“เฮ้ย……พี่ดานี่…โอะ…โฮ้ววววว…ซีดดด….อาาหห” พร้อมกับเสียงอุทานด้วยความตกใจของจักร์วิทย์ ก็เป็นจังหวะสุดท้ายจากการเร่งสาวท่อนเอ็นที่กำลังตั้งโด่ของเขา พร้อมการพุ่งกระฉูดของน้ำว่าวจากด้านในอย่างรุนแรงซึ่งเกิดจากการกระสันต์ ของอารมย์ เพราะภาพการบรรเลงเพลงสวาทของหญิงชายในจอโทรทัศน์ซึ่งเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า สาวสวยที่กำลังแอ่นก้นขาวๆส่ายสะโพกรับการกระเด้าแทงอย่างรุนแรงในจอคือพี่ สาวแท้ๆของตน แม้จะตกใจเป็นอย่างยิ่งจนสมองสับสนคิดอะไรไม่ออก แต่ภาพที่ยังคงปรากฎเบื้องหน้าเขาขณะนี้นั้นทำเอาจักร์วิทย์ไม่สามารถขยับ เขยื้อนร่างกายส่วนอื่นๆได้เลยแม้กระทั้งฝ่ามือที่ยังคงกำดุ้นเอ็นท่อน เขื่องของเขาไว้
เพราะตอนนี้แม้ว่าญาดาจะบรรลุความเสียวกระสันต์จากการร่วมรักครั้งแรกใน ชีวิตไปแล้ว กับชายที่เป็นเพื่อนสนิทของคู่หมั้นเธอ แต่เธอยังคงเชิดหน้าสูดปากร้องครางด้วยความเสียวซ่านที่สุดในชีวิตพร้อมกับ แอ่นก้นอวบๆที่ขาวผ่องกลมกลึงของเธอบดอัดเข้ากับดุ้นเอ็นของเก่งจนแนบติดกับ แผ่นท้องของชายหนุ่ม ความรุนแรงของมันทำให้แก้มก้นขาวๆที่กระฉับแข็งได้รูปทั้งสองข้างปริแยกย่น จากกันอย่างเห็นได้ชัดเจน
จนเมื่อทั้งสองคนลดอาการเกร็งของร่างกายลงโดยที่ฝ่ายชายในจอโทรทัศน์ล้มตัว ซบร่างไปบนแผ่นหลังของหญิงสาวที่ยังคงมีชุดราตรีคลุมอยู่เพื่อผ่อนคลายความ เหนื่อยอ่อน จักร์วิทย์จึงปิดโทรทัศน์พร้อมใช้กระดาษทิชชู่ข้างตัวทำความสะอาดท่อนเอ็น ของตัวเองช้าๆ พร้อมกับความสับสนมึนงงต่อเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป จักร์วิทย์นิ่งเงียบตลอดเวลาที่นั่งเช็ดลำลึงค์ของตัวจนเสร็จ
จากนั้นเขาจึงลุกขึ้นก้าวเดินออกจากห้องพร้อมกับขับรถกลับบ้านทันที

ขอย้อนภาพกลับไปในเวลาไล่เลี่ยกัน…………………………..สุพจน์ ภายหลังจากรู้ว่าเขาพลาดโอกาสสำคัญในการลิ้มรสสวาทของเมียเพื่อนคนสวยแล้ว เขาก็เลยขับรถไปนั่งที่ร้านเงียบๆแห่งหนึ่งเพื่อรอเวลาไม่ให้ ญาดา คู่หมั้นของเขาสงสัย ถ้าหากเขาจะออกไปรอที่ร้านแถวสีลมตามที่นัดแนะกันไว้ ก่อนล่วงหน้า เขารอนั่งกินเบียร์พร้อมกับโทษตัวเองที่ปล่อยโอกาสงามๆอย่างนี้ออกไปเป็นการ ฆ่าเวลา
“ไอ่ห่าเอ๊ย…เราแม่งโง่ฉิบหายปล่อยน้องแพรกลับไปได้ไงว่ะ……เอ…หรือ ว่าไอ้เก่งมันรู้ตัวว่ะ” คิดแล้วเขาถึงกับรู้สึกกังวลขึ้นมาเพราะกลัวว่าเพื่อนจะจับได้ซึ่งจะทำให้ เกิดความหมางใจกันแน่
“คงไม่นะ…..เห็นบอกว่าน้องแพรจะกลับเองนี่หว่า……แล้วไอ้เก่งมันก็ไม่มีปฎิกิริยาอะไรกับเรานี่…..เฮออ….อดเลยกู………..แล้วนี้แพรกลับไปทั้งอย่างนี้คงนอนเงิ่ยนที่บ้านตายห่าเลย”

อนิจจา….ทั้งเก่งและสุพจน์ตอนนี้ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่า สาวสวยในสังคมไฮโซชั้นสูงกำลังถูกคนรถเฒ่าตัวแซบจับก้นกดแอ่นสวนสู้การ กระเด้าแทงอย่างรุนแรงอยู่ในรถของตัวเอง และที่ร้ายที่สุดสำหรับสุพจน์นอกจากจะไม่ได้ลิ้มรสสวาทจากเมียสาวเพื่อนแล้ว ตอนนี้คู่หมั้นคนสวยของเขากำลังโก้งโค้งแอ่นก้นขาวผ่องอ้ากลีบขาวอวบอูมอมหัวถอกเข้าไปแล้วครึ่งหัว รอเพียงการการกดแทรกแหวกโพรงสวาทเพื่อเปิดบริสุทธิ์อยู่ในคอนโดหรูที่เขา เตรียมการขึ้นเองโดยเฉพาะ
“อ้าว….อยู่กันสองคนเองเหรอครับ..แล้วน้องดากับไอ้เก่งยังไม่มากันเหรือ”
สุพจน์เอ่ยถามสองนักศึกษาสาวทั้งสองคนเมื่อเขาเข้าไปในร้านที่เป็นจุดนัดหมาย
“ค่ะพี่……เดี๋ยวพี่ดาคงจะใกล้ถึงแล้วเพราะขับรถออกตามออกมาติดๆ…แต่พี่เก่งนี้ซิค่ะออกมาก่อนตั้งนานไม่รู้ไปไหนยังไม่ถึงสักที”

สาวแนนเอ่ยตอบพร้อมบอกภาพเหตุการณ์ลำดับการเดินทางของเพื่อนรัก และ คู่หมั้นสาวของเขาให้ฟัง
สุพจน์ได้ฟังดังนั้นก็ไม่ได้รู้สึกเฉลียวใจเลยซักนิดเพราะทั้งคู่ไม่ได้ออกมาด้วยกัน
“งั้นเราสั่งอะไรมากินกันก่อนดีกว่า….เมื่อกี้ในงานพี่ไม่ได้ทานอะไรเลย …เอานี้เมนูครับ”

พร้อมกับคำพูด สุพจน์รับเมนูจากบ๋อยที่กำลังเดินเข้ามาหา ยื่นให้แก่นักศึกษาสาวทั้งสองคน
ทั้งสามนั่งกินอาหารพร้อมเหล้าชั้นดีซึ่งสองสาวก็กินพร้อมกับเขาด้วยโดยเธอ ทั้งคู่ดื่มมันอย่างคุ้นเคย ตามแบบฉบับนักศึกษายุคใหม่…………
ทั้งหมดดื่มกินกันอย่างสนุกสนานแม้ แต่สุพจน์เองก็ไม่รู้สึกตัวจนเวลาผ่านไปเนินนาน
“เออ…..พี่พจน์…ขาาา…ทำไม…เออ…พี่เก่งกับพี่ดา……ยังไม่มาสักที”
เสียงของสาวแนนเอ่ยขึ้นพร้อมกับคำถาม สุพจน์หันไปมองคนพูดก็เห็นว่าทั้งสองคนแม้จะไม่ถึงกับเมา แต่ใบหน้าทั้งคู่กลับแดงก่ำเปลือกตาปรือๆเล็กน้อยส่งสายตาฉ่ำเยิ้มมายังเขา
“นั่นซิครับ” เขากล่าวตอบด้วยความสงสัยพร้อมกับยกนาฬิกาขึ้นดู
“อุ้ยตายละ…จะตีสองแล้วเหรอ…..เดี๋ยวพี่โทรศัพท์หาญาดาเค้าแป๊ปนะครับ”
พร้อมกับพูด สุพจน์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาคู่หมั้นคนสวยทันที แต่ยังไม่ทันที่สัญญาณต่อโทรศัพท์จะดังขึ้นสาวเชอรรี่ก็สวนขึ้นมาทันทีว่า “พี่พจจจจจน์…..ขาาาา… เชอรรี่ว่าพี่ดาคงกลับไปนอนแล้วละค่ะ…….ตีสองกว่าเข้าไปแล้วววว…. สงสัยคงเหนื่อย อีกอย่างเห็นพี่มากับพี่เก่งก็เลยไม่ได้โทรมาบอก…เดี๋ยวก็โดนเอ็ดเอาหรอก …โทรไปตอนหลับๆ”
“ช่ายยยยย…เมือ่กี้ตอนออกมาแนนก็เห็นหาวหวอดๆ”
สาวแนนพูดเสริมเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงของอาการมึนๆสนุกสนาน ทั้งๆที่เธอเองก็จำไม่ได้ว่าญาดาแสดงอาการเหนื่อยหรือไม่
“แล้วววว..เช..เชอรี่ก็ว่าพี่เก่งงงง..คงไปนอนกอดเมียที่บ้านแล้ว…เห็นบอกไม่สบายเหมือนกันนี่…แถมเมียยังสวยอีกต่างหากเนอะแนน”

คำว่าเก่งกำลังนอนกอดเมียทำให้สุพจน์มโนภาพถึงเรือนร่างอันแสนสวยของแพรวา ที่นอนแผ่หราอ้าขาออกอยู่บนเตียงโดยมีร่างของเก่งเกยทับด้านบน ซบใบหน้าซุกไซ้ทรวงอกขาวผ่องของเธอ ช่วงล่างลำตัวของสามีเธอกำลังแทรกอยู่กลางหว่างขาทั้งสองข้าง กดกระเด้าบั้น เอวสาวท่อนเอ็นเข้าออกร่องหรืบอย่างดุดัน ซึ่งจริงๆน่าจะเป็นเขาแทน
“พี่พจน์ขาา….ทามมายเงียบปายเลยลาค้าาาา” เสียงเชอรรี่กระเซ้าต่อ” สุพจน์จ้องสายตาไปยังสาวน้อยวัยอวบอั๋นที่มองจ้องตาเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เปลือกตาปลือไปตามฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
“เออ….จะกลับกันยังครับสองสาว…….ถ้ายังไม่เมาไปร้องคาราโอเกะต่อกันไหม ครับ”
สุพจน์เอ่ยถามโดยหันไปมองใบหน้าของแนน หญิงสาวอีกคนที่ตอนนี้เธอนั่งโยกตัวไปมาตามจังหวะดนตรีในร้านที่เริ่มคึกคัก ขึ้น หน้าออกขนาดลูกซาลาเปาที่อัดแน่นแข็งตึงอยู่ภายในเสื้อนักศึกษารัดรูปที่มัน ย้วยไปมาพร้อมทรวงอกของหล่อนที่โยกไปมาตามจังหวะของเธอ ทำเอาสุพจน์ซึ่งกำลังหันไปมองเธอถึงกับต้องนั่งไขว้ขาบีบเจ้าหนูของเขาไม่ ให้มันขยับตัวพองขึ้นจากเดิมเพราะภายหลังจากที่สุพจน์มโนภาพการร่วมรักของ แพรวากับสามี เจ้าสิ่งที่อยู่ในกางเกงเขาก็มีอาการสั่นไหว
“ไปไหมแนน……..วันนี้พี่แฟรงค์แฟนเราเขาอนุญาตให้เที่ยวได้ 1 คืน”
“ไปซิ…มีเจ้ามือแล้วนี้…พี่บอยก็ไม่อยู่ด้วย……..ไปยังค่ะพี่พจน์”
“งั้นไปกันเลยครับ….พี่จ่ายตังให้แล้ว”
พูดจบสุพจน์ก็ลุกขึ้นรอให้หญิงสาวทั้งสองคนลุกตามแล้วบอกให้ทั้งคู่เดินนำหน้าเขาออกจากร้าน
“เจอกันที่ร้าน บิ๊ก เอ๊กโค่ แถวหลังสวนน๊ะ….รู้จักไหมครับ”
“ค่ะพี่…..แล้วเจอกัน” แนนหันมาตอบสุพจน์ขณะเดินคู่ไปกับเชอรรี่นำหน้าเขาเพื่อเดินไปที่รถโดยไม่ได้หันมามองชายหนุ่ม

ขณะที่สุพจน์เดินตามด้านหลังของหญิงสาวทั้งสองคน ความรู้สึกเงี่ยนที่สะสมมาตั้งแต่เตรียมตัวหาความสำราญกับเมียคนสวยของ เพื่อนแล้วไม่ได้เอา กับภาพร้องครวญครางของเธอผู้นั้นขณะกำลังร่วมรักกับสามี และภาพหน้าอกน้อยๆคู่งามที่ดันสาบเสื้อนักศึกษาจนโป่งพองออกมายักย้ายส่ายไป ตามจังหวะโยกไปมาของแนนเมื่อกี้ ทำเอาดุ้นน้อยๆในกางเกงของเขาที่เพิ่งสงบไปเมื่อครู่จากการนั่งไขว้ขาบีบกัน ไว้ เริ้มมีการขยับไหวพองออกช้าๆ ชุดนักศึกษาที่ทั้งสองใส่นั้นก็ตามแบบสมัยนิยมที่วัยรุ่นทั่วไปสวมใส่ หากแต่สิ่งที่นอกเหนือไปจากชุดปกติทั่วที่เน้นเข้ารูปทรงโดยเฉพาะกระโปรงของ เธอทั้งคู่ที่สวมใส่นั้น ในยามปกติใครได้เห็นก็ต้องเหลียวหลังมองไปตามๆกัน ก็เพราะการที่เธอทั้งคู่นั้นจัดได้ว่าทางบ้านมีฐานะเลี้ยงดูอย่างดีจึงมีรถยนต์ส่วนตัวใช้กันจึงไม่กลัวอันตรายจากพวกหื่นกามบนท้องถนน เพียงแต่วันนี้แนนอาศัยรถของเชอรรี่มาแล้วทิ้งรถของตัวเองไว้ที่บ้านเพราะ ต้องมางานเลี้ยงด้วยกัน ทั้งคู่จึงสวมใส่กระโปรงที่สั้นเต่อเพื่ออวดโชว์ลำขาขาวเนียนเรียวงามได้ รูปกลมกลึง อีกทั้งยังผ่ากลางกระโปรงเปิดเผยลึกขึ้นไปเกือบถึงก้นงอนๆเห็นเนื้อในที่อวบ แน่นขาวเหมือนหยวกกล้วยของต้นขาขาวผ่องอีกด้วย ยิ่งกระโปรงตัวดีที่สวมใส่นั้นรัดเข้ารูปแบบตึงเปรี๊ยะด้วยแล้วจึงทำให้เห็น เอวคอดกิ่ว สะโพกผายโค้งรับกับเอวและขาเรียวๆ จังหวะก้าวเดินของแต่ละนางเฉิดฉายเหมือนนางแบบบนแคตวอล์คไขว้สลับไปมา ยิ่งทำให้ก้นงอนกลมๆของเธอทั้งคู่สะบัดไปมาซ้ายขวายักย้ายไปตามแรงบิดสะโพก สุพจน์มองตามจังหวัดเดินบิดสะโพกเหมือนคนยักคิ้วไปมาเบื้องหน้าแล้ว อารมย์กระสันต์สวาทภายในของเขาที่อัดอั้นอยู่นั้นเริ่มปะทุขึ้นมาทันทีทันใด “เอ….จะล่อสองคนนี้ยังไงดีน๊า” ยังไม่ทันได้คำตอบทั้งหมดก็มาถึงรถที่จอดติดกัน
“ถ้าน้องแนนกับเชอรี่ถึงก่อนบอกคนรับแขกว่าเอาห้องสูทนะบอกชื่อพี่ไปเพราะพี่เป็นเมมเบอร์อยู่”
“ค่ะพี่พจน์” สุพจน์ไม่สนใจคำตอบกลับ เขาเปิดประตูรถขึ้นไปแล้วก็คิดแผนการเพื่อระบายความหงี่ที่มันปุดๆจนท่อน เอ็นในกางเกงเริ่มแข็งตัวตามขึ้มาทันที”