ตอนที่ 2
” แกร๊ก …………………..พบคุณแพรไหมค่ะ คุณสุพจน์. ”
เสียงลูกบิดประตู พร้อมกับเสียงของป้านงค์ ทำเอาสุพจฯสะดุ้งโหยง..รีบชักมือกลับออกมาด้วยความเสียดาย เขาถอยกลับออกมายืนห่างจากตัวภรรยาเจ้าของบ้านพร้อมกับกล่าวตอบด้วยน้ำเสียง สุภาพ
” สงสัยคุณแพรจะหลับสนิคครับป้า…ผมไม่กล้าปลุกเธอครับ…รบกวนคุณป้า ช่วยปลุกเธอแล้วกัน ” พูดจบเขาก็หันหลังกลับเดินสวนหญิงชราผ่านออกไปยังห้องด้านนอก…….
“เกือบซวยแล้วซิกู….แต่แหม เมียไอ้เก่งเนี้ยะแม่งน่าเอาชิบหาย มึงเอ๊ยถ้าได้ล่อจะเอาให้ถึงเช้าเลย” สุพจน์นึกขึ้นในใจ ขณะเดียวกันท่อนเอ็นในกางเกงเขากลับเริ่มพองคับขึ้นภายในจนรู้สึกอึดอัด เมื่อความคิดหวังเคลมสวาทเมียเพื่อนปรากฎขึ้นในสมอง
“อ้า….ห้า……..นึกออกแล้ว เอาละวะเป็นไงเป็นกัน”
จบความคิดแผนการเสร็จสุพจน์ก็ล้วงโทรศัพท์ขึ้นมา
“เฮ้ย…วิทย์เหรอ นี้พี่พจน์นะ …………..เองช่วยเอาของมาให้พี่ที่โรงแรมแถวสุขุมวิทหน่อยดิ…เออเอา มาแบบชัวร์ๆหน่อยแบบอยู่ถึงเช้าเลยโว้ย………เออๆๆๆๆ….ไว้คุยที่หลัง อย่าลืมนะโว้ย…แล้วเอ็งไปเตรียมห้องที่คอนโดให้หน่อยวางกล้องไว้ซัก 3-4 มุม โว้ย……เออ นั้นแหละ แบบเน้นๆ หน้ากับท่าหน่อย………..เดี๋ยวกูมีเงินให้ใช้… แต่อย่างลืมละมึง”

“โทษทีค่ะพี่พจน์…….แพรหลับนานไปหน่อยเข้าไปหาแล้วก็ไม่ยอมปลุกด้วย” สุพจน์หันควับมาหาเจ้าของเสียงซึ่งตอนนี้เธอเดินออกมาทั้งชุดนอนตัวเดิม ซึ่งห้องที่เขาและเธอยืนอยู่นี้มีแสงสว่างมากกว่าห้องเดิมที่เขาเข้าไปเห็น ……. ภาพที่ปรากฎของหญิงเจ้าเสียง……ทำเอาท่อนลำของสุพจน์ที่เริ่มจะอ่อนตัวลง กลับผงาดยิ่งขึ้นกว่าเดิม……
แสงที่ส่องผ่านชุดนอนบางเบาเผยให้เห็นถึง เรือนร่างของหญิงสาวชัดเจนเป็นที่สุด เนินเนื้อบนหน้าอกที่ขาวเนียนพร้อมกับดอกบัวคู่งามภายใต้ชุดนอนบางๆ มียอดปทุมถันดันเด่นขึ้นมานั้น
เล่นเอาสุพจน์ยิ่งทรมานมากขึ้น
ด้านล่างเห็นเป็นเนินโคกสามเหลี่ยมนูนเด่นเหมือนหลังเต่าแนบสนิทกับเนื้อผ้า ขึ้นมาชัดเจน
ไม่มีร่องรอยว่าเจ้าของร่างจะใส่เสื้อในและกางเกงในไว้เลย ลำแสงที่สอดส่องนั้นยังเผยให้เห็นเอวคอดกิ่วปานจะขาดและสะโพกกลมกลึงที่ ผายออกตามวัยสาวสะพรั่งของเธอต่อกับท่อนขาเรียวงามภายใต้ชุดนอนนั้นยิ่งทำ ให้สุพจน์แทบจะกระโจนเข้าไปใส่ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
“เออ….คือ…..พีพีพีพี ….พี่พี่..กลัวทำให้น้องแพรตื่นน๊ะครับ” เขากล่าวตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับก้มหน้ามองพื้นเบื้องล่างด้วยเกรงว่าเจ้าของร่างจะผิดสังเกตุอาการ ตื่นเกร็งของเขาและอาจทำให้เสียแผนการที่วางไว้คืนนี้ได้….
“แหมไม่เห็นต้องเกรงใจกันเลยค่ะ…..ป้านงค์บอกแพรเรื่องคืนนี้แล้วค่ะ เดี๋ยวแพรไปอาบน้ำแป๊ปนึงแล้วจะรีบลงมา” สิ้นเสียงสาวเจ้าก็หันหลังกลับ..เดินออกไปยังบันไดเพื่อขึ้นไปชั้นสอง สุพจน์เองก็เงยหน้าและมองตามออกไปยังเบื้องหลังของหญิงสาวพุ่งสายตาไปยัง ด้านหลังเมียเพื่อนคนสวย ด้วยรูปร่างที่สูงระหงสมส่วน เรียวคอที่ขาวปานหยวกกล้วยตลอดถึงแผ่นหลัง สะโพกพายกลมกลึงและก้นที่งามงอนของเจ้าของร่างที่ค่อยๆก้าวขึ้นบันได ยิ่งทำให้สุพจน์ต้องรีบใช้มือดันดุ้นเนื้อที่ตอนนี้ผงาดตุงเต็มกางเกงเอาไว้
“อุ้ย……แค่เห็นยังน้ำเกือบแตกเลย วุ้ย……แม่คุณเอ้ย…….กูเป็นไอ้เก่งแม่งจะล่อไม่เว้นวันเลยวันนี้ถ้าไม่มีป้านงค์นะ….ฮืมม….แต่ไม่เป็นไรคืนนี้ละโว้ย….จะเอาให้ครางเชียวละมึง”…………. แพรวาเองเมี่อเดินเข้าห้องนอนสิ่งแรกที่ทำคือเปิดเลิกชายชุดนอนที่ใส่อยู่ เปิดขึ้นดูความผิดปกติในร่องหรืบที่มันเฉอะแฉะขึ้นมาโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ เหมือนกันว่ามันเกิดได้ยังไง
“เอ…มื่อกี้เราฝันแปลกๆ…เหมือนพี่เก่งกำลังมีลูบๆแถวนี้…หรือว่า….. แต่พี่พจน์คงไม่กล้าหรอกมั้งป้านงค์ก็อยู่นี้นา…..”
แล้วเธอก็สลัดความคิดสงสัยทิ้งไปเดินต่อเข้าไปในห้องน้ำที่มีอยู่ในห้องนอน
บรรจงขัดสีฉวีวรรณทุกซอกทุกมุม…เพื่อเตรียมตัวไปงานเลี้ยงเย็นนี้ ซึ่งเธอกับเอกผู้เป็นสามีในระยะหลังนั้นแถบจะไม่ได้ออกงานด้วยกันเลยก็ว่า ได้