3688-%e0%b8%95%e0%b8%ad%e0%b8%99%e0%b8%97%e0%b8%b5%e0%b9%88-1-%e0%b8%81%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%9e%e0%b8%9a%e0%b8%81%e0%b8%b1%e0%b8%99
เมือง รามิเลสร์ เป็นเมืองหลวงขนาดใหญ่ของประเทศ อาเคเดียร์ แถบเจริญรุ่งเรืองที่สุดของ รามิเลสร์ ปกคลุมพื้นที่กว้างหลายกิโลเมตร ผู้คนจากทุกสาระทิศต่างหลั่งไหลมาที่เมืองหลวงอันเจริญรุ่งเรืองแห่งนี้ มีทั้งนักล่าเงินรางวัล พ่อค้าเร่ นักสู้ และ โสเภณี ทั้งชายและหญิง เมืองเป็นเมืองที่พัฒนาและล้ำยุคมากที่สุดในอาณาจักร อาเคเดียร์ และมีประชากรราว 20 ล้านคน บนพื้นที่เพียง 60 ตารางกิโลเมตรของเมือง ผู้คนกว่า 70% ของประชากรเมืองอาศัยอยู่ในเขตเจริญรุ่งเรือง ภายใต้แสงสีอันสว่างไสวของเมืองหลวงแห่งนี้ แน่นอนว่าในเมืองหลวงที่มีเขตรุ่งเรืองย่อมที่เขตที่ไม่รุ่งเรืองตามไปด้วย เลยจากเขตรุ่งเรืองของเมืองใหญ่แห่งนี้รายล้อมไปด้วยพื้นที่กันดาลและสกปรก มันถูกเรียกขานเป็นเขต สลัม เป็นเขตที่มืดมนในยามค่ำคืน เป็นเขตอันตรายที่เต็มไปด้วยคนและ*beep*จรจัดมากมาย ไม่มีแม้แต่แสงไฟจากหลอดไฟ แตกต่างจากเขตรุ่งเรืองของเมืองโดนสิ้นเชิง ตึกเตี้ยๆมากมายในพื้นที่เขต สลัม ยิ่งทำให้มันดูวังเวงและน่ากลัวมากขึ้นในยามกลางคืน
ชายหนุ่มคนหนึ่ง ท่าทางอ่อนเพลีย ร่างกายผอมดูไม่ค่อยมีแรง แต่งตัวมอมแมม และสวมแว่นตาหนาเตอะ กำลังเดินลัดเลาะตามของกำแพงกั้นระหว่างเขตเจริญแล้วของ เมืองหลวง รามิเลสร์ กับเขต สลัม ชื่อของเขาคืน โจ – นักเขียนหนุ่มที่กำลังตันไอเดียที่จะเขียนนิยายเรื่องใหม่ เค้าเคยเขียนนิยายมาหลายเรื่องแล้ว และยังไม่ประสบความสำเร็จเลยสักเรื่องเดียว เงินค่าตอบแทนที่ได้นั้นเพียงพอให้เค้าใช้จ่ายอย่างสบายได้อีกไม่นานนัก – เขาเดินลัดเลาะตามกำแพงเมืองไปเรื่อยๆไม่รู้ว่าเวลาผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าเค้าอยู่ห่างจากประตูเมืองบานใหญ่เพียงไม่กี่เมตร เท่านั้น มันเป็นหนึ่งในหลายๆประตูที่สามารถออกไปยังเขตสลัมของเมืองได้ เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นมาในระดับอกก่อนจะก้มหน้าลงมองดูนาฬิกาที่ข้อมือของ ตัวเอง นาฬิกาเป็นแบบดิจิทอล (Digital) ตัวเลขบนหน้าปัดแสดงเวลา 21.49 นาฬิกา
“สามทุ่มสี่สิบเก้าแล้วเหรอเนี่ย…..” ชายหนุ่มอ่านออกเสียงตามตัวเลขบนหน้าปัด
“น่าจะกลับได้แล้วมั้ง” เค้าพูดขึ้นเพื่อบอกกับตัวเองว่าได้เวลากลับบ้านแล้ว
ทันใดนั้น เค้าก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง เธอหน้าตาสะสวย ดวงตาสีน้ำตาลกลมโตรับกับผมสีน้ำตาล ซอยสั้นประมาณต้นคอ หน้าตาคมสันดูทะมัดทะแมง รับกับใบหน้าขาวเนียนและเกลี้ยงเกลารูปไข่เป็นอย่างดี เธอปกปิดร่างกายมิดชิดด้วยผ้าคลุมยาวถึงข้อเท้าสีเทาดำ เค้ารู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีมากและน่าจะเป็นคนมีฐานะพอตัว เขาอดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นเธอมุ่งหน้าออกไปยังเขต สลัม ในเวลาดึกดื่นเช่นนี้ ขณะที่เธอกำลังจะหายผ่านประตูเมืองไป เขาได้สบตากับเธอแวบหนึ่ง หญิงสาวส่งยิ้มให้เค้าเล็กๆและ หายออกไปในเขต สลัมของเมือง รามิเลสร์ โจเกิดความใคร่อยากรู้จักกับสาวงามคนนี้อย่างบอกไม่ถูก เค้าวิ่งตามเธอออกจากเมืองไปในทันที
รู้ตัวอีกทีเขาออกห่างจากตัวเมืองมาไกลแล้ว เห็นเพียงเงาไกลๆลับตาของหญิงสาวเท่านั้น เค้าวิ่งตามเธอไปภายใต้แสงจันทร์สลัว วินาทีต่อมาหญิงสาวก็หักเลี้ยวเข้าไปยังซอกตึกห่างจาก โจ ไปราวๆ 100 เมตร เขารีบวิ่งตามไป “มาทำอะไรที่นี่กันนะ?” โจนึกในใจอย่างสงสัย
เมื่อมาถึงทางเข้าเล็กๆหน้าตรอกที่หญิงสาวเดินเข้าไป เขาเห็นแสงไปพลิ้วไหวไปมาบนกำแพงลึกเข้าไปราวๆ 200 เมตรจากจุดที่เค้ายืนอยู่
“มีคนอื่นอยู่ด้วยเหรอ?” เขานึกสงสัย แสงไฟนั้นลอดออกมาจากช่องทางเล็กๆทางขวาของตรอกที่โจกำลังเดินเข้าไป เขาค่อยๆย่องเข้าไปช้าๆ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเค้ากำลังมา เมื่อเข้าไปใกล้แสงสว่างมาขึ้น เขาก็เริ่มได้ยินเสียงพูดคุยของคนจำนวนมากเล็ดลอดมาจากทางเดินเล็กๆนั่น
“ในที่สุดก็มาซะที….รอนานจนจะบ้าแล้ว!” เสียงใหญ่ของผู้ชายดังขึ้น โจหยุดนิ่งด้วยความตกใจ
“นั่นดิ…..เริ่มเร็วๆเข้าเถอะ” หลายเสียงพูดขึ้นพร้อมกัน
“มีแต่เสียงผู้ชาย” โจอุทานออกมาเบาๆ พร้อมทั้งเคลื่อนร่างไปที่ ช่องทางเดินอย่างรวดเร็ว
เมื่อมองเข้าไปตามทางเดินเล็กนั่น โจต้องตกใจเมื่อเห็นผู้ชายหลายสิบคนยืนห้อมล้อมสาวน้อยในผ้าคลุมยาวสีเทาดำ บนลานกว้าง ลานกว้างนี้มีบันไดล้อมรอบทั้งสี่มุมและทุกมุมของลานกว้างก็จะมีถังโลหะขนาด ใหญ่วางอยู่ ในถังเต็มไปด้วยเศษไม้และเชื้อเพลิงมากมายพร้อมกับไฟที่ลุกโชดช่วง ให้ความสว่างแก่ผู้คนบนลานกว้างนี้ “น่าจะมีผู้ชายร่วม 70 คนเลยนะเนี่ย….” โจลองนับดูคร่าวๆ “เค้าจะทำอะไรกันนะ?” คำถามนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในใจเขา ผู้ชายมากมายนั่งอยู่ที่พื้นและตามบันไดของลานกว้าง ทุกสายตาจ้องมองไปที่หญิงสาวรูปงามเพียงคนเดียว เหมือนแกะขาวท่ามกลางฝูงหมาป่าหล่อนยืนนิ่งอยู่กลางลานกว้าง แกะน้อยกลางวงล้อมของหมาป่าราว 70 ตัว ผู้ชายที่นั่งระเกะระกะตามที่ต่างๆนั้นส่วนใหญ่หน้าตามอมแมม แลดูสกปรก ดูแล้วน่าจะเป็นคนในเขต สลัม มีบ้างที่ร่างกายสูงใหญ่และบึกบึนดูแล้วรู้ว่าเป็นนักกีฬาหรือพวกเล่นกล้าม
“เริ่มกันเลยดีกว่านะ……ท่านสุภาพบุรุษทุกคน” หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
“เริ่มทำอะไรกันล่ะ? คงไม่ใช่อย่างที่เราคิดนะ…..” โจบ่นพึมพำอยู่ที่ปากทางเดิน
ทันใดนั้น หญิงสาวก็สะบัดแขนทั้งสองข้างขึ้นข้างบนอย่างแรง ทำให้ผ้าคลุมที่ปิดบังร่างกายของเธอลอยสูงขึ้นในอากาศและหลุดออกไปกองอยู่ ข้างหลังเธอ
“จริงๆด้วยเหรอเนี่ย?” โจอุทานออกมา พร้อมตาเบิกกว้างเมื่อเห็นร่างหล่อนที่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีเข้ม
สิ่งที่เหลือห่อหุ้มร่างกายสาวน้อยนั้นมีเพียง บีกินี่ตัวน้อยที่ใหญ่พอจะปิดหัวนมของเธอและ กางเกงใน จี-สตริง (G-string) ตัวน้อยที่ไม่ใหญ่พอจะปกปิดเนินเนื้อตรงหว่างขาเธอ มันเป็นผ้าบางๆที่กว้างเพียง 5 มิลลิเมตรเท่านั้น มันทำได้แต่เพียงพาดผ่านรอยแยกที่มีอยู่ตรงกลางเนินเนื้อนั่นเท่านั้น เหมือนเอาไว้กันบางอย่างหล่นออกมามากว่า และถุงน่องมันวาวแบบมองทะลุผ่านได้สีดำ เมื่อโจสังเกตดีๆ เขาก็เห็นว่ามีแท่งกระบองทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้ายาวประมาณ 10 เซนติเมตร และหนาประมาณ 2 เซนติเมตร สอดอยู่ที่ขอบถุงน่องบริเวณโคนขาด้านในใกล้ๆกับเป้า จี-สตริงตัวน้อยของเธอ มีสายเส้นเล็กๆโยงจากแท่งสี่เหลี่ยมนั่นเข้าไปในเป้ากางเกงในเธอ
“ไวเบรเตอร์ (vibrator) เหรอ?” โจคิดขึ้นในใจ
หน้าหญิงสาวออกอาการแดงนิด ส่อให้เห็นถึงความอายนิดๆที่ต้องโชว์ร่างกายของเธอท่ามกลางผู้ชายจำนวนมาก ส่วนเว้าส่วนโค้งบนร่างกายเธอนั้นสมส่วนจนหาที่ติไม่ได้ หน้าอกเธอตั้งชันขนาดกำลังพอดีมือ ก้นงอนและกลมได้สัดส่วน เนินเนื้อขาวๆที่ถูกปิดด้วย จี-สตริงตัวน้อยนั้นไม่มีขนเลยแม้แต่นิดเดียว แสดงให้เห็นว่าสาวน้อยหมั่นโกนมันทิ้งอยู่เสมอ เอวคอดและบางไม่เห็นไขมันส่วนเกินแม้แต่นิดเดียว แขนและขาเรียวยาวเกลี้ยงเกลาไร้ขนส่วนเกิน ทุกส่วนของร่างกายเธอดูไร้ที่ติ เป็นนางในฝันของผู้ชายทุกคน
“เป็นผู้หญิงที่หุ่นดีที่สุดตั้งเคยเจอมาเลยนะเนี่ย…” โจพึมพำอยู่คนเดียว
ชายร่างเล็กท่าทางขี้โรคคนหนึ่งพร้อมกับชายร่างหนาอีกคนหนึ่งเดินตรงเข้าไป หาเธอจากกลุ่มคนรอบๆเธอ ชายร่างเล็กหยุดข้างหลังเธอแล้วก้มลงหยิบผ้าคลุมที่กองอยู่กับพื้นขึ้นกอด ไว้แนบอกแล้ววิ่งหายไปในฝูงคนที่มุงดู ชายร่างหนาเดินเข้าแนบหลังหล่อน สาวน้อยดูตัวเล็กไปถนัดตา หล่อนน่าจะเตี้ยกว่าชายหนุ่มราวๆ 20 เซนติเมตร ส่วนหัวอยู่กลางแผ่นอกกว้างใหญ่ของชายคนนั้น หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองชายร่างยักษ์แล้วส่งสายตายั่วยวนให้พร้อมกับยิ้มอย่าง เชื้อเชิญ ชายหนุ่มแสยะยิ้มแล้วใช้มือหนาๆทั้งสองข้างลูบไล้ไปบนร่างกายเนียนนุ่มของ สาวน้อยอย่างประณีตบรรจง เขาลูบผ่านเนินอกที่ชูชันและต่ำลงเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้องเนียนเรียบ ลงมาหยุดอยู่ที่ขอบถุงน่องที่มีแท่งสี่เหลี่ยมสอดอยู่ ชายหนุ่มใช้มือหนาๆของเขาดึงมันออกมาช้าๆ ในขณะที่หญิงสาวพริ้มตาลงด้วยความอาย โจสังเกตเห็นว่าแท่งสี่เหลี่ยมมีล่องขนาดเล็กอยู่ตรงกลาง มันตัดผ่านตามความยาว 10 เซนติเมตรของแท่งสี่เหลี่ยมและมีปุ่มขนาดใหญ่กว่าล่องนั่นเล็กน้อยอยู่ที่ สุดขอบของล่องนั่น
“รีโมตเพิ่มแรงสั่นของไวเบรเตอร์นี่เอง….” โจนึกขึ้นได้ “ต้องใช่แน่ๆ” เขาเริ่มมั่นใจ
ชายหนุ่มร่างหนายังคงยิ้มอยู่ขณะที่กำแท่งรีโมตไว้ในมือ เค้าค่อยๆเลื่อนปุ่มบังคับแรงสั่นขึ้นข้างบนเพื่อเพิ่มแรงสั่นอย่างช้า และสังเกตดูสีหน้าที่เปลี่ยนไปของสาวน้อยด้วยความรู้สึกสะใจ คิ้วเธอขมวดมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อปุ่มบังคับเลื่อนสูงขึ้น มือเธอขยับจากข้างกายมากอดแน่นอยู่ที่ช่วงเอวขาเริ่มสั่นระริก หล่อนหลับตาแน่นเมื่อปุ่มบังคับถูกดับจนถึง หนึ่งในสามของความยาวของล่องเล็กบนแท่งสี่เหลี่ยม หน้าเริ่มแดงมาขึ้น หล่อนก้มหน้าลงเพราะความเสียวที่แล่นไปทั่วร่าง ชายหนุ่มหยุดนิ้วหนาๆเมื่อเขาเลื่อนปุ่มบังคับมาถึง หนึ่งในสามของความยาวทั้งหมด เขาหันหน้าไปมองผู้ชมที่ขณะนี้นั่งจ้องสาวน้อยตาไม่กระพริบ แล้วหันหลับมามองลงไปที่สาวน้อยที่กำลังทรุดตัวลงเล็กน้อยเพราะขาเริ่มจะหมด เรี่ยวแรง เข่าของเธอเริ่มงอเข้าหากันเล็กน้อย ชายหนุ่มแบอีกมือหนึ่งออกแล้วเอารีโมตไปวางไว้บนนั้นให้ปุ่มบังคับหันหน้า ขึ้นมา ขณะที่กำลังทรมานกับความเสียวที่แผ่ไปทั่วร่างเล็กๆของเธอ สาวน้อยไม่รู้เลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้น ตาเธอก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ สะดุ้งโหยง แล้วทรุดฮวบลงกับพื้นอยู่หมดแรง เธอกองฟุบลงกับพื้นอย่างหมดเรี่ยวแรงพร้อมกับของเหลวใสๆจำนวนมากก็ไหลออกมา เต็มพื้นตรงหว่างขาเธอ หล่อนหอบหายใจแผ่วเบาอยู่กับพื้นดวงตาเลื่อนลอย ดูมีความสุขสุดยอด โจตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเขากำลังงงว่าอาการรุนแรงขนาดนั้นเกิดขึ้นได้ อย่างไร แล้วเมื่อเขามองไปที่มือที่แบอยู่ของชายหนุ่มร่างหนา ทุกอย่างก็กระจ่าง ชายหนุ่มใช้นิ้วหนาๆของเขาดันปุ่มเพิ่มแรงสั่นรวดเดียวจนสุด ความแรงของเครื่อง ไวเบรเตอร์คงแรงมาจนหญิงสาวตกใจแล้วถึงจุดสุดยอดในเวลาเดียวกันชายหนุ่มร่าง หนาหัวเราะด้วยความสะใจพร้อมๆกับทุกๆคนในลานกว้าง เขาคุกเข่าลงหลังสาวน้อยแล้วยื่นมือไปขยับเป้ากางเกงในตัวน้อยของเธอไปด้าน ข้าง ทำให้ช่องสวาทของหล่อนเปิดโล่ง น้ำใสๆไหลลินออกมาอีกเล็กน้อย ชายหนุ่มใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ของเขาจับที่สายไปเส้นเล็กๆที่ยื่นออกมานอก ช่องคลอดของหญิงสาว แล้วออกแรงดึงมันออกมาเบาๆ จนปลายของ ไวเบรเตอร์ ที่จมอยู่ภายในร่างเธอหลุดออกมาเล็กน้อย ชายหนุ่มแสยะยิ้มอีกครั้งแล้วกระชากมันออกมาทีเดียวทั้งอัน สาวน้อยสะดุ้งอย่างแรงอีกครั้ง ร่างเธอกระตุก นัยน์ตาเบิกกว้าง แล้วก็ปิดลงอย่างเหนื่อยอ่อน ร่างกายสั่นระริกเบาๆ เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง โจจ้องมองสิ่งที่ชายร่างหนากระชากออกมาจากสาวน้อยอย่างไม่เชื่อสายตา
“มันไม่ใช่ ไวเบรเตอร์แล้ว…..นี่มันของปลอมขนาดยักษ์ชัดๆ” เขามองสิ่งนั้นตาค้าง สิ่งที่ชายหนุ่มร่างหนาถืออยู่คือ แท่งพลาสติกที่มีรูปร่างเหมือนอวัยวะเพศชาย แต่มีขนาดใหญ่กว่ามาก มันมีความยาวราวๆ 8-10 นิ้วและหนาร่วม 4 นิ้ว “เธอใส่มันเข้าไปได้ไงเนี่ย?” โจนึกสงสัยเงียบท่ามกลางเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่ว
“ปาร์ตี้เพิ่งจะเริ่ม……อย่าเพิ่งนอนสิจ๊ะคนสวย” ชายร่างหนาคนเดิมพูด ขณะหิ้วร่างป้อแป้ของสาวน้อยขึ้นมา