“ยัยดา….หายไปไหนมาทั้งคืนหา…….ตาพจน์เขาโทรมาตั้งหลายหน…มือถือก็ไม่ยอมเปิด…พี่เขาเป็นห่วงมากรู้ไม้…แม่โทรไปถามเพื่อนๆก็ไม่มีใครรู้…….นี่ๆๆยัยดา..แม่ถามทำไมไม่ตอบ”
“เอ่อ…ดาเหนื่อยค่ะคุณแม่……..พอดีแบตฯหมดค่ะ เมื่อวานหลังจากเสร็จงานเลี้ยงดาเลยไปเป็นเพื่อนโบว์ที่หัวหินค่ะ…”
“ไปทำอะไรกัน….แล้วก็ไม่ยอมโทรมาบอกที่บ้าน…คุณพ่อเขาเป็นห่วงมากรู้ไม้………..แล้วไปทำอะไรกันที่หัวหินนะ”
“คือ..พอดีโบว์เขาจะปรับปรุงห้องพักที่คอนโดนะค่ะเลยให้ดาไปช่วยดู….เดี๋ยวดาขอไปนอนก่อนน่ะค่ะ”
ญาดารีบตัดบทคุณญานจิตรผู้เป็นมารดาเพื่อไม่อยากตอบอะไรมากนักเดี๋ยวจะผิดสังเกตุ พร้อมกับรีบก้าวขึ้นบันไดไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว แต่หากคุณญานจิตรเธอสังเกตุจะเห็นว่าลักษณะการเดินแต่ละก้าวของบุตรสาวคนสวยนั้นจะมีอาการแปลกไปเดินขาถ่างๆอย่างชัดเจน
ญาดาอาบน้ำไป..ร้องไห้สะอึกสะอื้นไป..นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว..ทำไมเก่งถึงทำกับเธออย่างนี้ถ้าแพรวารู้เรื่องเข้าจะเกิดอะไรขึ้น…แล้วถ้าคู่หมั้นของเธอรู้เรื่องด้วยเธอจะทำยังไง
“พี่พจน์ขา..ดาขอโทษ”..หญิงสาวรำพึงออกมาเบาๆแก้มขาวนวลเปล่งปลั่งอาบไปน้ำตาที่ไหลมาเป็นทางผสมผสานรวมกับสายน้ำที่ไหลกระทบอย่างแรงจากฝักบัว
“พี่เก่งเป็นเพื่อนสนิทกับพี่พจน์..แต่ทำไมพี่เก่งถึงทำกับดาอย่างนี้”……
นึกได้อย่างนี้ญาดาหวนนึกเลยเถิดไปกับจังหวะแรกที่ท่อนเอ็นอวบใหญ่แหวกโคกเนินของเธอมันช่างเจ็บปวดอะไรเช่นนี้…….แต่จากนั้นทำไมมันกลับสร้างความรู้สึกแปลกใหม่เสียวกระสันต์จนเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงได้หลงไหลไปกับกามาที่เพื่อนของคู่หมั้นหนุ่มบรรจงป้อนเข้าใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า”
“.อุ๊ย..” หญิงสาวอุทานเบาๆเมื่อเผลอลูบไล้ฟองสบู่ชำระล้างคราบไคลกลิ่นอายเมือกสวาทที่ราดรดเข้าใส่โพรงเนื้ออวบอิ่มของเธอ ความรู้สึกเจ็บแปล๊บกลับมาเยือนอีกครั้ง …..เธอก้มลงมองซอกกลีบพรูขาวอิ่มเอม…ที่เมื่อก่อนไม่เคยเลยสักครั้งที่เธอจะสนใจมัน…คงจำได้เพียงว่ามันขาวอวบอิ่มเอมอย่างไร…
แต่บัดนี้…รอบโคกเนินกลับแดงเป็นผื่นไปทั่วร่องกลีบนั้นแดงกล่ำเห็นรอยเลือดฝาดวัยสาวเต็มขั้น……..เธอไม่แปลกใจเลยที่สภาพของมันเป็นอย่างี้ ก็พี่เก่งเล่นกระแทกเจ้าดุ้นเอ็นกระทั่งหนอกโคนปะทะเข้ากับโคกเนินเธออย่างรุนแรงทุกครั้ง ทั้งจากด้านหน้าด้านหลังสลับไปมาแถมบางครั้งเมื่อเจ้าดุ้นเนื้อไหลลงร่องสวาทเข้าไปจนหนอกโคนเบียดชิดกับโคกเนินเธอ เขากลับบดส่ายคว้านไปมาอีก….ด้านในเจ้าลึงค์หัวมนบานๆก็ส่ายเบียดบดจนเธอรู้สึกเสียวเกร็งไปทั่วท้องน้อย สันเอ็นที่ส่ายขยี้กับติ่งไตเธอมันสร้างอารมย์ตื่นตัวให้เธอจนแทนจะขาดใจตายทุกครั้ง…
“บ้าแล้ว….นี่เรากำลังคิดอะไรอยู่”……ญาดาเรียกสติกลับคืนมาอีกครั้งเพราะรู้สึกว่าความเจ็บปวดเมื่อกี้มันเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสร้างความเสียวน้อยๆขึ้นมาแทน

………………………………18.00 น. “ยัยดากลับมาหรือยังคุณจิตร” ธาดาเอ่ยถามคุณญาณจิตรด้วยน้ำเสียงดุๆ
“กลับมาแล้วค่ะคุณ…..เมื่อสัก 5 โมงนี่เอง”
“ไปไหนมารู้หรือเปล่า…..แล้วทำไมไม่กลับบ้านกลับช่อง…มือถือมีก็ไม่ยอมโทรบอก”
“แกไปหัวหินกับหนูโบว์นะค่ะ…เห็นบอกว่าหนูโบว์จะทำห้องที่คอนโดใหม่……ช่างแกเถอะคุณ..กลับมาไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว….ยัยดานะไม่เคยเถลไถลนะคงรีบไปนะ…ไม่เหมือนเจ้าวิทย์เล้ย…เมื่อคืนกว่าจะมาก็เกือบสว่าง”

“ว่าอะไรผมครับแม่”
“ว่าแกแหละตาวิทย์…..เอาแต่เที่ยวทั้งวันทั้งคืน”
“อ้าวก็ผมว่างนะครับ…อีกอย่างผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีไม่งามซะหน่อย”
“นี่เจ้าวิทย์ไปตามพี่ดาเค้ามากินข้าวซิ …..เร็วบอกพ่ออยากคุยด้วย” ธาดาเอ่ยเรียบๆ แต่จักร์วิทย์กลับสวนขึ้นมาว่า
“หึ.หึ.หึ..พี่สาวคนสวยผมกลับมาแล้วเหรอ…นึกว่า….”
“นึกว่าอะไรเจ้าวิทย์….” ธาดารีบเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย
“เปล่าครับพ่อ……ว่าแต่พี่ดากลับมาเมื่อไหร่ครับแม่”
“สัก 5 โมงนี่แหละถามทำไม”
“โฮ้โห้…ทั้งวันทั้งคืนเลยเหรอนี่”
“อะไรของแกเจ้าวิทย์…พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย…เรื่องอะไร…..ทำไม….ยัยดาไปทำอะไรมา”
“เอ่อ..ป.ป..เปล่าครับพ่อ…ก็เห็นไปงานเลี้ยงเมื่อคืน…….แต่เล่นกลับซะเย็นอีกวัน..สงสัยจะเลี้ยงกันข้ามวันข้ามคืน”

ว่าแล้วจักรวิทย์ก็รีบขึ้นบันได้ไปชั้นบนเพื่อไปตามพี่สาวคนสวยตามคำสั่งของบิดา
ก๊อก..ก๊อก…ก๊อก….. ” พี่ดาพ่อเรียกไปทานข้าวครับ”
จักรวิทย์เคาะประตูห้องนอนของพี่สาวเบาๆ พร้อมกับเรียกให้เธอลงไปที่โต๊ะอาหารด้านล่าง
“พี่ดา….พ่อเรียกครับ” จักรวิทย์เรียกญาดาอีกครั้งเมื่อเวลาผ่านไปสักครู่โดยไม่มีการตอบโต้ออกมาจากห้องนอนด้านใน
แอ๊ด.ๆ…..เสียงประตูห้องถูกเปิดเบาๆโดยน้องชายตัวแสบผู้ที่ทำให้พี่สาวของตนเองต้องพลีกายระบายความใคร่ของเก่งโดยที่ตัวเองไม่คาดคิดมาก่อน
จักรวิทย์เดินเข้าไปในห้องของพี่สาวสุดสวยด้วยอาการปกติเหมือนที่ผ่านๆมา สิ่งที่เขาเห็นเมื่อคืนนั้นแม้จะยังค้างคาใจเขาอยู่ แต่เขาก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องของหล่อน เพราะหล่อนเองก็ไม่เคยมาวุ่นวายกับกิจกรรมอย่างว่ากับเขาเลยสักครา ทั้งๆที่รู้ว่า เขาพานักศึกษาสาวๆที่หลงเสน่ความรำรวยมากกกอดฟอนเฟ้นไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ภายในห้องแม้จะเป็นเวลาเย็นมากแล้ว แต่แสงสว่างที่สาดส่องมาจากด้านนอกยังคงเพียงพอที่จะทำให้เขามองเห็นสภาพภายในห้องของพี่สาวได้ชัดเจน ญาดานอนตะแคงตัวหันหน้าไปทางระเบียงด้านนอกหันหลังให้กับเขา เรือนร่างทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยผ้าห่มนวมผืนใหญ่มีเพียงส่วนลำคอและศรีษะเท่านั้นที่โพล่พ้นออกมา
“พี่ดาตื่นได้แล้วพ่อเรียก” พร้อมกับเสียงเรียกจักรวิทย์เอื้อมมือดึงผ้าห่มที่ปิดทับเรือนร่างของพี่สาวสะบัดเลิกขึ้นพลิกกลับไปอีกด้านอย่างรวดเร็ว เรือนร่างเรียวบางอวบอิ่มสมวัยสาวในชุดนอนราคาแพงเนื้อผ้าโปรงบางเบาที่สาวสวยผู้นี้ใส่อยู่นั้น เป็นแบบชิ้นเดียวสายเดี่ยวสองสายคล้องหัวไหล่ แต่ตอนนี้ยามที่นอนในท่าตะแคงตัวแถมหลับเป็นตายเพราะความเมื่อยล้าจากเกมสวาทที่เจอดุ้นเอ็นเสียบแทรกแหวกโคก ดอกแล้วดอกเล่า เรือนร่างของสาวสวยผู้นี้จึงเป็นไปในท่าทางปล่อยวางทุกอย่าง ร่างสาวสดใสผิวขาวเนียนเปล่งปลั่งในท่าตะแคงข้าง เรียวขาทั้งสองข้างที่แนบทับกันนั้นถูกชันขึ้นมาจนหัวเข่าเกือบติดกับหน้าอกเหมือนคนนอนในลักษณะคู้ตัว สายเดี่ยวที่เคยคล้องหัวไหล่หลุดลุ่ยลงมากองที่ต้นแขนอวบอิ่ม เนินอกขาวสล้างโพล่พ้นคอเสื้อออกมาเห็นเป็นเนินถันขาวอวบอัดมีร่องรอยเลือดฝาดที่โดนขบโดนดูดเห็นเป็นสีชมพูเรื่อๆ สะโพกโค้งมนกลมกลึงโค้งรับกับเอวขอดกิ่วพอดิบพอดี แต่ที่ทำให้แก่นกายความเป็นชายจักรวิทย์ต้องลุกผงาดผึงในทันทีทันใดนั้นก็คือ ต่ำกว่าลอนสะโพกลงมาชายชุดนอนที่ล่นขึ้นด้านบนนั้นมันสูงเลยขึ้นซะจนปลายชุดปิดหมิ่นเหม่อยู่เพียงแค่ขอบสะโพก ความขาวอวบอัดเนียนผ่องของบั้นท้ายที่คัดแน่นเปล่งปลั่ง โพล่พ้นชายเสื้อออกมาเห็นเต็มตา แก้มก้นขาวเนียนเป็นลูกกลมกลึงเนื้อหนังวัยสาวสวยสะพรั่งแน่นมือมันช่างน่าลูบไล้ยิ่งนัก
ภาพเหตุการณ์ต่างๆเมื่อคืนผุดเข้ามาในสมองของจักรวิทย์ อย่างรวดเร็ว เรือนร่างงามขาวนวลเนียนตลอดทั้งร่างที่กำลังคลานคุกเข่าสะบัดร่อนไปมา หน้าเชิดร้องครวญครางจากการถูกกระแทกกระทั้นบั้นเอวส่งดุ้นเอ็นเข้าแหวกเข้าแหวกออก จนแก้มก้นอวบอัดสองข้างแทบปลิแยกเมื่อเจอจังหวะการกระเด้าสอยท่อนเอ็นเข้าใส่อย่างรุนแรงต่อเนื่อง จักรวิทย์จ้องมองบั้นท้ายเนียนสวยของพี่สาวตาไม่กระพริบ มือของจักรวิทย์เลื่อนออกไปข้างหน้าช้าๆอย่างไม่รู้สึกตัว
และเมื่อมันสัมผัสเข้ากับลอนสะโพกโค้งมนตรงหน้า ความแข็งแน่นแต่เนียนนุ่มมือของเนื้อหนังที่สัมผัสได้ทำเอาเจ้าท่อนเนื้อที่กำลังผงาดชันของจักร์วิทย์ถึงกับสะบัดหัวส่ายเกร็งสะท้าน แต่แล้วเมื่อจักรวิทย์เผลอลืมตัวค่อยๆไล่สัมผัสความเนียนแน่นจากลอนสะโพกลงมายังด้านล่างช้าๆจนมาถึงแก้มก้นขาวอวบอัดด้านหลัง จักร์วิทย์ก็ต้องเด้งตัวผึงกลับมายืนชิดติดเตียงอย่างรวดเร็ว
“ว๊าย..ตาวิทย์…ทำอะไรพี่”