พูดถึงเจน คนที่ผมแอบรัก เธอคนนี้แทบจะไม่หยุดเล่นโทรศัพท์มือถือเลย ตามประสาวัยรุ่น แม้กระทั่งตอนที่เราออกเดทกัน หรืออยู่กับฝูงเพื่อนก็ตาม ก็ปกติของวัยรุ่นอีกมั้ง

ตึ๊งตึ่ง! เสียงไลน์ดัง เป็นครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้ จากมือถือของ เจน

” ดังบ่อยจัง จากกลุ่มเพื่อนหรอเจน? ” ผมเคยถามในขณะออกเดทกัน

” ช่าย เพื่อนทั้งนั้นแหละ ไม่มีไรหรอก ” เธอยิ้ม

ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไรหรอก เจน เธอเฟรนด์ลี่ มีเพื่อนชายเยอะแยะ แต่ละคนดูดีมีฐานะทั้งนั้น ผมก็แค่นักวาดรูปเขียนนิยายเลี้ยงชีวิต มันจะไปสู้อะไรเขาได้

และเจนมักจะแชร์รูป หรือภาพการเคลื่อนไหวต่าง ๆในแต่ละวัน เพื่อน ๆและคนรู้จักก็จะมาไลค์แสดงความคิดเห็นกัน ในโลกโซเชี่ยลของเธอ ค่อนข้างคั่บคั่งเลยทีเดียว ผมก็ไม่พลาดที่จะเป็นส่วนหนึ่งของยอดไลค์หรือคนติดตามนั้น ๆด้วย ทั้งในอินสตราแกรมบ้าง เฟซบุ๊คมั่ง และติ๊กต่อกก็ไม่เว้น ผมติดตามเธอหมดทุกแอพฯที่เธอเล่น ด้วยใจที่อยากเจอหน้าเธอ และเห็นเธอในแต่ละวัน ผ่านทางหน้าจอมือถือ

เธอจะงีบหลับด้วยความน่ารัก จะทานอาหารดี ๆ หรืออุ้มหลานของเธอ และแม้กระทั่งดูหนังในโรงภาพยนตร์ก็ตาม เธอก็จะโพสท์ให้ผม หรือเพื่อน ๆมาติดตามไลค์เธอเสมอ เธอสวยน่ารักขึ้นในทุกวัน ดูดีครบเครื่องในทุกภาพ ห่างไกลผมมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ผมก็รู้สึกดี มีกำลังใจทุกครั้งที่คิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ที่ผมเคยมีกับเธอ และมีเธออยู่ในชีวิตของผม

และทุกครั้งที่ได้เจอ เธอมักจะเห็นผมพิเศษเสมอ หรือคิดไปเองหว่า
วัน ๆเธอจะไม่ค่อยได้อยู่บ้านนักหรอก เนื่องจากเธอมักจะไปสิงอยู่ตามร้านคาเฟ่หรู ๆ บรรยากาศแพง ๆ กับเพื่อนหญิงชายของเธอ ตามสไตล์คนกรุงเทพฯ และถ่ายรูปกัน เธอสนใจในแฟชั่นและการแต่งตัวอยู่ตลอด เครื่องประดับก็เช่นกัน ทั้งกระเป๋าราคาแพง และอื่น ๆที่ผมเห็นตามโลกออนไลน์ของเจน เรียกว่าเธอเอาใจใส่ตัวเองอย่างดีเลยทีเดียว เธอสวยและเพรียบพร้อมมาก ๆ และเธอยังจะเป็นคนที่ ดูโดดเด่นในทุกที่ที่เธอไปเสมอ ๆ เธอทะเยอทะยาน และเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ซึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากในสายตาผม

แต่ วัน เธอต่างกับเจนในทุกด้านเลยจริง ๆ อย่างแรกเลยคือ วัน เธอไม่มีโทรศัพท์มือถือ! เธอไม่เคยเล่นและไม่สนใจจะเล่นด้วย สิ่งเดียวที่เธอมีความสุขจากมือถือของผมคือ การที่ไอ้ช้างแฟนสุดที่รัก ประดุจดั่งเจ้านายของเธอ โทรมา

” นี่ วัน ไอ้ช้างจะคุยด้วย ”

” ห๊า ที่รักกกก พี่ช้าง! ”

ผมเคยถาม

” วัน เธอเคยดูติ๊กต่อก ไอนี่ป่าว? ตลกดีนะ เออแล้วเธอมีเฟซบุ๊คป่ะ? ” ผมยื่นให้เธอดูอะไรสักอย่างในแอพฯ ติ๊กต่อก

” ติ๊งต่องหรอ? คืออะไรอ่ะ? แล้วไอ้เฟซบุ๊คมันสนุกมากหรอ? ทำไมคนเล่นกันจัง ”

ผมได้แต่นิ่งเงียบ มองดูเธอยิ้มถามตาแป๋ว ด้วยความเอ็นดู เฟซบุ๊คก็ยังไม่เล่น คนอะไร้ เธอไม่มีมือถือ เธอเลยไม่เคยแชทกับใครเลยสักคน
เวลาอยู่บ้านกับผม วัน ๆหนึ่ง เท่าที่ผมสังเกตุดูนะ เธอจะอยู่แต่ภายในบ้าน ไม่ออกไปไหนเลย ไม่คุยไม่ติดต่ออะไรกับใครทั้งนั้น เสมือนคนไม่มีญาติมิตรที่ไหนเลยด้วย

พอไอ้ช้างออกไปทำงาน เธอก็จะอยู่บ้านอย่างเดียว เฝ้ารออย่างไม่แสดงความเบื่อหน่ายออกมาเลยสักครั้ง อ่านนิยายอ่านการ์ตูนที่ผมมีในบ้าน อ่านมั่งดูทีวีมั่ง นอนกลางวันที่แสนจะไม่ระวังตัวบ้าง เดี๋ยวหน้าอกโผล่เดี๋ยวอะไรโผล่ จนน่ารำคาญใจรำคีญตา เธอรอไอ้ช้างสุดที่รักกลับมา ประดุจสัตว์เลี้ยงแสนน่ารักและซื่อสัตย์

หากไอ้ช้างให้เงินเธอติดตัวไว้ใช้ ก็ไม่มีอะไรนอกจากออกไปซื้อข้าว ซื้อขนมกิน น้ำหวานไอติมกิน และก็ของกินให้หมาแมวน้อยทั้งหลาย อาศัยจรจัดอยู่แถวบ้านผม เธอมีเพื่อนคือแมวน้อยแถวนั้น ที่มีอยู่เต็มไปหมด และพวกมันก็คุ้นเคยเธออย่างดีด้วย ออกมานอกบ้านก็มักจะมาหาน้องแมวเหล่านี้ ไม่ไปไหนเลย
ถ้าอยู่ในบ้าน วันไหนไอ้ช้างกลับช้าหรือกลับดึก เธอก็มักจะขึ้นไปบนดาดฟ้าตึก (บ้านผมที่เช่าอยู่ เป็นส่วนหนึ่งของตึกหลายชัั้น แบ่งเป็นบ้านหลายหลังแบบเดียวกับผม) ขึ้นไปดาดฟ้าเพื่อมองไปบนถนน เฝ้ารอแต่แฟนเธอ คนที่เธอรักด้วยสายตาละห้อย มองด้วยความห่วงหาไอ้ช้างของเธอ อย่างกับสุนัขหรือแมวน้อย ที่รอคอยเจ้าของ ของมัน

เวลาอยู่บ้านก็ใส่แต่เสื้อบางมาก ๆ บางจนเห็นข้างในเลย ผมเคยเตือนถามเธอนะ ขณะอยู่บ้านอยู่ด้วยกัน 2 คน

” เอ่อ วัน คือ หัวมัน.. ไม่ใช่สิ โทษ ๆ คือเธอรู้จักยกทรงมั้ยวัน? ” ผมถามอย่างอาย ๆ แทนเธอ ข้าเห็นของเอ็งแท้ ๆแต่ข้ามาอายแทนเอ็ง! ปั่ดโถ่ว!

” รู้สิ แต่มันอึดอัดอ่ะ ชั้นไม่ชอบ ”

” อึดอัดยังไง ใครเขาก็ใส่กัน เราสิอึดอัด ต้องมาเห็นอะไร ๆเนี่ย ”

” เอ้า ก็แล้วจะมองทำไมล่ะ? นายลองคิดดู พวกนายยังใส่แต่บอกเซอร์ ไม่ใส่เกงในเลย มันอึดอัดใช่มั้ยละ ที่ใส่ทุกวันอ่ะ? ชั้นก็เหมือนกัน ”
หรือบางทีก็..

” เอ่อ วัน กางเกงเธออ่ะ มันจะไม่รัดไม่สั้นไปหน่อยหรอ? เราว่าหาใส่ดี ๆหน่อยมั้ยอ่ะ? ”

” สั้นตรงไหน พวกผู้ชายก็เห็นใส่กันแบบนี้นิ สั้นกว่านี้ด้วย ชั้นเคยเห็น ”

” ……. ”

และอีกอันหนึ่ง พออีวันมันนอนเล่นอยู่บ้าน น้ำลายยืด กรนเสียงดัง ยกแขนเหนือหัว อวดรักแร้สองข้าง แหกแข้งแหกขา โชว์ของมัน จากกางเกงขาสั้นรัด ๆที่มันบอก ไม่โป๊ๆ
แม่มเอ้ย! ผู้หญิงคนอื่น เขานอนกันแบบนี้รึเปล่า? ผมก็ไม่รู้นะ แต่น่าเกลียดมากท่าของมันแต่ละท่า เสียงกรนก็ดังกระหึ่ม แถมบางทีผมเหมือนจะเห็นอะไร ๆภายใต้กางเกงนั้นเลยด้วยซ้ำไป โชคดีของผมที่ได้เห็นชัดขนาดนี้ เธอเนี่ยนะ ชายใดอยู่ใกล้ไม่ได้เด็ดขาดเลยจริง ๆ ผมพูดเลย ไม่มีใครทนไหวแบบผมแน่

วัน เธอทำอาหารไม่เป็นหรอก แค่มาม่าทำให้ไอ้ช้างกิน ก็ยังออกมาอืดจนต้องฝืนกินให้หมด ท่ามกลางสายตาปริบ ๆที่เฝ้าดูของเธอ เพราะฉะนั้นช้างแฟนสุดที่รักของเธอ ถึงจำเป็นต้องซื้ออาหารกลับมาบ้านทุกครั้งไป ไม่ก็ต้องออกไปซื้ออะไรกินตามเงินที่ไอ้ช้างให้ไว้ติดตัว เธอไม่ทำงาน มือถือก็ไม่เล่น อาหารก็ทำไม่เป็น เล่นแต่กับฝูงแมว รอแต่ไอ้ช้างแฟนรักกลับมาบ้าน ด้วยใจเฝ้าคอย

หรือถ้าไอ้ช้างทำงานหลายวัน โดยที่ไม่กลับบ้าน ผมก็จะทำอาหารให้เธอทานแทน

” นี่ วัน! มากินข้าวได้แล้ว! ”

” ค่าา มาแล้ว มาแล้ว! มีไรกินอะ? หูยย นี่นายทำเองหมดเลยหรอ? เก่งจัง น่ากินมาก ๆ กลิ่นก็หอม น่าอร่อยจัง ชั้นกินเลยนะ! ”

” อ่อ..เออ กินเถอะ ”

” หูยย หย่อยจริงย้วย! นายเก่งจัง! ทำไมพี่ย้างไม่ทำแบบนี้ให้อั้นอินมั่งนะ! ยั่นนะทำอาหารก็ไม่เป็น ไม่เย่งเหมือนนายเยย ” พูดไปเคี้ยวไป ยิ้มไปอย่างมีความสุข ฟังพอรู้เรื่อง เอ่ยปากชมผมไม่หยุดปาก

” หือ อ่อ ขอบคุณ ๆ ” เฮ้อ เธอนี่ช่างไม่ประสีประสาอะไรเลยซะจริง ๆ ผมพูดเลยนะ เธอไร้เดียงสามาก ๆ โดยธรรมชาติจริง ๆ
ทำให้ผมคิดเลย ” นี่มันผู้หญิงหรือสัตว์เลี้ยงกันแน่ว่ะ? ” เธอเหมือนผู้หญิงไร้เดียงสา ในร่างกายนางแมวยั่วสวาทชัด ๆ สัตว์เลี้ยงที่แสนเย้ายวน อยากได้มั่งจัง

ผมทำงานที่บ้านเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยได้ออกไปไหนหรอก นอกจากออกไปซื้อของ และส่งงานลูกค้าบ้างในบางครั้ง ผมเนี่ยมักจะมีชีวิตอยู่กับ อีวัน ทั้งวัน ขอเรียกแบบนี้ละกัน บางทีผมก็หมั่นใส้เธอนะ อยู่ด้วยกันบ่อยเลยมีเรื่องให้คุยกันมากขึ้น แต่ผมก็ไม่เคยคิดอะไรกับเธอหรอก แม้จะสวยน่ารักขนาดไหนก็ตาม เพราะอะไรนะหรอ? ส่วนหนึ่งเพราะเธอคือแฟนไอ้ช้าง เพื่อนที่ยอดเยี่ยมสุด ๆของผมยังไงล่ะ ดูแลเธอได้สบาย ผมอายเลย อีกสาเหตุสำคัญที่ถึงเธอจะไม่ใช่แฟนไอ้ช้างก็ตาม ก็คือเพราะผมมี เจน ผู้หญิงที่ผมชอบในดวงใจแล้วยังไงล่ะครับ ทั้ง 4 ห้องของผม มีแต่เจนก็ว่าได้ ผมชอบเจนมากขึ้นทุกวันจริง ๆ

” ขุนเนี่ยนะ เป็นผู้ชายที่ดีมากเลยนะ นายโสดเพราะผู้หญิงทั้งหลายมองไม่เห็นความดีของนายเองตะหากล่ะ ”

เธอเคยพูดกับผมตอนเราออกเดทกัน เจนพูดให้กำลังใจผมเสมอ เธอเหมือนเพื่อนรัก คนที่ผมรัก และเธอเสมือนกุหลาบในแจกัน ที่ผมไม่เคยได้สัมผัส แต่ผมเฝ้าดูแลเอาใจใส่ และคอยมองด้วยความสุขใจ มาโดยตลอด

ทุกวันนี้เวลาไอ้ช้างกลับมาบ้าน ความสัมพันธ์ของเขาสองคน มันหนักขึ้นจนผมชินชาไปแล้ว บางทีก็ใช้ริมฝีปากให้น้องไอ้ช้าง ข้าง ๆผมที่นั่งอยู่ไม่ไกลเลย แถมมีเสียงดังออกมาด้วย! แม่มเอ้ย! อยากมองอย่างที่สุด อดทนจนชิน เฉย ๆ ไม่สนใจเสมอมา ใจผมด้านหมดแล้วมั้ง?

เฝ้าคิดถึงแต่ เจน ผู้หญิงที่ผมโหยหามาหลายปี ผมชินกับการคิดถึงเธอเสียแล้ว

ทั้ง ๆ ที่เป็นอย่างนั้นแท้ ๆนะ ผมมีใจให้ เจน อย่างที่สุด แต่การที่เขาสองคนชอบทำอะไรหื่น ๆต่อหน้าผมบ่อย ๆเข้า แล้วการที่ไอ้ช้างออกไปทำงานไม่กลับบ้าน เป็นเวลาหลาย ๆวันเอย หรือแม้กระทั่ง หลังจากที่ไอ้ช้างมันมีอะไรกับอีวัน แฟนมันอย่างเร้าร้อน แล้วปล่อยเธอนอนหมดสภาพ หลับเปลือยกายบนเตียง ที่ประตูก็ปิดไม่เคยสนิทอีกเช่นเคย
ภาพตรงหน้าผม มองลอดผ่านรอยแง้มของประตูเข้าไป บางทีก็อดใจไม่ไหว ที่จะให้เดินผ่านผิวสวย ๆที่กระทบแสงแดดยามเช้าของอีวัน กายนุ่มของเธอที่ยกขาเนียนกอดหมอนข้าง หรือหน้าตาจิ้มลิ้มของเธอที่ละเมอในความฝัน ทุกสิ่งอย่างมันช่างเย้ายวนเสียเหลือเกิน

มันยากเหลือเกินที่จะ ห้ามแรงปรารถนาในกาย ที่ร่ายมนต์อยู่ในตัวผม มันเดือดพล่านให้ผมจมอยู่กับ ความต้องการข้างในตัวผม
และในทุกวันที่ผมได้เจอ ยากเหลือเกินที่จะปฏิเสธมันได้ แรงปรารถนาที่ยากจะปฏิเสธ

ติดตามตอนต่อไป..
นิยายเรื่องนี้ยาวมากนะ ผู้เขียนบอกเลย มีเนื้อเรื่องจนจบหมดแล้ว เป็นนิยายดราม่า ให้แง่คิด แต่แฝงด้วยเซ็กส์ทั้งเรื่อง เขียนไปแค่ไม่กี่ตอนเองตอนนี้ คอยติดตามและสนุกไปด้วยกันนะ

ขอบคุณมาก ๆ