…กลับมาถึงกินข้าวอาบน้ำเสร็จก็มานั่งทำตาละห้อยที่ระเบียงคอยแต่เฝ้าชะเง้อมองไปทางหน้าบ้าน…
“เมื่อไหร่จะกลับมาสักทีหนอแม่ยอดดวงใจของผม?…ตลอดเวลา 2 เดือนที่ยาวนานราวกับ 2 ปีเราทั้ง 2 ก็เพียรพยายามสานความสัมพันธ์กันเรื่อยมาและมันทำให้รู้ว่าวันนี้เป็นวันที่ผมคิดถึงบรีนมากที่สุดเลยนะครับ”
…นับตั้งแต่เวลาสายๆของวันแรกที่ได้เห็นเธอผู้เสื้อเชิ้ตแขนยาวขาวสะอาดผูกไท้กระโปรงยาวสีกรมท่าข้างตัวมีกระเป๋าใส่สัมภาระ 1 ใบคนนี้…ทุกสิ่งก็ได้เริ่มขึ้นตามชะตาอันฟ้าเป็นผู้ลิขิตให้…
(“สวัสดีค่ะ…ดิฉันชื่อสายหยุด…จะมาอยู่เช่าที่นี่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปตามที่ได้ตกลงกับคุณโมค่ะ…”
…นี่สินะครับที่เขาเรียกว่า “รักแรกพบ” หล่อนชื่อบรีน…ช่างเข้ากันได้ดีกับแววตาที่อ่อนโยน…รอยยิ้มพิมพ์ใจแสดงถึงความเป็นมิตรไม่คิดร้ายกับใคร…อบอุ่นเชื้อเชิญให้ผู้พบเห็นอยากชิดใกล้ทำความรู้จัก…
………………………………………….
“พี่เคนจะกลัวอะไรอีกคะ?…ถ้ายอมเป็นของมิว…พี่ก็จะทำอะไรกับมิวได้ทุกอย่างตามใจต้องการและมีแต่ความสุขีกระสันต์เสียวมิอาจหยุดกระทำได้…พี่ไม่ต้องการรับรสสัมผัสที่แสนหอมหวานนี้รึ?”
“ไม่เป็นไรค่ะ…ฉันไม่คิดอะไรหรอก”
…นี่ตัวเราไม่มีคุณค่าพอจะให้เธอหึงหรือ?…ทําไมล่ะ?…ตลอดเวลาทั้งหมดผมพยายามสื่อความรู้สึกของตัวเองให้หล่อนรับรู้…มัน…ไม่มีผลอะไรสักนิดใช่มั้ย?…หรือที่ผ่านมาเราคิดเองเออเองเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น…จริงสิ…เราไม่เคยมีความรัก…จีบใครก็ไม่เป็น…หน้าตาก็ไม่หล่อเท่ห์…จึงเป็นเรื่องธรรมดาและอนาคตเราจะต้องได้กับมิวไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้…คุณบรีนครับ…อยากจะรู้เหลือเกินว่าใจคุณกําลังคิดอะไรนอกจากที่กำลังสบตาผมอยู่นี้?…
…………………………………………
“ท่าทางสนิทกันมากนะคะ…ผู้หญิงคนนั้น…”
…อะไร?…น้ำเสียงกับแววตาที่เปลี่ยนแปลงไปจากปกติ…ทำไมคุณบรีนถึงมีปฏิกิริยาแข็งกระด้างแบบนี้…ผิดจากเมื่อเช้าไปด้วยซ้ำ…คล้ายว่าเธอไม่พอใจที่ทั้งวันผมหายไปกับพี่แตง 2 ต่อ 2 หรือว่า…หึง?…
“คุณบรีน…โกรธผมหรือครับ?”
“…เปล่า…ฉันจะโกรธอะไรคุณได้คะในเมื่อเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ…อีกอย่างเราไม่ได้เป็นอะไรกัน…ขอตัวค่ะ”
“เดี๋ยวก่อนสิครับ!!”
…ผมคว้าแขนคุณบรีนอย่างอาการลืมตัวแต่กลับพูดอะไรไม่ออก…เราทั้ง 2 มีแต่จะประสานดวงตามองซึ่งกันและกันเท่านั้น…
“…เวลาเกือบเดือนที่ผ่านมาคุณพยายามทำดีกับฉันสารพัด…แต่…ฉันก็ไม่รู้อีกว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่…ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป…คุณเคนจะบอกฉันได้มั้ยว่าคุณต้องการอะไรกันแน่?”
………………………………………….
“ผมขอโทษ…”
“…คุณไม่ได้ทำผิดแล้วจะขอโทษทำไมล่ะคะ?…บอกแล้วว่าฉันไม่ได้รู้สึกโกรธคุณเลยสักนิด”
…ปากบอกไม่โกรธแต่คำพูดกับการกระทำมันไปกันคนล่ะทาง…คุณบรีนที่ปกติสุขุมเยือกเย็นมีรอยยิ้มอันอบอุ่นเสมอบัดนี้กลับแสดงอาการหมางเมินใส่ผม…
………………………………………….
“ทำไมคุณเคนถึงมีคำพูดแปลกๆมาพูดกับฉันเสมอล่ะคะ?…เจตนาเหมือนหนุ่มจะจีบสาวแน่ะ”
“ถ้าคุณบรีนคิดแบบนั้นผมก็ไม่โต้แย้ง”
…………………………………………..
“8 ปี?…หมายความว่าเธออายุ 26 …ฮืม~~…ก็กะแล้วว่าต้องยังเพราะเรารู้จักนายดี…แต่คิดจะรอไปถึงเมื่อไหร่กันเหรอ?…เราพอดูออกนะว่าคุณบรีนไม่ได้รังเกียจนายหรอก…มั่นใจในตัวเองหน่อยซิ…ผู้หญิงน่ะแทบร้อยทั้งร้อยก็อยากให้ฝ่ายชายแสดงความรู้สึกออกมาก่อนทั้งนั้น…อายุเป็นเพียงตัวเลข…ไม่ต้องไปสนใจพวกปากหอยปากปูมันจะนินทายังไง…ช่างหัวพวกมันเซ่!!…ไม่ได้ไปขอข้าวมันกินสักหน่อย”
……………………………………………
“งั้น…ขอให้สำเร็จนะคะ…”
…โอ้พระเจ้า!!…ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์!!…ไม่มีอะไรที่จะทำให้ผมปลาบปลื้มยินดีไปมากกว่านี้อีกแล้ว…ในเมื่อคุณบรีนเธอ…
……………………………………………
“เรียกผมเคนเฉยๆเถอะครับ…เรียกคุณนำหน้ามันดูเขินๆยังไงไม่รู้”
“ตกลงค่ะ…เคนก็เรียกฉันว่าบรีนเถอะ”
……………………………………………
“พี่บรีนครับ!!…ผมขอโทษ…ผมไม่ได้ตั้งใจ…”
“คุณเคน…”
“…………………………………………”
…น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเย็นชาดังออกมาจากห้องทำให้อดที่จะใจสั่นสะท้านไม่ได้…เธอไม่เรียกชื่อผมเฉยๆอีกแล้ว…
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายที่อยู่ๆคุณจะมาทำแบบนี้…ฉันมีศักดิ์ศรี…ขอให้คุณเคนเข้าใจไว้ด้วย”
“พี่…เอ่อ…คุณบรีนครับ…”
“ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีกแล้วค่ะ…คุณไปซะเถอะ”
……………………………………………
“ยังไม่บอกรักให้เป็นกิจจะลักษณะแต่ดันทะลึ่งไปรวบหัวรวบหางเขา…เป็นน้าๆก็โกรธเหมือนกัน”
“…………………………………………”
“เคนน่าจะรู้ดีว่าทำแบบนี้ถือเป็นการไม่ให้เกียรติบรีนอย่างมาก…มันต้องค่อยเป็นค่อยไปอย่าใจร้อนด่วนได้…นี่ไม่ใช่เรื่องที่น้าจะต้องมานั่งสอนสั่ง!!!”
“ครับ…”
…คำพูดน้าจี๊ด…ถูกต้องทุกอย่าง…ผมผิดอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง…
“ก็พอเข้าใจหรอกนะว่าสมัยนี้สิ่งยั่วยวนมันเยอะแต่เหตุผลนี้ฟังไม่ขึ้นหรอก…เคนต้องหัดมีสติแยกแยะผิดชอบแล้วถามใจตัวเองให้ดีว่าบรีนคือผู้หญิงที่ใช่และเฝ้ารอมาตลอดหรือเปล่า?”
……………………………………………
…มันน่าอกสั่นขวัญแขวนอะไรเยี่ยงนี้… “พี่กรรณ” ผู้หญิงที่ผมมีความสัมพันธ์ครั้งแรกแต่ไม่เคยนึกเคยฝันมาก่อนเลยว่าหญิงสาวผมทองสวมแว่นตาดำปิดบังโฉมหน้าในค่ำคืนนั้นจะกลับกลายมาเป็นคุณ “อุณากรรณ” เพื่อนสนิทของพี่บรีน…
“น่าสนุก…หึๆ…เราเจอกันอีกแล้วนะน้องเคน…ขอโทษด้วยที่คืนนั้น…พี่จากไปโดยไม่บอกกล่าว”
“…อะ…อา—”
…จากนั้นหญิงสาวผู้กลับมาเจอกันอีกครั้งก็เดินออกไปช้าๆโดยทิ้งรอยยิ้มและแววตาที่เป็นปริศนาซึ่งมันน่าสงสัยและชวนให้ต้องขบคิดอย่างยิ่งว่าเธอมีจุดมุ่งหมายอะไรถึงได้มาปรากฎตัวในเวลานี้?…จากคำพูดของหล่อน…ไม่ผิดแน่!!… “พี่กรรณ” และ “คุณอุณากรรณ” พวกเธอเป็นคนๆเดียวกันอย่างไม่มีอะไรให้ต้องสงสัยอีก…โชตชะตาช่างแกล้งเสกสรรปั้นแต่งให้หญิงที่ทำให้ผมได้มีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกในชีวิตกลับกลายมาเป็นเพื่อนสนิทของหญิงที่ผมมีใจรักจริงหวังแต่งในอนาคตเช่นนั้นหรือ?…
…………………………………………….
“อย่างน้อยๆก็มั่นใจแล้วว่าเขาคิดกับฉันมากกว่าคนรู้จัก…ผู้อาศัยกับเจ้าของหอ…หรือตามประสาพี่น้อง”
…ได้ยินความลับที่สำคัญเข้าแล้วล่ะครับ…นี่พี่บรีนเฝ้ารอให้ผมบอกรักเธออย่างนั้นหรอกรึ?…ไม่มีอะไรจะน่ายินดีไปกว่านี้จริงๆ…งั้นเราจะมัวทำตัวเฉื่อยชาป้อไปป้อมาอย่างกับพ่อไก่แจ้ไม่ได้แล้ว…อารามดีใจจนแทบเก็บอาการไม่อยู่จึงรีบผละจากมาแอบปลื้มเพียงคนเดียวโดยไม่สนใจว่าพี่บรีนกับพี่กรรณคุยอะไรกันต่อ…ที่จริงอีก 6 วันข้างหน้าผมก็สืบรู้มาว่า 14 ตุลาคมจะเป็นวันเกิดของพี่บรีน (น้าจี๊ดบอก) …เยี่ยม!!!…วันนั้นเป็นวันดีที่ผมจะสารภาพรักขอคบเป็นแฟนกับพี่บรีนอย่างจริงๆจังๆซะที…
…………………………………………….
…ตั้งแต่ผมบอกว่าวันเกิดของเธอจะมีเซอร์ไพรส์ก็อารมณ์ดีมากๆเลย…ขนาดผมบุกเข้าสวมกอดดื้อๆพี่บรีนก็ไม่ว่าได้แต่ยิ้มอายๆและตัดพ้อพอเป็นพิธี…นอกจากนี้ผมยังกล้าหยอกเย้าด้วยถ้อยคำหวานๆมากขึ้น…เรา 2 คนยามนี้อย่างกับคู่รักหนุ่มสาวแต่งงานใหม่ทีเดียว..
“…ที่ชวนเพราะอยากให้เคนไปรู้จักกับพ่อและแม่ของบรีนจ้ะ”
…พอพี่บรีนพูดจบผมก็ตรงเข้าไปกอดเธอและแทบอยากจะร้องไชโยออกมาดังๆ…สาวชวนเข้าบ้านไปพบพ่อกับแม่ในวันเกิด…มันจะมีความหมายอะไรอื่นอีกได้เล่า?…
…………………………………………….
“แก…คือคนที่ลูกสาวฉันพามา…ใช่มั้ย?”
“คุณลุงคุณป้าครับ…ผมกับพี่บรีนเรา 2 คนคบเป็นแฟนกันและต้องขอโทษพี่บรีมที่ไม่ได้บอกความจริงตั้งแต่แรก…”
“…ถ้ายังไม่รู้ฉันจะบอกให้ก็ได้…บรีนน่ะไม่ใช่ผู้หญิงตัวเปล่าเล่าเปลือยที่ไม่มีเจ้าของ…เธอแต่งงานมีสามี…ใช้คำนำหน้าว่านางแล้ว!!!”
“!!!!”
…แต่งงาน…มีสามีแล้ว…ทำไมไม่บอกกันก่อน?…แต่งงาน…มีสามีแล้ว…ทำไมไม่บอกกันก่อน?…แต่งงาน…มีสามีแล้ว…ทำไมไม่บอกกันก่อน?…หลอกผมทำไมกัน?…บรีน!!!!…หลอกผมทำไม?…
“หนูเคยบอกคุณพ่อไปตั้งหลายครั้งแล้วว่าหนูไม่เคยมีความรักในตัวรุจเลยแม้แต่นิดเดียว…นี่คะ!!…ผู้ชายคนนี้ต่างหากที่ได้บรีนมอบความรักให้จนหมดสิ้น…เขาอยู่ที่นี่แล้ว!!!!”
…ตัวเราตกลงรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว…เชื่อว่าหล่อนคือเนื้อคู่ที่ฟ้าประทานมาให้…คนรอบข้างไม่ว่าจะเป็นน้าจี๊ด…จี…พี่จุนก็ต่างเอาใจช่วยให้สมหวัง…บรีนคือสตรีที่แสนดีที่สุดเท่าที่ผมพบเจอ…ไม่ว่าเธอจะเคยเป็นของใครก็ตาม…ต่อจากนี้ผมจะต้องปกป้องรักษาหญิงสาวผู้นี้ไว้ตลอดไป…
“บัดนี้ผมภูมิใจเป็นยิ่งนักครับที่รู้ว่าบรีนมีความรักให้ผม…จิตใจต่างหากครับที่สำคัญหาใช่ร่างกายหรือทรัพย์สินมหาศาลไม่…ส่วนอายุที่ต่างกันก็ยิ่งไม่ต้องคิดให้รกสมอง…สำหรับผมความรักที่จริงใจคือทุกสิ่งทุกอย่าง”
“เคนพูดจริงๆหรือคะ?”
…ผมพยักหน้าและลุกขึ้นโดยดึงตัวบรีนยืนขึ้นด้วย…มือผมจับมือหญิงสาวแน่นเหมือนไม่ต้องการสูญเสียเธอไปไหนอีกแล้ว…รู้สึกได้เลยว่าบรีนตัวสั่นมาก…
“ครับ…ต่อให้เคยเป็นของคนอื่นแต่บรีนบริสุทธิ์สำหรับผมเสมอ…ผมจะไม่มีวันสูญเสียบรีนและไม่ยอมให้ใครมารังแกได้อีก…เรา 2 คนจะแต่งงานกัน…เคนรักบรีนครับ”
“อา~~…ดีใจจังเลย…ค่ะ…บรีนก็รักเคน…รักมานานแล้ว…รักมากๆด้วย”
…หญิงสาววัย 27 รับคำพลางพยักหน้าทั้งน้ำตาแห่งความปลื้มปิติที่ยังรินไหลออกมาไม่มีหยุด…
“คุณแม่คะ…พี่บรีมคะ…ในเมื่อคุณพ่อไม่ยอมรับความรักของบรีนกับเคน…พวกเรา 2 คนก็จะไปจากที่นี่…ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน…คุณพ่ออาจเห็นความรักของเราเป็นเรื่องงี่เง่าแต่สำหรับบรีนแล้ว…มันสำคัญยิ่งกว่าชีวิต”
“แก~~~…อีลูกไม่รักดี!!…พวกบ้า!!!…ถ้าออกจากบ้านนี้แม้แต่ก้าวเดียวฉันจะถือว่าตัวฉันไม่เคยมีลูกอย่างแก…ความเป็นพ่อลูกจะสิ้นสุดลงนับแต่บัดนี้!!!!”
“บรีนคิดดีๆก่อน…อย่าให้ผมที่เป็นคนนอกคือต้นเหตุให้พ่อลูกต้องมาผิดใจทะเลาะกันเลยครับ”
“……………………………………………….”
…น่าสงสารหญิงสาวคนรักยิ่งนัก…บัดนี้เธอมายืนอยู่ตรงทาง 3 แพร่ง…หล่อนจะเลือกใครระหว่างชายคนรักอย่างผมและคุณพ่อบังเกิดเกล้าของเธอ?…นี่คงเป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากยิ่ง!!!!…บางทีอาจถึงที่สุดของชีวิตเลยก็ได้…สักครู่หญิงสาวจึงสูดลมหายใจลึกๆช้าๆก่อนจะตอบว่า…
“บรีนขอเลือก…”
…เลือกคุณพ่อสินะ…ถูกต้องแล้วล่ะครับ…ยังไงสายสัมพันธ์ก็ไม่มีวันตัดขาดหรอกต่อให้โกรธมากมายแค่ไหน…ขึ้นชื่อว่าพ่อก็ย่อมต้องรักลูกด้วยกันทั้งนั้นแหละนะ…
“ขอเลือกเคน…”
“หา!!!!…ลูกบรีน—”
“นะ…นะ…นี่น้องพูดอะไรเนี่ย!!?…ว้ายคุณแม่!!!!”
“ฮึ!!!…ดี—…ดีมาก!!!!…นับแต่นี้ฉันไม่มีลูกชั่วอย่างแก!!!!!”
…พูดจบแค่นั้นคุณพ่อของบรีนก็ก้าวเท้าออกจากห้องรับแขกอย่างรวดเร็วฝ่ายคุณแม่เป็นลมล้มพับกับเก้าอี้…บรีนกับพี่สาวต่างตกใจรีบเข้ามาประคองพลางร้องหายาดมกับผ้าชุบน้ำให้จ้าละหวั่น…เหตุการณ์ในบ้านอยู่ในภาวะตึงเครียด…วุ่นวายกันไปหมดทั้งนายทั้งบ่าว…
“…ลูก…ตัดสินใจแบบนี้…คิดจะฆ่าแม่ให้ตายหรือยังไงกัน?”
…พอคุณหญิงได้สติก็ตัดพ้อลูกสาวคนเล็กทั้งน้ำตา…
“หนูไม่ดีเองค่ะแต่…มันไม่มีทางเลือก…เพราะพ่อไม่ยอมฟังเหตุผลของหนูเลย”
“น้องนี่น๊า~~…พี่จะหัวใจวายตายตามแม่ไปด้วย…”
“อย่าพูดแบบนี้…บรีนยังเป็นลูกสาวที่น่ารักของแม่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงจ้ะ…เคนจ๊ะ…ป้าต้องขอฝากบรีนให้เธอช่วยดูแล”
“คุณป้ายอมรับผมหรือครับ?”
“ตัวป้าเองก็สังเกตมานานแล้วว่าบรีนดูไม่มีความสุขและวันนี้ป้าก็ได้เห็นบรีนกล้าบอกกับทุกคนว่าเธอมีความรักให้กับเคน…ถึงจะเสียใจที่ต้องแยกจากลูกแต่ป้าก็เชื่อว่าบรีนดูคนไม่ผิดแน่…บรีนจ๊ะ…แล้วแม่จะไปเยี่ยมนะ”
“พี่บรีมครับ…ชั่วชีวิตของผมต่อไปนี้ขอสัญญากับพี่ว่าผมจะรักและอยู่กับบรีนตลอดไป…จะไม่มีใครมาเปลี่ยนแปลงความคิดนี้ได้”
“……………………………………………….”
“บรีน…บรีนดีใจเหลือเกิน”
…บรีนโผเข้ากอดผมด้วยความดีใจเหลือล้น…นี่คงเป็นของขวัญที่เธอต้องการมาตลอดชั่วชีวิต…ผมก็ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าสิ่งนี้แหละคือของขวัญอันล้ำค่าที่ผมจะมอบให้เธอซึ่งมันมิอาจประเมินเป็นค่าของเงินได้…พี่บรีมก็คงพอใจกับคำตอบ…
…………………………………………….
“ผมน่ะนะรักบรีนก่อนที่จะรู้ฐานะที่แท้จริงซะอีกและเมื่อรู้แล้วผมก็จะไม่คบหาเพื่อหวังในทรัพย์สมบัติมหาศาลนั่น…ความรักที่ผมมีให้บรีนคือความรักอันบริสุทธิ์และจริงใจ…ไม่เคยสนใจหรือนำพาต่อตัวเลขของอายุที่แตกต่างกันหรือฐานะเงินทองมาเกี่ยวข้องแม้แต่น้อย”
“……………………………………………….”
“เงินทองเป็นของนอกกาย…มีวันหมดมีวันสิ้นแต่รักแท้ต่างหากที่ยืนยงมั่นคงไม่มีเสื่อมสลาย…เคนเชื่อเช่นนี้ครับ”
…น้ำตาหลั่งรินอาบแก้มหญิงสาว…บรีนโผเข้ากอดและร้องให้…ปึกเงินหลุดจากมือร่วงลงพื้นทรายเพราะผมยื่นแขนกอดหญิงสาวตอบ…มันไร้ค่าดังเศษกระดาษ…
…………………………………………….
…ไม่นึกไม่ฝันว่าสิ่งที่ผมเฝ้ารอคอยมันจะมาถึงอย่างรวดเร็วเยี่ยงนี้…บรีนกำลังชำระร่างกายในห้องน้ำห้องสวีท…เงาดำของหญิงสาวในสภาพเปลือยเปล่าที่ปรากฏผ่านกระจกฝ้านั่นทำให้ส่วนที่หลับใหลถูกปลุกขึ้นมาอย่างสมบูรณ์…ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้นเมื่อนึกถึงประโยคที่บรีนพูดในระหว่างกลับโรงแรม…
“ทำไมบรีนถึงชวนเคนพักห้องสวีท…รู้มั้ยคะ?”
“ผม…”
“เคนต้องรู้แน่ล่ะค่ะ…ชายหนุ่มหญิงสาวพักห้องเดียวกัน…นอนเตียงเดียวกัน…แล้วจะมีอะไรอีกได้…”
…ใช่…จุดประสงค์แอบแฝงที่ตอบตกลงมาเที่ยวครั้งนี้คือต้องการหาโอกาสเผด็จศึกบรีนซะ…ทว่า!!!!…นั่นกลับเป็นสิ่งที่แฟนสาวต้องการจากผมเช่นกัน…
“บรีนปรารถนาจะเป็นของเคน…ได้โปรดเถอะนะคะ”
…………………………………………….
…ผมในวัยจิ๊บจ้อยแค่ 18 ฝน 18 หนาวนี่ช่างเป็นผัว…เป็นน้องเขย…เป็นลูกเขยที่บาปหนาเหลือเกินแต่ยังไงซะรหัสลับ “1849” ก็จะติดตรึงอยู่ในหัวใจของพวกเราตลอดไป…
…………………………………………….
“ยัย~…ยัยทุเรศ!!!…พูดจาหน้าไม่อาย…พี่เมียบ้าบอคอแตกอะไรกัน?”
“หึๆๆๆ…คุณหนูน้อยโตแต่ตัวเอ้ย!!…แม้เป็นเธอแต่ก็น่าจะพอเข้าใจได้นะหรือถ้ายังแกล้งมึนอีกก็จะบอกให้รู้…น้องสาวฉันกับพี่เคนของเธอน่ะ…”
“อะไร!!?”
“พวกเขาตกล่องปล่องชิ้นทั้งในทางกายและทางใจเป็นสามีภรรยากันไปเรียบร้อยแล้ว”
“โอ้โห~~…ยอดมากเจ้าเคน!!!…อุ๋ย!!…บรรยากาศกำลังตึงเครียด”
“โกหก!…ไม่จริง!!…ฉันไม่เชื่อ!!!…พี่เคนบอกออกมาว่าผู้หญิงคนนี้พูดโกหกหลอกลวง!!!!…พี่ไม่ได้มีอะไรกับผู้หญิงที่ชื่อบรีน…ใช่หรือไม่?”
“เคน!!!…ถ้านายเป็นน้องเขยของฉันก็จงพูดออกมาให้ทุกคนในที่นี้ได้ยินโดยถ้วนหน้า”
“คือ…”
“บ้าที่สุด!!!!”
(เพียะ!!!!)
…น้องมิวตรงเข้ามาตบหน้าผมอย่างแรงพร้อมกับปล่อยโฮออกมาจากนั้นเธอก็วิ่งหนีโดยมีน้าจี๊ดรีบตามไป…พายุใหญ่ซัดกระหน่ำเต็มหน้าผมอย่างจังแล้ว…
“เธอน่ะทำถูกต้องแล้วไม่ต้องคิดมาก…คนอันเป็นที่รักเราไม่สมควรจะสูญเสียไปและการทำอะไรให้มันชัดเจนขึ้นมาก็เป็นสิ่งที่ดีนะ”
“แต่น้องมิว…”
“อาจจะดูโหดร้ายกับมิวไปบ้างแต่น้าคิดว่านี่มันก็คือทางออกที่ดีที่สุด…น้าเองก็ไม่ใช่คนที่จะเข้าข้างลูกจนลืมเหตุผลและความเป็นจริง”
“เรื่องง่ายๆแค่นี้ทำไมถึงคิดไม่ออก?…นายกับน้องบรีนนั่นคือความรักที่จริงแท้แน่นอนแต่กับหนูมิวมันไม่ใช่!!!”
“?”
“ฉันคิดว่าสำหรับหนูมิวมันคือความหลงไม่ใช่ความรัก…ความชื่นชมหลงใหลได้ปลื้ม…นายคือฮีโร่…นายเป็น…นายเป็น…เอื๊ยก!!!…โว้ย~~…เอาเป็นว่าสิ่งที่มิวมีให้นายมันไม่ใช่ความรักล่ะกัน”
“……………………………………….”
“พี่จุน…แต่มิวมักพูดอยู่เสมอว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อผมคือรักไม่ใช่หลงและไม่ใช่ความพึงใจที่ฉาบฉวยนะครับ”
“โอ้เหรอ?…เออ!!…งั้นสรุปเอาสั้นๆ…นายรักคนไหนก็จงเลือกคนนั้นแหละ!!!…มีผู้หญิง 2 คนต่างรักนายแต่นายจงเลือกผู้หญิงที่หัวใจตัวเองเรียกร้องเพรียกหา…ประมาณว่าคิดถึงเธอคนนั้นแทบจะทุกลมหายใจ…จบ!!!!…เข้าใจนะ?…ช่วยฟังๆหน่อยล่ะกัน…แม้คนเมาจะพูดอะไรเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้เท่าไหร่ก็เถอะ”
……………………………………………..
“มา!!…เรา 2 คนมาเปิดอกพูดคุยกันอย่างลูกผู้ชาย…ผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาของฉันและที่มาวันนี้ก็เพื่อมาตามภรรยาตัวเองกลับ…สามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายคนนอกไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่ง…ถ้านายคิดจะทำอะไรที่ไม่ดีไม่งามต่อศีลธรรมล่ะก็ขอให้หยุดซะเดี๋ยวนี้”
“ไม่!!!…ฉันจะไม่กลับไปยังสถานที่ๆเหมือนนรกนั่นอีกแล้วและไม่ต้องเอาคำว่าศีลธรรมมาอ้าง”
“บรีนไม่กลับไปกับไอ้ชาติชั่วนั่นแน่…ฉันรู้จักน้องสาวตัวเองดี”
“ไม่มีทาง!!…ฉันจะไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น…บอกแล้วไงว่าไม่มีประโยชน์ที่เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน…การแต่งงานมันเกิดขึ้นเพราะคุณวางแผนชั่วและใช้กำลังย่ำยีจนฉันตั้งท้อง”
…อะไรนะ!!!!!!!!!!!…ท้อง…คุณบรีนตั้งท้อง?…แต่ตอนนี้…งั้น…งั้นลูกของเธอล่ะ?…
“พอท้องได้ 4 เดือนฉันก็ต้องแท้งลูกจากอุบัติเหตุ…พ่อแม่ของคุณแทนที่จะดูดำดูดีกลับเย้ยหยันดูถูกและโยนความผิดให้ฉันรับไปทั้งหมด”
“แต่ฉันไม่เคยรักคุณแม้สักเพียงเศษเสี้ยวเดียว!!!…สิ่งที่คุณเคยได้ไปจะถือว่าเป็นฝันร้ายและเป็นเวรกรรมแต่ชาติปางก่อน…ต่อจากนี้ไปฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้ชายที่ตัวเองรักซึ่งมีเพียงแค่คนเดียวนั่นก็คือเคน…เขาเท่านั้นแหละที่ฉันยอมรับเป็นสามี”
“ฉันจะไม่ตอบคำถามอันซ้ำซากของคุณอีก…นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วใช่มั้ยคะ?…ได้!!…ฉันขอตอบว่าไม่มีวันที่จะกลับไปอยู่กับคุณ…ผู้ชายที่ฉันรักมีเพียงคนเดียวนั่นคือเคน”
“ขอบคุณ…ขอบคุณเหลือเกินครับ…แค่นี้ชีวิตผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว”
“ฮึๆๆๆๆๆๆๆ…ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…ครั้งสุดท้ายจริงๆ…ฉันได้เพียงตัวเธอ…แต่ไม่ได้หัวใจของเธอ…ดีมาก…ดี!!!!”
…นายรุจเวลานี้เหมือนกับคนเสียสติทั้งหัวเราะแล้วก็ร้องให้ไปพร้อมกัน…
“ทั้งที่…กูหลงรักมึงมาแต่เด็กแต่มึงกลับไม่เคยเห็นคุณค่า!!!…ไอ้ชายโฉดหญิงชั่ว…ได้~~…ในเมื่อรักกันมากนักก็จงตายไปซะทั้งคู่เถอะพวกมึง!!!!!!”
“!!!!!!!!!!!!!!!!”
…เสียงหวีดร้องของผู้หญิงดังประสานกันลั่นแต่วินาทีนั้นผมไม่สนใจอะไรอีกแล้วนอกจากเค้นเอาพละกำลังเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่พร้อมกับใช้ร่างกายของตนเองพุ่งเข้ากอดบรีนเพื่อเอาตัวรับลูกกระสุนปืนแทนหญิงสาวอันเป็นที่รักยิ่งแต่ก่อนที่ประกายไฟจากกระบอกปืนจะสว่างวาบขึ้น!!!!…นายรุจก็แหกปากร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนจะทรุดตัวล้มลงไปนอนดิ้นพล่านกับพื้น…
“ขอบคุณนะคะเคน…ขอบคุณมาก…บรีนมองคนไม่ผิดจริงๆ”
…พูดไม่ได้แต่บรีนก็เหมือนจะรู้ความคิดของผมผ่านทางแววตา…หญิงสาวหลั่งน้ำตาแห่งความปลื้มปิติและโอบกอดผมไว้แน่นอก…
“คุณคะ…ฉันโทรแจ้งตำรวจแล้ว…ไอ้โฉดชั่วตัวนี้จะไม่ใช่สามีของลูกบรีนอีกต่อไปเพราะขนาดแค่ความเป็นมนุษย์มันก็ยังไม่มีหลงเหลือซึ่งต่อให้ต้องถึงขั้นฟ้องร้องศาลฉันก็จะขอสู้คดีจนถึงที่สุดเพื่อความสุขชั่วชีวิตของลูกเรา!!!…คุณได้เห็นเต็มสองตาแล้วใช่มั้ยว่าเคนคือผู้ชายที่เหมาะสมจะเป็นลูกเขยของเราอย่างไม่ต้องสงสัยอะไรอีก?…เขานั้นนับเป็นลูกผู้ชายอย่างแท้จริงที่ยอมพลีชีพเพื่อหญิงอันเป็นที่รัก”
“…………………………………..”
“ว่าไงคะ?…คุณยังจะมีอคติที่ไม่เข้าท่าชิงชังรังเกียจลูกเคนไปทำไมกันอีกในเมื่อเขารักลูกสาวเราอย่างแท้จริง?”
“อือ…ถูกต้องอย่างที่คุณรีพูดทุกอย่าง…ในเมื่อ…เขาถึงกับยอมสละชีวิตเพื่อจะปกป้องลูกของเรา…ผมก็ไม่มีอะไรจะเถียงอีกแล้ว…คุณอยากทำอะไรก็ทำไปได้เลย”
…นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนจะหมดสติไปด้วยความปลาบปลื้มในดวงจิตอย่างที่สุด…พอผมฟื้นขึ้นมาอีกครั้งเหตุการณ์ก็เข้าสู่ภาวะปกติโดยมีจีทอมสาวที่แสนดีคอยพยาบาลอยู่ใกล้ๆ…นายรุจกับพวกโดนตำรวจอายัดตัวข้อหาพยายามฆ่าและพกพาอาวุธในที่สาธารณะแต่ตอนนี้ต่างถูกหามส่งโรงพยาบาลเป็นการด่วนยิ่งโดยเฉพาะอดีตสามีของบรีน…ข้อมือและอกด้านขวาของเขาถูกวัตถุบินปริศนาที่ใครบางคนซัดใส่จากในมุมมืดขณะกำลังง้างไกปืนจะยิงผม…ทว่า!!…เมื่อลองคิดใคร่ครวญดีๆก็พอจะเดาออกได้ไม่ยากว่าใครเป็นคนทำ…
(สิ่งนั้นอาจจะเป็นเข็มของน้องเสือน้อย…ว่าแต่ทำไมถึงยังอยู่ที่นี่อีก?)
“เรื่องนี้ช่างเหอะน่าแต่แกลองคิดให้ดีๆสิ…วินาทีนั้นไอ้รุจกำลังจะฆ่าเคนแต่กลับถูกเข็มนี่เสียบเอ็นข้อมือข้างที่ถือปืนซึ่งมันก็น่าจะขาดสะบั้นไปแล้ว…ที่อกขวาก็อีก…ซัดได้แม่นยำขนาดนี้ช่างน่ากลัวซะจริงๆเลย”
“อ๋อ~~…เข้าใจแล้วๆ…ตามตำแหน่งที่ต้องการสินะ…งั้นถ้าเปลี่ยนจากขวาเป็นซ้าย…”
“ไม่น่าถาม!!!…ไอ้ชาติชั่วนั่นได้ไปเฝ้ายมบาลแน่เพราะหัวใจของมันจะถูกเสียบทะลุตายอย่างไม่ต้องอุทธรณ์”
…………………………………………..
…จากที่พี่กรรณเล่า…ในวัยเด็กของผมเมื่อ 14 ปีที่แล้วบรีนเคยมาเที่ยวบ้านอาและวันที่ผมจมน้ำเธอซึ่งขี่จักรยานผ่านมาพบเข้าโดยบังเอิญจึงได้ช่วยเหลือไว้…งั้นที่เห็นบรีนอยู่ในความฝันนั่นก็เป็นความจริงน่ะสิ!!!!…
“ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตผมในตอนนั้น…ที่แท้ก็คือบรีนเองหรอกหรือ?”
“หึ!!…ทีนี้คงเข้าใจแล้วสินะว่าเธอกับเพื่อนรักของฉันคนนี้มีสายใยผูกผันกันมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว…คนอื่นอาจจะไม่แต่กับบรีน…เธอคอยเฝ้าคิดถึงแต่เคนคนเดียวมาโดยตลอด…ความรักมันได้เพาะบ่มเกิดขึ้นนับตั้งแต่บัดนั้น”
“……………………………………”
(ขนลุกซู่เลย…นี่แหละคือเหตุผลที่บรีนไม่ยอมรับรักของนายรุจ)
“ดังนั้นพี่จึงมีความเชื่อว่าพวกเธอทั้งสองจะต้องเป็นเนื้อคู่กันอย่างไม่ต้องสงสัย…อ้อ!!…แล้วไม่ใช่เพียงแค่นี้”
…………………………………………..
“โดยเฉพาะการแท้งลูก…สำหรับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วนับได้ว่ามันเป็นความทรงจำที่เลวร้ายยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดทีเดียว!!!!…แม้เด็กในท้องจะเป็นลูกของคนที่ตัวเองไม่ได้รักแต่เด็กก็คือเด็ก…เขาบริสุทธิ์ไร้เดียงสาและยังไม่มีมลทินแปดเปื้อนเหมือนผู้ใหญ่อย่างเราๆ”
“พี่เซค…”
“ฉันมีความคิดเห็นว่านายควรจะทำความเข้าใจกับสิ่งซึ่งมีชีวิตและมีจิตใจอันแสนละเอียดอ่อนที่เรียกว่าผู้หญิงซะใหม่”
“?”
“ขอถามและต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้…ถ้าเป็นนายๆจะรู้สึกยังไงหรือที่ตัวเองรู้ว่าได้สูญเสียสิ่งสำคัญอย่างลูกในท้อง…หา?”
“มัน…ต้องเลวร้ายมากๆเลยครับ”
“ถูกต้อง!!!…ในเมื่อเลวร้ายก็ต้องอยากลืมโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้และไม่ต้องการรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก…ใช่ไหม?”
“จริงด้วย”
“ดังนั้นนายก็ควรจะเข้าใจความรู้สึกของแฟนนายซะบ้างสิ”
“……………………………………”
“เธอผู้นี้อยากเริ่มต้นความรักครั้งใหม่กับนายโดยละทิ้งอดีตที่มีแต่รอยแผลทั้งทางร่างกายและจิตใจเอาไว้อยู่เบื้องหลัง…รวมทั้งหวังจะฝากชีวิตในปัจจุบันกับอนาคตข้างหน้าไว้ให้นายดูแลด้วย…งั้นทำไมล่ะ?…ทำไมนายยังจะเฝ้าเอาแต่ขุดคุ้ยสิ่งที่ผ่านเลยมาแล้วเพื่อให้มันคอยกัดกร่อนหัวใจของตัวเองจนจมปลักอยู่แต่ในทะเลแห่งความเศร้าโศกและเป็นทุกข์อีก?”
…คำพูดของคุณหมอสาววัย 26 เปรียบเสมือนอสุนีบาตซึ่งได้ฟาดผ่าลงกลางกระหม่อมของผมอย่างรุนแรง…รู้สึกราวกับหัวสมองมันกลวงโล่งว่างเปล่า…
“จริงๆฉันก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญหรือเคยมีประสบการณ์กับตัวในด้านความรักอะไรมาจากไหนมากมายนักหรอกแต่เป็นเพียงหมอคนหนึ่งที่คิดถึงแค่คนไข้และชีวิตในวันๆหนึ่งก็เดินเข้าเดินออกแต่ในโรงพยาบาลกับห้องผ่าตัด…ถึงอย่างนั้นก็อยากจะขอพูดอะไรอีกสักนิด…นายจะเสียเวลาฟังมั้ย?”
“ผมจะฟังด้วยความยินดีอย่างที่สุดครับ”
“ดี!!…นี่ถ้าเป็นบรรดาน้องๆของฉันทั้งผมยาวผมสั้น…ทั้งผมสีดำผมสีทองหรือกระทั่งผมสีเงิน…รับรองว่าได้เบือนหน้าหนีกับเรื่องพรรค์นี้ไปคนละทิศละทางเลยและจะไม่มัวมานั่งบ่นเป็นยัยเพิ้งอย่างฉันแน่…เอ้า!!…เงี่ยหูฟังให้ดีๆเพราะจะพูดแค่ครั้งเดียว”
“…………………………………..”
“ผู้หญิงที่เคยช่วยชีวิตนายไว้เมื่อตอนเด็กๆก็ยังเป็นเธอคนเดียวกับที่กำลังคบหาแฟนกันในขณะนี้ด้วย…ถูกใช่มั้ย?”
“ครับ”
“แหม่~~…แล้วเธอคนนี้ก็มียังจิตใจห่วงหาอาทรเฝ้าคิดถึงแต่นายมาตลอดทุกลมหายใจและตั้งปณิธานว่าจะต้องกลับมาพบนายอีกครั้ง…อา–…มันช่างเป็นอะไรที่น่าซาบซึ้งและชวนให้อิจฉาซะเหลือเกิน”
“พี่หมายความว่า…”
“อื้ม!!!…ฉันกำลังจะถามต่อไปนี้ไงว่าในเมื่อนายรับรู้ความจริงทุกอย่างแล้วเรื่องที่สมควรจะทำอย่างไม่รีรอก่อนมันจะสายเกินไปคืออะไร?…คิดให้ดีๆแล้วตอบมาซิ”
“…………………………………..”
“…………………………………..”
“ใช่แล้วครับ!!!!…สิ่งที่ผมควรจะกระทำก็คือกลับไปหาหญิงอันเป็นที่รักยิ่งกว่าชีวิตคนนั้น…โธ่เอ๊ย~~…ทำไมเรื่องง่ายๆแค่นี้ถึงมัวมาลังเลใจอยู่ได้นะ?”
…นั่นคือบรีนยังจดจำเรื่องราวเมื่อ 14 ปีก่อนได้และเธอก็เฝ้ารอวันที่จะพบกับเด็กชายในความทรงจำครั้งยังอดีตซึ่งนั่นคือตัวผมมาโดยตลอด…เมื่อมีโอกาสปลดปล่อยตัวเองเป็นอิสระหญิงสาวจึงออกตามหาความรักครั้งแรกในชีวิต…)
…น่าปลาบปลื้มในดวงจิตเป็นยิ่งนักเพราะกว่าที่ผมกับบรีนจะมีวันนี้ได้ก็ต้องผ่านบททดสอบที่ยากลำบากและอุปสรรคต่างๆมากมาย…ทั้งสุขและทุกข์…ทั้งสมหวังและผิดหวัง…เมื่อได้พบหน้ากันอีกครั้งก็จะขอสวมกอดซบไออุ่นอย่างแนบแน่นให้สาสมกับความรักและคิดถึงอันมากล้นเกินกว่าจะประมาณค่าได้…
“เคน…เดี๋ยวแม่จะออกไปหาเพื่อนสักหน่อยนะ”
“เอ่อ–…ผมมีอะไรจะบอก”
“?”
…ตัดสินใจเล่าความจริงเรื่องที่บรีนเคยตั้งท้องแล้วแท้งเพื่ออยากรู้ว่าแม่จะมีทีท่ายังไงบ้าง?…
“เมื่อรู้อย่างนี้แล้วแม่ยังจะยอมรับบรีนอีกหรือเปล่าครับ?”
“…ตัวลูกนั่นแหละ…รังเกียจเธอหรือเปล่า?”
“ผม…เคยคิดว่าตัวเองคงจะยอมรับเรื่องอย่างนี้ไม่ได้แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่ใช่สักนิดเดียวเลยเพราะความรักที่ผมมีให้กับบรีนมันกลับยิ่งทวีเพิ่มมากขึ้นไปอีกครับ”
“ดีมาก!!!…ก็ขนาดร่างกายและหัวใจของลูกยังไม่ถือสาแล้วแม่จะว่าหรือกีดกันไปทำไม?…เคยบอกแล้วนี่ว่าแม่เองก็รักใคร่เอ็นดูหนูบรีนมากเช่นกัน…ไปล่ะจ้ะ”
…แม่แต่งหน้าด้วยแฮะแต่จะไปหาเพื่อนที่ไหนกัน?…นี่มันเกือบจะ 5 ทุ่มแล้วนา–…
“เคน…”
“ครับ?”
“ดูนี่…”
“!!!”
…โอ้!!!…น้าจี๊ดสวมชุดนอนซีทรูสีม่วงบางหวิว…ยกทรงก็ไม่ใส่แถมนุ่งกางเกงในสีขาวเพียงตัวเดียว…ท่าทางจะมาชวนกันไปทำเรื่องอย่างว่าแน่ๆเลยแต่ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เท่ากับผมไม่มีความซื่อสัตย์ต่อบรีนน่ะสิ…
“นี่!!…มัวแต่มองแล้วจะได้ทำอะไรหรือเปล่าเล่า?…ตามมาที่ห้อง…มีธุระสำคัญจะคุยด้วย”
…ธุระที่คุยมันจะเป็นอะไรอื่นอีกไม่ได้…นอกจาก…
“แต่…”
“อะไร?…นี่อย่าบอกว่าจะเป็นคนดีไม่อยากนอกใจเมียขึ้นมาซะอย่างงั้นเรอะ?”
“……………………………………..”
“ก็…ตามใจนะ…ถ้าเคนยอมตามมาก็จะได้เสียวกับน้าหรือไม่งั้นก็นอนกระสับกระส่ายทนเงี่ยนไปทั้งคืน”
(จะเอายังไงดีวะเนี่ย?…คิดหนักเลยตู)
“……………………………………..”
“เฮ้อ~~…พอได้ล่อหีที่ตัวเองใฝ่ฝันพ่อหลานชายคนเก่งก็ลืมรสรักจากหีของน้าสาวผู้แสนดีไปซะแล้ว”
“ไม่…ไม่ใช่นะครับ!!!”
“ก็แล้วมันคืออะไรล่ะ?”
…สาวใหญ่ยืนดูดนิ้วตัวเองพลางส่งสายตาเย้ายวนและใช้คำพูดลามกปลุกอารมณ์กันซึ่งๆหน้าอย่างนี้ก็คงอยากจะให้ผมไปช่วยคลายความกำหนัดนั่นแหละ…ฮึ่ย~~…ยังไงคืนนี้น้าจี๊ดก็ต้องการขย่มตอของผมให้ได้อยู่แล้ว!!!!…ดังนั้นการหนีออกจากบ้านเท่านั้นนะถึงจะรอดพ้นจากมือ(หี)เธอ…
“ใครว่าล่ะครับน้า?”
(ถือว่าตอบแทนบุญคุณที่หล่อนดีกับเรามาตลอดแล้วกันอีกอย่างก็เงี่ยนเพราะไม่ได้ชักว่าวมาหลายวันแล้ว)
“แหมๆ…ก็มั่นใจอยู่นะว่าเธอลืมของหวานอย่างน้าไม่ได้ร้อก…โอ๊ะโอ!!…นั่นน้ำลายยืดใช่ไหมน่ะ?”
…ก็เล่นแต่งตัวโป๊มายั่วกันถึงที่แบบนี้จะให้อดใจยังไงไหว?…ทีแรกอดใจกะจะเก็บเรี่ยวแรงกับน้ำเชื้อไว้คอยท่าบรีนแท้ๆแต่ตามประสาหนุ่มสุขภาพดีคิดเรื่องลามกวันละสิบๆครั้งและเมื่อมีสาว(ใหญ่)นุ่งน้อยห่มน้อยมาชวนให้ไปสนุกกันถึงห้องแล้วจะบอกปัดน้ำใจลงไปได้ยังไงแถมประสบการณ์ครั้งก่อนนั้นก็ยังหอมหวานอย่างมิรู้ลืมเลือนอีกด้วย…ทำตัวแย่จริงๆเลย…บัดซบเอ้ย!!!…
“!!!!”
(เฮ้ย!!…แต่เอาเข้าจริงๆไหงน้องมิวถึงอยู่ด้วยล่ะเนี่ย?…น่าจะทำกันที่ห้องของเราไปซะก็ดีแล้วน๊า~~)
“นั่งสิจ๊ะ”
“………………………………………”
…ก็แหงล่ะสิ!!…ค่ำมืดดึกดื่นเด็กหญิงเรียนชั้นประถมอยู่ในบ้านมันก็สมควรแล้วนี่หว่าแต่อย่างนี้ผมจะเล่นกิจกรรมโยกย้ายส่ายเอวรอบดึกกันได้ยังไงในเมื่อลูกสาวเธออยู่ด้วยทั้งคน?…อ๊ะ!!…แต่งตัวน้อยชิ้นเดี๋ยวก็ถูกจับได้หรอกครับน้า!!!…ในขณะที่กำลังนึกเพลินๆ…
“พี่เคน…หนูรู้แล้วนะคะที่พี่เคยมีอะไรกับแม่”
“!!!!!!!!!!!!”
(จะ…จะ…จ๊าก~~~…น้องมิวรู้ซะแล้วเหรอ?…จะ…จะทำยังไงดี?…ถ้าเธอไปบอกบรีนล่ะก็เน่าแน่ๆเลยเรา!!!!)
“คะ…คือ…”
“พี่อย่าแก้ตัวให้มากความเพราะมันจะไม่เข้าท่าเลย”
“……………………………………”
(ตายห่—…น้าจี๊ดไปทำอีท่าไหนเข้าถึงให้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนจับได้เนี่ย?…ไหงไม่พูดอะไรบ้างล่ะครับ?)
“พี่เคนไม่ต้องตกใจหรอก…มิวไม่ได้ถือสาเรื่องนี้ค่ะ”
(อ้าว!!!…นี่ไม่ได้โกรธที่เราแอบเล่นสวาทกับแม่ตัวเองหรอกหรือ?)
“เพียงอยากให้…”
“?”
“พี่เคนมีอะไรกับหนูบ้าง”
“วะ…ว่าอะไรนะ?”
…ตกลงคือมิวไม่ถือสาหาความเรื่องที่ผมลับลอบได้เสียกับน้าจี๊ดแต่ต้องการให้ทำกับเธออีกคนด้วย…เพิ่งจะอายุ 11 เองนะน้อง…อีกอย่างก็เคยตั้งใจไว้ว่าจะรักเอ็นดูมิวเหมือนน้องสาวคนหนึ่งและจะไม่คิดเป็นอื่น…
“ถ้าพี่เคนตอบปฎิเสธหนูก็จะบอกคุณบรีนว่าพี่แอบนอกใจเธอและจะฟ้องป้าโม”
(ฟ้องแม่เรา…เล่นขู่กันถึงขนาดนี้เชียว)
“น้าก็ขอร้องเคนอีกคนเถอะนะ…คือมิวสงสัยเรื่องของเรามานานแล้ว…น้าคิดว่าจะปกปิดไปก็ไม่มีประโยชน์เลยบอกความจริงแก่เธอ”
…น้าจี๊ดก็ยอมยกลูกสาวสุดที่รักให้ผม?…แต่ถ้าตำรวจรู้ผมก็โดนจับเข้าปิ้งข้อหาพรากผู้เยาว์อยู่ดีแหละน่า…
“จะ…จะดีหรือครับ?”
“มิวยืนยันหนักแน่นกับน้าแล้วว่าจะยอมตัดใจจากเธอแต่ก่อนนั้นก็อยากให้เธอเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตน่ะจ้ะ”
“…………………………………….”
…ต่อให้คนบ้าก็คงรู้ได้ไม่ยากว่านี่คือกำไรเนื้อๆไม่มีช่องทางขาดทุนเห็นๆ…เงื่อนไขคือมิวขอให้มีอะไรกันในคืนนี้แล้วก็จะไม่ทำตัวเป็นมือที่ 3 ขัดขวางชีวิตรักของผมกับบรีนอีกต่อไปและนอกจากที่จะได้เปิดซิงลูกสาวผมก็ยังมีโอกาสได้ตีหม้อของผู้เป็นแม่อีก…ไม่ตกลงก็ไปบวชเถอะโว้ย!!!!(ไหงครั้งนี้มันง่ายจังวะ?)…
“เงื่อนไขแค่นี้ตกลงได้ใช่มั้ย?”
“…ครับ”
“ครั้งนี้นอกจากมิวแล้วเคนก็จะได้มีความสุขกับน้าอีกคน…เห็นหรือเปล่า?…เคนมีแต่ได้กับได้เท่านั้น”
(ใครว่าครับ…เราต้องเสียหยาดเหงื่อแรงกายกับน้ำเงี่ยนให้ 2 แม่ลูกเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนต่างหาก…ฮุๆๆ)
“งั้นขอคำยืนยันนะคะ”
“ยืนยัน?”
…คำยืนยันที่ว่านั่นก็คือ 2 แม่ลูกเข้าขนาบข้างผมซ้ายขวาโดยน้าจี๊ดประทับจูบที่ปากแล้วก็ให้ผมโอบกอดลูกสาวเธอไว้อีกด้าน… 2 น้าหลานแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มและแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อยืดของผมถูกดึงออกไปตั้งแต่ตอนไหนแต่คงจะพร้อมๆกับที่น้าจี๊ดเปลื้องชุดนอนซีทรูโดยมิวรับไปวางไว้ที่พื้น…
“เวลาอยู่กับผู้ชายแม่ทำแบบนี้เอง…”
“ยังมียิ่งกว่านี้อีกเยอะ…อ่ะ…ลูกหอมแก้มพี่เขาซะสิ”
“……………………………………..”
…มิวไม่ชักช้าที่จะทำตามแม่สั่ง…ผิวพรรณเนื้อหนังมังสาของเด็กประถมก็ให้ความรู้สึกดีเหมือนกันแต่นับว่าเธอจะไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปหรือจะเรียกว่า “แรกแปดเปื้อนมลทิน” อย่างแท้จริงก็ได้ส่วนตัวผมเมื่อก่อนเที่ยวบอกใครต่อใครว่าไม่ใช่คนชอบเด็กแต่ก็คงจะต้องยอมเปลี่ยนความตั้งใจบ้างแล้ว…
“นี่เป็นการแสดงออกถึงความรักความเป็นห่วงที่เรามีให้แก่คนที่ตัวเองชอบจ้ะลูก…ต่อไปก็ประกบปากจูบนะ”
“ค่ะ”
“……………………………………..”
“อือออออออ~~”
“เบาๆ…ไม่ต้องรีบเร่ง”
“ค่อก!!…แค่กๆๆ”
“ปะ…เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ครั้งแรกก็อย่างงี้แหละ…น้องเขายังไม่เคยแลกลิ้นจูบปากกับผู้ชายที่ไหนก็คงจะเขินอายจนกลายเป็นความเกร็ง…ก่อนหน้านี้น้าก็สอนวิธีจูบแบบดิฟคิสให้แล้ว”
“สอน?”
“ก็ให้ลองจูบกับน้านี่แหละ”
(อูย~~…แม่กับลูกสาวเล่นบทเลสจูบกันเองเหรอ?…อยากเห็นอีกจังเลย!!!)
“พี่จ๋า~~…เอาอีก”
…ผมสอดลิ้นเข้าไปพันกับลิ้นน้องมิว…ไม่ช้าเธอก็เริ่มเป็นงานแถมรู้สึกติดใจซะแล้วเพราะเมื่อจะผละออกเด็กสาวก็ไม่ยอม…
“อืมมมมมมมมมมมมมม…ขะ…ขออีกนิดค่ะ…มิวอยากทำอย่างนี้กับพี่เคนมานานแล้ว”
(โอ–…แม้แต่ฝันก็ยังไม่เคย…เรากำลังทำดิฟคิสกับน้องมิว…เด็กหญิงที่รู้จักเล่นหัวและเห็นกันมาตั้งแต่เล็ก)
“ปากจูบกันแต่มืออย่าว่าง…ทั้ง 2 คนต่างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวกันและกันนะ”
“……………………………………..”
“นั่นแหละ…มิวเลิกเสื้อขึ้นโชว์ผิวขาวๆสวยๆให้พี่เขาเชยชมหน่อย”
“อือออออออออออออ”
…ตาผมแทบหลุดออกมาเลยละ…ก็อย่างที่รู้กันว่ามิวน่ะผิวขาวและรูปร่างเติบโตเกินวัย…นมชักเป็นนมตูดก็เริ่มเป็นตูด…อดใจไม่อยู่เลยถอนปากออกและเลียไปตามร่างกายของเด็กสาวๆก็หลับตาอ้าปากครางเบาๆ…
“เคนจับนมลูกๆก็ลูบที่เป้าพี่เขาด้วย…มันคือการปลุกอารมณ์ให้กันไงจ๊ะ”
…แม้จะมีกางเกงกั้นแต่ก็ทำให้ผมรู้สึกเงี่ยนอย่างมิอาจอดกลั้นได้อีกแล้ว…ความรู้สึกที่มีจะต้องปลดปล่อยมันออกมาให้หมดสิ้น…ผมขออนุญาตมิวเพื่อเลิกชายกระโปรงขึ้นซึ่งเธอก็พยักหน้า…
“ใส่สีเดียวกับแม่เลยเรอะหนู?”
“อ๊าย!!!…อย่าเลียหูมิวซี่~~…อื๊อออออออ”
“หรืออยากจะให้พี่เลียหีแทนล่ะจ๊ะ?”
“บ้า!!!”
“อ้าว?”
“เรื่องแบบนี้ไม่ต้องเอ่ยปากขอกันหรอกนะคะ”
“งั้นจะถือว่าน้องยอมให้พี่ทุกอย่างแล้ว”
“คะ…ค่ะ”
“อู้หู!!…ตรงเป้าก็นูนเต่งเชียว…มิวนี่หีใหญ่ไม่เบานะ”
“หนูอายอ่ะ”
“ทีแก้ผ้ามาหาพี่ตอนนั้นไม่เห็นพูดแบบนี้นี่…ไหน~~…ขอดูให้ชัดๆซิ”
…พอเอานิ้วเขี่ยขอบกางเกงในเด็กหญิงผมก็ตาลุกวาวเป็นไข่ห่าน…บ๊ะ!!!…ถ้าไม่เห็นด้วยตาแล้วใครจะไปเชื่อล่ะว่านี่คืออวัยวะเพศของเด็กอายุแค่ 11 ปีก็มันทั้งอูมโหนกชนิดกางเกงชั้นในที่สวมยังแทบปิดไม่หมด…
“จุ๊ๆๆ…มันน่าเสียดายสุดแน่ๆถ้าพี่ไม่ได้เปิดซิงมิวในคืนนี้”
“ไม่นะพี่…อย่าแหกขากว้างนักซี่~~~”
“เอาน่าลูก…ถ้าอายมากก็หลับตาซะ…เอ๊ะๆ…อย่าเพิ่งๆ…ต้องเห็นควยพี่เขาก่อน”
“อุ๊ย!!!…ตรงกลางเป้านั่น…มันใหญ่แล้วนี่คะแม่?”
“เป็นหลักฐานสำคัญที่แสดงว่าพี่เคนเค้าพร้อมมีความสัมพันธ์ทางเพศกับลูกแล้วไงล่ะจ๊ะ”
…อย่างที่น้าจี๊ดพูด…มาถึงขั้นนี้แล้วต่อให้เป็นหีเด็กประถมหรือมัธยมพ่อก็จะฟันให้เรียบเลยว้อย!!!!…
“ทีนี้เคนถอดกางเกง…น้าจะอมควยให้มิวดูเป็นตัวอย่าง”
…เท่านั้นแหละมิวก็หน้าแดงทันควันเมื่อได้เห็นเจ้าอาวุธประจำกายเด้งผึงออกมาอวดโฉมอยู่ตรงหน้าเธอเต็มสองตา…เด็กหญิงไม่เคยเห็นตอนมันแข็งตัวจะๆอย่างนี้มาก่อนจึงเอามือปิดปากตาเบิกค้างแต่ก็ลุกขึ้นนั่งดู…
“แข็งเป๊ก…ที่เลี้ยงเคนมาตั้งแต่เล็กก็เพราะจะจับเย็ดซะเองนี่แหละ…คิกๆๆ”
“แม่–…ควยพี่เคนดำเมี่ยมเชียว…มิวน่ะเห็นของเพื่อนผู้ชายที่เคยเอาออกมาโชว์ด้วย…นั่นน่ะเล็กนิดเดียวเองค่ะ”
“จะเอาของพี่ไปเทียบกับเพื่อนมิวได้ไง…นั่นน่ะหัวยังไม่เปิดเลยมั้ง?”
“หัวไม่เปิด?”
“ก็แบบนี้ไง”
“อูวววววววววว”
…น้าจี๊ดเอามือนุ่มๆของเธอกระทอกควยเบาๆเพื่อให้ลูกสาวรู้จักซึ่งก็เล่นเอาผมเงยหน้าสูดปากคราง…
“แต่เพื่อนๆของลูกนี่ช่างทะลึ่งกันจริงนะ…เคนก็ไม่ต้องปิด!!…จะอายไปทำไมอีกเล่า?”
“คือว่ามัน…”
“เดี๋ยวก็เปลือยเปล่ากันทุกคนน่า…เรื่องอย่างนี้ไม่ต้องไปองไปอาย…มันเป็นธรรมชาติของคนเรา”
“………………………………….”
“มิวเองก็ถอดเสื้อผ้าด้วยเอายกทรงออกแต่กางเกงในยังไม่ต้องจ้ะ…ของดียังไม่ต้องให้รีบเห็นนัก”
…เด็กหญิงท่าทางจะไม่ค่อยเต็มใจเพราะคงเกิดความกลัวกับความใหญ่ของอาวุธผมจนกระทั่งน้าจี๊ดเตือน…
“ไม่ต้องเขิน…แม่เองก็ใช่ว่าจะไม่อายนะที่ต้องมาแก้ผ้าเย็ดกับผู้ชายต่อหน้าลูกสาวตัว…หรือจะเปลี่ยนใจซะแล้วหึ?…ไหนเมื่อก่อนกล้านักไงล่ะ?”
“ไม่มีทางหรอกค่ะ!!!…มิวตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าคืนนี้จะเป็นของพี่เคน”
“………………………………….”
…ขาดคำมิวก็ถอดเสื้อและกระโปรงรวมทั้งยกทรงสีขาวเหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวเดียวที่ยังติดร่างโดยถึงจะมีร่มผ้าสามเหลี่ยมปิดบังอยู่แต่ผมก็ยังเห็นเนินโคกส่วนลับที่นูนเป่งออกมาได้ชัดแจ๋ว…ขนน้องมิวยังขึ้นไม่มากเท่าไหร่ผิดกับของแม่เธอ…
(แหม่~~…แม่ลูกสวมใส่ชุดชั้นในสีเดียวกันอย่างกับนัดหมายไว้ก่อนเลยแฮะ…กางเกงในน้องมิวเป็นแบบธรรมดาไม่มีลวดลายส่วนน้าจี๊ดเป็นแบบลายลูกไม้ด้านหน้าทั้งแถบแต่ไม่ว่าจะอย่างไหนมันก็ทำให้ควยกูพองก๋าไม่มีหดเลยล่ะโว้ย!!!!)
“โอ้!!!…แข็งเต็มที่แล้วนี่…เพราะเห็นของน้าหรือของมิวเอ่ย?..มาๆๆ…ขอดูดหน่อยล่ะกัน”
…พูดจบน้าจี๊ดลุกจากเตียงลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นจากนั้นเอามือซ้ายรูดควยและอ้าปากแลบลิ้นตวัดเลียรอบๆหัวควยอย่างชำนาญส่วนมือขวาล้วงลงไปในกางเกงในตัวเอง…มิวก็ตามมองอย่างไม่ห่างด้วยความอยากรู้อยากเห็นเป็นที่ยิ่ง…
“อุ๊บ!!!…น้า…ครับ…ผม…ผมเสียว”
“ฮิๆๆ…ควยหนุ่มๆอย่างนี้แหละน้าชอบนัก…รสชาติก็ยังอร่อยลิ้นเหมือนครั้งก่อน”
“แม่พูดอย่างกับมันเป็นไส้กรอกเลยและหนูไม่เคยนึกมาก่อนว่าแม่จะเก่งเรื่องบนเตียงขนาดนี้?”
“แน่สิจ๊ะ…เข้ามาดูใกล้ๆ…เดี๋ยวมิวต้องอมของพี่เขาบ้าง”
“ค่ะแม่”
“โอยยยยยยยยยยยย”
…มิวหน้าแดงซ่านและกลืนน้ำลายลงคอขณะลงนั่งพับเพียบข้างๆน้าจี๊ดส่วนตาก็จดจ้องในการกระทำทุกอย่างของแม่เธอชนิดแทบไม่ยอมกระพริบ…อา–…ผู้เป็นแม่กำลังสอนวิชาเพศศึกษาให้ลูกสาวนี่นะแถมของตัวอย่างก็มีครบและพร้อมจะใช้งานจริงซะด้วย…
“พี่เคนเสียวมากเลยเหรอ?”
“จ้ะ!!…เสียวสุดๆเลย…น้าจี๊ดดูดเก่งมากอย่างที่น้องบอกจริงๆ…อูยยยยยยยยยยยยยย”
“แล้วหนูจะทำให้พี่มีความสุขได้แน่หรือเนี่ย?”
“อูวววววววววว”
…ผมพูดออกเสียงไม่เป็นคำได้แต่หลับตาปี๋และพยายามตอบโต้ด้วยการบีบขยำนมน้าจี๊ดซึ่งกำลังโจมตีท่อนเอ็นด้วยปากและลิ้นของเธออย่างหนักหน่วง…สาวใหญ่ห่อริมฝีปากดูดหัวถอกรูดเข้าออกจนผมทนไม่ไหวต้องเด้งเอวตามทุกจังหวะ…เสียงอืออาในลำคอของน้าสาวดังผสานกับเสียงครางของผมและยังมีอีกเสียงซึ่งนั่นคือแรงหายใจของเด็กหญิงที่เริ่มจะถี่เร็วขึ้นตามลำดับ…
“อ๊าวววววววววววววววววว…น้าครับ…ผม…จะไม่ไหวแล้ววววววววววว”
“อืมมมมมมมมมมมม…อย่าเพิ่ง…ซีดสสสสสสสส…น้า…น้าก็เสียวหีจัง”
“แม่ขา~~…พี่เคนเขา…”
…ผมก้มตัวงอเป็นกุ้งและร้องครางออกมาอย่างสุดกลั้นก่อนจะเอามือประคองจับหัวน้าจี๊ดพลางเด้งควยใส่ปากหล่อนด้วยความเสียวซ่าน…สักพักสาวใหญ่ก็คายท่อนลำและบอกสาวน้อยเสียงสั่น…
“หืม–…ขืนทำต่อเดี๋ยวพุ่งใส่ปากแหงๆ…ตาลูกแล้วจ้ะ”
“เอ๋?”
“ไม่ต้องเอ๋…ก็อยากจะเย็ดผู้ชายเป็นไม่ใช่เหรอ?…เอางี้…เคนนอนที่เตียงเถอะมันจะได้ทำอะไรสะดวกหน่อย…แล้วมิวรู้ใช่มั้ยว่าเขาเย็ดกันยังไง?”
“ค่ะ…แต่หนูอยากเห็นควยพี่เคนเข้าไปอยู่ในหีของแม่จัง”
“ไม่ต้องใจร้อน…เดี๋ยวได้เห็นแน่จ้า~~”
“ตอนนี้เลยเถอะ…นะ…นะ”
“เอ้า!!…เคนจะเอาไงดี?…น้องเขาอยากดูเราล่อกันแน่ะ”
“ผม…ไม่เอาไงหรอก…นอกจากจะเอาหีน้านั่นแหละครับ”
“ต๊าย!!…พูดดีมากนะยะ”
…สาวใหญ่หัวเราะร่วนขณะเอานิ้วเกี่ยวขอบเป้ากางเกงในเผยให้รูหีแพลมออกมาเกือบหมด…ผมอยู่ในท่านอนหงายแผ่หราเรียบร้อยและรู้ดีว่าเธอจะทำอะไรต่อไปจึงตั้งแท่งกระดอรอ…
“อาาาาาาา…เยิ้มแล้วๆๆ…อือออออออ…อย่างนี้ไม่ยากที่จะสอดใส่…มิวจ๊ะ…ดูให้ดีๆนะ”
“ค่ะ…”
…เด็กหญิงแทบจะเอาใบหน้ามาชิดติดกับควยผมทีเดียวเชียว…สังเกตว่าเธอแทบจะไม่ยอมกระพริบสายตาด้วย…
“ซีดสสสสสสส…แม่กำลังเย็ดควยให้ลูกดูแล้ว…อื้มมมมมม…คับจริงๆเลย”
“โอ้โห!!!…แคมหีแม่บานออก…หัวควยพี่เคนหายไปในหีของแม่หมดเลย…พี่รู้สึกยังไงบ้างจ๊ะ?”
“เสียว…เสียวสุดยอด…โอววววววววววววว…หีน้าจี๊ดอุ่นมากเลยจ้ะมิว”
“ยัง…ยังไม่ทันไรน้าก็จะแตกซะแล้วเนี่ย?…อ๊อยยยยยยยยยยย”
“ผม…ผมก็ด้วยครับ…รูหีตอดควยแรงจัง…อูยยยยยยยยยยยย”
…น้าจี๊ดกับผมต่างเหงื่อออกเต็มตัวหายใจหอบทั้งคู่…จากเข้าผ่านแค่หัวหยักค่อยๆกลายเป็นลึกเกินครึ่งลำและในที่สุดก็จมมิดแท่งเอ็นส่วนมิวก็หายใจถี่หน้าแดงก่ำทำตาปรือมือซ้ายจับหน้าอกและมือขวาลูบที่เป้ากางเกงในตัวเองพลางมองภาพผู้เป็นแม่นั่งถ่างขาทับบนตัวผมอย่างไม่ยอมละไปไหนสักนิด…
“อู๊ยยยยยยยยยยยย…ใจ…ใจหายทุกทีกับไอ้ควยดุ้นนี้…อืมมมมมมมม…มะ…ไม่รู้เข้าหีมิดได้ไง?”
“ผม…ผมได้ล่อหีน้าอีกแล้ว…โออออออออ…บัดนี้ก็ยังนึกว่าฝันไปนะครับ”
“คิกๆๆ”
“ว้าว!!!…หมอยของแม่กับของพี่เคนพันติดกันยุ่งเชียะ~~…ยอดมากค่ะทั้ง 2 คน”
…เพราะควยผมถูกกลืนหายไปในรูสวาทแม่ของเธอไม่เหลือหลอน่ะสิ…นี่แค่สอดใส่กันเฉยๆยังเสียวซ่านแทบน้ำเงี่ยนกระฉูด…ถ้ากระเด้าเต็มสตรีมคงไปไม่ถึงไหนแหงๆ…ต้องทนให้ได้สิวะไม่งั้นเสียหน้าตายเลย…
“เดี๋ยว…เดี๋ยวเราก็ต้องทำบ้าง…ซีดสสสสสสสสสส…มะ…เมื่อก่อนดันแก้ผ้าเดินทอดน่องเข้าห้องพี่เขาก็เพราะอยากจะทำอย่างนี้ไม่ใช่รึ?”
(ทีแรกเด็กสาวปรบมือให้ทีนี้หยุดกึกทันที)
“โอวววววววววววว…นะ…น้าอย่าเพิ่งเอาออกสิครับ~~…กะ…กำลัง…เสียว”
“น้า…อาวววววว…กะ…ก็ไม่อยากเอาออก…อะ…อยากขย่มควยเธอใจจะขาดเหมือนกันแต่อย่าลืมว่าเราจะสนุกเสียวแค่ 2 คน…ไม่…ไม่ได้ย่ะ”
“…………………………………..”
“เอา…เอาละ!!…มิวถอดกางเกงในออกได้แล้วจ้ะ”
…น้าจี๊ดสั่งลูกสาวที่ดูยังตื่นเต้นไม่หายก่อนจะหันก้นมาทางผมและรูดกางเกงชั้นในสีขาวออก…น้ำหีของเธอไหลเยิ้มไปถึงรูก้นแล้วด้วยฤทธิ์จากการเย็ดควยซึ่งไม่ต่างอะไรกับน้องมิวที่รายนั้นเป้ากางเกงชั้นในก็เปียกแฉะไม่ใช่น้อยทีเดียว…
“เห็นรูตูดน้าแล้วผมอยากเอาควยอัดเหลือเกินครับ”
“ชิชะ!!…ตาคนนี้นี่โลภมากจริง…จะเข้าทั้งประตูหน้าประตูหลังเชียวนะยะ…ยังก่อนๆ…ของดีไม่หนีไปไหนหรอกใจเย็นๆ”
“หนูถอดนะคะ…”
“อื้ม!!”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะครับ?”
“รอเดี๋ยว~~…น้าจะสอนมิวให้ดูดควยพอเป็นซะก่อนและจากนั้นอยากจะเย็ดหีหรือจะล่อตูดก็ตามใจเคน”
(จะเอาเราเป็นอุปกรณ์สาธิตวิธีการใช้ให้ลูกสาวสุดที่รักฝึกภาคปฏิบัติซะก่อนว่างั้นเถอะ?…ได้เลย!!!!…เดี๋ยวจะขอเป็นคนตรวจข้อสอบและให้คะแนนเอง)
…