอีกคนกำลังนั่งเอนหลังพิงแนบแอบเรือนร่างเข้ากับพนักพิงของโซฟาตัวงามอย่างคนที่หมดเรี่ยวแรง…..ดวงตาของเธอบ่งบอกถึงสติสัมปัญชายะอันอ่อนล้าด้วยฤทธิ์เหล้า…ปล่อยวางอารมย์ไปกับเสียงเพลงและสิ่งแวดล้อมอย่างดื่มด่ำอย่างไม่รู้ตัวเช่นกัน…….
….แล้วพลัน….พอเชอรรี่สามารถจัดการให้เสียงเพลงจากคาราโอเกะภายให้ห้องเริ่มดังขึ้นได้….สุพจน์ก็ถึงกับเพลอยิ้มออกมาอย่างลืมตัวเมื่อทุกๆอย่างที่เขาได้คาดหมายไว้กำลังจะลุล่วงสำเร็จการได้ภายในอีกไม่ช้านี้…..ชายหนุ่มนั่งมองบันท้ายกลมกลึงที่ห่อหุ้มด้วยกระโปรงนักศึกาษรัดรูปสีดำเข้มจนเห็นเป็นก้อนเนื้อกลมเด่นลอยเผยอส่ายไหวไปมาช้าๆขณะที่สาวเชอร์รี่กำลังก้มร่างคุกเข่าคล้ายหมอบคลานอยู่บนพื้นห้องขณะที่เธอยังคงสาละวนควานมือสะเปสะปะไปมาเพื่อค้นหารายชื่อเพลงจากสมุดใหญ่เล่มหนาตรงหน้าจอทีวี….ลำเนื้อที่กำลังสงบนิ่งของสุพจน์ก็เริ่มค่อยๆขยับขยายพองตัวทีละนิดๆไปพร้อมๆกับอารมย์หนุ่มภายในร่างที่ค่อยๆเริ่มปะทุขึ้นปุดๆขึ้นเป็นเงาตามตัวด้วยเช่นกัน….
“น่าเย็ดจริงๆเล้ยเชอร์รี่จ๋า..” เสียงกระซิบอย่างตื่นกระสันต์ของสุพจน์ดังขึ้นขณะที่สายตาของเขายังเพ่งมองจรดจ่อกับบั้นท้ายอันกลมกลึงของเด็กสาวมหาลัยชื่อดังที่ยังส่ายไหวๆแอ่นเผยอบั้นท้ายงามงอนขึ้นๆลงๆโดยที่ตัวเธอนั้นไม่ได้ตั้งใจ…สุพจน์มองไปท่อนลำใต้กางเกงก็เริ่มเบียดตัวโป่งพองขึ้นเป็นทวีคูณจนตอนนี้ชายหนุ่มถึงกับเริ่มจุกอัดไปทั่วหว่างขาเมื่อเจ้าท่อนควยลำยาวของเขามันลุกโชนชูชันจนตึงแน่นถึงกับเผลอครางฮือส่งเสียงซี๊ดซ๊าดลอดออกมาจากริมฝีปากของตัวเองอย่างไม่ตั้งใจ……
“ซี๊ดด…เฮีย…ออกมากันได้แล้ว….มาแอบดูกันก่อนแล้วค่อยหาจังหวะเอาและกัน”
สัญญาณประโยคนี้หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มขณะที่ตัวเขาใช้โทรศัพท์ของตัวเองกดหาใครสักคนเพื่อส่งสัญญาณนั้นออกไปอย่างไม่ได้ระวังตัวเลยว่า…..ถ้อยคำเหล่านั้นจะเข้าถึงหูของเด็กสาวอีกคนที่ยังคงนั่งอยู่ข้างๆ….แม้นร่างงามของเธอจะไม่ได้นั่งจนแนบชิดติดกับเขา…. แต่คำพูดที่เต็มไปด้วยความกระสันต์อย่างเต็มทนจนลำลึงค์ท่อนควยของตัวเองถึงกับบวมเปล่งแบบนี้ แม้จะไม่จบประโยคหรือขยายควาให้มากกว่านี้ เป็นใครก็ต้องคาดเดาได้ไม่ยากว่ามันหมายถึงอะไร…แต่สำหรับสาวแนนกลับหาเป็นเช่นนั้นไม่…..แถมยังไม่สนใจอีกด้วยซ้ำว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆกำลังจ้องมองบั้นท้ายอันกลมกลึงของเพื่อนสาวตัวเองที่มาด้วยกันจนแทบตาถลนออกจากเบ้าทั้งสองข้าง….ด้วยเพราะเธอเองนั้นบัดนี้ก็ปล่อยตัวและปล่อยใจไปกับบรรยากาศและฤทธิ์เหล้าร้ายจนหมดสิ้นเสียแล้ว
“วู้ๆๆ..อาวเลยเชอร์รี่..อาวแบบมันส์ๆๆเลย….เย้”
“เดี๋ยวซี๊……อาวเพลงนี้ก่อน…..เดี๋ยวจาดห้าย…น้องหนู”
เสียงตอบโต้กันระหว่างสองสาวที่คนหนึ่งยังแทบจะหมอบคลานแอ่นลอยกอยก้นกลมสวยส่ายอาดๆท้าทายสายตาหนุ่ม ส่วนอีกคนหนึ่งก็ร้องตะโกนร่ำๆหน้าตาเยิ้มปรือแอ่นร่างอิงหลังอย่างระโหยแรงอยู่บนโซฟา….เนินเนื้อของอกสวยกลมแน่นใต้ภายใต้เสื้อขาวๆสะอาดตาของชุดนักศึกษาขยับไหวส่ายสะท้านเพยิบๆตามลมหายใจที่เริ่มจะร้อนแรงไปกับความรู้สึก…..ทำเอาสุพจน์ถึงกับฉีกยิ้มจนแทบปริไปถึงข้างหู คงมีแต่แม้ร่างกายของเขาเท่านั้นที่ยังคงสงบนิ่ง….แต่ท่อนควยลำยาวกลับเริ่มกระตุกไหวส่ายดิ๊กๆไม่มีหยุด…
……..”อ้าววว..หมดแก้วครับ..ฉลองให้กับความสำเร็จของทั้งสองคน”……….
สุพจน์ปรับสภาพให้ระงับความรู้สึกอย่างรวดเร็วเมื่อเชอร์รี่เสร็จภาระกับการเลือกเพลงแล้วยันร่างลุกขึ้นพลิกหันกลับมายังที่นั่ง….เพียงเสี้ยววินาทีที่สายตองเขาเหลือบเห็นใบหน้าอันเยิ้มฉ่ำไม่แพ้กันของเด็กสาว…..สุพจน์ก็ไม่ละทิ้งโอกาสสำคัญในทันทีรีบยกแก้วเหล้าของเขาและของเธอขึ้นพร้อมกัน….ชายหนุ่มลุกยืนอย่างว่องไวขยับส่งแก้วเหล้าของเด็กสาวยื่นเข้าไปให้พร้อมกับเอ่ยชวนแบบที่ไม่ให้เธอสามารถปฎิเสธได้ด้วยเหตุผลของความสำเร็จของเด็กสาวที่กำลังจะมีขึ้นในไม่ช้า…
….”แน้..พ..พี่โพ๊ด..ลามเอียง…..นี่นา….ม่ายด้ายๆ..ต้องหมดแก้วกาบแนน..ด้วย…” สาวแนนถลึงตัวลุกพรวดจากโซฟาพร้อมกับแก้วเหล้าที่เธอเหลือบไปคว้ามาจากบนโต๊ะ
“ได้เลยครับ..เอ้าหมด….”….พลันสิ้นเสียง………สองตาของสุพจน์ก็ฉวัดเฉวียงไปมาอย่างรวดเร็วเพื่อมองภาพของสองสาวที่กำลังยกแก้วของตัวเองขึ้นดื่มเอื๊กๆๆปล่อยให้สุราในแก้วของแต่ละอนงค์นางไหลผ่านลำคออันขาวผ่องของแต่ละคนหายเข้าไปในร่างงามจนหมดสิ้น……………….
……………….”แหม….เพลงนี้พี่ชอบมากเลยครับเชอร์รี่….นี่ถ้าเชอรร์รี่แดนส์เป็นก็คงดีเลย”
“โอ้ย….สบม.ค่ะพี่…….เชอรร์รี่กับแนนเคยแดนศ์กันมาแล้วคร่า.”
“หา..โอ้วว…ดีเลยครับงั้นไหนลองแดนส์ให้พี่ดูหน่อยได้ไม้ถือซะว่าซ้อมเป็นนักแสดงไปด้วยเลย”
เด็กสาวเมื่อรู้สึกคลายกังวลแถมเจ้าฤทธิ์เหล้าตัวแสบกดดันประสาทและความนึกคิดเข้าอย่างเต็มที่เลยปล่อยตัวและปล่อยใจไปอย่างไม่ระมัดระวัง……อาการขี้เล่นเหมือนเด็กสาวทั่วไปในวัยนี้จึงเผยอวดความสาวและความน่ารักออกมาอย่างหมดเปลือก…………………..ทั้งสาวแนนและเชอรรี่ต่างหันมาสบตาอันฉ่ำปรือเข้าด้วยกันทำท่าทางมีเลศในบางอย่างแล้วหนึ่งในสองสาวก็เอ่ยชวนชายหนุ่มออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
…”ด้ายยยคร่า..แต่พี่ต้องมาเต้นกับพวกเราด้วยน้าค้า…” ไม่พูดเปล่า…สองสาวก็ก้าวขาเข้ามายืนล้อมชายหนุ่มอย่างรวดเร็วแล้วจากนั้นเธอทั้งคู่ต่างก็เริ่มขยับเขยื้อนเรือนร่างอันแสนสวยอัดแน่นไปด้วยวัยสาวส่ายไหวขยับขยายท่วงท่าไปมาตามจังหวะแห่งเสียงเพลง………..โดยที่สุพจน์ก็ไม่ขัดขืนที่จะโยกไหวร่างกายของตนเองไปพร้อมๆกับพวกเธอ
…………………………….
……………”น่าเย็ดทั้งคู่เลยโว้ยไอ้ชาญ”
“สุดยอดว่ะ…คุณพจน์นี้แมร่งเหลือแดกเลยจริงๆ……..ว่าแต่จะเข้าไปได้เมื่อไหร่ว่ะไอ้ศักดิ์..กูเงี่ยนจะตายห่าแล้วนี้”
“เห้ยๆๆเดี๋ยวโว้ย….รออีกสักพักรอยากูออกฤทธิ์ก่อน………เดี๋ยวพอคุณพจน์แกลากอีนังหนูสองคนนั้นไปเย็ดที่ห้องเมื่อไหร่เราค่อยตามเข้าไป……เข้าไปตอนนี้เดี๋ยวไก่ตื่นหมดมึง”………..
“แล้วคุณพจน์แกจะกะถูกเหรอว่ะ..หรือว่ามึงเคยให้ยาแกไปใช้”
“ไม่เคยว่ะ….แต่กูบอกแกแล้วให้ลองเข้าไปลูบๆกอดๆเด็กมันนิดๆก่อน..ถ้าเด็กมันไม่ว่าอะไรก็ให้ลองจับโน่นนี่ต่อ..แล้วถ้ามันยังไม่ว่าอะไรอีกคราวนี้ให้ลองล้วงดู..ถ้าลวงได้ไม่โวยวายละก็….คราวนี้ก็ค่อยจับเย็ดเลย..ฮ่าๆๆ”
…………………ภายในห้องรับรองอันกว้างขวางแม้ภายในจะเย็นสบายด้วยเครื่องปรับอากาศชั้นดีที่สุดของเมืองไทย…..แต่กลับร่างงามที่ทั้งโยกทั้งเต้นเพลิดเพลินไปกับเสียงเพลงกลับเริ่มเร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ…..เพียงแค่ฤทธิ์เหล้าที่พวกเธอดื่มด่ำไปกับมันจนวัดขนาดไม่ได้เมื่อผสมผสานกับเลือดกายที่โยกส่ายไปมาอย่างต่อเนื่องก็ยิ่งทำให้แอลกอฮออล์ตัวร้ายสยายปีกปกคลุมสิตสตังจนหมดสิ้น…….แต่สิ่งสำคัญที่ทำเอาเด็กสาวแสนสวยวัยหวานของรั้วมหาวิทยาลัยทั้งคู่เริ่มจะหายใจติดๆขัดๆ…..ลมหายใจเริ่มรุนแรงเร่าร้อน.สติสตังเริ่มพลุกพล่านจนแทบจะควบคุมอารมย์ร้อนที่กำลังโหมพรือไว้ไม่อยู่ก็คือสิ่งที่อยู่ในแก้วเหล้าของเธอเอง……มันไม่ใช่อยู่ในแก้วเหล้าที่เธอเป็นคนชงและยกขึ้นดื่มเองในหลายๆแก้วที่เธอเพิ่งจะดื่มผ่านมันไปควบคู่กับการโย้กย้ายส่ายร่างคลอเคลียกับจังหวะดนตรี………แต่มันเป็นสิ่งที่อยู่ในแก้วเหล้าที่เธอทั้งสองคนยกมันขึ้นดื่มเพื่อฉลองกับการจะได้เป็นดาราพร้อมสุพจน์แก้วนั้นตาหาก…………….ชายหนุ่มอาศัยจังหวะที่ทั้งสองสาวเผลอไพลจ้องง่วนอยู่กับการเปิดคาราโอเกะ….สำหรับของแอน….สุพจน์ใช้จังหวะที่เด็กสาวมัวแต่จ้องมองร่างงามของเพื่อนสาวค้นหาและเลือกเพลง..ยาร้ายตัวแสบ…ไร้กลิ่น ไร้สี และไร้ซึ่งรสชาติ ถูกใส่ลงในแก้วเหล้าอ่อนๆที่เธอลืมตัวเผลอวางมันไว้ห่างตัวเองแต่ใกล้กับตัวเขา…..ส่วนของสาวเชอร์รี่นั้น..เจ้าเสือร้ายผู้ไม่รู้เลยว่าแฟนสาวสุดที่รักของเขากำลังโดนน้องชายร่วมสายเลือดโหมกระหน่ำร่างงามที่กำลังหมอบคลานอย่างเต็มกำลังจนร่างงามสั่นสะท้านไปมา…ก็ใช้จังหวะเพียงแค่เสี้ยววินาทีใส่ลงไปในแก้วของเธอพร้อมๆกับยกมันยื่นให้เธอดื่มเพื่อฉลองความสำเร็จนั่นเอง
……………