หลังจบ ม.3 ผมก็เข้ามาต่อ ปวช. ที่วิทยาลัยแถวชาญกรุงเทพฯ เวลาช่วงบ่ายหลังเลิกเรียนผมใช้ไปกับการทำงานแบบเพื่อนคนอื่น แต่ด้วยความที่ไม่ได้รู้จักใคร ไม่ได้รู้จักที่จักทางอะไรมากนัก ผมจึงเสี่ยงดวงเดินดุ่มๆไปหางานแถวใกล้หอพัก จนได้มาทำงานอยู่ที่ร้านแห่งหนึ่ง

เจ้าของร้านใจดีกับผมมาก เราเรียกเจ้าของร้านว่า ‘เจ้านาย’ หรือ ‘นายฯครับ’ เจ้านายเป็นชายหน้าตาดีวัยสี่สิบ รูปร่างใหญ่โตแข็งแรง นิสัยเด็ดขาดตามภาษาเจ้าของธุรกิจ แต่ไม่จุกจิกคิดเล็กคิดน้อย นานๆครั้งจะมาสายสองสามนาทีก็ไม่ถึงกับตำหนิอะไร เสียบชาร์ตแบ็ตที่ร้านได้ ชอบถามไถ่ทุกข์สุขพนักงานทุกคน ใครเครียดเดือดร้อนอะไรมักกล้าปรึกษาเจ้านายหมด เรียกได้ว่าทำงานด้วยแล้วสบายใจ

แต่เจ้านายมักใจดีกับผมเป็นพิเศษ ทีแรกก็เกร็งๆ นึกว่าเจ้านายเป็นเกย์แล้วชอบผม ท่าทางแกก็พิรุธอยู่ แต่มารู้ทีหลังว่าไม่ใช่ แกแค่เป็นคนหื่นมากเท่านั้น พอแกเห็นว่าผมมีแฟน แถมพาซ้อนมอร์ไซค์กลับหอด้วยกัน แกเลยอยากชวนคุยเรื่องพวกนั้น หึๆๆ

แน่นอนครับ เด็กวัยผม หล่อๆแบบนี้ด้วยนะ ได้มาอยู่ไกลหูไกลตาพ่อแม่ พอมีแฟนแล้วจะทนไหวหรอ ?? ต้องพาขึ้นห้อง ลองหลับนอนกันตามธรรมเนียม

จนนานวันเข้า เจ้านายก็อั้นไว้ไม่อยู่ ผมเลย อ้อออ ที่แท้ แกอยากชวนคุยเรื่องนี้ ผมก็หื่นอยู่แล้ว เลยคุยกับเจ้านายได้อย่างถูกคอ แรกๆก็เขินนะ แต่พอได้เล่าให้แกฟังแล้วก็ตื่นเต้นดี เจ้านายก็เล่าบ้าง ท่าทางแกชอบแนวโชว์ แนวเอ้าดอร์ อะไรทำนองนี้มาก แกคุยแลกเปลี่ยนกับผมทุกอย่างเลย

อยู่มาวันหนึ่ง มีเด็กสายวัยม.ต้น หุ่นกำลังดีมานั่งอยู่ที่ร้านคนเดียว ซึ่งจริงๆแล้วอายุก็ห่างจากผมไม่เท่าไร ผมเองก็เป็นแค่เด็ก ม.ปลาย ผมเห็นแล้วก็รีบเข้าไปหลังร้านเล่าให้เจ้านายฟัง เจ้านายตามออกมาเห็น แกก็ถามว่าผมอยากทำอะไรบ้างในจินตนาการ แห่ม ผมก็เล่าไปซ่ะหมด เจ้านายบอกว่าฟังแล้วเงี่ยนเลย จากนั้นแกโผล่ออกไปแล้วตะโกนเรียก

“ต้า มานี่มา”

เด็กสาวคนนั้นลุกมาหาเจ้านาย เขาอ้าแขน เธอก็สวมกอด ผมตกใจหน้าถอดสี นี่ลูกเจ้านายหรอว่ะ ?? “สวัสดีพี่อั๋นสิลูก” เธอยกมือไหว้ ยิ้มหวานๆเขินๆ น่ารักโคตรรร “นี่ต้า ลูกสาวของกูเอง ลูกเลี้ยงน่ะ” แม้จะบอกว่างั้นก็เถอะ แต่ยังไงก็คือลูกของเจ้านายไหมหล่ะ ?? แถมเจ้านายยังยิ้มข่ม ราวมีดโกนอาบน้ำผึ้งแบบนั้น ขนหัวลุกเลย

ผมทำตัวไม่ถูกอยู่ช่วงหนึ่งเลย เพราะนอกจากรอยยิ้มข่มๆอันนั้น เจ้านายก็ไม่พูดอะไรอีก แถมแกยังย้ายงานผมมาอยู่หลังร้าน ซึ่งปกติคนทำหลังร้านจะไม่ได้ทิป นี่แกโกรธไม่พอใจผมแน่ๆ ตลอดเวลาที่อยู่หลังร้าน เจ้านายก็ไม่ได้ชวนผมคุยอะไรเป็นพิเศษแบบเมื่อก่อน ทั้งๆที่ผมมาทำงานใกล้ห้องของแกมากขึ้น

ไม่นานก็เป็นปิดเทอมเล็ก ความตึงเครียดทวียิ่งขึ้น เมื่อน้องต้ามาอยู่ที่ร้านกับคุณพ่อทุกวันเลย เวลาเห็นเธอกับเจ้านายเดินมาพร้อมกัน ผมจะรีบหาทางหลบออกไปให้พ้นทางให้ได้ โอยย ไม่รู้เลยจริงๆว่าควรทำตัวอย่างไร ที่เคยพูดไปว่าอยากทำอะไรบ้างก็ล้วนต่ำทรามเป็นที่สุด

กระทั่งวันหนึ่ง หลังเจ้านายเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมก็ได้ยินเสียงแกทำน้ำหกในห้องทำงานตัวเอง แกตะโกนเรียกให้ผมไปเอาไม้มาถู ซึ่งไม้ถูที่ว่าอยู่ในห้องน้ำหลังห้องทำงานของแกนั่นแหละ ผมก็รีบทำตามที่แกสั่ง ตรงไปยังห้องน้ำแล้วเปิดประตูเข้าไป !!

“เอ๋” !! เสียงเล็กๆ อันสดใสของน้องต้าอุทานออกมาเบาๆ ฟังดูเป็นความสนใจใคร่รู้มากเสียกว่าเป็นความตกใจ เธอกำลังนั่งใช้ห้องน้ำอยู่บนโถ ด้วยร่างเปลือยเปล่า ปราศจากชุดหรือเสื้อผ้าปกปิดแม้เรือนร่างส่วนใดสักนิดก็ไม่มี

ผมตกตลึง รีบปิดประตูห้องน้ำลง เลือดสูบฉีดไปทั่วจนใบหน้าร้อนแผ่ว

“ไออั๋น ไม้ถู ได้ยัง” เจ้านายโผล่ออกมาจากห้องทำงาน มือเท้าสะเอว

“ต แต่ แต่ แต่ …” ผมอธิบายไม่ออก ในหัวสับสนไปหมด นี่เจ้านายแกก็เพิ่งออกมาจากห้องน้ำไม่ใช่หรอ ? หลังจากนั้นก็ไม่มีใครเข้าไป นี่แกจะไม่รู้จริงๆหรอว่า ลูกสาวแกใช้ห้องน้ำอยู่ข้างใน ??

“ไม้ถู ม สระ ไอ ไม้โท ต้องให้กูสะกดครบไหม ข้างในนั้นไง เร็ว !!!” เจ้านายเร่ง ทำหน้าดุอย่างที่ไม่เคยเป็น ผมหมดหนทาง นอกเสียจากเปิดแง้มๆประตูห้องน้ำก่อน

“ม ไม้ถูหรอคะพี่ ข เข้ามาเอาสิ อันนั้นหรือเปล่า” น้องต้าสบตาผม เธอค่อยๆพูดประโยคที่ฟังเหมือนท่องจำเอาไว้นั้นออกมา !! หัวใจผมเต้นรัวอย่างตกตลึง นี่เธอ ลืมหรือเปล่าว่าโป้อยู่ ?? เป็นไปได้หรอวะ ถึงจะรู้แล้วว่าเธอเป็นแค่เด็ก ป.6 ที่ตัวโตเท่าเด็กมัธยมแล้ว แต่นั่นก็เป็นวัยที่รู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรอวะ ??

ในหัวผมยังครุ่นคิด จนเสียงเจ้านายตะโกนกดดันมาอีกหน ผมจึงจำใจเปิดประตูนั้นออกกว้าง สายตาผมซุกซนบนเรือนร่างของน้องต้าทันที โอยยยย งดงาม ขาว สะพรั่ง ราวดอกไม้งามไร้ตำหนิที่ยังตูม พร้อมเต็มที่ที่จะผลิบาน !! อกยังไม่มี แต่นูนขึ้นตั้งเตรียมเป็นรูปเต้าเล็กๆในอนาคตแล้ว มือน้องต้าวางไว้บนหน้าขา ไม่ปิดบังเรือนร่างตนเองสักที่ แต่กลับมีอาการประหม่า หัวใจน้องต้าเต้นรัวไม่ต่างจากหัวใจผม หลังมองขึ้นลงจนเห็นทุกส่วนครบ ผมก็เดินไปหยิบไม้ถูมา แล้วเดินกลับออกไป

เจ้านายเอ็ดผมอีกครั้ง “ทำไมมึงช้าวะ เร็วๆดิ๊” ผมตกตลึงยิ่งกว่าเดิม ที่หกไม่ใช่น้ำ แต่เป็นขวดหมึกปากกาหมึกซีมที่แกชอบใช้ แถมมันยังเลอะเอกสารบนโต๊ะอีกหลายอย่าง ดูสำคัญทั้งนั้น ผมรีบใช้ไม้ถูเช็ดส่วนที่หกเลอะพื้น เจ้านายกำลังเลือกและแยกเอกสารที่ยังไม่เลอะออกไปอยู่ “เอาผ้ามาด้วย เช็ดบนโต๊ะ ไม่งั้นจะใช้ไม่ถูเช็ดหรอวะ” แกเอ็ดอีกที ผมโผงกหัวรับแล้วรีบออกไปหา … ผมขี้ริ้ว ?? ก็อยู่ในห้องน้ำป่าวว่ะ หัวใจผมเต้นรัวอีกครั้งเมื่อจับลูกบิด แต่คราวนี้ผมตั้งใจเปิดมันออก น้องต้าเงยมอง ธอยังคงทำหน้าเฉยที่เต็มไปด้วยความเขินเช่นครั้งก่อน ผมก้มลงหยิบผ้าขี้ริ้วที่อยู่ข้างๆโถส้วม แต่ไม่ลืมพลาดโอกาสกดสายตาลงมองร่องสวรรค์ อ เอ้ย !! นี่ผมคิดไปเองรึเปล่าว่าเธออ้าขาออกเล็กน้อยด้วย ??!!! เชี่ยยยยยยยยยยย ขาวกระจ่าง ใสสะอาดปราศจากเส้นขน ดูละมุนนุ่มนาสัมผัสมากกกกกกก

แต่เดี๋ยวก่อนนะ ไม่มีของเสียหรือสิ่งปฏิกูลใดๆอยู่ในโถส้วมเลยนี่หว่า ??

ผมยิ่งสับสน ระหว่างกลับมาช่วยเจ้านายเช็ดโต๊ะและพื้นอยู่ก็คิดไม่ตก น้องต้าไปนั่งทำอะไรโป้ๆอยู่แบบนั้นนะ ? เจ้านาย..คงรีบมากจนไม่ห่วงลูก ก็เป็นไปได้นะ ? งั้นน้องต้าไปนั่งทำอะไรอยู่แบบนั้นวะ ???

พอเช็ดเสร็จ น้องต้าก็ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยกลับเข้ามาในห้องทำงานของเจ้านายแล้ว เธอส่งยิ้มเขินๆให้ มันเขิน…แต่ไม่ได้อาย แถมยังเจือไปด้วยความรู้สึกที่….ที่ทำให้เย็นนั้นผมต้องกลับไปจัดกับแฟนหนักๆสักสอง-สามรอบ รู้สึกผิดมาาาาก ในใจคิดถึงแต่สภาพของน้องต้าที่เข้าไปเจอ