ในห้องน้ำเล็กๆ ทว่าสะอาดสะอ้านนั้น เลือดในกายของสามสาวแทบจะจับเป็นก้อนแข็ง!!

“เปิดประตูเดี๋ยวนี้!!” เสียงอาจารย์ ชูชาติ เข้มและกร้าวขึ้น

“เอาไงดีวะ กุ้ง แอม” เสียงสั่นพร่า ลอดออกมาจากลำคอระหงส์

“แกสองคนรีบใส่เสื้อเหอะ” ตอนนี้มีกุ้งคนเดียวที่ไม่ได้อยู่ในสภาพเปลือยอก

สองสาว ไม่มีเวลามากนัก เธอจำเป็นต้องเอาบราเซียร์ ยัดทิ้งออกไปทางช่องระบายอากาศ และรีบติดกระดุมเสื้อนักเรียนอย่างทุลักทุเล ในขณะที่ กุ้ง เป็นผู้ส่งเสียงตอบออกไป

” มีไรคะอาจารย์ พวกหนู เอ่อ…เข้ามาแต่งตัวให้เพื่อนค่ะ”

“เปิดประตูซิ ” เสียงอาจารย์พละ ยังคงเฉียบขาด

ประตูไม้สีเขียวค่อยๆ แง้มออก อาจารย์หนุ่ม ผิวเข้ม สูงใหญ่ ยืนเท้าสะเอวอยู่เบื้องหน้า ใช้สายตาสำรวจสามสาว ที่อยู่ในสภาพหลุดลุ่ย เสื้อนักเรียนปล่อยชายลุ่ยออกมา

อาจารย์ชูชาติ สบตานิ่งกับ เฟย์สาวลูกครึ่งที่ยืนหลบตา เธอรีบร้อนจนติดกระดุมเสื้อผิดรังดุม ทำให้เกิดเป็นร่องโหว่ มองทะลุเห็นร่องอกขาวปราศจากชั้นใน ภายใต้เสื้อนักเรียนตัวบาง

“ถ้าชั้นเข้าใจไม่ผิด ตอนนี้ มันเวลาเข้าเรียน”

“เอ่อ..พวกหนู…” กุ้งพยายามคิดคำแก้ตัว

“ชั้นได้กลิ่นทะแม่งๆ ของนักเรียน ม ปลาย ที่มาแอบทำอะไรผิดกฎ โรงเรียนซักอย่างในห้องน้ำ..”

“พวกหนู เปล่านะคะ ” สามสาวเกือบจะประสานเสียง

“บุหรี่ใช่มั้ย หรือ ยาอย่างอื่น?” เสียงนั้นไม่ได้ล้อเล่น

“ไม่ นะคะ ค้นดูก็ได้” กุ้งโพล่งออกมา ขณะที่อีกสองสาวสะดุ้ง เธอลืมไปว่าเพื่อนอยู่ในสภาพโนบรา

“เอ่อ..” กุ้งเริ่มอึกอัก แต่อาจารย์ ก้าวเท้าดันสามสาว เข้าไปในห้องน้ำ พร้อมปิดประตู

“กุ้ง เธอมายืนตรงนี้” เสียงนั้นเฉียบกร้าว

สาวหมวย คนเดียวของกลุ่ม ก้าวเข้ามาชิดอาจารย์จนได้กลิ่นเหงื่อ

อาจารย์ชูชาติ ตะปบคลำจากสะโพกผายของสาวน้อย ไล่มือขึ้นมาตามเอวคอด ต่อด้วยแผ่นหลัง มือสากนั้นลอดเข้าไปลูไล้ทั่วแผ่นหลังเนียน

กุ้ง แหงนหน้าขึ้นฟ้า อารมณ์ที่คุกรุ่นและกำลังจะมอดด้วยความกลัวกลับแผ่ซ่านไปทั่วกาย เธอหลับตาพริ้ม สาวน้อยเผลอครางออกมาแผ่วเบาเมื่อ อาจารย์เลาะไล่นิ้วไปตามตะเข็บบราเซียร์ ก้อนเนื้อที่อัดแน่นอยู่ภายในนั้นร้อนวูบวาบ เธอรู้สึกว่าปลายถันเธอแข็งเป็นไต

เธอเริ่มจินตนาการว่า อาจารย์ชูชาติใช้สองมือถลกรั้งบราสีชมพูของเธอขึ้นไปเหนือ สองเต้าอวบเนียนของเธอ และค่อยๆใช้ปลายลิ้นละเลงรอบฐานบัวคู่นั้นอย่างละมุนละไม เธอจิกเส้นผมอาจารย์หนุ่ม เมื่อเขาระรัวลิ้นที่ปลายถันสีชมพูจางๆ นั้น เธอกดกอดศีรษะเขาไว้แน่น เมื่อเขาดูดเม้มมันอย่างหื่นกระหาย

ในภาพความจริง สองเพื่อนสาว แอม และเฟย์ ตอนนี้ยืนเหงื่อชุ่มกาย จนเสื้อนักเรียนขาวนั้นสามารถมองทะลุเข้าไปเห็นทุกสัดส่วนแรกรุ่น กำลังยืนมองเพื่อนของเธอที่ยืนตัวสั่นน้อยๆ รับการตรวจค้นจากอาจารย์ร่างใหญ่

“อาจารย์ เอ่อ..ต้องตรวจกางเกงในเธอด้วย” แม้จะผ่านอะไรมาเพียงใด อาจารย์หนุ่มก็เริ่มมีความรู้สึกเครียด กับกลิ่นกาย และรสสัมผัสตรงหน้า

เหมือนยังอยู่ในภวังค์ ทั้งหลับตา กุ้งเอื้อมมือน้อยๆ ลงมาดึงรั้งชายกระโปรงจีบสีน้ำเงินขึ้นไปเรื่อยๆ เพื่อนสองคนมองหน้ากันอย่างพิกลในอาการนั้นของกุ้ง กระโปรงถูกดึงขึ้นไปกองบนหน้าท้อง สาวน้อยเอนหลังพิงกำแพงปูน อย่างผ่อนคลาย ภาพนั้นดูเหมือนเธอแอ่นส่วนหน้า ที่ตอนนี้มีเพียงแพนตีส์สีชมพูตัวเล็กๆ ซึ่งแทบไม่สามารถปกปิด ความอิ่มอูมของวัยสาวอย่างกุ้งได้เลย

อาจารย์ชูชาติ นิ่งไปชั่วขณะกับภาพตรงหน้า ภายใต้ผ้ายืดสีชมพูบางๆ นั้น เห็นไรขนสีดำรำไร บางส่วนโผล่แพลมออกมาตามขอบลูกไม้

อาจารย์ หันไปมองอีกสองสาวแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับมาค่อยๆ ใช้ฝ่ามือตะปบลงไปที่สะโพก กุ้งมีอาการเหมือนสะดุ้ง ถ้าตาไม่ฝาดดูเหมือนอาจารย์หนุ่มจะมองเห็นรอยเปียกชึ้นซึมออกมาที่กลางเป้าอูมนั้น ที่ตอนนี้มองเห็นเป็นรอยแยกลางๆ เขาค่อยๆ ไล่มือลูบไปทั่วแผ่นสะโพกผายนั้นอีกครั้ง

“อะ อาจารย์คะ..” เสียงเธอสั่นเทา ทำลายความเงียบ เขาและอีกสองสาว รอคำพูดของเธอ

“หนูว่า ถ้าเพื่อนหนู ยังอยู่ในห้อง อาจารย์..เอ่อ คง..อาจจะค้นหนูไม่สะดวก ให้เพื่อนหนูออกไป..รอ..ข้างนอก..ด..ดี มั้ยคะ

แอม และเฟย์ ตะลึง เพื่อนเธอเป็นอะไร หรือจะเป็นแผนให้เธอสองคนหนีไป แต่มันก็ไม่น่าลงทุนกันมากมาย พวกเธอก็ไม่ได้มียาเสพติดอะไร แค่โดดเรียน แล้วก็..โนบรา…

อาจารย์ชูชาติ…รู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอ และก็ต้องเย็นวาบอีกครั้ง เมื่อมือน้อยๆ ของกุ้ง เอื้อมลงมารั้งขอบแพนตี้ส์ ของเธอให้ต่ำลง ต่ำลง จนเริ่มเห็นฐานเนินอูม ที่ปกคลุมด้วยเส้นขนรำไร

“นะ..คะ..อา จารย์…”

เหมือนเวลาจะผ่านไปนับปี ก่อนที่ อาจารย์ชูชาติ จะค่อยๆ หันกลับไปที่สองสาว

“เอ่อ…พวกเธอ…ไป รอข้างนอกก่อน…”

แอม และ เฟย์ หันมองตากัน..
สองสาว ทรุดตัวลงนั่งหน้าประตูห้องน้ำ…

ต่างคนต่างไม่อยากจินตนาการว่า การตรวจค้นเพื่อนสาวของอาจารย์หนุ่มหลังประตูไม้สีเขียวนั้นจะเป็นอย่างไร

” แกว่า… ” แอม เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็นิ่งไป สองสาวมองตากันเหมือนจะสื่อความคิดกันผ่านดวงตา

เฟย์ จัดแจงติดกระดุมเสื้อ ที่ติดผิดรังดุมให้เรียบร้อย พยายามดึงเสื้อที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อไม่ให้มันแนบกับอกขาวของเธอ

“แล้วเรา จะเอาไงวะ จะโนบรากันอย่างนี้เหรอแอม”

“ไม่รู้ดิ… ”

แอมก้มมองตัวเอง ยอดอกสีน้ำตาลอ่อนๆ ผุดเด่นใต้เสื้อขาว เธอทำได้แค่พยายามกระพือเสื้อให้พอมีลมผ่านบ้าง

“ไอ้กุ้ง โดนแน่ว่ะ แกว่า…มัน..เอ่อ..เคยมั้ยวะ” แอมเป็นห่วงเพื่อนหมวยของเธอ

“มันเคยคบกะไอ้ตี๋ เด็กคริสเตียนไม่ใช่เหรอ ไปบางแสนด้วยกัน ไม่น่าเหลือ” เฟย์ตอบ

“แล้ว แกล่ะเฟย์ กะนายจอม เป็นไง”

“ก็..เรื่อยๆ แกเชื่อมั้ย ว่าชั้นกะนายจอม ยังไม่เคยมีไรกันเล้ย..”

“พูดเป็นเล่นน่ะเฟย์ แกไปค้างบ้านช่องเขามาแล้วไม่ใช่เหรอ”

“อือ…แต่ก็ไม่ใช่ชั้นไม่ยอมนะ แต่มันมีอะไรบางอย่างที่..เอ่อ”

เฟย์นิ่งไปสักพัก พลางปลดกระดุมเสื้อนัเรียนออกก่อนที่จะโบกกระพือเพื่อเร่งให้มันแห้งจากคราบเหงื่อ ปล่อยให้ทรวงอกขาวสองเต้าสว่างโพลนลอยเด่น แอมส่งผ้าเช็ดหน้าเล็กๆ ให้เพื่อนสาวเช็ดซับความชื้นบนก้อนเนื้อเนียนนั้น

” เราก็เกือบๆ จะมีอะไรกันหลายๆ หน แต่ก็ไม่ใช่จะไม่ได้มีอะไรกันซะเลย ” สาวลูกครึ่ง พูดต่อ นัยน์ตาคมหวานแหงนมองไฟนีออนบนเพดาน เหมือนทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับ จอม แฟนหนุ่ม

” งง ว่ะเฟย์ ยังไงนะ ”

” เค้าสุภาพบุรุษเกินไป..ชั้นพูดแบบนี้เหมือนชั้นแรดเนอะ แต่ก็จริง ชั้นมีความต้องการว่ะ ชั้นยอมรับ….”

เฟย์ เล่าถึงครั้งแรก ที่เธอไปค้างที่บ้านจอม เขาให้เธอนอนหนุนแขนอันแข็งแรงของเขาบนเตียงนุ่ม ภายใต้ผ้านวมหนา แอร์เย็นฉ่ำ กลิ่นเสปรย์ปรับอากาศจางๆ โชยแตะจมูก ผสมกลับกลิ่นกายอันแสนอบอุ่นของจอม นักกีฬาหนุ่มของมหาวิทยาลัยเอกชนย่านรังสิต

เขาคงเหนื่อยล้าจากงานเลี้ยงเมื่อค่ำ เธอก็เช่นกัน เพียงแต่ความตื่นเต้นที่ได้อยู่ใกล้ชิดเขาเป็นครั้งแรก ทำให้เธอยังคงลืมตาโพลง ไม่อาจหลับตาและเริ่มกรนเบาๆ เหมือนที่เขากำลังเป็น

แรงปราถนา คุกรุ่นภายใต้ชุดนอนสีเหลืองอ่อนของเฟย์ มันไหลวันแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอรู้สึกว่ากายเขาช่างร้อนผ่าว และกำลังจะแผดเผาเธอให้ไหม้มอด เป็นธุลี

และแรงปราถนานั้นที่ทำให้สาวน้อย ดึงกุมมือกร้านของเขามาวางทาบ บนทรวงอกที่สั่นเทิ้มของเธอ เธอกดมือนั้นให้แนบกระชับลงบนก้อนเนื้ออุ่นนุ่ม เลือดในกายของเด็กสาวฉีดพล่าน แรงกำหนัดแอ่นตัวเธอ รับแรงบีบเคล้นของฝ่ามือกร้านนั้น อันเป็นแรงกุมบีบจากมือน้อยๆ ของเธอเอง

สองปลีน่องอวบขาวเบียดเกร็ง เธอพลิกตัวไปหาร่างบึกบึนนั้น เธอไถถูให้เนินแน่นอูมกลางลำตัวของเธอบดเบียดสะโพกแกร่งของแฟนหนุ่ม ตอนนี้เธอรู้สึกถึงความชุ่มเยิ้มที่ร่องกุหลาบ

เขายังคงหลับนิ่ง…มึงตายไปแล้วเหรอวะ เฟย์คิด….

สาวน้อย กระหวัดรัด และลูบไล้ร่างกำยำนั้น เหมือนงูเหลือมกำลังจะกลืนกินเหยื่อ หากแต่นี่เป็นงูเหลือมลูกครึ่ง ..

แอม ตั้งอกตั้งใจฟังนิทานอีโรติก นั้นอย่างเห็นภาพ เธอซุกหนีบสองมือไว้ที่กลางหว่างขาขาว และตื่นจากภวังค์ เมื่อเสียงอะไรบางอย่างลอดออกมาจากหลังประตูไม้ที่เธอพิงอยู่

เฟย์สะดุ้งเฮือก ดึงปกเสื้อมาปิดอกขาวอล่าง หยุดนิทานของเธอไว้ชั่วขณะ เสียงกุกกัก ในห้องน้ำเล็กๆ สี่เหลี่ยมดังขึ้นเรื่อยๆ เธอหันหลังมอง และแนบหูใบที่ประตู………

ถึงจะรู้ว่าน่าจะเกิดอะไรขึ้นในห้องเล็กๆ นั้น แต่มันก็สร้างความตื่นเต้นให้สองสาว ไม่น้อย..

แอม และ เฟย์ พยายามตั้งใจฟังเสียงใดๆ ก็ตามที่จะเล็ดรอดออกมาอีก แต่มันเงียบไปแล้ว เหมือนว่าจะมีใครปัดป่ายมือ มาโดนประตูไม้นั้นเมื่อครู่ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มสงบนิ่ง

เฟย์สาวน้อยลูกครึ่ง อยู่ในท่าคุกเข่าเอาหูแนบประตู เธอสนใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสดๆ ตรงหน้า จนลืมไปด้วยซ้ำว่าขณะนี้กระดุมเสื้อนักเรียนทุกเม็ดของเธอเปิดโล่ง ในท่าที่เหมือนหมอบคลานนี้เธอปล่อยให้สองเต้าขาวทะลักไกวไปตามจังหวะหายใจแรงของเธอ เธอเงยหน้ามามองเพื่อนสาวที่กำลังพยายามค้นหาร่อง รู อะไรก็ตามที่จะสามารถมองทะลุเข้าไปภายในได้

เธอลองลุกขึ้นคลำหาดูบ้าง และรอยแยกของร่องไม้เล็กๆ ก็สะดุดตาเธอ ที่ขอบไม้ใกล้ที่จับสำหรับเปิดประตู เธอกลั้นใจชั่วครู่ ก่อนจะแนบตาลงไป….

รภายในห้องน้ำสี่เหลี่ยมเล็กๆ ร่างสูงใหญ่ กำยำ ของอาจารย์ชูชาติ ดูดดื่มความหอมหวานจากร่างเล็กๆ ของเพื่อนสาวเธอ ทั้งสองร่างเปลือยเปล่า กุ้ง สาวหมวยคนเดียวของกลุ่มหลับตาพริ้ม ครางเบาๆ ในลำคออย่างอารมณ์เตลิด ผิวเนียนขาวอมชมพูพราวไปด้วยเม็ดเหงื่อ

กุ้งเป็นสาวร่างเล็กบางทว่าสมส่วน อันเนื่องมาจากการเล่นกีฬาจนมีดีกรีเป็นถึงนักวอลเล่ย์ทีมโรงเรียน ทรวงอกขาวนั้นกลมกะทัดรัดเป็นกระเปาะ ยอดอกสีชมพูระเรื่อถูกอาจารย์หนุ่มเฟ้นฟอนทั่ว เขาซุกหน้าลงกลางร่องเบียดของสองเต้านั้น ก่อนจะไล้ลากสูดดมไล้เลียลงมาตามลาดท้องเนียนเรียบ สองมือแข็งแรงตะปบแน่นบีบเคล้นที่บั้นท้ายกลมกลึงของสาวน้อย

เฟย์ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เว้นที่ให้แอม ได้เข้ามาแบ่งดูภาพระทึกนี้อีกคน อาจารย์หนุ่มซุกไซร้ใบหน้าลงมาถึงเนินสามเหลี่ยมอูม ที่ปกคลุมไปด้วยไหมละเอียดสีดำสนิท ก่อนจะละเลงปลายลิ้นไปในกลีบร่องที่ฉ่ำชุ่ม กุ้งสะดุ้งสุดตัวจิกไหล่เขาไว้แน่น

เวลาเหมือนผ่านไปนับร้อยปี ที่กุ้งบิดกายเร่า รับการบรรเลงชิวหานั้น ร่างกำยำของเขาก็ลุกขึ้นยืน มาถึงตอนนี้สองสาวจึงต้องตะลึงกับความเป็นชายที่ชูผงาด ลำเนื้อนั้นแกร่งเกร็งเห็นเส้นเอ็นปูดโปน

“…คว….โคตร ใหญ่..เลย”

เสียงหลุดจากปากแอมเบาๆ เฟย์เห็นด้วยกัยเพื่อนสาว แต่ไม่พูดคำใด นอกจากมือน้อยๆ ของเธอที่เผลอบีบเคล้นเต้าอวบของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว…

อาจารย์พละ และฝ่ายปกครอง ประคองปลีน่องเรียวขาวของเด็กสาว ขึ้นมาแนบเอว ก่อนจะจับปลายหัวดอกไม้ จ่อตรงที่ร่องกุหลาบอันชุ่มเยิ้ม ก่อนจะกดมันเข้าไปช้าๆ

กุ้ง หลับตาปี๋ ใบหน้าและริมฝีปากบางนั้น บ่งบอกถึงความรวดร้าว เฟย์ และแอม เหมือนจะสูดปากไปพร้อมกับเพื่อนสาวของเธอ แล้วทุกอย่างก็เริ่มผ่อนคลายเมื่อเขาเริ่มขยับเอวเข้าออก เป็นจังหวะ…

เฟย์ เคล้นบีบเต้าขาวของเธอตามจังหวะกระแทกของภาพที่เห็น แอมเองก็ขมิบเกร็งที่หว่างขาเป็นจังหวะและรู้สึกถึงความฉ่ำชุ่มที่เริ่มหลั่งซึมออกมา

ภายในห้องเล็กๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นจนได้ยินถนัด เสียงร้องอย่างเสียวกระสันต์ และเสียงหอบหายใจดังขึ้นทุกที สองร่างเปลี่ยนท่ารักให้สาวน้อยใช้มือยันกำแพงปูนเย็นเฉียบ บั้นท้ายขาวเนียนลอยเด่นแอ่นรับการกระแทกจากเบื้องหลัง เสียงมันดังกังวาน และเร่งเร้า

เฟย์หายใจแรงขึ้นด้วยความกำหนัดจากภาพตรงหน้า ลมหายใจอุ่นราดรดต้นคอ แอมเพื่อนสาว จนเธอต้องหันมามอง แอมหอมแผ่วที่แก้มเฟย์ ก่อนจะหันกลับไปแนบตามองภาพระทึกใจต่อ พร้อมทั้งเอื้อมมือมาด้านหลังลอดใต้กระโปรงจีบสีน้ำเงินของเฟย์ ใช้นิ้วช่วยคลึงวนที่เป้าอูมเปียกชื้นของสาวลูกครึ่ง

ชั่ววิบตา นั้นเฟย์มองเห็นสิ่งที่แปลกไป..

ใบหน้านิ่งสนิท ของอาจารย์หนุ่ม กลับแสยะยิ้มกร้านเกรียม ดวงตานั้นเบิกโพลง และมีเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง!!

กุ้ง เองอาจเริ่มรับรู้ในแรงกระแทก ที่หนักหน่วงจนใบหน้าเธอแทบจะกระแทกกับกำแพงปูนนั้น จนเธอพยายามเอี้ยวคอกลับมามอง

หน้าหมวยของเธอ ถูกผลักให้สะบัดกลับไป!!สองสาวนอกห้อง ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น ต่างหันมามองหน้ากัน ก่อนจะสะกดลมหายใจ แนบตาลงไปอีกครั้ง…

เพื่อนสาวของเธอ ถูกกดไปหน้าจนติดกำแพงปูน ดวงตาเล็กๆ นั้นเหลือกลาน มีเพียงเสียงอู้อี้ หลุดผ่านฝ่ามืออหยาบกร้านที่อุดริมฝีปากเธอไว้

เสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง แรงกระแทกนั้นยังคงไม่หยุด มันรุนแรงสม่ำเสมอ เหมือนเลือดสดๆ ที่เริ่มไหลรินออกมาจากรอยจิกขยุ้มนิ้วอันแข็งแรงราวปีศาจของอาจารย์หนุ่มที่กลางแผ่นหลังของเธอ

เลือดสีแดง ไหลทะลักพรู ตัดสีผิวที่ขาวเป็นหยวกกล้วย….