ผมซุกหน้าเข้ากลางเต้างามของน้องทาคาโอะที่กำลังส่ายไหวตามการเคลื่อนตัวขึ้นลงของสะโพก ปลายยอดสีชมพูที่เชิดงอนขึ้นน้อยๆ ตื่นตัวชูชันจนเป็นเม็ดแข็งสะดุดฝ่ามือผมที่กอบกุมคลึงมันไปมา ร่างเปล่าเปลือยของน้องทาคาโอะขึ้นครอมร่างผมและเป็นฝ่ายรุกโดยใช้หีอวบอูมเข้าสวมแท่งควยดำเนินการกลืนกินอาหารด้วยตัวเอง ความเสียวที่ปลายควยสะสมจนมันแข็งปั๋งและกระเด้งตัวเองรับการกระเด้าของน้องทาคาโอะอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ผมละมือจากการเคล้นคลึงเต้างอนงามลงมายังสะโพกที่ตึงแน่นแต่นุมนวลของน้องทากาโอะ บีบแก้มก้นกลมหนักๆ ตามกระแสความเสียวที่กำลังพลุ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง นิ้วผมเลื่อนไล้ไปด้านหลัง ลากผ่านและเสียดสีร่องก้นของน้องทากาโอะไปมา แล้วแหย่กระตุ้นลงไปในรูทวารเบาๆ น้องทาคาโอะสะดุ้งเมื่อบางส่วนของปลายนิ้วผ่านรูหลืบที่คับแน่นด้านหลัง ใบหน้าสวยหวานหลับตาปี๋ เมิ้มริมฝีปากแต่มีเสียงครางลอดออกมาเป็นระยะ…
“อูวส์…อาวส์ …ดีไหมน้าเอก…น้าเอกชอบไหม”
ผมละใบหน้าที่กำลังดูดเฟ้นปลายหัวนมสีชมพูชูชัน ไปที่ข้างใบหูขาวสะอาด
“น้าเสียวจนแทบทะลักแล้ว…ทากาโอะจังเยี่ยมที่สุดเลย”
น้องทากาโอะยิ้มรับคำชมของผม เร่งความเร็วในการกระแทกจนสะโพกไหวระริกยู่ในมือผม ส่งเสียงครางลั่น
“อื๋อ..อึ้ดดดด นะ..น้าเอก….ไปกับทากาโอะเลย..”
งามเพรียวงดงามของน้องทาคาโอะสั่นระริก ผมกอดเอวน้อยๆ ไว้แล้วดึงร่างน้องทากาโอะลงมานอนหงายแล้วกระเด้าตามถี่ยิบหนักหน่วง จนร่างน้อยกระดอนไปมา ลำขาน้องทากาโอะยกขึ้นสูงแล้วเกี่ยวกอดเอวผมไว้แน่น ความเสียวสุดยอดมาถึงปลายควย ผมหลับตาฉีดน้ำรักทะลักเข้าสู่โพรงหีที่กำลังตอดรัดเป็นจังหวะ น้องทากาโอะแอ่นสะโพกขึ้นอัดวนบดโหนกนูนเข้ากับโหนกควยของผมแนบแน่น ผมกดร่างลงทาบทับร่างเปลือยชื้นเหงื่อ ดอมดมหน้าอกอวบอัดไปมา น้องทากาโอะกอดผมไว้แน่นพร่ำกระซิบข้างหูผม
“ทาคาโอะมีความสุขที่สุด รักน้าเอกที่สุดเลย..”
ผมจูบที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มนั้น..
“น้าก็รักทาคาโอะที่สุด…วันนี้หยุดเรียนอยู่กับน้าทั้งวันได้ไหม”
น้องทาคาโอะจิ้มจมูกผม แล้วย่นจมูกใส่อย่างล้อๆ
“ไม่ไปหารินะจังหรือน้าเอก…”
ผมซุกกลับลงไปที่หน้าอกคู่งาม บดเบียด จงอยสีชมพูที่เริ่มชูชันอีกครั้งจากแรงสัมผัส สะโพกผมเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ ควยที่ชุ่มน้ำรักเดินทางเข้าออกถ้ำน้อยที่แสนรัดรึงอีกครั้ง น้องทาคาโอะส่ายหน้าครางออกมาด้วยความเสียว..
“อูย.น้าเอกจะไม่ให้ทากาโอะพักเลยหรือ ทะ ทะ ทากาโอะ ยะ..หยุดเรียนก็ ดะ ได้ โอ้วส์…”
ผมจูบเม้มหัวนมชูชันที่กำลังไหวระริก
“วันนี้ทากาโอะเรียนพิเศษกับน้าก็แล้วกันนะ”
————————-
ยูโกะกลับไปญี่ปุ่นได้เดือนเศษแล้ว ทุกอย่างดำเนินไปท่ามกลางการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตของผม เรื่องแรกที่ผมทำหลังยูโกะกลับคือการเล่าเรื่องน้องรินะและน้องโทโมเอะให้น้องซูกุมิรับทราบ ทีแรกผมก็หวั่นๆ ว่าน้องซูกุมิจะโกรธที่ผมไปรับน้องรินะมาเป็นเมียและรับดูแลน้องโทโมเอะให้ยูโกะ แต่กลับปรากฏว่าน้องซูกุมิกลับดีใจที่มีน้องรินะมาอยู่ร่วมในครอบครัวเล็กๆ นี้ด้วย เพราะน้องซูกุมิรู้จักและเอ็นดูน้องรินะมานานแล้ว จากการที่น้องรินะเป็นเด็กที่มีมนุษย์สัมพันธ์เป็นเลิศและช่วยเหลือทุกคนในโรงเรียนด้วยความเต็มใจ นอกจากนี้น้องซูกุมิยังบอกผมว่าสงสัยเรื่องน้องรินะมานานพอควร จากการที่น้องรินะเริ่มเข้ามาคลุกคลีกับกลุ่มน้องซุกุมิและพยายามอาสาทำโน่นทำนี่ให้ พอน้องซูกุมิทราบว่าผมมอบหมายหน้าที่ให้น้องรินะเป็นผู้ช่วยผมที่แมนชั่นใหม่ น้องซูกุมิก็พอจะคาดเดาได้ และดีใจที่ผมไม่ปิดบังเรื่องน้องรินะ

ส่วนน้องโทโมเอะ ผมได้จัดการให้สอบเทียบชั้นเรียนในโรงเรียนเดียวกับน้องรินะ ซึ่งปรากฏว่าระดับความรู้ของน้องโทโทเอะอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานและโรงเรียนก็รับน้องโทโมเอะเข้าเรียนในชั้นเดียวกันกับน้องรินะ เด็กหญิงทั้งสองเลยยิ่งสนิทสนมกับราวกับคู่แฝด ทำให้น้องโทโมเอะร่าเริงแจ่มใสขึ้นที่มีเพื่อนในวัยเดียวกันจำนวนมาก แทนที่จะต้องทำงานในร้านอาหารดังที่เคยปฏิบัติมาตลอด ผมเฝ้าดูความเปลี่ยนแปลงของน้องโทโมเอะด้วยความชื่นชม ความสดชื่นแจ่มใสยิ่งทำให้น้องโทโมเอะน่ารักขึ้นเรื่อยๆ ผมคิดถึงคำพูดฝากฝังของยูโกะแล้วก็ได้แต่รอวันเวลาที่น้องโทโมเอะจะ พร้อมสำหรับทำหน้าที่ตัวแทน ของยูโกะเสียที

ชีวิตผมเริ่มจัดระเบียบตัวเองได้อย่างลงตัว ผมจะทำงานที่แมนชั่นเดิมจนเที่ยง ซึ่งบ่อยครั้งที่น้องทาคาโอะจะมาหาผมที่ห้องพักแต่เช้า เพื่อไปโรงเรียนพร้อมน้องซูกุมิด้วย ส่วนน้องเทนกะแม้จะพักอยู่ที่แมนชั่นเดียวกัน แต่สาวน้อยขึ้นมาที่ห้องพักผมน้อยกว่าทุกคนเนื่องจากพ่อแม่น้องเทนกะไม่ค่อยชอบให้น้องเทนกะไปค้างคืนที่อื่น อย่างไรก็ตามเมื่อมีโอกาสน้องเทนกะจะใช้คุณลักษณะพิเศษของร่องหีแนวคลื่นจัดการผมจนสมใจทุกครั้ง เช้านี้น้องทากาโอะมาหาน้องซูกุมิที่ห้องพักเพื่อจะไปโรงเรียนด้วยกันตามปกติ แต่น้องซูกุมิและน้องริโฮออกไปก่อนแล้ว ผมเลยถือโอกาสสอนพิเศษให้น้องทากาโอะจนนักเรียนสาวรับความรู้จนล้นปรี่ออกมา

ช่วงเที่ยงผมจะออกไปดูแลกิจการที่แมนชั่นใหม่ และทุกบ่ายหลังโรงเรียนเลิกน้องรินะจะเข้ามารายงานผลการทำงานในหน้าที่ผู้ช่วยของผม และเป็นที่รู้กันว่าผมจะ “ตรวจรายงาน” ของน้องรินะที่ห้องนอนทาวเฮ้าส์หลังห้องทำงานของผมทุกครั้ง ร่างกายของเด็กหญิงวัย 11 ที่พัฒนาขึ้นจนสามารถรองรับควยของผมได้อย่างเต็มที่ ทำเอาผมหลงไหลและเฝ้าร่วมรักกับน้องรินะโดยไม่เคยเบื่อหน่าย ทำเอาน้องรินะเปรยๆ กับผมบ่อยๆ ว่าอยากจะให้น้องโทโมเอะมา “ช่วยงาน” ผมบ้าง
——————–
ผมไปถึงห้องทำงานที่แมนชั่นใหม่หลังเที่ยงเล็กน้อย ตั้งแต่น้องโทโมเอะไปโรงเรียนผมเลยไม่มีคนคอยดูแลความสะดวกในชุดสายเดียวกางเกงรัดพลูหีที่เจริญตาแบบน้องโทโมเอะอีก โดยกลับเป็นหน้าที่ของแม่บ้านวัยกลางคนมาทำแทน ทำให้เวลาเที่ยงของทุกวันเป็นช่วงเวลาที่ผมไม่ชอบเอาเสียเลย
ผมทรุดตัวลงนั่งที่โต๊ะทำงานพบว่ามีจดหมายในซองสีขาวปิดผนึก จ่าหน้าถึงผมด้วยตัวอักษรพิมพ์เลเซอร์เรียบร้อยสวยงาม ผมเปิดออกอ่านแล้วก็ต้องหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู

‘เรียนท่านผู้จัดการ
ดิฉันชื่อมิซูกิ ยามาโมโต้ อายุ 10 ปี 8 เดือน ดิฉันเป็นบุตรีของนายมาซาโอะ ยามาโมโต้ พักอยู่ที่ห้องหมายเลข 4B ศึกษาอยู่ ป.5 โรงเรียนโกไซเซนตะ ด้วยในสัปดาห์หน้าโรงเรียนจะปิดทำการสอนในช่วงฤดูร้อน ดิฉันจึงมีความประสงค์จะขอสมัครทำงานชั่วคราวกับท่านผู้จัดการเป็นเวลา 3 เดือน เพื่อเรียนรู้ประสบการณ์ในการประกอบธุรกิจ
หากท่านผู้จัดการไม่ขัดข้อง กรุณาแจ้งตอบกลับดิฉันที่โทรศัพท์ภายในหมายเลข 568 ระหว่างเวลา 17.00 – 21.00 น.
จึงเรียนมาเพื่อกรุณาพิจารณา ทั้งนี้ได้แนบภาพถ่ายของดิฉันมาด้วยแล้ว
ลงชื่อ มิซูกิ ยามาโมโต้’

ผมอ่านจดหมายสมัครงานของเด็กหญิงวัยย่าง 11 ขวบด้วยความเอ็นดู ด้านหลังเป็นภาพถ่ายของเด็กหญิงหน้าตาน่ารักตาคมผิวสีแทน ใส่แว่นตากลมที่แทบจะกินพื้นที่ของใบหน้าเล็กๆ ไปเกือบครึ่ง ผมยาวทำเป็นทรงหน้าปรกหน้าผาก และรวบผมไว้ด้านหลังเป็นหางม้า แววตาแสดงออกถึงความเชื่อมั่นในตนเอง ผมไม่แน่ใจว่าจดหมายฉบับนี้เป็นการเขียนของน้องมิซูกิเอง หรือผู้ใหญ่ร่างให้เพราะสำนวนดูจะเป็นทางการมากว่าเด็กวัย 11 ปี แต่เมื่อคิดถึงความตั้งใจแน่วแน่ที่เด็กหญิงแสดงออกในจดหมาย ผมก็ตัดสินใจที่จะปรึกษาน้องรินะก่อน เนื่องจากเนื้อหาของจดหมายระบุชัดเจนว่าน้องมิซูกิเรียนอยู่ห้องเดียวกันกับน้องรินะ

น้องรินะกับน้องโทโมเอะเข้ามาที่ห้องทำงานผมปกติหลังเลิกเรียน ส่งเสียงวุ่นวายตามปกติ แต่ผมไม่ถืออะไรเพราะคุ้นเคยและกลับเห็นว่าเป็นการเพิ่มบรรยากาศแจ่มใสในห้องทำงานเสียอีก น้องโทโมเอะแยกตัวไปอาบน้ำที่ทาวเฮ้าส์ เพื่อให้น้องรินะได้รายงานการทำงานให้ผมทราบ เมื่อน้องโทโมเอะลับตาไป น้องรินะก็กระโดดขึ้นคร่อมร่างผมบนเก้าอี้ทำงานผมกอดร่างน้อยที่ผมแสนรักไว้แน่นน้องรินะกระซิบข้างหูผม
“รินะคิดถึงน้าเอกที่สุดเลย อยากกลับมาหาน้าเอกเร็วๆ”
“น้าก็คิดถึงรินะจัง”
ผมจูบริมฝีปากสาวน้อยเบาๆ ท่านั่งคร่อมเก้าอี้ทำงานของน้องรินะ ทำให้กระโปรงคลุมเท้าแขนของเก้าอี้เอาไว้ และเนินหีน้อยในกางเกงในกดอัดแน่นกับเป้ากางเกงผม แท่งควยผมเริ่มตื่นตัวขึ้นเมื่อรู้สึกว่าน้องรินะก็พยายามส่ายเนินหีเข้าคลึงกับมันทั้งที่ยังมีเสื้อผ้าขวางกั้นอยู่ ผมจูบไซร้ริมฝีปากหอมหวานครู่ใหญ่เคล้าคลึงทรวงอกกระทัดรัดภายนอก จนรู้สึกว่าเป้ากางเกงผมเริ่มเปียกชื้นจากน้ำหล่อลื่นของรินะที่กำลังบิดส่ายร่างไปมา ผมนึกขึ้นได้ว่าน้องโทโมเอะจะต้องกลับเข้ามาในห้องเพื่อช่วยทำความสะอาด จึงต้องรีบระงับอารมณ์ไว้
“พอก่อนนะ เดี๋ยวโทโมเอะจังกลับมาเห็น”
น้องรินะถอนปากออก แล้วก้าวลงจากเก้าอี้ส่งเสียงบ่นงึมงัม
“เมื่อไหร่น้าเอกจะเย็ดโทโมเอะจังซักที รินะจะได้ไม่ต้องคอยหลบ”
ผมหัวเราะเบาๆ ดึงน้องรินะกลับเข้ามากอด แล้วรีบตัดบท
“เดี๋ยวน้องโทโมเอะกลับห้องแล้ว เราค่อยไปในห้องแก้ผ้านะ”
น้องรินะหัวเราะกิ๊ก ห้องแก้ผ้าเป็นคำหยอกล้อที่ผมใช้กับน้องรินะหมายถึงห้องนอนหลังห้องทำงาน
เพราะเมื่อใดก็ตามที่ผมพาน้องรินะเข้าไปในห้อง จะไม่มีการสวมเสื้อผ้าให้เป็นสิ่งกีดขวางการร่วมรัก
จนน้องรินะเปรยออกมาว่าห้องนี้น่าจะเรียกว่าห้องแก้ผ้า ทำให้กลายเป็นคำที่ใช้เรียกไปโดยปริยาย

ครู่หนึ่งน้องโทโมเอะก็กลับเข้ามา แม้ว่าผมจะไม่ให้น้องโทโมเอะหยุดทำงานกับผม แต่เด็กหญิงก็ยังคงถือเป็นหน้าที่ในการดูแลทำความสะอาดห้องทำงานและทาวเฮ้าส์ด้วยความเต็มใจ ทำเอาน้องรินะต้องขยับไปช่วยด้วยกริยาท่าทางที่ขยันขันแข็งของเด็กหญิงทั้งสองเบื้องหน้า ทำให้ผมรู้สึกเอ็นดู และตั้งใจที่จะให้การดูแลน้องทั้งสองอย่างดีที่สุด
ผมนึกขึ้นมาได้ถึงจดหมายสมัครงานของน้องมิซูกิ จึงรีบเรียกน้องทั้งสองให้มานั่งกับผมที่โซฟา
แล้วยื่นจดหมายให้อ่าน น้องรินะอ่านแล้วก็เบ้ปากเล็กน้อย ก่อนพูดแบบบ่นๆ
“ยายมิซูกิจะแข่งกับรินะอีกแล้วแน่เลย”
น้องโทโทเอะพยักหน้ารับและเสริม
“มิซูกิจังเขาไม่เคยยอมเป็นที่สองจริงๆ นะ”
“อ้าว”.. ผมอุทานออกมา
“เรื่องมันเป็นยังไงล่ะเนี่ย”

น้องรินะกับน้องโทโมเอะช่วยหันเล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับน้องมิซูกิว่า น้องมิซูกิเป็นเด็กเรียนเก่งที่สุดในชั้น ทำเกรดได้ 4 เต็มทุกวิชา เนื่องจากเป็นคนที่มีนิสัยชอบเอาชนะและไม่ยอมให้ใครเก่งกว่าในทุกๆ ด้าน หากมีวิชาใดที่มีผู้ทำคะแนนได้มากกว่า น้องมิซูกิจะทุ่มเทสุดตัวจนกว่าจะชนะ แม้กระทั่งการว่ายน้ำที่น้องมิซูกิไม่ถนัด น้องมิซูกิก็เฝ้าฝึกซ้อมจนดึกในสระน้ำของโรงเรียนทุกคืนโดยขออนุญาตพิเศษ เพียงเพื่อเอาชนะเพื่อนๆ ทุกคนในชั้นให้ได้ ที่ผ่านมาเรื่องที่น้องรินะทำงานให้ผมในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ (ปลอมๆ) และการที่น้องรินะได้รับการยอมรับจากรุ่นพี่มัธยมต้นกลุ่มน้องซูกุมิที่ถือว่าเป็นกลุ่มที่เก่งและน่ารักที่สุดในโรงเรียน ทำให้น้องรินะโดดเด่นในกลุ่มเพื่อน ซึ่งน้องรินะเองก็เห็นว่าการที่น้องมิซูกิพยายามขอทำงานกับผมก็เพื่อเอาชนะน้องรินะ ทั้งที่น้องรินะเองก็ไม่ต้องการแข่งขันอะไรกับใคร
ผมฟังเรื่องของน้องมิซูกิด้วยความเอ็นดูในนิสัยของเด็กหญิง ในใจคิดจะรับให้น้องมิซูกิเข้าทำงาน แต่ผมต้องถามความเห็นของน้องรินะก่อน
“แล้วรินะจังกับโมโมเอะจังเห็นว่าน้าควรรับมิซูกิจังให้ทำงานไหมล่ะ”
น้องรินะตอบอย่างไม่สนใจอะไรนัก
“ยายมิซูกิเขาเก่งมากนะน้าเอก ช่วยงานน้าเอกได้สบายมาก ถ้าน้าเอกอยากมีคนช่วยงานเรื่องหนังสือละก็ให้ยายมิซูกิมาช่วยเถอะ”
ผมฟังคำตอบของน้องรินะด้วยความรู้สึกภูมิใจ แม้น้องรินะจะแสดงท่าทีว่าไม่ชอบน้องมิซูกิเท่าไหร่ แต่น้องรินะก็คำนึงผลที่ผมจะได้เป็นหลักมากกว่าความรู้สึกส่วนตัว ผมรู้สึกภูมิใจในเมียตัวน้อยของผมคนนี้ และมั่นใจว่าในอนาคตน้องรินะจะเป็นหัวแรงสำคัญในการช่วยธุรกิจของผมอย่างแน่นอน
“งั้นน้าจะรับมิซูกิจังก็แล้วกันนะ”

น้องมิซูกิกับน้องโทโมเอะพยักหน้ารับพร้อมกัน เป็นอันตกลงโดยไม่มีเสียงคัดค้าน น้องโทโมเอะขอแยกตัวไปทำการบ้าน ทันทีที่เสียงประตูปิดลง น้องรินะก็กระโดดขึ้นเอวผมทันทีจนผมแทบเซจากน้ำหนักตัว ผมสบสายตาน้องรินะที่บอกอย่างแจ่มแจ้งว่าต้องการอะไร แล้วอุ้มร่างน้อยตรงไปที่ห้องนอน…
วันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์ ผมเดินทางไปที่แมนชั่นใหม่ก่อนเที่ยงเล็กน้อย การร่วมรักกับน้องทากาโอะและน้องรินะเมื่อกลางวัน แถมด้วยน้องซูกุมิอีกทั้งคืน ทำเอาร่างกายผมที่แม้จะไม่เหมือนคนทั่วไป ก็แทบจะเดินไม่ไหวเอาเหมือนกัน ผมเปิดประตูห้องทำงานเข้าไป แปลกใจเล็กน้อยที่เห็นร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าโต็ะทำงานของผม เมื่อเห็นผมเปิดประตูเข้าไป เด็กหญิงก็หันหน้ามา ผมจำได้ทันทีจากที่เห็นในรูปถ่ายว่าเป็นน้องมิซูกิ ที่ผมแจ้งกับคุณติ๋วให้ตอบรับใบสมัครและนัดให้มาสัมภาษณ์วันนี้

น้องมิซูกิเดินตรงเข้ามาคำนับอย่างอ่อนน้อมในมือถือนามบัตรทำเองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ส่งให้ อย่างเป็นทางการ ผมอมยิ้มด้วยความเอ็นดูแล้วโค้งตอบ แล้วเชิญให้น้องมิซูกิด้วยน้ำเสียงแบบนักธุรกิจเจรจากัน ผมเริ่มถามประวัติส่วนตัวซึ่งน้องมิซูกิก็ตอบอย่างฉะฉานจริงจัง การสนทนาทำให้ผมทึ่งในความสามารถของน้องมิซูกิ เพราะน้องมิซูกิสามารถใช้คอมพิวเตอร์พิมพ์งานและอินเทอร์เน็ตได้อย่างคล่องแคล่ว รวมทั้งเป็นผู้เขียนจดหมายสมัครงานด้วยตนเอง การเลือกใช้คำต่างๆ ในการโต้ตอบกับผมบอกให้รู้ว่าเด็กหญิงคนนี้ฉลาดเกินอายุไปหลายปี แทบจะเรียกได้ว่าเป็นนักศึกษาในร่างของเด็กประถมทีเดียว
ผมแกล้งทำเป็นอ่านจดหมายสมัครงานอีกรอบหนึ่ง ก่อนบอกให้ทดสอบการเขียนแบบรายงาน 1 หน้าโดยให้ไปร่างที่คอมพิวเตอร์ น้องมิซูกิรับคำแล้วเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์เรียกโปรแกรมอย่างชำนาญ ผมแอบพิจารณาเด็กหญิงที่กำลังง่วนอยู่กับการร่างแบบรายงานด้วยความสนใจ น้องมิซูกิเป็นเด็กหน้าตาน่ารักแต่การที่วางหน้าเรียบเฉยและการพูดจาที่พยายามเลียนแบบผู้ใหญ่ทำให้น้องมิซูกิขาดความแจ่มใสอย่างที่เด็กวัยเดียวกันควรจะเป็น แว่นสายตากรอบพลาสติคสีแดงอันใหญ่ตกลงมาที่ดั้งจมูกน้อยๆ ริมฝีปากเม้มบอกความตั้งใจในการเรียบเรียงรายงาน ร่างกายของน้องมิซูกิค่อนข้างเล็กและบอบบางแทบจะเป็นร่างกายของเด็กอายุ 9 ขวบมากกว่า เสื้อยืดสีเหลืองรัดรูปทำให้เห็นว่าหน้าอกของน้องมิซูกิมีขนาดเล็ก แม้จะไม่ราบเรียบแบบน้องโทโทเอะ แต่ก็มีขนาดใหญ่กว่าไม่มากนัก อย่างไรก็ตามแขนและขาของน้องมิซูกิที่พ้นการปกคลุมของเสื้อและกระโปรงสั้นแค่เข่าที่น้องมิซูกิสวมมา เป็นสีแทนเนียนเรียบมีเนื้อหนังสมบูรณ์สมกับวัย ไม่เป็นกระดูกเก้งก้างเหมือนเด็กหญิงร่างเล็กทั่วไป แสดงให้เห็นว่าน้องมิซูกิเป็นคนที่มีกระดูกเล็กทำให้ร่างกายดูบอบบางทั้งที่กล้ามเนื้อทุกส่วนเจริญเติบโตโดยไม่มีข้อบกพร่อง ผมคิดในใจว่าถ้าน้องมิซูกิยิ้มร่าเริงแจ่มใสเหมือนน้องรินะ และเลิกใช้แว่นตากรอบโตเชยๆ อันนั้น น้องมิซูกิจะเป็นเด็กหญิงที่น่ารักคนหนึ่งที่น่าจะดึงดูดความสนใจของเพื่อนชายวันเดียวกันได้ทุกคน
น้องมิซูกิพิมพ์รายงานเสร็จในเวลาอันรวดเร็วแล้วนำมาส่งให้ ผมอ่านดูคร่าวๆ พบว่าทุกอย่างถูกต้องสมบูรณ์ ที่แม้แต่พนักงานธุรการของผมก็คงทำไม่ได้ดีกว่านี้ ผมเงยหน้าขึ้นสบตาน้องมิซูกิที่กำลังดูผมอยู่ แล้วยิ้มให้
น้องมิซูกิรีบถามทันที
“ผู้จัดการจะรับดิฉันเข้าทำงานหรือไม่ค่ะ”
ผมแทบกลั้นเสียงหัวเราะจากความเอ็นดูไม่ไหวกับการพยายามปั้นท่าทางเป็นผู้ใหญ่ของน้องมิซูกิ แล้วตอบอย่างจริงจัง
“ผมพอใจการทำงานของคุณมิซูกิ และตกลงที่จะรับเข้าทำงาน แต่ผมมีระเบียบปฏิบัติที่ขอเรียนให้คุณมิซูกิทราบก่อนที่จะเริ่มงาน”
น้องมิซูกิพยักหน้ารับ รอยยิ้มปรากฏขึ้นแว่บหนึ่งแล้วหายไป แม้จะเป็นการยิ้มแว่บเดียวแต่รอยยิ้มนั้นก็ทำให้ใบหน้าอ่อนเยาว์สดใสขึ้นมาทันอย่างน่าประหลาด ที ผมรีบกล่าวต่อ
“ข้อแรกคือผมไม่ชอบให้ใครเรียกว่าคุณ ถ้าทำงานกับผมต้องเรียกผมว่าน้า ส่วนผมก็จะเรียกคุณมิซูกิว่ามิซูกิจัง และต้องเลิกใช้คำว่าดิฉันเด็ดขาด มิซูกิจังจะยอมรับระเบียบข้อนี้หรือไม่”
น้องมิซูกิเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ แต่พยักหน้ารับถี่ๆ ผมรีบทบทวนระเบียบทันที
“เอาล่ะมิซูกิจัง ลองเรียกน้าเอกซิ”
น้องมิซูกิเม้มปากเล็กน้อย แล้วเปล่งเสียงเรียกเบาๆ
“น้าเอก..”
ผมพยักหน้ารับ
“ดีมาก งั้นมิซูกิจังเริ่มทำงานวันนี้เลย ต้องการเงินเดือนเท่าไหร่ล่ะ”
น้องมิซูกิก้มหน้าแล้วตอบเสียงแผ่วๆ
“ดิฉัน เอ๊ย มิซูกิขอรับเท่ารินะจังได้ไหมน้าเอก”
ผมหัวเราะในใจ..
“งั้นเป็นอันตกลง มิซูกิจังทำงานเป็นเลขาส่วนตัวให้น้าคอยรับโทรศัพท์และจดการนัดหมาย วันนี้ใช้โต๊ะคอมพิวเตอร์ไปก่อน พรุ่งนี้น้าจะให้คนจัดโต๊ะให้ จำไว้นะว่ามิซูกิจังทำงานกับน้าแบบพี่น้อง ทำตัวตามสบายไม่ต้องมีพิธีการอะไร น้าก็จะถือว่ามิซูกิจังเป็นน้องสาวเหมือนกัน”
น้องมิซูกิสบตานิ่งครู่หนึ่งผมก่อนตอบรับ
“มิซูกิจะทำงานให้น้าเอกอย่างดีที่สุด”

ผมพยักหน้ายิ้มให้ น้องมิซูกิยิ้มตอบบางๆ ผมไม่แน่ใจว่าผมคิดไปเองหรือไม่ แต่ผมเชื่อว่าในแววตาของน้องมิซูกิ เริ่มมีประกายแจ่มใสปรากฏขึ้นภายใน น้องมิซูกิหันกลับไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์และเริ่มงานทันที
ประตูห้องทำงานของผมเปิดออกโดยไม่มีเสียงเคาะ วิธีเปิดแบบนี้ไม่มีใครแน่นอนนอกจากน้องรินะ ที่ทำท่าจะวิ่งมากระโดกอดผมตามปกติ แต่เมื่อน้องรินะเห็นว่าในห้องมีมิซุกินั่งทำงานอยู่ น้องรินะก็เปลี่ยนท่าทีมานั่งเรียบร้อยที่หน้าโต๊ะทำงานและรายงานผลการดูแลแมนชั่นให้ผมฟัง ผมรีบเรียกน้องมิซูกิมานั่งด้วยและแนะนำ
“รินะจังรู้จักมิซูกิจังดีแล้วใช่ไหม น้าเอกรับน้องมิซูกิจังมาช่วยงานช่วงปิดเทอมนี้ น้องทั้งสองคนทำงานด้วยกันนะ”

น้องมิซูกิสบตากับน้องรินะ แล้วยิ้มให้กันเล็กน้อย ผมรู้ทันทีว่าน้องทั้งสองคนแม้จะอยู่ห้องเดียวกันแต่ไม่มีความสนิทสนมกันเท่าที่ควร ซึ่งก็ตรงกับที่น้องรินะเคยเล่าให้ผมฟังว่าน้องมิซูกิวางตัวเป็นผู้ใหญ่ไม่เล่นกับเพื่อนร่วมชั้น จนทำให้น้องมิซูกิเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนและใช้เวลาแทบทั้งหมดอยู่ในห้องสมุด
น้องรินะคุยกับผมครู่หนึ่งแล้วขอตัวกลับออกไป ส่งสายตาบอกเป็นนัยให้ผมแว่บหนึ่ง ซึ่งผมรู้ว่ามันหมายถึงการนัดหมายกันที่ห้องแก้ผ้า ผมยิ้มให้เป็นสัญญานตอบรับ น้องรินะออกจากห้องไป ส่วนน้องมิซูกิก็กลับไปทำงานตามปกติ ผมดูเวลาแล้วเห็นว่าเป็นเวลาเที่ยงเศษ ก็คิดจะเข้าไปรอน้องรินะที่ทาวเฮ้าส์และจะชวนน้องรินะกับน้องโทโมเอะไปทานอาหารกลางวันนอกแมนชั่น ผมปิดแฟ้มแล้วบอกน้องมิซูกิ
“มิซูกิจังไปทานข้าวก่อน แล้วค่อยกลับมาตอนบ่ายสองนะ น้าจะออกไปทานข้าวข้างนอกอาจจะกลับช้าหน่อย”

น้องมิซูกิรับคำเบาๆ แล้วออกไปจากห้อง ผมจัดเก็บเครื่องใช้เสร็จก็เดินตรงไปที่ห้องนอนหลังห้องทำงานด้วยความสบายใจ เพราะได้กำหนดแผนสำหรับวันนี้แล้วว่าหลังจากทานอาหารเสร็จผมจะกลับมาร่วมรักกับน้องรินะตลอดบ่ายให้หายคิดถึง พอผมกดรหัสเปิดประตูห้องนอนเข้าไปก็ต้องแปลกใจเพราะที่บนเตียงมีเสื้อผ้าของเด็กผู้หญิงพับวางอยู่อย่างเรียบร้อย ด้านบนมีกางเกงในสีชมพูลายการ์ตูนซ้อนอยู่ มีเสียงร้องเพลงดังออกมาจากในห้องผมก้าวเข้าไปในห้องนอนก็พบกับภาพที่ผมต้องอ้าปากค้าง
น้องโทโมเอะกำลังคุกเข่าถูพื้นห้องอย่างขยันขันแข็งในร่างเปลือยเปล่า หันสะโพกที่กำลังส่ายตัวไปมาตามแรงโยกตัวถูพื้นมาทางผม พลูหีไร้ขนที่มีความอวบอัดเกินเด็กวัย 11 เผยตัวเองอยู่ตรงหน้าผมเต็มตา ร่องหีน้อยๆ ขยับไปมาตามการส่ายของสะโพกอวบกลม ลำขาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อดูแข็งแรงแต่ได้รูปเป็นแนวตรงลงไปสู่ปลายเท้าของโทโมเอะ

เสียงร้องเพลงของน้องโทโทเอะยังคงดังตลอดเวลา ที่หูของเด็กหญิงมีหูฟังเพลงเชื่อมติดกับเครื่อง MP3 เล็กๆ ที่ห้อยคอ มันแกว่งตัวคลอเคลียไปกับเต้านมที่เมื่ออยู่ในท่าคุกเข่าถูพื้นแบบนี้ หน้าอกที่แทบจะไม่มีของน้องโทโมเอะดูจะมีขนาดเพิ่มขึ้นเล็กน้อยจากการดึงดูดของแรงโน้มถ่วง หัวนมสีน้ำตาลส่ายไหวตามการเคลื่อนร่างและเสียงเพลงที่ฟังอยู่ ผมรู้ทันทีว่าการฟังเพลงทำให้น้องโทโมเอะไม่ได้ยินเสียงผมเปิดประตูเข้ามา ผมต้องกลืนน้ำลายกับภาพที่ยวนใจตรงหน้าควยแข็งปั๋งขึ้นมาจนแทบระเบิด จนต้องถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมดเพื่อบรรเทาความอึดอัด ผมก้าวตรงไปหาโทโมเอะในร่างเปลือย แท่งควยเหยียดตรงขนานกับพื้น

น้องโทโมเอะถูพื้นไปจนสุดความกว้างของห้องและหมุนร่างกลับมา น้องโทโมเอะชะงักเมื่อพบปลายเท้าผม น้องโทโมเอะเงยหน้าสายตาปะทะกับลำควยที่กำลังชี้โด่ ก่อนเลื่อนขึ้นมาพบสายตาของผมที่กำลังจ้องร่างเปลือยอวบอัดสมบูรณ์ของเด็กหญิงวัย 11 ปีตรงหน้าด้วยตาไม่กระพริบ
“อุ๊ย…น้าเอก”
น้องโทโทเอะอุทานลั่น ร่างผงะขึ้นจนหูฟังกระเด็นหลุดไปจากหู ร่างเปลือยของน้องโทโมเอะเสียหลักหงายไปด้านหลังและนั่งอยู่กับพื้นแทน ท่านี้ยิ่งเป็นการแยกขาให้กว้างขึ้นจนเนินหีทั้งหมดของน้องโทโมเอะเปิดตัวอย่างชัดเจนท่ามกลางแสงยามบ่าย ชัดเจนไปทุกขุมขน ร่องหีแยกตัวออกเล็กน้อยตามท่านั่งจนเห็นร่องหลืบภายในที่เป็นสีชมพูสดใส น้องโทโมเอะจ้องหน้าผมด้วยความตกใจครู่หนึ่งก่อนดิ้นขลุกๆ พลิกร่างกลับมานั่งในท่าคุกเข่าอยู่ตรงหน้าผม ผมเอื้อมมือไปสอดเข้าใต้ไหล่ของโทโมเอะแล้วดึงร่างเปลือยของน้องโทโมเอะให้ลุกขึ้นยืน น้องโทโมเอะไม่แสดงท่าทีขัดขืนและยอมลุกขึ้นมายืนตรงหน้าผม แต่ใช้มือทั้งสองกุมเนินหูโหนกนูนเกินวัยเอาไว้ ก้มหน้าต่ำเหมือนไม่กล้าสบสายตา แต่ผมรู้ว่าการก้มหน้าแบบนี้น้องโทโทเอะต้องเห็นแท่งควยที่กำลังชี้โด่เด่อย่างเต็มที่

ผมเชยคางน้องโทโมเอะขึ้น ให้สบตาผม แต่ก่อนที่ผมจะถามถึงเหตุผลที่น้องโมโมเอะมาถอดเสื้อผ้าถูพื้นในห้อง น้องโทโมเอะก็ถามผมด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ
“น้าเอกจะมาไล่วิญญานให้โทโมเอะเหรอ”
ผมงงกับคำถามของน้องโทโมเอะ ได้แต่ทวนคำถาม
“ไล่วิญญาน?”
น้องโทโมเอะพยักหน้า แล้วกล่าวต่ออายๆ
“รินะจังบอกโทโมเอะแล้วล่ะว่าห้องนี้มีวิญญานสิงอยู่ ถ้าใครใส่เสื้อผ้าเข้ามาจะต้องถูกวิญญานทำร้าย แต่ถ้าถอดเสื้อผ้าแล้วจะไม่เป็นไรเพราะวิญญานกลัว”
ผมจับใจความที่น้องโทโทเอะบอก และรู้ได้ทันทีว่าน้องรินะหลอกน้องโทโมเอะเพื่ออะไร ผมพยักหน้ารับเพื่อตอกย้ำเรื่องของน้องรินะ
“แล้วรินะจังบอกอะไรอีกล่ะ”
น้องโทโมเอะก้มหน้าหนีสายตาผม แล้วตอบเบาๆ
“รินะจังบอกว่า เดี๋ยวถ้าน้าเอกว่าง น้าเอกจะมาช่วยทำพิธีไล่วิญญานไม่ให้มารบกวนโทโมเอะได้..”
ผมรู้ทันทีว่าพิธีไล่วิญญานในความหมายของน้องรินะคืออะไร แต่ถามย้ำกับน้องโทโทเอะเพื่อความแน่ใจ
“แล้วโทโมเอะจังรู้หรือเปล่าว่าน้าต้องทำพิธียังไง”
น้องโทโมเอะพยักหน้า ชี้ไปที่ควยแข็งปั๋งเบื้องล่างที่กำลังเหยียดตรงจนแทบจะชนหน้าท้องเนียนของน้องโทโมเอะ
“รินะจังบอกว่า น้าเอกจะเอา..เอ้อ..ควยอันนี้ ใส่เข้าไปใน..อืมห์..หี ของโทโมเอะ แล้วใส่น้ำศักดิ์สิทธิ์บรรจุเข้าไปในตัวโมโมเอะ หลังจากนั้นวิญญานจะไม่สามารถรบกวนโทโมเอะได้อีกเลย”
ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น กลิ่นตัวของเด็กหญิงผสมกับกลิ่นเหงื่อที่เกิดจากการออกกำลังถูพื้น ผสมกันเป็นกลิ่นที่กระตุ้นให้นึกไปถึงกลิ่นที่เกิดจากการร่วมรักผมกัดฟันถามต่อทั้งๆ ที่ควยกำลังปวดจนแทบระเบิดจากร่างเปลือยตรงหน้า
“แล้วโทโทเอะจัง พร้อมจะทำพิธีหรือยัง”
ผมถามแล้วเอื้อมมือไปลูบไล้เรือนผมสั้นแบบ ทอมบอยแต่นุ่มเนียนของน้องโทโทเอะ เด็กหญิงพยักหน้ารับแล้วบอกเบาๆ ทั้งที่ยังก้มหน้า
“ถ้าน้าเอกจะทำเดี๋ยวนี้ โทโมเอะก็พร้อม แต่ขอโทโมเอะอาบน้ำก่อนนะ เหงื่อเต็มไปหมดเลยเดี๋ยวน้าเอกเหม็น”
ผมก้าวตรงไปประชิดร่างเปลือยเบื้องหน้าแล้วมือข้างหนึ่งโอบไหล่อวบเนียน แล้วช้อนใต้ขาอ่อนของน้องโทโมเอะอุ้มร่างน้อยนั้นขึ้นจากพื้น น้องโทโมเอะอุทานออกมา
“อุ๊ย..น้าเอก โทโมเอะขออาบน้ำก่อนเถอะ”
ผมพยักหน้า..
“ไปอาบด้วยกันนะ”
ผมอุ้มน้องโทโมเอะตรงไปที่ห้องน้ำ เปิดให้น้ำอุ่นไหลลงอ่าง แล้วก้าวลงไปเอนตัวตามความยาวโดยมีร่างน้องโทโมเอะหงายอยู่บนตัวผม ควยยาวเหยียดที่ถูกดทับอัดแน่นกับสะโพกอวบกลม เมื่อถูกสายน้ำอุ่นก็ดิ้นรนจนออกมาชูชันจนโผล่ขึ้นมาตั้งตรงมากลางหว่างขาของน้องโทโมเอะ ร่างน้อยในอ้อมกอดของผมสั่นระริกจนรู้สึกได้ ซึ่งไม่รู้ว่าเกิดจากร่างกายกระทบน้ำ หรือความปั่นป่วนจากการสัมผัสกับร่างเปลือยของผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต

ผมปล่อยให้สายน้ำอุ่นพุ่งลงมาบนร่างเปลือยของน้องโทโมเอะ มองมือลูบไล้ร่างกายส่วนบนไปมา หน้าอกน้องโทโมเอะเล็กมากจนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นอกของเด็กผู้ชาย แต่เมื่อผมลูบไล้และบีบคลึงเบาๆ ปลายยอดของมันก็เริ่มขยายตัวออกมาเป็นเม็ดแข็งสู้มือ บ่งบอกว่านี่เป็นหน้าอกของผู้หญิงอย่างไม่สามารถปฏิเสธได้ สัมผัสของหน้าอกเล็กแต่แข็งเป็นไตของน้องโทโมเอะ ให้ความรู้สึกแตกต่างไปจากน้องคนอื่นๆ แต่ก็เร้าอารมณ์ผมให้พลุ่งพล่านได้ไม่แตกต่างกัน น้องโทโมเอะส่ายร่างไปมาส่งเสียงคราง
“อื้อ..น้าเอก อย่าจับหัวนมแรงๆ โทโมเอะหวิวๆ ยังไงก็ไม่รู้”
ผมซบหน้ากับซิกคอหอมกรุ่นด้านหลังแล้วกระซิบตอบ
“โทโมเอะจังปล่อยตัวตามสบายนะ ลองจับควยของน้าดูก็ได้”
มือของโทโมเอะเอื้อมไปกุมแท่งควยของผมไว้ทันที ราวกับน้องโทโทเอะรอคำอนุญาตของผมมานาน
แล้วกำมันไว้แน่นอย่างไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
ผมละมือที่กำลังบี้คลึงปลายหัวนมแข็งปั๋งลงไปกุมมือน้องโทโมเอะไว้แล้วขยับขึ้นลง
เป็นการนำทาง น้องโทโมเอะรับรู้การบอกใบ้ของผมและเริ่มกระทอกควยผมช้าๆ
ความอบอุ่นจากมือแข็งแรงของน้องโทโมเอะและการเสียดสีกับหัวควย ยิ่งเพิ่มความเสียวให้กับผมจนต้องครางออกมา

มือผมละจากการกุมมือแล้วเคลื่อนลงไปตามแนวหน้าท้องราบเรียบไร้ไขมันผ่านเนินหีโหนกนูนเกินวัยลงไปที่จุดหมายสำคัญที่ปกปิดตัวเองมา 11 ปี โคกหีของน้องโทโมโกะหยุ่นตึงมีแรงดีดสะท้อนกลับเมื่อกดมือลง ผมบีบคลึงสองแคมอวบอิ่มอย่างละลานใจ มันเป็นแคมที่อวบเปล่งปลั่งจนแทบจะเทียบได้กับแคมของเด็กสาวรุ่น ผมคิดถึงหนังสือโหงวเฮ้งสตรีของจีนที่ผมเคยอ่านช่วงวัยรุ่น ที่บอกไว้ว่าหญิงใดที่มีหน้าอกแฟบ ส่วนล่างจะเจริญเติบโตทดแทน ทั้งสะโพกและเนินหี ร่างกายของน้องโทโมเอะยืนยันความถูกต้องของหนังสือเล่มนี้อย่างดีที่สุด

น้ำหล่อลื่นของน้องโทโมเอะเริ่มซึมออกมาตามแนวร่องหี ผมค่อยๆกดนิ้วชี้ผ่านลงไปอย่างนุ่มนวล มันจมลงไปได้เพียงเล็กน้อยจากแรงบีบรัดต่อต้านภายใน นิ้วผมเริ่มขยับลากไปตามแนวร่องหีผ่านติ่งเสียวที่เล็กจนแทบไม่รู้สึก น้องโทโมเอะบิดร่างไปมา ส่งเสียงคราง
“อูวส์…อาห์ ..นะ น้าเอก..นอย่า ถะ ถู ตรงนั้น โทโมเอะ..หวิวไปหมดแล้ววววว”
มือของโมโมเอะกำแท่งควยผมแน่นกระตุกถี่ยิบตามความเสียวที่ก่อตัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้ว่าถ้าปล่อยให้น้องโทโมเอะกระตุกต่อไปอีกไม่กี่ครั้ง น้ำรักผมต้องทะลักออกมาโดยเปล่าประโยชน์แน่ ผมรีบดึงแท่งควยออกจากมือน้องโทโมเอะ แล้วพลิกร่างให้มาตะแคงตัวอยู่ข้างผม โดยที่นิ้วชี้ยังคงไล้ไปตามแนวร่องหีน้องโทโมเอะครวญครางเสียงสั่น
“นะ น้าเอก..โทโมเอะเป็นอะไรไม่รู้..มะน เหมือน จะ เป็นลม..”
ผมจูบริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังสั่นระริก กดริมฝีปากน้อยๆ ไว้แน่นเพื่อบี้คลึงความอวบนุ่มไปมา
น้องโทโมเอะสะดุ้งกับรสสัมผัส สองมือยกขึ้นโอบคอผม ริมฝีปากเผยอออกเป็นช่องให้ผมแทรกลิ้นเข้าไปพบความหอมหวานของลิ้นน้องโมโมเอะ
เพียงหยอกเย้าปลายลิ้นครู่เดียว น้องโทโมเอะก็เริ้มสอดส่ายลิ้นไล่ตามลิ้นของผมอย่างรู้งานและกระหวัดเกี่ยวพันกันแน่น
สองแขนที่กอดคอผมอยู่เพิ่มแรงรัดมากขึ้นจนหน้าอกผมเบียดบี้แน่นอยู่กับหน้าอกเรียบเนียนของน้องโทโมเอะ
ร่างของเด็กหญิงบิดส่ายตัวสั่นระริก น้ำหล่อลื่นจำนวนมากไหลออกมาตามร่องหีแม้จะถูกกระแสน้ำชะล้าง
แต่ปริมาณของมันก็มากพอจนทำให้ร่องหีฉ่ำเยิ้ม นิ้วผมที่กำลังไล้ตามแนวร่องจมลงไปได้แม้จะยังมีแรงต่อต้านจากสองแคมอวบก็ตาม
นิ้วชี้ผมดิ่งลึกลงไปรับความอบอุ่นแน่นหนึบในรูหีของน้องโทโมเอะ ความคับแคบและแรงกดดันต่อต้านบีบรัดนิ้วจากทุกทิศทาง ราวกับจะพยายามไล่สิ่งแปลกปลอมสิ่งแรกที่เคยล่วงล้ำเข้ามา ผมใช้นิ้วโป้งวนเวียนกดคลึงติ่งเสียวเล็กๆ พร้อมกับชักนิ้วเข้าออกช้าๆ ไม่นานนักร่องหลืบของน้องโทโมเอะก็เริ่มคุ้นเคยกับการสอดแทรกและตอบรับด้วยการบีบรัดเป็นจังหวะแทน ผมใช้นิ้วสัมผัสความลับภายในของน้องโทโมเอะอย่างชื่นชมความแข็งแรงของกล้ามเนื้อที่บีบรัดแนบแน่น นิ้วผมจมลึกลงไปจนสัมผัสกับเยื่อพรหมจรรย์ที่ปิดกั้นความสาว เพียงผมสัมผัสมันเบาๆ น้องโทโมเอะก็เกร็งตัวแน่น แต่ไม่ถอยสะโพกหนีการรุกรานของนิ้วมือของผม
สองแคมอวบของน้องโทโมะเอะขยายตัวรับนิ้วของผมอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นคุณลักษณะเฉพาะของแคมหีที่อวบอิ่ม ซึ่งสามารถขยายตัวได้ดีกว่าแคมหีบอบบาง แคมหีแบบนี้มีข้อเสียตรงที่ทำให้เจ้าของแคมรับการกระตุ้นและถึงจุดสุดยอดได้ช้ากว่า ต่างกับแคมหีบางที่จะรับรสสัมผัสได้รวดเร็วและถึงจุดสุดยอดได้ง่าย แต่ข้อทดแทนของแคมหีหนาก็คือความสามารถในการปรับตัวรองรับควยทุกขนาดได้โดยไม่ฉีกขาดและสามารถถึงจุดสุดยอดได้ต่อเนื่องโดยไม่หมดแรงง่ายๆ ดังนั้นผู้ชายที่จะทำให้เจ้าของแคมหีอวบพอใจได้ มีเพียงแต่ผู้ชายที่สามารถอดทนในเกมส์เย็ดได้ยาวนานเท่านั้น

น้ำหล่อลื่นที่ชุมโชกทำให้ผมเพิ่มขนาดของการรุกราน โดยใช้สองนิ้วค่อยๆ แทรกตัวผ่านลงไป และก็จริงดังคาด แคมหีน้องโทโมเอะต่อต้านเพียงเล็กน้อยและรีบปรับตัวตามทันที ตลอดเวลาน้องโทโมเอะส่งเสียงครางในลำคอ โดยไม่แสดงอาการเจ็บปวดหรือขอร้องให้ผมหยุดแต่อย่างใด สะโพกที่ส่ายไปมารับนิ้วของผม บอกให้รู้ว่าน้องโทโมเอะพร้อมแล้วสำหรับการร่วมรัก

ผมตัดสินใจลดขนาดควยให้เล็กที่สุดเพื่อเปิดประตูความสาวของน้องโทโมเอะโดยไม่ให้เจ็บมากนัก ความชำนาญที่ผมฝึกฝนร่วมกับน้องรินะอย่างต่อเนื่องทำให้การลดขนาดเป็นสิ่งที่ทำได้ไม่ยากนัก เพียงครู่เดียวควยเจ็ดนิ้วก็ถูกสูบกระแสเลือดออกตามต้องการ ผมย้ายนิ้วมืออกจากหีอวบอัด โดยที่น้องโทโมเอะพยายามดันสะโพกตามมาอย่างไม่ต้องการให้มันจากไป ผมถอนปากออกสบตาบนใบหน้าน่ารักของน้องโทโมเอะที่กำลังแดงกล่ำ ดวงตาหรี่ปรือ แล้วกระซิบข้างหู

“น้าจะทำพิธีให้โทโมเอะจังแล้วนะ..”
น้องโทโมเอะจ้องตาผมอายๆ พยักหน้ารับแล้วถามเบาๆ
“มันจะเจ็บมากไหมน้าเอก รินะจังบอกว่าทำพิธีครั้งแรกจะเจ็บมากเลย”
ผมหัวเราะเบาๆ ส่ายปลายควยวนตามร่องหีฉ่ำเยิ้ม แล้วตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ไม่เจ็บมากหรอก เหมือนมดกัดเท่านั้นแหละ”
น้องโทโมเอะพยักหน้ารับอีกครั้ง แต่คิ้วเรียวเริ่มขมวดเมื่อผมยกขาขวาของน้องโมโมเอะให้มาเกี่ยวไว้ที่เอวผมในท่าตะแคง ปลายควยของผมที่วนอยู่หน้าร่องหีพบทางเข้าลับและเริ่มยื่นหัวเข้าไปสำรวจ ริมฝีปากน้องโทโมเอะเม้มเข้าหากัน มือกำแน่น หัวควยผมค่อยๆ จมลึกลงไปตามน้ำหล่อลื่นที่น้องโทโมเอะหลั่งออกมาต้อนรับแขก จนหัวเงี่ยงจมลงไปมิดในรูหี น้องโทโมเอะถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อแรงกดดันที่แยกแคมหีผ่อนคลายลงเล็กน้อย พึมพัมกับผม
“เสร็จแล้วใช่ไหมน้าเอก ไม่เจ็บเท่าไหร่มันแสบนิดๆ แต่โมโมเอะทนได้”
ผมจูบแก้มนวลเนียนของเด็กหญิงเบาๆ
“ยังไม่เสร็จนะโทโมเอะจัง เดี๋ยวน้าจะต้องเอาควยเข้าไปให้สุด ไม่งั้นน้ำศักดิ์สิทธิ์จะไม่เข้าไปในตัวโทโมเอะจัง ทนเจ็บนิดนึงนะ”
น้องโทโมเอะเบิกตากว้าง เมื่อผมควงแท่งควยเป็นวงแล้วกดมันดำดิ่งผ่านเยื่อพรหมจรรย์ลงไป หัวควยรับความรู้สึกถึงการฉีกขาดของมันอย่างลิงโลดที่ได้ผ่านเข้าสู่ภายในเป็นควยแรก มันตั้งหลักจนมั่นคงแล้วมุดต่อลงไปทีเดียวจนสุดความยาว น้องโทโมเอะร้องลั่นออกมา
“โอ๊ย…น้าเอก…หยุดก่อน …อะไรฉีกก็ไม่รู้..”
สะโพกอวบของสาวน้อยสั่นเทิ้ม ผมรีบดึงสะโพกน้องโทโมเอะเข้ามาอัดกับสะโพกผมแล้วตรึงมันนิ่งไว้เพื่อไม่ให้เคลื่อนไหว ผมจูบไซร้ปากที่เม้มแน่นของน้องโมโมเอะจนยอมเปิดรับและเริ่มแลกลิ้นกับผมอีกครั้ง เมื่อสะโพกน้องโทโมเอะนิ่ง ผมก็ย้ายมือมาเคล้นคลึงหัวนมบนหน้าอกแบนราบไปมา เพื่อกระตุ้นให้น้องโมโมเอะเสียวจนลืมความเจ็บปวดเบื้องล่าง
น้องโทโมเอะถอนปากออก ซุกหน้าลงกับซอกคอผมแล้วถามที่ข้างหูเสียงสั่นๆ
“เสร็จแล้วใช่ไหมน้าเอก..”
ผมบี้ปลายยอกหัวนมชูชันไปมา
“อีกนิดเดียว แต่โทโมเอะจังต้องช่วยน้าด้วยนะ”
“ช่วยยังไงน้าเอก.. อะ อะ อูย ..”
น้องโมโมเอะครางออกมาเมื่อผมเริ่มขยับแท่งควยมือผมจับสะโพกอวบของน้องโทโมเอะไว้แล้วดันเข้าออกช้าๆ น้องโทโมเอะครวญครางเสียงสั่น
“นะ..น้าเอก..มัน..สะ..เสียว…”
เพียงผมใช้มือนำทางให้สะโพกน้องโทโมเอะไม่กี่ครั้ง น้องโทโมเอะก็เริ่มอัดสะโพกกระเด้าผมอย่างช้าๆ หลับตาแน่น ผมมองลงไปที่แท่งควยซึ่งกำลังถูกแคมอวบบีบรัดไว้แน่นหนา ผ่านเข้าออกรูหีไปมา มีเลือดซึมออกมาตามลำควยไม่มากนัก แสดงให้เห็นว่ารูหีของน้องโทโมเอะรับแท่งควยผมได้โดยไม่ฉีกขาก และเลือดที่เห็นเป็นเพียงเลือดจากเยื่อพรหมจรรย์จำนวนเล็กน้อย
น้องโมโมเอะเริ่มกระเด้าถี่ขึ้น จนกลายเป็นถี่ยิบ สองแขนกอดผมแน่นจิกเล็บเข้ากับกลางหลังผมจนรู้สึกเจ็บแปลบ ใบหน้าน่ารักบิดเบี้ยวส่งเสียงครางลั่น
“โอ๊วส์ น้าเอก..ทะ โทโมเอะ เป็นอะไรไม่รู้ …มัน สะ..เสียว …มัน..จะ จะ….”
ผมกระเด้าสะโพกอัดเข้ากับโหนกหีน้องโมโมเอะตามจังหวะ เพิ่มแรงกระแทกให้แรงขึ้น น้องโทโมเอะอ้าปากค้าง ริมฝีปากสั่นระริก ส่งเสียงผ่านลำคอออกมา
“อ๊าส์……..”
ร่างน้อยกระตุกอยู่ในวงแขน ผมเสียวหัวควยจนแทบหน้ามืด ร่างผมกระตุกส่งน้ำรักฉีดเข้าไปในหลืบหีคับแคบนั้นราวกับท่อปะปาแตก ร่างน้องโทโมะเอะแอ่นเข้าหาผมราว ตอดหัวควยรับน้ำรักถี่ยิบ แล้วค่อยๆ สงบลง
ผมหลับตาซึมซับความรู้สึกสุดยอดของรูหีน้องโมโมเอะครู่หนึ่ง ก่อนลุกขึ้นช้อนร่างของเด็กหญิงขึ้นจากอ่างน้ำ ดึงขาอวบแข็งแรงให้เกี่ยวเอวผมไว้ สองมือผมช้อนใต้สะโพกอวบนุ่ม แล้วยกร่างน้องโทโมเอะขึ้นทั้งที่ควยยังคาอยู่ น้องโทโมเอะลืมตาขึ้นด้วยความแปลกใจ และรีบใช้ขาเกี่ยวเอวผมไว้แน่น ผมค่อยๆ ปล่อยกระแสเลือดเข้าไปในควยเพิ่มขึ้นมันเบ่งตัวออกจนคับแน่น แม้จะไม่รู้ขนาดแน่นอน แต่ผมคิดว่าน่าจะอยู่ที่ประมาณ 5 นิ้ว ผมรีบปิดกั้นกระแสเลือดทันทีเมื่อรู้สึกว่าหีของน้องโทโมเอะเกิดแรงต่อต้านและกำลังจะรับไม่ได้ น้องโทโมเอะเงยหน้าขึ้นมองผม ตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ ขึ้นเมื่อรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงในรูหี
“อูวส์…นะ น้าเอก ทำไม..ควยน้าเอกใหญ่ขึ้น..”
ผมยิ้มแต่ไม่ตอบคำถามก้มลงประกบปากน้อยนั้น แล้วก้าวออกจากห้องน้ำโดยมีร่างน้องโทโมเอะเกี่ยวแน่นอยู่ด้านหน้า แรงกระแทกจาการเดินทำให้ควยผมขยับเข้าออกในรูหีคับแน่น เป็นการกระเด้ากลายๆ น้ำรักที่ยังหลงเหลือถูกแรงกระเทือนไหลย้อนออกมาจากรูหีเป็นสายไหลลงมาตามามขาของผม น้องโทโมเอะซุกหน้ากับอกผมสองมือกอดร่างผมแน่นขึ้น ส่งเสียงคราง
“อูวส์..สะ..สะ เสียว…จัง”
ผมก้าวเข้าไปในห้องนอน แปลกใจเล็กน้อยร่างเปลือยบอบบางของน้องรินะนั่งคุกเข่ารอผมอยู่บนเตียง เมื่อเห็นผมกระเตงร่างน้องโทโมเอะออกมาทั้งที่แท่งควยยังฝังอยู่ น้องรินะก็หัวเราะกิ๊กออกมา
“โห..น้าเอกทำพิธีให้โทโมเอะจังแล้ว..ทำไมไม่รอรินะก่อนล่ะ”
ผมนยิ้มให้น้องรินะ น้องโทโมเอะสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงบุคคลที่สาม แต่เมื่อหันไปดูพบว่าเป็นน้องรินะก็หน้าแดงและกลับซุกหน้าเข้ากับอกผม พึมพำ
“โทโมเอะอาย..รินะจังอย่าดูนะ”
ผมวางร่างของน้องโทโมเอะลงนอนหงายกับปลายเตียง แล้วปล่อยมือออก น้องรินะรีบลุกขึ้นแล้วกอดน้องโทโมเอะไว้
“โทโมเอะจังไม่ต้องอายรินะ รินะรักโทโมเอะ เราเป็นเมียน้าเอกด้วยกัน รินะจะได้อยู่กับโทโมเองจังตลอดไปไง..”
“เมีย?….”
น้องโทโมเอะมองน้องรินะเป็นเชิงถาม น้องรินะพยักหน้าแล้วจูบน้องโทโมเอะอย่างนิ่มนวล น้องโทโมเอะเบิกตาด้วยความแปลกใจนิดหนึ่ง แล้วเริ่มจูบตอบเพื่อนรัก ผมก้มตัวลงกอดน้องทั้งสองไว้แล้วบอกทั้งคู่
“น้ารักรินะจัง กับโทโมเอะจังนะ…”
น้องรินะถอนปากจากน้องโทโมเอะหันมาจูบผมเบาๆ ทีหนึ่ง แล้วเริ่มคลึงเคล้าเต้าน้อยของน้องโทโมเอะ พร้อมกับดึงมือของโทโมเอะให้กุมเต้าเต่งตึงของน้องรินะเอาไว้ ผมก้มลงจูบน้องโทโมเอะ แล้วเริ่มขยับท่อนล่างเข้าออกช้าๆ สองแคมของน้องโทโมเอะปรับตัวเข้ากับควยขนาด 5 นิ้วเศษได้แล้ว และขับน้ำหล่อลื่นออกมาชะโลมแท่งควยอย่างเต็มที่ ผมดึงควยออกมาและกดกลับสัมผัสกับความคับแน่นที่รัดรึงของรูหีน้องโทโมเอะ โดยเพิ่มความเร็วขึ้นอย่างช้าๆ น้องโทโมเอะส่งเสียงครางในลำคอ สองมือขยำเต้าเต่งของน้องรินะจนบิดเบี้ยวไปตามแรง น้องรินะกอดร่างเพื่อนรักไว้แน่นสองมือลูบไล้และกระตุ้นยอดอกของโมโมเอะไปมา น้องโมโมเอะบิดร่างรับการปลุกอารมณ์ สะโพกกระเด้งขึ้นลงตอบโต้การกระเด้าของผม
ไม่นานนักมือของน้องโทโมเอะที่กำรอบแขนผมก็เกร็งจิกแน่น ผมเร่งความเร็วในการกระเด้า จนน้องโมโมเอะร้องลั่นออกมา
“อ๊าววววววว…ระ ระ รินะจัง..นะ น้าเอก…โทโมเอะ..ม่ายหวายยยย แล้ววววววว”
หีน้องโทโมเอะบีดรักแท่งควยแน่น กระตุกเป็นจังหวะถี่ๆ ร่างน้อยแอ่นตัวขึ้นสูง แล้วทิ้งตัวลงกับเตียง ผมกดควยบดโหนกเนื้อไปมา น้ำรักทะลักอีกรอบเข้าสู่ร่างน้องโทโมเอะ ความเสียวครั้งที่สองทำให้ผมปล่อยกระแสเลือดออกมาโดยไม่รู้ตัว แท่งควยขยายอีกครั้งไปสู่ขนาดเต็มที่ น้องโทโมเอะหลับตาแน่นครวญคราง
“อูย…มันใหญ่ขึ้นอีกแล้ว….”
คุณภาพของแคมอวบแสดงความสามารถของมันออกมาอีกครั้ง แม้จะถูกแท่งควยขนาดใหญ่บานออกจนแคมต้องขยายจนแทบจะเป็นวงบางๆรอบควย แต่ความยืดหยุ่นที่สุดยอดของมันก็โอบรัดไว้โดยไม่มีการฉีกขาด ผมแช่ควยรับรสกระชับแน่นของรูหีเด็กหญิงวัย 11 ปี น้องรินะขยับตัวมาจ้องแท่งควยที่ฝังอยู่ในรูหีน้องโมโมเอะอย่างสนใจ แล้วอุทานออกมา
“โทโมเอะเก่งจัง..ครั้งแรกก็รับควยเต็มที่ของน้าเอกได้แล้ว”
น้องโทโมเอะส่ายหน้าไปมา
“มันแสบจะแย่อยู่แล้ว รินะจัง”
น้องรินะหัวเราะกิ๊กหนึ่ง โถมร่างขึ้นคร่อมร่างน้องโทโมเอะไว้ ทั้งที่ผมยังคงคุกเข่าอยู่กับรูหีน้องโมโมเอะทางด้านหลัง น้องรินะกอดน้องโทโมเอะไว้แล้วกระซิบข้างหู
“เจ็บครั้งเดียวแหละ…คราวหน้าโทโมเอะจังรับรองว่าได้ขึ้นสวรรค์แน่ๆ”
น้องโทโมเอะหลับตาส่ายหน้าพึมพัม
“วันนี้โทโมเอะก็ไปสวรรค์มาสองรอบแล้ว”

ผมค่อยๆ ถอนควยออกจากร่างน้องโทโมเอะ แล้วดึงสะโพกน้องรินะที่คร่อมร่างน้องโทโมเอะให้โด่งขึ้น รูหีสดใสที่ไร้ขนของน้องรินะฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นจากการที่ได้เห็นการเย็ดระหว่างผมกับน้องโทโมเอะ ผมดึงสะโพกน้องรินะเข้าหาตัว ปักแท่งควยที่ยังคงแข็งปั๋งเข้ากับรูหีงดงามนั้น น้องริะส่ายสะโพกรับการบุกรุกอย่างรู้งาน ผมอัดแท่งควยลึกเข้าสู่ความอบอุ่นที่แสนคุ้นเคย แนบร่างทาบหลังน้องรินะแล้วกระซิบข้างหู

“คราวนี้ก็ตารินะจังไปสวรรค์บ้างล่ะนะ”