มหาวิทยาลัยทำมะสาด (ไม่ใช่ธรรมศาสตร์) ศูนย์รังสิต……………..
นานมาแล้ว เมื่อก่อนหน้าที่จะมีการแข่งขัน “เอเชียนเกมส์”
ที่นั่นเต็มไปด้วยคนงานก่อสร้าง
เรื่องราวสะเทือนขวัญ นักศึกษาสาวสองคน คนหนึ่งปั่นจักรยานกลับหอ อีกคนซ้อนท้ายนั่งกินบิ๊กไบท์
ทั้งสองถูกคนงานก่อสร้าง ข่มขืนยับเยินกลางทาง!!!!!!!!!!!!!!!
นี่เป็นเรื่องที่ออกข่าว แต่เรื่องจริงนั้นเล่า……….
……………………………….

วันเสาร์ สี่ทุ่ม
ในรถเก๋งสีดำ
พรพรรณกำลังใช้ปากนวดไอ้ใบ้ของ พี่เต๋า เข็มขัด อย่างจริงจัง
“อูย…………เลียไข่ ให้พี่ด้วยครับน้องจึ๊ย….ซี้ด………นั่นล่ะครับนิ้วน่ะ ค่อยๆแยงตูดพี่เต๋านะครับ”
เสียง อึก อึก ดังในลำคอของพรพรรณ สลับกับเสียงโอดโอยของพี่เต๋า
ไกลออกไปราว 100 เมตร ชายหนุ่มแต่งตัวคล้ายกรรมกรราว 20 คน กำลังจับตามองที่รถเก๋งคันนั้น
พวกมันเดินเข้ามา เดินเข้ามา
………………………………..

“ปึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
เสียงมือตบกระโปรงหน้ารถ
“พี่เต๋า พวกนี้ทำไมน่ากลัวจัง เราหนีกันเหอะ…………”
รถสตาร์ต พุ่งไปข้างหน้า พวกกรรมกรกระเจิง
รถยางแตก!!!!!!!!!!!
พวกมันวางเรือใบไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่
เปรี้ยง กระจกประตูรถแตก มันล้วงไปเปิดประตู พี่เต๋าถูกกระชากคอลงจากรถ น้องจึ๊ยร้องว้าย
“มึงรู้ไม๊ว่ากู………………….”
ผลัวะ ตีนพบฟัน ฟันก็หัก
“ฮ่วย…………คืนนี้ท่าสิม่วนหลาย อีนางหนี่โดนเฮ้ดหี่บานแน ” มันเว้าลาว
พวกมันฉุดกระชากทั้งสองคนไปที่ใต้ตึกวิดวะ!!!!!!!!!!!
…………………………………..

ใต้ตึกวิดวะ
พรพรรณถูกมัดมือไพล่หลัง
กรรมกรทั้ง 20 คนแก้ผ้าโทงๆ เสากระโดงตั้งเด่ น้ำหัวไก่ไหลย้อย
ที่แท้พวกมันมิใช่กรรมกร แต่เป็นเด็กวิดวะปลอมตัวเป็นกรรมกร
“เอ้า ลุย”
พวกมันพุ่งเข้าใส่พรพรรณ
เธอโดนมือแข็งๆบีบกรามให้อ้าปาก
ดุ้นเนื้อกลิ่นตุๆดุ้นหนึ่งเสือกเข้ากระแทกคอ พรพรรณน้ำตาไหลพราก
มีมือหนึ่งป้ายจารบีที่ประตูหลัง แล้วอีกดุ้นหนึ่งก็พุ่งเข้าไป
“ฮ้าาาาาาาา โอยตูดแม่งอย่างบีบเหี้ยๆ”
“เอ้ารูหน้ายังเหลืออีกรู ใครเอามั่งวะ” อีกคนวิ่งเข้าไปจับขาเธอแหกออกจะๆ
สวบ ปึ๊ก อ๊า………..แม่งตอดโคตร
อุ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พรพรรณส่ายหน้าไปมา แต่ส่ายได้ไม่มาก ดุ้นมันคาปาก
“เอ้าไม่ต้องรีบๆ แบ่งกันๆ”
สามคนที่รุมเธอซอยเอว หมุนเวียน 3 รอบ แต่ละคน 1 รอบ 1 รู
“เอ้า อมของกูหน่อย” มันชักดุ้นมันจากประตูหลัง รีบเสือกเข้าปากพรพรรณ ติดๆ
ไอ้คนที่เอาข้างหน้าก็ไปเอาข้างหลังต่อ………………
ไอ้คนที่เอาปากก็ลงไปเสียบข้างหน้าต่อ……………..หมุนวนไปเรื่อยๆ
นี่เรียกว่า Engineer Roulette ( เป็นญาติข้างพ่อของ Russian Roulette)

“เอ้า 3 คนนั่น ใส่เข้าไปๆ ไม่ออกไม่เลิก”

ฮ๊ากๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยกูออกแล้วๆ รูตูดอีนี่ดูดดีจริงๆ
โอ๊ะเมียจ๋าผัวมันหัวดวยจริงๆ กินน้ำผัวให้หมดนะจ๊าาาาาาาาาา
เสียงไอ้สามคนดังติดๆกัน ดุ้นทั้งสามฉีดน้ำเข้ารูที่มันประจำที่อยู่
“เอ้าต่อไปอีก 3 คน”
แล้วรูทีนอุบาทว์ก็ดำเนินไป ท่างกลางเสียงเฮฮาของพวกมันปนเสียงอู้อี้ขอความเมตตาของพรพรรณ………….
………………………………..

“หยุดนะ……..เจ้าโจร……ใจทราม”
เสียงกังวานจากมุมหนึ่งของตึก
ชายร่างเตี้ย หัวเถิก ในชุดงิ้วแต่งเป็นกวนอู ทาหน้าแดง ถือง้าวสีทอง ข้างเอวซ้ายขวาพกมีดแขกซึ้อจากมาบุญครองในราคา 350 บาท กับกระบองสองท่อนอย่างละข้าง
คนที่กำลังกระเด้าก็กระเด้าต่อไป ที่เหลือหันมามอง
“ไอ้เจ๊กขายหมู มึงอยากตายเหรอ”
“เพ้ย สาวหาว เจ้ารู้ได้ไงว่าบ้านข้าขายหมู ลบหลู่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง รู้ไหมข้าน่ะ………”
เสียงเหล็กขูดชาฟท์แหวกอากาศ
ตั้งหลีหงหมุนตัว ยกง้าวขึ้นรับ เสียงดังเคร้ง
ตั้งหลีหงล้มตึง ลุกขึ้น หัวร่อฮาฮา
“แค่นี้น่ะ…..ทำอะไรเราไม่ได้หรอก…..ไอ้อาร์ม……….ไอ้ทอน……..จัดการ!!!!!”
สองสมุนซ้ายขวาพุ่งเข้าหากลุ่มเด็กวิดวะชีเปลือย รวดเร็วดังลมพัด
ลงมือทุกครั้งเห็นเลือดทุกครา เลือดของพวกมัน กระเซ็นติดกำแพงเป็นรูปดอกซากุระ
สามคนที่กำลังกระเด้าสามรูของพรพรรณ ถูกพลังหมัดของ ” ทอน เล็กดีรสโต” กระแทกปลิวไปจูบเสา

สิ้นสุดกันที ไอ้พวกโจรปล้นสวาท
ต่อไปนี้นักศึกษาสาวๆจะได้ขี่จักรยานกลับหอได้อย่างปลอดภัยเสียที…………
………………………………….

ผู้กล้าทั้งสามเดินไปหาพรพรรณ
พรพรรณยังสลบอยู่ เนื้อตัวเลอะน้ำกาม ปัสสาวะเรี่ยราด ที่ประตูหลังเลือดซึม คราบสีน้ำตาลเปรอะเปื้อน
คราบน้ำตายังไม่แห้งดี น่าสงสารเหลือเกิน
“โอ…..น่าสงสารน้องเค้าจริงๆ………..นี่เราควรทำยังไรต่อไปดี” คุณชายหลีหงกล่าว
“อูย นายทั่น ข้าน้อยทนไม่ไหวแล้วอูย………..” “ทอน เล็กดีรสโต” สูดปากท่อนเอ็นขยายคับกางเกง
“มันไม่ดีนะ แม่บอกว่า…………..” “อาร์ม โป๊ไม่อ่าน” สอด
“หุบปาก………….ข้ารู้น่าว่าควรจะทำยังไง….”
คุณชายหลีหง รีบถอดหมวกงิ้ว ชุดงิ้ว แน่นอน มันไม่ลืมถอดกางเกงด้วย
ลิ่วล้องทั้งสอง กางเกงถอดรออยู่แล้ว ผงกหัวหงึกๆ

สามคน สามรู สามรูก็สามคน…………….
………………………………….

“พี่การ์ตูน” หนุ่มนักศึกษา ป. โท ผู้กล้าหาญ และทรงคุณธรรม……….ยื่นมือเข้าช่วยเหลือเธอจากเงื้อมมือทรชน
พรพรรณเข้าใจเช่นนั้น
เขาช่างเป็นยอดคนที่หาได้ยากจริงๆ ช่วยชีวิตเธอ พาเธอไปส่งถึงที่บ้าน โดยไม่ยอมรับสิ่งตอบแทนใดๆแม้แต่คำขอบคุณของทุกๆคนในบ้านเธอ
ก่อนจากกัน เธอยัดกระดาษแผ่นเล็กๆใส่มือเขา วิงวอนว่าอย่าได้ทิ้งมัน…………….
กระดาษแผ่นเดียวนี่แหละ นี่จะนำภัยมาถึง “สุรัตนาวี” เพื่อนรักของเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัว!!!!!!!!!!
…………………………………….