ครูดวงใจ ๒๐ ผลงานต้นฉบับโดยคุณปลา (Fish)
ความเดิมตอนที่แล้ว : ครูดวงใจหลังปล่อยเด็กๆ ไปพัก เธอจึงไปห้องน้ำแต่แอบได้ยินเด็กๆ คุยเรื่องดมหีเธอเมื่อเธอกลับมาในห้องเห็นนายเอกนั่งหลับอยู่จึงต่อว่าเล็กน้อย และนั่งฟุบหลับข้างๆ เจ้าเอก ทำให้เจ้าเด็กซ้ำชั้นที่เกิดอารมณ์ทางเพศตั้งแต่ช่วยครูสาวถือแผนที่ เมื่อเห็นครูดวงใจฟุบหลับกับโต๊ะที่ด้านหลังห้องจึงตัดสินใจเข้าลักลูบหีเธอ จนดวงใจเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกจนต้องช่วยตัวเอกต่อหน้าเจ้าเอก…

เอกมองดูครูดวงใจเกร็งตัวหลับตา แล้วเอกก็ก้มลงมองที่หว่างขาของครูดวงใจอีกครั้ง เอกมองเห็นน้ำใสๆ กำลังไหลซึมออกมาจนเยิ้มเอ่อแคม และตรงปากช่องรูเสียวมีอาการเหมือนกำลังตอดตุบๆ เอกรีบเอาลิ้นไปจ่อรอแล้วดูดเลียอย่าหืนกระหาย
“โอย…โอย…เอก พอก่อนนะ..เอก เธอให้ครูพักก่อนนะ ครูตัวกำลังเบาเลย…อูย…ซี๊ด!!!” ดวงใจพูดจบเธอก็ดึงกระโปรงที่เปิดอ้าซ่าอยู่ เอาลงมาปิดหีไว้อย่างเดิม เธอเอามือจับโคกเนินแล้วลูบลงมาที่หีที่กำลังเปียกอยู่ ดวงใจใช้กระโปรงของเธอกดลงที่หีเบาๆ เพื่อที่จะเช็ดซับน้ำที่ยังเหลืออยู่อีกนิดหน่อยพอให้หมาดๆ ดวงใจจับมือให้เอกขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ พอเอกนั่งเสร็จ ดวงใจก็ก้มมองลงไปเห็นกระดอของเอกที่แข็งโผล่ออกมาจากช่องซิป
“อุ๊ย!!!…เอกเธอเอามันออกมาตั้งแต่เมื่อไร” ดวงใจตกใจเมื่อเห็นควยขนาดใหญ่ของลูกศิษย์ตั้งโด่อยู่ต่อหน้า
“ผมเอามันออกมาตั้งนานแล้วครับ ตั้งใจจะแอบดูกางเกงในครูไป ชักว่าวไปครับ” เอกตอบแบบกล้าๆ แล้ว
“แหม…เธอนี่นะร้ายจริงๆ เลยนะ ถึงว่าซิแอบมานั่งหลังห้องคนเดียว คอยแอบมองกางเกงในของครูแล้วก็ชักว่าวนี่เอง ทำกับครูหลายคนรึยังเนี่ย?” ดวงใจยิ้มไปพูดไป และขณะที่ดวงใจพูดเจ้าเอกก็จับมือของครูดวงใจให้ไปจับที่ควยของเขา
“อะไร…เอก!…เธอจะให้ครูทำอะไร?” ดวงใจสะดุ้งมือเล็กน้อยเมื่อมือของเธอสัมผัสกับควยอุ่นๆ
“ครูครับช่วยผมที ผมจะแตกอยู่แล้วอีกนิดเดียว” เอกอ้อนวอน
“เอาไว้ตอนเย็นไม่ดีรึจ๊ะเอก อีกเดี๋ยวก็พักกินข้าวแล้วนะ” ดวงใจพูดไปแต่มือก็รูดควยของเอกช้าๆ ดวงใจรู้สึกว่ามันเต็มมือดีจัง เธอลองเอามือกำดู ส่วนหัวสีแดงยังโผล่พ้นมือออกมาเยอะเลย
“นะครับครู…ไม่แตกก็ไม่เป็นไร” เอกขออีก จนดวงใจเริ่มใจอ่อน เธอลงไปนั่งยองๆ กับพื้น ดวงใจก้มลงไปที่หว่างขาของเอก จุดหมายก็คือท่อนควยใหญ่สีดำ ดวงใจรูดหนังที่หุ้มส่วนหัวลง เธอเห็นความเปียกเยิ้มของน้ำที่ปริ่มออกมาจากปลายควยตรงรอยบาก ดวงใจเห็นคราบเป็นครีมขาวๆ ที่ขอบเดือยกับตรงเส้นสองสลึง ดวงใจเอาจมูกเข้าไปใกล้ๆ จนเธอได้กลิ่นสาปของควย
“อืม…กลิ่นแรงเชียว…กลิ่นของเด็กผู้ชาย” ดวงใจคิดในใจ เธอเงยหน้าสบตากับเอก แล้วเธอก็เอาลิ้นออกมาแตะที่ตรงปลายควย เธอใช้ลิ้นเลียน้ำใสๆ ของเอก แล้วก็ใช้ปากอมรูดควยของเอกจนเกือบสุดโคน เอกนั้นก็เอามือล้วงเข้าไปจับนมของดวงใจไปด้วย แต่เมื่อเอกเห็นปากสวยๆ ของครูดวงใจ กำลังอมรูดควยของตน ซึ่งเอกในตอนนี้นั้นน้ำจะแตกอยู่แล้ว ถึงกับบั้นเอวกระตุกขึ้นกระเด้าปากครูสาว
“โอย…ครูครับ…อูย…ย…ดีจังครับครู…ซี๊ด!!!…ผมเสียวควยดีเหลือเกิน” ดวงใจนั้นเพิ่มจังหวะในการใช้ปากรูด สลับกับการดูด เธอใช้ริมฝีปากถูกับส่วนหัววนไปวนมา จนเจ้าเอกทนต่อไปไม่ไหว พ่นน้ำรักออกมาโดยที่ไม่ได้บอกกับดวงใจ จนน้ำกระเด็นไปติดที่เสื้อของดวงใจ ดวงใจมองด้วยความเสียว เมื่อเห็นน้ำรักของลูกศิษย์พุ่งออกมาเป็นสายจากควยถึงสองระลอก แล้วก็ไหลล้นมือของเธอด้วย ดวงใจนั้นเริ่มจะรู้สึกเงี่ยนขึ้นมาอีกแล้ว อยากจะขึ้นขย่มเจ้าเอกด้วยแล้วซิ ดวงใจรีบดูดเลียน้ำที่เลอะส่วนหัว
“อูย!!…ซูดส์…โอย..โอย” เอกกระดกเอวเมื่อโดนดวงใจดูดที่หัวควยหลังน้ำแตกแล้ว
“เป็นยังไงจ๊ะ?…ดีขึ้นรึยัง? ” ดวงใจถามแต่มือยังกำอยู่ แต่เธอรู้สึกว่า ท่อนเสียวของเอกยุบตัวลงแค่นิดหน่อยเอง ยังมีความแข็งตั้งโด่อยู่
“ทำไมมันยังแข็งอยู่ล่ะเอก? ยังไม่พออีกเหรอ? ” ดวงใจถามเพราะแปลกใจไม่เห็นเหมือนของครูใหญ่เลย เอาออกได้แป๊บเดียวก็อ่อนแล้ว เอกไม่ตอบแต่ยิ้มหวาน
“เอกรีบทำความสะอาดซะ เดี๋ยวครูจะต้องเฉลยแบบฝึกหัดแล้ว” ดวงใจบอกให้เอกรีบหน่อย เอกมองหันซ้ายหันขวา
“เธอมองหาอะไรเอก? ไม่รีบเช็ดเดี๋ยวใครมาเห็นเข้า” ดวงใจสงสัย
“ผมไม่มีผ้าซิครับ ดันออกมาซะเยอะเชียว” เอกบอกเหตุผล
“อืม…เดี๋ยวเอากระดาษทิชชู่ของครู อยู่ในกระเป๋าเดี๋ยวครูเอามาให้” ว่าแล้วดวงใจก็ลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะครูที่มุมห้องด้านหน้าติดกับหน้าต่าง เธอทำเป็นยืนสั่งงานอยู่หน้าห้อง
“นี่นักเรียนเหลืออีกครึ่งชั่วโมงนะเรียนเร่งมือหน่อยนะ ทำกันเงียบนะๆ เดี๋ยวครูจะเฉลยแบบฝึกหัดให้ ถ้าใครไม่เข้าใจก็ถามได้นะ เสร็จแล้วจะได้ทานข้าวกัน” ตอนที่ดวงใจลุกเดินไปที่หน้าห้องโดยที่ไม่ได้ใส่กางเกงในนั้นเธอรู้สึกโล่งๆ เย็นหีกับก้นเหมือนกัน ดวงใจไม่ได้สังเกตเลยว่ามันเป็นเวลาสายแล้ว แดดจะส่องมาทางที่เธอยืนพูด ยืนสอนอยู่ แสงสว่างนั้นทะลุผ่านกระโปรงสีขาวๆ ผ้าบางๆ ของดวงใจ จริงๆ แล้วเธอจะต้องสวมซับในมาด้วย แต่เมื่อเช้าเจ้านัยเกือบทำเธอมาสาย เลยรีบกันจนเธอลืมใส่มา จนทำให้นักเรียนที่เงยหน้าขึ้นมาฟังมองเห็นเป็นรูปเงาขาเรียวๆ จนถึงก้นเลย เปรียบเสมือนเธอนั้นไม่ได้สวมกระโปรงมาเลย ส่วนระหว่างขานั้น ถ้ามองดีๆ ด้วยความบางของเนื้อผ้าจะเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในเป็นเงาแหลมๆ ทิ่มลง มันคือขนหมอยที่เส้นตรงเบียดกันทิ่มลงหว่างขา
นักเรียนที่เห็นเงาหมอยของครูดวงใจต่างต้องแปลกใจ ก็เมื่อเช้าก่อนทำแบบฝึกหัดกัน ตอนนั้นแอบดูอยู่ก็ยังเห็นใส่กางเกงในอยู่เลย พวกตัวแสบทั้งหลายทั้งตัวเล็กตัวน้อยเริ่มแอบซุบซิบวางแผนกัน พอดวงใจพูดเสร็จ เธอก็เดินกลับมาที่โต๊ะของเอก
“นี่เอก…เอาไป ครูติดมาเท่านี้เองน่าจะพอนะ” ดวงใจก็ยังไม่รู้เรื่องที่นักเรียนวางแผนจะดูจุดซ่อนเร้นของเธอ และเธออาจจะโดนลวนลามแบบอื่นๆ ด้วย
“เอก…ครูถามอะไรหน่อยซิได้ไหม?” ดวงใจถามเบาๆ
“ได้ซิครับ” เอกเช็ดไปพูดไป
“ตอน…เอ่อ ตอนที่เธอดม…ดมจิ๋มของครู…มัน…มันมีกลิ่นไหม?” ดวงใจถามตะกุกตะกักไม่แน่ใจว่าจะได้ยินคำตอบแบบไหน
“กลิ่น…กลิ่นมีครับ แต่มันเป็นกลิ่นยังไงไม่รู้…มันมีกลิ่นอับๆ กับกลิ่นฉี่อ่อนๆ ครับ” เอกยิ้มๆ ตอบ
“แล้วเธอไม่รังเกลียดของครูเหรอ…ขนาดมีกลิ่นฉี่แล้วยังจะดมอีก” ดวงใจก็ยิ้มเหมือนกัน
“มันไม่ได้มีกลิ่นสาปแบบน่ารังเกลียดนี่ครับ พอผมได้กลิ่นกลับยิ่งทำให้ผมอยากเลียให้ครูเข้าไปใหญ่เลยครับ” เอกพูดไปกระดอที่เช็ดอยู่กลับแข็งอีกแล้ว
“บ้า!..น่าเกลียดเอกเที่ยวพูดไป…ครูอายเป็นนะ” ดวงใจตีที่แขนของเอกเบาๆ
“ครูครับ” เอกทำท่ากระซิบ
“มีอะไรจ๊ะ?” ดวงใจเอาหน้ามาใกล้เอก
“เมื่อตอนที่ครูเดินไปหน้าห้องเมื่อกี้นี้ครับ แสงแดดมันส่องทะลุผ่านกระโปรงของครู จนเห็นก้น เห็นหมอยเหมือนครูไม่ได้ใส่กระโปรงเลยนะครับ…โป๊มากๆ เลย” เมื่อดวงใจได้ยินที่เอกพูดเธอก็ตกใจ เธอมองดูนักเรียนรอบๆ ห้องแล้วก็อายหน้าแดง
“จริงรึ!?…เอก เห็นชัดเลยเหรอ? กระโปรงของครูมันบางขนาดเชียวรึเอก?” ดวงใจพูดไปมองหน้าเอกไป เอกก็จับชายกระโปรงของดวงใจคลี่ออกแล้ววางให้แนบกับขาของดวงใจ
“ครูลองดูเองซิครับว่ามันบางขนาดไหน?” ดวงใจมองตามที่เอกบอก แล้วเธอก็เห็นสีของเนื้อที่โคนขา ที่สามารถมองผ่านกระโปรงที่เธอนุ่งมา
“เอก..มันบางจริงๆ ด้วย แล้วจะมีคนมองตอนที่ครูยืนอยู่หน้าห้องไหม?” ดวงใจถามแบบตกใจด้วยเขินด้วย
“ก็มีเกือบทั้งห้องแหละครับครู” เอกแกล้งตอบเพื่อให้ครูสาวอายยิ่งขึ้น
“แล้วเอาไงดีล่ะ? เดี๋ยวครูจะต้องเฉลยข้อสอบแล้วด้วย จะใส่กางเกงในตอนนี้ก็ไม่ได้ด้วยซิ เพราะบางคนก็เริ่มจะทำเสร็จแล้วด้วย” ดวงใจรีบปรึกษาเอก
“กางเกงในใส่เลยครับเดี๋ยวผมคอยดูให้ แต่ผมลองดมดูแล้วกลิ่นของครูแรงเหมือนกันนะครับ” นายเอกบอกให้ครูสาวใส่ๆ ไปก่อน
“แล้วเธอจะให้ครูทำยังไง?” ดวงใจถาม
“ครูก็ทำเป็นเฉยๆ อย่าไปสนซิครับ ใส่กางเกงในแล้วก็ไม่น่าจะเห็นอะไรแล้ว” ว่าแล้วเอกก็ยื่นกางเกงในให้ดวงใจ ดวงใจมองดูกางเกงในแล้วก็มองหน้าเอกอีกครั้ง
“ใส่ในห้องนี่นะ ครูไปใส่ที่ห้องน้ำดีกว่า” ครูสาวตอบแบบอายๆ
“ครูครับยังมีอีกเรื่องครับ” เอกรีบบอกให้ดวงใจฟังเขาต่อ
“มีอะไรอีกล่ะเอก?” ดวงใจจะรีบไปห้องน้ำ
“ผมแอบได้ยินมาว่าเพื่อนของผมพวกที่นั่งกลางห้องนะซิครับ มันวางแผนที่จะแอบดูจิ๋มของครู โดยจะทำเป็นไม่เข้าใจแบบฝึกหัด ให้ครูเข้าไปอธิบายให้พวกมันฟังที่โต๊ะแล้วพวกนั้นก็จะผลัดกันแอบดูครับ” เจ้าเอกพูดเป็นตุเป็นตะ
“ขอบใจนะเอกที่บอกครู” ดวงใจขอบใจเอกที่บอกเธอให้รู้ตัวก่อน
“แต่ผมห่วงเรื่องกลิ่นนี่ซิครับ เวลาพวกนั้นเข้ามาเบียด มันจะแกล้งเอาหน้ามาใกล้กระโปรงแอบดม แบบที่ครูอุ๋มเคยโดนน่ะซิครับ” เอกแสดงความห่วงใยต่อ แต่ดวงใจบอกไม่เป็นไรครูจะจัดการเอง แล้วเธอก็รีบไปเข้าห้องน้ำ พอถึงห้องน้ำดวงใจก็รีบนั่งฉี่ก่อนเลยเพราะเธออั้นมาตั้งแต่ต้นชั่วโมงแล้ว
ขณะที่ฉี่อยู่นั้น ดวงใจนั่งคิดถึงคำพูดของเอกเรื่องที่เด็กนักเรียนในห้องวางแผนจะแอบดูใต้กระโปรงของเธอ ดวงใจคิดไปขนลุกไปเธอชักจะกลัวเด็กนักเรียนพวกนี้แล้วซิ เธอกลัวว่าจะไม่โดนแอบดูอย่างเดียวด้วยซิ แม้แต่เจ้าเอกเธอเผลอหลับแป๊บเดียวยังโดนล้วงจิ๋มเลย แต่เธอคิดว่านักเรียนพวกนี้ส่วนใหญ่ยังเป็นเด็กเล็กอยู่แค่ ป.๕ จะมีพวกตัวแสบอายุ ๑๓ ถึง ๑๔ ไม่กี่คน คงได้แค่แอบดูกางเกงในของเธอด้วยความคึกคะนองเท่านั้น ไม่น่าจะกล้าทำอะไรมากกว่านั้น พอเธอลุกขึ้นก็หยิบกางเกงในออกมาจากกระเป๋าข้างของกระโปรง ดวงใจคลี่ออกดู เธอเห็นตรงเป้ามีรอยคราบที่เริ่มจะแข็งแล้วเป็นสีขุ่นๆ คงเป็นรอยคราบน้ำของเธอกับของครูใหญ่เมื่อตอนเช้าที่ปนๆ กันอยู่ไหลออกมา เธอลองเอามาดมเพื่อพิสูจน์กลิ่น
“อืม…อย่างที่เอกบอก กลิ่มเริ่มมีแล้ว” เธอตัดสินใจแล้วว่าใส่กางเกงในดีกว่า ถึงเด็กจะได้กลิ่นอับๆของเธอ แต่ถ้าคิดจะแอบดูจิ๋มก็คงเห็นไม่ชัดเท่าไร แล้วเธอก็ลองเอากระจกของตลับแป้งแต่งหน้ามาส่องดูที่หว่างขา เธอจึงรู้ว่าการใส่กางเกงในของเธอนั้นไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบังอะไรเท่าไรเลย เพราะมันบางเหลือเกิน จนเธอเองยังมองเห็นกลีบทั้งสองอย่างชัดเจน แม้แต่ในห้องน้ำมีแสงน้อยๆ ขนาดนี้ยังจะเห็นเลย ดวงใจรู้สึกตื่นๆ เหงื่อออกเล็กน้อย ไม่นึกเลยสิ่งที่เคยคิดเล่นๆ จะต้องมาเป็นจริงเอาวันนี้ เธอรู้สึกเสียวที่ท้องน้อย เธอเอามือลงไปคลำที่เม็ดเบาๆ
“อืม…ทำไมนะ? พอคิดถึงเรื่องโดนเด็กลวนลามในห้องเรียนทีไรแล้วเม็ดนี้มันจะแข็งโด่…แล้วเราก็มีอารมณ์ทุกทีเลย ดูซิมีน้ำซึมออกมาอีกแล้ว” ดวงใจหมดหนทางแล้ว จึงยอมรับสภาพรีบเดินกลับเข้าห้อง ก่อนเข้าห้องเธอเห็นนักเรียนแอบซุบซิบกัน พอเธอเดินเข้ามาต่างคนต่างแยกย้ายกลับที่ ตอนนี้ที่หัวนมของเธอรู้สึกเสียวแป้บๆ เหมือนว่าเธอกำลังจะเข้าไปโชว์สัดส่วน กับของสงวนให้นักเรียนดูกัน มากกว่าที่จะเข้าไปสอน แต่เดี๋ยวก่อนทำไม ? เด็กในห้องถึงเหลือไม่กี่คนเอง เธอจึงถามเอกว่าไปไหนกันหมด
“ครูใหญ่ให้ไปช่วยย้ายโต๊ะเรียนตัวใหม่ที่ชั้นล่างหลบฝนก่อนครับ เพราะพายุฝนกำลังจะมาครับ แล้วเดี๋ยวครูใหญ่จะมาขอโทษครูดวงใจเองครับ” เอกตอบ
“ไม่เป็นไร มีเท่านี้ก็เรียนเท่านี้ไปก่อนเดี๋ยววันหลังครูทบทวนให้” แล้วดวงใจก็มองดูท้องฟ้า
“ใช่พายุกำลังมา สงสัยวันนี้ลมจะแรง” ดวงใจคิดในใจ แล้วอีกพักเดียวฝนก็ลงเม็ด มาทั้งลมทั้งฝนเลย ดวงใจเลยสั่งให้นักเรียนปิดหน้าต่าง ปิดประตูห้องเรียน แล้วเปิดไฟเพดานเอา เธอมองดูแล้วเหลือนักเรียนในห้องราวๆ สิบกว่าคนเอง เพราะวันนี้เด็กก็ขาดเรียนเยอะอยู่แล้ว และยังต้องออกไปช่วยขนของอีกก็ยิ่งน้อยเข้าไปใหญ่ ฝนเริ่มสาดเสียงฝนดังมาก จนดวงใจต้องให้เด็กเข้ามาล้อมเธอไว้ เพราะเธอสู้เสียงดังของฝนไม่ได้
ตอนที่นักเรียนล้อมฟังเธออยู่นั้น ก็มีมานั่งใกล้ๆ เป็นไปอย่างที่เอกบอก แต่ดวงใจทำเป็นไม่สนใจอธิบายต่อเพราะอยากให้เรียนนักเรียนเข้าใจแบบฝึกหัด มีนักเรียนคนหนึ่งมายืนข้างๆ แล้วเอาตัวมาเบียดแถวๆ ก้นของเธอจนดวงใจรู้สึกถึงความแข็งของกระดอได้ ดวงใจไม่กล้ามองหน้า ทำเป็นอธิบายต่อ
นักเรียนตัวแสบคนอื่นเห็นดวงใจไม่ว่าก็เริ่มเข้ามาใกล้ เบียดแถวขาแถวก้น มีอยู่คนหนึ่งตัวเล็กๆ อยู่ตรงหน้าของดวงใจ พอดวงใจหยิบหนังสือขึ้นมากางออกถือไว้แล้วก็พูดอธิบาย เจ้าตัวเล็กนี่ใช้จงหวะคนแน่นๆทำเป็นดินสอร่วงลงพื้นแล้วก็ก้มลงนั่งคุกเข่าเก็บ แต่จริงๆ แล้วเอาหน้ามาดมที่กระโปรงตรงโหนกพอดี เด็กๆเริ่มเบียดเข้ามา จนดวงใจรู้สึกว่า เธอโดนเด็กแอบหอมที่โหนกหีหลายครั้งแล้ว จนเธอเองก็แอบขมิบหีเพราะความเสียวตามไปด้วย อยู่ๆ ก็มีมือมาลูบที่ก้นเบาๆ เธอนั้นใจสั่นแล้วแต่ไม่กล้าหันหลังไปมอง ได้แต่สอนต่อ แต่น้ำเสียงเริ่มติดขัดนิดหน่อย เธอเริ่มมองหาเจ้าเอกเพื่อที่จะหาคนช่วย แต่เจ้าเอกนั้นเป็นคนนำเพื่อนๆ ตัวแสบลูบก้นของเธอซะเอง
“นี่พวกเธอตั้งใจฟังบ้างซิ มัวแต่เล่นกัน เดี๋ยวถ้าทำแบบฝึกหัดถูกไม่ถึงครึ่งนะครูจะทำโทษพวกเธอ” ดวงใจทำเป็นเตือนเด็กนักเรียนให้สนใจฟังเธอเฉลยแบบฝึกหัดกันหน่อย แล้วเธอทำท่าจะเดินหนีออกมา แต่เจ้าเอกกลับดึงแขนของเธอไว้
“ครูเฉลยต่อซิครับ” เอกพูดขอร้อง แต่ดวงใจมองเอกแบบไม่พอใจ สีหน้าเหมือนโดนเอกหักหลัง ที่เป็นคนนำเพื่อนมาลูบก้นของเธอ แต่เธอก็ยอมกลับเข้าไปในวงล้อมของเด็กๆเหมือนเดิม แต่คราวนี้เด็กดูเหมือนว่าจะเกรงใจเธอขึ้นมานิดหน่อย ดวงใจก็เฉลยไปเรื่อยจนเธอคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรแล้ว แต่ขณะที่กำลังสอนอยู่ไฟฟ้าเกิดดับวูบลง ทำให้ทั้งห้องมืดสนิทลงในทันที ทำให้เด็กส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ
“นี่เด็กๆ…อย่าลุกเดินไปไหนเดี๋ยวเกิดชนข้าวของบาดเจ็บเข้า” ดวงใจบอกเด็กๆ ด้วยความเป็นห่วง แต่ตัวเธอนั้นก็มองอะไรไม่เห็นเหมือนกัน ถึงจะเป็นกลางวันแต่เมฆฝนบังแสงแดดจนท้องฟ้ามืดมัว เธอได้แต่ยืนเฉยๆ จนเธอรู้สึกว่ามีมือมาลูบที่ก้นเบาๆ อีกแล้ว แต่เธอไม่กล้าที่จะโวยวาย เธอทำเป็นใจดีสู้เสือ แต่เธอชักเริ่มขนลุกวูบวาบแล้ว เมื่อเธอเห็นเงาของลูกศิษย์ลางๆ นั่งอยู่แถวขาของเธอ เสียงฝนตกเริ่มแรงขึ้น พร้อมกับเสียงฟ้าร้อง มีแสงจากสายฟ้าลอดผ่านกระจกบานเกล็ดเข้ามาเป็นระยะ เธอรู้สึกถึงการลูบไล้ที่ก้นทั้งสองข้าง ดวงใจหายใจแรงขึ้น แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรเธอเริ่มสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ มารู้ตัวอีกทีก็มีมือลูบที่หัวเข่าไล่ขึ้นมาตามโคนขา คงเป็นพวกที่นั่งอยู่กับพื้นข้างหน้าของเธอเอง ดวงใจรู้สึกถึงความสั่นของมือที่ไล่สูงขึ้นไปจนถึง…. ตัวเธอเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กันเริ่มหายใจแรง เมื่อของสงวนตรงหว่างขาโดนลูกศิษย์ตัวเล็กลูบคลำ จนกำลังเคลิ้ม แต่แล้วเธอกลับรู้สึกว่าชายกระโปรงโดนยกขึ้นสูงอย่างรวดเร็วจนเธอตกใจ
โปรดอ่านต่อตอนที่ ๒๑