เมื่อความสุขจากเกมเย็ดผ่าน ไปแล้ว ความเจ็บจากรูหีปริฉีกเนื่องจากการเย็ดอันดุเดือดของเลิศก็ตามมา..หญิงสาวขยับตัวบิดกายน้อยๆ สองขาถ่างอ้า ลืมตาบอกกับคู่หมั้นเบาๆ
“ซี๊ด…เลิศขา เอาควยออกเถอะ รจเจ็บๆแสบๆปากรู..ซี้ด…”
เลิศชายรู้ดีว่าหล่อนคงเจ็บเนื่องจากรูหีได้ปริฉีกเล็กน้อย เขาเองก็ตกใจ ค่อยๆยันกายลุกขึ้นแล้วโหย่งตัวชักควยออกช้าๆ เขามองเห็นปากรูด้านใต้ติดกับผนังปากรูหีทางง่ามตูด..ฉีกเป็นแผลยาวเกือบเซ็น…
สองแคมและง่ามตูดมีเมือกน้ำรักและคราบเลือดชมพูจางๆติดอยู่ เขาตกใจมาก..ดูมันจะฉีกยาวออกไปมากกว่าเดิมอีกเล็กน้อย ทั้งนี้คงเนื่องมาจากการเย็ดอย่างรุนแรงของเขาตอนน้ำใกล้จะออกเป็นแน่ ครั้นจะไม่บอกก็เกรงว่าปากรูจะไม่ติดกัน จะทำให้รูหีแหกอ้าเย็ดไม่กระชับควย ดังนั้นเขาจึงตกลงใจบอกและให้เธอยอมให้หมอเย็บ…
“รจจ๋า…เจ็บมากไหม?” เขาถามอย่างสงสารคู่หมั้นสาว
“เจ็บค่ะ…ซี๊ด..ทั้งเจ็บและระบม..อี๊ย์..ชักออกให้หมดซิ..อย่าคาไว้มันตึงรู”
เขาชักควยออกมาจนหมด ปากรูหนีบเข้ามาแต่รอยฉีกไม่หนีบ ยังคงเป็นแผลมีเลือพดซึม เขาจึงตัดสินใจบอกเธอ
“รจจ้ะ ผมจะบอกอะไรอย่าง..รจอย่าตกใจนะ อ้า…รูหีรจ…มัน..” เขาพูดไม่ออก
“มันเป็นไร?…รูของรจ..ฉีก..เหรอ?” เธอถามอย่างตื่นๆ
“จ้ะรจ… อ้า..มันฉีกไปนิดหนึ่ง” เขาบอกเธอเสียงเบา
“ตายแล้ว!!! เลิศ… จริงเหรอค่ะ? ที่รูหีฉีก โธ่…แล้วทำงัยดีค่ะ? ฉีกมากไหม?…ไม่ควรเลย..” เธอถามรนๆ
“ไม่มากหรอกจ๊ะ นิดเดียวเท่านั้น ผมคิดว่า…” เขาพูดพลางเอามือแหกแคมหี
“คิดว่ายังไงเลิศ?…แล้วเลิศจะทำยังไง?..อูย..หุบขาแทบไม่เข้าเลย..อุ๊ย..อย่าแหกแคมหี..เจ็บ…เลิศไม่น่าทำแรงเลย…ซี๊ด…”
หญิง สาวทั้งร้องทั้งหนีบขา หล่อนซู๊ดปากเบาๆ เลิศชายมองดูรอยฉีกนั้น แตกปริเป็นแผลไม่ยอมสนิทกัน มีเลือดซึมออกมาไม่ขาด เขาคิดว่าถ้าปล่อยไว้คงไม่สนิทติดกันเองแน่
“รจ…ผมว่า…ต้องให้หมอตรวจดูแล้วล่ะ”
“ตายแล้ว!!..รจไม่เอา…รจอาย..”
“ไม่ต้องอายหรอก ผมมีเพื่อนผู้หญิงเป็นหมอ ถ้ารจไม่ให้เขาตรวจ มันจะไม่หายสนิท..”
“โธ่…รจอายหมอนี่ แล้วจะบอกเขายังไง เขาก็ต้องรู้..ว่าเลิศ..อ้า..เย็ดจนฉีก…คนอะไรไม่รู้ควยใหญ่จัง…” หล่อนบ่นเบาๆ
“แล้วรจสนุก…อร่อยไหมเล่า? เห็นเร่งให้เอาเร็วๆแรงๆ”
“ไม่รุ…ยังจะมาถาม…แล้วนี่จะพารจไปหาหมอเหรอเลิศ..”
“ไม่ต้องหรอกจ๊ะ…เดี๋ยวผมโทรศัพท์ไปบอกให้เขามา ผมจะอ้างว่ารจตกจากเก้าอี้…”
จากนั้นเลิศชายก็นุ่งกางเกงเดินอย่างเร็วจี๋ออกไป เขาหมุนหมายเลขโทรศัพท์ตรงไปยังสำนักงานแพทย์ซึ่งเป็นเพื่อนหญิงคนหนึ่งของเขา
“ฮัลโหล..พาสุขเหรอ?” เขาถามลงไปตามสาย
“ใช่ค่ะ นั่นใครพูดสายคะ?” เสียงหวานๆตอบรับ แล้วถามกลับมา
“อ้า..นี่ผมเอง..เลิศชายพูด… นี่พาสุข เธอว่างหรือเปล่า?”
“ว่าง…ทำไมหรือ? เลิศถึงได้โทรมาถึงที่นี่?”
“เกิดเรื่องน่ะซิ รจนาคู่หมั้นของผมเกิดตกเก้าอี้… แล้ว…”
“แล้วเป็นไงล่ะ? คู่หมั้นตกก็ประคองจูบสักทีก็หาย ไม่เห็นต้องมาเอะอะกับชาวบ้านเลย..” พาสุขกระเซ้า
“มันไม่แค่นั้นน่ะสิ มัน…เกิด…” เขาอึกอัก
“เกิดอะไรเลิศ?…ฮึ”
“ช่องคลอดฉีก!!”
“อะไรกัน?..ช่อ..ช่องคลอดฉีก! เอ๊ะ..ตกอีกท่าไหนกัน ชักน่าสงสัยแล้ว” เธอซัก
“อย่ามัวแต่สงสัยเลย เธอรีบมาแล้วเอาเครื่องมือมาด้วย บางทีอาจต้องเย็บก็ได้… อ้อ..มาที่บ้านแถวทุ่งมหาเมฆนะ ที่เคยเล่าให้ฟังน่ะ”
เขา พูดจบก็วางหู เพราะขี้เกียจต่อคารมกับเธอ… เขาขึ้นไปหารจนาอีกครั้ง เห็นเธอนอนเอาผ้าขนหนูผืนใหญ่คลุมกาย ใบหน้าซีด เขาเองก็นึกตำหนิตัวเองที่เย็ดเธอรุนแรงเกินไปจนทำให้เธอรูหีฉีก จนต้องทนอายให้หมอรักษา…
เสียงรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้าน ชายหนุ่มรีบวิ่งลงมาชั้นล่าง เขาพบกับพาสุขที่ห้องโถงชั้นล่าง ซึ่งพาสุขแพทย์สาวอยู่ในขุดกระโปรงสั้นรัดรูป เสื้อยังติดกระดุมไม่ครบด้วยซ้ำ
“ไหนเล่ามาซิ ตกเก้าอี้ยังไง? ถึงได้…ฉีกตรงนั้นได้”
“อย่าเพิ่งซักเลย ขึ้นไปดูรจก่อนเถอะ รออยู่ในห้องนอนน่ะ”
“เลิศ…ที่ฉีกเพราะตกเก้าอี้ หรือว่า..เพราะ…” พาสุขพูดยิ้มๆอย่างดักคอ พลางเดินขึ้นชั้นบน
เมื่อ เธอมาถึงห้องนอน เธอก็พบรจนานอนห่มผ้าขนหนูบนเตียง พาสุขวางกระเป๋าเครื่องมือแพทย์บนโต๊ะมุมห้อง หันมาหาคู่หมั้นของเพื่อนชาย ซึ่งรจนานอนยิ้มเขินๆ
“สวัสดีค่ะ คุณหมอ” รจนาทักขึ้นก่อนเบาๆ
“พาสุข ค่ะ สวัสดี อ้า…เลิศเขาโทรไปบอกว่าคุณรจตกเก้าอี้ แล้ว…อ้า..เอายังงี้ให้หมอตรวจดูก่อนดีกว่า…” พาสุขแนะนำตัวแล้วนั่งคุกเข่าบนเตียงข้างๆรจนา
“อุ๊ย…อ่ะ…รจ..อายคะ” หญิงสาวเอ่ยอายๆพร้อมกับตะแคงหน้าที่แดงไปด้านข้าง
“ไม่ ต้องอายหมอหรอกคุณรจ…ให้หมอตรวจและเย็บรักษาเสียเถอะ ปล่อยไว้มันเสียทรง แล้วหลังแต่งงานเลิศเขาอาจไม่ติดใจ เพราะมันไม่กระชับเหมือนของเดิม ..หมอพูดเท่านี้คุณรจน่าจะเข้าใจดี เราก็ผู้หญิงด้วยกัน” พูดจบพาสุขก็เอื้อมมือจับชายผ้าขนหนูเลิกขึ้น…
“อุ๊ย..หมอ!!” รจนาร้องเบาๆ ทั้งตกใจทั้งอาย
ร่าง ของรจนาเปลือยเปล่า นอนหนีบขาอวดโคกหีนูนเปล่งปลั่ง พาสุขยอมรับว่าโคกหีของรจนาคู่หมั้นของเพื่อนชายคนนี้ ช่างมีโคกหีใหญ่นูนโหนกไม่แพ้เธอ พาสุขเลิกผ้าขึ้นไปกองเหนือหน้าท้อง… ใช้มือจับสองขาของรจนาแยกอ้าออก แคมหีอวบอูมขาวผ่องก็แบะอ้าแตกจากกลางโคก เพียงเห็นตลอดทั้งสองแคมและง่ามตูด พาสุขก็รู้ได้ทันทีว่าแผลฉีกนั้นมิได้เกิดจากการตกเก้าอี้…หากเกิดขึ้นจาก การถูกเย็ดเอาอย่างรุนแรงแน่นอน อีกทั้งสองแคมยังมีร่องรอยคราบเมือกผสมเลือดจางๆ ถึงตลอดในรูหีที่เธอแบะแหกออกก็ยังมีน้ำเงี่ยนของเลิศชายขาวข้นกลบรูอยู่…
“คุณรจคะ…” พาสุขเรียกเธอเบาๆ
“ค่ะ..ว่าไงคะหมอ?”
“คุณรจบอกกับหมอมาตรงๆเถอะ ว่ามันฉีกเพราะร่วมรักกับคู่หมั้น..ไม่ใช่ตกเก้าอี้” พาสุขถามคาดคั้น
“อุ๊ย…หมอ..อ่ะ” รจนาร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อถูกถามตรงจุด
“บอกหมอมาตรงๆเถอะคะ เราผู้หญิงด้วยกัน”
“อ้า..หมอ…อ้า…อี้ย์…อย่าแหกรูค่ะ…”
“เจ็บ ไหมคะ? หมออยากดูว่าแผลยาวไหม? อ้อ..ไม่มากหรอก ทั้งเมือกทั้งคราบน้ำกามเยิ้มกลบสองแคมและใน..ในรู… คุณรจยังจะปฏิเสธอีกหรือคะ?…”
“อ้า…หมออย่าบอกใคร รจอายเค้าค่ะ…”
“วางใจเถอะคะ คุณรจเป็นคนไข้ของหมอ หมอต้องเก็บเป็นความลับของคนไข้อยู่แล้ว บอกได้ไหมว่ามันฉีกตอนไหนคุณรจ?”
พาสุขถามไปมือก็แหกแคมหีจนอ้า พร้อมกับใช้ปลายนิ้วเขี่ยสะกิดติ่งแตดที่ชี้ยื่นเหนือปากรู
“อุ๊ย…ซี๊ด..หมออย่าเขี่ยตรงนั้น…ซี๊ด.อ้า…ฉีกตอนที่เลิศเค้าดัน..ดันเข้าไปแรงๆค่ะ”
รจนาตอบเสียงค่อยด้วยความอาย พร้อมกับดึงผ้าขนหนูปิดหน้า ถ่างขาส่ายก้นขยุกขยิกด้วยความเสียว..
“เลิศ เขาดัน…ดันอ้า..ตอนแรก..หรือ?”
พาสุข ซึ่งเป็นสาววัยเดียวกัน ถามขึ้นอย่างสนใจ เธอยังสาวและไม่มีสามี ยังไม่เคยผ่านเรื่องการเย็ดมาก่อน ดังนั้นอารมณ์ของเธอจึงเตลิดไปในเรื่องโลกีย์ ทำให้เธออยากรู้ไปด้วย
“ถามอะไรก็ไม่รู้ หมอนี่…ซี๊ด.. ตอนแรกมันก็เข้าไปนิดๆ..มันเสียวๆ…แล้วก็สนุก..รจเลยแอ่น… เลิศเค้าคงอยากให้มิดเร็วๆเขาเลยดันพรือเดียว…ซี๊ด..หมอ”
“เป็นยังไงคุณรจ?…บอกหมอบ้างซิ”
“อ้า..ของ..ของเลิศเขาเข้าไป…เกือบ..เกือบมิด….อูว์ตอนนั้น..มัน..เจ็บ..แสบ..บอกไม่ถูก…”
“ทำไมไม่บอกให้เขาเอาออกล่ะ?”
“โธ่..หมอคะ…มันทั้งเจ็บ..ทั้งเสียว…บอกไม่ถูก ถึงจะเจ็บแต่กลับอยากให้เขาดัน…” รจนาบอกเขินๆ
“เหรอ…แล้วไงอีก..คุณรจ”
“หมอ..หมอถามทำไมค่ะ?”
“ก็หมอ..อ้า..ยังไม่เคยน่ะสิ..เลยอยากรู้บ้าง…เล่าต่อเถอะคุณรจ” เธอบอกรจนาอย่างลืมตัวด้วยอยากรู้ต่อ
“รจก็…ร้องเบาๆ..เลิศเค้าดันควย..อุ๊..รจเผลอพูดหยาบจังหมอ..”
“พูดออกมาเถอะคะ…หมอว่าคุณรจพูดตรงแล้ว..ไงต่อค่ะ…”
“เลิศเขาดัน..ดัน..จนควยมิด..ยัน..อุ๊..มดลูก.. แหม.หมอขา…เยี่ยวมันจะแตกให้ได้..ทั้งเสียวทั้งมัน…เจ็บก็เจ็บ…ยิ่งถ้า…”
“ทำไมคุณรจ?” พาสุขถามทั้งเขี่ยแตดของรจนาเล่นด้วยเงี่ยนขึ้นมาบ้าง
“เขากด…กดควยขยี้มดลูก…อูย หมอซี๊ด..มันเสียวยิ่งกว่าหมอเขี่ยแตดรจตอนนี้อีก…”
“ทำไมเลิศไม่ชัก…อ้า..ชักควยกระเด้าเล่า?”
“ไม่รู้สิคะ…รจต้องเตือนให้เค้ากระเด้าเพราะมันเสียวสุดจะทน…แต่…หมอขา พอเขาชักควยกระเด้าทีเดียวเท่านั้น…อูย..”
“เป็นไงคะ…คุณรจ” พาสุขถามรุกติด
“มัน…มัน ทั้งเสียว..ทั้งอร่อย…เสียวปานใจจะขาด ความเจ็บนิดๆค่อยหายไป พอเค้าชักควยกระเด้าหนักๆเท่านั้น …รจอร่อยจนลืมตัว..เลย” เธอเล่าไปก็นอนถ่างขางอ..ย้ายเอว พาสุขทั้งเขี่ยทั้งบี้เม็ดแตด
“อร่อยมากเหรอ..รจ?”
“โอย…บอก ไม่ถูกค่ะหมอ…ซี๊ด..หมอไม่เชื่อก็ลองดูบ้างซิ…มันอร่อยแทบขาดใจเลย…ยิ่งตอนน้ำในรูออก..อู้ว์.หมอ…อะไรไม่มีเปรียบเลย…”
“อยากลองนะ….แต่หมอไม่มีคู่รักนี่”
“ใครก็ได้…อร่อยจริงๆ…”
“หมอ..จะลองดู…แต่ของเลิศคงใหญ่มากซินะ ของคุณรจถึงได้ฉีก..”
“อู้ว์…ใหญ่ค่ะ…ทั้งใหญ่ทั้งยาว แต่หมอค่ะ.ควยใหญ่ๆยาวๆ…อร่อยเด็ดไปเลย…มันทั้งคันทั้งลึก มันแทบขาดใจ หมอต้องลองดูน่ะ…”
“ค่ะ..แล้วหมอจะลอง..”
พูดจบพาสุขก็หยิบเอาโลหะขาวคล้ายไม้หนีบออกมาจากกล่องสองอัน รจนามองดูด้วยความแปลกใจ จึงถามขึ้น
“อะไรน่ะหมอ? หมอจะเอามาทำไมตรงนั้น?”
“หนีบปากแผลนะซิคะ แผลเล็กไม่ต้องเย็บหรอก ใช้หนีบและทายาสักอาทิตย์ก็สนิท แต่คุณรจอย่า..ให้เลิศ..เย็ดอีกล่ะ…จนกว่าจะหายนะคะ”
“อุ๊ย..พูดอะไรก็ไม่รุ.หมอ รจจะอดใจไว้ค่ะ”
จากนั้น พาสุขก็จัดการล้างแผลที่ฉีกตรงปากรูด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ แล้วจัดแจงเอาหนีบโลหะหนีบเบาๆ มันเล็กทำให้รจนารู้สึกเจ็บและรำคาญเพียงเล็กน้อย เมื่อเสร็จจากการแต่งแผลฉีกที่ปากรูให้รจนาแล้ว พาสุขก็จัดแจงห่มผ้าให้ แต่ก่อนจะปิดผ้าลงเธอก็เอามือลูบไล้โคกหีรจนาเบาๆ
“โคกหีใหญ่อูมน่ามองจังค่ะ..คุณรจ”
“อุ๊ย.หมอ…พูดอะไร..รจก็คิดว่าของหมอก็คงทั้งใหญ่ทั้งโคก..” รจนาตอบโต้อย่างอายๆ
“สู้ของคุณรจไม่ได้หรอก..คุณรจนอนพักผ่อนสักครู่ก่อนนะคะ แล้วค่อยขยับตัว หมอจะลงไปคุยกับเลิศเค้าเดี๋ยว..”