“นี่โย อีกไกลไหมเนี่ยกว่าจะถึงอ่ะ”มินท์ ถามโยเป็นครั้งที่ 15
“ฉันจะรู้กับเธอเหรอ”โยตอบ อย่างหน่าย ๆ กับเพื่อนตัวเล็กคนนี้
“นี่เราเดินมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะ”มินท์ยกนาฬิกาขึ้นดู ขณะที่พรายน้ำส่องแสงเห็นผิวที่ชุ่มเหงื่อของมินท์
“ไม่เป็นไรไกล้แล้วล่ะ”โยชี้ไปที่ถ้ำที่เห็นแสงไฟฉายของแนน
“เธอพูดอย่างนี้มาตั้งแต่ 15 นาทีที่แล้วนะ”มินท์ค้อน
“เออ น่าเดิน ๆ ไปเถอะ เดี่ยวก็ทิ้งไว้คนเดียวซะเลย”
“อ้า ม่ายนะ อย่าทิ้งฉันไว้นะโย”มินท์พุ่งเข้ากอดโย
“แล้วอย่าบ่นอีกล่ะ”โยเดินไปที่ต้นไม้ข้างทางและก็ไช้มีดสปาร์ต้าอันเล็กตัดกิ่งไม้ยาวพบประมาณมากิ่งหนึ่ง
“เอาไว้เดินนะมินท์ จะได้สะดวกหน่อย”โยยื่นมีดให้พร้อมกิ่งไม้ เพ่อให้มินท์ไปริบกิ่งไม้เล็ก ๆ เพื่อทำไม้เท้า มินท์ไช้มีดริบกิ่งออกอย่างรวดเร็วและก็เก็บมีดลงในสองและสอดเข้ากระเป๋าของเธอไว้….
เดินมาอีก 15 นาทีก็มาถึงที่ปากถ้ำโยพบกับไฟฉายตกอยู่แต่ไม่เห็นตัวแนน
“แนน แนน อยู่เถวนี้หรือปล่าว”โยตะโกน แต่ก็ปราสจากเสียงตอบรับ
“โย ดูนั่นสิ”มินท์ดึงเสื้อโยพร้อมกัยฉายไฟไปตามพื้น เห็นรอยลากบางสิ่งไปบนดิน และตามก้นหินก็มีเศษเสื้อผ้า 2-3ชิ้น โดยรอยนั้นตรงเข้าไปในถ้ำ ทั้งคู่เริ่มใจไม่ดี ว่าอาจมีอันตรายอยู่ภายในและก็เป็นไปได้ว่าทั้งแนน และเมย์อยู่ข้างใน
“โยเราไปกันเถอะ อย่าเข้าไปเลยมันอันตราย”มินท์เตือนด้วยความหวังดีแต่โยกลับไม่สนใจ
“จะบ้าเหรอ ทุกนาทีสำคัญต่อชีวิตถ้าแนนกับเมย์บาดเจ็บ ต้องการความช่วยเหลือจะทำยังไง”
“แต่ว่า… ”
“ไม่มีแต่ เราต้องเข้าไปและเธอต้องเข้าไปเป็นเพื่อนฉัน เอามานี่..”โยหยิบกิ่งไม้ที่เป็นไม้เท้าของมินท์ ทำให้มิ้นท์ถึงกับเซ ทำเอามินท์บ่นอุบ
“ขอดี ๆ ก็ได้นี่”
“เอาไว้ที่ฉันดีกว่า ฉันจะได้คุ้มครองเธอได้”ด้วยความสับสบทำให้โยลืมเรื่องมีดที่เก็บไว้กับมินท์
โยและมินท์ค่อย ๆ เดินเข้าไปในถ้ำ มินท์ฉายไฟไปรอบ ๆ ขอบถ้ำ เห็นหยดน้ำเกาะตามแง่งหิน แสดงว่าถ้านี้มีความชื้นสูง ขณะที่ทั้ง 2 คนเดินลึกเข้าไปเรื่อย ๆ อากาศในถ้ำก็เริ่มหนาว
“หนาวจังเลย”มินท์เริ่มบ่น
“หนาวเหรอ เอาเสื้อคลุมฉันไปใส่ล่ะกัน “โยถอดเสื้อคลุมให้มินท์ ทำให้โยตอนนี้ใส่แต่เสือยืดกับกางเกงยีนสั้นรัดรูป
“เธอไม่หนาวเหรอโย”มินท์ถาม โย ส่ายหน้าบอก แต่มินท์สังเกตเห็นขนที่ลุกชูชันของโยได้
“เรารีบไปต่อเถอะ”โยบอกขณะที่เดินจ้ำอ้าว จนกระทั้งสุดถ้ำ สิ่งที่เห็นก็คือ บางสิ่งที่คล้ายซากปลิงขนาดใหญ่ที่แห้งแล้วเชื่อมระโยงระยางเต็มไปหมด และตรงกลางมีบางสิ่งบางอย่างทีคล้ายกับโคคูนของเพวกแมลงแขวนอยู่
โยดึงสิ่งที่คล้ายซากปลิงออก และเดินไปจับที่โคคูนลูบไปมา
“แห้งแล้วนี่ สงสัยจะตายแล้ว”โยใช้ไม้เคาะดูสองสามครั้งก่อนจะลองใช้นิ้วชีที่เธอไวเล็บแหลม ๆ ไว้เวลามีเรื่องกับคนอื่นแทงเข้าไปในกระเปาะโคคูน เมื่อเธอดึงออกมาก็มีน้ำเมือกเหนียวติดนิ้วออกมาตาม
“จะบ้าเหรอโย เกิดมันมีโรคอะไรจะเป็นยังไง”มินท์ควักกระดาษทิชชู่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงเดินเข้ามาหาโย ก่อนที่จะสะดุดล้มจนแว่นตาหลุดออกจากใบหน้า เธอส่ายมือไปมาควานหาแว่นบนพื้น โยเห็นก็เดินมาเก็บแว่นให้เพื่อน
“เอ้าซุ่มซ่ามจริงเชียว ระวังหน่อยสิ”
“โทษจ้า ว่าแต่ฉันสะดุดอะไรเนี่ย”มินท์ฉายไฟไปที่ขา เธอสะดุดบางสิ่งที่คล้ายคราบที่แห้งจนแข็ง มินท์เพ่งมองคราบนั้นเห็นบางสิ่งที่คล้ายขาคน
“กร๊ด ๆๆๆๆ โย โย ดูสิ”มินท์ฉายไฟไล่ไปตามร่างของเจ้าของขานั้น เธอเห็นหัวของแนนฝังอยู่ในคราบแห้งเป็นสีน้ำตาล ๆนั้น
“แนน แนน เป็นไงบ้าง ใครทำเธอตอบมาสิแนน”โยตบหน้าแนนแต่แนนไม่ได้สติ โยใช้นิ้วจิ้มลงไปในคราบและดึงลงไปในออก คราบนั้นเหนียวเหมือนกาวยู้หูที่แห้งทำให้ดึงออกได้ยากมาก ทั้งคู่ใช้เวลาอยู่นานจึงดึงออกหมด สภาพของแนนตอนนี้คือนั่งเปลือยชันเข่า แขนสองข้างโดนห้อยโดยเมือกอยุ่ด้านบน ท้องป่องเหมือนท้องได้ 5 เดือน และตรงหีนั้นมีเมือกแข็ง ๆ ปิดทับไว้เหมือนกางเกงใน ขณะที่โยกับมินท์กำลังดึงคราบเมือกอยู่ก็ได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ จากข้าง ๆ
“โย……โย……. ใช่ไหม……” โยหันไปตามเสียงนั้น เห็นหัวของเมย์ฝังอยู่ในเมือกแห้งข้าง ๆ แนน
“เมย์ ๆ เป็นไงบ้าง ใครทำเธออย่างนี้เนี่ย”โยรีบพุ่งเข้าไปหาเมย์
“หนี…..ไป รีบหนี……….โย รีบไป……”โยพยายามจับใจความจากเสียงที่แหบพร่าของเมย์
“จะบ้าเหรอ จะปล่อยเธอไว้แบบนี้เหรอ”
“ได้โปรดเถอะ……. เธอคนเดียว…….มัน……….อันตราย…..”เสียงที่แหบเป็นช่วง ๆ ทำให้โยพยายามเงี่ยหูฟังมากขึ้น
“มัน……… มัน……กำลังจะมา……..”เมย์ พยายามเตือนทั้ง 2 คนอย่างสุดชีวิตแต่ร่างกายที่บอกช้ำทำให้ส่งเสียงไม่ออก
“มันเหรอ ถ้าไอ้ที่เธอพูดถึงมันตายแล้วล่ะ”โยชี้ให้เมย์ดู
“ไม่………มัน……”เมย์พูดได้แค่นี้ก็สลบไปอีก
“ดูสิสลบไปแล้วเร็วเข้ามินท์ เอาเธอออกมา “มินท์พยายามดึงคราบเมือกออกขณะ แต่ด้วยแรงของเด็กสาวอย่างพวกเธอก็ทำได้ลำบากมาก….
ฃ ขณะนี้มันได้เข้าสูสะภาวะวิวัตนาการ เพราะสภาพของดวงดาวที่มันไม่คุ้นเคย ทั้งที่อาศัยและวางใข่รวมไปถึงสิ่งมีชีวิตก็แตกต่างมากมันจึงต้องใช้เวลาในการปรับตัวไม่เพียงตัวมันแต่รวมไปถึงลูกหลานของมันด้วย มันดึงน้ำในอากาศเข้ามาเพื่อดึงความชื้นให้มากและมันก็รวมน้ำที่ได้ทั้งหมดไว้ในตัว สิ่งที่มันต้องการที่สุดคือเวลา มันหลับอย่างสงบเพื่อปรับปรุงร่างกายของมันแต่ฉับพลันมันถูกรบกวนโดยภายนอกบางสิ่งถูกแทงเข้ามา ยิ่งทำให้มันเร่งวิวัตนาการอย่างรวดเร็ว
“เร็วเข้าดึง แนนออกมาก่อน”โยกับมินท์ช่วยกันดึงแต่คราบแห้งที่ติดกับหลังของแนนนั้นเหนียวมาก แรงของเด็กผู้หญิงสองคนดึงออกมาได้ยากมาก
“พรวด แพละ “เสียงแปลกประหลาด สร้างความประหลาดใจแก่โยและมินท์ จนทั้งสองคนหัวไปดู
โคคูนั้นแตกออก น้ำเมือกจำนวนมากไหลทะลักออกมา เต็มพื้นถ้ำข้อเท้าของโยและมินท์ก็เปรอะไปด้วยน้ำเมือกของมัน แต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าเพราะ มีวัตถุโปรงแสงเหมือนกระจกกลม ๆ อยุ่ตรงกลาง โยสังเกตรอบ ๆ ตัวไอน้ำในอากาศโดนดึงเข้าหาก้อนกระจกนั้นอย่างรวดเร็ว
“อะ อะ อะไรน่ะ” โยกับมินท์อุทานอกมาพร้อม ๆ กันขณะที่ยืนดูตาค้าง
“ก้อนกระจกนั้นเริ่มหมุนวนไปมา เพื่อดูดน้ำในอากาศ” โยเดินเข้าไปไกล้มัน และลองสัมพัส
“อะไรเนี่ย สวยจังเลย”โยลูบก้อนกระจกไปมา ผิวนั้นเรียบลื่นเหมือนหินอ่อนทำให้โยไม่รู้สึกอันตราย
ฉับพลัน! ก้อนกระจกนั้นก็สะบัดระยางออกมาจำนวนมากเหมือน ไส้เดือนจำนวนมากที่รวมตัวกัน
“ว้าย….”โยสะบัดมือหนีทันที
“โย….โยเป็นไงบ้าง”มินท์วิ่งเข้ามาประคองโย
ระยางจำนวนมากนั้นหดกลับเข้าไป และก้อนใส ๆ นั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงรูปร่าง เป็นบางสิ่งที่ดุคุ้นตา
“น่ะ นั่นมัน ……..คนนี่”มินท์อุทานออกมา ด้วยความไม่เชื่อว่าก้อนกระจกนั้นจะแปลเปลี่ยนรูปร่างเป็นรุปร่างคนต่อหน้าต่อตา มันเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ว่าร่างนั้นมีลักษณะบ่งบอกว่า เป็นเพศหญิงและใบหน้าที่พุดขึ้นมาจากส่วนที่เป็นหัว
“ไม่ ๆ ตัวอะไรกันเนี่ย”โยขาสั่นด้วยความกลัวลนลานคลานหนี ขณะที่มินท์นั้นตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับตัว มันเดินเข้ามาด้วยสองขาที่สร้างขึ้นเข้าหามินท์ ขณะที่โยคว้าไม้เท้าของมินท์ได้ ก็เข้ามาขวาง
ฃ “หลบไปนะ”โยตวาดไส่ขณะที่ยือจังก้า มันไม่หยุดแถมยังเดินเข้ามา
“ตายซะ”โยฟาดไม้เข้าไปที่หัวของมัน ไม้หักกระจายหัวของมันยุบไปตามแรงไม้ โยได้ยินเสียงบางอย่างจากหัวที่บุบเบี้ยว
“ตต…..ตต…..ตา……า…..ตาย…..ซ……ซะ……”มันกำลังเลียนแบบเสียงของโย โยหวีดลั่น
“กรี๊ดดดดดดดดด”โยพุ่งเข้าไส่มันทันทีแต่มันกลายร่างเป็นเหมือนวุ่น ทำให้โยเข้าไปติดอยู่ข้างในตัวมัน สภาพของโยตอนนี้เหมือนฝังอยู่ในน้ำแข็งโพล่มาแต่หัว มินท์ได้ช๊อกกับภาพที่เห็นมือเย็นเฉียบ น้ำตาไหลพราดโดยไม่รู้ตัว
“หนี…ไป มินท์ หนีไป”เสียงของโยละล่ำละลัก ออกมาเหมือนคนจมน้ำ
“กรี๊ดดดดดด”มินท์เริ่มรู้สึกตัวลุกวิ่งพยายามวิ่งออกไป ระยางอันหนึ่งสะบักรัดคอมินท์ไม่ให้หนี
“อ๊อค..”มินท์โดนรัดคอทำให้ลื่นล้ม มินท์หันมาที่ระยางควักเอาของต่าง ๆ ในกระเป๋าออกมาขณะที่ระยางก็ค่อย ๆ ดึงเธอเข้าไปหามัน
“ปล่อยนะ”มินท์เอามีดสปาร์ต้าออกมาจากซองและทิ่มลงไปที่ระยางจนทะลุ แต่ฉับพลันมันก็ติดกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ปล่อย ๆ ปล่อยน้าาาาาาา”เธอแทงไปหลายครั้งจนเหงื่อออก หยดหนึ่งหมดลงบนระยางที่คอเธอ ทันใดนั้นระยางก็สะบัดออก
“วี๊ดดดดดดดดดดดด”เสียงเหมือนแก้วกรีดกันลั่นออกมาจากตัวมินท์ฉวยโอกาศนี้วิ่งออกไปทันที โดยมีเสียงของโยตามออกมา
“ไปตามคนอื่นมาเร็วเข้าาาา”และเสียงก็เงียบไป มินท์วิ่งอกมาจนถึงหน้าถ้ำก็พบว่าฝนตกหนักมินท์วิ่งผ่าฝนออกไปทันที……

….โย ยังติดอยู่ในตัวของมัน เหมือนเธอยิ่งดิ้นเธอก็ยิ่งหมดแรง จนสุดท้ายเธอก็ไม่มีแรงเหลือ เมื่อเหยื่อเหมดแรงแล้วมันก็สามารถทำได้ตามใจ โยรู้สึกว่าเสื้อผ้าเธอนั้นโดนดึงอกจากร่างทีละชิ้น ๆ โยก้มมองดูที่พื้นเห็นเศษเสื้อผ้าของเธอ กระจัดกระจายก่อนที่เธอจะอ้าปากเธอก็รู้สึกว่าหีเธอกำลังโดนถ่างออกขณะที่เหมือนมีน้ำไหลเข้าไปจำนวนมาก
“อื้อ.. อ้าาา อย่านะ”เธอยังรู้สึกว่าน้ำไหลเข้าไปเรื่อย ๆ จนท้องน้อยของเธอป่องออกมา ฉับพลันน้ำที่ไหลเข้าไปก็เริ่มแข็งตัวในสภาพที่หีของเธอ
นั้นถ่างและตึงถึงขีดสุด ตอนนี้แม้แต่เข็มก็สอดเข้าไปไม่ได้ แท่งแข็งนั้นเริ่มเคลื่อนตัวออกมาโดยรูดทั้งแตมและติ่งปลิ้นออกมาด้วย
“อ้าาาาาาาาาาา อย่า อย่าเอามันออกมาก อ๊ากกกกก”แท่งนั้นถูกดึงออกมากโดยมีเลือดติดออกมาเพราะว่าแท่งนั้นขรุระเต๊มไปด้วยปุ่มเล็กใหญ่ต่าง ๆ กัน หีของแนนปลิ้น ออกมาตามด้ามจนสุดโดยแท่งนั้นยาวเกือบ 7 นิ้ว โยหอบแฮกน้ำลายยืดแม้ว่าเธอจะเคยช่วยตัวเองด้วยของเทียมแต่ก็ไม่เคยโดนขนาดใหญ่ขนานนี้ ร่างของโยโดนดันขี้นไปกลางอากาศโดยทีแขนขายังอยู่ในตัวของมัน ตอนนี้โยก็เหมือนแอ่นหี โชว์หัวหน่าวอวบอุมและหีที่มีน้ำเมือกไหลเปรอะ หยดแหมะลงบนพื้นโยตอนนี้มึนงงไปหมด ไม่มีแรงต่อต้าน เธอมองเห็นแท่งยื่นออกมาจากมัน อันนี้ไหญ่กว่าอันเดิมแถมตรงปลายนั้นมีส่วนที่เหมือนกระเปาะด้วย กระเปาะนั้นแยกออกเป็นสี่แฉก เป็นระยางคล้าย ๆ ไส้เดือนตัวเท่านิ้วโป้ง 4 ตัว โดยที่ปลายระยางนั้นีหนามเล็ก ๆอยู่ โยเห็นก็ช๊อกสุดชีวิต พยายามส่ายหีหนี
แต่มือที่โดนล๊อกอยู่ทำให้ขยับได้แค่นิ่ว 2 นิ้ว เท่านั้นขณะที่แท่งนั้นก็เลื่อนเข้ามา
“ไม่ อย่า.. ได้โปรด อย่า อื้อ..”ระยางเล็ก ๆ นั้นถ่างหีของเธอให้อ้ากว้างที่สุด ฝีเย็บของโยลั่นดังปึด. แท่งนั้นค่อย ๆ ชำแหละหีของโยเข้ามาที่ละน้อย ๆ หีของโยคับแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่เธอได้แต่ผ่อนลมหายใจออกจากปากหวังว่าจะให้หีของเธอนั้นมีที่ว่างพอ
“อื้อ อ้าาาา อย่า อย่าเอามันเข้ามา อ้าาาาาา”แท่งนั้นมุดเข้าไปหมดตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนมีคนเอาแขนทั้งแขนยัดเข้ามา ร่างเของเธอสั่นไปไปด้วยความกลัว แท่งนั้นเริ่มถอนออกมาจากหี โยรู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อยและรู้สึกเหมือนโดนดึงลำไส้ออกไป ฉับพลันความเสียดแน่นก็ทะลักเข้ามาอีก ตอนนี้โย โดนขย่มอยู่กลางอากาศเหมือนกำลังขี่ม้าที่มีอานเป็นแท่ง
“อ้า อ้า อ้า …….”เสียงโยครางตามแรงขย่มอย่างรุนแรงเห็นแท่งนั้นนูนออกมาจากท้องน้อยเลื่อนไปมาชัดเจน
“อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา”โยถึงจะสุดยอดกลางอากาศน้ำเมือกไหลทะลักชโลมตัวของมัน มันหยุดขย่มและค่อย ๆ ถอนแท่งนั้นออกมา จนเกือบสุด โยไม่รับรุ้อะไรแล้วเพราะว่าเมื่อกี้นั้นสุด ๆ ที่จะทานทนได้ น้ำไหลทะลักเข้าไปในหีของโยอีกครั้งคราวนี้มากกว่าเดิมจนท้องโป่งพองออกมาเหมือนท้อง ไข่ของมันไหลมาตามแท่งไหลมาติดที่ขอบหีของโย เพราะขอบของมันนั้นใหญ่กว่าหีโยพอดู มันผลักเข้าไปอย่างรุนแรงรวดเดียว
“อื้อออออออ”โยกัดฟันทนแต่มันรุนแรงเกินไปจนโยสลบไประหว่างที่มันวางไข่.. ร่างที่ไร้สติของโยโดนเอาไปวางไว้เรียงกันกับแนนและเมย์โดยมี
เมือกแห้งครอบตัวไว้
มันกลายร่างเป็นรูปร่างของโยอีกครั้งก่อนไปจะออกไปกลางสายฝนเพื่อตามเหยื่ออีกคน มินท์นั่นเอง…