Home Post 3717-%e0%b8%95%e0%b8%ad%e0%b8%99%e0%b8%97%e0%b8%b5%e0%b9%88-12-%e0%b8%a8%e0%b8%b1%e0%b8%81%e0%b8%94%e0%b8%b4%e0%b9%8c%e0%b8%a8%e0%b8%a3%e0%b8%b5%e0%b8%82%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%81%e0%b8%b1%e0%b8%9b

3717-%e0%b8%95%e0%b8%ad%e0%b8%99%e0%b8%97%e0%b8%b5%e0%b9%88-12-%e0%b8%a8%e0%b8%b1%e0%b8%81%e0%b8%94%e0%b8%b4%e0%b9%8c%e0%b8%a8%e0%b8%a3%e0%b8%b5%e0%b8%82%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%81%e0%b8%b1%e0%b8%9b

ขับรถตามมาตั้งไกล ถ้าพลาดไปอาจจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
พิฌา ตัดสินใจเปลี่ยนเป็นชุดหนังสีดำรัดรูปที่เธอเตรียมมา
พร้อมกับปืนพกสำหรับเวลาฉุกเฉิน ซึ่งถ้าเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากใช้มันเท่าไหร่
ตามชายหนุ่มร่างท้วมเข้าไปที่โกดังร้างแห่งหนึ่ง

เธอค่อยๆย่องไปตามทางเดินจนเข้าไปถึงหน้าโกดัง ประตูไม่ได้ล็อก
แต่ทันทีที่เธอตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป ก็มีควันบางอย่างพ่นออกมา
และทำให้เธอหมดสติไป…

เธอรู้สึกตัวเป็นช่วงๆ แต่ก็ไม่สามารถขยับตัวได้
ครั้งแรกเธอตื่นขึ้นมาจากความรู้สึกเสียวจากไข่สั่น และที่ปั๊มนม
มันเสียวแต่ไม่สุด…
เธออยากลุกขึ้นช่วยตัวเองแต่ก็ไม่สามารถทำได้ มันทรมานเหลือเกิน

ครั้งที่สองเธอตื่นมาพบว่าเธออยู่ในกล่องสีดำ
เธอเห็น มินนี่และฟ้าในสภาพเปลือยเปล่าจ้องมองมาที่เธอ
แม้แต่เด็กสาวดาวรุ่งสองคนนี้ก็ยังถูกพวกมันหลอกมาย่ำยี
เธอนึกแค้นในใจ

และครั้งที่สาม เธอตื่นมาพบว่าเธออยู่ในห้อง บนพาหนะอะไรสักอย่าง
กำลังเคลื่อนที่อยู่ สามารถขยับตัวได้แล้ว
แต่เธอถูกจับให้นั่งแหกขาอยู่บนแท่น แขนของเธอถูกชูขึ้นมัดกับตัวล็อก
ปลายขาทั้งสองถูกจับยึดกับตัวล็อกไปคนละทาง แถมยังมีไข่สั่นวาง
จ่ออยู่ใกล้ร่องเสียวที่ถูกถ่างออกจากขาแยกตึง
ด้วยอารมณ์ที่ถูกกระตุ้นมาทั้งคืนทำให้เธออยากเสร็จ
อดีตไอดอลพยายามยกเอวบดกับไข่สั่นเพื่อช่วยตัวเอง
แต่ก็ต้องหยุด เมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสามคนเปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง
ในสภาพเปลือยกายเหมือนเธอ…

“ตื่นแล้วหรอครับคนสวย…”
“ผมเห็นนะเมื่อกี้คุณพยายามจะทำอะไร แล้วหยุดทำไมล่ะ”
“…ป…เปล่าสักหน่อย ปล่อยชั้นไปนะ!”
“ดื่มน้ำก่อนนะครับ แล้วเราค่อยมาคุยกันต่อ…”

ทุกอย่างผิดเพี้ยนไปหมด ผิดแผนอีกตะหาก ทำไมมันเป็นแบบนี้
หลังจากเป็นไอดอล ชีวิตของพิฌาจะทำอะไรก็ง่ายดายไปหมด
ยิ่งดัง ยิ่งมีเส้นสาย ทุกอย่างเข้ามาทำให้เหมือนชีวิตถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบ
จนทำให้เธอเผลอลืมไปว่าในความเป็นจริง ชีวิตมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
เธอถูกจับได้ แถมยังถูกมัดไว้ จะทำยังไงล่ะทีนี้…