พาสุขบอกกับรจนาแล้วเปิดประตูห้องออกมา ก็พบเลิศชายกำลังยืนอย่างกระวนกระวายใจที่หน้าห้องถัดไป พอเขาเห็นพาสุขก็ปราดเข้ามาถามอย่างรนๆ
“เป็นไงบ้าง..เรียบร้อยแล้วหรือ? เย็บด้วยเปล่า?…”
“ไม่ต้องเย็บย่ะ…สักอาทิตย์ก็หาย… ว่าแต่ทำไงถึงได้ฉีก?”
“โธ่…ก็บอกแล้วว่าตกเก้าอี้ตอนที่รจเค้าจะติดรูปข้างฝา” เขาพยายามแก้ตัว
“คนโกหก!! พยานหลักฐานขังเต็ม…รู้แล้วยังมาแก้ตัวอีก..”
“สุข..รู้?..” เขาอุทาน
“จริงหรือเปล่าเล่า?…จะทำอะไรเอาแต่ใจไม่สงสารผู้หญิงบ้าง…”
เธอพูดยิ้มๆแต่ตานั้นหรี่เยิ้มด้วยความรู้สึกของหญิงสาวที่ปล่อยใจให้คิดถึงแต่เรื่อง”เย็ด”
“ก้อมันลืมตัวไปหน่อย… เดี๋ยว! บอกซิ เธอทำไง..ถึงไม่ต้องเย็บ?…”
พาสุข เล่าถึงวิธีที่เธอรักษาให้เขารู้ แล้วก็เดินเข้าไปในห้องข้างๆห้องที่รจนานอนพัก มันเป็นห้องนอนอีกห้อง ซึ่งมีเตียงและเครื่องนอนพร้อมโดยออกแบบและสร้างไว้เหมือนกัน ต่างกันที่การตกแต่ง… หมอสาวคนสวยใจเต้นเต็มไปด้วยความเงี่ยน เพราะเรื่องที่รจนาเล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ที่เย็ดกับเลิศชายในห้องนอน ทำให้พาสุขอดที่จะคิดฉากการเย็ดจนเกิดความเงี่ยนขึ้นมาไม่ได้ ด้วยประสาสาวที่ยังไม่เคยโดน…
“เลิศ..ขออะไรเย็นๆสักแก้วซิ..”
พาสุขบอกพลางวางกระเป๋าและนั่งลงบนโซฟาตัวยาว สายตาก็มองตรงโคนขาที่ตุงกางเกงของเขา… ใจก็ยิ่งเต้น… เลิศชายออกไปสักครู่ก็กลับเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำส้ม เขาส่งให้เธอ พาสุขจ้องดูตรงเป้ากางเกงของเขาแล้วก็ต้องสะดุ้งและเบิกตาโพลง
“นี่ไง!! แก้ตัวอีกสิ…แก้ตัวทั้งๆที่ซิปกางเกงของตัวเองยังไม่ได้รูด…”
เธอพูดพลางชี้มือไปยังโคนขาของเขา เลิศชายก้มลงมองดูก็เห็นซิปกางเกงยังไม่ได้รูด มันอ้าจนมองเห็นกลุ่มหมอยและโคนลำควยที่แข็งตัวขึ้นมา เพราะความตาลีตาลานของเขานั่นเองจนลืมรูดซิปขึ้น…
“บ๊ะแล้วกัน!!” เขาร้องอย่างตกใจ..พลางเอามือดึง..รูดซิปขึ้นมา พาสุขจ้องมองใจเต้นระริกนึกอยากจะลองเย็ดกับเขาดูสักที ว่า..รสชาตมันจะอร่อยเหมือนกับที่รจนาเล่าหรือไม่?
เลิศชายตีหน้าเฉยๆ นั่งลงข้างพาสุข เธอทำทีเป็นขยับตัวแต่กลับเลื่อนจนชิดเขา แล้วยกขาขึ้นไขว่ห้าง ทำให้ชายหนุ่มมองเห็นความอวบอัดขาวผ่องและเปล่งปลั่งเป็นนวลใย เลิศชายมองดูท่อนขาที่เผยขึ้นมาเกือบถึงโคนขาอย่างลืมตัว พาสุขเห็นเพื่อนหนุ่มตะลึงมองเช่นนั้น ก็ยิ่งขยับตัวให้ชายสเกิร์ตเลิกสูงขึ้นอีก… แล้วทำเป็นพิงไหล่เขา ยกแก้วน้ำส้มขึ้นดื่มอย่างไม่สนใจ
กลิ่นหอมจากเรือนผมพาสุขกระทบจมูกของ เขา มันทำให้ชายหนุ่มใจเต้น ยิ่งยามเธอส่ายหน้าสบัดผม เขามองเห็นเนินอกขาวผ่องนูนลาดหายลงไปในร่องอก… เลิศชายก้มลงยื่นจมูกเข้าไปด้วยตั้งใจจะขโมยจูบปลายผม พอดีกับพาสุขหันมา…จมูกเขาเลยชนแก้มเปล่งปลั่งของเธอเข้าจังเบอ… เขาจึงสูดเอาความหอมเข้าไปเต็มๆ
“อุ๊…เลิศ อะไรกันนี่?…” เธอร้องอย่างตกใจ แต่น้ำเสียงไม่แสดงอาการโกรธเคือง…
เลิศชายจึงรวบเอวของพาสุขรั้งเข้ามา พร้อมกับก้มลงจูบที่ซอกคอและใบหู พาสุขดิ้นน้อยๆ ปากก็ร้องเบาๆด้วยมารยาหญิง
“อย่า…เลิศ…เอ๊ะ..อวดดียังไงมากอดเค้านี่…”
ชาย หนุ่มไม่ตอบแต่กลับดึงร่างเธอให้เอนลงนอนพาดบนตัก แล้วเขาก็ก้มลงจูบปากเธออย่างดูดดื่ม..มือก็ควานคลึงเคล้นบนเต้านมอันอวบ อัด..ทั้งแข็ง..ทั้งเต็มมืออะไรยังงี้…เลิศชายเลยขยี้หนักๆ
แพทย์สาว ใจเต้นด้วยความอยากลิ้มรสโลกีย์มาก่อนแล้ว เมื่อถูกเขากอดจูบและคลึงขยี้เต้านม พาสุขก็ลืมสติใจหวิววาบไปตามอารมณ์ของสาวเมื่อโดนมือชาย เขาสอดมือเข้าไปในรอยผ่าด้านหน้า อ้า…มันนูนเต่งตั้งเป็นกระเปาะเต็มมือ เขากางฝ่ามือขยี้คลึงไปมา พาสุขถึงกับสะท้านเสียวสยิววูบวาบ เธอบิดตัวย้ายไปมา… เขาสอดมืออ้อมไปปลดขอเสื้อยกทรงเธอ พอมันหลุดเขาก็เลิกเสื้อหล่อนขึ้นมา…
สองเต้าเต่งตั้งอวดสายตาท่ามกลาง แสงไฟ เลิศชายมองอย่างตะลึง มันอวบอัดขาวผ่องชูเต้าเต่งพุ่งยอดแหลมชี้ชัน… เจ้าเม็ดเนื้อเล็กบนยอดนั้นแดงระเรื่อสีทับทิม ซึ่งมันแข็งตัวชี้เด่โปนออกมาเป็นปุ่ม… เขาก้มลงจูบฟอนเฟ้นด้วยจมูกอย่างเมามันทั้งสองเต้า แพทย์สาวห่อไหล่เชิดปากครางเบาๆ สองมือจะพลักใบหน้าเขาก็ใช่ที…ได้แต่บิดหน้าแอ่นอก…ครางไปมา
“ซี๊ด…อุ๊ย…อย่า.เลิศ…อย่าขยี้จมูก…อี๊ย์”
เขา ยังคงไม่ตอบ แต่กลับอ้าปากอมหัวนมเม็ดแดงระเรื่อนั้นไว้ แล้วก็ดูดเน้นด้วยริมฝีปากเบาๆ พาสุขทั้งเสียวทั้งเงี่ยนหล่อนซู๊ดปากเหมือนกินแกงเผ็ด อกแอ่นส่ายและบิดไปมา… เลิศชายตะปบมือลงไปที่โคกเนื้อหว่างขา อ้า…แม้จะนอกผ้าแต่มันอูมอิ่มโคกใหญ่และเต็มฝ่ามือ… แพทย์สาวสะดุ้งน้อยๆหุบขาหนีบกันแน่น เขาเลยกดฝ่ามือขยี้หนักๆ พาสุขเสียววาบเลยถ่างขาจนขอบสเกิร์ตตึง เขาปล่อยมือ…สอดเข้าไปใต้ขอบกระโปรงลูบไล้ขึ้นมาตามโคนขาจนถึงโคกหี
อ้า…พา สุขไม่ได้นุ่งกางเกงใน… นี่หล่อนคงอาบน้ำเพิ่งเสร็จ พอเขาโทรไปจึงรีบร้อนมาจนลืมนุ่งกางเกงใน ฝ่ามือเขากุมกระดองหีอันอวบใหญ่โหนกนูนแม้จะไม่ใหญ่เท่าของรจนา แต่มันโหนกนูนกลมคับโคนขา… เขาลากนิ้วตามรอยผ่ากลางโคก…แพทย์สาวถึงกับสยิวกาย
“อุ๊ย…เลิศ อูว์…อย่าแยงนิ้วลงไป..”
เสียงห้ามของเธอไม่สามารถทำให้เขาหยุดได้ ชายหนุ่มงัดแงะปากแคมหีแล้วก็แยงนิ้วลงไป จนปลายนิ้วของเขาสะกิดเขี่ยเอาจงอยแตดเนื้อเงี่ยน
“ซี๊ด…อูย…อย่าเขี่ยตรงนั้น เลิศขา…อูย มัน…ซี๊ด…มันเสียว…อูย…อร่อย…”
เธอ ยอมรับว่าการเขี่ยแตดของเขานั้น มันทำให้เธอเสียวสะท้านไปตลอดร่าง…เธอบิดกาย สองขาถ่างอ้า เขายิ่งขยี้เขี่ยจนเธอเสียวกระสัน แล้วพริบตานั้นเลิศชายก็ปลดขอและรูดซิปสเกิร์ตแล้วดึงมันลงไปทางปลายเท้าจน หลุดออกไป โคกหีอวบอัดกลมเหมือนครอบด้วยกะลาเต็มโคนขาก็ลอยเด่นอวดความโคกนูนขาวน่า เย็ดให้เห็นแก่ตา
“ตายแล้ว!!! เลิศ…คุณถอดกระโปรงสุขทำไม?”
“เวลาของความสุข..ไม่ต้องการมันอีกแล้ว… โคกหีสวยจริงเลย..พาสุข”
เขา บอกพร้อมกับขยี้โคกหีเธอไปมา… พาสุขทั้งอายทั้งเงี่ยนง่านหล่อนนอนพาดตักเขาหนีบขาแน่น ชายหนุ่มยิ่งขยี้แล้วก็ก้มลงจูบเต้านม เธอดิ้นบิดกายไปมา อกก็แอ่นเอวก็ย้ายส่ายร่อน แต่การเร้าโลมมันยังทำให้เธอแสนจะเสียวกระสันถึงเพียงนี้ หากว่าเขาได้เอาควยยัดเข้าไปในรูหี มันจะอร่อยล้ำเพียงใด …คิดถึงตรงนี้แพทย์สาวก็ยิ่งเงี่ยนง่านสุดทน
“ซี๊ด…อูย…เลิศขา…อย่าดูดนม…อย่าเขี่ยแตดยังงั้น… สุข..ทนไม่ไหวแล้ว…”
ชาย หนุ่มประคองร่างให้เธอนอนตามยาวของโซฟา เขาลุกขึ้นจัดแจงถอดกางเกงออก พอมันหลุดจากกาย เจ้าท่อนควยอันใหญ่ยาวก็ดีดผางแข็งเป็นท่อนไม้ กระดกหัวขึ้นลงอย่างเงี่ยนจัดเพราะจะได้ลิ้มรสสวาทรูหีใหม่…
แพทย์สาว หันมามองดู เห็นควยใหญ่ยาวพ่วงพีเข้าอย่างเต็มตา หญิงสาวก็ถึงกับตกตะลึง อ้า…มันช่างใหญ่ยาวปานสากกระเบือ ยาวเหยียดไม่น้อยกว่าเจ็ดนิ้วฟุต หัวถอกก็บานเงี่ยงพองก๋าเป็นขอบกระจังน่ากลัว …โคกหีของรจนาว่าใหญ่แล้วยังฉีก แล้วรูหีของเธอจะไหวหรือ??
“ตายแล้ว.เลิศ!! ทำไม…ของคุณ…มัน…อ้า…มัน..”
“มันเป็นไงเหรอ..พาสุข?” เขาลอยหน้าถาม พลางยืดกายเหมือนจะอวดควยให้เธอดูอย่างเต็มตา
“มัน…ใหญ่ยาวเหลือเกิน…มิน่ารูของรจนาถึงได้ฉีก..” พาสุขร้องบอกอย่างหวาดๆ แต่ไม่วายอยากลองจับมันดู
“ไม่ต้องกลัวหรอก…ของรจฉีกก็เพราะผมเผลอดันแรงไปหน่อย..ถ้าค่อยๆมันก็สบาย..”
เขา แอ่นควยเข้าไป หัวถอกยิ่งพองเงี่ยงบานกระดกหัวขึ้นลงอย่างคะนอง พาสุขลืมตัว..ความที่เป็นหมอผสมกับความเงี่ยน เลยเอื้อมมือไปจับควยของเขากำไว้แน่น
“อูว์…สุขเกือบกำไม่รอบ…ทั้งใหญ่ทั้งยาวอะไรยังงี้..” พาสุขพูดราวรำพึงอยู่คนเดียว
“แต่รสชาตของมันเด็ดนัก ลองกระถอกดูซิ..”